tag:blogger.com,1999:blog-58863721102426343362024-03-05T12:16:13.469-08:00ΟΡΘΟΜΟΡΙΑΚΗ/ΔΙΑΤΡΟΦΙΚΗ ΙΑΤΡΙΚΗΙΣΤΟΛΟΓΙΟ ΤΟΥ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ ΜΑΡΙΟΥ ΔΗΜΟΠΟΥΛΟΥ, ΜΕΛΟΥΣ ΤΟΥ AMERICAN COUNCIL OF APPLIED CLINICAL NUTRITION, ΓΙΑ ΘΕΜΑΤΑ ΟΡΘΟΜΟΡΙΑΚΗΣ, ΔΙΑΤΡΟΦΙΚΗΣ ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΟΠΑΘΗΤΙΚΗΣ ΙΑΤΡΙΚΗΣ.
ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ
Κινητό: 6947869647
Email: dimopmar@otenet.gr
Επίσημη ιστοσελίδα: http://mariosdimopoulos.com/
Μάριος Δημόπουλοςhttp://www.blogger.com/profile/11424198481994945581noreply@blogger.comBlogger62125tag:blogger.com,1999:blog-5886372110242634336.post-58287657863319383042017-09-21T05:54:00.002-07:002017-09-21T05:54:17.572-07:00ΤΑ ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑΤΑ ΔΙΑΤΡΟΦΗΣ ΜΕ ΑΝΤΙΟΞΕΙΔΩΤΙΚΑ ΔΕΝ ΑΝΤΙΔΟΤΟΥΝ ΤΗ ΧΗΜΕΙΟΘΕΡΑΠΕΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΚΤΙΝΟΒΟΛΙΑ<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Πολλοί ογκολόγοι αποτρέπουν τους καρκινοπαθείς να λαμβάνουν
αντιοξειδωτικά συμπληρώματα, διότι πιστεύουν ότι θα αντιδοτήσουν τη
χημειοθεραπεία. Τα επιστημονικά δεδομένα όμως δείχνουν ότι τα
συμπληρώματα διατροφής με αντιοξειδωτικά όχι μόνο δεν αντιδοτούν τη
χημειοθεραπεία και την ακτινοβολία, αλλά μειώνουν τις παρενέργειές τους,
αυξάνουν τη δράση τους, χαρίζουν καλύτερη ποιότητα ζωής και αυξάνουν
τον χρόνο επιβίωσης των καρκινοπαθών.<br />
Διαβάστε όλο το άρθρο στη νέα ιστοσελίδα μου στο παρακάτω λινκ:<br />
<a href="http://mariosdimopoulos.com/diatrofika-sympliromata/%cf%84%ce%b1-%cf%83%cf%85%ce%bc%cf%80%ce%bb%ce%b7%cf%81%cf%8e%ce%bc%ce%b1%cf%84%ce%b1-%ce%b4%ce%b9%ce%b1%cf%84%cf%81%ce%bf%cf%86%ce%ae%cf%82-%ce%bc%ce%b5-%ce%b1%ce%bd%cf%84%ce%b9%ce%bf%ce%be%ce%b5/">http://mariosdimopoulos.com/diatrofika-sympliromata/%cf%84%ce%b1-%cf%83%cf%85%ce%bc%cf%80%ce%bb%ce%b7%cf%81%cf%8e%ce%bc%ce%b1%cf%84%ce%b1-%ce%b4%ce%b9%ce%b1%cf%84%cf%81%ce%bf%cf%86%ce%ae%cf%82-%ce%bc%ce%b5-%ce%b1%ce%bd%cf%84%ce%b9%ce%bf%ce%be%ce%b5/ </a></div>
Μάριος Δημόπουλοςhttp://www.blogger.com/profile/11424198481994945581noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5886372110242634336.post-14513938043445453962017-09-04T02:17:00.002-07:002017-09-04T02:17:49.371-07:00ΣΤΕΒΙΑ: ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟΞΙΚΗ ΚΑΙ ΔΕΝ ΠΡΟΚΑΛΕΙ ΜΕΙΩΣΗ ΤΗΣ ΤΕΣΤΟΣΤΕΡΟΝΗΣ ΚΑΙ ΥΠΟΓΟΝΙΜΟΤΗΤΑ<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div dir="ltr" style="text-align: left;">
<div style="text-align: justify;">
Είναι η στέβια τοξική, προκαλεί μείωση της τεστοστερόνης και υπογονιμότητα;</div>
<div style="text-align: justify;">
Απάντηση σε αντιεπιστημονικό άρθρο του διαδικτύου.</div>
Πριν λίγες μέρες άρχισε να διακινείται
στο διαδίκτυο ένα αντιεπιστημονικό άρθρο με τίτλο «Στέβια, ένα ακόμη
δηλητήριο στα αναψυκτικά μας – Προκαλεί σημαντική μείωση των τιμών
τεστοστερόνης και υπογονιμότητα». Πολλοί
αναγνώστες μου ανησύχησαν και με ρώτησαν ποια είναι η άποψή μου επί του
θέματος. Το δημοσίευμα αυτό είναι αντιεπιστημονικό, όπως θα αναλυθεί στη
συνέχεια.<br />
Τη συνέχεια του άρθρου μπορείτε να τη διαβάσετε στη νέα μου ιστοσελίδα σε αυτό το λινκ: <a href="http://mariosdimopoulos.com/glykantika/%cf%83%cf%84%ce%ad%ce%b2%ce%b9%ce%b1-%ce%b4%ce%b5%ce%bd-%ce%b5%ce%af%ce%bd%ce%b1%ce%b9-%cf%84%ce%bf%ce%be%ce%b9%ce%ba%ce%ae-%ce%ba%ce%b1%ce%b9-%ce%b4%ce%b5%ce%bd-%cf%80%cf%81%ce%bf%ce%ba%ce%b1%ce%bb/">http://mariosdimopoulos.com/glykantika/%cf%83%cf%84%ce%ad%ce%b2%ce%b9%ce%b1-%ce%b4%ce%b5%ce%bd-%ce%b5%ce%af%ce%bd%ce%b1%ce%b9-%cf%84%ce%bf%ce%be%ce%b9%ce%ba%ce%ae-%ce%ba%ce%b1%ce%b9-%ce%b4%ce%b5%ce%bd-%cf%80%cf%81%ce%bf%ce%ba%ce%b1%ce%bb/ </a></div>
</div>
Μάριος Δημόπουλοςhttp://www.blogger.com/profile/11424198481994945581noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5886372110242634336.post-59505567560064315592016-11-14T23:35:00.002-08:002016-12-02T02:35:59.664-08:00Η ΝΕΑ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ ΤΟΥ ΜΑΡΙΟΥ ΔΗΜΟΠΟΥΛΟΥ ΕΙΝΑΙ ΓΕΓΟΝΟΣ<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="text-align: justify;">
Αγαπητές φίλες και φίλοι, </div>
<div style="text-align: justify;">
Η νέα μου ιστοσελίδα για θέματα υγείας είναι γεγονός. Το λινκ της ιστοσελίδας είναι <a href="http://mariosdimopoulos.com/">http://mariosdimopoulos.com/</a>
Στην ιστοσελίδα αυτή θα παρουσιάζω νέα υγείας που σπάνια μπορεί να βρει
κάποιος σε ελληνικές ιστοσελίδες και ιστολόγια, νέα υγείας που συνήθως
αποκρύπτονται από τον μέσο αναγνώστη από τα οργανωμένα συμφέροντα της
ιατρικής και των φαρμακευτικών εταιρειών που ελέγχουν την ενημέρωση του
πολίτη. Επίσης θα παρουσιάζονται όλα τα νέα βιβλία μου καθώς και όλες οι
ομιλίες μου ή τα σεμινάρια που πραγματοποιώ.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Με εκτίμηση,</div>
<div style="text-align: justify;">
Μάριος Δημόπουλος</div>
</div>
Μάριος Δημόπουλοςhttp://www.blogger.com/profile/11424198481994945581noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5886372110242634336.post-82922546858008051342016-01-05T11:41:00.000-08:002016-08-27T07:09:22.823-07:00ΤΑ 24 ΒΙΒΛΙΑ ΤΟΥ ΜΑΡΙΟΥ ΔΗΜΟΠΟΥΛΟΥ ΠΕΡΙ ΔΙΑΤΡΟΦΙΚΗΣ ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΗΣ ΙΑΤΡΙΚΗΣ<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<!--[if gte mso 9]><xml>
<o:OfficeDocumentSettings>
<o:RelyOnVML/>
<o:AllowPNG/>
</o:OfficeDocumentSettings>
</xml><![endif]--><br />
<!--[if gte mso 9]><xml>
<w:WordDocument>
<w:View>Normal</w:View>
<w:Zoom>0</w:Zoom>
<w:TrackMoves/>
<w:TrackFormatting/>
<w:PunctuationKerning/>
<w:ValidateAgainstSchemas/>
<w:SaveIfXMLInvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid>
<w:IgnoreMixedContent>false</w:IgnoreMixedContent>
<w:AlwaysShowPlaceholderText>false</w:AlwaysShowPlaceholderText>
<w:DoNotPromoteQF/>
<w:LidThemeOther>EN-US</w:LidThemeOther>
<w:LidThemeAsian>X-NONE</w:LidThemeAsian>
<w:LidThemeComplexScript>X-NONE</w:LidThemeComplexScript>
<w:Compatibility>
<w:BreakWrappedTables/>
<w:SnapToGridInCell/>
<w:WrapTextWithPunct/>
<w:UseAsianBreakRules/>
<w:DontGrowAutofit/>
<w:SplitPgBreakAndParaMark/>
<w:EnableOpenTypeKerning/>
<w:DontFlipMirrorIndents/>
<w:OverrideTableStyleHps/>
</w:Compatibility>
<m:mathPr>
<m:mathFont m:val="Cambria Math"/>
<m:brkBin m:val="before"/>
<m:brkBinSub m:val="--"/>
<m:smallFrac m:val="off"/>
<m:dispDef/>
<m:lMargin m:val="0"/>
<m:rMargin m:val="0"/>
<m:defJc m:val="centerGroup"/>
<m:wrapIndent m:val="1440"/>
<m:intLim m:val="subSup"/>
<m:naryLim m:val="undOvr"/>
</m:mathPr></w:WordDocument>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml>
<w:LatentStyles DefLockedState="false" DefUnhideWhenUsed="true"
DefSemiHidden="true" DefQFormat="false" DefPriority="99"
LatentStyleCount="267">
<w:LsdException Locked="false" Priority="0" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Normal"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="heading 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 7"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 8"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 9"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 7"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 8"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 9"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="35" QFormat="true" Name="caption"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="10" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Title"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="1" Name="Default Paragraph Font"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="11" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtitle"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="22" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Strong"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="20" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="59" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Table Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Placeholder Text"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="1" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="No Spacing"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Revision"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="34" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="List Paragraph"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="29" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Quote"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="30" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Quote"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="19" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtle Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="21" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="31" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtle Reference"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="32" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Reference"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="33" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Book Title"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="37" Name="Bibliography"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" QFormat="true" Name="TOC Heading"/>
</w:LatentStyles>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 10]>
<style>
/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:"Κανονικός πίνακας";
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-priority:99;
mso-style-parent:"";
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin-top:0cm;
mso-para-margin-right:0cm;
mso-para-margin-bottom:10.0pt;
mso-para-margin-left:0cm;
line-height:115%;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:11.0pt;
font-family:"Calibri","sans-serif";
mso-ascii-font-family:Calibri;
mso-ascii-theme-font:minor-latin;
mso-hansi-font-family:Calibri;
mso-hansi-theme-font:minor-latin;}
</style>
<![endif]-->
<br />
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span lang="EL" style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;">Τα 2<span style="font-family: "times new roman" , "serif";">4</span> βιβλία περί διατροφικής και φυσικής υγείας
του διατροφολόγου Μάριου Δημόπουλου</span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span lang="EL" style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;"> </span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhra3YIwJoGtrbR1BiiDCzZTnbt6C0ozbjMxVqOAzs0AR9OpGtvl6GJo3xo-0wUp8ilgj3t5EC0DZWvx2sGc8P8ufw26CC-1_VT-ZOt6-OO6vuFXzQZ7utAxSFy9Ge7hnFNycWnXgPueLo/s1600/marios+vivlio1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhra3YIwJoGtrbR1BiiDCzZTnbt6C0ozbjMxVqOAzs0AR9OpGtvl6GJo3xo-0wUp8ilgj3t5EC0DZWvx2sGc8P8ufw26CC-1_VT-ZOt6-OO6vuFXzQZ7utAxSFy9Ge7hnFNycWnXgPueLo/s1600/marios+vivlio1.jpg" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjCANC6X0AcxzGbxxgfYf37TIMtQP0RaR6QeeqDaYF6Koa93QitSfqP8HYG4wr_6FEdQzJfFYeNLE1aJdi3goX4x0sUxJy3oh9bRdnEBsNFSgAEIYAh5czeGLvVBjdWrVUKe-0yan1JS_U/s1600/marios+vivlio2.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjCANC6X0AcxzGbxxgfYf37TIMtQP0RaR6QeeqDaYF6Koa93QitSfqP8HYG4wr_6FEdQzJfFYeNLE1aJdi3goX4x0sUxJy3oh9bRdnEBsNFSgAEIYAh5czeGLvVBjdWrVUKe-0yan1JS_U/s1600/marios+vivlio2.jpg" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiL_6bRPJP-7P16B-2icEd7wizqLk4epa0DcuGnze9a7UQ6c4NHbUo-JHRUGC8i_ahLj-3J_v_rUTIdhad4bhnlmA-qJh3kW3BBJfpEiYx9VnJVP6g7sSy5x4hoxlcmw5JQG5xETY2ZsbY/s1600/marios+vivlio3.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiL_6bRPJP-7P16B-2icEd7wizqLk4epa0DcuGnze9a7UQ6c4NHbUo-JHRUGC8i_ahLj-3J_v_rUTIdhad4bhnlmA-qJh3kW3BBJfpEiYx9VnJVP6g7sSy5x4hoxlcmw5JQG5xETY2ZsbY/s1600/marios+vivlio3.jpg" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhogt2_yvzxMZQJ0vGQV3WJyozAk9egZdsjX4IRRHZG0XHuq09qn4tGTtETm7dctnnuBBonaKPqAwWeOhQ8MyX9bb6J3CPD0N7HKiEWaDw6JnkQedHEpBRByF0WO2FaTXj3YJpcvqnA5uo/s1600/marios+vivlio4.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhogt2_yvzxMZQJ0vGQV3WJyozAk9egZdsjX4IRRHZG0XHuq09qn4tGTtETm7dctnnuBBonaKPqAwWeOhQ8MyX9bb6J3CPD0N7HKiEWaDw6JnkQedHEpBRByF0WO2FaTXj3YJpcvqnA5uo/s1600/marios+vivlio4.jpg" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgBxiD86-Qu5No2QnJA32s6_hshXr_9vwV6EdcVjdRzM3Lqo0pvFhJhqSczpwvsFgypUQeeuE9Ht7FHFTUjMhY7beT4ItKXchZjY7BKQSIQ2LpidMnnuQNl_DrIVRSZW0x5dxkZjZVQ1pg/s1600/marios+vivlio5.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgBxiD86-Qu5No2QnJA32s6_hshXr_9vwV6EdcVjdRzM3Lqo0pvFhJhqSczpwvsFgypUQeeuE9Ht7FHFTUjMhY7beT4ItKXchZjY7BKQSIQ2LpidMnnuQNl_DrIVRSZW0x5dxkZjZVQ1pg/s320/marios+vivlio5.jpg" width="227" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEipApiALhGiOFT55s6QdwtFl9BndiMBI8DKYzgxtrsKQ_8ce9ioXxxsw921XuNTGbA9JBwC9eh1A_JQ6_LM1WpguxXvX7QCJ1z1g5paOnPRnbgo_Ax7F7sltmScXcA08x7BT_uio70xqmg/s1600/marios+vivlio6.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEipApiALhGiOFT55s6QdwtFl9BndiMBI8DKYzgxtrsKQ_8ce9ioXxxsw921XuNTGbA9JBwC9eh1A_JQ6_LM1WpguxXvX7QCJ1z1g5paOnPRnbgo_Ax7F7sltmScXcA08x7BT_uio70xqmg/s320/marios+vivlio6.jpg" width="217" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjYV9f0Evsr_M8FeRFkrlp2g3jv42nzZgOECZQ55xCwaqa1IKBN7rx0zTHG5Cw84n07N9rqqwlvEdVua8k1TSkMVcA6R3ZB1Gpqa4yE5tSpld4CPWR69NjoCggtpb4CBqaAtSxXPNsmtSE/s1600/marios+vivlio8.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjYV9f0Evsr_M8FeRFkrlp2g3jv42nzZgOECZQ55xCwaqa1IKBN7rx0zTHG5Cw84n07N9rqqwlvEdVua8k1TSkMVcA6R3ZB1Gpqa4yE5tSpld4CPWR69NjoCggtpb4CBqaAtSxXPNsmtSE/s320/marios+vivlio8.jpg" width="218" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj2qiRJIENiOjDgbjkV35DVPGLYySJke4H2lHb581R76EOnd44IOdlfYb6yWt7OU0Jtbw7YYE52Jm0ZfSUirLUzzxqhBvs6-q6DmuKLbCPy7zi0gTQuZAAZxotUD5iPyzBiO5Wb10uZa6U/s1600/marios+vivlio9.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj2qiRJIENiOjDgbjkV35DVPGLYySJke4H2lHb581R76EOnd44IOdlfYb6yWt7OU0Jtbw7YYE52Jm0ZfSUirLUzzxqhBvs6-q6DmuKLbCPy7zi0gTQuZAAZxotUD5iPyzBiO5Wb10uZa6U/s320/marios+vivlio9.jpg" width="218" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiqJTM1e2cnCQbIDY5fNxQuVNgEnjpqI8WEOZrfEoFiA6yln8ewXOfZvErOneEWj49EDyzL3h3nbbt38vfJmpvU1uTm3ntIBSpGTtzzNC55838flTpnb_UtOKLrAIDwa8A5fI-2rO1YVjY/s1600/marios+vivlio10.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiqJTM1e2cnCQbIDY5fNxQuVNgEnjpqI8WEOZrfEoFiA6yln8ewXOfZvErOneEWj49EDyzL3h3nbbt38vfJmpvU1uTm3ntIBSpGTtzzNC55838flTpnb_UtOKLrAIDwa8A5fI-2rO1YVjY/s320/marios+vivlio10.jpg" width="218" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEidfZYHnGoSqei2_p0XtiRne5phAiDHj_B8YU32fz_M64gWGw2mn5F4C43TJ4Lq3brRIMc8jm5XgDAQYlaCUfxiv_y8B_fx_uyBm3ChLVZpPMMkW0jL5tNnBm3xpNBluVMpx1ehiTbQuxY/s1600/marios+vivlio11.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEidfZYHnGoSqei2_p0XtiRne5phAiDHj_B8YU32fz_M64gWGw2mn5F4C43TJ4Lq3brRIMc8jm5XgDAQYlaCUfxiv_y8B_fx_uyBm3ChLVZpPMMkW0jL5tNnBm3xpNBluVMpx1ehiTbQuxY/s320/marios+vivlio11.jpg" width="217" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhLkTl4YXBWqNLznd1s9n3aAyxzdN0tjp2TAz_tOHk3l2bhagNXxhcEqOYsiSFsBGLxJuvDxSLJ0hx6ee9ZhnaSOw1SfmB3iPdDYQ3Dzb6GnEruutYw-x3SvkoQhtNSDSvrEA_qbypZGQs/s1600/marios+vivlio12.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhLkTl4YXBWqNLznd1s9n3aAyxzdN0tjp2TAz_tOHk3l2bhagNXxhcEqOYsiSFsBGLxJuvDxSLJ0hx6ee9ZhnaSOw1SfmB3iPdDYQ3Dzb6GnEruutYw-x3SvkoQhtNSDSvrEA_qbypZGQs/s320/marios+vivlio12.jpg" width="214" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg4-_E6KwI05wfCQ-VvSxkVDu5TZtRD0c80_N636V5y01FlFSMK__lY7acUkOOp6VH9T2njPLvq_U2a_zv_-B2oY5jSLZymA5tOzmVU70I_Zu2XYF36vi-PHpERqp3wVsFxl2fCsQ2_x_o/s1600/marios+vivlio13.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg4-_E6KwI05wfCQ-VvSxkVDu5TZtRD0c80_N636V5y01FlFSMK__lY7acUkOOp6VH9T2njPLvq_U2a_zv_-B2oY5jSLZymA5tOzmVU70I_Zu2XYF36vi-PHpERqp3wVsFxl2fCsQ2_x_o/s1600/marios+vivlio13.jpg" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgswkOVfxJWv6eNklvEBwkbJ-enpqbjRfBR7HH5GVRsbPwBTyR8XIlLoPtNX0F1D4MHgIaI0YV5Yt8tOLyNd1IFAAwy9OowG9VLgFkkLLwrNcKNaxWARcfuDi5h3n2K8VzKBhC879uUCPs/s1600/marios+vivlio14.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgswkOVfxJWv6eNklvEBwkbJ-enpqbjRfBR7HH5GVRsbPwBTyR8XIlLoPtNX0F1D4MHgIaI0YV5Yt8tOLyNd1IFAAwy9OowG9VLgFkkLLwrNcKNaxWARcfuDi5h3n2K8VzKBhC879uUCPs/s1600/marios+vivlio14.jpg" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj7ar_YTZ3QHr_tkB9vlcRMNhQzffoWbehRsp500hPw16OBL7jXNKr7-xSdLWUhVfAapuqEK6wc2sS7iFHDNPVgp2ehY9CzDkvwM0ytA018hkvhny-ldrHdzehYCdw3PLNVMxtKu2EgOUE/s1600/marios+vivlio15.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj7ar_YTZ3QHr_tkB9vlcRMNhQzffoWbehRsp500hPw16OBL7jXNKr7-xSdLWUhVfAapuqEK6wc2sS7iFHDNPVgp2ehY9CzDkvwM0ytA018hkvhny-ldrHdzehYCdw3PLNVMxtKu2EgOUE/s1600/marios+vivlio15.jpg" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiDEiYCgAhyWBXEpdmw_PCcehMR6QA6CelnVk-tKR1f_At_HpyfG1szNHl4Uo2rlPqsSS-673aPjq6ZTyD6zAgMp2NQI3lnmE-x8orydXjI8vozv70AZOfZMcmifCFU-JWYjGA_wiogniY/s1600/marios+vivlio16.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiDEiYCgAhyWBXEpdmw_PCcehMR6QA6CelnVk-tKR1f_At_HpyfG1szNHl4Uo2rlPqsSS-673aPjq6ZTyD6zAgMp2NQI3lnmE-x8orydXjI8vozv70AZOfZMcmifCFU-JWYjGA_wiogniY/s1600/marios+vivlio16.jpg" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhgXbGT8pzqHwmvwwWnOKcHTlshsyIDm6U2B7t3SpC7qbEDImLp0xtniV44gKpVaM_mRFdz5huvBIJW_jlZh8Z5e_1OessMKHEXkBB8UEmij_DU71eEr-mu4TelEv6IEzdtbG4a4GOpsnA/s1600/marios+vivlio17.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhgXbGT8pzqHwmvwwWnOKcHTlshsyIDm6U2B7t3SpC7qbEDImLp0xtniV44gKpVaM_mRFdz5huvBIJW_jlZh8Z5e_1OessMKHEXkBB8UEmij_DU71eEr-mu4TelEv6IEzdtbG4a4GOpsnA/s1600/marios+vivlio17.jpg" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh0NrDtyU1xru5OllykE12Wtio8cq0oCPqbKHHkmiMkmXFZnhJtyOi3oMxz0v18Su5otF-9D6yLQOJPpF-4GXHzAyLEDc8-apG42YNGf3QvOIc4zhuEHZ9_q59XE__cZ5jkIPGIzxDhahY/s1600/marios+vivlio18.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh0NrDtyU1xru5OllykE12Wtio8cq0oCPqbKHHkmiMkmXFZnhJtyOi3oMxz0v18Su5otF-9D6yLQOJPpF-4GXHzAyLEDc8-apG42YNGf3QvOIc4zhuEHZ9_q59XE__cZ5jkIPGIzxDhahY/s320/marios+vivlio18.jpg" width="216" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhL6KgjDHz1uwkTWBZQ6hyM7JKi4eoBinh__tBykADfz-UZ5DEj2He19nmiB_c4ObkmvaLrLd6PuEqpJ9QJqW-bzj03cojCfjzCcFSQGZwzEJGmCv1OM2h9MZ3l_rgKzabX5SfmKiyYdis/s1600/marios+vivlio19.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhL6KgjDHz1uwkTWBZQ6hyM7JKi4eoBinh__tBykADfz-UZ5DEj2He19nmiB_c4ObkmvaLrLd6PuEqpJ9QJqW-bzj03cojCfjzCcFSQGZwzEJGmCv1OM2h9MZ3l_rgKzabX5SfmKiyYdis/s320/marios+vivlio19.jpg" width="211" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiG99DJi20eWp4E-lALANS7MUafrA3lQclM7MbEy_gw5vjnGUi23dCC-xGhqHP2ktXcVGoehI3CcyOKQ8NTAn3lpdugUMrblakGXIGiE-ZpL2A1Rst2UFbuFLzv6FUdY2O5jjBSKeF0hE0/s1600/marios+vivlio20.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiG99DJi20eWp4E-lALANS7MUafrA3lQclM7MbEy_gw5vjnGUi23dCC-xGhqHP2ktXcVGoehI3CcyOKQ8NTAn3lpdugUMrblakGXIGiE-ZpL2A1Rst2UFbuFLzv6FUdY2O5jjBSKeF0hE0/s320/marios+vivlio20.jpg" width="216" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<br />
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiM1tXecIq8JEaIYGF-0mvm6B1q7PedMg9aqTWEB6GqYr-Lp-tAs360keRYMQXDkcab1cDuSgqXvXJm28WhMd91dEnDwKWWINGfJyOeEljGk1qQbBYw6-QFsAcu_kWvO401CrKSEY6_DUE/s1600/marios+vivlio21.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiM1tXecIq8JEaIYGF-0mvm6B1q7PedMg9aqTWEB6GqYr-Lp-tAs360keRYMQXDkcab1cDuSgqXvXJm28WhMd91dEnDwKWWINGfJyOeEljGk1qQbBYw6-QFsAcu_kWvO401CrKSEY6_DUE/s320/marios+vivlio21.jpg" width="214" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjMVTPNntCAVEBw4IWYFuAWHXALZD0zJtiZJpk36TLLIwh5dbcp8svLxHiMX0jxn4AOrvRZzKIJD3RREF859mz1hETj6PN5VyAaCy4Mm3tSISflc0FDoT4Qt9-cklodIuxFv_bDxDMZGkQ/s1600/marios+vivlio22.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjMVTPNntCAVEBw4IWYFuAWHXALZD0zJtiZJpk36TLLIwh5dbcp8svLxHiMX0jxn4AOrvRZzKIJD3RREF859mz1hETj6PN5VyAaCy4Mm3tSISflc0FDoT4Qt9-cklodIuxFv_bDxDMZGkQ/s320/marios+vivlio22.jpg" width="221" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiTee32ll4rYzFdkfV1Z2M9nEUxY8gB_nDiEnmae3M4fPmc1oNcKnWpj30vuWXPd0Q0IFMl5LY3zVWyXPRMrKvRXAEtD3sK8MxlJknCyO-dwfnjUDtd1QFE4LkottMrafmyHc6k-7HJXgE/s1600/marios+vivlio23.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiTee32ll4rYzFdkfV1Z2M9nEUxY8gB_nDiEnmae3M4fPmc1oNcKnWpj30vuWXPd0Q0IFMl5LY3zVWyXPRMrKvRXAEtD3sK8MxlJknCyO-dwfnjUDtd1QFE4LkottMrafmyHc6k-7HJXgE/s320/marios+vivlio23.jpg" width="217" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEijJ_qvubasrOmnlcQwvEFrJ_VjCj6zNsKTj6ZQ15dDEFV1RE9gD_V4wkU5v9TsMmPHIyOp0rfdJKqWU2K9mUggFPSNa2Sr5_5giGXpcCaOSxmRluk1HE8835bDkbUk9Ogij_Pm2HFbYCs/s1600/auxeniko+book.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEijJ_qvubasrOmnlcQwvEFrJ_VjCj6zNsKTj6ZQ15dDEFV1RE9gD_V4wkU5v9TsMmPHIyOp0rfdJKqWU2K9mUggFPSNa2Sr5_5giGXpcCaOSxmRluk1HE8835bDkbUk9Ogij_Pm2HFbYCs/s320/auxeniko+book.jpg" width="212" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgWavL69QZPH-2n-EcCByagLhoFrrzrjsFVvznoMzbdk-iJcTyxT7A7lRCwNyB-CsTNfSILPtky4tZ6CK0nGs63JaUqe8SOcO-0uZvvnRqprTL6Ho5-oQQIW8epg3eYYE4yc14g4cNZ2t8/s1600/alzheimer+book.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgWavL69QZPH-2n-EcCByagLhoFrrzrjsFVvznoMzbdk-iJcTyxT7A7lRCwNyB-CsTNfSILPtky4tZ6CK0nGs63JaUqe8SOcO-0uZvvnRqprTL6Ho5-oQQIW8epg3eYYE4yc14g4cNZ2t8/s320/alzheimer+book.jpg" width="212" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi5qFsUmVR5mgGvf-sB6-l-qdk2h9qIcfQnzLKxEkOJw3l7tfGATSPAupJszwkmO_ONGHVokXNHHsD3C_33JO1es3QEnmh7wD7FIaV_-6ngPWprtiC1WarqEo0y8tLsp-vtlVfOCYXLjJg/s1600/GIATI+OI+ARXAIOI+ELLHNES+ZOYSAN.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi5qFsUmVR5mgGvf-sB6-l-qdk2h9qIcfQnzLKxEkOJw3l7tfGATSPAupJszwkmO_ONGHVokXNHHsD3C_33JO1es3QEnmh7wD7FIaV_-6ngPWprtiC1WarqEo0y8tLsp-vtlVfOCYXLjJg/s320/GIATI+OI+ARXAIOI+ELLHNES+ZOYSAN.jpg" width="212" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjvlfWyk4Fle_jLisl7YSP-pstaoT2zddCe6NHO3zqLJQijwgux6K-wy1RLRVLlrjGr4nO31kJoHV4MnlvJGoe8PnzPgwBka5OAJFz1j6wou4-vKEcQe63-TYs8GnYAUXkM-1nPohTLaco/s1600/xoris+ponous+exoph.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjvlfWyk4Fle_jLisl7YSP-pstaoT2zddCe6NHO3zqLJQijwgux6K-wy1RLRVLlrjGr4nO31kJoHV4MnlvJGoe8PnzPgwBka5OAJFz1j6wou4-vKEcQe63-TYs8GnYAUXkM-1nPohTLaco/s320/xoris+ponous+exoph.jpg" width="215" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<!--[if gte mso 9]><xml>
<o:OfficeDocumentSettings>
<o:RelyOnVML/>
<o:AllowPNG/>
</o:OfficeDocumentSettings>
</xml><![endif]--></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<!--[if gte mso 9]><xml>
<w:WordDocument>
<w:View>Normal</w:View>
<w:Zoom>0</w:Zoom>
<w:TrackMoves/>
<w:TrackFormatting/>
<w:PunctuationKerning/>
<w:ValidateAgainstSchemas/>
<w:SaveIfXMLInvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid>
<w:IgnoreMixedContent>false</w:IgnoreMixedContent>
<w:AlwaysShowPlaceholderText>false</w:AlwaysShowPlaceholderText>
<w:DoNotPromoteQF/>
<w:LidThemeOther>EN-US</w:LidThemeOther>
<w:LidThemeAsian>X-NONE</w:LidThemeAsian>
<w:LidThemeComplexScript>X-NONE</w:LidThemeComplexScript>
<w:Compatibility>
<w:BreakWrappedTables/>
<w:SnapToGridInCell/>
<w:WrapTextWithPunct/>
<w:UseAsianBreakRules/>
<w:DontGrowAutofit/>
<w:SplitPgBreakAndParaMark/>
<w:EnableOpenTypeKerning/>
<w:DontFlipMirrorIndents/>
<w:OverrideTableStyleHps/>
</w:Compatibility>
<m:mathPr>
<m:mathFont m:val="Cambria Math"/>
<m:brkBin m:val="before"/>
<m:brkBinSub m:val="--"/>
<m:smallFrac m:val="off"/>
<m:dispDef/>
<m:lMargin m:val="0"/>
<m:rMargin m:val="0"/>
<m:defJc m:val="centerGroup"/>
<m:wrapIndent m:val="1440"/>
<m:intLim m:val="subSup"/>
<m:naryLim m:val="undOvr"/>
</m:mathPr></w:WordDocument>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml>
<w:LatentStyles DefLockedState="false" DefUnhideWhenUsed="true"
DefSemiHidden="true" DefQFormat="false" DefPriority="99"
LatentStyleCount="267">
<w:LsdException Locked="false" Priority="0" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Normal"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="heading 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 7"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 8"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 9"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 7"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 8"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 9"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="35" QFormat="true" Name="caption"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="10" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Title"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="1" Name="Default Paragraph Font"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="11" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtitle"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="22" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Strong"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="20" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="59" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Table Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Placeholder Text"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="1" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="No Spacing"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Revision"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="34" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="List Paragraph"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="29" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Quote"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="30" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Quote"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="19" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtle Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="21" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="31" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtle Reference"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="32" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Reference"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="33" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Book Title"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="37" Name="Bibliography"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" QFormat="true" Name="TOC Heading"/>
</w:LatentStyles>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 10]>
<style>
/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:"Κανονικός πίνακας";
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-priority:99;
mso-style-parent:"";
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin-top:0cm;
mso-para-margin-right:0cm;
mso-para-margin-bottom:10.0pt;
mso-para-margin-left:0cm;
line-height:115%;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:11.0pt;
font-family:"Calibri","sans-serif";
mso-ascii-font-family:Calibri;
mso-ascii-theme-font:minor-latin;
mso-hansi-font-family:Calibri;
mso-hansi-theme-font:minor-latin;}
</style>
<![endif]-->
</div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span lang="EL" style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;">Ο Μάριος Δημόπουλος είναι διατροφολόγος και
συγγραφέας. Γεννήθηκε το 1975 στον Πειραιά. Σπούδασε αρχικά φιλολογία με
ειδικότητα στη γλωσσολογία στη Φιλοσοφική Σχολή του Εθνικού Καποδιστριακού
Πανεπιστημίου Αθηνών. Στη συνέχεια λόγω του ενδιαφέροντός του στις φυσικές και
εναλλακτικές θεραπείες σπούδασε κλινική διατροφολογία. Είναι μέλος του </span><span style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;">American</span><span style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;"> </span><span style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;">Council</span><span style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;"> </span><span style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;">of</span><span style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;"> </span><span style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;">Applied</span><span style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;"> </span><span style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;">Clinical</span><span style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;"> </span><span style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;">Nutrition</span><span lang="EL" style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;"> (Αμερικανικό Συμβούλιο
Εφαρμοσμένης Κλινικής Διατροφολογίας) και μέλος του </span><span style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;">American</span><span style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;"> </span><span style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;">Association</span><span style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;"> </span><span style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;">of</span><span style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;"> </span><span style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;">Drugless</span><span style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;"> </span><span style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;">Practitioners</span><span lang="EL" style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;"> (Αμερικανική Ένωση Επαγγελματιών
Μη Φαρμακευτικής Θεραπευτικής). Έχει</span><span lang="EL" style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;"> </span><span lang="EL" style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;">εκπαιδευτεί</span><span lang="EL" style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;"> </span><span lang="EL" style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;">στη</span><span lang="EL" style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;"> </span><span lang="EL" style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;">φυσική</span><span lang="EL" style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;"> </span><span lang="EL" style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;">ιατρική</span><span lang="EL" style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;"> </span><span lang="EL" style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;">στα</span><span lang="EL" style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;"> </span><span style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;">British
Institute of Homeopathy (New Jersey, USA), Trinity School of Natural Health
(Indianapolis, USA), International Society of Homotoxicology (Baden-Baden,
Germany) </span><span lang="EL" style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;">και</span><span lang="EL" style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;"> </span><span style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;">University
of California San Francisco (UCSF). </span><span lang="EL" style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;">Συνεχίζει τις σπουδές του στη
φυσική θεραπευτική για απόκτηση πτυχίου </span><span style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;">Doctor</span><span style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;"> </span><span style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;">of</span><span style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;"> </span><span style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;">Naturopathy</span><span lang="EL" style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;"> (Φυσικοπαθητική). Έχει ειδικευθεί στη χρήση διατροφικών συμπληρωμάτων και
εστιάζει την έρευνά του στην πρόληψη και αντιμετώπιση των ασθενειών με σωστή
διατροφή, με χορήγηση βιταμινών, μετάλλων και αντιοξειδωτικών ουσιών υπό μορφή
διατροφικών συμπληρωμάτων και με χορήγηση φαρμακευτικών φυτών και βοτάνων. </span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span lang="EL" style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;">Έχει γράψει τα βιβλία:</span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span lang="EL" style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;">«Οι θεραπείες του καρκίνου από την αρχαιότητα μέχρι
σήμερα», εκδόσεις Εύανδρος (2004)</span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span lang="EL" style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;">«Τα μυστικά της μακροζωίας», εκδόσεις Εύανδρος
(2005)</span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span lang="EL" style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;">«Χοληστερίνη: Ένας σύγχρονος μύθος», εκδόσεις </span><span style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;">Etra</span><span lang="EL" style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;"> (2011)</span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span lang="EL" style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;">«Φυσικές μέθοδοι αντιμετώπισης του καρκίνου»,
εκδόσεις </span><span style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;">Etra</span><span lang="EL" style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;"> (2013)</span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span lang="EL" style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;">«Κρέας: Όλη η αλήθεια», εκδόσεις Κάδμος, 2014</span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span lang="EL" style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;">«Αιωνόβιοι; Ναι! Όλα τα μυστικά», εκδόσεις Κάδμος,
2014</span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span lang="EL" style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;">«Νικήστε την αρθρίτιδα», εκδόσεις Κάδμος, 2014</span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span lang="EL" style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;">«Προλάβετε τον καρκίνο του προστάτη και του
μαστού», εκδόσεις Κάδμος, 2014</span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span lang="EL" style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;">«Η αλήθεια για τον Έμπολα», εκδόσεις Κάδμος, 2014</span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span lang="EL" style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;">«Υπερτροφές: Γίνετε αιωνόβιοι», εκδόσεις Κάδμος,
2014</span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span lang="EL" style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;">«Γάλα: Πόσο αθώο είναι;», εκδόσεις Κάδμος, 2014</span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span lang="EL" style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;">«Συντηρητικά στα τρόφιμα: Ευζωία ή θάνατος»,
εκδόσεις Κάδμος, 2015</span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span lang="EL" style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;">«Νικήστε τις ασθένειες με τα βότανα», 2 τόμοι,
εκδόσεις Κάδμος, 2015</span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span lang="EL" style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;">«Φυσικό κολλαγόνο και υαλουρονικό. Φτιάξτε τα μόνοι
σας!», εκδόσεις Κάδμος, 2015<br />
«Μείνετε για πάντα νέοι χωρίς πόνους», εκδόσεις Κάδμος, 2015</span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span lang="EL" style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;">«Νικήστε τις φλεγμονές», εκδόσεις Κάδμος, 2015</span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span lang="EL" style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;">«Θεραπεύστε τις ασθένειες με τσάι», εκδόσεις
Κάδμος, 2015 </span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span lang="EL" style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;">«Μπαχαρικά: Μείνετε υγιείς τρώγοντας», εκδόσεις
Κάδμος, 2015 </span><span style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;"></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span lang="EL" style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;">«Φτιάχνω μόνος μου κολλαγόνο», εκδόσεις Κάδμος,
2016</span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span lang="EL" style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;">«Νικήστε τις ασθένειες με διατροφή», 2 τόμοι, εκδόσεις
Κάδμος, 2016</span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span lang="EL" style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;">«<span style="font-family: "times new roman" , "serif";">Τέλος στο αυχενικό, στον πονοκέφαλο και στις ημικρανίες</span>», εκδόσεις
Κάδμος, 2016</span><br />
<span lang="EL" style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;">«Νικήστε το Αλτσχάιμερ», εκδόσεις
Κάδμος, 2016</span><br />
<span lang="EL" style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;">«<span style="font-family: "times new roman" , "serif";">Γιατί οι αρχαίοι Έλληνες ζ<span style="font-family: "times new roman" , "serif";">ούσαν περισσότερο;</span></span>», εκδόσεις
Κάδμος, 2016</span><br />
<span lang="EL" style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;">«<span style="font-family: "times new roman" , "serif";">Χωρίς πόνους</span>», εκδόσεις
Κάδμος, 2016</span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span lang="EL" style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;">Το 2007 υπήρξε εκδότης του περιοδικού υγείας </span><span style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;">NutriHealth</span><span lang="EL" style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;">.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span lang="EL" style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;">Έχει συνεργαστεί με διάφορα περιοδικά υγείας και
άλλα δημοσιογραφικά έντυπα. Έχει προσκληθεί σε αρκετές τηλεοπτικές εκπομπές για
θέματα υγείας.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span lang="EL" style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;">Έχει δημιουργήσει διάφορα ιστολόγια στο διαδίκτυο
για την ορθομοριακή ιατρική και για φυσικές θεραπευτικές μεθόδους: </span><span style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;">http</span><span lang="EL" style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;">://</span><span style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;">orthomoriakiiatriki</span><span lang="EL" style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;">.</span><span style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;">blogspot</span><span lang="EL" style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;">.</span><span style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;">gr</span><span lang="EL" style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;">/,<span style="mso-spacerun: yes;"> </span></span><span style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;">http</span><span lang="EL" style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;">://</span><span style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;">orthomolecular</span><span lang="EL" style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;">-</span><span style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;">nutritional</span><span lang="EL" style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;">-</span><span style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;">medicine</span><span lang="EL" style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;">.</span><span style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;">blogspot</span><span lang="EL" style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;">.</span><span style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;">gr</span><span lang="EL" style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;">/, </span><span style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;">http</span><span lang="EL" style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;">://</span><span style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;">cholesteroltruth</span><span lang="EL" style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;">.</span><span style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;">blogspot</span><span lang="EL" style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;">.</span><span style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;">gr</span><span lang="EL" style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;">/ </span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;">Email</span><span lang="EL" style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;">: </span><span style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;">dimopmar</span><span lang="EL" style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;">@</span><span style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;">otenet</span><span lang="EL" style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;">.</span><span style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;">gr</span><span lang="EL" style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;"></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span lang="EL" style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;">Τηλέφωνο επικοινωνίας: 6947869647 (απόγευμα 7-9) </span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span lang="EL" style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;"><!--[if gte mso 9]><xml>
<o:OfficeDocumentSettings>
<o:RelyOnVML/>
<o:AllowPNG/>
</o:OfficeDocumentSettings>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml>
<w:WordDocument>
<w:View>Normal</w:View>
<w:Zoom>0</w:Zoom>
<w:TrackMoves/>
<w:TrackFormatting/>
<w:PunctuationKerning/>
<w:ValidateAgainstSchemas/>
<w:SaveIfXMLInvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid>
<w:IgnoreMixedContent>false</w:IgnoreMixedContent>
<w:AlwaysShowPlaceholderText>false</w:AlwaysShowPlaceholderText>
<w:DoNotPromoteQF/>
<w:LidThemeOther>EN-US</w:LidThemeOther>
<w:LidThemeAsian>X-NONE</w:LidThemeAsian>
<w:LidThemeComplexScript>X-NONE</w:LidThemeComplexScript>
<w:Compatibility>
<w:BreakWrappedTables/>
<w:SnapToGridInCell/>
<w:WrapTextWithPunct/>
<w:UseAsianBreakRules/>
<w:DontGrowAutofit/>
<w:SplitPgBreakAndParaMark/>
<w:EnableOpenTypeKerning/>
<w:DontFlipMirrorIndents/>
<w:OverrideTableStyleHps/>
</w:Compatibility>
<m:mathPr>
<m:mathFont m:val="Cambria Math"/>
<m:brkBin m:val="before"/>
<m:brkBinSub m:val="--"/>
<m:smallFrac m:val="off"/>
<m:dispDef/>
<m:lMargin m:val="0"/>
<m:rMargin m:val="0"/>
<m:defJc m:val="centerGroup"/>
<m:wrapIndent m:val="1440"/>
<m:intLim m:val="subSup"/>
<m:naryLim m:val="undOvr"/>
</m:mathPr></w:WordDocument>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml>
<w:LatentStyles DefLockedState="false" DefUnhideWhenUsed="true"
DefSemiHidden="true" DefQFormat="false" DefPriority="99"
LatentStyleCount="267">
<w:LsdException Locked="false" Priority="0" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Normal"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="heading 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 7"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 8"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 9"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 7"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 8"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 9"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="35" QFormat="true" Name="caption"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="10" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Title"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="1" Name="Default Paragraph Font"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="11" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtitle"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="22" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Strong"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="20" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="59" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Table Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Placeholder Text"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="1" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="No Spacing"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Revision"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="34" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="List Paragraph"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="29" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Quote"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="30" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Quote"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="19" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtle Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="21" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="31" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtle Reference"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="32" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Reference"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="33" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Book Title"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="37" Name="Bibliography"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" QFormat="true" Name="TOC Heading"/>
</w:LatentStyles>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 10]>
<style>
/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:"Κανονικός πίνακας";
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-priority:99;
mso-style-parent:"";
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin-top:0cm;
mso-para-margin-right:0cm;
mso-para-margin-bottom:10.0pt;
mso-para-margin-left:0cm;
line-height:115%;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:11.0pt;
font-family:"Calibri","sans-serif";
mso-ascii-font-family:Calibri;
mso-ascii-theme-font:minor-latin;
mso-hansi-font-family:Calibri;
mso-hansi-theme-font:minor-latin;}
</style>
<![endif]-->
</span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span lang="EL" style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;">Το περιοδικό υγείας που είχε εκδώσει ο Μάριος
Δημόπουλος το 2007</span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi9xgBvnks6QKOBRkeQOQFE5TGWM7VMpeSuJrHfiFpixodG707RT6KXySINNQivHaI6USIHJlET4hvvNh9thdmghCNXdzHPKpuuqUSyP9fL4ArPNP86f6pR17Vn13YbwXPamuVLxibiKOY/s1600/marios+magazine1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi9xgBvnks6QKOBRkeQOQFE5TGWM7VMpeSuJrHfiFpixodG707RT6KXySINNQivHaI6USIHJlET4hvvNh9thdmghCNXdzHPKpuuqUSyP9fL4ArPNP86f6pR17Vn13YbwXPamuVLxibiKOY/s1600/marios+magazine1.jpg" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiS3QIHeSn-b_5fE4m0tFeLHYpFjdE7U8JXIiKnwHhHljP4QhSvz6y2puL2S9s3eFNoZLysJJP0oytMeanfvXWjzzArVJJXWZhbYFK73tqB9nD1kqR1hnLVOJdawKv3ZtsBAfVZ-VmErzs/s1600/marios+magazine2.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiS3QIHeSn-b_5fE4m0tFeLHYpFjdE7U8JXIiKnwHhHljP4QhSvz6y2puL2S9s3eFNoZLysJJP0oytMeanfvXWjzzArVJJXWZhbYFK73tqB9nD1kqR1hnLVOJdawKv3ZtsBAfVZ-VmErzs/s320/marios+magazine2.jpg" width="227" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjuY0yxP7OxBxJln02xlzvp0Km-6T3aZfei6r1SOy69rvT4-o1HRysBZy3qRz6wag5iQCPRqD7I6WSKev4F26RtW_YSlpAEREI9lwrA-F2HDf99TVOspRaAJ-QtvHlP2-2_rwRdKxv7FwU/s1600/marios+magazine3.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjuY0yxP7OxBxJln02xlzvp0Km-6T3aZfei6r1SOy69rvT4-o1HRysBZy3qRz6wag5iQCPRqD7I6WSKev4F26RtW_YSlpAEREI9lwrA-F2HDf99TVOspRaAJ-QtvHlP2-2_rwRdKxv7FwU/s320/marios+magazine3.jpg" width="226" /></a></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
</div>
<br />
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
</div>
<br /></div>
Μάριος Δημόπουλοςhttp://www.blogger.com/profile/11424198481994945581noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5886372110242634336.post-68139172445274886552015-05-18T18:21:00.000-07:002015-05-18T18:21:11.480-07:00ΚΑΝΝΑΒΗ: ΕΝΑ ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΟ ΑΠΑΓΟΡΕΥΜΕΝΟ ΦΑΡΜΑΚΟ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΚΑΡΚΙΝΟΥ<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="text-align: justify;">
Το έλαιο κάνναβης είναι μια
συγκεντρωμένη μορφή κάνναβης που καταναλώνεται στοματικά. Καταναλώνοντας
μεγάλες ποσότητες του ελαίου για μια περίοδο τριών έως έξι μηνών,
σχεδόν κάθε ασθένεια που μπορείτε να φανταστείτε μπορεί να θεραπευθεί ή
να ελεγχθεί ολοκληρωτικά. Αυτό είναι δυνατό, διότι η κάνναβη δρα μέσα
από το ενδοκανναβοειδές σύστημα, το υπερρυθμιστικό σύστημα του σώματός
μας, το οποίο διατηρεί ομοιόσταση σε άλλα συστήματα.</div>
<div style="text-align: justify;">
Μπορείτε να δείτε την αποτελεσματικότητα
της φαρμακευτικής κάνναβης σε όλες τις ασθένειες στις οποίες το
κάπνισμα της κάνναβης είναι ευεργετικό. Είναι γνωστό ότι οι άνθρωποι με
καρκίνο, χρόνιους πόνους, φλεγμονώδεις καταστάσεις και άλλες παθήσεις
που καπνίζουν κάνναβη έχουν αξιοσημείωτη αποτελεσματικότητα. Είναι
εντελώς περίεργο ότι η τοποθέτηση της κάνναβης στη φωτιά και η εισπνοή
του καπνού (κάτι που έχει ως αποτέλεσμα να λαμβάνετε τα κανναβοειδή σε
μορφή χαμηλής συγκέντρωσης μέσα από τους πνεύμονες) λειτουργεί καλύτερα
από πολλά ακριβά φάρμακα.</div>
<div style="text-align: justify;">
Με το έλαιο κάνναβης όμως υπάρχουν δύο
βασικές διαφορές: Πρώτον, τα κανναβοειδή είναι πολύ πιο συγκεντρωμένα
από ό, τι με τον καπνό, και έτσι έχει πιο ισχυρή επίδραση στα συστήματά
μας. Δεύτερον, το έλαιο το καταναλώνουμε, δεν το καπνίζουμε, κάτι που
σημαίνει ότι χωνεύεται μέσα από το σύστημα που έχει ανάγκη να
απορροφήσει τα συστατικά. Στην ουσία, τρέφουμε το σώμα μας με μόρια τα
οποία μας επιτρέπουν να μείνουμε σε ισορροπία και δεδομένου ότι όλες οι
ασθένειες είναι κάποιου είδους ανισορροπίας, αυτό το φάρμακο είναι
αποτελεσματικό ενάντια σχεδόν σε κάθε πάθηση.</div>
<h3 style="text-align: justify;">
<span style="color: maroon;"><strong>Η απαγόρευση της φαρμακευτικής κάνναβης είναι ένα έγκλημα κατά της ανθρωπότητας</strong></span></h3>
<div style="text-align: justify;">
Υπάρχουν εκατοντάδες επιστημονικές
μελέτες που δείχνουν ότι τα κανναβοειδή όπως η τετραϋδροκανναβινόλη
(THC) και η κανναβιδιόλη (CBD) είναι αποτελεσματικά εναντίον σχεδόν κάθε
ασθένειας. Μερικές από τις ασθένειες που η επιστήμη έχει αποδείξει ότι
τα κανναβοειδή μπορούν να θεραπεύσουν είναι η αρθρίτιδα, ο καρκίνος, η
νόσος του Crohn, ο διαβήτης, η ινομυαλγία, η σκλήρυνση κατά πλάκας και η
νόσος του Parkinson.</div>
<div style="text-align: justify;">
Το American College of Physicians (ACP)
εξέδωσε μια ανακοίνωση το 2008 εγκρίνοντας την ιατρική χρήση της
μαριχουάνας. Η ομάδα πιέζει την Αμερικανική κυβέρνηση να αναιρέσει την
απαγόρευση των θεραπειών με μαριχουάνα. Το American College of
Physicians ενθαρρύνει τη χρήση των μορφών της THC (του κύριου ψυχοτρόπου
συστατικού της μαριχουάνας) που δεν καπνίζονται, τα οποία έχουν
αποδειχθεί ότι έχουν θεραπευτική αξία. Το American College of Physicians
που είναι ο δεύτερος μεγαλύτερος οργανισμός γιατρών στις ΗΠΑ ανέφερε
μελέτες σχετικά με τις ιατρικές εφαρμογές της μαριχουάνας, όπως τη
θεραπεία σοβαρής απώλειας βάρους συνδεόμενης με ασθένειες όπως AIDS και
τη θεραπεία ναυτίας και εμετού που προκαλούνται από τη χημειοθεραπεία σε
καρκινοπαθείς (1).</div>
<div style="text-align: justify;">
Η ιατρική κάνναβη έχει αντικαρκινογόνες
επιδράσεις, οι οποίες είναι υπεύθυνες για την πρόληψη ή την καθυστέρηση
της ανάπτυξης του καρκίνου. Αυτό σημαίνει ότι τα κανναβινοειδή
προσφέρουν στους καρκινοπαθείς μια θεραπευτική επιλογή στη θεραπεία των
επιθετικών μορφών καρκίνου.</div>
<div style="text-align: justify;">
Η επιστήμη υποστηρίζει ότι το χασισέλαιο
που περιέχει υψηλές ποσότητες THC πρέπει να αποτελεί κύρια θεραπεία του
καρκίνου και να μην έχει απλώς έναν υποστηρικτικό ρόλο για τον έλεγχο
των παρενεργειών της χημειοθεραπείας.</div>
<div style="text-align: justify;">
Το έλαιο της κάνναβης έχει εδώ και καιρό
αναγνωριστεί ως ένα από τα πιο ωφέλιμα συστατικά που είναι γνωστά στον
άνθρωπο. Προερχόμενο από τους σπόρους της κάνναβης έχει χαρακτηριστεί ως
υπερτροφή λόγω του υψηλού περιεχομένου του σε απαραίτητα λιπαρά οξέα
και της μοναδικής του αναλογίας σε ωμέγα-3 προς ωμέγα-6 και γάμμα
λινολενικό οξύ (GLA) – 2:5:1. Το έλαιο της κάνναβης περιέχει πάνω από 5%
καθαρό GLA, μια πολύ υψηλότερη συγκέντρωση από κάθε άλλο φυτό,
υψηλότερη ακόμα και από την σπιρουλίνα. Για χιλιάδες χρόνια το φυτό της
κάνναβης έχει χρησιμοποιηθεί σε ελιξίρια και φαρμακευτικά τσάγια λόγω
των θεραπευτικών του ιδιοτήτων.</div>
<div style="text-align: justify;">
Τόσο η νόμιμη εμπορική μορφή του
κανναβέλαιου όσο και το παράνομο κανναβέλαιο που είναι πλούσιο σε THC
είναι μια από τις πιο ισχυρές πρωτεϊνικές πηγές που υπάρχουν στο φυτικό
βασίλειο.</div>
<div style="text-align: justify;">
Ο Rick Simpson, ένας ιδιώτης από τον
Καναδά, παρασκευάζει κανναβέλαιο και το μοιράζει σε φίλους και γνωστούς,
χωρίς να το χρεώνει. Σε μικρές δόσεις, λέει, σε κάνει καλά χωρίς να σε
ανεβάζει. «Δεν μπορείς να αρνηθείς τα μάτια σου», λέει ο Simpson. «Εδώ
κάποιος είναι να πεθάνει από καρκίνο και τελικά δεν πεθαίνει. Δεν με
νοιάζει, αν το φάρμακο προέρχεται από το φυτό της ντομάτας, το φυτό της
πατάτας ή το φυτό της κάνναβης. Αν το φάρμακο είναι ασφαλές, βοηθά και
έχει αποτελεσματικότητα, γιατί να μην το χρησιμοποιείτε;», ρωτάει.</div>
<div style="text-align: justify;">
Όταν ένα άτομο έχει καρκίνο και
πεθαίνει, αυτό το ερώτημα είναι πολύ σημαντικό. Η γενναιότητα του Rick
Simpson στο να μας δείξει με βίντεο στο διαδίκτυο πώς να φτιάχνουμε
κανναβέλαιο μόνοι μας προσφέρει σε πολλούς ανθρώπους ελπίδα που πρέπει
να εκτιμηθεί, καθώς χρήματα ξοδεύονται για ακριβές θεραπείες του
καρκίνου. Χρειαζόμαστε φθηνά φάρμακα στο μέλλον και δεν υπάρχει τίποτα
καλύτερο από αυτά που μπορούμε να παρασκευάζουμε μόνοι μας φθηνά.</div>
<div style="text-align: justify;">
Σύμφωνα με τον Dr. Robert Ramer και τον
Dr. Burkhard Hinz του πανεπιστημίου του Rostock στη Γερμανία η
φαρμακευτική κάνναβη μπορεί να είναι μια αποτελεσματική θεραπεία του
καρκίνου (2). Η έρευνά τους δημοσιεύθηκε στο Journal of the National
Cancer Institute Advance Access στις 25 Δεκεμβρίου του 2007 σε μια
μελέτη με τίτλο “Inhibition of Cancer Cell Invasion by Cannabinoids via
Increased Expression of Tissue Inhibitor of Matrix
Metalloproteinases-1”. Από αυτή την έρευνα οι επιστήμονες έμαθαν ότι η
θεραπεία με κανναβινοειδή, ένα από τα ενεργά συστατικά της φαρμακευτικής
κάνναβης, έχει φανεί ότι μειώνει τη διηθητικότητα των καρκινικών
κυττάρων, την ικανότητα τους δηλαδή για διήθηση και ενεργητική
καταστροφή των περιβαλλοντικών ιστών.</div>
<div style="text-align: justify;">
Είναι ήδη γνωστό ότι η κάνναβη μπορεί να
αυξάνει την όρεξη των ασθενών, αλλά οι ερευνητές έχουν μάθει ότι τα
κανναβινοειδή, εκτός του ότι έχουν ανακουφιστικά οφέλη στη θεραπεία του
καρκίνου, έχουν αντικαρκινικές επιδράσεις, οι οποίες είναι υπεύθυνες για
την πρόληψη ή την καθυστέρηση της ανάπτυξης του καρκίνου.</div>
<div style="text-align: justify;">
Η μαριχουάνα μειώνει την ανάπτυξη του
κακοήθη όγκου του πνεύμονα στο μισό, δείχνει μια μελέτη του 2007 της
ιατρικής σχολής του Harvard. Το ενεργό συστατικό της μαριχουάνας μειώνει
την ανάπτυξη του όγκου στον καρκίνο του πνεύμονα στο μισό και μειώνει
σημαντικά την ικανότητα του καρκίνου να εξαπλώνεται, λένε ερευνητές στο
πανεπιστήμιο του Harvard που εξέτασαν το συστατικό σε εργαστηριακές
μελέτες και σε μελέτες με ποντίκια. «Η ομορφιά αυτής της μελέτης είναι
ότι δείχνουμε ότι ένα συστατικό κατάχρησης, αν χρησιμοποιείται με
σύνεση, μπορεί να προσφέρει έναν νέο δρόμο στη θεραπεία του καρκίνου του
πνεύμονα», είπε η Anju Preet, Ph.D., ερευνητής στο τμήμα Πειραματικής
Ιατρικής.</div>
<div style="text-align: justify;">
Στοχεύοντας στους υποδοχείς
καναβινοειδών CB1 και CB2, τα ενδοκανναβινοειδή (που είναι κανναβινοειδή
τα οποία παράγονται φυσικά στο σώμα και ενεργοποιούν αυτούς τους
υποδοχείς) καθώς και η THC της μαριχουάνας θεωρούνται ότι παίζουν έναν
ρόλο σε μια ποικιλία βιολογικών λειτουργιών, συμπεριλαμβανομένου του
ελέγχου του πόνου και του άγχους και της φλεγμονής.</div>
<div style="text-align: justify;">
Ερευνητές ανέφεραν στο τεύχος Αυγούστου
του 2004 του Cancer Research, του περιοδικού της American Association
for Cancer Research, ότι συστατικά της κάνναβης εμπόδισαν την εξάπλωση
καρκίνου του εγκεφάλου σε βιοψίες ανθρώπινων όγκων (3). Μια ερευνητική
ομάδα από το πανεπιστήμιο της νότιας Florida σημείωσε ότι η THC μπορεί
να εμποδίσει επιλεκτικά την ενεργοποίηση και αντιγραφή των ιών του
έρπητα. Οι ιοί, οι οποίοι μπορούν να βρίσκονται σε λανθάνουσα κατάσταση
για χρόνια μέσα στα λευκά αιμοσφαίρια προτού να γίνουν ενεργά και να
εξαπλωθούν σε άλλα κύτταρα, θεωρούνται ότι αυξάνουν τις πιθανότητες
κάποιου να αναπτύξει καρκίνους όπως σάρκωμα Kaposi, λέμφωμα Burkitt και
νόσο του Hodgkin.</div>
<div style="text-align: justify;">
Το 1988, μια ερευνητική ομάδα στο
πανεπιστήμιο Complutense της Μαδρίτης, ανακάλυψε ότι η THC μπορεί να
επιφέρει επιλεκτικά προγραμματισμένο κυτταρικό θάνατο σε κύτταρα όγκων
του εγκεφάλου, χωρίς να επηρεάσει αρνητικά τα παρακείμενα υγιή κύτταρα.
Το 2000 ανέφεραν στο περιοδικό Nature Medicine ότι ενέσεις συνθετικής
THC εξαφάνισαν κακοήθη γλοιώματα (όγκους του εγκεφάλου) στο ένα τρίτο
των θεραπευμένων αρουραίων και παρέτειναν τη ζωή στο άλλο τρίτο των
αρουραίων έξι εβδομάδες. Με επικεφαλής τον Dr. Manuel Guzman η ισπανική
ομάδα ανακοίνωσε ότι είχε καταστρέψει αθεράπευτους καρκινικούς όγκους σε
αρουραίους κάνοντάς τους ένεση με THC (4).</div>
<div style="text-align: justify;">
Ερευνητές στο πανεπιστήμιο του Μιλάνου
ανέφεραν στο Journal of Pharmacology and Experimental Therapeutics ότι
τα μη ψυχοτρόπα συστατικά στην κάνναβη εμπόδισαν την ανάπτυξη
νευρογλοιακών κυττάρων που προκαλούν γλοίωμα και στόχευσαν επιλεκτικά
και σκότωσαν καρκινικά κύτταρα μέσα από τη διαδικασία της απόπτωσης. «Το
μη ψυχοτρόπο CBD προκαλεί μια σημαντική αντι-ογκική δράση τόσο σε
καλλιέργεια κυττάρων όσο και σε ζωντανούς οργανισμούς, προτείνοντας έτσι
μια πιθανή εφαρμογή του CBD ως ενός αντικαρκινικού παράγοντα» (5).</div>
<div style="text-align: justify;">
Το πρώτο πείραμα που τεκμηρίωσε τις
αντιογκικές επιδράσεις της κάνναβης πραγματοποιήθηκε το 1974 στο Ιατρικό
Κολλέγιο της Virginia. Τα αποτελέσματα αυτής της μελέτης ήταν ότι το
ψυχοτρόπο συστατικό της κάνναβης THC «καθυστέρησε την ανάπτυξη των
καρκίνων των πνευμόνων, του μαστού και της προκαλούμενης από ιό
λευχαιμίας σε εργαστηριακά ποντίκια και παρέτεινε τη ζωή τους σε ποσοστό
36%» (6). Χρηματοδοτούμενη από το National Institute of Health για να
βρεθούν αποδείξεις ότι η κάνναβη καταστρέφει το ανοσοποιητικό σύστημα, η
μελέτη βρήκε αντίθετα ότι η THC καθυστέρησε την ανάπτυξη τριών ειδών
καρκίνου σε ποντίκια. Η DEA (Drug Enforcement Administration) σταμάτησε
γρήγορα τη μελέτη.</div>
<div style="text-align: justify;">
Ένα άρθρο του 1975 του Journal of the
National Cancer Institute με τίτλο “Antineoplastic Activity of
Cannabinoids” (Αντικαρκινική δράση των κανναβινοειδών) ανέφερε: «Η
ανάπτυξη του αδενοκαρκινώματος των πνευμόνων Lewis επιβραδύνθηκε από τη
στοματική χορήγηση τετραϋδροκανναβινόλης (THC) και κανναβινόλης (CBN)» –
δυο τύπων κανναβινοειδών, μια οικογένεια ενεργών συστατικών της
κάνναβης. «Σε ποντίκια που θεραπεύτηκαν για 20 συνεχείς ημέρες με THC
και CBN μειώθηκε το μέγεθος του πρωταρχικού τους όγκου».</div>
<div style="text-align: justify;">
Είναι νόμιμο για τους γιατρούς να δίνουν
στους ανθρώπους τα χημικά τους δηλητήρια, αλλά μπορείτε να πάτε φυλακή,
αν προσπαθήσετε να σώσετε τον εαυτό σας ή έναν αγαπημένο σας από
καρκίνο με κανναβέλαιο.</div>
<div style="text-align: justify;">
Υπάρχουν εκατοντάδες επιστημονικές
μελέτες που δείχνουν ότι η κάνναβη είναι αποτελεσματική κατά του
καρκίνου. Δεν υπάρχει λοιπόν απολύτως κανένας λόγος για να μη
νομιμοποιηθεί η φαρμακευτική κάνναβη και να μη χορηγείται κανναβέλαιο
στους καρκινοπαθείς. Δυστυχώς ζούμε σε έναν κόσμο στον οποίο οι
κυβερνήσεις και οι γιατροί προτιμούν να βλέπουν τους ανθρώπους να
πεθαίνουν από το να έχουν πρόσβαση σε αυτό το ασφαλές και αποτελεσματικό
αντικαρκινικό φάρμακο.</div>
<div style="text-align: justify;">
Το 2006 επιστήμονες στην Αγγλία
αποκάλυψαν ότι η κάνναβη έχει τη δυνατότητα να καταστρέφει κύτταρα
λευχαιμίας. Ο Dr Wai Man Liu και η ομάδα του στο Queen Mary’s School of
Medicine and Dentistry του Λονδίνου βρήκαν ότι το κύριο ενεργό συστατικό
στην κάνναβη, η τετραϋδροκανναβινόλη (THC), μπορεί να χρησιμοποιηθεί
αποτελεσματικά εναντίον μερικών μορφών καρκίνου.</div>
<div style="text-align: justify;">
Αν και έχουν υπάρξει επιστημονικές
αποδείξεις ότι η κάνναβη μπορεί να συρρικνώσει ή ακόμα και να σκοτώσει
όγκους από τη δεκαετία του 70, το πρόσφατο έντονο ενδιαφέρον για αυτή
την έρευνα έχει προκληθεί από το Run From The Cure, ένα ντοκυμαντέρ για
έναν Καναδό, ο οποίος ισχυρίζεται ότι το έλαιο από το φυτό της κάνναβης
θεράπευσε τον καρκίνο του δέρματός του. Έπειτα δοκίμασε τη θεραπεία σε
πολλούς άλλους καρκινοπαθείς στην κοινότητά του με παρόμοια
αποτελέσματα.</div>
<div style="text-align: justify;">
<a href="http://enallaktikidrasi.com/2014/04/rick-simpson-i-therapeia-tou-karkinou-kai-allon-pathiseon-meso-tis-kannavis/" style="outline: medium none;" target="_blank">Δείτε εδώ το Ντοκυμαντέρ και διαβάστε την ιστορία του Rick Simpson</a></div>
<div style="text-align: justify;">
Το βίντεο έχει παρακινήσει εκατοντάδες
άλλους ανθρώπους να δοκιμάσουν αυτή τη θεραπεία στους εαυτούς τους. Ως
εκ τούτου αξίζει να εξετάσουμε αυτούς τους ισχυρισμούς και της έρευνες
που τους στηρίζουν. Σήμερα υπάρχουν δεκάδες βίντεο στο YouTube από
ανθρώπους που έχουν δοκιμάσει την ίδια θεραπευτική αγωγή. Πολλοί
ισχυρίζονται ότι το κανναβέλαιο έχει θεραπεύσει τους καρκίνους τους, και
μερικά από αυτά τα βίντεο περιλαμβάνουν φωτογραφίες μέρα προς ημέρα που
δείχνουν τους όγκους τους να συρρικνώνονται. Παρά το γεγονός ότι δεν
υπάρχουν επίσημες κλινικές δοκιμές που υποστηρίζουν αυτούς τους
ισχυρισμούς, η ιδέα ότι η κάνναβη έχει ισχυρές αντικαρκινικές ιδιότητες
υποστηρίζεται από προκλινικές, εργαστηριακές μελέτες και από μελέτες σε
ζώα.</div>
<div style="text-align: justify;">
Ο Dr. Robert Melamede αναφέρει: «Πάνω
από 600 επιστημονικά άρθρα δείχνουν ότι πολλές μορφές καρκίνου
(πνεύμονα, μαστού, προστάτη, γλοίωμα, θυρεοειδούς, λευχαιμία, λέμφωμα,
βασικοκυτταρικό καρκίνωμα, μελάνωμα κ.λπ.) σκοτώνονται από τα
κανναβοειδή σε καλλιέργεια ιστών και σε μελέτες σε ζώα». Η ιδέα ότι η
κάνναβη μπορεί να θεραπεύσει τον καρκίνο υποστηρίζεται επίσης από
επιδημιολογικές μελέτες, που έχουν βρει ότι οι μακρόχρονοι χρήστες
μαριχουάνας έχουν σημαντικά χαμηλότερα ποσοστά ορισμένων καρκίνων από
τους μη χρήστες.</div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: black;"><strong>Δείτε παρακάτω πώς και γιατί η κάνναβη θεραπεύει τον καρκίνο, σύμφωνα με επιστημονικές εξηγήσεις</strong></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe width="320" height="266" class="YOUTUBE-iframe-video" data-thumbnail-src="https://i.ytimg.com/vi/DttdDOqQMuY/0.jpg" src="https://www.youtube.com/embed/DttdDOqQMuY?feature=player_embedded" frameborder="0" allowfullscreen></iframe></div>
<div style="background-color: white; border: medium none; color: black; overflow: hidden; text-align: left; text-decoration: none;">
<br />Τα γλοιώματα, μια πολύ επιθετική μορφή καρκίνου του εγκεφάλου, ακόμα
και με επιτυχή εγχείρηση, ακτινοβολία και χημειοθεραπεία, αφαιρεί τη ζωή
του 75% των θυμάτων του μέσα σε 2 χρόνια και κυριολεκτικά αφαιρεί τη
ζωή όλων μέσα σε 5 χρόνια. Αν υπήρχε όμως μια εναλλακτική θεραπεία για
τα γλοιώματα, που θα μπορούσε να στοχεύει επιλεκτικά τον καρκίνο
αφήνοντας τα υγιή κύτταρα άθικτα; Και όμως πιθανόν να υπάρχει μια τέτοια
θεραπεία.<br />
<div style="text-align: justify;">
Το 2008 εκδόθηκε ένα βιβλίο με τίτλο
“Emerging Clinical Applications for Cannabis and Cannabinoids: A Review
of the Scientific Literature”, το οποίο παραθέτει πάνω από 150
προκλινικές και κλινικές μελέτες που αξιολογούν τις θεραπευτικές
ιδιότητες της κάνναβης και διαφόρων ενεργών συστατικών του, γνωστών ως
κανναβινοειδών. Ένα κεφάλαιο του βιβλίου περιλαμβάνει περιληπτικά τα
ευρήματα περισσότερων από 30 δοκιμών σχετικά με τη χρήση των
κανναβινοειδών ως αντικαρκινικών παραγόντων, ιδιαίτερα για τη θεραπεία
των γλοιωμάτων.</div>
<div style="text-align: justify;">
Τα τελευταία 10 χρόνια επιστήμονες από
όλο τον κόσμο έχουν βρει ότι τα κανναβοειδή μπορούν να σταματήσουν την
εξάπλωση πολλών καρκινικών κυττάρων , συμπεριλαμβανομένου του καρκίνου
του προστάτη, του μαστού (7), του πνεύμονα (8), του παγκρεατικού
καρκίνου (9) και του καρκίνου του εγκεφάλου (10). Τον Ιανουάριο του 2008
γράφτηκε στο περιοδικό μια μελέτη με τίτλο “Cannabinoids for Cancer
Treatment: Progress and Promise”, στην οποία παρουσιάζονται πολλές
έρευνες για την αντικαρκινική δράση των κανναβινοειδών (11). Μια δοκιμή
που δημοσιεύθηκε το 2006 στο British Journal of Cancer ανέφερε ότι η
ενδοκρανιακή χορήγηση THC συνδέθηκε με μειωμένο πολλαπλασιασμό
καρκινικών κυττάρων σε ανθρώπους με προχωρημένο γλοιοβλάστωμα (12).</div>
<div style="text-align: justify;">
Το 2008 στο επιστημονικό περιοδικό
Expert Review of Neurotherapeutics Ιταλοί ερευνητές ανέφεραν ότι «τα
κανναβινοειδή έχουν επιδείξει ισχυρή ικανότητα στη μείωση της ανάπτυξης
όγκων γλοιώματος. Είναι επιλεκτικοί αντιογκικοί παράγοντες, καθώς
σκοτώνουν κύτταρα γλοιώματος χωρίς να επηρεάζουν τα υγιή κύτταρα» (13).</div>
<div style="text-align: justify;">
Η απαγόρευση της κάνναβης δεν έχει καμιά
επιστημονική βάση. Μέχρι σήμερα υπάρχουν πάνω από 20.000 δημοσιευμένες
μελέτες ή επιθεωρήσεις στην επιστημονική βιβλιογραφία που αξιολογούν την
κάνναβη και τα κανναβοειδή του και σχεδόν ένα τρίτο από αυτές
δημοσιεύθηκαν τα τελευταία τρία χρόνια. Τα επιστημονικά συμπεράσματα της
πλειονότητας της σύγχρονης έρευνας έρχεται σε αντίθεση με την θέση των
περισσότερων κρατών ότι η κάνναβη είναι ένα ιδιαίτερα επικίνδυνο
συστατικό άξιο απαγόρευσης.</div>
<div style="text-align: justify;">
Για παράδειγμα, τον Φεβρουάριο του 2010
ερευνητές στο University of California Center for Medicinal Cannabis
Research ανακοίνωσε τα ευρήματα μιας σειράς τυχαιοποιημένων, ελεγχόμενων
με placebo κλινικών δοκιμών για τη θεραπευτική χρησιμότητα της
εισπνεόμενης κάνναβης. Οι μελέτες συμπέραναν ότι η μαριχουάνα πρέπει να
είναι η πρώτη γραμμή θεραπείας για ασθενείς με νευροπάθεια και άλλες
σοβαρές ασθένειες. Ανάμεσα σε αυτές τις μελέτες που διεξάχθηκαν από το
Κέντρο, τέσσερεις αξιολόγησαν την ικανότητα της μαριχουάνας, όταν
καπνίζεται, να ανακουφίζει από τον πόνο της νευροπάθειας, έναν δύσκολο
να αντιμετωπιστεί τύπο νευρικού πόνου που συνδέεται με καρκίνο, διαβήτη,
AIDS και άλλες ασθένειες. Όλες οι δοκιμές βρήκαν ότι η κάνναβη μείωσε
τον πόνο των ασθενών σε βαθμό που ήταν καλύτερος από τα διαθέσιμα
φάρμακα.</div>
<div style="text-align: justify;">
Άλλη μελέτη που διεξήχθη από τους
ερευνητές του Κέντρου αξιολόγησε τη χρήση της μαριχουάνας ως θεραπείας
για ασθενείς που υποφέρουν από σκλήρυνση κατά πλάκας. Αυτή η μελέτη
διαπίστωσε ότι «η κάνναβη που καπνίζεται ήταν ανώτερη από το placebo στη
μείωση της σπαστικότητας και του πόνου σε ασθενείς με σκλήρυνση κατά
πλάκας και παρείχε κάποια οφέλη πέρα από τα συνταγογραφόμενα φάρμακα».</div>
<div style="text-align: justify;">
Μια επιθεώρηση του 2010 από ερευνητές
στη Γερμανία αναφέρει ότι από το 2005 έχουν υπάρξει 37 ελεγχόμενες
μελέτες που αξιολόγησαν την ασφάλεια και αποτελεσματικότητα της
μαριχουάνας και των συστατικών που περιέχει σε 2563 άτομα.</div>
<div style="text-align: justify;">
Ενώ οι ερευνητές τη δεκαετία του 1970,
του 80 και του 90 αρχικά αξιολόγησαν την ικανότητα της κάνναβης να
ανακουφίζει προσωρινά από τα διάφορα συμπτώματα των ασθενειών – όπως τη
ναυτία που συνδέεται με τη χημειοθεραπεία – οι επιστήμονες εξετάζουν τον
ρόλο των κανναβινοειδών στη θεραπεία των ασθενειών.</div>
<div style="text-align: justify;">
Συγκεκριμένα οι επιστήμονες εξετάζουν
την ικανότητα των κανναβινοειδών να θεραπεύουν αυτοάνοσα νοσήματα όπως
σκλήρυνση κατά πλάκας, ρευματοειδή αρθρίτιδα και φλεγμονώδη νοσήματα του
εντέρου, καθώς και τον ρόλο τους στη θεραπεία νευρολογικών ασθενειών
όπως νόσο του Αλτσχάιμερ και ασθένεια Lou Gehrig). Οι ερευνητές επίσης
μελετούν τις αντικαρκινικές ιδιότητες της κάνναβης, καθώς ένα αυξανόμενο
σώμα προκλινικών και κλινικών μελετών συμπεραίνει ότι τα κανναβινοειδή
μπορεί να μειώνει την εξάπλωση των καρκινικών κυττάρων μέσω της
απόπτωσης (προγραμματισμένου κυτταρικού θανάτου) και μέσα από την
αναχαίτιση της αγγειογένεσης (του σχηματισμού νέων αιμοφόρων αγγείων).</div>
<div style="text-align: justify;">
Η ανακάλυψη ενός ενδογενούς
κανναβινοειδούς συστήματος με ειδικούς υποδοχείς έχει προάγει την
κατανόησή μας σχετικά με τις θεραπευτικές δράσεις της κάνναβης από
φολκλόρ σε αξιόπιστη επιστήμη. Τώρα γίνεται έκδηλο ότι το κανναβινοειδές
σύστημα εξελίχθηκε με τα είδη μας και συμπεριλήφθηκε στη φυσιολογική
ανθρώπινη φυσιολογία, ειδικά στον έλεγχο της κίνησης, του πόνου, της
αναπαραγωγής, της μνήμης και της όρεξης, μεταξύ άλλων βιολογικών
λειτουργιών. Επιπρόσθετα, η παρουσία κανναβινοειδών υποδοχέων στον
εγκέφαλο και στους περιφερειακούς ιστούς δείχνει ότι το κανναβινοειδές
σύστημα αποτελεί ένα προηγουμένως άγνωστο καθολικό δίκτυο του νευρικού
συστήματος.</div>
<div style="text-align: justify;">
Οι οπαδοί της θεραπευτικής χρήσης της
κάνναβης και των κανναβινοειδών λένε ότι οι ασθενείς δεν πρέπει να
καπνίζουν το φάρμακό τους. Οι ασθενείς που επιθυμούν τη γρήγορη έναρξη
της δράσης που συνδέεται με την εισπνοή, αλλά ανησυχούν για τις πιθανές
βλάβες του καπνού, εξαλείφουν την πρόσληψη καρκινογόνων συστατικών
κάνοντας ατμοποίηση (vaporization) της κάνναβης παρά καπνίζοντάς την. Η
ατμοποίηση (vaporization) της κάνναβης περιορίζει τις τοξίνες του
αναπνευστικού συστήματος θερμαίνοντας την κάνναβη σε θερμοκρασία ικανή
να σχηματιστούν ατμοί (γύρω στους 180-190 βαθμούς κελσίου), αλλά κάτω
από το σημείο καύσης (γύρω στους 230 βαθμούς κελσίου), όπου παράγεται
επιβλαβής καπνός και σχετιζόμενες με αυτόν τοξίνες (όπως καρκινογόνοι
υδρογονάνθρακες).</div>
<div style="text-align: justify;">
Αυτή η διαδικασία απομακρύνει τους
κινδύνους που προκαλεί στην υγεία το κάπνισμα. Σε κλινικές δοκιμές η
ατμοποίηση έχει φανεί ότι παραδίδει με ασφάλεια και αποτελεσματικότητα
τα φαρμακολογικά ενεργά κανναβινοειδή βαθιά στους πνεύμονες, όπου ο
πλούσιος σε αγγεία ιστός θα τα μεταφέρει στους ιστούς όλου του σώματος.</div>
<div style="text-align: justify;">
Οι περισσότερες μεγάλες ιατρικές ομάδες,
συμπεριλαμβανομένου του Institute of Medicine, συμφωνούν ότι η κάνναβη
είναι ένα συστατικό με σημαντική θεραπευτική αξία του οποίου «οι
παρενέργειες είναι μέσα στα πλαίσια των επιδράσεων που γίνονται ανεκτές
για άλλα φάρμακα». Πριν μια δεκαετία η Drug Enforcement Administration
(DEA) μελέτησε τις θεραπευτικές ιδιότητες της κάνναβης. Μετά από
επισταμένη μελέτη ο κυβερνητικός δικαστής Francis L. Young συμπέρανε:
«Οι αποδείξεις ξεκάθαρα δείχνουν ότι η μαριχουάνα είναι ικανή να
ανακουφίζει την καταπόνηση ενός μεγάλου αριθμού πολύ άρρωστων ανθρώπων
και το κάνει αυτό με ασφάλεια υπό ιατρική παρακολούθηση».</div>
<div style="text-align: justify;">
Αυτό το βότανο και τα θεραπευτικά
συστατικά του επηρεάζουν κάθε πλευρά του σώματός μας και του μυαλού μας.
Ας δούμε πώς έχει τέτοια καθολική δράση. Αμερικανοί γιατροί της Ενιαίας
Ιατρικής (Integrative Medicine), οι οποίοι στις κλινικές τους
θεραπεύουν χιλιάδες ασθενείς με ένα πλήθος ασθενειών και συμπτωμάτων,
βεβαιώνουν ότι όλοι σχεδόν οι ασθενείς τους έχουν όφελος από τη χρήση
της κάνναβης. Πώς όμως ένα βότανο μπορεί να βοηθήσει σε τόσες
διαφορετικές παθήσεις; Πώς μπορεί να έχει τόσο ανακουφιστική όσο και
θεραπευτική δράση; Πώς μπορεί να είναι τόσο ασφαλές, ενώ έχει τόσο
ισχυρή δράση; Η έρευνα για να απαντηθούν αυτά τα ερωτήματα οδήγησε τους
επιστήμονες στην ανακάλυψη ενός προηγουμένως αγνώστου φυσιολογικού
συστήματος, απαραίτητου για την υγεία και τη θεραπεία κάθε ανθρώπου και
σχεδόν κάθε ζώου, του ενδοκανναβινοειδούς συστήματος.</div>
<div style="text-align: justify;">
Το εσωτερικό κανναβινοειδές σύστημα, που
ονομάστηκε έτσι από το φυτό που οδήγησε στην ανακάλυψή του, είναι ίσως
το πιο σημαντικό φυσιολογικό σύστημα που εμπλέκεται στη διατήρηση της
ανθρώπινης υγείας. Τα ενδοκανναβινοειδή και οι υποδοχείς τους βρίσκονται
σε όλο το σώμα: στον εγκέφαλο, στα όργανα, στους συνδετικούς ιστούς,
τους αδένες και τα ανοσοκύτταρα. Σε κάθε ιστό το κανναβινοειδές σύστημα
εκτελεί διαφορετικό έργο, αλλά ο στόχος είναι πάντα ο ίδιος: η
ομοιόσταση, η διατήρηση ενός σταθερού εσωτερικού περιβάλλοντος παρά τις
αλλαγές στο εξωτερικό περιβάλλον.</div>
<div style="text-align: justify;">
Τα κανναβινοειδή προκαλούν την
ομοιόσταση σε κάθε επίπεδο της ζωής. Ας δούμε ένα παράδειγμα: η
αυτοφαγία, η διαδικασία κατά την οποία ένα κύτταρο κάνει ένα μέρος του
περιεχομένου του να αυτοφαγωθεί και να ανακυκλωθεί, ρυθμίζεται από το
κανναβινοειδές σύστημα. Ενώ αυτή η διαδικασία διατηρεί τα φυσιολογικά
κύτταρα ζωντανά, επιτρέποντάς τα να διατηρούν μια ισορροπία ανάμεσα στη
σύνθεση, αποδόμηση και στην επακόλουθη ανακύκλωση των κυτταρικών
προϊόντων, έχει θανατηφόρα επίδραση στα κακοήθη κύτταρα όγκων, κάνοντάς
τα να καταναλώνουν τους εαυτούς τους με προγραμματισμένη κυτταρική
αυτοκτονία. Ο θάνατος των καρκινικών κυττάρων προκαλεί ομοιόσταση και
επιβίωση σε όλο τον οργανισμό.</div>
<div style="text-align: justify;">
Τα ενδοκανναβινοειδή και κανναβινοειδή
βρίσκονται επίσης στη διασταύρωση των διαφόρων συστημάτων του σώματος,
επιτρέποντας την επικοινωνία και συντονισμό μεταξύ διαφόρων τύπων
κυττάρων. Για παράδειγμα στο σημείο ενός τραυματισμού μπορούν να βρεθούν
τα κανναβινοειδή μειώνοντας την απελευθέρωση ενεργοποιητών και
ευαισθητοποιητών από τον τραυματισμένο ιστό, σταθεροποιώντας τα νευρικά
κύτταρα, ώστε να προληφθεί υπερβολική φλεγμονή και ηρεμώντας τα
γειτονικά ανοσοποιητικά κύτταρα, ώστε να προληφθεί η απελευθέρωση
φλεγμονωδών συστατικών. Τρεις διαφορετικοί μηχανισμοί δράσης σε τρεις
διαφορετικούς τύπους κυττάρων για έναν μοναδικό σκοπό: την
ελαχιστοποίηση του πόνου και της ζημιάς που προκαλείται από τον
τραυματισμό.</div>
<div style="text-align: justify;">
Το ενδοκανναβινοειδές σύστημα με τις
σύνθετες δράσεις του στο ανοσοποιητικό μας σύστημα, στο νευρικό μας
σύστημα και σε όλα τα όργανα του σώματός μας είναι κυριολεκτικά μια
γέφυρα ανάμεσα στο σώμα και τον νου.</div>
<div style="text-align: justify;">
Οι υποδοχείς των κανναβινοειδών είναι
παρόντες σε όλο το σώμα, ριζωμένοι στις κυτταρικές μεμβράνες, και
πιστεύεται ότι είναι περισσότεροι από κάθε άλλο σύστημα υποδοχέων. Όταν
διεγείρονται οι υποδοχείς των κανναβινοειδών, ακολουθεί μια ποικιλία
φυσιολογικών διαδικασιών. Οι ερευνητές έχουν διακρίνει δύο υποδοχείς
κανναβινοειδών: τον CB1, που βρίσκεται κυρίως στο νευρικό σύστημα, στους
συνδετικούς ιστούς, στους γεννητικούς αδένες, στους αδένες και στα
όργανα, και τον CB2, που βρίσκεται κυρίως στο ανοσοποιητικό σύστημα.
Πολλοί ιστοί περιέχουν και τους δύο υποδοχείς, και ο καθένας συνδέεται
με μια διαφορετική δράση. Οι ερευνητές υποθέτουν ότι υπάρχει ένας τρίτος
υποδοχέας κανναβινοειδών.</div>
<div style="text-align: justify;">
Τα ενδοκανναβινοειδή είναι συστατικά που
το σώμα μας παράγει φυσιολογικά, για να διεγείρει αυτούς τους
υποδοχείς. Τα πιο καλά κατανοητά από αυτά τα μόρια ονομάζονται
anandamide και 2-arachidonoylglycerol (2-AG).</div>
<div style="text-align: justify;">
Τα φυτοκανναβινοειδή είναι συστατικά
φυτών που διεγείρουν τους υποδοχείς κανναβινοειδών. Η
Delta-9-tetrahydrocannabinol ή THC είναι το πιο ψυχοτρόπο και το πιο
δημοφιλές από αυτά τα συστατικά, αλλά άλλα κανναβινοειδή όπως η
cannabidiol (CBD) και cannabinol (CBN) κερδίζουν το ενδιαφέρον των
ερευνητών λόγω των ποικίλων θεραπευτικών τους ιδιοτήτων. Τα περισσότερα
φυτοκανναβινοειδή έχουν απομονωθεί από την cannabis sativa, άλλα όμως
θεραπευτικά βότανα, όπως η echinacea purpura, έχουν βρεθεί ότι περιέχουν
μη ψυχοτρόπα κανναβινοειδή.</div>
<div style="text-align: justify;">
Το φυτό μαριχουάνα χρησιμοποιεί επίσης
THC και άλλα κανναβινοειδή, για να προάγει τη δική του υγεία και να
προλαμβάνει τις ασθένειες. Τα κανναβινοειδή έχουν αντιοξειδωτικές
ιδιότητες που προστατεύουν τα φύλλα από την υπεριώδη ακτινοβολία. Τα
κανναβινοειδή εξουδετερώνουν τις βλαβερές ελεύθερες ρίζες που
δημιουργούνται από τις ακτίνες UV, προστατεύοντας τα κύτταρα. Στους
ανθρώπους οι ελεύθερες ρίζες προκαλούν γήρανση, καρκίνο και άλλες
ασθένειες.</div>
<div style="text-align: justify;">
Τα εργαστήρια μπορούν επίσης να παράγουν
κανναβινοειδή. Η συνθετική THC, που διατίθεται στην αγορά ως dronabinol
(Marinol) και nabilone (Cesamet), ένα ανάλογο της THC, και τα δύο
εγκεκριμένα φάρμακα από τον FDA για τη θεραπεία της σοβαρής ναυτίας.
Άλλοι γιατροί τα έχουν βρει χρήσιμα στη θεραπεία του χρόνιου πόνου, της
ημικρανίας και άλλων σοβαρών παθήσεων. Πολλά άλλα συνθετικά
κανναβινοειδή χρησιμοποιούνται σε έρευνες σε ζώα και μερικά έχουν ισχύ
600 φορές μεγαλύτερη από την ισχύ της THC.</div>
<div style="text-align: justify;">
Καθώς οι ερευνητές μελετούν την κάνναβη
και τα κανναβινοειδή, συνειδητοποιούν ότι ένα λειτουργικό κανναβινοειδές
σύστημα είναι απαραίτητο για την υγεία. Από την εμφύτευση του εμβρύου
στο τοίχωμα της μήτρας της μητέρας μας, έως τον θηλασμό και την
ανάπτυξη, έως την απάντηση σε τραυματισμούς, τα ενδοκαναβινοειδή μας
βοηθούν να επιβιώσουμε σε ένα γρήγορα εναλλασσόμενο και εχθρικό
περιβάλλον. Συνειδητοποιώντας αυτό οι επιστήμονες, έχουν αρχίσει να
αναρωτιούνται: Μπορεί ένα άτομο να ενισχύσει το κανναβινοειδές του
σύστημα λαμβάνοντας συμπληρωματική κάνναβη; Πέρα από τη θεραπεία των
συμπτωμάτων, πέρα ακόμα και από τη θεραπεία των ασθενειών, μπορεί η
κάνναβη να μας βοηθήσει να προλάβουμε τις ασθένειες και να προάγουμε την
υγεία μας διεγείροντας το πανάρχαιο κανναβινοειδές σύστημα;</div>
<div style="text-align: justify;">
Πολλοί επιστήμονες τώρα πιστεύουν ότι η
απάντηση είναι ναι. Οι έρευνες δείχνουν ότι μικρές δόσεις κανναβινοειδών
από τη μαριχουάνα μπορούν να κάνουν σήμα στο σώμα να παράγει
περισσότερα ενδοκανναβινοειδή και να παρασκευάσει περισσότερους
υποδοχείς κανναβινοειδών. Αυτός είναι ο λόγος που πολλά άτομα που
καπνίζουν για πρώτη φορά μαριχουάνα δεν αισθάνονται κάποια επίδραση,
αλλά κατά τη δεύτερη ή τρίτη φορά που καπνίζουν το φυτό έχουν
παρασκευάσει περισσότερους υποδοχείς κανναβινοειδών και είναι έτοιμοι να
ανταποκριθούν. Περισσότεροι υποδοχείς αυξάνουν την ευαισθησία ενός
ατόμου στα κανναβινοειδή, μικρότερες δόσεις έχουν μεγαλύτερες επιδράσεις
και το άτομο έχει αυξημένη δραστηριότητα ενδοκανναβινοειδών. Μικρές,
τακτικές δόσεις μαριχουάνας μπορούν να δρουν ως ένα τονωτικό στο
κεντρικό φυσιολογικό θεραπευτικό μας σύστημα.</div>
<div style="text-align: justify;">
Πολλοί γιατροί αντιδρούν αρνητικά στη
σκέψη της χορήγησης ενός βοτανικού συστατικού και δεν τους αρέσει η ιδέα
να καπνίζει κάποιος το φάρμακό του. Το ιατρικό μας σύστημα Το ιατρικό
μας σύστημα εξοικειωμένο με μοναδικά, απομονωμένα συστατικά τα οποία
μπορούν να χορηγηθούν στοματικά ή ενέσιμα. Δυστυχώς αυτό το μοντέλο
περιορίζει σημαντικά τη θεραπευτική ικανότητα των κανναβινοειδών.<br />
Σε αντίθεση με τα συνθετικά παράγωγα, η κάνναβη περιέχει εκατοντάδες
διαφορετικά κανναβινοειδή, συμπεριλαμβανομένης της THC, που όλα δρουν
συνεργιστικά, ώστε να προκαλέσουν καλύτερα ιατρικά αποτελέσματα και
λιγότερες παρενέργειες από ό, τι η THC μόνη. Ενώ η μαριχουάνα είναι
ασφαλής και λειτουργεί καλά, όταν την καπνίζουμε, πολλοί ασθενείς
προτιμούν να χρησιμοποιούν ένα vaporizer σκεύασμα ή βάμμα κάνναβης. Η
επιστημονική έρευνα και μαρτυρίες ασθενών δείχνουν ότι η μαριχουάνα έχει
μεγαλύτερη θεραπευτική δράση από τα συνθετικά κανναβινοειδή.</div>
<div style="text-align: justify;">
Είναι λοιπόν δυνατό η φαρμακευτική
κάνναβη να είναι το πιο ισχυρό φάρμακο για τη θεραπεία όλων των
ανθρώπινων ασθενειών, ένα συστατικό που προλαμβάνει τις ασθένειες, και
ένα φυτό που μας προστατεύει στο ολοένα αυξανόμενο τοξικό και
καρκινογόνο περιβάλλον που ζούμε; Η απάντηση είναι ναι. Αυτό ήταν καλά
γνωστό στα παραδοσιακά ιατρικά συστήματα της αρχαίας Ινδίας, της Κίνας
και του Θιβέτ, και αρχίζει να γίνεται αρκετά γνωστό και από τη Δυτική
επιστήμη. Φυσικά χρειαζόμαστε περισσότερες έρευνες σε ανθρώπους που να
μελετήσουν την αποτελεσματικότητα της κάνναβης, αλλά οι αποδείξεις είναι
ήδη πολλές και γίνονται όλο και μεγαλύτερες.</div>
<div style="text-align: justify;">
Η κάνναβη μπορεί να είναι ένα
αποτελεσματικό φάρμακο κατά του καρκίνου. Από τις μελέτες φαίνεται ότι
μπορεί να είναι αποτελεσματικό στη θεραπεία των γλοιωμάτων (όγκων του
εγκεφάλου). Τον Σεπτέμβριο του 1998 στο περιοδικό FEBS Letters ερευνητές
της Σχολής Βιολογίας του πανεπιστημίου της Μαδρίτης ανέφεραν πρώτοι ότι
η delta-9-THC προκάλεσαν απόπτωση (προγραμματισμένο κυτταρικό θάνατο)
σε κύτταρα γλοιώματος σε καλλιέργεια (14). Οι ερευνητές συνέχισαν τα
αρχικά τους ευρήματα το 2000 και ανέφεραν ότι η χορήγηση THC και
συνθετικά κανναβινοειδή WIN 55,212-2, προκάλεσε σημαντική οπισθοχώρηση
κακοήθων γλοιωμάτων σε ζώα (15). Οι ερευνητές επιβεβαίωσαν ξανά την
ικανότητα των κανναβινοειδών να εμποδίζουν την ανάπτυξη όγκων σε ζώα το
2003 (16).</div>
<div style="text-align: justify;">
Τον ίδιο χρόνο Ιταλοί ερευνητές του
Τμήματος Φαρμακολογίας, Χημειοθεραπείας και Τοξικολογίας του
πανεπιστημίου του Μιλάνου ανέφεραν ότι το μη ψυχοτρόπο κανναβινοειδές,
cannabidiol (CBD), εμπόδισε την ανάπτυξη διάφορων ανθρώπινων κυττάρων
γλοιωμάτων σε καλλιέργεια και in vivo. Γράφοντας στο τεύχος του
Νοεμβρίου 2003 του Journal of Pharmacology and Experimental Therapeutics
Fast Forward, οι ερευνητές συμπέραναν: «Το μη ψυχοτρόπο CBD προκαλεί
σημαντική αντιογκική δράση in vitro και in vivo, προτείνοντας έτσι μια
πιθανή εφαρμογή του CBD ως ενός αντικαρκινικού παράγοντα (17).</div>
<div style="text-align: justify;">
Το 2004 ο Guzman και οι συνεργάτες του
ανέφεραν ότι τα κανναβινονοειδή εμπόδισαν την ανάπτυξη όγκων γλοιωμάτων
σε ζώα και σε ανθρώπινα δείγματα γλοιοβλαστώματος (CBM) αλλάζοντας τη
μορφολογία αγγείων αίματος. Γράφοντας στο τεύχος Αυγούστου του 2004 του
περιοδικού Cancer Research οι ερευνητές συμπέραναν ότι «τα τωρινά
εργαστηριακά και κλινικά ευρήματα παρέχουν ένα πρωτότυπο φαρμακολογικό
στόχο για θεραπείες βασισμένες στην κάνναβη» (18).</div>
<div style="text-align: justify;">
Ερευνητές στο California Pacific Medical
Center Research Institute ανέφεραν ότι η χορήγηση THC σε καλλιέργεια
ανθρώπινων κυττάρων γλοιοβλαστώματος μείωσε την εξάπλωση καρκινικών
κυττάρων και προκάλεσε κυτταρικό θάνατο πιο γρήγορα από ό, τι η χορήγηση
WIN 55,212-2. Οι ερευνητές τόνισαν επίσης ότι η THC στόχευσε επιλεκτικά
τα καρκινικά κύτταρα, αφήνοντας ανεπηρέαστα τα υγιή κύτταρα με καλύτερο
τρόπο από ό, τι το συνθετικό κανναβινοειδές (19). Μια προκλινική δοκιμή
ανέφερε ότι η συνδυαστική χορήγηση THC και ενός φαρμακευτικού φαρμάκου,
της temozolomide (TMZ) ενίσχυσαν την αυτοφαγία (τον προγραμματισμένο
κυτταρικό θάνατο) σε όγκους του εγκεφάλου ανθεκτικούς σε συμβατικές
αντικαρκινικές θεραπείες (20).</div>
<div style="text-align: justify;">
Ερευνητές έχουν επίσης αναφέρει ότι η
χορήγηση THC μειώνει την ανάπτυξη όγκων γλοιοβλαστώματος σε ασθενείς που
έχουν διαγνωστεί με επαναλαμβανόμενο GBM (glioblastoma multiforme).
Στην πρώτη πιλοτική κλινική δοκιμή που έγινε, για να εκτιμηθεί η χρήση
των κανναβινοειδών κατά του GBM, οι ερευνητές βρήκαν ότι η ενδοογκική
χορήγηση THC συνδέθηκε με μειωμένη εξάπλωση καρκινικών κυττάρων σε δύο
από τους 9 ασθενείς. «Το καλό ασφαλές προφίλ της THC, μαζί με την πιθανή
δράση της κατά της εξάπλωσης καρκινικών κυττάρων που σημειώθηκε εδώ και
σε άλλες μελέτες, μπορεί να θέσει τη βάση για μελλοντικές δοκιμές που
σκοπό θα έχουν την αξιολόγηση της αντιογκικής δράσης των
κανναβινοειδών», συμπέραναν οι ερευνητές (21). Άλλοι ερευνητές έχουν
επίσης πρόσφατα κάνει επιπλέον εξερεύνηση θεραπειών βασισμένων στην
κάνναβη για την αντιμετώπιση του γλοιοβλαστώματος (22-24).</div>
<div style="text-align: justify;">
Μια ξεχωριστή αναφορά που δημοσιεύθηκε
το 2011 στο περιοδικό της International Society for Pediatric
Neurosurgery τεκμηριώνει επίσης την ξαφνική οπισθοχώρηση όγκων εγκεφάλου
σε δυο παιδιά που υποβλήθηκαν σε θεραπεία με κάνναβη (25).</div>
<div style="text-align: justify;">
Παράλληλα με την ικανότητα των
κανναβινοειδών να μετριάζουν τα κύτταρα του γλοιώματος, άλλες μελέτες
δείχνουν ότι τα κανναβινοειδή και τα ενδοκανναβινοειδή μπορούν επίσης να
εμποδίσουν την εξάπλωση και άλλων καρκινικών κυττάρων, όπως το
καρκίνωμα του μαστού, του προστάτη, του ορθού εντέρου, του γαστρικού
αδενοκαρκινώματος, του καρκινώματος του δέρματος, των κυττάρων
λευχαιμίας, του νευροβλαστώματος, του καρκινώματος του πνεύμονα, της
μήτρας, του επιθηλιώματος του θυρεοειδούς, του παγκρεατικού
αδενοκαρκινώματος, του καρκινώματος του τραχήλου, του καρκίνου του
στόματος και του λεμφώματος.</div>
<div style="text-align: justify;">
Μια μελέτη του Harvard που δημοσιεύθηκε
στις 17 Απριλίου του 2007 δείχνει ότι το ενεργό συστατικό της
μαριχουάνας, η THC, μειώνει την ανάπτυξη όγκων στον καρκίνο του πνεύμονα
στο μισό και μειώνει σημαντικά την ικανότητα του καρκίνου να εξαπλωθεί.
Ερευνητές του Harvard εξέτασαν τη THC σε εργαστηριακές μελέτες και σε
μελέτες σε ποντίκια. Οι ερευνητές είπαν ότι η THC δρα φυσιολογικά
παράγοντας υποδοχείς να καταπολεμήσουν τον καρκίνο του πνεύμονα (26). Σε
μια Βρετανική πιλοτική μελέτη ερευνητές έκαναν ενέσεις THC για τρεις
εβδομάδες σε ποντίκια, στα οποία μεταμοσχεύθηκαν ανθρώπινα καρκινικά
κύτταρα πνεύμονα και βρήκαν ότι οι όγκοι μειώθηκαν σε μέγεθος και σε
βάρος περίπου 50% στα θεραπευμένα ποντίκια σε σύγκριση με την ομάδα
ελέγχου. Υπήρξε επίσης 60%μείωση στις καρκινικές βλάβες στους πνεύμονες
αυτών των ποντικών καθώς και σημαντική μείωση στους δείκτες πρωτεϊνών
που συνδέονται με την εξέλιξη του καρκίνου.</div>
<div style="text-align: justify;">
Σύμφωνα με μια μελέτη του 2007 και μια
μελέτη του 2010 στο California Pacific Medical Center Research Institute
η cannabidiol (CBD) σταματά τον καρκίνο του μαστού να εξαπλωθεί σε όλο
το σώμα ρυθμίζοντας ένα γονίδιο που ονομάζεται ID1. Αυτό μπορεί να
αποτελέσει μια μη τοξική θεραπεία εναλλακτική της χημειοθεραπείας,
πετυχαίνοντας τα ίδια αποτελέσματα χωρίς τις επώδυνες και ανεπιθύμητες
παρενέργειες της χημειοθεραπείας. Η ερευνητική ομάδα λέει ότι η CBD δρα
μπλοκάροντας τη δράση ενός γονιδίου που ονομάζεται ID1, που πιστεύεται
ότι είναι υπεύθυνο για μετάσταση (27).</div>
<div style="text-align: justify;">
Κατά συνέπεια, πολλοί ειδικοί τώρα
πιστεύουν ότι τα κανναβινοειδή «αποτελούν μια νέα τάξη αντικαρκινικών
φαρμάκων τα οποία καθυστερούν την ανάπτυξη του καρκίνου, εμποδίζουν την
αγγειογένεση και τη μετάσταση των καρκινικών κυττάρων» (28-29).<br />
Η κάνναβη λοιπόν μπορεί να προλάβει τον καρκίνο καθώς και πολλές άλλες
ασθένειες, ενώ είναι ένα πολλά υποσχόμενο φάρμακο για τη θεραπεία του
καρκίνου. Γιατί λοιπόν το εξουσιαστικό κατεστημένο απαγορεύει τη χρήση
της κάνναβης για ιατρικούς σκοπούς, με αποτέλεσμα οι ασθενείς να μην
μπορούν να βρουν ένα τόσο αποτελεσματικό φάρμακο για τη θεραπεία των
διαφόρων παθήσεών τους;</div>
<h3 style="text-align: justify;">
<strong><span style="color: maroon;">35 επιστημονικές μελέτες που αποδεικνύουν ότι η κάνναβη μπορεί να είναι το φάρμακο για τον καρκίνο</span></strong></h3>
<div style="text-align: justify;">
Παρακάτω παραθέτω 35 επιστημονικές
μελέτες που έχουν δημοσιευθεί σε επίσημα ιατρικά περιοδικά και
αποδεικνύουν ότι η κάνναβη μπορεί να θεραπεύσει στον καρκίνο. Οι μελέτες
αυτές αποκρύπτονται από τις φαρμακευτικές εταιρείες, διότι, αν η
φαρμακευτική κάνναβη επιτραπεί σε όλα τα κράτη, αυτό θα αποτελέσει το
οριστικό τέλος των φαρμακευτικών εταιρειών και της μεγάλης κερδοφόρας
επιχείρησης που καλείται χημειοθεραπεία. Ας δούμε όλες τις μελέτες
κατηγοριοποιημένες ανά πάθηση.</div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #ff6600;"><strong>Α. Καρκίνος του εγκεφάλου</strong></span></div>
<div style="text-align: justify;">
1. Το 2006 δημοσιεύθηκε στο ιατρικό
περιοδικό British Journal of Cancer μελέτη, όπου χορηγήθηκε
τετραϋδροκανναβινόλη σε ασθενείς με γλοιβλάστωμα (καρκίνο του εγκεφάλου)
με πολύ καλά αποτελέσματα. Οι συγγραφείς της μελέτης ανέφεραν ότι μέχρι
τώρα είχαν γίνει πολλές μελέτες σε πειραματόζωα που έδειχναν ότι η
τετραϋδροκανναβινόλη άλλα καναβοειδή εμποδίζουν την ανάπτυξη των όγκων
και την αγγειογένεση. Δεν είχε όμως υπάρξει μελέτη σε ανθρώπους. Έτσι
λοιπόν αυτοί οι επιστήμονες έκαναν μια πιλοτική δοκιμή, στην οποία
χορήγησαν σε 9 ασθενείς με γλοιωβλάστωμα τετραϋδροκανναβινόλη
ενδοκρανιακά μέσα στον όγκο. Οι ασθενείς δεν είχαν δει κανένα όφελος από
τις συμβατικές θεραπείες (εγχείρηση και ακτινοβολία) και είχαν
ξεκάθαρες αποδείξεις για εξέλιξη των όγκων. Η τετραϋδροκανναβινόλη
εμπόδισε τον πολλαπλασιασμό των καρκινικών κυττάρων σε καλλιέργεια και
μείωσε το κύτταρο των όγκων Ki67, όταν χορηγήθηκε σε δυο ασθενείς (30).</div>
<div style="text-align: justify;">
2. Το 2001 δημοσιεύθηκε στο περιοδικό
Cancer Research μια μελέτη, η οποία έδειξε ότι η επιλεκτική ενεργοποίηση
των υποδοχέων κανναβινοειδών CB(2) στον εγκέφαλο σε ποντίκια εμπόδισε
την ανάπτυξη γλοιώματος (31).</div>
<div style="text-align: justify;">
3. Το 2003 δημοσιεύθηκε στο περιοδικό
Pharmacology and Experimental Therapeutics μια μελέτη με τίτλο «Η
αντιογκική δράση της κανναβοδιόλης, ενός μη ψυχοτροπικού κανναβινοειδούς
σε ανθρώπινα κύτταρα γλοιώματος». Οι συηηραφείς της μελέτης έγραψαν:
«Πρόσφατα τα κανναβινοειδή (CBs) έχει φανεί ότι έχουν αντιογκικές
ιδιότητες. Κάναμε την παρούσα μελέτη, για να αξιολογήσουμε την in vitro
(σε δοκιμαστικούς σωλήνες) την ικανότητα κατά του πολλαπλασιασμού της
κανναβιδιόλης (CBD), ενός μη ψυχοτροπικού κανναβινοειδούς συστατικού, σε
ανθρώπινα κύτταρα ανθρώπινου γλοιώματος U87 και U373.</div>
<div style="text-align: justify;">
Τελικά, η κανναβιδιόλη χορηγήθηκε σε
ποντίκια και εμπόδισε σημαντικά την ανάπτυξη των ανθρώπινων κυττάρων
γλοιώματος U87 που εμφυτεύθηκαν υποδόρια στα ποντίκια. Συμπερασματικά, η
μη ψυχότροπος κανναβιδιόλη (CBD) ήταν ικανή να προκαλέσει σημαντική
αντιογκική δράση τόσο in vitro (εργαστηριακά) όσο και in vivo (σε
ζωντανούς οργανισμούς), προτείνοντας έτσι μια πιθανή εφαρμογή της
κανναβιδιόλης ως ενός αντινεοπλαστικού (αντικαρκινικού) παράγοντα» (32).</div>
<div style="text-align: justify;">
4. Το 2011 δημοσιεύθηκε στο περιοδικό
Molecular Cancer Therapeutics μελέτη με τίτλο «Μια συνδυαστική
προκλινική θεραπεία κανναβινοειδών και temezolomide κατά του
γλοιώματος». Οι συγγραφείς της μελέτης γράφουν: «Το γλοιωβλάστωμα
(glioblastoma multiforme) είναι πολύ ανθεκτικό στις σημερινές
αντικαρκινικές θεραπείες, και έτσι είναι επιτακτικό να βρεθούν νέες
θεραπευτικές στρατηγικές που θα βοηθήσουν στη βελτίωση της φτωχής
πρόγνωσης των ασθενών που υποφέρουν από την ασθένεια. Η
Δ9-Τετραϋδροκανναβιδιόλη (THC), το σημαντικό ενεργό συστατικό της
μαριχουάνας, και άλλοι αγωνιστές υποδοχέων κανναβινοειδών εμποδίζουν την
ανάπτυξη όγκων σε ζωικά μοντέλα καρκίνου, συμπεριλαμβανομένου του
γλοιώματος, μια επίδραση που βασίζεται, τουλάχιστον κατά ένα μέρος, στη
διέγερση της απόπτωσης (κυτταρικού θανάτου) μέσω αυτοφαγίας των
καρκινικών κυττάρων.</div>
<div style="text-align: justify;">
Εδώ δείχνουμε ότι η συνδυασμένη χορήγηση
τετραϋδροκανναβιδιόλης (THC) και temozolomide έχει μια ισχυρή
αντιογκική δράση σε ξενομισχεύματα γλοιωμάτων, μια επίδραση που επίσης
παρατηρείται σε όγκους που είναι ανθεκτικοί σε θεραπεία με temezolomide.
Η συνδυαστική χορήγηση τετραϋδροκανναβιδιόλης και temozolomide ενίσχυσε
την αυτοφαγία. Η χορήγηση τετραϋδροκανναβιδιόλης και κανναβιδιόλης
(CBD) (ενός άλλου κανναβινοειδούς που επίσης προκαλεί κυτταρικό θάνατο
γλοιωμάτων μέσω ενός μηχανισμού δράσης διαφορετικής από αυτήν της
τετραϋδροκανναβιδιόλης) μειώνει σημαντικά την ανάπτυξη των
ξενομοσχευμάτων γλοιώματος.</div>
<div style="text-align: justify;">
Επιπλέον, η θεραπεία με temezolomide και
τετραϋδροκανναβιδιόλη και κανναβιδιόλη προκάλεσε ισχυρή αντιογκική
δράση τόσο σε ευαίσθητους στην temozolomide όσο και σε ανθεκτικούς στην
temozolomide όγκους. Τα ευρήματά μας υποστηρίζουν ότι η συνδυαστική
χορήγηση τετραϋδροκανναβιδιόλης και κανναβινοειδών μπορεί να αξιοποιηθεί
θεραπευτικά για την αντιμετώπιση του γλοιωβλαστώματος (glioblastoma
multiforme)» (33).</div>
<div style="text-align: justify;">
5. Το 2007 δημοσιεύθηκε στο περιοδικό
Molecular Neurobiology μελέτη με τίτλο «Κανναβινοειδή και γλοιώματα». Οι
συγγραφείς της μελέτης γράφουν: «Τα κανναβινοειδή, τα ενεργά συστατικά
του φυτού Cannabis sativa L., δρουν στο σώμα μιμούμενα ενδογενή
συστατικά – τα ενδοκαναβινοειδή – τα οποία ενεργοποιούν υποδοχείς
ειδικών κυττάρων. Τα κανναβινοειδή ασκούν διάφορες καταπραϋντικές
επιδράσεις στους καρκινοπαθείς. Επιπρόσθετα, τα κανναβινοειδή εμποδίζουν
την ανάπτυξη διαφόρων τύπων καρκινικών κυττάρων, συμπεριλαμβανομένων
των κυττάρων γλοιωμάτων, σε πειραματόζωα…Με βάση αυτά τα προκλινικά
ευρήματα, έχει πρόσφατα αρχίσει να διεξάγεται μια πιλοτική κλινική
μελέτη της Δέλτα(9)-τετραϋδροκανναβινόλης (THC) σε ασθενείς με
υποτροπιάζοντα γλοιβλάστωμα (glioblastoma multiforme).</div>
<div style="text-align: justify;">
Το ασφαλές προφίλ της
τετραϋδροκανναβινόλης μαζί με τις πιθανές αναχαιτιστικές δράσεις της στα
κύτταρα των καρκινικών όγκων, δικαιολογεί τον προγραμματισμό
μελλοντικών δοκιμών με σκοπό την αξιολόγηση της δυνητικής αντιογκικής
δράσης των κανναβινοειδών» (34).</div>
<div style="text-align: justify;">
6. Το 2005 δημοσιεύθηκε στο British
Journal of Pharmacology μια μελέτη με τίτλο «Η κανναβιδιόλη εμποδίζει τη
μετανάστευση ανθρώπινων κυττάρων γλοιώματος μέσω ενός μηχανισμού
ανεξάρτητου από τους υποδοχείς κανναβινοειδών» (35).</div>
<div style="text-align: justify;">
7. Το 2007 δημοσιεύθηκε στο Journal of
Clinical Investigation μελέτη με τίτλο «Η δράση των κανναβινοειδών
προκαλεί κυτταρικό θάνατο με αυτοφαγία μέσω διέγερσης του ER στρες στα
ανθρώπινα κύτταρα γλοιώματος». Οι ερευνητές της μελέτης έγραψαν: «Εδώ
δείχνουμε ότι η Δ(9)-τετραϋδροκανναβινόλη (THC), το κύριο ενεργό
συστατικό της μαριχουάνας, προκαλεί θάνατο ανθρώπινων κυττάρων
γλοιώματος μέσω διέγερσης της αυτοφαγίας. Αυτά τα ευρήματα περιγράφουν
έναν μηχανισμό με τον οποίο η τετραϋδροκανναβινόλη μπορεί να προάγει την
αυτοφαγικό θάνατο σε καρκινικά κύτταρα ανθρώπων και ποντικών και
παρέχουν αποδείξεις ότι η χορήγηση κανναβινοειδών μπορεί να είναι μια
αποτελεσματική θεραπευτική στρατηγική για τους ανθρώπινους καρκίνους»
(36).</div>
<div style="text-align: justify;">
8. Το 2004 δημοσιεύθηκε στο Journal of
Cancer Research μελέτη με τίτλο: «Τα κανναβινοειδή εμποδίζουν τη
βιοχημική οδό του αγγειακού ενδοθηλιακού παράγοντα ανάπτυξης στα
γλοιώματα». Οι ερευνητές της μελέτης έγραψαν: «Τα κανναβινοειδή
εμποδίζουν την αγγειογένεση των όγκων στα ποντίκια, αλλά ο μηχανισμός
της αντι-αγγειογενετικής τους δράσης είναι ακόμα άγνωστος. Λόγω του ότι η
βιοχημική οδός του αγγειακού ενδοθηλιακού παράγοντα ανάπτυξης (VEGF)
παίζει έναν σημαντικό ρόλο στην αγγειογένεση των όγκων, εδώ εξετάζουμε,
αν τα κανναβινοειδή επιδρούν σε αυτόν.</div>
<div style="text-align: justify;">
Ως μια πρώτη προσέγγιση, η ανάλυση cDNA
έδειξε ότι η χορήγηση κανναβινοειδών σε ποντίκια που είχα γλοίωμα μείωσε
την έκφραση διαφόρων βιοχημικών οδών του VEGF που σχετίζονται με
γονίδια. Η χρήση άλλων μεθόδων (ELISA, Western blotting, confocal
microscopy) παρείχε επιπρόσθετες αποδείξεις ότι τα κανναβινοειδή
καταπίεσαν τη βιοχημική οδό VEGF μειώνοντας την παραγωγή VEGF και την
ενεργοποίηση των υποδοχέων VEGF (VEGFR-2), των πιο γνωστών υποδοχέων
VEGF, σε καλλιέργεια κυττάρων γλοιώματος σε γλοιώματα ποντικιών.</div>
<div style="text-align: justify;">
Αυτές οι αλλαγές στη βιοχημική οδό VEGF
ήταν παράλληλες με αλλαγές στο μέγεθος των όγκων. Επιπλέον, η
ενδοαγγειακή χορήγηση της Δ(9)-τετραϋδροκανναβινόλης σε δυο ασθενείς με
γλοιωβλάστωμα (glioblastoma multiforme) (4ου βαθμού αστροκύτωμα) μείωσε
τα επίπεδα VEGF και τη δράση του VEGFR-2 στους όγκους. Λόγω του ότι ο
αποκλεισμός της βιοχημικής οδού VEGF αποτελεί μια από τις πιο πολλά
υποσχόμενες προσεγγίσεις που είναι τώρα διαθέσιμες, τα παρόντα ευρήματα
παρέχουν έναν πρωτοποριακό φαρμακολογικό στόχο για θεραπείες βασισμένες
στα κανναβινοειδή» (37).</div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #ff6600;"><strong>Β. Καρκίνος του στόματος και του λαιμού</strong></span></div>
<div style="text-align: justify;">
9. Το 2010 δημοσιεύθηκε στο περιοδικό
Pharmacology μελέτη με τίτλο: «Τα κανναβινοειδή εμποδίζουν την κυτταρική
αναπνοή σε ανθρώπινα καρκινικά κύτταρα του στόματος». Οι ερευνητές της
μελέτης έγραψαν: «Τα κύρια κανναβινοειδή Δέλτα(9)-τετραϋδροκανναβινόλη
και Δέλτα(8)-τετραϋδροκανναβινόλη είναι γνωστό ότι δημιουργούν πρόβλημα
στη λειτουργία των μιτοχονδρίων και έχουν αντι-ογκικές ιδιότητες. Αυτές
οι παρατηρήσεις μας ώθησαν να ερευνήσουμε τις επιδράσεις τους στη
μιτοχονδριακή κατανάλωση Ο(2) σε ανθρώπινα καρκινικά κύτταρα στόματος
Tu183. Αυτά τα επιθηλιακά κύτταρα είναι ανθεκτικά στα αντικαρκινικά
φάρμακα». Το συμπέρασμα της έρευνάς τους ήταν: «Αυτά τα αποτελέσματα
δείχνουν ότι τα κανναβινοειδή είναι ισχυροί αναστολείς της κυτταρικής
αναπνοής των καρκινικών κυττάρων Tu183 και είναι τοξικά σε αυτούς τους
πολύ κακοήθεις όγκους» (38).</div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #ff6600;"><strong>Γ. Καρκίνος του μαστού</strong></span></div>
<div style="text-align: justify;">
10. Το 2011 δημοσιεύθηκε στο περιοδικό
Breast Cancer Research Treatment με τίτλο «Βιοχημικοί οδοί που
μεσολαβούν στις επιδράσεις των κανναβινοειδών στη μείωση του
πολλαπλασιασμού των καρκινικών κυττάρων του μαστού, στη διήθηση και στη
μετάστασή τους». Οι ερευνητές της μελέτης έγραψαν: «Η διήθηση και
μετάσταση των επιθετικών καρκινικών κυττάρων του μαστού είναι τα τελικά
και θανατηφόρα βήματα κατά τη διάρκεια της εξέλιξης του καρκίνου.
Κλινικά, υπάρχουν ακόμα διαθέσιμες περιορισμένες θεραπευτικές
παρεμβάσεις για επιθετικούς και μεταστατικούς καρκίνους του μαστού. Ως
εκ τούτου, απαιτούνται αποτελεσματικές, στοχευμένες και μη τοξικές
θεραπείες.</div>
<div style="text-align: justify;">
Ο αναστολέας Id-1 έχει πρόσφατα φανεί
ότι είναι ο κύριος ρυθμιστής της δυνητικότητας μετάστασης του καρκίνου
του μαστού και άλλων καρκίνων. Αναφέραμε προηγουμένως ότι η κανναβιδιόλη
(CBD), ένα κανναβινοειδές με προφίλ χαμηλής τοξικότητας, ρύθμισε τη
γενετική έκφραση Id-1 σε ανθρώπινα επιθετικά καρκινικά κύτταρα μαστού σε
καλλιέργεια…Εμείς δείχνουμε ότι τα κανναβινοειδή εμποδίζουν τον
πολλαπλασιασμό των ανθρώπινων καρκινικών κυττάρων του μαστού και τη
διήθησή τους μέσω διαφορετικών ρυθμίσεων…Δείχνουμε ότι η θεραπεία με
κανναβινοειδή μειώνει τη μάζα των πρωταρχικών όγκων καθώς και το μέγεθος
και τον αριθμό των μεταστάσεων στους πνεύμονες. Τα δεδομένα μας
δείχνουν την αποτελεσματικότητα των κανναβινοειδών σε προκλινικά
μοντέλλα καρκίνου του μαστού. Τα αποτελέσματα μπορούν να οδηγήσουν στην
ανάπτυξη καινούργιων μη τοξικών συστατικών για τη θεραπεία της
μετάστασης του καρκίνου του μαστού» (39).</div>
<div style="text-align: justify;">
11. Το 2011 δημοσιεύθηκε μια μελέτη στο
περιοδικό PLoS One δημοσιεύθηκε μια μελέτη που δείχνει ότι τα συστατικά
της κάνναβης μπορούν να εμποδίσουν την ανάπτυξη και διήθηση του καρκίνου
του μαστού. Οι ερευνητές της μελέτης έγραψαν: «Τα κανναβινοειδή
δένονται στους υποδοχείς καναβινοειδών CB(1) και CB(2) και έχει
αναφερθεί ότι έχουν αντι-ογκική δράση σε διάφορους καρκίνους. Ωστόσο, οι
μηχανισμοί δια μέσου των οποίων τα κανναβινοειδή ρυθμίζουν την ανάπτυξη
των όγκων δεν είναι αρκετά γνωστοί. Σε αυτή τη μελέτη αναφέρουμε ότι
ένα συνθετικό μη ψυχότροπο καναβινοειδές που δένεται ειδικά στους
υποδοχείς κανναβινοειδών CB(2) μπορεί να ρυθμίσει την ανάπτυξη και
μετάσταση των όγκων του μαστού αναχαιτίζοντας τη σηματοδότηση του
υποδοχέα CXCR4 και του υποκαταστάτη του CXCL12. Αυτή η σηματοδοτική
βιοχημική οδός έχει φανεί ότι παίζει σημαντικό ρόλο στη ρύθμιση της
εξέλιξης και μετάστασης του καρκίνου. Οι μελέτες αυτές δείχνουν επίσης
ότι οι υποδοχείς κανναβινοειδών CB(2) μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την
ανάπτυξη νέων θεραπευτικών στρατηγικών κατά του καρκίνου του μαστού»
(40).</div>
<div style="text-align: justify;">
12. Το 2006 δημοσιεύθηκε στο Journal of
Pharmacology and Experimental Therapeutics μελέτη με τίτλο «Η
αντι-ογκική δράση των φυτικών κανναβινοειδών με έμφαση στην επίδραση της
κανναβιδιόλης στο καρκίνωμα ανθρώπινου μαστού» (41).</div>
<div style="text-align: justify;">
13. Το 2010 δημοσιεύθηκε στο περιοδικό
Molecular Cancer μελέτη με τίτλο «Τα κανναβινοειδή μειώνουν την εξέλιξη
του θετικού στο ErbB2 μέσω αναχαίτισης του ATK». Οι ερευνητές της
μελέτης έγραψαν: «Ο θετικός σε ErbB2 καρκίνος του μαστού χαρακτηρίζεται
από πολύ επιθετικούς φαινότυπους και μειωμένη ανταπόκριση σε
καθιερωμένες θεραπείες. Αν και έχουν σχεδιαστεί θεραπείες στοχευμένες
για ErbB2, μόνο ένα μικρό ποσοστό ασθενών ανταποκρίνονται σε αυτές τις
θεραπείες και οι περισσότεροι τελικά υποτροπιάζουν. Η ύπαρξη αυτού του
πληθυσμού των ιδιαίτερα επιθετικών και μη ανταποκρινόμενων ή
υποτροπιαζόντων καρκίνων οδηγεί για έρευνα νέων θεραπειών.</div>
<div style="text-align: justify;">
Ο σκοπός αυτής της θεραπείας ήταν να
καθορίσει, αν τα κανναβινοειδή μπορούν να αποτελέσουν ένα νέο
θεραπευτικό εργαλείο για τη θεραπεία όγκων του μαστού που είναι θετικοί
στο ErbB2. Τα αποτελέσματά μας δείχνουν ότι τόσο η
Δ(9)-τετραϋδροκανναβινόλη, το πιο άφθονο και ισχυρό κανναβινοειδές στη
μαριχουάνα, και το JWH-133, ένας μη ψυχότροπος αγονιστής επιλεκτικού
υποδοχέα CB2, μείωσαν την ανάπτυξη των όγκων, τον αριθμό των όγκων και
την ποσότητα/σοβαρότητα των μεταστάσεων στον πνεύμονα σε ποντίκια
MMTV-neu.</div>
<div style="text-align: justify;">
Οι ιστολογικές αναλύσεις των όγκων
αποκάλυψαν ότι τα κανναβινοειδή εμποδίζουν τον πολλαπλασιασμό των
καρκινικών κυττάρων, επιφέρουν απόπτωση (κυτταρικό θάνατο) των
καρκινικών κυττάρων και εμποδίζουν την αγγειογένεση των όγκων. Αυτά τα
αποτελέσματα παρέχουν ισχυρή προκλινική απόδειξη για τη χρήση θεραπειών
βασισμένων στα κανναβινοειδή για την αντιμετώπιση του θετικού σε ErbB2
καρκίνου του μαστού» (42).</div>
<div style="text-align: justify;">
14. Το 2012 δημοσιεύθηκε στο περιοδικό
Cancer Treatment Review μελέτη με τίτλο «Κανναβινοειδή: Μια νέα ελπίδα
για τη θεραπεία του καρκίνου του μαστού;». Οι ερευνητές της μελέτης
έγραψαν: «Ο καρκίνος του μαστού είναι μια κοινή ασθένεια που προσβάλλει 1
στις 10 γυναίκες σε κάποια στιγμή της ζωής τους. Το πιο σημαντικό είναι
ότι ο καρκίνος του μαστού δεν μπορεί να θεωρηθεί μια μοναδική ασθένεια,
διότι χαρακτηρίζεται από ξεχωριστούς παθολογικούς και μοριακούς
υποτύπους οι οποίοι θεραπεύονται με διαφορετικές θεραπείες και έχουν
ανόμοια κλινικά αποτελέσματα. Αν και έχουν αναπτυχθεί πολύ
αποτελεσματικές θεραπείες, ορισμένοι όγκοι του μαστού είναι ανθεκτικοί
σε συμβατικές θεραπείες και ένας σημαντικός αριθμός αυτών των όγκων
υποτροπιάζει.</div>
<div style="text-align: justify;">
Ως εκ τούτου νέες στρατηγικές θεραπείας
απαιτούνται. Πειραματικές αποδείξεις που συσσωρεύονται κατά τη διάρκεια
των τελευταίων δεκαετιών υποστηρίζουν ότι τα κανναβινοειδή, τα ενεργά
συστατικά της Cannabis sativa, έχουν αντικαρκινική δράση. Αυτά τα
συστατικά ασκούν αντι-πολλαπλασιαστικές, αποπτωτικές (κατά του
κυτταρικού θανάτου), αντι-μεταστατικές και αντι-διηθητικές δράσεις σε
ένα ευρύ φάσμα καρκινικών κυττάρων σε καλλιέργεια.</div>
<div style="text-align: justify;">
Επιπλέον, η ανάπτυξη των όγκων, η
αγγειογένεση και η μετάσταση παρεμποδίζονται από τα κανναβινοειδή σε
βασισμένα σε μοντέλα καρκίνου βασισμένα σε ποντίκια με ξενομοσχεύματα.
Αυτή η επιθεώρηση συνοψίζει την τρέχουσα γνώση μας στην αντι-ογκική
δυνατότητα των κανναβινοειδών στον καρκίνο του μαστού, κάτι που
προτείνει ότι φάρμακα βασισμένα σε κανναβινοειδή μπορεί να είναι χρήσιμα
στη θεραπεία των περισσότερων υποτύπων του καρκίνου του μαστού» (43).</div>
<div style="text-align: justify;">
15. Το 1998 δημοσιεύθηκε στο περιοδικό
PNAS μελέτη με τίτλο «Το ενδογενές κανναβινοειδές ανανδαμίδη εμποδίζει
τον πολλαπλασιασμό ανθρώπινων κατκινικών κυττάρων του μαστού» (44).</div>
<div style="text-align: justify;">
16. Το 2006 δημοσιεύθηκε στο Journal of
Cancer Research μελέτη με τίτλο «Η Δ(9)-τετραϋδροκανναβινόλη εμποδίζει
την εξέλιξη του κυτταρικού κύκλου σε ανθρώπινα καρκινικά κύτταρα του
μαστού μέσω ρύθμισης του Cdc2» (45).</div>
<div style="text-align: justify;">
17. Το 2000 δημοσιεύθηκε στο περιοδικό
Endocrinology μελέτη με τίτλο «Η καταπίεση των νευρικών αναπτυξιακών
παραγόντων των υποδοχέων Trk και των υποδοχέων προλακτίνης από τα
ενδοκανναβινοειδή οδηγεί σε αναχαίτιση του πολλαπλασιασμού ανθρώπινων
καρκινικών κυττάρων του μαστού και του προστάτη» (46).</div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #ff6600;"><strong>Δ. Καρκίνος του πνεύμονα</strong></span></div>
<div style="text-align: justify;">
18. Το 2012 δημοσιεύθηκε στο FASEB
(Journal of the Federation of American Societies for Experimental
Biology) με τίτλο «Η κανναβιδιόλη εμποδίζει τη διήθηση και μετάσταση
καρκινικών κυττάρων του μαστού μέσω ενδοκυτταρικής σύμφυσης του
μορίου-1» (47).</div>
<div style="text-align: justify;">
19. Το 2011 δημοσιεύθηκε στο περιοδικό
Cancer Prevention Research μελέτη με τίτλο «Οι υποδοχείς καμμαβινοειδών
CB1 και CB2 ως καινούργιοι στόχοι για την αναχαίτιση της ανάπτυξης και
μετάστασης κυττάρων μικροκυτταρικού καρκίνου του πνεύμονα» (48).</div>
<div style="text-align: justify;">
20. Το 2008 δημοσιεύθηκε στο περιοδικό
Oncogene μελέτη με τίτλο «Η Δ(9)-τευραϋδροκανναβινόλη εμποδίζει τη
μετάσταση καρκινικών κυττάρων του πνεύμονα που προκαλούνται από τον
επιθηλιακό αναπτυξιακό παράγοντα in vitro (εργαστηριακά) καθώς και η
ανάπτυξη και μετάστασή τους in vivo (σε ζωντανούς οργανισμούς)» (49).</div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #ff6600;"><strong>Ε. Καρκίνος του παγκρέατος</strong></span></div>
<div style="text-align: justify;">
21. Το 2006 δημοσιεύθηκε στο Journal of
Cancer Research μελέτη με τίτλο «Τα κανναβινοειδή προκαλούν απόπτωση
(κυτταρικό θάνατο) σε κύτταρα όγκων παγκρέατος μέσω στρες
ενδοπλασματικού δικτύου – σχετιζομένων γονιδίων». Οι ερευνητές της
μελέτης έγραψαν: «Τα παγκρεατικά αδενοκαρκινώματα είναι ανάμεσα στις πιο
κακοήθεις μορφές καρκίνου και ως εκ τούτου είναι ιδιαιτέρου
ενδιαφέροντος η θεσμοθέτηση νέων στρατηγικών για τη βελτίωση της
πρόγνωσης αυτής της θανατηφόρας ασθένειας. Αυτή η μελέτη διεξήχθη, για
να ερευνήσει τη δράση των κανναβινοειδών στον παγκρεατικό καρκίνο.
Δείχνουμε ότι οι υποδοχείς κανναβινοειδών εκφράζονται σε ανθρώπινα
κύτταρα όγκων παγκρέατος και σε βιοψίες όγκων σε πολύ μεγαλύτερα επίπεδα
από ό, τι σε φυσιολογικούς παγκρεατικούς ιστούς.</div>
<div style="text-align: justify;">
Οι μελέτες έδειξαν ότι η χορήγηση
κανναβινοειδών προκάλεσε απόπτωση (κυτταρικό θάνατο), αύξησε τα επίπεδα
κεραμίδης και ρύθμισε τα επίπεδα mRNA της πρωτεΐνης στρες p8. Τα
κανναβινοειδή μείωσαν επίσης την ανάπτυξη των κυττάρων όγκων σε δυο
ζωικά μοντέλα παγκρεατικού καρκίνου. Επιπλέον, η χορήγηση κανναβινοειδών
αύξησε επιλεκτικά την απόπτωση (κυτταρικό θάνατο) και την έκφραση TRB3
σε κύτταρα κυττάρων όγκων παγκρέατος, αλλά όχι σε φυσιολογικούς ιστούς.
Αυτά τα ευρήματα θέτουν τη βάση για μια νέα θεραπευτική προσέγγιση για
την αντιμετώπιση του παγκρεατικού καρκίνου» (50).</div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #ff6600;"><strong>ΣΤ. Καρκίνος του προστάτη</strong></span></div>
<div style="text-align: justify;">
22. Το 2003 δημοσιεύθηκε στο περιοδικό
Prostate μελέτη με τίτλο «Αντι-πολλαπλασιαστικές και αποπτωτικές
επιδράσεις της ανανδαμίδης σε ανθρώπινα κύτταρα προστατικού καρκίνου:
συνέπεια της ρύθμισης των υποδοχέων των επιδερμικών αναπτυξιακών
παραγόντων και της παραγωγής κεραμίδης». Οι ερευνητές της μελέτης
έγραψαν: «Η ανανδαμίδη (ANA) είναι ένα ενδογενές λιπίδιο που δρα ως ένας
υποκαταστάτης υποδοχέων κανναβινοειδών και με ισχυρή αντικαρκινική
δράση σε διάφορους τύπους καρκινικών κυττάρων. Οι ισχυρές
αντι-πολλαπλασιαστικές και κυτταροτοξικές επιδράσεις της ANA σε
μεταστατικά καρκινικά κύτταρα του προστάτη παρέχουν τη βάση για τον
σχεδιασμό νέων θεραπευτικών παραγόντων για την αποτελεσματική
αντιμετώπιση των υποτροπιαζόντων και διηθητικών καρκίνων του προστάτη»
(51).</div>
<div style="text-align: justify;">
23. Το 2012 δημοσιεύθηκε στο Indian
Journal of Urology μελέτη με τίτλο «Ο ρόλος των κανναβινοειδών στον
καρκίνο του προστάτη. Βασικές επιστημονικές προοπτικές και δυνητικές
κλινικές εφαρμογές». Οι ερευνητές της μελέτης έγραψαν: «Πειραματικές
αποδείξεις δείχνουν ότι οι ιστοί του προστάτη έχουν υποδοχείς
κανναβινοειδών και η διέγερσή τους συντελεί σε αντι-ανδρογενικές
επιδράσεις. Έγινε έρευνα στο PubMed χρησιμοποιώντας τους όρους
“κάνναβη”, “κανναβονοειδή”, “καρκίνος του προστάτη” και “διαχείριση
πόνου του καρκίνου”, δίνοντας έμφαση στις πιο πρόσφατες δημοσιεύσεις. Τα
καρκινικά κύτταρα του προστάτη έχουν αυξημένη έκφραση υποδοχέων
κανναβινοειδών 1 και 2, και διέγερσή τους συντελεί σε μειωμένη
βιωσιμότητα των κυττάρων, αυξημένη απόπτωση και μειωμένη έκφραση
υποδοχέων ανδρογόνων και έκκριση ειδικών προστατικών αντιγόνων. Το
ενδοκανναβοειδές σύστημα έχει πρόσφατα έρθει στο επίκεντρο της ιατρικής
έρευνας και έχει θεωρηθεί ένας ισχυρός θεραπευτικός παράγοντας από τη
δεκαετία του 1980.</div>
<div style="text-align: justify;">
Το 2005 ο Sarfaraz και οι συνεργάτες του
έδειξαν αυξημένη έκφραση των υποδοχέων CB1 και CB2 σε καλλιέργεια
καρκινικών κυττάρων του προστάτη συγκρινόμενα με φυσιολογικά κύτταρα
προστάτη και ότι η θεραπεία των καρκινικών κυττάρων του προστάτη με
αγονιστές κανναβινοειδών CB1/CB2 WIN-55,212-2 συντελεί σε ανάλογα με τη
δόση και τον χρόνο μείωση της βιωσιμότητας των κυττάρων και αυξημένη
απόπτωση (κυτταρικό θάνατο) μαζί με μείωση της πρωτεϊνικής έκφρασης
υποδοχέων ανδρογόνων, μειωμένη έκφραση PSA, κάτι που δείχνει ότι τα
κανναβινοειδή θα έπρεπε να θεωρηθούν ως παράγοντες για την αντιμετώπιση
του καρκίνου του προστάτη.</div>
<div style="text-align: justify;">
Το συμπέρασμά μας είναι ότι θα έπρεπε να
υπάρξει ενδιαφέρον για τη διεξαγωγή κλινικών δοκιμών που περιλαμβάνουν
φαρμακευτική κάνναβη ή άλλα συστατικά κανναβινοειδών σε σύγκριση με
κλινικούς δείκτες όπως PSA με ελέγχους, ιδιαίτερα σε άνδρες με
μεταστατικό καρκίνο στα οστά, οι οποίοι δεν θα ωφεληθούν μόνο από τις
πιθανές αντι-ανδρογενικές επιδράσεις των κανναβινοειδών, αλλά επίσης από
την αναλγησία του πόνου των οστών, βελτίωση της ποιότητας της ζωής, και
παράλληλα μείωση της κατανάλωσης ναρκωτικών φαρμάκων και μη εξάρτηση
από οπιοειδή».</div>
<div style="text-align: justify;">
Οι ερευνητές αναφέρονται και στη
διαχείριση του πόνου του καρκίνου με κανναβινοειδή: «Οι υποδοχείς
κανναβινοειδών CB1 βρίσκονται κυρίως στο κεντρικό νευρικό σύστημα και σε
λιγότερη αφθονία σε ορισμένους περιφερειακούς ιστούς. Σε περιφερειακό
επίπεδο, βρίσκονται στα επινεφρίδια, στους λιπώδεις ιστούς, στην καρδιά,
στο συκώτι, στους πνεύμονες, στον προστάτη, στη μήτρα, στις ωοθήκες,
στους όρχεις, στον μυελό των οστών, στον θύμο αδένα, στις αμυγδαλές και
στις προσυναπτικές νευρικές καταλήξεις. Πιο σημαντικό για τους σκοπούς
της παρούσας επιθεώρησης, βρίσκονται στα κεντρικά και περιφερειακά
επίπεδα των βιοχημικών οδών του πόνου. Η κατανομή των υποδοχέων
κανναβινοειδών παρέχει ανατομική εξήγηση για τις αναλγητικές δράσεις των
κανναβινοειδών. Η Δ(9)-τετραϋδροκανναβινόλη είναι το συστατικό με τη
μεγαλύτερη ψυχοδιεγερτική ισχύ των φυσικών κανναβινοειδών και έχει τη
μεγαλύτερη αναλγητική δράση.</div>
<div style="text-align: justify;">
Η κανναβιδιόλη, ένα άλλο μεγάλο
συστατικό του φυτού Cannabis sativa, έχει τις ίδιες θεραπευτικές δράσεις
με την τετραϋδροκανναβινόλη (αναλγητικές, αντι-φλεγμονώδεις και άλλες),
αλλά με διαφορετικό φαρμακολογικό προφίλ. Η επίδραση των κανναβινοειδών
έχει επίσης μελετηθεί κλινικά στον καρκίνο του πόνου. Αρχικές μελέτες
προσδιόρισαν τη μέτρια επίδραση 20mg στοματικής
Δ(9)-τετραϋδροκανναβινόλης ισοδύναμης με 120mg κωδεΐνης (αλκαλοειδούς
που παράγεται από το όπιο)» (52).</div>
<div style="text-align: justify;">
24. Το 2014 δημοσιεύθηκε στο British
Journal of Pharmacology μελέτη με τίτλο «Τα μη-THC κανναβινοειδή
εμποδίζουν την ανάπτυξη καρκινώματος προστάτη in vitro και in vivo:
αποπτωτικές επιδράσεις και υποκείμενοι μηχανισμοί» (53).</div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #ff6600;"><strong>Ζ. Καρκίνος του εντέρου</strong></span></div>
<div style="text-align: justify;">
25. Το 2012 δημοσιεύθηκε στο Journal of
Molecular Medicine μελέτη με τίτλο «Οι χημειο-προληπτική επίδραση των μη
ψυχότροπης φυτοκανναβινοειδούς κανναβιδιόλης σε πειραματικό καρκίνο του
εντέρου». Οι ερευνητές της μελέτης έγραψαν: «Η κανναβιδιόλη, ένα
ασφαλές και μη ψυχότροπο συστατικό της Cannabis sativa έχει
φαρμακολογικές δράσεις (αντιοξειδωτικές και αντιφλεγμονώδεις του
εντέρου) και μηχανισμούς (αναχαίτιση της ενζυματικής αποσύνθεσης των
ενδοκανναβινοειδών) δυνητικά ευεργετικούς για την καρκινογένεση του
εντέρου. Το συμπέρασμα είναι ότι η κανναβιδιόλη ασκεί χημειο-προληπτική
επίδραση in vivo (σε ζωντανούς οργανισμούς) και μειώνει τον
πολλαπλασιασμό των κυττάρων μέσω πολλαπλών μηχανισμών» (54).</div>
<div style="text-align: justify;">
26. Το 2009 δημοσιεύθηκε στο περιοδικό
Pharmacology Research μελέτη με τίτλο «Τα κανναβινοειδή στην εντερική
φλεγμονή και στον καρκίνο». Οι ερευνητές της μελέτης έγραψαν:
«Αναδυόμενες αποδείξεις δείχνουν ότι τα κανναβινοειδή έχουν ευεργετικές
επιδράσεις στην εντερική φλεγμονή και στον καρκίνο. Προσαρμοστικές
αλλαγές στο ενδοκανναβοειδές σύστημα έχουν παρατηρηθεί σε βιοψίες
εντέρων από ασθενείς με φλεγμονώδεις εντερικές παθήσεις και με καρκίνο
του εντέρου. Μελέτες σε επιθηλιακά κύτταρα έχουν δείξει ότι τα
κανναβινοειδή ασκούν αντι-πολλαπλασιαστικές, αντι-μεταστατικές και
αποπτωτικές επιδράσεις καθώς και μειωμένη απελευθέρωση κυτοκίνης και
προάγουν τη θεραπεία πληγών. Σε ζωντανούς οργανισμούς, τα κανναβινοειδή –
μέσω άμεσης ή έμμεσης ενεργοποίησης των υποδοχέων CB(1) και/ή CB(2) –
ασκούν προστατευτικές επιδράσεις σε καλά καθιερωμένα μοντέλα εντερικής
φλεγμονής και καρκίνου του εντέρου. Η φαρμακολογική ανύψωση των επιπέδων
ενδοκανναβινοειδών μπορεί να είναι μια υποσχόμενη στρατηγική για την
αντιμετώπιση της εντερικής φλεγμονής και του καρκίνου του εντέρου» (55).</div>
<div style="text-align: justify;">
27. Το 2005 δημοσιεύθηκε στο περιοδικό
Gut μελέτη με τίτλο «Το ενδογενές κανναβινοειδές, ανανδαμίδη, προκαλεί
τον κυτταρικό θάνατο στα κύτταρα καρκινώματος του εντέρου: ένας πιθανός
ρόλος για την κυκλο-οξυγενάση 2» (56).</div>
<div style="text-align: justify;">
28. Το 2008 δημοσιεύθηκε μελέτη του
University of Texas, MD Anderson Cancer Center με τίτλο «Το κλείσιμο των
υποδοχέων των κανναβινοειδών προκαλεί ανάπτυξη των όγκων του εντέρου».
Ας δούμε τι αναφέρει η μελέτη του πανεπιστημίου: «Νεα προκλινική έρευνα
δείχνει ότι ο υποδοχέας CB1 της επιφάνειας των κυττάρων κανναβινοειδών
παίζει ένα κατασταλτικό για τους όγκους ρόλο στον ανθρώπινο καρκίνο του
εντέρου, ανέφεραν επιστήμονες στην έκδοση Αυγούστου του περιοδικού
Cancer Research. Το CB1 είναι καλά αναγνωρισμένο για την ανακούφιση του
πόνου και της ναυτίας, τη βελτίωση της διάθεσης και τη διέγερση της
όρεξης. Τώρα υπηρετεί ως ένα νέο μονοπάτι για την πρόληψη και θεραπεία
του καρκίνου.</div>
<div style="text-align: justify;">
“Έχουμε βρει ότι η έκφραση του CB1
χάνεται στους περισσότερους καρκίνους, και όταν αυτό συμβαίνει, μια
πρωτεΐνη που προάγει τον καρκίνο είναι ελεύθερη να εμποδίσει τον
κυτταρικό θάνατο», είπε ο γιατρός Raymond DuBois, κοσμήτορας και
αντιπρόεδρος του University of Texas M.D. Anderson Cancer Center. Ο
DuBois και οι συνεργάτες του από το Vanderbilt-Ingram Cancer Center
δείχνουν επίσης ότι η έκφραση του CB1 μπορεί να αποκατασταθεί με ένα
υπάρχον φάρμακο, την decitabine. Βρήκαν ότι ποντίκια που είχαν την τάση
να αναπτύξουν καρκίνο και τα οποία είχαν επίσης λειτουργικούς υποδοχείς
CB1, ανέπτυσσαν λιγότερους και μικρότερους καρκίνους, όταν θεραπεύονταν
με ένα φάρμακο που μιμείται έναν υποκαταστάτη υποδοχέα κανναβινοειδών.</div>
<div style="text-align: justify;">
Συνδέτες ή υποκαταστάτες (ligands) είναι
μόρια που λειτουργούν με το να δένονται σε ειδικούς υποδοχείς.
Αγονιστές (Agonists) είναι συνθετικά μόρια που μιμούνται τη δράση ενός
φυσικού μορίου. “Η δυνητική εφαρμογή των κανναβινοειδών ως αντι-ογκικά
φάρμακα είναι μια συναρπαστική προοπτική, διότι οι συνθετικές ουσίες που
μιμούνται τη δράση των φυσικών κανναβινοειδών αξιολογούνται τώρα για τη
θεραπεία των παρενεργειών της χημειοθεραπείας και της θεραπείας με
ακτινοβολία”, είπε ο DuBois. Η επαναφορά του CB1 και η θεραπεία με
συνθετικές ουσίες που μιμούνται την δράση των φυσικών κανναβινοειδών θα
μπορούσε να παρέχει μια νέα προσέγγιση στη θεραπεία ή την πρόληψη του
καρκίνου του εντέρου» (57).</div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #ff6600;"><strong>Η. Καρκίνος των ωοθηκών</strong></span></div>
<div style="text-align: justify;">
29. Το 2006 δημοσιεύθηκε στην American
Association of Cancer Research μελέτη με τίτλο «Οι υποδοχείς των
κανναβινοειδών ως ένας στόχος για τη θεραπεία του καρκίνου των ωοθηκών».
Οι ερευνητές της μελέτης έγραψαν: «Ο καρκίνος των ωοθηκών παρουσιάζει
μια από τις κύριες αιτίες θανάτων σχετιζόμενων με καρκίνο στις γυναίκες
και είναι η πιο συχνή γυναικολογική κακοήθεια. Ο καρκίνος των ωοθηκών
έχει υψηλό ποσοστό θνησιμότητας, με συνολική πεντάχρονη επιβόωση
λιγότερο από το 30%. Προς το παρόν, υπάρχουν ανεπαρκείς επιλογές
θεραπείας για την αντιμετώπιση του καρκίνου των ωοθηκών και ως εκ τούτου
χρειάζεται ανάπτυξη νέων προσεγγίσεων για τη θεραπεία αυτής της
ασθένειας.</div>
<div style="text-align: justify;">
Τα κανναβινοειδή, τα ενεργά συστατικά
της Cannabis sativa και τα παράγωγά τους έχουν λάβει σημαντική προσοχή
τα τελευταία χρόνια λόγω των διαφορετικών φαρμακολογικών τους δράσεων,
όπως αναχαίτιση κυτταρικής ανάπτυξης και οπισθοχώρηση όγκων». Οι
ερευνητές αναλύουν τα δεδομένα για τη θεραπευτική δράση της κάνναβης
στον καρκίνο των ωοθηκών και τονίζουν την ανάγκη για μια νέα θεραπευτική
προσέγγιση του καρκίνου των ωοθηκών με κανναβινοειδή (58).</div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #ff6600;"><strong>Θ. Καρκίνος του αίματος</strong></span></div>
<div style="text-align: justify;">
30. Το 2002 δημοσιεύθηκε στο περιοδικό
Blood μελέτη με τίτλο «Η στόχευση των υποδοχέων κανναβινοειδών ως μια
νέα θεραπεία για τη θεραπεία της κακοήθους λεμφοβλαστικής ασθένειας»
(59).</div>
<div style="text-align: justify;">
31. Το 2006 δημοσιεύθηκε στο περιοδικό
Molecular Cancer Research μελέτη με τίτλο «Η προκαλούμενη από τη
Δέλτα(9)-τετραϋδροκανναβινόλη απόπτωση στα κύτταρα Τ λευχαιμίας Jurkat
ρυθμίζεται από μετατόπιση του Bad στα μιτοχόωδρια». Οι ερευνητές της
μελέτης έγραψαν: «Τα φυτικά κανναβινοειδή, συμπεριλαμβανομένης της
Δέλτα(9)-τετραϋδροκανναβινόλης, προκαλούν απόπτωση (κυτταρικό θάνατο) σε
λευχαιμικά κύτταρα, αν και ο ακριβής μηχανισμός παραμένει ασαφής». Οι
ερευνητές αυτής της μελέτης εξετάζουν τους μηχανισμούς της
αντικαρκινικής δράσης των κανναβινοειδών κατά της λευχαιμίας (60).</div>
<div style="text-align: justify;">
32. Το 2008 δημοσιεύθηκε στο
International Journal of Cancer μελέτη με τίτλο «Έκφραση των υποδοχέων
κανναβονοειδών τύπου 1 και 2 στο λέμφωμα non-Hodgkin: Αναχαίτιση
ανάπτυξης μέσω ενεργοποίησης υποδοχέων» (61).</div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #ff6600;"><strong>Ι. Καρκίνος του δέρματος</strong></span></div>
<div style="text-align: justify;">
33. Το 2003 δημοσιεύθηκε στο Journal of
Clinical Investigation μελέτη με τίτλο «Αναχαίτιση της ανάπτυξης όγκων
του δέρματος και της αγγειογένεσης με ενεργοποίηση των υποδοχέων
κανναβινοειδών» (62).</div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #ff6600;"><strong>Κ. Καρκίνος του ήπατος</strong></span></div>
<div style="text-align: justify;">
34. Το 2011 δημοσιεύθηκε στο περιοδικό
Cell Death and Differentiation μελέτη με τίτλο «Η αντι-ογκική δράση των
κανναβονοειδών στο ηπατοκυτταρικό καρκίνωμα: ο ρόλος της εξαρτώμενης από
το AMPK ενεργοποίησης στην αυτοφαγία». Οι ερευνητές της μελέτης
έγραψαν: «Το ηπατοκυτταρικό καρκίνωμα είναι η τρίτη αιτία σχετιζόμενου
με καρκίνο θανάτου παγκοσμίως. Όταν αυτοί οι όγκοι είναι σε προχωρημένα
στάδια, λίγες θεραπευτικές επιλογές είναι διαθέσιμες. Ως εκ τούτου,
είναι απαραίτητο να γίνει έρευνα για νέες θεραπείες για την καταπολέμηση
της ασθένειας. Σε αυτή τη μελέτη, ερευνήσαμε τις επιδράσεις των
κανναβινοειδών στην ανάπτυξη του ηπατοκυτταρικού καρκινώματος.</div>
<div style="text-align: justify;">
Βρήκαμε ότι η Δ(9)-τετραϋδροκανναβινόλη,
το κύριο συστατικό της Cannabis sativa, και το JWH-015 (μια ουσία που
μιμείται τους υποδοχείς κανναβινοειδών) μείωσαν τη βιωσιμότητα των
ανθρώπινων κυττάρων ήπατος HepG2 (κύτταρα ανθρώπινου ηπατοκυτταρικού
καρκινώματος) και HuH-7 (κύτταρα ηπατοκυτταρικού καρκινώματος), μια
επίδραση που οφείλεται στη διέγερση των υποδοχέων CB(2). Τα
κανναβονοειδή ήταν ικανά να εμποδίσουν την ανάπτυξη των όγκων. Τα
ευρήματά μας μπορούν να συμβάλλουν σε νέες θεραπευτικές στρατηγικές για
την αντιμετώπιση του ηπατοκυτταρικού καρκινώματος» (63).</div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #ff6600;"><strong>Λ. Καρκίνος της ουροδόχου κύστης</strong></span></div>
<div style="text-align: justify;">
35. Το 2013 δημοσιεύθηκε σε έντυπο του
American Urological Association μελέτη που δείχνει ότι η κάνναβη μειώνει
τον κίνδυνο για καρκίνο της ουροδόχου κύστης. Αυτή η είδηση
δημοσιεύθηκε στις 10 Μαΐου του 2013 από το Medscape με τίτλο «Η
μαριχουάνα μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο για καρκίνο της ουροδόχου
κύστης». Ας δούμε τι γράφει το δημοσίευμα:</div>
<div style="text-align: justify;">
«Το κάπνισμα μαριχουάνας μπορεί να
μειώσει τον κίνδυνο ενός καπνιστή για καρκίνο της ουροδόχου κύστης, όπως
δείχνει μια νέα μελέτη. Αναλύοντας αναδρομικά μια μεγάλη βάση δεδομένων
ασθενών, ερευνητές του Kaiser Permanente στην Καλιφόρνια βρήκαν ότι οι
ασθενείς που ανέφεραν χρήση κάνναβης είχαν 45% λιγότερες πιθανότητες να
διαγνωσθούν με καρκίνο της ουροδόχου κύστης από ό, τι οι ασθενείς που
δεν κάπνιζαν καθόλου. “Είναι πολύ εντυπωσιακό, διότι ο καρκίνος της
ουροδόχου κύστης είναι δύσκολο να θεραπευτεί”, είπε ο Anil Thomas, ένας
ουρολόγος της ιατρικής ομάδας του Southern California Permanente.</div>
<div style="text-align: justify;">
Ο Dr. Thomas παρουσίασε τη μελέτη στην
ετήσια επιστημονική συνάντηση του 2013 της Αμερικανικής Ουρολογικής
Ένωσης. “Γνωρίζουμε ότι το κάπνισμα καπνού (τσιγάρου, πίπας) είναι ο πιο
θεμελιωμένος κίνδυνος για καρκίνο της ουροδόχου κύστης” είπε ο Dr.
Thomas. “Αλλά σήμερα δεν υπάρχουν επιδημιολογικές μελέτες που να
χαρακτηρίζουν με ακρίβεια τη σύνδεση μεταξύ χρήσης κάνναβης και καρκίνου
της ουροδόχου κύστης”.</div>
<div style="text-align: justify;">
Για να καλύψουν το κενό, ο Dr. Thomas
και οι συνεργάτες του ανέλυσαν μια επιθεώρηση 82.050 ανδρών από τη
Northern and Southern California Kaiser Permanente, έναν οργανισμό
διατήρησης της υγείας, που διεξήχθη το 2002 και 2003. Κατά τη διάρκεια
των επερχόμενων 11 χρόνων, οι περισσότεροι ασθενείς που ανέφεραν ότι δεν
χρησιμοποιούσαν κάνναβη από ό, τι αυτοί που ανέφεραν ότι
χρησιμοποιούσαν ανέπτυξαν όγκους στην ουροδόχο κύστη. Η διαφορά ήταν
στατιστικά σημαντική. Ωστόσο, οι ασθενείς που κάπνιζαν μόνο καπνό
(τσιγάρα ή πίπα) είχαν αυξημένο κίνδυνο για καρκίνο της ουροδόχου
κύστης, και αυτοί που κάπνιζαν και καπνό και μαριχουάνα είχαν περίπου
τον ίδιο κίνδυνο όπως αυτοί που δεν κάπνιζαν τίποτα από τα δύο. Αυτό
μπορεί να εξηγεί γιατί προηγούμενες μελέτες δεν είχαν αποκαλύψει
προστατευτική επίδραση της μαριχουάνας, είπε ο Dr. Thomas. Για να δούμε
αποτέλεσμα, είναι απαραίτητο να ξεχωρίσουμε τους καπνιστές μαριχουάνας
από αυτούς που δεν καπνίζουν καπνό» (64).</div>
<div style="text-align: justify;">
Τα αποτελέσματα είναι εντυπωσιακά. Η
μελέτη αυτή δείχνει ότι η κάνναβη προστατεύει από τον καρκίνο της
ουροδόχου κύστης (και ασφαλώς και από άλλους καρκίνους), ενώ ο καπνός
(τσιγάρο κ.λπ.) προκαλεί καρκίνο της ουροδόχου κύστης (και πολλών άλλων
μορφών καρκίνου). Και όμως το τσιγάρο επιτρέπεται, ενώ η κάνναβη
απαγορεύεται!</div>
<h3 style="text-align: justify;">
<span style="color: maroon;"><strong>Συμπέρασμα</strong></span></h3>
<div style="text-align: justify;">
Η κάνναβη μπορεί να αποτελέσει ένα
φάρμακο για τον καρκίνο, και βοηθάει σε πάρα πολλές άλλες παθήσεις πολύ
αποτελεσματικότερα και με μεγαλύτερη ασφάλεια από τα χημικά
συνταγογραφούμενα φάρμακα. Το γεγονός ότι κάποιος δεν μπορεί να πάει
στον γιατρό του ή σε κάποιο ελληνικό νοσοκομείο και να χρησιμοποιήσει
νόμιμα κάνναβη, για να θεραπευτεί από καρκίνο (ή όποια άλλη πάθηση βοηθά
η κάνναβη, όπως επιληψία), το θεωρώ εγκληματικό. Με αυτό τον τρόπο
κάποιοι επιτήδειοι μπορούν να πουλούν παράνομα λάδι κάνναβης (που μπορεί
να μην είναι αυθεντικό έλαιο κάνναβης) και να θησαυρίζουν εις βάρος της
υγείας του καταναλωτή.</div>
<div style="text-align: justify;">
Μερικές φαρμακευτικές εταιρείες έχουν
παρασκευάσει συνθετικά κανναβινοειδή, αλλά αυτά δεν είναι τόσο ασφαλή
όπως είναι τα φυσικά κανναβινοειδή του φυτού, και έχουν παρενέργειες. Η
ελεύθερη φαρμακευτική χρήση της κάνναβης αποτελεί απειλή για τις
φαρμακευτικές εταιρείες, διότι η φαρμακευτική χρήση αυτού του φυτού θα
κάνει τα περισσότερα φάρμακα του εμπορίου να πεταχτούν στον κάλαθο των
αχρήστων. Η μη ελεύθερη φαρμακευτική χρήση της κάνναβης αποτελεί έγκλημα
για την ανθρωπότητα!</div>
<div style="text-align: justify;">
(Προσοχή: Το κεφάλαιο αυτό για την
κάνναβη είναι αποκλειστικά για ενημερωτικό σκοπό. Δεν εγκρίνουμε τη
χρήση της κάνναβης για άλλο σκοπό, παρά μόνο για ιατρική χρήση.
Συμβουλευτείτε τον γιατρό σας, αν θέλετε να χρησιμοποιήσετε φαρμακευτική
κάνναβη για τη θεραπεία της πάθησής σας).</div>
<div style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><a href="http://enallaktikidrasi.com/wp-content/uploads/Marios-Dimopoulos33.jpg" style="outline: medium none;"><img alt="Marios-Dimopoulos33" class="alignleft wp-image-42596 size-full" height="150" src="http://enallaktikidrasi.com/wp-content/uploads/Marios-Dimopoulos33.jpg" width="150" /></a>Ο</span> <span lang="EL">Μάριος</span> <span lang="EL">Δημόπουλος</span> <span lang="EL">είναι</span> <span lang="EL">διατροφολόγος</span> <span lang="EL">με</span> <span lang="EL">φυσικοπαθητική και εναλλακτική κατεύθυνση</span>, <span lang="EL">μέλος</span> <span lang="EL">του</span> American Council of Applied Clinical Nutrition <span lang="EL">και</span> <span lang="EL">της </span>American Association of Drugless Practitioners. <span lang="EL">Είναι συγγραφέας βιβλίων φυσικής ιατρικής. <a href="http://enallaktikiagenda.gr/directory/11081/marios-dimopoulos/" rel="nofollow" style="outline: medium none;" target="_blank">Διαβάστε περισσότερα εδώ</a></span></div>
<div style="text-align: justify;">
Δύο από τα βιβλία του είναι το
“Προλάβετε τον Καρκίνο του Προστάτη και του Μαστού – Όλες Οι φυσικές
Θεραπείες” και το “Φυσικές Μέθοδοι Αντιμετώπισης του Καρκίνου”</div>
<div style="text-align: justify;">
<a href="http://enallaktikidrasi.com/wp-content/uploads/marios-prostate-breast-cancern.jpg" style="outline: medium none;"><img alt="μαριος δημοπουλος βιβλιο 2" class="alignnone wp-image-43533 size-medium" height="300" src="http://enallaktikidrasi.com/wp-content/uploads/marios-prostate-breast-cancern-204x300.jpg" width="204" /></a> <a href="http://enallaktikidrasi.com/wp-content/uploads/marios-book3.jpg" style="outline: medium none;"><img alt="μαριος δημοπουλος βιβλιο 1" class="alignnone wp-image-43534 size-medium" height="300" src="http://enallaktikidrasi.com/wp-content/uploads/marios-book3-201x300.jpg" width="201" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<strong>ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ</strong></div>
<div style="text-align: justify;">
1.http://www.redorbit.com/news/health/1259095/doctor_group_endorses_medical_marijuana/<br />
2. http://salem-news.com/articles/january112008/cancer_treatment_11008.php<br />
3. http://www.eurekalert.org/pub_releases/2004-08/aafc-mii081204.php<br />
4. Pharmacology and Experimental Therapeutics, vol. 299, issue 3, 951-959, December 2001<br />
5. Massi et al., Antitumor effects of cannabidiol, a non-psychotropic
cannabinoid, on human glioma cell lines, Journal of Pharmacology and
Experimental Therapeutics Fast Forward, 308, 838-845, 2004<br />
6. http://www.alternet.org/drugreporter/20008/<br />
7. McAllister S.D., Christian R.T., Horowitz M.P., Garcia A., Desprez
P.Y., Cannabidiol as a novel inhibitor of Id-1 gene expression in
aggressive breast cancer cells, Molecular Cancer Therapeutics, November
2007 6, 2921<br />
8. Preet A., Ganju R.K., Groopman J.E., Tetrahydrocannabinol inhibits
epithelial growth factor-induced lung cancer cell migration in vitro as
well as its growth and metastasis in vivo, Oncogene, 27, 339-346, 2008<br />
9. Carracedo A., Gironella M., Lorente M., Garcia S., Guzman M, Velasco
G., Iovanna J., Cannabinoids Induce Apoptosis of Pancreatic Tumor Cells
via Endoplasmic Reticulum Stress–Related Genes, Cancer Research, 66,
6748, 2006<br />
10. Guzman M., Duarte M.J., Blazquez C., Ravina J., Rosa M.C.,
Galve-Roperh I., Sanchez C., Velasco G., Gonzalez-Feria L., A pilot
clinical study of Delta9-tetrahydrocannabinol in patients with recurrent
glioblastoma multiforme, British Journal of Cancer, 95(2), 197-203,
July 2006<br />
11. Sarfaraz S., Adhami V.M., Syed D.N., Afaq F., Mukhtar H.,
Cannabinoids for Cancer Treatment: Progress and Promise, Cancer
Research, 17, 95,2, January 15, 2008<br />
12. Guzman M., Duarte M.J., Blazquez C., Ravina J., Rosa M.C.,
Galve-Roperh I., Sanchez C., Velasco G., Gonzalez-Feria L., A pilot
clinical study of Delta9-tetrahydrocannabinol in patients with recurrent
glioblastoma multiforme, British Journal of Cancer, 17, 95,2, 197-203,
July 2006<br />
13. Parolaro D., Massi P., Cannabinoids as potential new therapy for the
treatment of gliomas, Expert Review of Neurotherapeutics, 8, 1, 37-49,
January 2008<br />
14. Guzman et al. Delta-9-tetrahydrocannabinol induces apoptosis in C6 glioma cells, FEBS Letters 436, 6-10, 1998<br />
15. Guzman et al., Anti-tumoral action of cannabinoids: involvement of
sustained ceramide accumulation and extracellular signal-regulated
kinase activation, Nature Medicine 6, 313-319, 2000<br />
16. Guzman et al., Inhibition of tumor angiogenesis by cannabinoids, The FASEB Journal, 17, 529-531, 2003<br />
17. Massi et al., Antitumor effects of cannabidiol, a non-psychotropic
cannabiboid, on human glioma cell lines, Journal of Pharmacology and
Experimental Therapeutics Fast Forward, 308, 838-845, 2004<br />
18. Guzman et al., Cannabinoids inhibit the vascular endothelial growth
factor pathways in gliomas, Cancer Research, 64, 5617-5623, 2004<br />
19. Allister et al., Cannabinoids selectively inhibit proliferation and
induce death of cultured human glioblastoma multiforme cells, Journal of
Neurooncology, 74, 31-40, 2005<br />
20. Torres et al., A combined preclinical therapy of cannabinoids and
Temozolomide against glioma, Molecular Cannabis Therapeutics, 10, 90,
2011<br />
21. Guzman et al., A pilot clinical study of
delta-9-tetrahydrocannabinol in patients with recurrent glioblastoma
multiforme, British Journal of Cancer, 2006<br />
22. Parolaro, Massi, Cannabinoids as a potential new drug therapy for
the treatment of gliomas, Expert Reviews of Neurotherapeutics, 8, 37-49,
2008<br />
23. Galanti et al., Delta9-Tetrahydrocannabinol inhibits cell cycle
progression by downregulation of E2F1 in human glioblastoma multiforme
cells, Acta Oncologica, 12, 1-9, 2007<br />
24. Calatozzolo et al., Expression of cannabinoid receptors and
neurotrophins in human gliomas, Neurological Sciences, 28, 304-310, 2007<br />
25. Foroughi et al., Spontaneous regression of septum
pellucidum/forniceal pilocytic astrocytomas – possible role of cannabis
inhalation, Child’s Nervous System, 27, 671-679, 2011<br />
26. Science Daily, Apr. 17, 2007<br />
27. McAlister SD, Christian R.T., Horowitz M.P., Garcia A., Desprez
P.Y., Cannabidiol as a novel inhibitor of Id-1 gene expression in
aggressive breast cancer cells, 6, 11, 2921-7, Molecular Cancer
Therapeutics, 2007<br />
28. Natalya Kogan, Canabiboids and cancer, Mini-Reviews in Medicinal Chemistry, 5, 941-952, 2005<br />
29. Sarafaraz et al., Cannabinoids for cancer treatment: progress and promise, Cancer Research, 68, 339-342, 2008<br />
30. Guzman M., et al., A pilot clinical study of Δ9-tetrahydrocannabinol
in patients with recurrent glioblastoma multiforme British Journal of
Cancer, 95, 197-203, 2006<br />
31. Sanchez C., et al., Inhibition of glioma growth in vivo by selective
activation of the CB(2) cannabinoid receptor, Cancer Res,
61(15):5784-9, 2001<br />
32. Massi P., et al., Antitumor effects of cannabidiol, a
nonpsychoactive cannabinoid, on human glioma cell lines, The Journal of
Pharmacology and Experimental Therapeutics, 308, 3, 838-845, 2004<br />
33. Torres S., et al., A combined preclinical therapy of cannabinoids
and temozolomide against glioma, Molecular Cancer Therapeutics, 10, 90,
2011<br />
34. Velasco G., et al., Cannabinoids and gliomas, Mol. Neurobiol., 36(1):60-7, 2007<br />
35. Vaccani A., et al., Cannabidiol inhibits human glioma cell migration
through a cannabinoid receptor-independent mechanism, British Journal
of Pharmacology, 144(8):1032-1036, 2005<br />
36. Salazar M., et al., Cannabinoid action induces autophagy-mediated
cell death through stimulation of ER stress in human glioma cells,
Journal of Clinical Investigation, 119(5):1359-1372, 2009<br />
37. Blazquez C., et al., Cannabinoids inhibit the vascular endothelial
growth factor pathway in gliomas, Cancer Res, 64:5617, 2004<br />
38. Whyte D.A., et al., Cannabinoids inhibit cellular respiration of human oral cancer cells, 85(6): 328-35, 2010<br />
39. McAllister S.D., et al., Pathways mediating the effects of
cannabidiol on the reduction of breast cancer cell proliferation,
invasion, and metastasia, Breast Cancer Res Treat, 129(1):37-47, 2011<br />
40. Nasser M.V., et al., Crosstalk between chemokine receptor CXCR4 and
cannabinoid receptor CB2 in modulating breast cancer growth and
invasion, PLoS One, 6(9):e23901, 2011<br />
41. Ligresti A., et al., Anti-tumor activity of plant cannabinoids with
emphasis on the effect of cannabidiol on human breast carcinoma, Journal
of Pharmacology and Experimental Therapeutics, 2006<br />
42. Caffarel M., et al., Cannabinoids reduce ErbB2-driven breast cancer
progression through Akt inhibition, Molecular Cancer, 9:196, 2010<br />
43. Caffarel M.M., et al., Cannabinoids: a new hope for breast cancer therapy;, Cancer Treatment Rev, 38(7):911-8, 2012<br />
44. Petrocellis L., et al., The endogenous cannabinoid anandamide
inhibits human breast cancer cell proliferation, PNAS, 95, 8375-8380,
1998<br />
45. Caffarel M., et al., Δ(9)-Tetrahydrocannabinol inhibits cell cycle
progression in human breast cancer cells through Cdc2 regulation, Cancer
Res, 66:6615, 2006<br />
46. Melch D., et al., Suppression of nerve growth factor Trk receptors
and prolactin receptors by endocannabinoids leads to inhibition of human
breast and prostate cancer cell proliferation, 141, 1, 2000<br />
47. Ramer R., et al., Cannabidiol inhibits lung cancer cell invasion and
metastasis via intercellular adhesion molecule-1, FASEB J,
26(4):1535-48, 2012<br />
48. Preet A., et al., Cannabinoid receptors, CB1 and CB2, as novel
targets for inhibition of non-small cell lung cancer growth and
metastasis, Cancer Prev Res, 4(1):65-75, 2010<br />
49. Preet A., Δ(9)-Tetrahydrocannabinol inhibits epithelial growth
factor-induced ling cancer cell migration in vitro as well as its growth
and metastasis in vivo, Oncogene, 27, 339-346, 2008<br />
50. Carracedo A., et al., Cannabinoids induce apoptosis of pancreatic
tumor cells via endoplasmic reticulum stress-related genes, Cancer Res,
66;6748, 2006<br />
51. Mimeault M., et al. Anti-proliferative and apoptotic effects of
anandamide in human prostatic cancer cell lines: implication of
epidermal growth factor receptor down-regulation and ceramide
production, Prostate, 15;56(1):1-12, 2003<br />
52. Ramos J.A., Bianco F.J., The role of cannabinoids in prostate
cancer: Basic science perspective and potential clinical applications,
Indian Journal of Urology, 28(1): 9-14, 2012<br />
53. De Petrocellis L., et al., Non-THC cannabinoids inhibit prostate
carcinoma growth in vitro and in vivo: pro-apoptotic effects and
underlying mechanisms, Br J Pharmacolol, 168(1):79-102, 2013<br />
54. Aviello G., et al., Chemopreventive effect of the non-psychotropic
phytocannabinoid cannabidiol on experimental colon cancer, J Mol Med,
90(8):925-34, 2012<br />
55. Izzo A.A., Camilleri M., Cannabinoids in intestinal inflammation and cancer, 60(2):117-25, 2009<br />
56. Patsos H.A., et al., The endogenous cannabinoid, anandamide, induces
cell death in colorectal carcinoma cells: a possible role for
cyclooxygenase 2, Gut, 54:1741-1750, 2005<br />
57. The University of Texas, MD Anderson Cancer Center, Turned-off cannabinoid receptor turns on colorectal tumor growth, 2008<br />
58. Afaq F., et al., Cannabinoid receptors as a target for therapy of
ovarian cancer, American Association Cancer Research, 47, 2006<br />
59. McKallip R.J., et al., Targeting CB2 cannabinoid receptors as a
novel therapy to treat malignant lymphoblastic disease, Blood,
100(2):627-34, 2002<br />
60. Jia W., et al., Delta9-tetrahydrocannabinol-induced apoptosis in
Jurkat leukemia T cells is regulated by translocation of Bad to
mitochondria, Mol Cancer Res, 4(8):549-62, 2006<br />
61. Gustafsson K., et al., Expression of cannabonoid receptors type 1
and type 2 in non-Hpdgkin lymphoma: Growth inhibition by receptor
activation, International Journal of Cancer, 123, 5, 1025-1033, 2008<br />
62. Casanova M.L., et al., Inhibition of skin tumor growth and
angiogenesis in vivo by activation of cannabinoid receptors, J Clin
Invest, 111(1):43-50 2003<br />
63. Vara D., et al., Anti-tumoral action of cannabinoids on
hepatocellular carcinoma: role of AMPK-dependent activation of
autophagy, Cell Death Differ, 18(7):1099-111, 2011<br />
64. http://www.medscape.com/viewarticle/803983</div>
<div style="background-color: white; border: medium none; color: black; overflow: hidden; text-align: left; text-decoration: none;">
</div>
<div style="background-color: white; border: medium none; color: black; overflow: hidden; text-align: left; text-decoration: none;">
<a href="http://enallaktikidrasi.com/2015/03/cannabis-ena-thaumatourgo-apagoreumeno-farmako-kata-tou-karkinou/#ixzz3aXjk4Dzv" style="color: #003399;">http://enallaktikidrasi.com/2015/03/cannabis-ena-thaumatourgo-apagoreumeno-farmako-kata-tou-karkinou/#ixzz3aXjk4Dzv</a></div>
</div>
</div>
Μάριος Δημόπουλοςhttp://www.blogger.com/profile/11424198481994945581noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-5886372110242634336.post-17909064555491983792015-05-07T14:50:00.003-07:002015-05-07T14:50:48.236-07:00ΦΥΣΙΚΕΣ ΜΕΘΟΔΟΙ ΘΕΡΑΠΕΙΑΣ ΤΗΣ ΑΡΘΡΙΤΙΔΑΣ. ΝΕΟ ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑ ΜΟΥ ΣΤΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΕΡΕΥΝΑ<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div id="div-ctrl1">
<span class="text01">ΦΥΣΙΚΕΣ ΜΕΘΟΔΟΙ<br />ΘΕΡΑΠΕΙΑΣ<br />ΤΗΣ ΑΡΘΡΙΤΙΔΑΣ </span></div>
<br /><br />
<strong>Η απάντηση της Φυσικής Ιατρικής<br />στη φαρμακοχημική αντιμετώπιση της ασθένειας</strong><br />
<br />
<strong>Έγραψε </strong>στις<strong> <strong>08.05.2015</strong>
ο/η: Δημόπουλος Μάριος</strong><br />
<br />
<br />
<span style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">Εκατομμύρια
άνθρωποι υποφέρουν από αρθρίτιδα, η οποία είναι η κυριότερη αιτία
αναπηρίας σε πολλά κράτη. Υπάρχουν πάρα πολλές μορφές αρθρίτιδας, αλλά η
πλειοψηφία των ανθρώπων πάσχει από μία από τις δύο παρακάτω μορφές: την
οστεοαρθρίτιδα και τη ρευματοειδή αρθρίτιδα. <br /><br />Δυστυχώς, οι
περισσότεροι δεν γνωρίζουν μη φαρμακευτικούς τρόπους, για να βοηθηθούν
από την αρθρίτιδα. Έτσι, στους περισσότερους ανθρώπους, που θα
διαγνωσθούν με αρθρίτιδα, θα συνταγογραφηθούν μη στεροειδή
αντιφλεγμονώδη ή και άλλα αντιαρθριτικά φάρμακα, τα οποία όμως έχουν
τρομακτικές παρενέργειες. <br /><br />Μια πρόσφατη μελέτη, που δημοσιεύθηκε
στις 24 Σεπτεμβρίου του 2014 στο περιοδικό Rheumatology υπό τον τίτλο
«Non-steroidal anti-inflammatory drugs and risk of venous
thromboembolism: a systematic review and meta-analysis» (μη στεροειδή
αντιφλεγμονώδη φάρμακα και ο κίνδυνος για θρομβοεβολισμό των αγγείων),
έδειξε, ότι τα φάρμακα αυτά αυξάνουν 80% τον κίνδυνο για θανατηφόρες
θρομβώσεις του αίματος. <br /><span style="font-size: xx-small;"> </span></span><table border="0" cellpadding="4" cellspacing="0" style="width: 100%px;"> <tbody>
<tr> <td><span style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">Το
1999, ένα τέτοιο φάρμακο, που είχε παρουσιαστεί ως πανάκεια για τις
φλεγμονώδεις παθήσεις, το Vioxx, αποκαλύφθηκε ότι προκάλεσε 60.000
θανάτους από καρδιακή προσβολή ή εγκεφαλικό στις ΗΠΑ και τελικά
αποσύρθηκε από την αγορά. Οι παρενέργειες αυτών των φαρμάκων δεν
περιορίζονται μόνο σε αιμορραγία του στομάχου, αλλά μπορούν να σας
στερήσουν ακόμα και τη ζωή. <br /><br />Όπως θα εξηγήσω, τα φάρμακα
καταπολεμούν μόνο τα συμπτώματα, χωρίς να καθυστερούν την εξέλιξη της
νόσου. Στην πραγματικότητα, επιδεινώνουν την ασθένεια!</span></td> <td align="center"><span style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"><span style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"><img height="242" src="http://www.freeinquiry.gr/upload/files/2015/05/arthritis/191.jpg" width="191" /></span></span></td> </tr>
</tbody></table>
<span style="font-size: xx-small;"> </span><span style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"><br /><span style="background-color: #ffff99;">Ασχολούμενος
πάνω από δέκα χρόνια με τη φυσική και εναλλακτική ιατρική έχω
ανακαλύψει φυτικές ουσίες (βιταμίνες, συμπληρώματα διατροφής και
βότανα), καθώς και ειδικά διατροφικά προγράμματα, τα οποία όχι μόνο
ανακουφίζουν τον πόνο χωρίς τις παρενέργειες των χημικών φαρμάκων, αλλά
καθυστερούν την εξέλιξη της νόσου ή και την αντιστρέφουν αναπλάθοντας
τον χόνδρο και καταπολεμώντας τη φλεγμονή. </span><br /><br />Χιλιάδες
άνθρωποι σε όλο τον κόσμο έχουν βοηθηθεί από τέτοιου είδους φυσικές
θεραπείες και εκατοντάδες μελέτες έχουν δημοσιευθεί σε επίσημα ιατρικά
περιοδικά, που πιστοποιούν την ασφάλεια και την αποτελεσματικότητα αυτών
των φυσικών θεραπειών, αλλά μια τέτοια αλήθεια δεν συμφέρει τις μεγάλες
εταιρείες φαρμάκων.<br /><br /><b>Γλυκοζαμίνη</b><br />Η γλυκοζαμίνη είναι
ένα φυσικά ευρισκόμενο συστατικό στο σώμα, που συντίθεται από τα
χονδροκύτταρα, με σκοπό την παραγωγή χόνδρου των συνδέσμων. Είναι ένα
απλό μόριο, που αποτελείται από γλυκόζη και μια αμίνη. Στην
οστεοαρθρίτιδα η σύνθεση της γλυκοζαμίνης από τα χονδροκύτταρα είναι
ελαττωματική. <br /><br /><span style="background-color: #ffff99;">Μερικοί
άνθρωποι, καθώς γερνούν χάνουν την ικανότητα να παρασκευάζουν επαρκή
επίπεδα γλυκοζαμίνης. Το αποτέλεσμα είναι, ότι ο χόνδρος χάνει την σαν
ζελέ φυσική του ιδιότητα και την ικανότητά του να δρα ως απορροφητής
κραδασμών. Η ανικανότητα παραγωγής γλυκοζαμίνης μπορεί να είναι ο κύριος
παράγοντας που οδηγεί στην οστεοαρθρίτιδα. Η λήψη συμπληρωμάτων
γλυκοζαμίνης έχει αποδειχθεί, ότι είναι μια από τις αποτελεσματικότερες
και ασφαλέστερες θεραπείες της οστεοαρθρίτιδας.</span></span><span style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"><span style="font-size: xx-small;"><span style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"><img align="right" src="http://www.freeinquiry.gr/upload/files/2015/05/arthritis/333-.jpg" /></span></span></span><span style="font-size: xx-small;"> </span><br /><span style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">Το
σώμα χρησιμοποιεί τη γλυκοζαμίνη για να συνθέτει τις πρωτεογλυκάνες και
τις γλυκοσαμινογλυκάνες στον χόνδρο. Εκτός από την παροχή των βασικών
πρώτων υλών, η παρουσία της γλυκοζαμίνης φαίνεται, ότι διεγείρει τα
χονδροκύτταρα να παράγουν αυτά τα συστατικά. Η γλυκοζαμίνη εμποδίζει
επίσης ορισμένα ένζυμα, όπως την κολλαγενάση και τη φωσφολιπάση, τα
οποία καταστρέφουν τον χόνδρο. </span><span style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"><span style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">Μπλοκάροντας
τους παθογενετικούς μηχανισμούς, που οδηγούν σε εκφυλισμό των
αρθρώσεων, η γλυκοζαμίνη καθυστερεί την εξέλιξη της ασθένειας και
ανακουφίζει από τα συμπτώματα, ακόμα και αρκετές εβδομάδες μετά τον
τερματισμό της θεραπείας.<br /></span>Η έρευνα για τη γλυκοζαμίνη
ξεκίνησε στις αρχές της δεκαετίας του 1980. Μέχρι σήμερα έχουν υπάρξει
πολλές σημαντικές θετικές μελέτες σχετικά με αυτή τη θεραπεία της
οστεοαρθρίτιδας. Οι μελέτες ήταν διπλές−τυφλές (ούτε ο γιατρός ούτε οι
ασθενείς ξέρουν ποιοι παίρνουν τη γλυκοζαμίνη και ποιοι όχι) και συχνά
έχουν συγκρίνει τη γλυκοζαμίνη είτε με placebo (ψευδοφάρμακο) είτε με
ένα από τα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα, όπως την Ibuprofen ή την
Piroxicam.<br /><br />Τα κλινικά οφέλη της γλυκοζαμίνης στη θεραπεία της
οστεοαρθρίτιδας είναι εντυπωσιακά. Σε μια μελέτη, που σύγκρινε τη
γλυκοζαμίνη με placebo, σε 252 ασθενείς με οστεοαρθρίτιδα στο γόνατο
δόθηκε είτε placebo είτε 500 mg γλυκοζαμίνης (και συγκεκριμένα
Glucosamine Sulfate) τρεις φορές την ημέρα για τέσσερις εβδομάδες. Η
γλυκοζαμίνη ήταν πολύ πιο αποτελεσματική από το placebo στη βελτίωση του
πόνου και της κίνησης μετά από μόνο τέσσερις εβδομάδες χρήσης.<sup>(1)</sup>
Προηγούμενες μελέτες είχαν δείξει, ότι όσο περισσότερο χρησιμοποιείται η
γλυκοζαμίνη, τόσο πιο ξεκάθαρο είναι το θεραπευτικό όφελος. Το ποσοστό
και η σοβαρότητα των παρενεργειών από τη λήψη γλυκοζαμίνης δεν διέφερε
από το placebo. Αυτά τα αποτελέσματα είναι σύμφωνα με άλλες
διπλές−τυφλές μελέτες, που σύγκριναν τη γλυκοζαμίνη με placebo.<sup>(2-5)</sup><br /><br />Διάφορες
διπλές−τυφλές μελέτες έχουν δείξει, ότι η γλυκοζαμίνη προκαλεί καλύτερα
μακροπρόθεσμα αποτελέσματα απ’ ό,τι τα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη
φάρμακα στην ανακούφιση του πόνου και της φλεγμονής της οστεοαρθρίτιδας,
παρά το γεγονός, ότι η γλυκοζαμίνη παρουσιάζει πολύ λίγη άμεση
αντιφλεγμονώδη δράση και μη άμεσες αναλγητικές (ανακουφιστικές του
πόνου) επιδράσεις. Ενώ τα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα προσφέρουν
μόνο συμπτωματική ανακούφιση και μπορεί στην πραγματικότητα να προάγουν
τη διαδικασία της ασθένειας, η γλυκοζαμίνη φαίνεται, ότι αντιμετωπίζει
την αιτία της οστεοαρθρίτιδας. Θεραπεύοντας την αιτία του προβλήματος
μέσω της παραγωγής της σύνθεσης του χόνδρου, η γλυκοζαμίνη δεν
ανακουφίζει μόνο τα συμπτώματα, συμπεριλαμβανομένου του πόνου, αλλά
βοηθά επίσης το σώμα να επισκευάσει τις αρθρώσεις, που έχουν υποστεί
ζημιά. Τα κλινικά αποτελέσματα είναι εντυπωσιακά, ιδιαίτερα όταν
αναλογιστούμε την ασφάλεια και την έλλειψη παρενεργειών από τη λήψη της
γλυκοζαμίνης.<br /><br />Σε μια από τις πρώτες συγκριτικές μελέτες η
γλυκοζαμίνη (1500 mg/ημέρα) συγκρίθηκε με το αντιφλεγμονώδες φάρμακο
Ιbuprofen (1200 mg/ημέρα). Αν και τα αποτελέσματα του πόνου μειώθηκαν
γρηγορότερα στις δύο πρώτες εβδομάδες στην ομάδα του Ibuprofen, στην
τέταρτη εβδομάδα η ομάδα, που λάμβανε γλυκοζαμίνη είχε βελτιωθεί
περισσότερο από την ομάδα, που λάμβανε Ibuprofen. Οι γιατροί
βαθμολόγησαν την ολική ανταπόκριση ως καλή στο 44% των ασθενών, που
θεραπεύτηκαν με γλυκοζαμίνη, σε σύγκριση με μόνο 15% των ασθενών, που
θεραπεύτηκαν με Ιbuprofen.<sup>(6)</sup><br /><br />Δύο πιο πρόσφατες
μελέτες, που σχεδιάστηκαν για να αξιολογήσουν περαιτέρω την
αποτελεσματικότητα της γλυκοζαμίνης σε σύγκριση με το μη στεροειδή
αντιφλεγμονώδη φάρμακα, παρέχουν ακόμα καλύτερες αποδείξεις. Στην πρώτη
μελέτη σε 200 άτομα με οστεοαρθρίτιδα στο γόνατο δόθηκαν είτε 500 mg
γλυκοζαμίνης (Glucosamine Sulfate) τρεις φορές την ημέρα είτε 400 mg
ibuprofen τρεις φορές την ημέρα για τέσσερις εβδομάδες. Όπως και στις
προηγούμενες μελέτες, η ομάδα του Ibuprofen είχε ανακούφιση του πόνου
γρηγορότερα. Στο τέλος όμως της δεύτερης εβδομάδας, η ομάδα, που λάμβανε
γλυκοζαμίνη, είχε αποτελέσματα εξίσου καλά όσο και η ομάδα του
Ibuprofen, με μια όμως μεγάλη διαφορά: ενώ οι παρενέργειες από τη λήψη
γλυκοζαμίνης ήταν ήπιες και πρόσβαλαν το 6% της ομάδας, η Ibuprofen
προκάλεσε σημαντικότερες παρενέργειες με περισσότερη συχνότητα ίση με το
35% της ομάδας.<sup>(7)</sup><br /><br />Στη δεύτερη μελέτη σε 329 ασθενείς
δινόταν ένα από τα ακόλουθα για 90 ημέρες: 1500 mg γλυκοζαμίνης
(Glucosamine Sulfate), 20 mg Piroxicam, και τα δύο συστατικά ή placebo.
Τα αποτελέσματα της μελέτης ήταν εντυπωσιακά υπέρ της γλυκοζαμίνης. Αυτά
τα εντυπωσιακά αποτελέσματα επιτεύχθηκαν χωρίς παρενέργειες. Στην
πραγματικότητα, οι ασθενείς, που λάμβαναν γλυκοζαμίνη, είχαν λιγότερες
παρενέργειες ακόμα και από την ομάδα, που λάμβανε placebo.<sup>(8)</sup><br /><span style="font-size: xx-small;"> </span></span><table border="0" cellpadding="4" cellspacing="0" style="width: 100%px;"> <tbody>
<tr> <td><div align="center">
<span style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"><img src="http://www.freeinquiry.gr/upload/files/2015/05/arthritis/300.jpg" /></span></div>
<span style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"><i><span style="color: #000066; font-size: xx-small;"><b><br /></b></span></i></span><div align="center">
<span style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"><i><span style="color: #000066; font-size: xx-small;"><b>Εξέλιξη της οστεοαρθρίτιδας</b></span></i></span><br /><span style="font-size: xx-small;"> </span><br /><div align="left">
<span style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"><i><span style="color: #000066; font-size: xx-small;"><b> 1. Οστό</b></span></i></span><br /><span style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"><i><span style="color: #000066; font-size: xx-small;"><b> 2. Χόνδρος</b></span></i></span><br /><span style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"><i><span style="color: #000066; font-size: xx-small;"><b> 3. Εκφυλισμός χόνδρου</b></span></i></span><br /><span style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"><i><span style="color: #000066; font-size: xx-small;"><b> 4. Υπολείμματα χόνδρου</b></span></i></span><br /><span style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"><i><span style="color: #000066; font-size: xx-small;"><b> 5. Καταστροφή χόνδρου</b></span></i></span></div>
</div>
</td> <td><span style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">Εκτός
από τις διπλές−τυφλές μελέτες, η γλυκοζαμίνη φάνηκε, ότι πρόσφερε
σημαντικό όφελος σε μια ανοιχτή δοκιμή, που περιλάμβανε 252 γιατρούς και
1506 ασθενείς στην Πορτογαλία.<sup>(9)</sup> Οι ασθενείς λάμβαναν 500
mg γλυκοζαμίνης τρεις φορές την ημέρα για 50 ημέρες. Τα συμπτώματα του
πόνου κατά την ανάπαυση, σε όρθια στάση και με άσκηση και οι
περιορισμένες ενεργείς και παθητικές κινήσεις βελτιώθηκαν σταθερά σε όλη
τη διάρκεια της μελέτης. </span></td> </tr>
</tbody></table>
<span style="font-size: xx-small;"> </span><span style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"><br />Η
αντικειμενική θεραπευτική αποτελεσματικότητα βαθμολογήθηκε από τους
γιατρούς ως «καλή» στο 59% των ασθενών και ως «ικανοποιητική» στο 36%
των ασθενών. Ως εκ τούτου, το 95% των ασθενών είχαν όφελος από τη
γλυκοζαμίνη. Τα αποτελέσματα της χρήσης της γλυκοζαμίνης βαθμολογήθηκαν
και από τους γιατρούς και από τους ασθενείς ότι ήταν σημαντικά καλύτερα
απ’ ό,τι τα αποτελέσματα, που επιτεύχθηκαν με προηγούμενη θεραπεία, όπως
μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα, θεραπεία με βιταμίνες και
εκχυλίσματα χόνδρου. Η γλυκοζαμίνη προκάλεσε σημαντικό όφελος σε μια
μεγάλη μερίδα ασθενών, που δεν είχε ανταποκριθεί σε άλλη ιατρική
θεραπεία.<br /><br /><span style="background-color: #ffff99;">Σε
αυτή τη μελέτη η παχυσαρκία συνδέθηκε με σημαντική στροφή από τη
βαθμολόγηση της θεραπευτικής αποτελεσματικότητας της γλυκοζαμίνης ως
«καλής» σε «λιγότερο καλής». Με άλλα λόγια, η παχυσαρκία μείωσε την
αποτελεσματικότητα της γλυκοζαμίνης. Αυτό το εύρημα δείχνει, ότι μπορεί
να χρειάζονται υψηλότερες δόσεις για τα παχύσαρκα άτομα ή ότι η διά
στόματος λήψη της γλυκοζαμίνης δεν είναι αρκετή να εξουδετερώσει την
πίεση της παχυσαρκίας στις αρθρώσεις. </span><br /><br />Οι ασθενείς με
πεπτικά έλκη και τα άτομα, που λάμβαναν διουρητικά, συνδέθηκαν με μια
στροφή από «καλή» σε «ικανοποιητική» τόσο στην αποτελεσματικότητα όσο
και στην ανοχή. Τα άτομα, που έχουν πεπτικά έλκη, θα πρέπει να
δοκιμάσουν να λαμβάνουν τη γλυκοζαμίνη με το φαγητό. Τα άτομα, που
λαμβάνουν διουρητικά, μπορεί να χρειάζεται να αυξήσουν τη δόση της
γλυκοζαμίνης, για να αντισταθμίσουν τη μειωμένη αποτελεσματικότητα. <br /><br />Η
βελτίωση, που παρατηρήθηκε με τη θεραπεία της γλυκοζαμίνης, διήρκησε
για μια περίοδο 6 με 12 εβδομάδων μετά το τέλος της θεραπείας. Αυτό το
αποτέλεσμα δείχνει, ότι η γλυκοζαμίνη μπορεί να πρέπει να λαμβάνεται για
μακρά περίοδο χρόνου ή σε επαναλαμβανόμενες βραχυχρόνιες θεραπείες.
Δεδομένης της ασφάλειας και της άριστης ανεκτικότητας της γλυκοζαμίνης,
αυτή η ουσία είναι κατάλληλη για μακρόχρονη χρήση, ακόμα και για
συνεχόμενη χρήση χωρίς διακοπή. <br /><br />Μια πιο πρόσφατη διπλή−τυφλή
ελεγχόμενη με placebo μελέτη ερεύνησε τις μακρόχρονες επιδράσεις της
γλυκοζαμίνης σε μια δοκιμή 212 ατόμων. Μετά από τρία χρόνια λήψης 1500
mg/ημέρα, τα άτομα που λάμβαναν γλυκοζαμίνη διατήρησαν τον χόνδρο, όπως
μετρήθηκε στο γόνατο. Υποστήριξη στην άρθρωση δεν παρατηρήθηκε στην
ομάδα placebo. Η γλυκοζαμίνη προήγαγε σημαντικά την άνεση των αρθρώσεων
και την έκταση της κίνησης σε σύγκριση με την ομάδα placebo.<sup>(10)</sup><br /> <br />Αυτοί,
που επιθυμούν να δουν όλη τη σύγχρονη βιβλιογραφία για τις επιδράσεις
της γλυκοζαμίνης και άλλων φυτικών συστατικών στους ασθενείς με
οστεοαρθρίτιδα, δεν έχουν παρά να κοιτάξουν ένα δημοσίευμα του 2011 του
International Journal of Rheumatology με τίτλο: «Οι επιδράσεις της
γλυκοζαμίνης και της χονδροϊτίνης στον μεταβολισμό του χόνδρου στην
οστεοαρθρίτιδα. Άποψη για άλλα θρεπτικά συστατικά, ιδιαίτερα τα ωμέγα-3
λιπαρά οξέα». Σε αυτό το δημοσίευμα παρατίθεται όλη η σχετική
βιβλιογραφία (157 επιστημονικές μελέτες μέχρι το 2011) και οι συγγραφείς
συμπέραναν: «<i>Βασισμένοι σε προκλινικά και κλινικά δεδομένα, είναι
φανερό, ότι χονδροπροστατευτικά συστατικά. όπως η γλουκοζαμίνη και η
χονδροϊτίνη και άλλα συστατικά, όπως αντιοξειδωτικά και απαραίτητα
λιπαρά οξέα μπορούν να τροποποιήσουν την οστεοαρθρίτιδα. Με μακρόχρονη
χρήση έχουν, σε αντίθεση με τα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα, ένα
άριστο προφίλ ασφάλειας με λίγες παρενέργειες όπως το placebo</i>».<sup>(11)</sup> <br /><br />Η μελέτη αυτή υπάρχει δημοσιευμένη στο διαδίκτυο:<br />http://www.hindawi.com/journals/ijr/2011/969012/. <br /><br />Αν
και οι περισσότεροι νομίζουν, ότι η γλυκοζαμίνη είναι αποτελεσματική
μόνο στην αντιμετώπιση της οστεοαρθρίτιδας, η αλήθεια είναι, ότι μπορεί
να φανεί χρήσιμη και στους ασθενείς με ρευματοειδή αρθρίτιδα. Η
γλυκοζαμίνη έχει κάποιες αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες.<sup>(12)</sup> Έχει φανεί, ότι καταστέλλει την παραγωγή των φλεγμονωδών κυτοκινών IL-8 σε κύτταρα του αρθρικού υγρού.<sup>(13)</sup>
Άλλη μελέτη βρήκε, ότι η γλυκοζαμίνη ήταν αποτελεσματική στο να μειώνει
σημαντικά τα συμπτώματα της ρευματοειδούς αρθρίτιδας αν και δεν υπήρχαν
ανιχνεύσιμες διαφορές στους συμβατικούς δείκτες φλεγμονής, όπως στη CRP
(C-αντιδρώσα πρωτεΐνη).<sup>(14)</sup><br /><b><br />Μια ειδική μορφή<br />πόσιμου κολλαγόνου </b><br />Υπάρχει
ένα νέο φυσικό φάρμακο, που είναι αποτελεσματικότερο και πιο ασφαλές
από τα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα, ακόμη και από τη
γλυκοζαμίνη, ένα γνωστό φυτικό συμπλήρωμα, που χορηγείται από όλους τους
εναλλακτικούς γιατρούς. Αυτό το θαυματουργό φυσικό φάρμακο είναι μια
ειδική πατενταρισμένη μορφή πόσιμου κολλαγόνου, που ονομάζεται UC-II
(Undenatured Type II Collage, μη μετουσιωμένο κολλαγόνο τύπου II). Λόγω
των μοναδικών μοριακών χαρακτηριστικών του, το UC-II δρα ως ένα είδος
«αντίστροφου εμβολίου», το οποίο ρυθμίζει το ανοσοποιητικό σύστημα, έτσι
ώστε να σταματά την υπερ-αντίδραση σε πρωτεΐνες, που βρίσκονται στον
χόνδρο των αρθρώσεων.<sup>(15,16)</sup><br /> <br /><span style="background-color: #ffff99;">Οι
δύο κύριες μορφές της αρθρίτιδας, η οστεοαρθρίτιδα και η ρευματοειδής
αρθρίτιδα, περιλαμβάνουν καταστροφή και απώλεια της ακεραιότητας του
χόνδρου στις αρθρώσεις. Ο οστεοαρθρίτιδα θεωρείτο μέχρι τώρα ως συνέπεια
μιας απλής φθοράς των αρθρώσεων λόγω ηλικίας (και ως εκ τούτου
αναπόφευκτη). Από την άλλη, η ρευματοειδής αρθρίτιδα αναγνωριζόταν ως
μια φλεγμονώδης αυτοάνοση ασθένεια, που προκύπτει, όταν το σώμα
εσφαλμένα επιτίθεται στους ιστούς του και στη συγκεκριμένη περίπτωση
στην επιφάνεια των αρθρώσεων και στον χόνδρο. Τώρα όμως, οι επιστήμονες
κατανόησαν, ότι η υπερ-αντίδραση του ανοσοποιητικού συστήματος και μια
φλεγμονώδης επίθεση στον χόνδρο των αρθρώσεων είναι ένα γεγονός κοινό
και στις δυο μορφές της αρθρίτιδας και όχι μόνο στη ρευματοειδή
αρθρίτιδα, όπως πιστευόταν παλιότερα.<sup>(17)</sup></span><br /> <br />Ας
εξετάσουμε τι συμβαίνει κατά τη διάρκεια της οστεοαρθρίτιδας, που
εμφανίζεται συνήθως στα μετέπειτα χρόνια της ζωής (σε αντίθεση με τη
ρευματοειδή αρθρίτιδα, που μπορεί να εμφανισθεί σε νεανική ηλικία). Τα
ισχία (γοφοί) και τα γόνατα, ιδιαίτερα, πρέπει να αντέχουν το μεγαλύτερο
βάρος του σώματός μας και υπόκεινται σε επαναληπτικές κινήσεις σε κάθε
βήμα που κάνουμε. Αυτές οι μεγάλες αρθρώσεις στο κάτω μισό του σώματός
μας υφίστανται τη μεγαλύτερη πίεση. Οι νεανικές υγιείς αρθρώσεις
αντέχουν καλά αυτές τις πιέσεις, αλλά με το πέρασμα της ηλικίας χάνουμε
αυτή τη λειτουργία. Μικροτραυματισμοί, απαρατήρητοι σε ένα νεαρό άτομο,
φθείρουν σταδιακά τη μαλακή επιφάνεια του χόνδρου εκθέτοντας τελικά το
κολλαγόνο του στα κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος.<br /> <br />Και
τώρα είναι, που ξεκινά το πρόβλημα. Φυσιολογικά, προστατευόμενες από το
ανοσοποιητικό σύστημα οι εκτιθέμενες ίνες κολλαγόνου αναγνωρίζονται τώρα
από τα ανοσοποιητικά κύτταρα ως «καινούργιες» ή «εισβολείς».
Αντιλαμβανόμενο λανθασμένα μια επίθεση από έναν πιθανό εχθρό, το
ανοσοποιητικό σύστημα αντιδρά παράγοντας φλεγμονώδεις κυτοκίνες, που
ελκύουν περισσότερα «φονικά» Τ–κύτταρα. Αυτά τα κύτταρα καταιγίζουν τον
προσβεβλημένο χόνδρο με τοξικά χημικά σε μια άστοχη προσπάθεια να τον
καταστρέψουν προκαλώντας οξειδωτικό στρες και επιπλέον φλεγμονή.
Διατηρούμενη για πολύ καιρό, αυτή η επίθεση αρχίζει να ροκανίζει στην
κυριολεξία τον χόνδρο. Το αποτέλεσμα είναι πόνος, συνοδευμένος συχνά από
μια αίσθηση τριβής κατά την κίνηση των αρθρώσεων. Ο πόνος της
οστεοαρθρίτιδας είναι συνήθως σταθερός, αλλά επιδεινώνεται με το
περπάτημα ή με την ορθοστασία (κάθε μορφή βάρους) και βελτιώνεται κάπως
με την ανάπαυση. Οι ασθενείς με οστεοαρθρίτιδα έχουν συχνά δυσκαμψία των
αρθρώσεων ή ακόμα ακινησία μετά από περιόδους αδράνειας, όπως το πρωί ή
μετά την παρακολούθηση μιας πολύωρης ταινίας.<br /> <br /><span style="background-color: #ffff99;">Η
ρευματοειδή αρθρίτιδα, αντίθετα με την οστεοαρθρίτιδα, δεν σχετίζεται
άμεσα με τη χρήση των αρθρώσεων ή με τη «φθορά» λόγω χρόνου και
καταπόνησης κι ως εκ τούτου εμφανίζεται πολύ νωρίτερα στη ζωή. Η
ρευματοειδής αρθρίτιδα είναι μια αυτοάνοση ασθένεια, στην οποία οι δομές
των αρθρώσεων, όπως ο χόνδρος και οι αρθρικές μεμβράνες αναγνωρίζονται
εσφαλμένα ως «εχθροί» από το ανοσοποιητικό σύστημα. Αλλά, όπως και με
την οστεοαρθρίτιδα, το τελικό αποτέλεσμα είναι η ενεργοποίηση των
«φονικών» Τ-κυττάρων από το εκτιθέμενο κολλαγόνο, η καταστροφή των
επιφανειών των αρθρώσεων και τελικά πόνος και απώλεια λειτουργικότητας.</span><br /> <br />Έτσι,
τόσο στην οστεοαρθρίτιδα όσο και στη ρευματοειδή αρθρίτιδα, ο κύριος
ένοχος είναι το εκτιθέμενο κολλαγόνο και η επακόλουθη επίθεση από
ευαισθητοποιημένα φονικά Τ-κύτταρα. Αλλά τι θα γινόταν αν βρισκόταν ένας
τρόπος να ρυθμίσουμε τα φονικά Τ-κύτταρα πριν επιτεθούν στο εκτιθέμενο
κολλαγόνο; Αυτό θα μπορούσε να έχει επίδραση στη «διδασκαλία» τους να
αγνοούν τα τρωτά μέρη του κολλαγόνου και έτσι να αποτρέπεται η επίθεση
της καταστρεπτικής φλεγμονής.<br /> <br />Ας δούμε όμως πώς αυτή η ειδική
μορφή κολλαγόνου βοηθά στην αρθρίτιδα. Το 2000, επιστήμονες από Ιατρικό
Κέντρο Nabraska έκαναν μια εκπληκτική ανακάλυψη. Βρήκαν, ότι κοτόσουπα
εμπόδισε την έλξη των κυττάρων του ανοσοποιητικού συστήματος, που
ονομάζονται ουδετερόφιλα στο σημείο της φλεγμονής.<sup>(18)</sup> Με
περαιτέρω μελέτη ανακάλυψαν, ότι δεν ήταν τα λαχανικά, αλλά ένα διαλυτό
συστατικό του ζωμού του κοτόπουλου, που είχε αυτή την αντιφλεγμονώδη
δράση. Το διαλυτό αυτό συστατικό ήταν το κολλαγόνο του κοτόπουλου, το
οποίο είναι το κύριο συστατικό του χόνδρου των αρθρώσεων.<br /> <br />Όπως
ανέφερα προηγουμένως, αν και η ρευματοειδή αρθρίτιδα και η
οστεοαρθρίτιδα είναι διαφορετικές ασθένειες, μοιράζονται ένα κοινό
χαρακτηριστικό: μια υπερδραστήρια ανοσοποιητική ανταπόκριση στο
εκτεθειμένο κολλαγόνο. Υπάρχουν τώρα ισχυρές αποδείξεις, που δείχνουν,
ότι προκαλώντας ανοχή δια στόματος στο εκτεθειμένο κολλαγόνο των
αρθρώσεων, το UC-II μπορεί να ανακουφίσει τα συμπτώματα και να συμβάλλει
σε ενισχυμένη λειτουργία των πονεμένων αρθρώσεων, που χαρακτηρίζει και
τις δύο ασθένειες.<br /> </span><br /><div align="left">
<span style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">Ερευνητές
του Harvard Beth Israel Hospital στη Βοστόνη έχουν μελετήσει εκτενώς το
UC-II σε ασθενείς με ρευματοειδή αρθρίτιδα. Σε μια μελέτη 60 ασθενών με
ενεργή ρευματοειδή αρθρίτιδα βρέθηκε μείωση στον αριθμό των πρησμένων
και μαλακών αρθρώσεων στα άτομα, που λάμβαναν UC-II για τρεις μήνες,
αλλά όχι σε αυτούς που λάμβαναν placebo.<sup>(19)</sup> Ακόμα πιο
αξιοσημείωτο είναι, ότι το 14% των ασθενών, που λάμβαναν UC-II, πέτυχε
ολοκληρωτική ύφεση της ασθένειας, ένα ασυνήθιστο εύρημα κάθε μορφής
θεραπείας. Παρόμοια αποτελέσματα επιτεύχθηκαν σε μια μεγαλύτερη δοκιμή
σε 274 ασθενείς με ενεργή ρευματοειδή αρθρίτιδα.<sup>(20)</sup></span></div>
<span style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"> <br />Η
ομάδα του Harvard μελέτησε στη συνέχεια ασθενείς με νεανική ρευματοειδή
αρθρίτιδα, μια ιδιαίτερα επιθετική μορφή της ασθένειας, που ξεκινά κατά
την παιδική ηλικία. Δέκα ασθενείς έλαβαν UC-II για 12 εβδομάδες. Οκτώ
ασθενείς ανταποκρίθηκαν στη θεραπεία έχοντας μείωση στον αριθμό των
πρησμένων και μαλακών αρθρώσεων 61% και 54% αντίστοιχα χωρίς καμιά
παρενέργεια.<sup>(21)</sup><br /> <br /><span style="background-color: #ffff99;">Στη
συνέχεια, οι ερευνητές άρχισαν να αναρωτιούνται αν το UC-II θα μπορούσε
να προσφέρει επίσης οφέλη στη θεραπεία της οστεοαρθρίτιδας, η οποία
γίνεται τώρα κατανοητή ως μια ασθένεια, στην οποία η απάντηση του
ανοσοποιητικού συστήματος στο εκτιθέμενο κολλαγόνο είναι ένας
παράγοντας. Ένας μεγάλος αριθμός έχει γίνει σε σκύλους και άλογα, ζώα,
τα οποία είναι ιδιαίτερα επιρρεπή σε αρθρίτιδα, που προκαλείται από
παχυσαρκία, γενετική προδιάθεση και τραυματισμούς, καταστάσεις κοινές
και σε ανθρώπους, που έχουν οστεοαρθρίτιδα.</span><br /> <br />Διάφορες
μελέτες σε σκύλους έχουν δείξει σημαντικές βελτιώσεις στον ολικό πόνο
και στον πόνο των άκρων μετά από 90 ημέρες λήψης UC-II.<sup>(22, 23)</sup>
Σε μια μεγάλη μελέτη σε άλογα, η χορήγηση UC-II μείωσε τον ολικό
παρατηρούμενο πόνο 88% και τον πόνο από τον χειρισμό των άκρων 78%.<sup>(24)</sup><br /> <br />Άλλες μελέτες έχουν δείξει, ότι το UC-II είναι ανώτερο από τον συνδυασμό γλυκοζαμίνης και χονδροϊτίνης.<sup>(25)</sup>
Ωστόσο, ευρήματα δείχνουν, ότι ο συνδυασμός UC-II με γλυκοζαμίνη και
χονδροϊτίνη μείωσε τον πόνο και αύξησε τη λειτουργικότητα σε ζώα με
αρθρίτιδα. Αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό για τους ανθρώπους, στους
οποίους η γλυκοζαμίνη και η χονδροϊτίνη μπορεί να επισκευάσει τους
κατεστραμμένους όγκους, ενώ το UC-II μπορεί να αποτρέψει περαιτέρω
βλάβη.<sup>(26, 27)</sup><br /> <br />Το 2011 χρησιμοποιήθηκε μια υψηλής
τεχνολογίας προσέγγιση για τη μέτρηση του πόνου των αρθρώσεων και της
λειτουργικότητας στους σκύλους, για να μελετηθεί η επίδραση του UC-II σε
μια ομάδα σκύλων με μέτρια αρθρίτιδα. Χρησιμοποιήθηκε μια «πλατφόρμα
δύναμης», για να μετρηθεί άμεσα η ποσότητα δύναμης και βάρους, που τα
ζώα έθεταν στα προσβεβλημένα άκρα. Αυτή η μέθοδος βελτιώνει την ακρίβεια
του πόνου και της αξιολόγησης της λειτουργικότητας σε σύγκριση με την
απλή παρατήρηση. Στα ζώα δίνονταν placebo, UC-II, γλυκοζαμίνη με
χονδροϊτίνη ή ένας συνδυασμός UC-II, γλυκοζαμίνης και χονδροϊτίνης. Όλοι
οι σκύλοι (εκτός από αυτούς που λάμβαναν placebo) έδειξαν μείωση του
πόνου με την παρατήρηση. Η «πλατφόρμα δύναμης» απεκάλυψε, ότι οι σκύλοι
που λάμβαναν μόνο UC-II μπορούσαν να φέρουν περισσότερο βάρος στα
πονεμένα άκρα τους και να τα χρησιμοποιήσουν πιο φυσικά. Η βελτίωση
συνεχίστηκε μέχρι που η μελέτη σταμάτησε σε 150 μέρες.<sup>(28)</sup><br /> <br />Ας
δούμε όμως πώς λειτουργεί αυτή η μορφή του μη μετουσιωμένου κολλαγόνου
Τα Τ-κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος έχουν το έργο να αναγνωρίζουν
και διακρίνουν ανάμεσα στα «ασφαλή» μόρια και στα «ξένα» μόρια. Κάνουν
αυτή τη σημαντική δουλειά ανταποκρινόμενα σε πολύ καλά μοριακά σχήματα
και σε τρισδιάστατες δομές.<sup>(29)</sup> Αν τα Τ-κύτταρα στο αίμα
εκτίθενται απλά χωρίς κάποια «εκπαίδευση» σε μια προηγουμένως μη
αναγνωρισμένη πρωτεϊνική δομή (όπως αυτή, που βρίσκεται στο κολλαγόνο
της άρθρωσης), αντιδρούν βίαια και διεγείρουν μια μαζική φλεγμονώδη
απάντηση για να καταστρέψουν την πρωτεΐνη.<sup>(30)</sup><br /> <br />Πράγματι,
όταν οι επιστήμονες θέλουν να προκαλέσουν ένα ζωικό μοντέλο αρθρίτιδας,
κάνουν ένεση κολλαγόνου στα ζώα ευαισθητοποιώντας τα Τ-κύτταρα τους
αίματός τους στην πρωτεΐνη.<sup>(31)</sup>Αυτά τα κυκλοφορούντα Τ-κύτταρα δημιουργούν φλεγμονή στις αρθρώσεις των ζώων με τις πλούσιες παροχές κολλαγόνου. <br /> <br />Αν
όμως στα Τ-κύτταρα δίνεται ειδική προετοιμασία, μπορούν να διδαχθούν,
ότι ένα ειδικό μόριο είναι φίλος, παρά εχθρός. Πού λαμβάνει χώρα μια
τέτοια «προετοιμασία» ή «εκπαίδευση»; Στον εντερικό σωλήνα, ιδιαίτερα
στο χαμηλότερο άκρο του λεπτού εντέρου, το οποίο είναι πλούσιο σε
συγκεντρώσεις ανοσοποιητικών ιστών, που ονομάζονται Παϋέρειες πλάκες
(Peyer’s patches). Οι Παϋέρειες πλάκες είναι πραγματικά «σχολεία» για τα
Τ-κύτταρα εκθέτοντάς τα σε όλα τα είδη μοριακών σχημάτων, τα οποία
είναι φυσικά συστατικά των τροφών, που τρώμε. Με αυτόν τον τρόπο
απευαισθητοποιούμε το ανοσοποιητικό μας σύστημα και αναπτύσσουμε μια
φυσική ανεκτικότητα σε νέες τροφές χωρίς να έχουμε συνεχείς αλλεργικές ή
φλεγμονώδεις αντιδράσεις.<sup>(32)</sup><br /><span style="font-size: xx-small;"> </span></span><table border="0" cellpadding="4" cellspacing="0" style="width: 100%px;"> <tbody>
<tr> <td><div align="center">
<span style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"><img src="http://www.freeinquiry.gr/upload/files/2015/05/arthritis/186.jpg" /></span></div>
<div align="center">
<span style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"><i><b><span style="color: #000066; font-size: xx-small;"><br />Περισσότερα στοιχεία για </span></b></i></span><br /><span style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"><i><b><span style="color: #000066; font-size: xx-small;">φυσικές μεθόδους αντιμετώπι-</span></b></i></span><br /><span style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"><i><b><span style="color: #000066; font-size: xx-small;">σης της αρθρίτιδας μπορείτε να</span></b></i></span><br /><span style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"><i><b><span style="color: #000066; font-size: xx-small;">βρείτε στο βιβλίο του κ. Δημό-<br />που</span></b></i></span><span style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"><i><b><span style="color: #000066; font-size: xx-small;">λου: «Νικήστε την<br />αρθρίτιδα».</span></b></i></span></div>
</td> <td><span style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">Παρέχοντας
έτσι κολλαγόνο της σωστής τρισδιάστατης μορφής στον πεπτικό σωλήνα αντί
κατευθείαν στην κυκλοφορία του αίματος, μπορούμε να «εκπαιδεύσουμε» τα
Τ-κύτταρά μας να αγνοούν το κολλαγόνο, όταν το συναντούν στις αρθρώσεις.<sup>(33)</sup> Οι επιστήμονες λένε, ότι έχουμε αναπτύξει ανεκτικότητα από το στόμα στο κολλαγόνο.<sup>(34, 35)</sup></span> <span style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"><br /><br />Η
στοματική ανοχή στο κολλαγόνο καταστέλλει σημαντικά τη φλεγμονή των
αρθρώσεων, όπως έχει φανεί σε πολυάριθμες εργαστηριακές μελέτες.<sup>(36)</sup>
Η δια στόματος λήψη διαλυτού κολλαγόνου τύπου II απέτρεψε ακόμα και την
αρθρίτιδα, που προκλήθηκε πειραματικά με ενέσεις κολλαγόνου.<sup>(37)</sup> Δεν το πετυχαίνει όμως κάθε κολλαγόνο αυτό. </span><span style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">Η
τυπική εμπορική διαδικασία παρασκευής κάνει το κολλαγόνο μετουσιωμένο
(νοθευμένο) χάνοντας το φυσιολογικό ελικοειδές σχήμα του και την
τρισδιάστατη δομή του. Το μετουσιωμένο κολλαγόνο δεν έχει ευεργετικές
επιδράσεις στη φλεγμονή των αρθρώσεων.</span></td></tr>
</tbody></table>
<span style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"><span style="font-size: xx-small;"> </span><br />Το
UC-II διατηρεί την αυθεντική τρισδιάστατη μοριακή δομή του και το
αναγνωρίσιμο από τα Τ-κύτταρα στις Παϋέρειες πλάκες. Το UC-II είναι
αρκετά ισχυρό στις σκληρές συνθήκες του στομάχου και του λεπτού εντέρου
φθάνοντας στις Παϋέρειες πλάκες με τα μόριά του άθικτα.<sup>(38)</sup><br /> <br />Μια
μεγάλη μελέτη του UC-II στην οστεοαρθρίτιδα έδειξε εντυπωσιακά
αποτελέσματα. Σε 52 ενήλικες (ηλικίας κατά μέσο όρο 59 ετών) με
οστεοαρθρίτιδα χορηγήθηκαν είτε δυο κάψουλες των 20 mg UC-II είτε
τέσσερις κάψουλες, που κάθε μια περιείχε 375 mg γλυκοζαμίνης και 300 mg
χονδροϊτίνης (δύο κάψουλες το πρωί και δύο κάψουλες το βράδυ). Όλοι οι
ασθενείς αξιολογήθηκαν σε διαστήματα 30 ημερών για συνολικά 90 ημέρες. Ο
μέσος όρος πόνου στην καθιερωμένη κλίμακα WOMAC μειώθηκε μετά από 90
ημέρες 33% στην ομάδα, που λάμβανε το UC-II και μόνο μια μέτρια μείωση
του 14% καταγράφηκε στην ομάδα, που λάμβανε γλυκοζαμίνη και χονδροϊτίνη.
Παρόμοια, οι καταγραφές του πόνου στην οπτική αναλογική κλίμακα (VAS)
μειώθηκαν 40% σε σύγκριση με μόνο 15% της ομάδας, που λάμβανε
γλυκοζαμίνη και χονδροϊτίνη. Επιπλέον, τα ποσοστά της ομάδας του UC-II
έπεφταν σταθερά καθ’ όλη τη διάρκεια της μελέτης, ενώ η ομάδα της
γλυκοζαμίνης και χονδροϊτίνης μετά την αρχική βελτίωση δεν είχε
περαιτέρω ευεργετικές επιδράσεις. Τα συμπληρώματα UC-II μείωσαν επίσης
τις λειτουργικές βλάβες, όπως «πόνο, ενώ σηκώνεστε από την καρέκλα σας»
και «τη μέγιστη απόσταση βαδίσματος».<sup>(39)</sup><br /><b><br />Ιχθυέλαιο</b><br />Τα
διατροφικά λιπαρά οξέα καθορίζουν τη σύνθεση των λιπιδίων στις
κυτταρικές μεμβράνες, οι οποίες επηρεάζουν την παραγωγή προσταγλανδινών
και λευκοτριένιων, που ρυθμίζουν τη φλεγμονή. <br /><br />Τα ωμέγα-3 λιπαρά
οξέα του ιχθυελαίου έχουν φανεί, ότι καταστέλλουν την παραγωγή της
προσταγλανδίνης PGE-2, η οποία συμβάλλει σε αρθρίτιδα, βλάπτοντας το
κολλαγόνο, που χρειάζεται για τον χόνδρο των αρθρώσεων. Η PGE-2 είναι
επίσης μια φλεγμονώδης προσταγλανδίνη, που συμβάλλει στην φλεγμονώδη
κλιμάκωση της αρθρίτιδας. (Οι προσταγλανδίνες είναι εικοσανοειδή, ουσίες
σαν ορμόνες, που εκκρίνονται από το σώμα και ρυθμίζουν πολλές
σημαντικές λειτουργίες του οργανισμού μας). <br /><br />Ένας μεγάλος αριθμός
μελετών έχει επιβεβαιώσει τη χρησιμότητα των ωμέγα-3 λιπαρών οξέων στην
ανακούφιση από το πρωινό πιάσιμο και σε μερικές περιπτώσεις σταματούν
την ανάγκη για μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα. Μια μελέτη βρήκε,
ότι οι ασθενείς, οι οποίοι κατανάλωναν ιχθυέλαιο, που περιείχε τα
ωμέγα-3 λιπαρά οξέα ΕΡΑ και DHA, ήταν ικανοί να μειώσουν σημαντικά τη
δόση των μη στεροειδών αντιφλεγμονωδών φαρμάκων σε σύγκριση με την ομάδα
ελέγχου.<sup>(40)</sup><br /><span style="font-size: xx-small;"> </span></span><table border="0" cellpadding="4" cellspacing="0" style="width: 100%px;"> <tbody>
<tr> <td><span style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"><span style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">Τα
ωμέγα-3 λιπαρά οξέα, όπως το ιχθυέλαιο και το λινέλαιο, έχουν την
ικανότητα να καταστέλλουν την παραγωγή των φλεγμονωδών μεσολαβητών και
ως εκ τούτου επηρεάζουν την πορεία των χρόνιων φλεγμονωδών ασθενειών,
όπως της ρευματοειδούς αρθρίτιδας.<sup>(41-44)</sup><br /></span>Tο
πλεονέκτημα της λήψης ιχθυελαίου είναι, ότι ο τύπος ΕΡΑ και DHA των
ωμέγα-3 λιπαρών οξέων είναι ήδη στην ενεργή τους μορφή σε σύγκριση με το
άλφα-λινολενικό οξύ (ALA) (τύπος ωμέγα-3 λιπαρού οξέος) του λινελαίου,
το οποίο πρέπει να μετατραπεί σε ΕΡΑ και DHA από το ήπαρ, για να ασκήσει
την αντιφλεγμονώδη δράση του. </span></td> <td><div align="center">
<img src="http://www.freeinquiry.gr/upload/files/2015/05/arthritis/259.jpg" /></div>
<span style="font-size: xx-small;"> </span><br /><div align="center">
<span style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"><span style="color: #000066; font-size: xx-small;"><b><i>Ιχθυέλαιο: </i></b></span></span><br /><span style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"><span style="color: #000066; font-size: xx-small;"><b><i>Το φυσικό θαυματουργό φάρμακο </i></b></span></span><br /><span style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"><span style="color: #000066; font-size: xx-small;"><b><i>για τη ρευματοειδή αρθρίτιδα.</i></b></span></span></div>
</td> </tr>
</tbody></table>
<span style="font-size: xx-small;"> </span><span style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"><br />Ένα
εντεροδιαλυτό παρασκεύασμα ιχθυελαίου χρησιμοποιήθηκε σε μια
διπλή-τυφλή μελέτη διάρκειας ενός χρόνου σε 78 ασθενείς με φλεγμονώδη
ασθένεια του εντέρου (νόσος του Crohn). Το ποσοστό απορρόφησης και
ανεκτικότητας ήταν υψηλό με αυτό το παρασκεύασμα και μετά από έναν
χρόνο, το 59% των ατόμων της ομάδας του ιχθυελαίου παρέμεινε σε ύφεση σε
σύγκριση με το 36% των ατόμων της ομάδας placebo, κάτι, που δείχνει
αντιφλεγμονώδη επίδραση.<sup>(45)</sup><br /><br />Σε άλλες μελέτες, τα
ωμέγα-3 λιπαρά οξέα έχουν δείξει κατασταλτική επίδραση στην παραγωγή των
κυτοκινών ιντερλευκίνης-βήτα (1L-1b), ιντερλευκίνης-6 (1L-6) και του
παράγοντα νέκρωσης όγκων-άλφα (TNF-alpha), καθώς και της προσταγλανδίνης
PGE-2 και των λευκοτριένιων (LTB4).<sup>(46, 47)</sup><br /><br /><span style="background-color: #ffff99;">Όταν
δόθηκαν συμπληρώματα ιχθυελαίου σε ασθενείς με ρευματοειδή αρθρίτιδα,
τα επίπεδα του προκαλούντος φλεγμονή αραχιδονικού οξέος μειώθηκαν 33% σε
σύγκριση με τα επίπεδα πριν τη λήψη του ιχθυελαίου, κάτι, που δείχνει,
ότι η αυξημένη πρόσληψη ωμέγα-3 λιπαρών οξέων μπορεί να βοηθήσει στη
θεραπεία της ρευματοειδούς αρθρίτιδας.</span><br /><span style="background-color: #ffff99;"><br />Από
12 δημοσιευμένες διπλές−τυφλές και ελεγχόμενες με placebo μελέτες
διάρκειας 12−52 εβδομάδων σε ανθρώπους με ρευματοειδή αρθρίτιδα, στις
οποίες χρησιμοποιήθηκε ιχθυέλαιο, το πιο συχνό ευνοϊκό αποτέλεσμα που
αναφέρθηκε, ήταν η τρυφερότητα των αρθρώσεων. Τα συμπληρώματα ιχθυελαίου
μείωσαν σημαντικά τη χρήση μη στεροειδών αντιφλεγμονωδών φαρμάκων σε
τρεις μελέτες, στις οποίες χρησιμοποιήθηκαν μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη
φάρμακα. Σε αντίθεση με τα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα, η
κατανάλωση ιχθυελαίου δεν συνδέθηκε με τοξικότητα του γαστρεντερικού
σωλήνα. Τα αποτελέσματα των μελετών δείχνουν, ότι η αποτελεσματική δόση
ιχθυελαίου είναι περίπου 3−6 γραμμάρια την ημέρα. Οι υψηλότερες δόσεις
δεν έδωσαν καλύτερα αποτελέσματα.<sup>(48, 49)</sup></span><br /><br /><b>Κουρκουμίνη </b><br />Η
κουρκουμίνη, η κίτρινη χρωστική του βοτάνου Turmeric (Curcuma longa),
από το οποίο παρασκευάζεται η μουστάρδα, έχει ισχυρή αντιφλεγμονώδη και
αντιοξειδωτική δράση.<sup>(50-52)</sup> Είναι τόσο αποτελεσματική όσο
είτε η κορτιζόνη είτε το ισχυρό αντιφλεγμονώδες φάρμακο Phenylbutazone
σε μοντέλο οξείας φλεγμονής. Ενώ όμως η Phenybutazone και η κορτιζόνη
έχουν ισχυρή τοξικότητα, η κουρκουμίνη δεν προκαλεί παρενέργειες.<br /><br />Η
κουρκουμίνη είναι ένα ισχυρό αντιφλεγμονώδες, που εμποδίζει τη δράση
των φλεγμονωδών ενζύμων κυκλοοξυγενάσης-2 (COX-2) και λιποοξυγενάσης
(LOX). Επιπλέον, έρχεται σε σύγκρουση με τον νουκλεϊκό παράγοντα
Κάππα-βήτα (ΝF-KB), ώστε να σταματήσει την αυτοάνοση δραστηριότητα και
να μειώσει την καταστροφή των ιστών.<sup>(53)</sup><br /><span style="font-size: xx-small;"> </span></span><table border="0" cellpadding="4" cellspacing="0" style="width: 100%px;"> <tbody>
<tr> <td align="center"><span style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"><img src="http://www.freeinquiry.gr/upload/files/2015/05/arthritis/233.jpg" /></span><span style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"><span style="color: #000066; font-size: xx-small;"><b><i><br />Κουρκουμίνη: <br />Ένα ισχυρό φυτικό αντιφλεγμονώδες,<br />που καταπολεμά τη ρευματοειδή αρθρίτιδα. </i></b></span></span></td> <td><span style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">Ωστόσο,
εκτός από τις άμεσες αυτές αντιφλεγμονώδεις επιδράσεις, η κουρκουμίνη
ασκεί μερικές έμμεσες επιδράσεις. Σε μοντέλα χρόνιας φλεγμονής η
κουρκουμίνη είναι πολύ λιγότερο δραστική σε ζώα, των οποίων τα
επινεφρίδια είχαν αφαιρεθεί. Αυτή η παρατήρηση δείχνει, ότι η
κουρκουμίνη ενισχύει τους αντιφλεγμονώδεις μηχανισμούς του ίδιου του
σώματος. Πιθανοί μηχανισμοί δράσης είναι: α) διέγερση της απελευθέρωσης
των κορτικοστεροειδών των επινεφριδίων, β) ευαισθητοποίηση των υποδοχέων
κορτιζόνης, ενισχύοντας έτσι τη δράση της κορτιζόνης και γ) αποτροπή
της διάσπασης της κορτιζόνης.</span></td> </tr>
</tbody></table>
<span style="font-size: xx-small;"> </span><span style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"><br /><span style="background-color: #ffff99;">Σε
μελέτες σε ανθρώπους, η κουρκουμίνη έχει δείξει ευεργετικές επιδράσεις,
που είναι συγκρίσιμες με αυτές των συμβατικών φαρμάκων. Σε μια
διπλή−τυφλή κλινική μελέτη, που συμπεριέλαβε ασθενείς με ρευματοειδή
αρθρίτιδα, η κουρκουμίνη (1200 mg την ημέρα) συγκρίθηκε με
Phenylbutazone (300 mg την ημέρα). Οι βελτιώσεις στη διάρκεια του
πρωινού πιασίματος, του χρόνου περπατήματος και του πρηξίματος των
αρθρώσεων ήταν παρεμφερείς και στις δύο ομάδες. Ενώ όμως η
Phenylbotazone συνδέθηκε με σημαντικές παρενέργειες, η κουρκουμίνη δεν
προκάλεσε παρενέργειες.<sup>(54)</sup></span><br /><br />Σε μια άλλη μελέτη,
η κουρκουμίνη φάνηκε πάλι, ότι ασκεί παρεμφερή αντιφλεγμονώδη δράση με
τη Phenylbutazone σε ασθενείς, που ανάρρωσαν από εγχείρηση.<sup>(55)</sup><br /><br />Σε
μια πρόσφατη μελέτη του 2012, που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό
Phytotherapy Research, 45 ασθενείς, που διαγνώσθηκαν με ρευματοειδή
αρθρίτιδα, χωρίστηκαν σε τρεις ομάδες με κάποιους από τους ασθενείς να
λαμβάνουν κουρκουμίνη (500 mg) και κάποιους να λαμβάνουν Diclofenac
Sodium (50 mg) μόνο του ή σε συνδυασμό. Το Diclofenac Sodium είναι ένα
μη στεροειδές αντιφλεγμονώδες φάρμακο, που πωλείται με 100 διαφορετικές
εμπορικές ονομασίες σε όλο τον κόσμο όπως Aclonac, Cataflam και
Voltarain. Το βασικό καταληκτικό σημείο της μελέτης ήταν η μείωση της
Δράσης της Ασθένειας, γνωστής στη διεθνή ορολογία με τα αρχικά DAS 28
(Disease Activity Score). Το δευτερεύον καταληκτικό στοιχείο
συμπεριλάμβανε τα κριτήρια του American College of Rheumatology (ACR)
για τη μείωση των επιπέδων της ευαισθησίας στον πόνο και του οιδήματος
των αρθρώσεων. <br /><br />Αξιοσημείωτο είναι, ότι αν και οι ασθενείς σε
όλες τις τρεις ομάδες είχαν στατιστικά σημαντικές αλλαγές στα επίπεδα
του DAS, μόνο η ομάδα της κουρκουμίνης είχαν υψηλότερα ποσοστά βελτίωσης
στα επίπεδα DAS και ACR και αυτά ήταν σημαντικά καλύτερα από ό,τι στους
ασθενείς της ομάδας, που λάμβανε Diclofenac Sodium. Οι ερευνητές
τόνισαν: «<i>Το πιο σημαντικό είναι, ότι η θεραπεία με κουρκουμίνη
βρέθηκε, ότι είναι ασφαλής και δεν σχετίστηκε με παρενέργειες. Η μελέτη
μας παρέχει τις πρώτες αποδείξεις για την ασφάλεια και υπεροχή της
θεραπείας με κουρκουμίνη σε ασθενείς με ενεργή ρευματοειδή αρθρίτιδα και
τονίζει την ανάγκη για μελλοντικές μακράς κλίμακας δοκιμές για την
επικύρωση αυτών των ευρημάτων σε ασθενείς με ρευματοειδή αρθρίτιδα και
άλλες αρθριτικές καταστάσεις</i>».<sup>(56)</sup><br /><br /><span style="background-color: #ffff99;">Μια εργαστηριακή μελέτη έδειξε, ότι η κουρκουμίνη μειώνει την αρθρική φλεγμονή.<sup>(57)</sup>
Συγκεκριμένα, αυτή η μελέτη έδειξε, ότι η έκθεση των φλεγμονωδών
αρθρικών κυττάρων σε κουρκουμίνη, όχι μόνο μείωσε τη φλεγμονώδη
κατάσταση αυτών των κυττάρων, αλλά κατέστειλε επίσης την παραγωγή
φλεγμονωδών πρωτεϊνών και τη δράση κυττάρων με φλεγμονώδεις ιδιότητες.</span><br /><br />Η
κουρκουμίνη προστατεύει τον χόνδρο από καταστροφή, που προκαλείται από
φλεγμονή. Μια μετα-ανάλυση εξέτασε τις αποδείξεις σχετικά με την
επίδραση της κουρκουμίνης στα χονδροκύτταρα, τα κύτταρα, που συνθέτουν
τον χόνδρο. Οι ερευνητές συμπέραναν, ότι η κουρκουμίνη όχι μόνο
προλαμβάνει την καταστροφή του χόνδρου, που προκαλείται από ορισμένες
φλεγμονώδεις πρωτεΐνες,<sup>(58)</sup> αλλά αναγεννά επίσης τον χόνδρο.<sup>(59)</sup><br /><br />Πολλοί
νομίζουν, ότι η κουρκουμίνη βοηθά μόνο τα άτομα με ρευματοειδή
αρθρίτιδα, λόγω της αντιφλεγμονώδους δράσης της. Στην πραγματικότητα, η
κουρκουμίνη βοηθά και στην οστεοαρθρίτιδα. Οι έρευνες προτείνουν, ότι η
κουρκουμίνη παρουσιάζει ένα εναλλακτικό φάρμακο στη θέση των μη
στεροειδών αντιφλεγμονωδών φαρμάκων κι ότι μπορεί να συμπληρώσει τη
δράση ορισμένων φαρμάκων για την οστεοαρθρίτιδα.<sup>(60)</sup> Η
αποτελεσματικότητα της κουρκουμίνης στην οστεοαρθρίτιδα μπορεί να
οφείλεται στην ικανότητά της να εξασθενίζει τη δράση του παράγοντα Κάππα
Β (NF-KB), να μειώνει την παραγωγή φλεγμονωδών μεσολαβητών και να
αποτρέπει την καταστροφή του χόνδρου.<sup>(61)</sup> Η κουρκουμίνη έχει προταθεί για μακρόχρονη συμπληρωματική αντιμετώπιση της οστεοαρθρίτιδας.<sup>(62)</sup><br /><br /><span style="background-color: #ffff99;">Η
ασφάλεια και η άριστη ανεκτικότητα της κουρκουμίνης σε σύγκριση με τα
συμβατικά φάρμακα είναι ένα μεγάλο πλεονέκτημα. Δεν έχουν αναφερθεί
τοξικές επιδράσεις από τη λήψη κουρκουμίνης. Ζώα, που τράφηκαν με πολύ
υψηλά επίπεδα κουρκουμίνης (3 γραμμάρια ανά κιλό σωματικού βάρους) δεν
παρουσίασαν σημαντικές παρενέργειες.<sup>(63)</sup></span><br /><br /><b><br /></b></span><hr />
<span style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"><b><br /></b><span style="font-size: xx-small;"><b>Βιβλιογραφία</b>:<br /><b>1.</b> Noack W., et al., Glucosamine sulfate in osteoarthritis of the knee, Osteoarthritis Cartilage, 2, 51-9, 1994<br /><b>2</b>.
Grolle G., D’este E., Glucosamine sulfate for the management of
arthrosis: A controlled clinical investigation, Curr Med Res Opin, 7,
104-9, 1980<b><br />3</b>. Pujate J.M., et al., Double-blind clinical
evaluation of oral glucosamine sulfate in the basic treatment of
osteoarthrosis, Curr Med Res Opin, 7, 110-4, 1980<br /><b>4</b>. Drovanti
A.,et al, Therapeutic activity of oral glucosamine sulfate in
osteoarthrosis: A placebo-controlled double-blind investigation, Clin
Ther, 3, 260-72, 1980<br /><b>5.</b> D’Ambrosia E.D., et al., Glucosamine
sulfate: A controlled clinical investigation in arthrosis,
Pharmatherapeutica, 2, 504-8, 1982<br /><b>6</b>. Vaz A.L., Double-bind
clinical evaluation of the relative efficacy of ibuprofen and
glucosamine sulfate in the management of osteoarthrosis of the knee in
outpatients, Curr Med Res Opin, 8, 145-9, 1982<br /><b>7.</b>
Muller-Fassbender H., et al., Glucosamine sulfate compared to ibuprofen
in osteoarthritis of the knee, Osteoarthritis Cartilage, 2, 61-9, 1994<br /><b>8.</b>
Rovati L.C., et al., Randomized, placebo controlled, double-blind study
of glucosamine sulfate vs piroxicam and vs their association, on the
kinetics of the symptomatic effect in the knee osteoarthritis,
Osteoarthritis Cartilage 2(Suppl.1):56, 1994<br /><b>9.</b> Tapadinhas
M.J., et al., Oral glucosamine sulfate in the management of arthrosis:
Report on a multi-centre open investigation in Portugal,
Pharmatherapeutica, 3, 157-68, 1982<br /><b>10</b>. Reginster J.Y., et
al., Long-term effects of glucosamine sulphate on osteoarthritis
progression: a randomized, placebo-controlled clinical trial, Lancet,
357(9252):251-6, 2001<br /><b>11</b>. Jerosch J., Effects of glucosamine
and chondroitin sulfate on cartilage metabolism in OA: Outlook on other
nutrient partners especially omega-3 fatty acids, International Journal
of Rheumatology, 2011<br /><b>12.</b> Talbott S.M., Hughes K., The Health Professional’s Guide to Dietary Supplements, 444, 2007 <br /><b>13.</b>
Hua J., et al., Evaluation of the suppressive actions of glucosamine on
the interleukin-1beta-mediated activation of synoviocytes, Inflamm Res,
56(10):432-8, 2007<br /><b>14.</b> Nakamura H., et al., Effects of
glucosamine administration on patients with rheumatoid arthritis,
Rheumatol Int, 27(3):213-8, 2007<br /><b>15</b>. D’ Altilio D., et al.,
Therapeutic efficacy and safety of undenatured type II collagen singly
or in combination with glucosamine and chondroitin in arthritic dogs,
Toxicol Mech Methods, 17(4):189-96, 2007<br /><b>16</b>. Gupta R.C., et
al., Therapeutic efficacy of undenatured type-II collagen (UC-II) in
comparison to glucosamine and chondroitin in arthritic horses, J Vet
Pharmacol Ther, 32(6):577-84, 2009<br /><b>17. </b>Heinegard D., Saxne T., The role of the cartilage matrix in osteoarthritis, Nat Rev Rheumatol, 7(1):50-6, 2011<br /><b>18</b>. Rennard B.O, et al., Chicken soup inhibits neutrophil chemotaxis in vitro, Chest, 118(4):1150-7, 2000<br /><b>19</b>.
Trentham D.E., et al., Effects of oral administration of type II
collagen on rheumatoid arthritis, Science, 261(5129):1727-30, 1993<br /><b>20</b>.
Barnett M.L., et al., Treatment of rheumatoid arthritis with oral type
II collagen. Results of a multicenter, double-blind, placebo-controlled
trial, Arthritis Rheum, 41(2):290-7, 1998<br /><b>21</b>. Barnett M.L., et
al., A pilot trial of oral type II collagen in the treatment of
juvenile rheumatoid arthritis, Arthritis Rheum, 39(4):623-8, 1996<br /><b>22. </b>Deparle
L.A., et al., Efficacy and safety of glycosylated undenatured type-II
collagen (UC-II) in therapy in arthritic dogs, J Vet Pharmacol Ther,
28(4):385-90, 2005<br /><b>23</b>. Peal A., et al., Therapeutic efficacy
and safety of undenatured type-II collagen (UC-II) alone or in
combination with (-)-hydroxycitric acid and chromemate in arthritic
dogs, J Vet Pharmacol Ther, 30(3):275-8, 2007<br /><b>24.</b> Gupta R.C.,
et al., Therapeutic efficacy of undenatured type-II collagen (UC-II) in
combination to glucosamine and chondroitin in arthritic horses, J Vet
Pharmacol Ther, 32(6):577-84, 2009<br /><b>25.</b> D’Altilio M, et al.,
Therapeutic efficacy and safety of undenatured type-II collagen singly
or in combination with glucosamine and chondroitin in arthritic dogs,
Toxicol Mech Methods, 17(4):189-96, 2007<b><br />26</b>. Clegg D.O. et
al., Glucosamine, chondroitin sulfate, and the two in combination for
painful knee osteoarthritis, N Engl J Med, 354(8):795-808, 2006<br /><b>27</b>.
Sawitzke A.D, et al, The effect of glucosamine and/or chondroitin
sulfate on the progression of knee osteoarthritis: a report from the
glucosamine/chondroitin arthritis intervention trial, Arthritis RHEUM,
58(10):3183-91, 2008<br /><b>28.</b> Gupta R.C., et al., Comparative
therapeutic efficacy and safety of type-II collagen (UC-II), glucosamine
and chondroitin in arthritic dogs: pain evaluation by ground force
plate, J Anim Physiol Anim Nutr (Berl), 2011<br /><b>29</b>. Bagchi D., et
al., Effects of orally administered undenatured type II collagen
against arthritic inflammatory diseases: a mechanistic exploration, Int J
Clin Pharmacol Res, 22(3-4):101-10, 2002<br /><b>30.</b> Cremer M.A., et
al., The cartilage collagens: a review of their structure, organization,
and the role in the pathogenesis of experimental arthritis in animals
and in human rheumatic disease, J Mol Med (Berl), 76(3-4):275-88, 1998<br /><b>31.</b>
Corthay A., et al., Epitope glycosylation plays a critical role for T
cell recognition of type II collagen in collagen-induced arthritis, Eur J
Immunol, 28(8):2580-90, 1998<br /><b>32.</b> Meyer O., Oral immunomodulation therapy in rheumatoid arthritis, Joint Bone Spine, 67(5):384-92, 2000<br /><b>33</b>.
Park K.S., et al., Type II collagen oral tolerance; Mechanism and role
in collagen-induced arthritis and rheumatoid arthritis, Mod Rheumatol,
19(6):581-9, 2009<br /><b>34.</b> Min S.Y., et al., Antigen-induced,
tolerogenic CD11c+, CD11b+ dendritic cells are abundant in Peyer’s
patches during the induction of oral tolerance to type II collagen and
suppress experimental collagen-induced arthritis, Arthritis Rheum,
54(3):887-98, 2006<br /><b>35.</b> Weiner H.L., Oral tolerance: immune mechanisms and treatment of autoimmune diseases, Immunol Today, 18(7):335-43, 1997<br /><b>36.</b>
Zhu P., et al., Oral administration of type-II collagen peptide 250-270
suppresses specific cellular and humoral immune response in
collagen-induced arthritis, Clin Immunol, 122(1):75-84, 2007<br /><b>37.</b>
Nagler-Anderson C., et al., Suppression of type II collagen-induced
arthritis by intragastic administration of soluble type II collagen,
Proc Natl Acad Sci USA, 83(19):7443-6, 1986<b><br />38.</b> Bagchi D., et
al., Effects of orally administered undenatured type II collagen against
arthritic inflammatory diseases: a mechanistic exploration, Int J Clin
Pharmacol Res, 22(3-4):101-10, 2002<br /><b>39</b>. Crowley D.C., et al.,
Safety and efficacy of undenatured type II collagen in the treatment of
osteoarthritis of the knee: a clinical trial, Int J Med Sci,
6(6):312-21, 2009<br /><b>40</b>. Lau C.S., Morley K.D., Belch J.J.,
Effects of fish oil supplementation on non-steroidal anti-inflammatory
drug requirement in patients with mild rheumatoid arthritis – a
double-blind placebo controlled study, British Journal of Rheumatology,
32, 982-989, 1993<br /><b>41.</b> Kremer J.M., et al., Effects of
manipulating dietary fatty acids on clinical manifestations of
rheumatoid arthritis, Lancet, 1985<br /><b>42</b>. Kremer J.M., et al.,
Fish oil fatty acid supplementation in active rheumatoid arthritis: a
double-blinded, controlled crossover study, Ann Intern Med, 1987<b><br />43</b>.
Kremer J.M., et al., Effects of high-dose fish oil on rheumatoid
arthritis after stopping nonsteroidal anti-inflammatory drugs: clinical
and immune correlates, Arthritis Rheum, 1995<br /><b>44</b>. Kremer J.M., Fatty acid supplements in rheumatoid arthritis, 71, 1:349s-351s, 2000<br /><b>45</b>.
Belluzzi A., et al., Effect of an enteric-coated fish-oil preparation
on relapses in Crohn’s disease, N Engl J Med, 334:1557-1560, 1996<br /><b>46</b>.
Caughey G.E., The effect on human tumor necrosis factor alpha and
interleukin 1 production of diets enriched in n-3 fatty acids from
vegetable oil or fish oil, Am J Clin Nutr, 63(1):116-22, 1996<br /><b>47</b>.
Cleland L.G., James M.J. Rheumatoid arthritis and the balance of
dietary N-6 and N-3 essential fatty acids, Br J Rheumatol, 36:513-514,
1997<br /><b>48</b>. Robinson D.R, et al., Lipid mediators of inflammatory and immune reactions, JPEN, 12:375-425, 1988<br /><b>49</b>. Robinson D.R., et al., Dietary marine lipids suppress murine autoimmune disease, J Intern Med, 225(suppl):211-6, 1989<br /><b>50</b>. Sharma O.P., Antioxidant properties of curcumin and related compounds, Biochem Pharmacol, 25, 1811-25, 1976<br /><b>51</b>.
Srimal R., Dhawan B., Pharmacology of diferynol methane (curcumin), a
non-steroidal anti-inflammatory agent, J Pharm Pharmac, 25:447-52, 1973<br /><b>52</b>. Singh S., From exotic spice to modern drug?, Cell, 130(5):765-768, 2007<br /><b>53</b>.
Plummer S.M., Inhibition of cyclo-oxygenase 2 expression in colon cells
by the chemopreventive agent curcumin involves inhibition of NF-kappaB
activation via the NIK/IKK signaling complex, Oncogene, 18(44):6013-20,
1999 <br /><b>54</b>. Deodhar S.D., Sethi R., Srimal R.C., Preliminary
studies on antirheumatic activity of curcumin (Diferuloyl Methane), Ind J
Med, 71:632-4, 1980<br /><b>55</b>. Satoskar R.R., et al., Evaluation of
anti-inflammatory property of curcumin (Diferuloyl Methane) in patients
with postoperative inflammation, Int J Clin Pharmacol Ther Toxicol,
24:651-4, 1986<br /><b>56</b>. Chandran B., Goel A., A randomized, pilot
study to access the efficacy and safety of curcumin in patients with
active rheumatoid arthritis, Phytotherapy Research, 26(11):1719-25, 2012<br /><b>57</b>.
Jackson J.K., et al., The antioxidants curcumin and quercetin inhibit
inflammatory processes associated with arthritis, Inflamm Res,
55(4):168-75 2006<br /><b>58.</b> Henrotin Y., et al., Biological actions of curcumin on articular chondrocytes, Osteoarthritis Cartilage, 18(2):141-9, 2010<br /><b>59.</b>
Buhrmann C., et al., Curcumin mediated suppression of nuclear
factor-kappaB promotes chondrogenic differentiation of mesenchymal stem
cells in a high-density co-culture microenvironment, Arthritis Res Ther,
12(4):R127, 2010<br /><b>60.</b> Lev-Ari S., et al., Curcumin
synerfistically potentiates the growth-inhibitory and pro-apoptotic
effects of celecobix in osteoarthritis synovial adherent cells,
Rheumatology (Oxford), 45(2):171-7, 2006<br /><b>61.</b> Mathy-Hartet M.,
et al, Curcumin inhibits pro-inflammatory mediators and
metalloproteinase-3 production by chondrocytes, Inflamm Res,
58(12):899-908, 2009<br /><b>62</b>. Belcaro G., et al., Efficacy and
safety of Meriva(R), a curcumin-phosphatidylcholine complex, during
extended administration in osteoarthritis patients, Altern Med Rev,
15(4):337-334, 2010<br /><b>63</b>. Shankar T.NB., et al., Toxicity
studies on turmeric (Curcuma longa): Acute toxicity studies in rats,
guinea pigs and monkeys, Indian J Exp Biol, 18:73-5, 1980</span><br /></span><hr />
<span style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"><br /></span><span style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: xx-small;"><b>Σημειώσεις</b>:</span><br /><span style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"><span style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: xx-small;"><span style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"><img align="right" src="http://www.freeinquiry.gr/upload/files/2014/04/Marios-Dimopoulos.jpg" /></span>Ο <b>Μάριος Δημόπουλος</b>
είναι διατροφολόγος και συγγραφέας. Γεννήθηκε το 1975. Σπούδασε
Φιλολογία με ειδικότητα στη Γλωσσολογία στη Φιλοσοφική Σχολή του Εθνικού
Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Στη συνέχεια στράφηκε προς τις
φυσικές θεραπείες και σπούδασε Κλινική Διατροφολογία (Λονδίνο, New
Jersey). Είναι μέλος του American Council of Applied Clinical Nutrition
και του American Association of Drugless Practitioners. Έχει εκπαιδευθεί
στη Φυσική Ιατρική στα British Institute of Homeopathy (New Jersey,
USA), Trinity College of Natural Health (Indianapolis, USA),
International Society of Homotoxicology (Baden-Baden, Germany) και
University of California (San Francisco), (σεμινάρια). Σήμερα,
εκπαιδεύεται για απόκτηση πτυχίου Doctor of Naturopathy. <br /><br />Έχει γράψει 14 βιβλία:<br />«Οι θεραπείες του καρκίνου από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα» (έκδ. Εύανδρος, 2004)<br />«Τα μυστικά της μακροζωίας» (έκδ. Εύανδρος, 2005)<br />«<a href="http://www.freeinquiry.gr/pro.php?id=2466">Χοληστερίνη: Ένας σύγχρονος μύθος</a>» (έκδ. Etra, 2011)<br />«<a href="http://www.freeinquiry.gr/pro.php?id=3064">Φυσικές μέθοδοι αντιμετώπισης του καρκίνου</a>» (έκδ. Etra, 2013)<br />«Κρέας: Όλη η αλήθεια» (έκδ. Κάδμος, 2014)<br />«Αιωνόβιοι; Ναι! Όλα τα μυστικά» (έκδ, Κάδμος, 2014)<br />«Πόνος στη μέση. Φυσικές θεραπείες» (έκδ. Κάδμος, 2014)<br />«Νικήστε την αρθρίτιδα» (έκδ. Κάδμος, 2014)<br />«Προλάβετε τον καρκίνο του μαστού και του προστάτη» (έκδ. Κάδμος, 2014)<br />«Έμπολα: Όλη η αλήθεια» (έκδ. Κάδμος, 2014)<br />«Υπερτροφές: Γίνετε αιωνόβιοι» (έκδ. Κάδμος, 2014)<br />«Γάλα: Πόσο αθώο είναι;» (έκδ. Κάδμος, 2014)<br />«Συντηρητικά στα τρόφιμα: Ευζωία ή θάνατος;» (έκδ. Κάδμος, 2015)<br />«Νικήστε τις ασθένειες με τα βότανα» (2 τόμοι, έκδ. Κάδμος, 2015)<br /><br />Υπήρξε
επιμελητής του βιβλίου «Natural Medicine, Οδηγός αναφοράς συμπληρωμάτων
διατροφής και βοτάνων για φαρμακοποιούς, γιατρούς, διατροφολόγους και
άλλους ειδικούς της υγείας» (επιμέλεια και εποπτεία έκδοσης), εκδ. Etra,
Αθήνα, 2013.<br /><br />Το 2007 εξέδωσε το περιοδικό υγείας NutriHealth.
Είναι συνεργάτης των εκδόσεων Etra και Κάδμος και τακτικός αρθρογράφος
της εφημερίδας «Holistic Life» και του περιοδικού Hellenic Nexus. Είναι
καθηγητής στη Σχολή Εναλλακτικών Θεραπειών Natural Health Science.</span><br /></span><hr />
<span style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"><span style="font-size: xx-small;"><br /><b>Διαβάστε άρθρα </b><br />του κ. Δημόπουλου στην «<a href="http://www.freeinquiry.gr/">Ελεύθερη Έρευνα</a>»:<br /><a href="http://www.freeinquiry.gr/pro.php?id=3089">Φυσικές θεραπείες του καρκίνου</a><br /><a href="http://www.freeinquiry.gr/pro.php?id=3297">Φυτά με αντικαρκινική δράση</a><br /><a href="http://www.freeinquiry.gr/pro.php?id=3071">Χημειοθεραπεία–ακτινοβολίες: Αναπόδεικτες, αναποτελεσματικές και επικίνδυνοι μέθοδοι</a><br /><a href="http://www.freeinquiry.gr/pro.php?id=3118">Προσταγλανδίνες, αντιοξειδωτικά και καρκίνος</a><br /><a href="http://www.freeinquiry.gr/pro.php?id=2485">Χοληστερίνη: Μια σύγχρονη ιατρική απάτη</a><br /><a href="http://www.freeinquiry.gr/pro.php?id=2528">Επικίνδυνα τα φάρμακα μείωσης της χοληστερίνης</a><a href="http://www.freeinquiry.gr/pro.php?id=2148"><br />Ανθυγιεινή η πολυήμερη χριστιανική νηστεία</a><br /><a href="http://www.freeinquiry.gr/pro.php?id=2657">Η νηστεία της Σαρακοστής βλάπτει σοβαρά την υγεία</a><br /><a href="http://www.freeinquiry.gr/pro.php?id=3363">Γάλα: Βλαβερή τροφή μετά τον απογαλακτισμό</a><br /><a href="http://www.freeinquiry.gr/pro.php?id=3383">Γιατί χαλάνε τα δόντια μας;</a><br /><a href="http://www.freeinquiry.gr/pro.php?id=2010">Ήλιος: Ευεργέτης της υγείας μας</a><br /><a href="http://www.freeinquiry.gr/pro.php?id=3121">Σύγχρονη Ιατρική: Μια «θρησκεία» του φόβου</a><br /><a href="http://www.freeinquiry.gr/pro.php?id=2601">Γιατροί−φάρμακα: Πρώτη αιτία θανάτου</a><br /><a href="http://www.freeinquiry.gr/pro.php?id=3451">Κρεατοφαγία και ιχθυοφαγία στην αρχαία Ελλάδα</a><br /><a href="http://www.freeinquiry.gr/pro.php?id=3400">Το παραμύθι «ζέα»</a><br /><b><br /><br />Διαβάστε τη συνέντευξη </b><br />του κ. Δημόπουλου</span></span><span style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"><span style="font-size: xx-small;"><span style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"><span style="font-size: xx-small;"> στην «<a href="http://www.freeinquiry.gr/">Ελεύθερη Έρευνα</a>»:</span></span><br /><a href="http://www.freeinquiry.gr/pro.php?id=3444">Η ανοησία της χορτοφαγίας</a></span></span><br />
<br />
Πηγή:<br />
<br />
<span style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"><span style="font-size: xx-small;"><a href="http://www.freeinquiry.gr/pro.php?id=3762">http://www.freeinquiry.gr/pro.php?id=3762</a> </span></span></div>
Μάριος Δημόπουλοςhttp://www.blogger.com/profile/11424198481994945581noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5886372110242634336.post-34415696962088587782015-05-03T11:21:00.001-07:002015-05-03T11:21:30.310-07:00ΤΟ ΝΕΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ΜΑΡΙΟΥ ΔΗΜΟΠΟΥΛΟΥ ''ΠΡΟΛΑΒΕΤΕ ΤΟΝ ΚΑΡΚΙΝΟ ΤΟΥ ΜΑΣΤΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΡΟΣΤΑΤΗ. ΟΛΕΣ ΟΙ ΦΥΣΙΚΕΣ ΘΕΡΑΠΕΙΕΣ''<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Κυκλοφόρησε το νέο βιβλίο του Μάριου Δημόπουλου "Προλάβετε τον καρκίνο του μαστού και του προστάτη. Όλες οι φυσικές θεραπείες''. Σε αυτό το βιβλίο θα πληροφορηθείτε όλους τους φυσικούς τρόπους πρόληψης του καρκινού του μαστού, της καλοήθους υπερπλασίας του προστάτη και του καρκίνου του προστάτη, καθώς και τις φυσικές μεθόδους θεραπείας αυτών των ασθενειών, με διατροφή, ειδικά συμπληρώματα διατροφής και φυτοθεραπεία. <br />
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg7oxdPjNN9qTCHLU2688MaEBcKC-hHXyv0An93Brv8xRalifTbA56yRgzkcuaxTqptPnjiKMw4aEqVoXLOKIMiPcEgdamNTMu5BHp-W1z3FAoqGmiUN4DmYZRZsyaGHkbxaVThXbqnNro/s1600/marios+prostate+breast+cancern.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg7oxdPjNN9qTCHLU2688MaEBcKC-hHXyv0An93Brv8xRalifTbA56yRgzkcuaxTqptPnjiKMw4aEqVoXLOKIMiPcEgdamNTMu5BHp-W1z3FAoqGmiUN4DmYZRZsyaGHkbxaVThXbqnNro/s1600/marios+prostate+breast+cancern.jpg" height="320" width="217" /></a></div>
<br /></div>
Μάριος Δημόπουλοςhttp://www.blogger.com/profile/11424198481994945581noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5886372110242634336.post-20772690532417872202015-04-04T18:54:00.000-07:002015-04-04T18:54:01.043-07:00ΤΟ ΝΕΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ΜΑΡΙΟΥ ΔΗΜΟΠΟΥΛΟΥ ''ΝΙΚΗΣΤΕ ΤΗΝ ΑΡΘΡΙΤΙΔΑ''<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="text-align: justify;">
Το νέο μου βιβλίο "Νικήστε την αρθρίτιδα. Φυσικές μέθοδοι αντιμετώπισης'' έχει κυκλοφορήσει από τις εκδόσεις Κάδμος. Στο βιβλίο αυτό θα πληροφορηθείτε πώς μια ειδική διατροφή, ειδικά συμπληρώματα διατροφής και συγκεκριμένα βότανα μπορούν να σας βοηθήσουν να ανακουφιστείτε από τον πόνο της αρθρίτιδας (οστεοαρθρίτιδας και ρευματοειδούς αρθρίτιδας). Είναι βιβλίο μοναδικό που έλειπε από την ελληνική βιβλιογραφία.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEirgffhaZa-FzKpTQ7FB10FV-CQXeNd52gnJ8S_5T2CKfaFJ5B83FdMaitmUausW8V_SZTGsvZnzi5sqhGGzxb_ojy3COc9xdiJwZ-y-zLhPxIPA1Qq97hzy5nGaEyGwC9U6nT8rahAZLM/s1600/marios+arthritis_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEirgffhaZa-FzKpTQ7FB10FV-CQXeNd52gnJ8S_5T2CKfaFJ5B83FdMaitmUausW8V_SZTGsvZnzi5sqhGGzxb_ojy3COc9xdiJwZ-y-zLhPxIPA1Qq97hzy5nGaEyGwC9U6nT8rahAZLM/s1600/marios+arthritis_n.jpg" height="320" width="217" /></a></div>
<br /></div>
Μάριος Δημόπουλοςhttp://www.blogger.com/profile/11424198481994945581noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5886372110242634336.post-83071065375231505992015-04-04T18:45:00.000-07:002015-04-04T18:45:03.562-07:00ΤΟ ΝΕΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ΜΑΡΙΟΥ ΔΗΜΟΠΟΥΛΟΥ ''ΥΠΕΡΤΡΟΦΕΣ: ΓΙΝΕΤΕ ΑΙΩΝΟΒΙΟΙ''<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="text-align: justify;">
Το νέο μου βιβλίο ''Υπετροφές: Γίνετε αιωνόβιοι''
μόλις κυκλοφόρησε. Στο βιβλίο αυτό θα πληροφορηθείτε για όλες τις
υπερτροφές (super foods) που μπορούν να σας χαρίσουν υγεία και να
αλλάξουν τη ζωή σας.</div>
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgoiAgQILNUdv1i7dj5Pi7epCW7FL7wIv85AmQolqvbRPxSM5lnimXH12DLmZ_seUPbSjOhnbKBcEKn0O8CmPeG0AL_mQSwXsBeDTF_gaSPEyuo1en-rO8FgN6Gz1MhQv8ZIXqt3gzc6i0/s1600/Super+foods.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgoiAgQILNUdv1i7dj5Pi7epCW7FL7wIv85AmQolqvbRPxSM5lnimXH12DLmZ_seUPbSjOhnbKBcEKn0O8CmPeG0AL_mQSwXsBeDTF_gaSPEyuo1en-rO8FgN6Gz1MhQv8ZIXqt3gzc6i0/s1600/Super+foods.jpg" height="320" width="217" /></a></div>
</div>
Μάριος Δημόπουλοςhttp://www.blogger.com/profile/11424198481994945581noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5886372110242634336.post-62250231149195048862015-03-09T12:00:00.000-07:002015-03-09T12:00:11.341-07:00ΤΟ ΝΕΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ΜΑΡΙΟΥ ΔΗΜΟΠΟΥΛΟΥ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΓΑΛΑ<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjKwXXGPBdGayrAriryh7OkDSucG9uBRaCP0nO_ICnhiZzFnMvAuqNFuJOjoJckXUi9i0qdP9FaDHqK6_51xKxNlU4Ojsg5nnuAx2gmYMprafTp1CbHumx5guOtHbtnfsadUtxo8oGq36s/s1600/milk.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjKwXXGPBdGayrAriryh7OkDSucG9uBRaCP0nO_ICnhiZzFnMvAuqNFuJOjoJckXUi9i0qdP9FaDHqK6_51xKxNlU4Ojsg5nnuAx2gmYMprafTp1CbHumx5guOtHbtnfsadUtxo8oGq36s/s1600/milk.jpg" height="320" width="214" /></a></div>
<br />
<br />
<br />
<br />
Από τις εκδόσεις Κάδμος έχει κυκλοφορήσει το βιβλίο μου "Γάλα: Πόσο αθώο είναι;", στο οποίο δειχνω τη βλαπτικότητα του εμπορικού αγελαδινού γάλακτος, και δείχνω πώς μπορείτε να βρείτε γάλα που είναι
απαλλαγμένο από ορμόνες, αντιβιοτικά και άλλες τοξίνες. Εξετάζονται το κατσικίσιο γάλα, το γάλα γαϊδούρας, το ξινόγαλο, το κεφίρ, καθώς και μη ζωικά γάλατα, όπως το γάλα αμυγδάλου και το γάλα σουσαμιού.<br />
</div>
Μάριος Δημόπουλοςhttp://www.blogger.com/profile/11424198481994945581noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5886372110242634336.post-56653538899664785212015-03-09T11:55:00.002-07:002015-03-09T11:55:30.703-07:00ΤΟ ΝΕΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ΜΑΡΙΟΥ ΔΗΜΟΠΟΥΛΟΥ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΚΡΕΑΣ<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjI9MhMFjL3O6IT0oYRaA_kL3cLDRkP-ZEsDSukN0OvAzkmciEoG14hGrRwLy-igzOnCruZXN6Fcpp214O6XxJ7Va5ti3kIXtBnrJUHZIQl52ztoc5hhMwxQUqsdQjsKC1RIQFbJdv6jGk/s1600/marios+book+meat.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjI9MhMFjL3O6IT0oYRaA_kL3cLDRkP-ZEsDSukN0OvAzkmciEoG14hGrRwLy-igzOnCruZXN6Fcpp214O6XxJ7Va5ti3kIXtBnrJUHZIQl52ztoc5hhMwxQUqsdQjsKC1RIQFbJdv6jGk/s1600/marios+book+meat.jpg" height="320" width="227" /></a></div>
<br />
<br />
Από τις εκδόσεις Κάδμος έχει κυκλοφορήσει το βιβλίο μου "Κρέας. Όλη η
αλήθεια", στο οποίο δειχνω τη βλαπτικότητα του εμπορικού κρέατος και των
αλλαντικών, και δείχνω πώς μπορείτε να βρείτε κρέας που είναι
απαλλαγμένο από ορμόνες, αντιβιοτικά και άλλες τοξίνες.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
</div>
Μάριος Δημόπουλοςhttp://www.blogger.com/profile/11424198481994945581noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5886372110242634336.post-75834014792722526132014-09-01T07:18:00.001-07:002014-09-01T07:18:27.538-07:00ΜΥΣΤΙΚΕΣ ΤΡΟΦΕΣ ΚΑΙ ΒΟΤΑΝΑ ΜΑΚΡΟΖΩΙΑΣ ΤΩΝ ΟΚΙΝΑΟΥΑ<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<!--[if gte mso 9]><xml>
<w:WordDocument>
<w:View>Normal</w:View>
<w:Zoom>0</w:Zoom>
<w:PunctuationKerning/>
<w:ValidateAgainstSchemas/>
<w:SaveIfXMLInvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid>
<w:IgnoreMixedContent>false</w:IgnoreMixedContent>
<w:AlwaysShowPlaceholderText>false</w:AlwaysShowPlaceholderText>
<w:Compatibility>
<w:BreakWrappedTables/>
<w:SnapToGridInCell/>
<w:WrapTextWithPunct/>
<w:UseAsianBreakRules/>
<w:DontGrowAutofit/>
</w:Compatibility>
<w:BrowserLevel>MicrosoftInternetExplorer4</w:BrowserLevel>
</w:WordDocument>
</xml><![endif]--><br />
<!--[if gte mso 9]><xml>
<w:LatentStyles DefLockedState="false" LatentStyleCount="156">
</w:LatentStyles>
</xml><![endif]--><!--[if !mso]><img src="//img2.blogblog.com/img/video_object.png" style="background-color: #b2b2b2; " class="BLOGGER-object-element tr_noresize tr_placeholder" id="ieooui" data-original-id="ieooui" />
<style>
st1\:*{behavior:url(#ieooui) }
</style>
<![endif]--><!--[if gte mso 10]>
<style>
/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:"Κανονικός πίνακας";
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-parent:"";
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin:0cm;
mso-para-margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:10.0pt;
font-family:"Times New Roman";
mso-ansi-language:#0400;
mso-fareast-language:#0400;
mso-bidi-language:#0400;}
</style>
<![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml>
<o:shapedefaults v:ext="edit" spidmax="1026"/>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml>
<o:shapelayout v:ext="edit">
<o:idmap v:ext="edit" data="1"/>
</o:shapelayout></xml><![endif]-->
<br />
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<b style="mso-bidi-font-weight: normal;"> </b></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg_ko0AqkWhfOZQeyOrTT51xgnepX2OeRHp_DqnJjXfVPTNpzhzyaG5dtuwKu6eTSu8Jba-b0G-OxsGbFQw9BxXW4UK-PyqipS6X2pPZCtB8VYxo18K0oBrEoBcf_JzY_zoTnOAjgY03Xk/s1600/hellenic+nexusn.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg_ko0AqkWhfOZQeyOrTT51xgnepX2OeRHp_DqnJjXfVPTNpzhzyaG5dtuwKu6eTSu8Jba-b0G-OxsGbFQw9BxXW4UK-PyqipS6X2pPZCtB8VYxo18K0oBrEoBcf_JzY_zoTnOAjgY03Xk/s1600/hellenic+nexusn.jpg" height="320" width="240" /></a></b></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Ανακοινώνω ότι από εδώ και στο εξής θα είμαι συνεργάτης και τακτικός αρθρογράφος του περιοδικού Hellenic Nexus.</b></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Στο περιοδικό Hellenic Nexus (τεύχος Ιουλίου) δημοσιεύθηκε το παρακάτω άρθρο μου:</b></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<b style="mso-bidi-font-weight: normal;">ΜΥΣΤΙΚΕΣ ΤΡΟΦΕΣ ΚΑΙ ΒΟΤΑΝΑ ΜΑΚΡΟΖΩΙΑΣ ΤΩΝ ΟΚΙΝΑΟΥΑ</b></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Οκινάουα: Ο πιο μακρόβιος λαός της γης</b></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Οι Οκινάουα είναι κάτοικοι του
συμπλέγματος των νησιών <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Okinawa</span><span lang="EN-US"> </span>σε ένα όμορφο αρχιπέλαγος που εκτείνεται 800 μίλια ανάμεσα στην
Ιαπωνία και στην Ταϊβάν. Οι Οκινάουα είναι ο πιο μακρόβιος και αιωνόβιος
πληθυσμός στην γη. Υπάρχουν πάνω από 400 αιωνόβιοι σε πληθυσμό 1,3 εκατομμυρίων
κατοίκων – περίπου 34 σε 1000 κατοίκους – και οι περισσότεροι απ’ αυτούς
παραμένουν δραστήριοι και ζουν ανεξάρτητοι παρά την ηλικία τους. Ως μέτρο
σύγκρισης, αναφέρουμε ότι στις ΗΠΑ υπάρχουν μόνο 5 με 10 αιωνόβιοι σε 1000
κατοίκους, μια διαφορά τεράστια, συν το ότι οι περισσότεροι από τους αιωνόβιους
Αμερικανούς δεν έχουν καλή υγεία ούτε έχουν την ενεργητικότητα και τη ζωντάνια
των Οκινάουα. Χαρακτηριστική η περίπτωση ενός 95χρονου Οκινάουα ονόματι <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Yukinsan</span>, που μόνο για
95χρονος δεν έμοιαζε. Σε αυτή την τόσο μεγάλη ηλικία συνέχιζε να δουλεύει ως
σύμβουλος σε μια εταιρεία. Περπατούσε μάλιστα τρία τέταρτα κάθε πρωί για να
πάει στη δουλειά και όταν τελείωνε την εργασία του, περπατούσε πάλι σαν άσκηση.
Η μητέρα του <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Yukinsan </span>είχε
πεθάνει σε ηλικία 102 ετών!</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Οι πρώτες μελέτες για τη
μακροζωία των Οκινάουα ξεκίνησαν από Ιάπωνες επιστήμονες, αλλά τα πορίσματα των
ερευνών αυτών γράφονταν στην ιαπωνική γλώσσα, κάτι που έκανε δυσπρόσιτες τις
μελέτες αυτές στον δυτικό πολιτισμό. Έτσι το φαινόμενο <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Okinawa</span><span lang="EN-US"> </span>δεν είχε
λάβει μεγάλες διαστάσεις και δεν είχε γίνει ευρέως γνωστό, μέχρις ότου οι
γεροντολόγοι <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Bradley</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">J</span>. <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Willcox</span>, μέλος στο τμήμα
Αντιγήρανσης στην Ιατρική Σχολή του <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Harvard</span><span lang="EN-US"> </span>και ο <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">D</span>. <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Craig</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Willcox</span>, <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Ph</span>.<span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">D</span>., ιατρικός ανθρωπολόγος
επισκέφθηκαν τα νησιά <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Okinawa</span><span lang="EN-US"> </span>και συνεργάστηκαν με
τον καρδιολόγο <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Makoto</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Suzuki</span>,
ο οποίος είχε ξεκινήσει τις μελέτες του στους ηλικιωμένους Οκινάουα ήδη από τα
μέσα της δεκαετίας του 1970 (<b style="mso-bidi-font-weight: normal;">1</b>). </div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Οι μελέτες έχουν δείξει ότι η
μακροζωία των Οκινάουα δεν οφείλεται τόσο σε γενετικούς παράγοντες όσο στον
τρόπο ζωής τους. Πολλά έχουν ειπωθεί για το τι είναι αυτό που τους κάνει ακόμα
πιο μακρόβιους και πιο υγιείς από τους γείτονές τους Ιάπωνες. Η σημαντικότερη
αιτία είναι ότι η διατροφή τους είναι πολύ χαμηλή σε θερμίδες (πιο χαμηλή σε
θερμίδες και από τη διατροφή των Ιαπώνων), και όλα τα πειράματα των
γεροντολόγων σε ζώα έχουν δείξει ότι μια ολιγοθερμιδική δίαιτα με αίσθηση
πείνας διπλασιάζει τον χρόνο επιβίωσής τους. Οι Οκινάουα όμως δεν
υποσιτίζονται. Καταναλώνουν μια μεγάλη ποικιλία τροφών, συνολικά 206
διαφορετικές τροφές συμπεριλαμβανομένων και βοτάνων. 38 διαφορετικές τροφές
καταναλώνονται σε τακτική βάση. Καταναλώνουν επτά μερίδες λαχανικών και φρούτων
και στη διατροφή τους υπάρχει μια καλή αναλογία ωμέγα 6 προς ωμέγα 3 λιπαρών
οξέων, αφού καταναλώνουν άφθονα ψάρια που είναι πηγή ωμέγα 3 λιπαρών οξέων. </div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Τροφές και βότανα που χαρίζουν υγεία και μακροζωία στους Οκινάουα</b></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Ωστόσο λίγοι έχουν αναφερθεί σε
ορισμένες τροφές και βότανα που απουσιάζουν από διαιτολόγια άλλων λαών, και
είναι αυτές ένας καθοριστικός παράγοντας για τη μακροζωία και άριστη υγεία των
Οκινάουα. Ας εξετάσουμε αυτές τις σπάνιες τροφές και τα βότανα.</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">1. </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Goya/Bitter Melon </span><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">(</span>Πικρό<span style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span>πεπόνι<span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">)</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Το φρούτο <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">goya</span><span lang="EN-US"> </span>μεταφέρθηκε
στα νησιά <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Okinawa</span><span lang="EN-US"> </span>από την αρχαία Κίνα. Είναι πλούσιο σε βιταμίνη <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">C</span>, αλλά έχει την εξής
ιδιαιτερότητα: Ακόμα και αν ψηθεί σε υψηλές θερμοκρασίες, δεν χάνει τη βιταμίνη
<span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">C</span>, όπως όλα τα άλλα
φρούτα και λαχανικά. Ο λαός το χρησιμοποιεί για την πρόληψη και θεραπεία του
διαβήτη, του καρκίνου και κατά διαφόρων μολύνσεων, ιδιαίτερα των
γαστροπεπτικών. Το έχουν χρησιμοποιήσει (τους σπόρους, τις ρίζες και τα φύλλα
του) για γαστρεντερικές ασθένειες, συμπεριλαμβανομένων των χρόνιων στομαχικών
ελκών και της δυσεντερίας. Χρόνιες επίσης νόσοι όπως ο ρευματισμός, η αρθρίτιδα
και ασθένειες της σπλήνας και του ήπατος έχουν θεραπευθεί με το φρούτο αυτό.
Θεωρείται μάλιστα και ως ισχυρό ανδρικό αφροδισιακό. </div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Πολλοί από τους λαϊκούς ισχυρισμούς
για τη θεραπευτική δράση του <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">goya</span><span lang="EN-US"> </span>έχουν επιβεβαιωθεί από τη σύγχρονη επιστήμη. Και πρώτα από
όλα οι αντικαρκινικές του ιδιότητες. Η πικρή γεύση του <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">goya</span><span lang="EN-US"> </span>οφείλεται
στην παρουσία των <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">curcubitacins</span><span lang="EN-US"> </span>από την οικογένεια των τριτερπινών, ενός από τα φυτοχημικά
που θεωρούνται ότι παίζουν ρόλο στην πρόληψη του καρκίνου (<b style="mso-bidi-font-weight: normal;">2</b>). Η αντινεοπλασματική δράση του έχει αποδειχθεί σε μελέτες που
έγιναν σε ζώα και οφείλεται σε μια συγκεκριμένη αντικαρκινική πρωτεΐνη που
βρίσκεται στο <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">goya</span>. Διάφορες
κλινικές μελέτες έχουν αποδείξει ότι το <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">goya</span><span lang="EN-US"> </span>μειώνει το σάκχαρο των διαβητικών.
Έχει αποδειχθεί επίσης ότι αναχαιτίζει την ανάπτυξη του έρπητα και ότι είναι
ευεργετικό για τη θεραπεία του γλαυκώματος και των αιμορροΐδων. </div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">2. </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Hechima </span>ή<span style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Vegetable Sponge</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Το <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">hechima</span><span lang="EN-US"> </span>είναι
ένα λαχανικό που αφήνει μια γλυκιά γεύση στο στόμα. Ανήκει στην οικογένεια της
νεροκολοκύθας. Μια κούπα ωμού <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">hechima</span><span lang="EN-US"> </span>περιέχει μόνο 20 θερμίδες αλλά σημαντικές ποσότητες
βιταμινών: 12<span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">mg</span><span lang="EN-US"> </span>βιταμίνη <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">C</span>,
28<span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">mcg</span><span lang="EN-US"> </span>φολικό
οξύ και σημαντική ποσότητα καροτενοειδών. Το πιο σημαντικό είναι ότι περιέχει
κάποιες πρωτεΐνες οι οποίες, όπως έχει αποδειχθεί από πολυάριθμες μελέτες έχουν
αντικαρκινικές και αντιικές ιδιότητες (<b style="mso-bidi-font-weight: normal;">3</b>).
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
3. Γλυκοπατάτα</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Αν και η γλυκοπατάτα δεν είναι
άγνωστη σε μας, την αναφέρουμε, διότι αποτελεί μια από τις πιο δημοφιλείς
τροφές των Οκινάουα. Τον χειμώνα εξαιτίας της κακοκαιρίας και των τυφώνων
καταστρέφονται οι σοδειές ρυζιού. Έτσι αντικαθιστούν το ρύζι με γλυκοπατάτα. Η
γλυκοπατάτα είναι πολύ πιο υγιεινή από την πατάτα. Είναι πλούσια σε βιταμίνη <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">C</span>, καροτενοειδή και ιδιαίτερα
άλφα καροτίνη, βιταμίνες Ε , σαπωνίνες, φλαβονοειδή όπως βήτα σιτοστερόλη,
αλκαλοειδή, ταννίνες και φυτικές ίνες. </div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
4. Φύκια</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Τα φύκια είναι η αγαπημένη τροφή
των Οκινάουα. Υπάρχουν πάνω από 2.500 ποικιλίες φυκιών που περιλαμβάνουν άλγη
γλυκών νερών και φύκια <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">kelp</span><span lang="EN-US"> </span>των ωκεανών. Σε γενικές γραμμές τα φύκια ταξινομούνται
σύμφωνα με το χρώμα τους – καφέ, κόκκινο, πράσινο, μπλε-πράσινο. Τα αγαπημένα
φύκια των Οκινάουα είναι το <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Kombu</span>,
καφετί φύκι, το <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Nori</span>, κόκκινο
φύκι, το <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Hijiki</span><span lang="EN-US"> </span>και το <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Wakame</span>.
</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Τα φύκια είναι σημαντική πηγή
πρωτεΐνης, ασβεστίου και ιωδίου. Το πιο σημαντικό από όλα όμως είναι ότι έχουν
ισχυρή αντικαρκινική δράση. Είναι ιδιαίτερα ωφέλιμα για τις γυναίκες, διότι
περιέχουν μια ομάδα φυτοοιστρογόνων, τις λιγνάνες, που τις προστατεύουν από τον
καρκίνο του μαστού. Μελέτες σε πειραματόζωα έδειξαν ότι μια δίαιτα που
περιλαμβάνει 5% φύκια <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">kombu</span><span lang="EN-US"> </span>παρεμποδίζει σε σημαντικό βαθμό στην εκδήλωση καρκίνου του
μαστού (<b style="mso-bidi-font-weight: normal;">4</b>). Τα φύκια δεν ασκούν
προστατευτική δράση μόνο κατά του καρκίνου του μαστού. Επιστήμονες χορήγησαν <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">kombu</span><span lang="EN-US"> </span>σε
ποντίκια με όγκους και ύστερα από σύντομο χρονικό διάστημα σε περισσότερα από
τα μισά ποντίκια σημειώθηκε σμίκρυνση του όγκου της τάξης 89-95% (<b style="mso-bidi-font-weight: normal;">5</b>). Τα φύκια επίσης έχει αποδειχθεί ότι
μειώνουν τη βλάβη του <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">DNA</span><span lang="EN-US"> </span>που προκαλείται από διάφορα γνωστά καρκινογόνα (<b style="mso-bidi-font-weight: normal;">6</b>). Ασκούν επίσης προστατευτική δράση
κατά του καρκίνου μειώνοντας τα ποσοστά ραδιενέργειας που αποθηκεύονται στο
σώμα μας. Επιστήμονες του πανεπιστημίου <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">McGill</span> στον Καναδά ανακάλυψαν ότι τα περισσότερα θαλάσσια
φαγώσιμα χόρτα, όπως το <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">kombu</span><span lang="EN-US"> </span>και τα φύκια <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">kelp</span>,
περιέχουν ένα συστατικό που καλείται <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">sodium</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">alginate</span>, το οποίο μειώνει τα ποσοστά ραδιενεργού στροντίου που
αποθηκεύονται στο σώμα μας (<b style="mso-bidi-font-weight: normal;">7</b>). <span style="mso-spacerun: yes;"> </span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">5. </span>Τσάι<span style="mso-ansi-language: EN-US;"> <span lang="EN-US">Jasmine </span></span>ή<span style="mso-ansi-language: EN-US;"> </span>τσάι<span style="mso-ansi-language: EN-US;"> <span lang="EN-US">Sampin
</span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Οι περισσότεροι έχετε ακούσει για
την καρδιοπροστατευτική και αντικαρκινική δράση του πράσινου τσαγιού, που
πίνουν αφειδώς οι Ιάπωνες και οι Κινέζοι. Αυτό που ίσως δεν έχετε ακούσει,
είναι ότι το τσάι των Οκινάουα που ονομάζεται <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">jasmine</span>, είναι πιο υγιεινό από το
πράσινο τσάι, προσφέροντας μεγαλύτερα οφέλη στην ανθρώπινη υγεία. Οι
ηλικιωμένοι Οκινάουα καταναλώνουν μεγάλες ποσότητες από αυτό το τσάι, ενώ
σπάνια πίνουν πράσινο τσάι. Το τσάι αυτό χρησιμοποιείται εδώ και αιώνες και του
έχουν αποδοθεί από τον λαό πολλά ευεργετικά οφέλη για την ανθρώπινη υγεία. Μεταξύ
άλλων θεωρείται ότι επιβραδύνει τη διαδικασία της γήρανσης και ότι καταπολεμά
τον καρκίνο και αποτρέπει τις καρδιαγγειακές παθήσεις. </div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Αν και οι περισσότερες μελέτες
έχουν επικεντρωθεί στις θεραπευτικές ιδιότητες του πράσινου και του μαύρου
τσαγιού, όσες επιστημονικές μελέτες έχουν διεξαχθεί επιβεβαιώνουν τους λαϊκούς
αυτούς ισχυρισμούς. Οι θεραπευτικές αυτές ιδιότητες του τσαγιού <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">jasmine</span><span lang="EN-US"> </span>οφείλονται
σε μια ομάδα φλαβονοειδών, τις κατεχίνες, που έχουν αντιοξειδωτική δράση. Οι
κατεχίνες αναστέλλουν τη δράση ενός ενζύμου που απαιτείται για την αύξηση των
καρκινικών κυττάρων, με αποτέλεσμα αυτά να πεθαίνουν. Θεωρείται ότι έχει
μεγαλύτερη θεραπευτική δράση από το πράσινο τσάι, διότι, ενώ τα δύο αυτά είδη
τσαγιού έχουν την ίδια περίπου ποσότητα φλαβονοειδών, το τσάι <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">jasmine</span> περιέχει μεγαλύτερη ποσότητα
λιγνανών από ό, τι το πράσινο τσάι, κάτι που του προσδίδει μεγαλύτερη
αντιοξειδωτική δράση. Άλλες έρευνες διαπίστωσαν ότι μυγάκια έζησαν 20%
περισσότερο, όταν τσάι <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">jasmine</span><span lang="EN-US"> </span>προστέθηκε στο νερό που έπιναν (<b style="mso-bidi-font-weight: normal;">8</b>). Ανάλογα είναι και τα ευρήματα Ιαπωνέζων ερευνητών στην Ιατρική
Σχολή του πανεπιστημίου <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Nagasaki</span><span lang="EN-US"> </span>από πειράματα που έκαναν σε ποντικούς, στους οποίους
χορηγούνταν ταννίνες. Το αποτέλεσμα ήταν να παραταθεί η ζωή αυτών των ποντικών
(<b style="mso-bidi-font-weight: normal;">9</b>).</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
6. <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Kudzu</span><span lang="EN-US"> </span>ή <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Arrowroot</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Το <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">kudzu</span><span lang="EN-US"> </span>χρησιμοποιείται
ως τροφή στην Κίνα, στην Ιαπωνία και στα νησιά <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Okinawa</span>. Χρησιμοποιείται όμως και ως
βότανο στην παραδοσιακή κινεζική ιατρική. Περιέχει πολύ υψηλές ποσότητες ενός
φλαβονοειδούς που ονομάζεται <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">daidzin</span><span lang="EN-US"> </span>(της κατηγορίας των ισοφλαβόνων). Ο λαός πιστεύει ότι το <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">kudzu</span><span lang="EN-US"> </span>είναι
ευεργετικό για τη θεραπεία του κρυολογήματος και για τις ασθένειες της καρδιάς.</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
7. <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Konnyaku</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Το <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">konnyaku</span><span lang="EN-US"> </span>είναι
ένα άλλο φυτό που χρησιμοποιούν συχνά στη διατροφή τους οι Οκινάουα και του
αποδίδουν σημαντικές θεραπευτικές ιδιότητες. Έχει χρησιμοποιηθεί από τον λαό
για τη θεραπεία του στομαχόπονου, της δυσπεψίας και της δυσκοιλιότητας καθώς
και για τη θεραπεία της παχυσαρκίας, του διαβήτη και των καρδιαγγειακών
παθήσεων. Οι θεραπευτικές αυτές ιδιότητες του <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">konnyaku</span><span lang="EN-US"> </span>οφείλονται
σε ένα από τα κύρια συστατικά του, το <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">glucomannan</span>, που είναι φυτικές ίνες. Οι διατροφικές ίνες <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">glucomannan</span><span lang="EN-US"> </span>θεωρούνται
ανώτερες και πιο δραστικές από όλες τις άλλες φυτικές ίνες. Γι’ αυτό και οι
ίνες <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">glucomannan</span> είναι
πολύ αποτελεσματικές στην αντιμετώπιση της δυσκοιλιότητας και της υψηλής
χοληστερόλης και έχουν χρησιμοποιηθεί με πολύ μεγάλη επιτυχία για τη θεραπεία
του διαβήτη τύπου 2 (<b style="mso-bidi-font-weight: normal;">10-11</b>). </div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
8. <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Ucchin</span><span lang="EN-US"> </span>ή <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Turmeric</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Δεν θα μπορούσαμε να παραλείψουμε
και να μην αναφέρουμε το βότανο <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">ucchin</span>,
γνωστό στους δυτικούς ως <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">turmeric</span>,
ένα από τα πιο αγαπημένα βότανα των Οκινάουα. Οι θεραπευτικές του ιδιότητες
είναι εντυπωσιακές και είναι ένα από τα βότανα με την ισχυρότερη αντικαρκινική
δράση. Η αντικαρκινική του δράση οφείλεται κυρίως σε μια κίτρινη χρωστική ουσία
που ονομάζεται κουρκουμίνη. Οι μελέτες που πιστοποιούν την αντικαρκινική δράση
της ουσίας αυτής είναι πολλές. Το <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">turmeric</span><span lang="EN-US"> </span>είναι αποτελεσματικό κατά του
καρκίνου του στόματος, του οισοφάγου, του στομάχου, του κόλου εντέρου, του
μαστού και του δέρματος. Η κουρκουμίνη πωλείται ως συμπλήρωμα διατροφής και η
καθημερινή του λήψη θεωρείται ως μια από τις καλύτερες στρατηγικές για την
πρόληψη του καρκίνου.</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
9<span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">. Sakuna </span>ή<span style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Long Life Grass</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
«Αν φας ένα φύλλο του φυτού <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Sakuna</span>, μπορεί να προσθέσεις
μια μέρα στη ζωή σου». Αυτό ισχυρίζεται η λαϊκή ιατρική των Οκινάουα, η οποία
χρησιμοποιεί τα φύλλα του φυτού αυτού για τη θεραπεία του άσθματος, για την
υψηλή πίεση του αίματος, τη νευραλγία, τον ρευματισμό, την πλευρίτιδα και τη βρογχίτιδα.
Πρέπει πάντως να γίνουν περαιτέρω επιστημονικές έρευνες, για να αποδειχθούν
πλήρως οι λαϊκοί αυτοί ισχυρισμοί. Το βότανο αυτό έχει υπέροχο άρωμα και
χρησιμοποιείται σε σαλάτες και σούπες. </div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
10. <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Bonito</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Το <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">bonito</span><span lang="EN-US"> </span>είναι ένα
φυτό πλούσιο σε ωμέγα 3 λιπαρά οξέα καθώς και σε ψευδάργυρο. Χρησιμοποιείται ως
βάση σε σούπες και σως.</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">11. Hippazu </span>ή<span style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Okinawan Pepper</span><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;"></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Το φυτό <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">hippazu</span><span lang="EN-US"> </span>φέρει
καρπούς που μπορούν να αποξηρανθούν και να χρησιμοποιηθούν ως πιπέρι. Οι
Οκινάουα πιστεύουν ότι βοηθά στις στομαχικές παθήσεις. Επιπλέον, το πιπέρι
αυξάνει τα γαστρικά υγρά. Έχει μάλιστα αντιμικροβιακές ιδιότητες. Πέντε
φαινολικές αμίδες έχουν αναγνωριστεί στην πιπερίνη και όλες έχουν μεγαλύτερη
αντιοξειδωτική δράση από τη βιταμίνη Ε.</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">12. Ndjana </span>ή<span style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Nigana </span>ή<span style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Bitter Leaf</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Οι Οκινάουα τρώνε αυτά τα πικρά
φύλλα ωμά. Τα φύλλα αυτά περιέχουν μεγάλη ποσότητα βιταμίνης <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">C</span><span lang="EN-US"> </span>και
καροτενοειδών. Το <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">ndjana</span><span lang="EN-US"> </span>χρησιμοποιείται στη λαϊκή ιατρική των Οκινάουα για τη
θεραπεία του πυρετού, των στομαχικών ελκών και των καρδιαγγειακών παθήσεων. Το
κόβουν σε μικρά κομμάτια και το ρίχνουν σε διάφορες σαλάτες. Γαρνίρουν επίσης
με αυτό το ψημένο στη σχάρα ψάρι.</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
13. <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Shiso</span><span lang="EN-US"> </span>ή <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Perilla</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Το <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">shisho</span><span lang="EN-US"> </span>αποτελεί
μια από τις μεγαλύτερες από τις μεγαλύτερες πηγές προ-βιταμίνης Α. Η
περιεκτικότητά του σε αυτή τη βιταμίνη είναι μεγαλύτερη ακόμα και από τον
μαϊντανό, ένα φυτό που φημίζεται για την υψηλή περιεκτικότητά του στη βιταμίνη
αυτή. Χρησιμοποιείται στην παραδοσιακή ιατρική των Οκινάουα για τη θεραπεία του
πυρετού, του πονοκεφάλου και της τριχόπτωσης. Έχει υπέροχο άρωμα που θυμίζει
κάτι μεταξύ μέντας και βασιλικού. Χρησιμοποιείται για το γαρνίρισμα ψαριών
ψημένων στη σχάρα καθώς και σε σούπες.</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
14. <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Shiitake</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">mushroom</span> (<span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Lentinus</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">edodes</span>)</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Οι Οκινάουα καταναλώνουν
αποξηραμένα μανιτάρια <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">shiitake</span>.
Στη λαϊκή ιατρική των Οκινάουα αυτά τα μανιτάρια χρησιμοποιούνται για τη
θεραπεία του κρυολογήματος, των καρδιαγγειακών παθήσεων και για την πρόληψη του
καρκίνου. Πολλές είναι οι μελέτες που αποδεικνύουν την αντικαρκινική δράση του
μανιταριού <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">shiitake</span>. Ο
πολυσακχαρίτης <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">lentinan</span><span lang="EN-US"> </span>που έχει απομονωθεί από το <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">shiitake</span><span lang="EN-US"> </span>έχει
φανεί ότι έχει αντικαρκινική δράση σε διάφορες μελέτες με πειραματόζωα (12). Σε
έρευνα που διεξήχθη στο <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">National</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Cancer</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Center</span><span lang="EN-US"> </span>στην Ιαπωνία αποδείχθηκε σε πειραματόζωα η αντιογκική δράση
των μανιταριών <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">shiitake</span><span lang="EN-US"> </span>καθώς και των μανιταριών <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">maitake</span><span lang="EN-US"> </span>και <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">reishi</span>. Τα συγκεκριμένα μανιτάρια
αυξάνουν τη δράση των φυσικών φονικών κυττάρων κατά των νεοπλασιών, όπως
επιβεβαιώνει ο <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Raymond</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Charg</span>,
γιατρός στο <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Memorian</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Sloan</span>-<span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Kettering</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Cancer</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Center</span>, ειδικός στη
θεραπευτική δράση των μανιταριών.<span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;"></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<b style="mso-bidi-font-weight: normal;">ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ</b><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;"></span></b></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">1. Willcox B.J., Willcox C.D., Suzuki M., The
Okinawa program, 2001</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">2. </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Jilka</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">C</span><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">., </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">et</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">al</span><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">., </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">In</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">vitro</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">antitumor</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">activity</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">of</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">the</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">bitter</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">melon</span><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">, </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Mormodica</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">charantia</span><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">, </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Cancer</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Res</span><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">, 43:5151-55, 1983</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">3. </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Gao</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">W</span><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">., </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">et</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">al</span><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">., </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Luffins</span><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">-</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">S</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">a</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">small</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">novel</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">ribosome</span><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">-</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">inactivating</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">protein</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">from</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Luffa</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">cylindriea</span><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">: </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Characterization</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">and</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">mechanism</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">studies</span><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">, </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">FEBS</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Lett</span><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">, 347:257-60, 1994</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">4. </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Teas</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">J</span><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">., </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">et</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">al</span><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">., </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Dietary</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Seaweed</span><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> (</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Laminaria</span><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">) </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">and</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">mammary</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">carcinogenesis</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">in</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">rats</span><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">, </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Cancer</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Research</span><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> 44:7, 1984, 2758-61</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">5. </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Yamamoto</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">I</span><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">., </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">et</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">al</span><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">., </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Antitumor</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">effect</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">of</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">seaweeds</span><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">, </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Japanese</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Journal</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">of</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Experimental</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Medicine</span><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">, 44,
543-546, 1974 </span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">6. </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Okai</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Y</span><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">., </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">et</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">al</span><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">., </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Identification</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">of</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">heterogeneous</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">antimutagenic</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">activities</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">in</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">the</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">extract</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">of</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">edible</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">brown</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">seaweeds</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Laminaria</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">japonicum</span><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> (</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">makonbu</span><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">) </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">and</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Undaria</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">pinnatifida</span><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> (</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">wakame</span><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">) </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">by</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">the</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Umu</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">gene</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">expression</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">system</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">in</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">salmonella</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">typhimurium</span><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">, </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Mutat</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Res</span><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">., 303:63-70,
1993</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">7. </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Tamaka</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Y</span><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">., </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">et</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">al</span><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">., </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Studies</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">on</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">inhibition</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">of</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">intestinal</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">absorption</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">of</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">radioactive</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">strontium</span><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">, </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Canadian</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Medical</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Association</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Journal</span><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">., 99,
169-175, 1968 </span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">8. </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Massie</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">H</span><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">.</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">R</span><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">., </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">et</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">al</span><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">., </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Inhibition</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">of</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">iron</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">absorption</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">prolongs</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">the</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">life</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">span</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">of</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">drosophila</span><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">, </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Mech</span><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">. </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Aging</span>, 67:227-37, 1993 </div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">9. </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Uchida</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">S</span><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">., </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">et</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">al</span><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">.,</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;"> Prolongation of life span in stroke-prone spontaneously hypertensive
rats ingesting persimmon tannin, Chem. Pharm. Bull., 38</span>:<span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">1049-52, 1990</span> </div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">10. </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Doi</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">K</span><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">., </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">et</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">al</span><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">., </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Treatment</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">of</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">diabetes</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">with</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">glucomannan</span><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> (</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">konjak</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">mannan</span><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">), </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Lancet</span><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">, 987-988, 1979 </span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">11. </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Huang</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">C</span><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">.</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Y</span><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">., </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">et</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">al</span><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">., </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Effect</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">of</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">konjak</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">food</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">on</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">blood</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">glucose</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">leveling</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">patients</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">with</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">diabetes</span><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">, </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Biomed</span><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">. </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Environ</span><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">. </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Sc</span><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">., 3(2):123-31,
1990</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">12. </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Chihara</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">G</span><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">., </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Antitumor</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">and</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">immunological</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">properties</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">of</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">polysaccharides</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">from</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">fungal</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">origin</span><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">, </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Mushroom</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Science</span><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">, 2:797-814, 1978 </span></div>
</div>
Μάριος Δημόπουλοςhttp://www.blogger.com/profile/11424198481994945581noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5886372110242634336.post-62734763219704629982014-05-17T04:37:00.002-07:002014-05-17T04:37:57.273-07:00«ΚΡΕΑΣ: ΟΛΗ Η ΑΛΗΘΕΙΑ». ΤΟ ΝΕΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ΜΑΡΙΟΥ ΔΗΜΟΠΟΥΛΟΥ<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjLTjZ4h-ZnAT9N2R-Xmm8oAvOZxzCv0nwigISO2mZQ_wXRw6UGGxYwe4crEhsAivcNXjb0bvM5u1f-xo2KX7ozSALIhqs2RH7gK-Xutgy8lm98g9lrxv9wC97MvX41AmOtCx9yIrC_x9k/s1600/4.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjLTjZ4h-ZnAT9N2R-Xmm8oAvOZxzCv0nwigISO2mZQ_wXRw6UGGxYwe4crEhsAivcNXjb0bvM5u1f-xo2KX7ozSALIhqs2RH7gK-Xutgy8lm98g9lrxv9wC97MvX41AmOtCx9yIrC_x9k/s1600/4.jpg" height="320" width="227" /></a></div>
<!--[if gte mso 9]><xml>
<w:WordDocument>
<w:View>Normal</w:View>
<w:Zoom>0</w:Zoom>
<w:PunctuationKerning/>
<w:ValidateAgainstSchemas/>
<w:SaveIfXMLInvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid>
<w:IgnoreMixedContent>false</w:IgnoreMixedContent>
<w:AlwaysShowPlaceholderText>false</w:AlwaysShowPlaceholderText>
<w:Compatibility>
<w:BreakWrappedTables/>
<w:SnapToGridInCell/>
<w:WrapTextWithPunct/>
<w:UseAsianBreakRules/>
<w:DontGrowAutofit/>
</w:Compatibility>
<w:BrowserLevel>MicrosoftInternetExplorer4</w:BrowserLevel>
</w:WordDocument>
</xml><![endif]--><br />
<!--[if gte mso 9]><xml>
<w:LatentStyles DefLockedState="false" LatentStyleCount="156">
</w:LatentStyles>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 10]>
<style>
/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:"Κανονικός πίνακας";
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-parent:"";
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin:0cm;
mso-para-margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:10.0pt;
font-family:"Times New Roman";
mso-ansi-language:#0400;
mso-fareast-language:#0400;
mso-bidi-language:#0400;}
</style>
<![endif]-->
<br />
<div class="MsoNormal">
Μόλις κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Κάδμος το νέο μου βιβλίο με τίτλο <span style="font-family: "Times New Roman"; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">Κρέας: Όλη η αλήθεια</span><span style="font-family: "Times New Roman"; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">».</span></div>
<br />
<br />
<div class="MsoNormal">
Αυτό το βιβλίο αποκαλύπτει όλη την αλήθεια για το κρέας του
εμπορίου και για τις βλαπτικές του επιδράσεις στην υγεία μας.</div>
<div class="MsoNormal">
Ξέρετε ότι:</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Η κατανάλωση αλλαντικών αυξάνει
τις πιθανότητες για πρόωρο θάνατο από καρδιαγγειακά ή καρκίνο 44%;</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Η κατανάλωση αλλαντικών συμβάλλει
σε 67% αύξηση στον καρκίνο του παγκρέατος;</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Τα αλλαντικά προκαλούν καρκίνο
του εντέρου και του στομάχου;</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Τα αλλαντικά προκαλούν λευχαιμία
και όγκο στον εγκέφαλο σε παιδιά;</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Η κατανάλωση αλλαντικών προκαλεί
διαβήτη;</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Οι άνδρες που τρώνε επεξεργασμένα
κρέατα όπως μπέικον έχουν φτωχότερο σπέρμα;</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Το κρέας του εμπορίου αυξάνει τον
κίνδυνο για καρδιοπάθεια και καρκίνο;</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Η συχνή κατανάλωση κοτόπουλου
προκαλεί καρκίνο της ουροδόχου κύστης;</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Το κρέας του εμπορίου είναι βόμβα
τοξινών, αφού περιέχει ορμόνες, αντιβιοτικά και άλλες τοξίνες, ενώ το κρέας από
ζώα ελευθέρας βοσκής είναι ωφέλιμο;</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Η κατανάλωση εμπορικού κρέατος
οδηγεί σε αντίσταση των μικροβίων στα αντιβιοτικά;</div>
<div class="MsoNormal" style="tab-stops: 63.0pt; text-align: justify;">
Τρώμε κρέας με καρκινικούς
όγκους;</div>
<div class="MsoNormal" style="tab-stops: 63.0pt; text-align: justify;">
Τα μπιφτέκια των
φαστφουντάδικων περιέχουν επικίνδυνα βακτήρια και αμμωνία;</div>
<div class="MsoNormal" style="tab-stops: 63.0pt; text-align: justify;">
Το κρέας των
φαστφουντάδικων προέρχεται από ζώα στα οποία δίνουν πλαστικά, αρσενικό και
ζωικά υποπροϊόντα, όπως φτερά, μαλλιά, δέρμα, νύχια, αίμα, εσωτερικά όργανα,
έντερα, ράμφη και οστά, νεκρά άλογα, πεθαμένες γάτες και σκύλους με ευθανασία;</div>
<div class="MsoNormal" style="tab-stops: 63.0pt; text-align: justify;">
Τα χάμπουργκερς
των φαστφουντάδικων μπορεί να μην περιέχουν και καθόλου κρέας;</div>
<div class="MsoNormal" style="tab-stops: 63.0pt; text-align: justify;">
Ο συγγραφέας του
βιβλίου αυτού, ο διατροφολόγος Μάριος Δημόπουλος, <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>εξηγεί πώς μπορείτε να βρείτε κρέας καλής
ποιότητας που να μη σας βλάπτει, αν η αποκλειστική χορτοφαγία είναι σωστή, και
κατά πόσο είναι σωστό να αντικαταστήσετε το κρέας με άλλες τροφές, όπως
γαλακτοκομικά και<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>σόγια. Το βιβλίο που
κρατάτε στα χέρια σας είναι ένα βιβλίο που έλειπε από την ελληνική
βιβλιογραφία.</div>
</div>
Μάριος Δημόπουλοςhttp://www.blogger.com/profile/11424198481994945581noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5886372110242634336.post-65959276715366028882014-05-16T23:30:00.001-07:002014-05-16T23:30:08.349-07:00Ο ΜΑΡΙΟΣ ΔΗΜΟΠΟΥΛΟΣ ΜΙΛΑΕΙ ΣΤΗΝ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΝΕΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟ<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.youtube.com/embed/VoasFRj4J6s?feature=player_embedded' frameborder='0'></iframe></div>
<br />
Καλεσμένος στον τηλεοπτικό σταθμό ΑΡΤ (Tele City) στις 16-5-2014 μίλησα για το νέο μου βιβλίο με τίτλο ''Κρέας: Όλη η αλήθεια'', το οποίο εκδόθηκε αυτές τις ημέρες από τον εκδοτικό οίκο Κάδμος. Μπορείτε να παρακολουθήσετε μέρος από την εκπομπή.<br />
<br />
Δείτε και το εξώφυλλο του νέου μου βιβλίου: <br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjuVmHWyuw-iKsuyKuK2r1HWs19-iBcxiOaoKe2D_b9wFaJe0dIkePZNhujeTJbwB7pU575CPhyHFbByURXUViWLKvYWlEkTFCNDGAi9zSA9VrLlWl_u_7tm9rs6U5kXZr5huYdRVCKnJU/s1600/4.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjuVmHWyuw-iKsuyKuK2r1HWs19-iBcxiOaoKe2D_b9wFaJe0dIkePZNhujeTJbwB7pU575CPhyHFbByURXUViWLKvYWlEkTFCNDGAi9zSA9VrLlWl_u_7tm9rs6U5kXZr5huYdRVCKnJU/s1600/4.jpg" height="320" width="227" /></a></div>
<br /></div>
Μάριος Δημόπουλοςhttp://www.blogger.com/profile/11424198481994945581noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5886372110242634336.post-47820921868560938212014-05-14T08:17:00.000-07:002014-05-14T08:21:12.344-07:00ΚΑΤΑΡΡΙΠΤΟΝΤΑΣ ΤΟΥΣ ΜΥΘΟΥΣ ΤΗΣ ΧΟΡΤΟΦΑΓΙΑΣ. Η ΧΟΡΤΟΦΑΓΙΑ ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΜΑΣ<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<!--[if gte mso 9]><xml>
<w:WordDocument>
<w:View>Normal</w:View>
<w:Zoom>0</w:Zoom>
<w:PunctuationKerning/>
<w:ValidateAgainstSchemas/>
<w:SaveIfXMLInvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid>
<w:IgnoreMixedContent>false</w:IgnoreMixedContent>
<w:AlwaysShowPlaceholderText>false</w:AlwaysShowPlaceholderText>
<w:Compatibility>
<w:BreakWrappedTables/>
<w:SnapToGridInCell/>
<w:WrapTextWithPunct/>
<w:UseAsianBreakRules/>
<w:DontGrowAutofit/>
</w:Compatibility>
<w:BrowserLevel>MicrosoftInternetExplorer4</w:BrowserLevel>
</w:WordDocument>
</xml><![endif]--><br />
<!--[if gte mso 9]><xml>
<w:LatentStyles DefLockedState="false" LatentStyleCount="156">
</w:LatentStyles>
</xml><![endif]--><!--[if !mso]><img src="//img2.blogblog.com/img/video_object.png" style="background-color: #b2b2b2; " class="BLOGGER-object-element tr_noresize tr_placeholder" id="ieooui" data-original-id="ieooui" />
<style>
st1\:*{behavior:url(#ieooui) }
</style>
<![endif]--><!--[if gte mso 10]>
<style>
/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:"Κανονικός πίνακας";
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-parent:"";
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin:0cm;
mso-para-margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:10.0pt;
font-family:"Times New Roman";
mso-ansi-language:#0400;
mso-fareast-language:#0400;
mso-bidi-language:#0400;}
</style>
<![endif]-->
<br />
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Τι υποστηρίζουν οι χορτοφάγοι και οι </b><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">vegans</span>; </b></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Οι οπαδοί της χορτοφαγίας
υποστηρίζουν ότι ο άνθρωπος δεν είναι ένα παμφάγο ζώο, αλλά ότι είναι
χορτοφάγο, και ότι το κρέας και τα ψάρια είναι παρά φύσιν τροφές για τον
άνθρωπο. Υποστηρίζουν ότι ένα κρεοφαγικό διαιτολόγιο αυξάνει σημαντικά την
πιθανότητα να προσβληθούμε από καρκίνο, καρδιοπάθειες και άλλες χρόνιες
εκφυλιστικές ασθένειες. Γι’ αυτό άλλωστε οι χρόνιες αυτές ασθένειες θεωρούνται
ασθένειες του δυτικού πολιτισμού. Υποστηρίζουν επίσης ότι με την κατανάλωση
ζώων λαμβάνουμε και την αρνητική ενέργεια και τον φόβο των ζώων την στιγμή που
σφαγιάζονται. Πολλοί χορτοφάγοι αισθάνονται ανώτεροι ηθικά ή πνευματικά από
τους κρεατοφάγους και ισχυρίζονται ότι αν οι άνθρωποι δεν έτρωγαν κρέας, οι
κοινωνίες θα ήταν ειρηνικές και οι πόλεμοι θα εξέλειπαν. Πολλοί άνθρωποι
αποκλείουν μόνο το κρέας, τα πουλερικά και το ψάρι από τη διατροφή τους, αλλά
καταναλώνουν άλλες ζωικές τροφές, όπως γαλακτοκομικά προϊόντα και αυγά. Αυτοί
είναι οι λεγόμενοι <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">vegetarians</span>.
Άλλοι όμως αποκλείουν κάθε ζωική πηγή από το διαιτολόγιό τους. Αυτοί
αποκαλούνται <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">vegans</span>.</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<b style="mso-bidi-font-weight: normal;">2. Πόσο υγιεινή είναι η χορτοφαγία; </b></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Όχι μόνο δεν είναι υγιεινή, όπως
φημολογείται, αλλά μπορεί να καταστεί επιβλαβής για την ανθρώπινη υγεία. Η
χορτοφαγία έχει πολλαπλά προβλήματα. Ο ίδιος ξεκίνησα την ενασχόλησή μου με τη
διατροφολογία πριν δέκα χρόνια ως υποστηρικτής της χορτοφαγίας και διαπίστωσα
ότι μια τέτοια δίαιτα έχει πολλά αρνητικά. Οι χορτοφάγοι και ιδιαίτερα οι <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">vegans</span><span lang="EN-US"> </span>δεν
μπορούν να λάβουν τα βασικά αμινοξέα μέσω μιας χορτοφαγικής δίαιτας, διότι οι
φυτικές πηγές δεν έχουν όλα τα απαραίτητα αμινοξέα για τη σύνθεση των
πρωτεϊνών, όπως συμβαίνει με τις ζωικές πηγές. </div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Οι χορτοφάγοι όμως διατείνονται
ότι υπάρχουν υπερτροφές όπως η σπιρουλίνα και η χλωρέλλα, που είναι θαλάσσια άλγη,
καθώς και το αλφάλφα (τριφύλλι) που περιέχουν όλα τα βασικά αμινοξέα και
θεωρούνται πιο υγιεινά από τις ζωικές τροφές, διότι περιέχουν πολλές βιταμίνες,
μέταλλα, αντιοξειδωτικά και χλωροφύλλη. Το θέμα όμως είναι ότι οι τροφές αυτές
δεν λαμβάνονται αυτούσιες, αλλά σε μορφή διατροφικών συμπληρωμάτων. Οι άνθρωποι
τα παλαιότερα χρόνια δεν είχαν πρόσβαση σε τέτοιου είδους υπερτροφές, οπότε δεν
μπορεί να ευσταθήσει η άποψη των χορτοφάγων ότι δήθεν η χορτοφαγία ήταν κατάλληλη
για την εξέλιξη του ανθρώπινου είδους. </div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Οι χορτοφάγοι υποστηρίζουν ότι ο
άνθρωπος ήταν στην αρχή χορτοφάγος και αναγκάστηκε να φάει κρέας λόγω των
παγετώνων. Βέβαια αυτή η άποψη των χορτοφάγων δεν ευσταθεί, όπως αποδεικνύει η
επιστήμη της παλαιοανθρωπολογίας. Η βασική τροφή του προϊστορικού ανθρώπου ήταν
το κρέας και οι άγριες ρίζες (<b style="mso-bidi-font-weight: normal;">1-2)</b>.
Ο προϊστορικός άνθρωπος αν τρεφόταν μόνο με χόρτα δεν θα μπορούσε να λάβει όλα
τα απαραίτητα αμινοξέα, κάτι που θα ήταν απαραίτητο για την ανάπτυξη του
εγκεφάλου του. </div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Τα τελευταία χρόνια οι
επιστήμονες ανακάλυψαν ότι ο συνδυασμός ορισμένων φυτικών τροφών μεταξύ τους,
όπως για παράδειγμα ρυζιού και οσπρίων στο ίδιο γεύμα, μπορεί να μας
προμηθεύσει με όλα τα βασικά αμινοξέα. Αυτό είναι σωστό, αλλά θα πρέπει να
τονιστεί ότι τα δημητριακά και τα όσπρια μαζί με τα γαλακτοκομικά μπήκαν στην
διατροφή του ανθρώπου τα τελευταία 9000 χρόνια με τη νεολιθική εποχή. Κατά την
παλαιολιθική εποχή ο άνθρωπος ήταν κυνηγός και τρεφόταν με ζώα που σκότωνε, με
χορταρικά και με καρπούς. Άρα δεν θα μπορούσε να επιβιώσει το ανθρώπινο είδος
κατά την παλαιολιθική εποχή μόνο με χόρτα και καρπούς. </div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<b style="mso-bidi-font-weight: normal;">3. Η χαρτογράφηση του ιστορικού εξέλιξης τής διατροφής τού ανθρώπου</b></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Για σχεδόν 2,4 εκατομμύρια χρόνια
οι άνθρωποι ζούσαν ως κυνηγοί-τροφοσυλλέκτες, συντηρούμενοι με φρέσκο κρέας και
φυτικές τροφές όπως άγρια λαχανικά, φρούτα, μούρα και ξηρούς καρπούς.</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Γύρω στα 10.000 χρόνια πριν η
ανθρώπινη ιστορία άλλαξε ριζικά με την αρχή<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>της Αγροτικής Επανάστασης. Ο ακριβής λόγος για τη στροφή του ανθρωπίνου
είδους στη γεωργία είναι ακόμα πηγή συζήτησης, αλλά ένας συνδυασμός γρήγορης
αύξησης πληθυσμού και μειωμένης διαθεσιμότητας άγριου κυνηγιού λόγω κλιματικών
αλλαγών φαίνεται να είναι η πιο πιθανή αιτία.</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Με την υιοθέτηση της γεωργίας η
ανθρώπινη διατροφή υπέστη μια μαζική και θεμελιώδη αλλαγή σε σχετικά σύντομο
χρονικό διάστημα από μια διατροφή υψηλή σε πρωτεΐνη βασισμένη σε κρέατα και
άγρια λαχανικά σε μια διατροφή υψηλή σε υδατάνθρακες βασισμένη σε δημητριακά –
μια πηγή τροφής που ήταν ξένη στον ανθρώπινο πεπτικό σωλήνα.</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Αν τα δημητριακά ήταν πολύ πιο
υγιεινή τροφή από το κρέας, όπως οι αρχές υγείας και οι διαιτολόγοι
επανειλημμένα μας λένε, τότε η στροφή από μια δίαιτα βασισμένη στα δημητριακά
κατά τη διάρκεια της έναρξης της Αγροτικής Επανάστασης θα έπρεπε να συνοδευόταν
από σημαντική βελτίωση στην υγεία και στη μακροζωία. Τα αρχαιολογικά δεδομένα
δείχνουν ακριβώς το αντίθετο: οι κοινωνίες που εγκατέλειψαν τη βασισμένη σε
κρέας δίαιτα και υιοθέτησαν τα δημητριακά είχαν μια χαρακτηριστική μείωση στο
ανάστημα, μείωση στον χρόνο ζωής, αύξηση στην παιδική θνησιμότητα, αυξημένη
συχνότητα μολυσματικών ασθενειών, αυξημένη εμφάνιση αναιμίας από έλλειψη
σιδήρου, αυξημένη συχνότητα ασθενειών των οστών και αύξηση στον αριθμό της
τερηδόνας και των βλαβών στο σμάλτο των δοντιών. </div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Αντί να αποτελέσει ενίσχυση της υγείας
η στροφή από τη κυνηγο-τροφοσυλλεκτική δίαιτα σε μια δίαιτα βασισμένη στα
δημητριακά συνοδεύτηκε από παρακμή στην ποσότητα και ποιότητα της ζωής.</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Μετά την αρχή της γεωργίας θα
περάσουν δέκα χιλιετίες προτού η ανθρώπινη δίαιτα υποστεί ξανά τέτοιες δραματικές
και θεμελιώδεις αλλαγές. Τελικά το πρώτο νέο σοκ στην ανθρώπινη υγεία συνέβη
150 χρόνια πριν με την έναρξη της Βιομηχανικής Επανάστασης, όπου νέες
τεχνολογίες επέτρεψαν την ευρεία παραγωγή ζάχαρης, ραφιναρισμένου αλευριού και
ραφιναρισμένων φυτικών ελαίων. Αυτό ακολουθήθηκε από την ταχεία εξάπλωση στον
20<sup>ο</sup> αιώνα επεξεργασμένων, συσκευασμένων, πλούσιων σε θερμίδες αλλά
φτωχών σε θρεπτικά συστατικά προμαγειρεμένων τροφών. Κατά τη διάρκεια του
τελευταίου μισού του 20<sup>ου</sup> αιώνα η κατανάλωση αυτών των άδειων σε
θρεπτικά συστατικά τροφών υπέστησαν αύξηση μετά που οι αρχές υγείας ξεκίνησαν
την “Επανάσταση της Χοληστερίνης”. Οι υγιεινές ζωικές τροφές όπως τα κρέατα και
τα αυγά έγιναν αντικείμενο φανατικής επίκρισης λόγω του “επιβλαβούς”
περιεχόμενού τους σε κορεσμένο λίπος, ενώ οι χαμηλές σε λίπος και ελεύθερες από
χοληστερίνη ψευδοτροφές που εγκρίθηκαν από τις αρχές υγείας γέμισαν την αγορά.
Η κατανάλωση αυτών των ψευτοϋγιεινών τροφών μαζί με την αυξημένη φυσική
δραστηριότητα όχι μόνο δεν πρόλαβε την πτώση της συχνότητας καρδιαγγειακής
ασθένειας που θα έπρεπε να ήταν αποτέλεσμα της μείωσης του καπνίσματος, έκανε
επίσης τον μεγαλύτερο αριθμό παχύσαρκων και διαβητικών ατόμων που ο κόσμος έχει
ποτέ δει.</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Ως αποτέλεσμα της Αγροτικής και Βιομηχανικής
Επανάστασης οι άνθρωποι τώρα αντλούμε το μεγαλύτερο μέρος των θερμίδων μας από
τροφές που ήταν ξένες στον ανθρώπινο πεπτικό σωλήνα για το 99,7% της
εξελικτικής μας ιστορίας.<b style="mso-bidi-font-weight: normal;"> </b>Οι
Αμερικανοί για παράδειγμα τώρα λαμβάνουν τα τρία τέταρτα των θερμίδων τους από
τροφές που δεν υπήρχαν κατά τη διάρκεια της Παλαιολιθικής εποχής,
συμπεριλαμβανομένων των δημητριακών (22% των θερμίδων), των πατατών (3%), της
ζάχαρης και άλλων γλυκαντικών (18%), φυτικών ελαίων (17%), γαλακτοκομικών
προϊόντων (11%) και αλκοολούχων ποτών (4%). Ενώ οι γεμάτες σε θρεπτικά
συστατικά τροφές όπως τα κρέατα, τα αυγά, οι ξηροί καρποί, τα φρούτα, τα
λαχανικά και τα θαλασσινά κάποτε μας προμήθευαν όλες μας τις θερμίδες, τώρα μας
παρέχουν το 20% της καθημερινής μας πρόσληψης ενέργειας.</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Κρέας: Τι υποστηρίζουν οι επιστήμονες</b></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Οι σημαντικότεροι επιστήμονες της
διατροφής θεωρού το κρέας (το καλής ποιότητας κρέας, εννοείται) ως μια ωφέλιμη
τροφή για τον άνθρωπο. Ο διάσημος διατροφολόγος <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Bernard</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Jensen</span>, ο οποίος είχε
ταξιδέψει σε όλο σχεδόν τον κόσμο, για να μελετήσει τις διατροφικές συνήθειες
διαφόρων λαών, παρ’ ό, τι ήταν φιλικά προσκείμενος προς τη χορτοφαγία, έγραψε:
«<i style="mso-bidi-font-style: normal;">Το κρέας είναι η τροφή με την υψηλότερη
σε αξία πρωτεΐνη. Χωρίς διάθεση να προσβάλλω τους χορτοφάγους, πρέπει να τονίσω
ότι τα βιοχημικά συστατικά του κρέατος είναι υψηλότερα εξελίξιμα από ό, τι οι
πρωτεΐνες του φυτικού βασιλείου. Ο φώσφορος που παίρνουμε από τα λαχανικά δεν
είναι της ίδιας ποιότητας όπως ο φώσφορος που βρίσκουμε στο κρέας, στα αυγά,
στο τυρί και σε άλλες ζωικές τροφές, και το τελευταίο είναι πιο κατάλληλο προς
χρήση από τον εγκέφαλο, ο οποίος απαιτεί τον υψηλότερο στην εξέλιξη φώσφορο που
μπορούμε να βρούμε. Η ίδια αρχή ισχύει για άλλα συστατικά. Δεν λέω ότι οι
χορτοφάγοι πρέπει να συμπεριλάβουν ζωικές πρωτεΐνες στη διατροφή τους. Αν η χορτοφαγία
λειτουργεί καλά για σας, παραμείνετε σε αυτήν. Πιστεύω όμως ότι ο χορτοφαγικός
τρόπος δεν είναι για όλους. Η μελέτη μου για τους παράγοντες που οδηγούν στη
μακροζωία ανάμεσα στους πιο ηλικιωμένους ανθρώπους στον κόσμο αποκάλυψε ότι οι
περισσότεροι ήταν κρεατοφάγοι ως κάποιο βαθμό. Πολλοί από αυτούς έτρωγαν αρνί.
Άλλοι είχαν λίγα πουλερικά ή ψάρι στη διατροφή τους</i>» (<b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">3</span></b>).</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Ο <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Abram</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Hoffer</span>, ένας από τους
θεμελιωτές της Ορθομοριακής ιατρικής, τονίζει την αξία των πρωτεϊνών, και δη
των ζωικών καθώς και το ανυπόστατο μιας δίαιτας χαμηλής σε λίπη και πρωτεΐνες
και υψηλής σε υδατάνθρακες: «<i style="mso-bidi-font-style: normal;">Οι πλούσιες
σε πρωτεΐνες τροφές έχουν ταξινομηθεί ως υψηλής ποιότητας και χαμηλής
ποιότητας, ανάλογα με την ποσότητα και την ποικιλία των απαραίτητων αμινοξέων
που περιέχουν. Μια υψηλή σε πρωτεΐνες διατροφή έχει πλεονεκτήματα για πολλούς
ανθρώπους, ειδικά για όσους έχουν υπογλυκαιμία για πολλά χρόνια. Γενικά, είναι
ευκολότερο να πάρετε υψηλής ποιότητας πρωτεΐνες από ζώα και ψάρια, αλλά
μπορείτε να πάρετε και από χορτοφαγικές πηγές. Ένας χορτοφάγος πρέπει να είναι
καλά πληροφορημένος για τις αξίες των τροφών. Ένας μη καλά ενημερωμένος
χορτοφάγος είναι πιο εύκολο να βρει τον εαυτό του σε διατροφικά προβλήματα από
ό, τι ένας ανενημέρωτος κρεατοφάγος. Οι χαμηλές σε λίπη δίαιτες είναι άγευστες
για τους περισσότερους ανθρώπους. Περιέχοντας λίγο λίπος αφήνουν το άτομο να
αισθάνεται μη χορτασμένος και η ικανοποίηση της τροφής θα διαρκέσει για πιο
σύντομο χρονικό διάστημα. Μερικοί που ακολουθούν δίαιτες χαμηλές σε λίπη μένουν
πεινασμένοι για όλη την ημέρα και αυτή η κατάσταση μπορεί να δημιουργήσει μια
συνεχή ευερεθιστότητα.. Ακόμα χειρότερα, αυτοί οι άνθρωποι συχνά αυξάνουν
σημαντικά την κατανάλωση ραφιναρισμένων υδατανθράκων για να πάρουν αρκετές
θερμίδες και να διατηρήσουν φυσιολογικό βάρος. Η έλλειψη αισθήματος
ικανοποίησης συν την αυξημένη ευερεθιστότητα κάνει δύσκολο να παραμείνει
κάποιος σε χαμηλές σε λίπη δίαιτες ή σε δίαιτες με ακόρεστα λίπη. Επιπλέον, η
αυξημένη δυσκολία στην απορρόφηση των λιποδιαλυτών βιταμινών γίνεται έκδηλη σε
μια χαμηλή σε λίπη δίαιτα. Οι λιποδιαλυτές βιταμίνες παρέχονται από λιπαρές
τροφές. Σύφωνα με τη σύγχρονη κλινική διατροφή, μια χαμηλή σε λίπη δίαιτα είναι
ανυπόστατη και γενικά αναποτελεσματική.</i> <i style="mso-bidi-font-style: normal;">Η
υπερβολική κατανάλωση τροφών που περιέχουν σχεδόν αποκλειστικά υδατάνθρακες,
όπως ρύζι, σιτάρι και πατάτες, προκαλούν παχυσαρκία και μεταβολικό σύνδρομο.
Πρόσληψη πολλών υδατανθράκων συνδέεται με ανεπαρκή κατανάλωση πρωτεϊνών και
λιπών. Υπερβολική κατανάλωση ραφιναρισμένων ή επεξεργασμένων υδατανθράκων είναι
η κύρια πηγή μιας ευρείας κατηγορίας νευρώσεων και μεγάλου αριθμού σωματικών
ασθενειών. Το ανθρώπινο σώμα δεν έχει εξελιχθεί στην πάροδο των αιώνων για μια
δίαιτα που αποτελείται από απλά σάκχαρα. Η σουκρόζη και άλλοι ραφιναρισμένοι
υδατάνθρακες είναι η κύρια αιτία διαβήτη τύπου 2 και υπογλυκαιμίας. Η
υπερκατανάλωση ραφιναρισμένων τροφών προκαλεί την ασθένεια της σακχαρίνης. Τα
όργανα αλλάζουν από την ασθένεια της σακχαρίνης και συντελούν σε διαβήτη,
πεπτικό έλκος, δυσκοιλιότητα (και τις επιδράσεις του, όπως αιμορροΐδες και
καρκίνο του εντέρου). Μια διιατροφή </i><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">junk</span> (σκουπίδια) παρέχει
φτωχή ποιότητα τροφής – τροφές που περιέχουν ζάχαρη, λευκό αλεύρι ή λευκό ρύζι,
αλκοόλ και επεξεργασμένα προϊόντα. Μια </i><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">junk</span> διατροφή είναι μια
ασθένεια, συντελώντας στις ονομαζόμενες εκφυλιστικές ασθένειες του πολιτισμού
όπως καρδιοπάθειες, καρκίνο, αρθρίτιδα και διαβήτη</i>» (<b style="mso-bidi-font-weight: normal;">4</b>). </div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Ο διάσημος βιοχημικός <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Dr</span>. <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Linus</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Pauling</span>, δύο φορές βραβευθείς
με Νόμπελ (βραβείο χημείας και βραβείο ειρήνης), πατέρας της της Ορθομοριακής
Ιατρικής και πρωτοπόρος ερευνητής για την αξία των υψηλών δόσεων βιταμίνης <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">C</span><span lang="EN-US"> </span>για
την πρόληψη και θεραπεία του καρκίνου, της καρδιοπάθειας, του κοινού
κρυολογήματος και άλλων ασθενειών, εκτιμούσε τις ζωικές πρωτεΐνες λόγω των
υψηλής αξίας αμινοξέων που περιέχουν. Έγραφε μεταξύ άλλων:</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
«<i style="mso-bidi-font-style: normal;">Μεγάλο ενδιαφέρον στην αξία του κρέατος στη διατροφή δημιουργήθηκε πριν
από μισό αιώνα από τις παρατηρήσεις του εξερευνητή στον Αρκτικό Κύκλο </i><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Vilhjalmur</span><span lang="EN-US"> </span></i><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Stefansson</span>.
Αυτός γεννήθηκε στη </i><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Manitoba</span> του Καναδά από Ισλανδούς γονείς
το 1879 και όταν ήταν μόνο ενός ή δύο χρονών αυτός (και οι γονείς του) έζησαν
αποκλειστικά με ψάρι για ένα χρόνο λόγω πείνας στην περιοχή. Μετά την
αποφοίτησή του από το πανεπιστήμιο της </i><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Iowa</span>, και αφού σπούδασε
ανθρωπολογία για τρία χρόνια στο </i><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Harvard</span> και έκανε δυο αρχαιολογικά
ταξίδια στην Ισλανδία, ξεκίνησε την έρευνά του στον Αρκτικό Κύκλο το 1905.
Έζησε με τους Εσκιμώους για ένα χρόνο, μαθαίνοντας τη γλώσσα και την κουλτούρα
τους, και συμπέρανε ότι ήταν δυνατόν να παραμείνει κάποιος σε πολύ καλή υγεία
σε μια δίαιτα των Εσκιμώων με κρέας μόνο, τρώγοντάς το, όπως το έτρωγαν οι
Εσκιμώοι.</i></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<i style="mso-bidi-font-style: normal;">Το 1926 είχε ζήσει συνολικά 9 χρόνια σε μια δίαιτα μόνο με κρέας, κατά
τη διάρκεια της εντεκάχρονης παραμονής του στον Αρκτικό Κύκλο. Μια μελέτη που
έγινε σε αυτόν το 1922, όταν ήταν 43 χρονών, έδειξε ότι αυτός ήταν σε κατάσταση
υγείας αναμενόμενης για την ηλικία του. Για παράδειγμα, η πίεσή του ήταν
115/55. Πέθανε σε ηλικία 88 ετών.</i></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<i style="mso-bidi-font-style: normal;">Λόγω του ισχυρισμού του </i><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Stefansson</span> ότι ήταν δυνατόν
να είναι υγιής σε μια δίαιτα μόνο με κρέας, πραγματοποιήθηκε ένα προσεκτικά
σχεδιασμένο πείραμα με τον </i><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Stefansson</span> και έναν άλλον
εξερευνητή του Αρκτικού Κύκλου το 1927. Για έναν χρόνο οι δυο άνδρες δεν
έτρωγαν τίποτα εκτός από κρέας (βοδινό, αρνί, μοσχάρι, χοιρινό, κοτόπουλο,
λιπαρές ή χωρίς λίπη μερίδες, και μερικές φορές συκώτι, νεφρά, μυαλά, μπέικον
και μυελό των οστών. Ο </i><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Stefansson</span> έτρωγε επίσης
μερικά αυγά, βούτυρο και ψάρι, όταν είχε πρόβλημα να βρει ψάρι κατά τη διάρκεια
των ταξιδιών του. Το κρέας ήταν συνήθως βρασμένο, αλλά έτρωγαν και λίγο ωμό
μεδούλι. Δεν έπιναν καθόλου γάλα. Έμεναν σε ένα νοσοκομείο υπό παρακολούθηση
για τους πρώτους έξι μήνες και έπειτα ξανάρχισαν τις συνηθισμένες τους
δραστηριότητες, αλλά παρέμειναν στη δίαιτά τους. Ανέφεραν ότι δεν είχαν καθόλου
επιθυμία για άλλα φαγητά. Μελετήθηκαν προσεκτικά για έναν ολόκληρο χρόνο, και
το συμπέρασμα ήταν ότι αυτοί ήταν σε καλή υγεία στο τέλος του χρόνου, όπως ήταν
και στην αρχή.</i></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<i style="mso-bidi-font-style: normal;">Η δίαιτα περιείχε περίπου 230 γραμμάρια λίπους, 120 γραμμάρια
πρωτεΐνης και μόνο 5 με 10
γραμμάρια υδατανθράκων την ημέρα. Η υψηλή πρόσληψη
ζωικού λίπους δεν φάνηκε να τους έβλαψε.</i></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<i style="mso-bidi-font-style: normal;">Είναι αξιοσημείωτο ότι δεν ανέπτυξαν ασθένειες προκαλούμενες από
έλλειψη βιταμινών σε αυτή την αποκλειστικά κρεατοφαγική δίαιτα. Το φρέσκο κρέας
περιέχει ελάχιστη ποσότητα βιταμίνης </i><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">C</span> και άλλες βιταμίνες. Ο </i><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Stefansson</span> (1918) ανέφερε ότι τρία από τα 17 μέλη της </i><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Canadian</span><span lang="EN-US"> </span></i><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Arctic</span><span lang="EN-US"> </span></i><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Expedition</span> (Καναδικής Αρκτικής
Αποστολής) ανέπτυξαν σκορβούτο κατά τη διάρκεια του χειμώνα του 1916-1917.
Αυτοί οι τρεις έτρωγαν μερικές τροφές στο κρησφύγετο, οι οποίες είχαν μείνει
από μια προηγούμενη αποστολή. Ανέπτυξαν σκορβούτο, ενώ οι άλλοι που έτρωγαν
μόνο φρέσκο κρέας δεν ανέπτυξαν.</i></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<i style="mso-bidi-font-style: normal;">Δεν συμπεραίνω ότι μια αποκλειστικά κρεατοφαγική δίαιτα είναι η
καλύτερη, ακόμα και αν το φρέσκο κρέας μόνο του παρέχει τις ελάχιστες ποσότητες
όλων των συστατικών, με το λίπος να παρέχει την περισσότερη από την ενέργεια.
Τα συμπληρώματα βιταμινών και μια μεικτή δίαιτα, με περιορισμένη πρόσληψη
ζάχαρης, οδηγεί στην καλύτερη υγεία</i>» (<b style="mso-bidi-font-weight: normal;">5</b>).
<span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;"></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Ως μέτρο σύγκρισης, αναφέρω ότι
πολλοί οπαδοί της μακροβιοτικής που έτρωγαν αποκλειστικά καστανό ρύζι μετά από
6 μήνες νοσηλεύτηκαν στο νοσοκομείο και παρά λίγο να χάσουν τη ζωή τους. </div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Αντιεπιστημονικές θεωρίες χορτοφάγων</b></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Η αντι-κρεωφαγική μανία και η
τάση για πλήρη χορτοφαγία έχει ξεκινήσει από τα τέλη του 19<sup>ου</sup> αιώνα,
όταν κάποιοι γιατροί θεωρούσαν ότι η αιτία όλων των ασθενειών είναι η τοξαιμία,
και θεωρούσαν ότι το κρέας έχει τοξίνες και άρα είναι η αιτία όλων των
ασθενειών. Αυτοί δεν μιλούσαν για τις γνωστές τοξίνες που όντως υπάρχουν στο
σημερινό κρέας του εμπορίου, αλλά γενικά και αφηρημένα για τοξίνες που υπάρχει
ακόμα και στο αγνό κρέας του χωριού που τρώει μόνο γρασίδι. Κατά την άποψή τους
το κρέας είναι ακατάλληλη τροφή για τον άνθρωπο. Πολλοί προχωρούσαν και σε
μεταφυσικά επιχειρήματα, του τύπου ότι αν τρώμε κρέας παίρνουμε συναισθηματικές
τοξίνες από το ζώο που σκοτώνεται βίαια!!! Ή ότι αν οι άνθρωποι δεν έτρωγαν
κρέας, δεν θα υπήρχαν πόλεμοι, διότι το κρέας κάνει τους ανθρώπους βίαιους!!!
Σημειωτέον, ότι ο Χίτλερ ήταν χορτοφάγος, δεν τον βοήθησε όμως η χορτοφαγία να
καταλαγιάσει την οργή του και την πολεμική του μανία. Μερικοί χορτοφάγοι
μάλιστα θεωρούν τους εαυτούς τους ανώτερους πνευματικά, θεωρώντας τους
κρεατοφάγους πνευματικά υποδεέστερους.</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Αρκεί να παρουσιάσω μερικά
αποσπάσματα από τα γραπτά των υποστηρικτών της χορτοφαγίας, για να καταλάβετε
την αντιεπιστημονικότητά τους. Ένας παλιός Αμερικανός ιατροφιλόσοφος, ο <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Dr</span>. <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">George</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Clements</span>, ιδρυτής του
Ινστιτούτου Ορθοπαθητικής (Φυσικής Υγιεινής) της <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Oklahoma</span><span lang="EN-US"> </span>και
κοσμήτορας της Διεθνούς Φυσιοθεραπευτικής Σχολής του <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Texas</span>, το 1936 με τις ελλιπείς γνώσεις
διατροφικής βιοχημείας της εποχής του έγραψε τα εξής: «<i style="mso-bidi-font-style: normal;">Η κρεωφαγία είναι ευρύτατα διαδεδομένη σε όλους τους πολιτισμένους
λαούς. Τα δύο τρίτα της τροφής πολλών ανθρώπων αποτελούνται από σάρκες
μαγειρευμένες σε ποικίλους τρόπους. Το κρέας σαπίζει πολύ εύκολα, μια που είναι
πτώμα, είτε στον αέρα, είτε μαγειρευμένο, είτε στο πεπτικό σύστημα του
ανθρώπου. Υπολογίζεται ότι μόνο το 1/10 του κρέατος που τρώμε χωνεύεται κα
χρησιμοποιείται από τον οργανισμό. Το υπόλοιπο κουράζει και δηλητηριάζει τον
πεπτικό σωλήνα, προκαλεί δυσκοιλιότητα και προσδίδει δυσωδία στα κόπρανα. Με το
αλάτι και τα άλλα καρυκεύματα εξαπατούμε τις προστατευτικές μας αισθήσεις,
δηλαδή τη γεύση και την όσφρηση και έτσι μπορούμε και τρώμε το κρέας, που χωρίς
τις παραπάνω ουσίες θα μύριζε</i>» (<b style="mso-bidi-font-weight: normal;">4</b>).</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Μέσα σε λίγες γραμμές αυτός ο
χορτοφάγος υγιεινιστής έχει γράψει ανακρίβειες που θα χρειαζόταν ειδική
πραγματεία για απόρριψη. Το χονδροειδέστατο ψέμα που ακόμα και σήμερα οι
χορτοφάγοι χρησιμοποιούν, για να προσελκύσουν τους οπαδούς τους είναι ότι το
κρέας σαπίζει μέσα στο έντερο!!! Θα ξέφευγα από τον σκοπό του άρθρου μου, αν
ανέλυα γιατί αυτό δεν ισχύει. Απλώς θα ρωτήσω τον αναγνώστη να σκεφτεί λογικά:
Αλήθεια, μόνο το κρέας σαπίζει μέσα στο έντερο; Γιατί όχι οι άλλες τροφές; Τα
φρούτα δεν σαπίζουν; Μου αρέσει που καταδικάζει το κρέας, διότι είτε ωμό είτε
μαγειρεμένο σαπίζει. Μα αυτό είναι υπέρ του κρέατος και όχι κατά. Όλες οι
φυσικές τροφές σαπίζουν. Αυτές που δεν σαπίζουν είναι οι τεχνητές βιομηχανοποιημένες
τροφές. Σύγχρονοι Αμερικανοί έχουν βγάλει φωτογραφίες στο διαδίκτυο που
δείχνουν ότι οι τροφές των φαστ φουντ δεν σαπίζουν ύστερα από διάστημα πολλών
εβδομάδων σε θερμοκρασία δωματίου και σε άλλες φωτογραφίες κάνουν σύγκριση πώς
φυσιολογικές τροφές έχουν σαπίσει μέσα στο ίδιο χρονικό διάστημα. Προσέξτε πόσο
εύκολα χαλάει το φρέσκο βούτυρο και πόσο καιρό κρατάει η μαργαρίνη, η οποία
είναι ένα εργαστηριακό προϊόν. Στο διαδίκτυο Αμερικανοί έχουν βάλει φωτογραφία
που δείχνουν μυρμήγκια που δείχνουν να αλλάζουν δρόμο μόλις βλέπουν μαργαρίνη,
κάτι που δείχνει ότι δεν είναι φυσική τροφή. </div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Ο άνθρωπος, λέει, δεν είναι
σχεδιασμένος να τρώει κρέας, για αυτό και του ρίχνει αλάτι και άλλα
καρυκεύματα, για να μπορέσει να το φάει. Αυτό το αστείο επιχείρημα ανατρέπεται
εύκολα από το γεγονός ότι ο παλαιολιθικός άνθρωπος σκότωνε το ζώο και το έτρωγε
είτε ψημένο είτε και σπανιότερα ωμό, και φυσικά δεν του πρόσθετε αλάτι, πιπέρι
και άλλα καρυκεύματα. Αυτά είναι πολυτέλειες του εξελιγμένου πολιτισμού, και τα
προσθέτουμε για την ανώτερη γευστική απόλαυση. Ακόμα και σήμερα, οι Εσκιμώοι
τρώνε ωμό κρέας και ωμά ψάρια. Παλιότερα Αφρικανικοί λαοί έτρωγαν ωμά όργανα
ζώων (σπλήνα, μυαλά, νεφρά, συκώτι) ή και έντομα, που ο δυτικός ουρανίσκος δεν
έχει συνηθίσει τη γεύση τους.</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Για να κατανοήσετε την
αντιεπιστημονικότητα των επιχειρημάτων των χορτοφάγων, αρκεί να δούμε τι έγραφε
ένας παλιός Έλληνας παθολόγος της δεκαετίες του 1960, ο οποίος ήταν φανατικός
υποστηρικτής της χορτοφαγίας: </div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
«<i style="mso-bidi-font-style: normal;">Σε ένα ιατρικό βιβλίο αναφέρεται ότι στις πολικές περιοχές (βόρειος
Νορβηγία και Σουηδία, Ισλανδία) έχουν παρατηρηθεί σε όσους είχαν φάει μεγάλη
ποσότητα ήπατος ιχθύων δηλητηριώδεις εκδηλώσεις. Αυτές τις απέδωσαν σε
υπερβιταμίνωση, διότι είχαν εισαγάγει στον οργανισμό τους μεγάλη ποσότητα
βιταμινών. Η δηλητηρίαση προφανώς οφείλεται στην περίπτωση αυτή στη μεγάλη
ποσότητα τοξινών, γιατί οι ζωικές τροφές, ιδιαίτερα τα σπλάχνα, που είναι
αφύσικες για τον άνθρωπο, ενεργούν σαν δηλητήρια και επομένως σε όσο μεγαλύτερη
έκταση εισάγονται στον οργανισμό του, τόσο βαρύτερη είναι η δηλητηρίαση</i>» (<b style="mso-bidi-font-weight: normal;">5</b>).</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Γράφει στη συνέχεια ο εν λόγω
παθολόγος: </div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
«<i style="mso-bidi-font-style: normal;">Τα ψάρια δεν είναι φυσική τροφή για τον άνθρωπο. Απόδειξη που δεν
μπορεί να τα φάει ωμά. Μόνο από τη σκληρή πείνα αναγκάστηκαν οι άνθρωποι να
τρώγουν ψάρια</i>».</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Φυσικά, αυτά είναι ανοησίες. Ο
άνθρωπος δεν αναγκάστηκε να φάει ψάρια από την πείνα. Και τα ψάρια είναι φυσική
τροφή για τον άνθρωπο, διότι χωρίς αυτά δεν θα ήμασταν σήμερα εδώ να συζητάμε
ως <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Homo</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Sapiens</span>.
Οι άνθρωποι επί εκατομμύρια χρόνια έμειναν στάσιμοι στην πολιτισμική εξέλιξη.
Στην πραγματικότητα ζούσαν χωρίς καμμιά μεγάλη αύξηση στη νοημοσύνη τους. Πριν
από 150.000 όμως περίπου χρόνια εμφανίζεται ο <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Homo</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Sapiens</span>, που έμελλε να
αλλάξει την πορεία του πολιτισμού. Ο προϊστορικός άνθρωπος ανακάλυψε τυχαία την
εποχή εκείνη την «τροφή του εγκεφάλου», η οποία αύξησε την ικανότητα της σκέψης
του. Η τροφή αυτή ήταν τα οστρακοειδή. Τι περιείχαν όμως τα οστρακοειδή, που τα
έκαναν τροφή του εγκεφάλου; Τα οστρακοειδή περιείχαν έναν σημαντικό τύπο
διατροφικού λίπους σε μεγάλες ποσότητες, επειδή κατανάλωναν φυτικό πλαγκτόν.
Αυτός ο σπάνιος και τόσο σημαντικός τύπος διατροφικού λίπους εμφανίστηκε στον
πλανήτη μας περίπου πριν από 3 δισεκατομμύρια χρόνια, ταυτόχρονα με τις πρώτες
μορφές ζωής. Οι πρώτοι απλοί μονοκύτταροι οργανισμοί – το φυτικό πλαγκτόν –
είχαν τη μοναδική ικανότητα να συνθέτουν το τόσο σημαντικό διατροφικό λίπος.
Όμως ο άνθρωπος δεν είχε τη δυνατότητα να βρει αρκετό φυτικό πλαγκτόν, ώστε να
λαμβάνει μεγάλες ποσότητες αυτού του λίπους, που θα τον βοηθούσε να εξελίξει
γρηγορότερα τον εγκέφαλό του. Ούτε ψάρια μπορούσε να ψαρέψει τότε, τα οποία θα
περιείχαν σημαντικές ποσότητες από αυτό το λίπος, μιας και τα ψάρια έχουν
πρόσβαση στο φυτικό πλαγκτόν. Συγκεκριμένα, τα ψάρια αυτά τρώγονται από
σαρκοφάγα ψάρια όπως το σκουμπρί και η ρέγγα και κατά συνέπεια λαμβάνουν και
αυτό το συγκεκριμένο λίπος. Τυχαία όμως ο άνθρωπος ανακάλυψε κατά μήκος των
ακτών και των λιμνών τα οστρακοειδή, τα οποία περιείχαν μεγάλες ποσότητες από
αυτό το λίπος. Το λίπος που περιείχαν τα οστρακοειδή συνέβαλε ώστε η ανάπτυξη
του μετωπιαίου εγκεφαλικού φλοιού (αυτή είναι η τοποθεσία της σκέψης στον
εγκέφαλο) να επιταχυνθεί. Έτσι αναπτύχθηκαν οι γνωστικές ικανότητες του
ανθρώπου. Παρ’ όλα αυτά, η ικανότητά τους να κατασκευάζουν αντικείμενα δεν
αυξήθηκε τόσο γρήγορα, όσο γρήγορα εξελισσόταν ο εγκέφαλός τους. Απλώς
χρησιμοποιούσαν καλύτερα τα ήδη υπάρχοντα εργαλεία, που είχαν ανακαλύψει οι
πρόγονοί τους. Η μεγάλη όμως πολιτισμική έκρηξη έγινε τα τελευταία 40.000
χρόνια. Και αυτό οφείλεται στο ότι οι άνθρωποι έμαθαν να ψαρεύουν. Έτσι έτρωγαν
ψάρια, τα οποία περιείχαν ακόμα μεγαλύτερες ποσότητες από αυτό το λίπος που
προερχόταν από το φυτικό πλαγκτόν. Πλην αυτής της ανθρωπολογικής θεωρίας, η
μεγαλύτερη απόδειξη ότι τα ψάρια είναι φυσική τροφή για τον άνθρωπο και ότι βοηθούν
την υγεία του, είναι όλες οι μελέτες που αποδεικνύουν ότι η συχνή κατανάλωση
ψαριών μας προστατεύει από την καρδιοπάθεια λόγω των ωμέγα 3 λιπαρών οξέων που
περιέχουν. Αν πολλά ψάρια σήμερα περιέχουν τοξίνες, επειδή οι θάλασσες έχουν
μολυνθεί, αυτό δεν σημαίνει ότι τα ψάρια δεν είναι φυσική τροφή για τον
άνθρωπο. Το ίδιο συμβαίνει και με το κρέας και τα πουλερικά. Δύσκολα σήμερα
μπορεί κάποιος να βρει κρέας και πουλερικά χωρίς τοξίνες, αντιβιοτικά και
ορμόνες.</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Ας δούμε όμως τι γράφει ο εν λόγω
χορτοφάγος σχετικά με το κρέας:</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
«<i style="mso-bidi-font-style: normal;">Όλες οι θρησκείες των λαών που κατοικούν στις ανατολικές χώρες (Κίνα,
Ινδίες) στις οποίες έχει αναπτυχθεί πρώτα ο πολιτισμός απαγορεύουν ή
περιορίζουν τη χρήση του κρέατος σαν τροφής για τον άνθρωπο. Οι ιδρυτές αυτών
των θρησκειών αντιλήφθηκαν με τη φωτεινή τους διάνοια ότι η κρεοφαγία είναι
αμαρτία. Σαν το σπουδαιότερο μέσο για τον εξαγνισμό της ψυχής και του σώματος
θεώρησαν την αποφυγή της κρεοφαγίας και κάθε ουσίας που προέρχεται από ζώα. Ο
Βούδας χαρακτήρισε βαρύ αμάρτημα τη σφαγή ζώων και την κρεοφαγία.</i></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<i style="mso-bidi-font-style: normal;">Στο τέλος της τρίτης γεωλογικής περιόδου, δηλαδή πριν 70.000-120.000
χρόνια είχε συμβεί ο σχηματισμός των παγετώνων στις βόρειες περιοχές της
Ευρώπης (Γερμανία, Βρετανία κ.λπ.), οπότε όσοι άνθρωποι επέζησαν αναγκάσθηκαν
από την έλλειψη τροφής να φάγουν κρέας και ψάρια. Για να κατανικήσει ο άνθρωπος
την αποστροφή του προς αυτό συγκάλυπτε την όψη και τη γεύση της νέας τροφής
χρησιμοποιώντας τη θαυμαστή ανακάλυψη, που είχε στο μεταξύ πραγματοποιήσει: τη
φωτιά.</i></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<i style="mso-bidi-font-style: normal;">Αν σήμερα θεωρεί ο άνθρωπος το κρέας σαν φυσική τροφή και παραγνωρίζει
τόσο φανερές διαπιστώσεις από την εξέταση αυτού του ζητήματος, οφείλεται στην
τόσο ισχυρή δύναμη που ονομάζεται συνήθεια. Αυτή μας παρασύρει να θεωρούμε
πολλές καταστάσεις σαν φυσικές, ενώ είναι τόσο αφύσικες.</i></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<i style="mso-bidi-font-style: normal;">Τα ένστικτα του ανθρώπου είναι τελείως διαφορετικά από εκείνα των
σαρκοφάγων. Παράβαλε τη συμπεριφορά των νεαρών γάτων και σκύλων κατά την σφαγή
των ζώων στο ύπαιθρο προς τη συμπεριφορά των παιδιών μας. Το θέμα της σφαγής
των ζώων προκαλεί σε αυτά φρίκη. Αντίθετα με δυσκολία μπορεί να συγκρατήσει
κανείς τα γατάκια και τα σκυλάκια που ορμούν να πιουν αίμα. </i></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<i style="mso-bidi-font-style: normal;">Για μας τους Έλληνες είναι ευκολότερο να κατανοήσουμε ότι η κρεοφαγία
είναι αφύσικη, γιατί τρώμε μόνο το κρέας ορισμένων ζώων, ενώ νιώθουμε
αποτροπιασμό όσες φορές περάσει από το μυαλό μας ότι είναι δυνατόν να φάμε
κρέας από άλογο, μουλάρι, φίδια, χελώνες, βατράχους, ενώ οι άλλοι λαοί δεν
κάνουν διάκριση.</i></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<i style="mso-bidi-font-style: normal;">Ο άνθρωπος για να μπορέσει να φάει το κρέας προσπαθεί να σκεπάσει τη
μυρουδιά του προσθέτοντας φυτικές ουσίες με έντονη μυρουδιά, όπως μαϊντανό,
άνιθο, ρίγανη, σκόρδα, κρεμμύδια και άλλα.</i></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<i style="mso-bidi-font-style: normal;">Από τη δυσκοιλιότητα, τον ερεθισμό των εκζεμάτων, των αιμορροΐδων, την
κνίδωση και άλλες αλλεργικές εκδηλώσεις που εμφανίζονται μετά τη βρώση του
κρέατος γίνεται φανερό ότι το κρέας είναι βλαβερό στον ανθρώπινο οργανισμό. </i></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<i style="mso-bidi-font-style: normal;">Μεγάλη αποδεικτική σημασία για την απόκρουση του ισχυρισμού ότι το
κρέας είναι απαραίτητο στον άνθρωπο έχει το γεγονός ότι παρ’ όλο που μερικοί
άνθρωποι δεν έφαγαν ποτέ κρέας από την παιδική ηλικία αναπτύχθηκαν καλά και
έζησαν υγιείς.</i></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<i style="mso-bidi-font-style: normal;">Ο πριμάτοι πίθηκοι, όπως ονομάζονται ο γορίλας και ο ουραγκοτάγκος, που
είναι οι πλησιέστεροι συγγενείς του ανθρώπου απ’ όλα τα ζώα, δεν τρώγουν ποτέ
κρέας. Τα ζώα αυτά είναι τα ισχυρότερα.</i></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<i style="mso-bidi-font-style: normal;">Κρίνοντας από την κατασκευή του πεπτικού συστήματος καταλήγει στο
συμπέρασμα ότι δεν είναι κατάλληλο για την πέψη του κρέατος. Το σχήμα των
δοντιών είναι διαφορετικό από εκείνο των σαρκοφάγων. Τα δόντια του ανθρώπου
είναι όμοια με εκείνα του πιθήκου. Όσες φορές τρώγει ο άνθρωπος κρέας, αναγκάζεται
να βγάζει με τη βοήθεια της οδοντογλυφίδας τις ίνες που έχουν εισχωρήσει μέσα
στα δόντια του.</i></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<i style="mso-bidi-font-style: normal;">Το μήκος του εντέρου των μεγάλων σαρκοφάγων θηρίων είναι μόνο 1,3 μέτρα, προφανώς γιατί
οι ζωικές ουσίες πέπτονται ευκολότερα και τα υπολείμματα αποβάλλονται πιο
γρήγορα. Αντίθετα το μήκος του εντέρου του ανθρώπου ξεπερνά τα 3,5 μέτρα, επομένως είναι
πλέον ή διπλάσιο από το μήκος του εντέρου των μεγάλων σαρκοφάγων θηρίων. Αυτό
το τόσο μακρύ έντερο προορίζεται για την πέψη των φυτικών τροφών, που απαιτεί πιο
πολύπλοκη πεπτική επεξεργασία. Από το γεγονός ότι το μήκος του εντέρου του
ανθρώπου βρίσκεται ανάμεσα σε εκείνο των σαρκοφάγων και των φυτοφάγων δεν
ελαττώνεται η αξία της άποψής μας, διότι η φυσική τροφή του ανθρώπου είναι οι
καρποί που πέπτονται πολύ πιο εύκολα από τα χόρτα.</i></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<i style="mso-bidi-font-style: normal;">Το γεγονός ότι η κρεατοφαγία χειροτερεύει την κατάσταση των ασθενών που
πάσχουν από ουραιμία, οξεία και χρόνια νεφρίτιδα, αρθριτισμό, διαβήτη,
εκζέματα, δυσκοιλιότητα δείχνει ότι είναι βλαβερή στον ανθρώπινο οργανισμό</i>».</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Αυτά που γράφει ο χορτοφάγος
γιατρός είναι σοφιστείες και όχι επιστημονικά επιχειρήματα. Τίποτα από αυτά που
γράφει δεν στέκουν επιστημονικά. Ο άνθρωπος δεν αναγκάστηκε να φάει κρέας πριν
100.000 χρόνια λόγω των παγετώνων, αλλά έτρωγε πολλές χιλιετίες πριν ακόμα και τους
παγετώνες, όπως έχει αποδείξει η ανθρωπολογία. Στην Αφρική ο άνθρωπος
αναγκάσθηκε να φάει κρέας λόγω παγετώνων; Ακόμα και οι ανθρωπολογικές έρευνες
του Πουλιανού στην περιοχή της Μακεδονίας δείχνουν ότι ο αρχάνθρωπος των
Πετραλώνων που χρονολογείται το 700.000 π.Χ. έτρωγε κρέας. Ο Πουλιανός
αναλύοντας κόπρανα έξω από το σπήλαιο των Πετραλώνων συμπέρανε ότι ο άνθρωπος
πριν ακόμα μπει στο σπήλαιο (μπήκε στο σπήλαιο λόγω των παγετώνων) έτρωγε
κρέας. Επίσης ανακάλυψε ότι κυνηγοί σκότωσαν έναν ελέφαντα στην Πέρδικα της
Μακεδονίας πριν 3 εκατομμύρια περίπου χρόνια. Φυσικά, θα μπορούσα να αναφέρω
και άλλα ευρήματα άλλων ανθρωπολόγων σε άλλα σημεία του πλανήτη που
αποδεικνύουν ότι ο άνθρωπος έτρωγε κρέας πολύ πριν το 100.000 και τους
παγετώνες. </div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Αυτά που γράφει ο παθολόγος
σχετικά με το μήκος του εντέρου των σαρκοφάγων, των φυτοφάγων και των ανθρώπων,
οδηγούν στο ευνόητο συμπέρασμα ότι ο άνθρωπος δεν είναι ούτε σαρκοφάγος ούτε
φυτοφάγος, αλλά παμφάγος. Αντί αυτού όμως, ο παθολόγος εφευρίσκει τη σοφιστεία
ότι ο άνθρωπος είναι καρποφάγος!!! Αν όμως ο άνθρωπος τρεφόταν μόνο με καρπούς,
θα ήμασταν ακόμα πάνω στα δέντρα. Οι άνθρωποι που τρέφονται αποκλειστικά με
καρπούς, όπως φρούτα, παθαίνουν σοβαρές ελλείψεις βιταμινών και στο τέλος
πεθαίνουν.</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Ο χορτοφάγος γιατρός λέει ότι το
κρέας δεν είναι φυσιολογική τροφή για τον άνθρωπο, για αυτό και το μαγειρεύει,
αφού δεν μπορεί να το φάει ωμό. Πέραν του γεγονότος ότι υπάρχουν λαοί που τρώνε
ωμό το κρέας και το ψάρι (οι Εσκιμώοι τρώνε ωμά κρέατα και ψάρια, Αφρικανικοί
λαοί έτρωγαν ωμά όργανα ζώων, οι πρωτο-Βούλγαροι έτρωγαν ωμό κρέας και οι
Ιάπωνες τρώνε ωμό ψάρι, το γνωστό σούσι), προκαλώ όσους χορτοφάγους
χρησιμοποιούν το ίδιο επιχείρημα να φάνε ωμά όσπρια, ωμή σόγια, ωμό σιτάρι και
ωμά άγρια χόρτα του βουνού, τα οποία τα θεωρούν «φυσιολογικές» τροφές για τον
άνθρωπο. Δεν θα καταφέρουν να τα φάνε, και αν τα καταφέρουν, το πολύ πολύ να
τους τρέχουμε στο νοσοκομείο από πόνους λόγω δυσπεψίας!!!</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Ο χορτοφάγος γιατρός γράφει ότι από <i style="mso-bidi-font-style: normal;">τον </i>ερεθισμό των εκζεμάτων, την κνίδωση
και άλλες αλλεργικές εκδηλώσεις που εμφανίζονται μετά τη βρώση του κρέατος
γίνεται φανερό ότι το κρέας είναι βλαβερό στον ανθρώπινο οργανισμό. Λυπάμαι,
αλλά αυτά δείχνουν βασική άγνοια ιατρικής. Αυτά είναι αλλεργικές αντιδράσεις
που μπορούν να συμβούν σε οποιαδήποτε τροφή που περιέχει πρωτεΐνη, και ο
άνθρωπος έχει αλλεργία σε αυτή την τροφή. Ένας άνθρωπος μπορεί να πάθει τις
ίδιες αντιδράσεις τρώγοντας ψάρι ή αυγά ή και φυτικές τροφές. Είναι γνωστό ότι
κνίδωση παθαίνουν και όσοι τρώνε φράουλες. Αυτό η επιστήμη το εξηγεί λόγω
αλλεργικής αντίδρασης στις φράουλες. Ο χορτοφάγος γιατρός όμως, μια και η
φράουλα είναι φυτική τροφή δεν μπορεί να δεχθεί την επιστήμη, λέει ότι αυτό
οφείλεται στην αποξινωτική δράση της φράουλας. Δηλαδή τρώγοντας πολλές
φράουλες, ο ανθρώπινος οργανισμός πετά τις τοξίνες προς τα έξω και έτσι
παθαίνουμε κνίδωση!!! Γράφει: «<i style="mso-bidi-font-style: normal;">Υπάρχει η
λανθασμένη άποψη ότι η φράουλα βλάπτει σε όσους υποφέρουν από παθήσεις του
ήπατος. Στο συμπέρασμα ότι η φράουλα είναι βλαβερή σε όσους πάσχουν από
παθήσεις του ήπατος κατέληξαν από τη διαπίστωση ότι σε μερικούς εκδηλώνεται
κνίδωση στο δέρμα, κάθε φορά που τρώγουν φράουλες. Επειδή όμοιες αντιδράσεις
εμφανίζονται στο δέρμα και κατά τις δηλητηριάσεις από τοξικές τροφές (παστωμένα
ψάρια και κρέατα, αλλοιωμένα τυριά κ.λπ.) συμπεραίνουν ότι και η φράουλα
ενεργεί σαν δηλητήριο. Αυτές οι αντιδράσεις οφείλονται στην ισχυρή
αποτοξινωτική ενέργεια της φράουλας</i>».</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Ας δούμε όμως τι υποστηρίζει η
επιστήμη σχετικά με την κνίδωση: «<i style="mso-bidi-font-style: normal;">Το πιο
σύνηθες αίτιο της κνίδωσης σε παιδιά είναι η αντίδραση σε διάφορες τροφές ή στα
πρόσθετα τροφίμων. Οι τροφές που συνήθως προκαλούν κνίδωση στα παιδιά με
ευαισθησία είναι: το γάλα, το ψάρι, το κρέας, τα αυγά, τα φασόλια ή οι ξηροί
καρποί. Άλλες τροφές είναι η σοκολάτα, τα καπνιστά κρέατα, το κοτόπουλο, τα εσπεριδοειδή
και τα οστρακοειδή</i>» (<b style="mso-bidi-font-weight: normal;">6</b>). Δερματικά
εξανθήματα ή και ακμή μπορούν να προκληθούν ακόμα και από δυσανεξία στο σιτάρι (<b style="mso-bidi-font-weight: normal;">7</b>). Γιατί λοιπόν οι χορτοφάγοι δεν
θεωρούν αφύσικη τροφή και το γάλα, τα φασόλια, τους ξηρούς καρπούς και τα
εσπεριδοειδή;</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Ο χορτοφάγος γιατρός γράφει ότι το
γεγονός ότι η κρεατοφαγία χειροτερεύει την κατάσταση των ασθενών που πάσχουν
από ουραιμία, οξεία και χρόνια νεφρίτιδα, διαβήτη, δυσκοιλιότητα δείχνει ότι
είναι βλαβερή στον ανθρώπινο οργανισμό. Τι να πει κανείς με αυτά που διαβάζει;
Αυτοί που έχουν ουραιμία έχουν πρόβλημα με κάθε τροφή που είναι υψηλή σε
πουρίνες. Έτσι μπορούν να τους πειράζουν τροφές όπως οι σαρδέλες και τα όσπρια.
Οι ασθενείς με νεφρικές παθήσεις δεν πρέπει να καταναλώνουν τροφές υψηλές σε
κάλιο, όπως το πορτοκάλι και η μπανάνα. Είναι το πορτοκάλι και η μπανάνα
αφύσικες τροφές για τον άνθρωπο; Οι άνθρωποι με διαβήτη έχουν πρόβλημα να φάνε
μεγάλη γλυκά φρούτα όπως σταφύλια ή σύκα. Είναι τα σταφύλια και τα σύκα
αφύσικες τροφές για τον άνθρωπο; Στην πραγματικότητα, οι διαβητικοί μπορούν να
ελέγξουν το σάκχαρο του αίματος τους με μια πρωτεϊνική δίαιτα χαμηλή σε
υδατάνθρακες, άρα αυτό που είναι το πρόβλημα σε έναν διαβητικό δεν είναι το
κρέας ή τα ψάρια, αλλά το ψωμί, τα μακαρόνια, η ζάχαρη και τα γλυκά. Το κρέας όντως
σε ορισμένους ανθρώπους προκαλεί δυσκοιλιότητα, αν έχουν τάση για
δυσκοιλιότητα, αλλά δυσκοιλιότητα προκαλεί και το γάλα και το τυρί λόγω της
καζεΐνης που περιέχουν, καθώς και φυτικές τροφές όπως τα βατόμουρα, το ρόδι και
το πράσινο τσάι λόγω των τανινών που περιέχουν. Αλλά τα βατόμουρα, το ρόδι και
το πράσινο τσάι είναι μια από τις τροφές με την μεγαλύτερη ποσότητα
αντιοξειδωτικών, παρά το γεγονός ότι μεγάλη κατανάλωση αυτών των τροφών μπορεί
να προκαλέσει δυσκοιλιότητα. Δεν είδα κανέναν χορτοφάγο να λέει ότι τα
βατόμουρα, τα ρόδια και το πράσινο τσάι είναι ανθυγιεινά, επειδή προκαλούν
δυσκοιλιότητα.</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Η διατροφική μελέτη του </b><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Weston</span><span lang="EN-US"> </span></b><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Price</span> κονιορτοποιεί τα παραμύθια των χορτοφάγων</b></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Ο <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Dr</span>. <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Weston</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Price</span><span lang="EN-US"> </span>από το <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Cleveland</span><span lang="EN-US"> </span>του <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Ohio</span><span lang="EN-US"> </span>ήταν ένας φημισμένος οδοντίατρος που είχε λαμπρή καριέρα τη
δεκαετία του 1930. Είχε διδάξει σε χιλιάδες οδοντιατρικές σχολές και είχε
γράψει δεκάδες ακαδημαϊκά συγγράμματα. Ο <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Price</span><span lang="EN-US"> </span>παρατήρησε ότι οι ασθενείς του
υπέφεραν όλο και περισσότερο από χρόνιες και εκφυλιστικές ασθένειες. Παρατήρησε
επίσης ότι οι νεότεροι ασθενείς του είχαν σε αυξημένο βαθμό παραμορφωμένα
οδοντικά τόξα, στραβά δόντια και κοιλότητες. Αυτό τον ανησύχησε, διότι δεν είχε
δει κάτι τέτοιο 10 με 15 χρόνια πριν. Γιατί αυτό συνέβαινε τότε; Ο <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Price</span><span lang="EN-US"> </span>επίσης
παρατήρησε μια στενή συσχέτιση ανάμεσα στην υγεία των δοντιών και στην υγεία
όλου του σώματος. Ένα στόμα γεμάτο κοιλότητες πήγαινε παράλληλα με ένα σώμα
γεμάτο από ασθένειες και αδυναμία. Στα χρόνια του <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Price</span>, η φυματίωση ήταν η πιο σημαντική
μεταδοτική μεταδοτική ασθένεια. Παρατήρησε ότι τα παιδιά με χαλασμένα δόντια
προσβάλλονταν πάρα πολύ από αυτή την ασθένεια.</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Ο <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Dr</span>. <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Price</span><span lang="EN-US"> </span>είχε ακούσει φήμες για ιθαγενείς
κουλτούρες, όπου πρωτόγονοι άνθρωποι ζούσαν μια ευτυχισμένη ζωή χωρίς
ασθένειες. Του γεννήθηκε μια ιδέα – γιατί να μην πάει να βρει αυτούς τους
ανθρώπους και να εξακριβώσει αν πράγματι είναι υγιείς και αν όντως είναι, να
εξακριβώσει τι κάνουν για να διατηρούν τους εαυτούς τους υγιείς. Όντας
οικονομικά αυτάρκης, αυτός και η γυναίκα του ξεκίνησαν να ταξιδεύουν σε όλο τον
κόσμο σε απομονωμένες περιοχές. Αυτός έψαχνε για υγιείς ανθρώπους που δεν είχαν
έρθει σε επαφή με τον πολιτισμό εκείνο τον καιρό. Δεν ενδιαφερόταν να εξετάσει
άρρωστους ανθρώπους, διότι είχε δει αρκετούς από αυτούς στην Αμερική, όπου
εργαζόταν. Ήθελε να βρει υγιείς ανθρώπους και να ανακαλύψει τι ήταν αυτό που
τους διατηρούσε υγιείς. Κατά τη διάρκεια των 9 χρόνων του ταξιδιού του, ο
συνάντησε και ομάδες πρωτογόνων που είχαν διάφορα προβλήματα υγείας, τους
οποίους και εξέτασε. Διαπίστωσε ότι τα προβλήματα υγείας προκαλούνταν από
διατροφικές ελλείψεις (ιδιαίτερα έλλειψη ζωικών τροφών), ξηρασία και από την
επαφή τους με τον Ευρωπαϊκό πολιτισμό. Τις παρατηρήσεις του τις έγραψε σε ένα
βιβλίο με τίτλο <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Nutrition</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">and</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Physical</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Degeneration</span>,
το οποίο είναι δημοφιλές ακόμα και στις μέρες μας (<b style="mso-bidi-font-weight: normal;">8</b>)</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Ο <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Dr</span>. <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Price</span><span lang="EN-US"> </span>και η γυναίκα του ταξίδεψαν σχεδόν
παντού. Ταξίδεψαν σε απομονωμένα χωριά των Ελβετικών Άλπεων, στα νησιά των
παραλίων της Σκωτίας, Στα βουνά των Άνδεων στο Περού, σε διάφορες απομονωμένες
περιοχές της Αφρικής, στα νησιά της Πολυνησίας, στην Αυστραλία, στη Νέα
Ζηλανδία, στα δάση του βόρειου Καναδά, ακόμα και στον Αρκτικό Κύκλο. Συνολικά,
ο <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Price</span><span lang="EN-US"> </span>επισκέφθηκε 14 ομάδες ιθαγενών.</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Αφού κέρδισε την εμπιστοσύνη των
ηλικιωμένων χωρικών στα διάφορα μέρη που επισκέφθηκε, ο <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Price</span><span lang="EN-US"> </span>υπολόγιζε
τις κοιλότητες των δοντιών (τις βλάβες από τερηδόνα που προκαλούνται από την
καταστροφή της αδαμαντίνης και της οδοντίνης ουσίας των δοντιών) και τις
εξέταζε. Φανταστείτε την έκπληξή του, όταν βρήκε κατά μέσο όρο λιγότερο από 1%
τερηδόνα σε όλους τους ανθρώπους που επισκέφθηκε. Βρήκε επίσης ότι τα δόντια
αυτών των ανθρώπων ήταν τελείως ίσια και άσπρα, με υψηλά οδοντικά τόξα και
καλοσχηματισμένα χαρακτηριστικά προσώπου. Το πιο εντυπωσιακό ήταν ότι κανένας
από τους ανθρώπους που ο <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Price</span><span lang="EN-US"> </span>εξέτασε, δεν εφάρμοζαν κανενός είδους στοματικής υγιεινής.
Κανένας από αυτούς τους ανθρώπους δεν είχε χρησιμοποιήσει ποτέ οδοντόβουρτσα.
Για παράδειγμα, όταν ο <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Price</span><span lang="EN-US"> </span>επισκέφτηκε τους πρώτους ανθρώπους, απομονωμένους χωρικούς
των βουνών της Ελβετίας, παρατήρησε ότι τα δόντια των παιδιών καλύπτονταν από
μια λεπτή μεμβράνη πράσινης γλίτσας, και παρ’ όλα αυτά δεν είχαν τερηδόνα.</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Ο <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Dr</span>. <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Price</span><span lang="EN-US"> </span>παρατήρησε επίσης ότι παράλληλα με
τα υγιή δόντια και ούλα τους, όλοι οι άνθρωποι που ανακάλυψε ήταν
σκληραγωγημένοι, παρά τις δύσκολες καταστάσεις ζωής που είχαν να υπομένουν. Για
παράδειγμα, οι γυναίκες Εσκιμώοι γεννούσαν το ένα παιδί μετά το άλλο με λίγη
δυσκολία. Παρά το ότι τα παιδιά της Ελβετίας περπατούσαν ξυπόλυτα σε παγωμένα
ρυάκια, δεν υπήρχε ούτε μια περίπτωση φυματίωσης σε κανένα από αυτά, παρά το
ότι εκτίθεντο στη φυματίωση. Ο <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Dr</span>.
<span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Price</span><span lang="EN-US"> </span>δεν
έβρισκε, σε αντίθεση με τι έβλεπε στην Αμερική, καμμιά από τις ασθένειες που
ταλανίζουν τον δυτικό πολιτισμένο κόσμο, όπως καρκίνο, καρδιοπάθεια, διαβήτη,
αιμορροΐδες, σκλήρυνση κατά πλάκας, νόσο του <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Parkinson</span>, νόσο του <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Alzheimer</span>, οστεοπόρωση, σύνδρομο χρόνιας κόπωσης και άλλες
ασθένειες.</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Ο <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Dr</span>. <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Price</span><span lang="EN-US"> </span>και η γυναίκα του πήραν φωτογραφίες
από 18.000 ιθαγενείς που επισκέφθηκαν. Οι φωτογραφίες δείχνουν ανθρώπους από
όλο τον κόσμο να γελούν δείχνοντας την τέλεια οδοντοστοιχία τους.</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Η διατροφή των υγιών πληθυσμών που μελέτησε ο </b><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Dr</span>. </b><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Price</span><span lang="EN-US"> </span>ήταν πλούσια σε ζωικές πρωτεΐνες
και ζωικά λίπη </b></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Ο <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Dr</span>. <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Price</span><span lang="EN-US"> </span>έδειξε μεγάλο ενδιαφέρον να
παρατηρήσει τι αυτοί οι άνθρωποι έτρωγαν, διότι είχε υποψιαστεί ότι το κλειδί
για την καλή υγεία και την καλή κατάσταση των δοντιών ήταν στο καλό φαί.
Εντυπωσιάστηκε που βρήκε ότι ανάλογα με το πού ζούσε κάθε ομάδα έτρωγε
διαφορετικά από την άλλη. Για παράδειγμα, οι χωρικοί συα βουνά της Ελβετίας
έτρωγαν κυρίως μη παστεριωμένα και ζυμωμένα γαλακτοκομικά προϊόντα, ιδιαίτερα
βούτυρο και τυρί. Η σίκαλη επίσης αποτελούσε ένα σημαντικό μέρος της διατροφής
τους. Περιστασιακά έτρωγαν κρέας (βοδινό), όταν οι αγελάδες στα κοπάδια τους
γίνονταν γεροντότερες. Μικρές ποσότητες ζωμού οστών, λαχανικών και μούρων
υπήρχαν επίσης στη διατροφή τους. Λόγω του υψηλού υψόμετρου λίγα λαχανικά
αναπτύσσονταν. Οι χωρικοί έτρωγαν ό, τι μπορούσαν τους θερινούς μήνες και
τουρσί ήταν ό, τι απέμενε τον χειμώνα. Τα βασικά φαγητά τους ήταν όμως το
γεμάτο λίπος τυρί, το βούτυρο και το ψωμί σικάλεως. </div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Οι Κέλτες ψαράδες δεν έτρωγαν
γαλακτοκομικά, αλλά έτρωγαν πολύ μπακαλιάρο και άλλες θαλασσινές τροφές, και
ιδιαίτερα οστρακοειδή. Λόγω του φτωχού εδάφους τους, το μόνο δημητριακό που
μπορούσε να αναπτυχθεί ήταν η βρώμη, και αποτελούσε ένα σημαντικό μέρος της
διατροφής τους. Ένα παραδοσιακό πιάτο τους, το οποίο θεωρείτο πολύ σημαντικό
για την ανάπτυξη των παιδιών και για τις μέλλουσες μητέρες, ήταν κεφάλι
μπακαλιάρου γεμισμένο με βρώμη και πουρέ συκωτιού ψαριού. Λόγω του ιδιαίτερα
αφιλόξενου κλίματος, τα φρούτα και τα λαχανικά αναπτύσσονταν πολύ αραιά. Ο <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Price</span><span lang="EN-US"> </span>παρατήρησε
ότι τα νεαρά κορίτσια της περιοχής βρίσκονταν σε αμηχανία, όταν τους προσέφεραν
ένα μήλο. Δεν είχαν δει ποτέ στη ζωή τους μήλο!</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Οι Εσκιμώοι ή Ινουΐτες έτρωγαν
μια δίαιτα 100% από ζωικά προϊόντα με μεγάλες ποσότητες ψαριού. Θαλάσσιοι ίπποι
και φώκιες και άλλα θαλάσσια θηλαστικά αποτελούσαν επίσης σημαντικό μέρος της
διατροφής τους. Κατανάλωναν επίσης λίπος φάλαινας. Οι Ινουίτες συγκέντρωναν
ξηρούς καρπούς, μούρα και κάποια χορτάρια κατά τη διάρκεια των θερινών μηνών,
αλλά η διατροφή τους ήταν βασικά κρέας και λίπος. Έτρωγαν επίσης μερικώς
χωνευμένα χόρτα ταράνδου <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">caribou</span><span lang="EN-US"> </span>κόβοντας τα στομάχια και τα έντερά τους.</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Οι Μάορι της Νέας Ζηλανδίας
κατανάλωναν θαλασσινές τροφές κάθε είδους – ψάρι, καρχαρία, χταπόδι,
οστρακοειδή – μαζί με λιπαρό χοιρινό και μια ποικιλία φυτικών τροφών,
συμπεριλαμβανομένης της καρύδας και των φρούτων.</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Αφρικανικές φυλές όπως οι Μασάι
δεν κατανάλωναν καθόλου φυτικές τροφές, παρά μόνο μοσχάρι, όργανα ζώων και ωμό
γάλα ανάμεικτο με αίμα. Οι <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Dinkas</span><span lang="EN-US"> </span>του Σουδάν, τους οποίους ο <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Price</span><span lang="EN-US"> </span>θεωρούσε
ως τις πιο υγιείς αφρικανικές φυλές που μελέτησε, έτρωγαν έναν συνδυασμό
ζυμωμένων δημητριακών ολικής αλέσεως με ψάρι, μαζί με μικρότερες ποσότητες κόκκινου
κρέατος, λαχανικών και φρούτων. Οι <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Bantu</span><span lang="EN-US"> </span>από την άλλη, οι λιγότερο ανθεκτική
από τις αφρικανικές φυλές που μελέτησε, ήταν κυρίως γεωπόνοι. Η δίαιτά τους
αποτελείτο κυρίως από φασόλια, κολοκύθες, καλαμπόκι, κεχρί, λαχανικά και
φρούτα, με μικρότερες ποσότητες γάλακτος και κρέατος. Ο Price δεν βρήκε κανένα
λαό που να είναι εντελώς χορτοφαγικός. Τα σύγχρονα ανθρωπολογικά δεδομένα
υποστηρίζουν ότι όλες οι κουλτούρες και όλοι οι άνθρωποι δείχνουν μια προτίμηση
προς τις ζωικές τροφές και το ζωικό λίπος (<b style="mso-bidi-font-weight: normal;">9</b>).</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Κυνηγοί-θηρευτές στο βόρειο
Καναδά, στη Φλόριντα, στον Αμαζόνιο και στην Αυστραλία κατανάλωναν θηράματα
όλων των ειδών, ιδιαίτερα τα όργανα κρεάτων, και μια ποικιλία δημητριακών,
οσπρίων, βολβών, λαχανικών και φρούτων, όποτε αυτά ήταν διαθέσιμα.</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Ο <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Price</span><span lang="EN-US"> </span>παρατήρησε
ότι όλοι οι άνθρωποι, με εξαίρεση τους Ινουίτες, κατανάλωναν έντομα και τα
σκουλήκια τους. Σε πιο τροπικές περιοχές, τα έντομα αποτελούσαν ένα πιο
ολοκληρωμένο μέρος της διατροφής τους. Μέλισσες, σφήκες, λιβελλούλες, σκαθάρια,
τριζόνια, τζιτζίκια, σκώροι και τερμίτες καταναλώνονταν με όρεξη, ιδιαίτερα
στην Αφρική.</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Ο <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Price</span><span lang="EN-US"> </span>παρατήρησε
επίσης ότι όλοι οι λαοί κατανάλωναν ζυμωμένες τροφές κάθε μέρα. Τροφές όπως
τυρί, βούτυρο, γιαούρτι και ζυμωμένα ποτά δημητριακών όπως μπύρα <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">kaffir</span><span lang="EN-US"> </span>(κατασκευασμένη
από κεχρί) στην Αφρική ή ψάρι υφιστάμενο ζύμωση όπως με τους Ινουίτες,
αποτελούσαν σημαντικό μέρος των ιθαγενών διαιτών. Αξιοσημείωτο είναι ότι τα
δημητριακά δεν τα έτρωγαν, όπως εμείς, αλλά τα επεξεργάζονταν με μια ειδική
διαδικασία μούσκεψης και ζύμωσης, διαδικασία που κάνει τα φυτικά οξέα των
δημητριακών να μην επηρεάζουν την πέψη των μετάλλων. (Τα δημητριακά και τα
όσπρια περιέχουν αντιθρεπτικά συστατικά που ονομάζονται φυτικά οξέα, τα οποία
εμποδίζουν την πέψη των μετάλλων στο έντερο).</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Όλοι οι ιθαγενείς που μελέτησε
έκαναν σημαντικές προσπάθειες να καταναλώνουν θαλασσινά, ιδιαίτερα αυγοτάραχο
το οποίο καταναλωνόταν, διότι έτσι πίστευαν ότι θα έχουν υγιή παιδιά. Ακόμα και
άνθρωποι που κατοικούσαν σε βουνά έκαναν ταξίδια στη θάλασσα, για να φέρουν
πίσω φύκια, αυγά ψαριών και ψάρια. Οι γαρίδες, οι οποίες είναι πλούσιες σε
χοληστερίνη και βιταμίνη <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">D</span>,
ήταν μια καθιερωμένη τροφή σε πολλά μέρη, από την Αφρική μέχρι τις ανατολικές
χώρες.</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Το τελευταίο πιο σημαντικό
χαρακτηριστικό των ιθαγενών διατροφών που ο <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Price</span><span lang="EN-US"> </span>βρήκε, ήταν ότι ήταν πλούσιες σε
λίπος, ιδιαίτερα σε ζωικό λίπος. Είτε από έντομα, είτε από αυγά, είτε από
ψάρια, είτε από θηράματα είτε από εξημερωμένα κοπάδια, οι πρωτόγονοι άνθρωποι
ήξεραν ότι θα γίνονταν άρρωστοι, αν δεν κατανάλωναν αρκετό λίπος. Εξερευνητές
εκτός από τον <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Dr</span>. <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Price</span><span lang="EN-US"> </span>έχουν
βρει ότι αυτό είναι αλήθεια. Για παράδειγμα, ο Καναδός ανθρωπολόγος <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Vilhjalmur</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Stefansson</span>, ο οποίος έζησε
για χρόνια στους Ινουίτες Εσκιμώους και στους Βορειο-Καναδούς Ινδιάνους,
παρατήρησε πώς οι Ινδιάνοι θα έφευγαν από τον δρόμο τους για να κυνηγήσουν
γέρικους αρσενικούς τάρανδους <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">caribou</span>,
διότι μετέφεραν 50 λίβρες
νωτιαίου λίπους. Όταν τέτοια ζώα δεν ήταν διαθέσιμα και οι Ινδιάνοι
αναγκάζονταν να συντηρούνται με κουνέλια, ένα πολύ άπαχο ζώο, υπέφεραν από
διάρροια και πείνα μετά από μερικές βδομάδες. Το ανθρώπινο σώμα χρειάζεται
κορεσμένα λίπη για να χρησιμοποιεί κατάλληλα τα απαραίτητα λιπαρά οξέα. Τα
κορεσμένα ζωικά λίπη περιέχουν υψηλές ποσότητες λιποδιαλυτών βιταμινών που
χρειάζονται για να αφομοιώνονται οι πρωτεΐνες και τα μέταλλα.</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Φυσικά οι τροφές που οι ιθαγενείς
της μελέτης του <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Price</span><span lang="EN-US"> </span>έτρωγαν ήταν φυσικές και ανεπεξέργαστες. Οι τροφές τους δεν
περιείχαν συντηρητικά, πρόσθετα ή χρωστικές. Δεν περιείχαν πρόσθετη ζάχαρη. Δεν
έτρωγαν λευκό αλεύρι και κονσερβοποιημένες τροφές. Τα γαλακτοκομικά τους
προϊόντα δεν ήταν παστεριωμένα, ομογενοποιημένα και χαμηλά σε λιπαρά. Οι ζωικές
και φυτικές τροφές που κατανάλωναν αναπτύσσονταν σε εδάφη χωρίς φυτοφάρμακα,
και στα ζώα δεν δίνονταν αυξητικές ορμόνες και αντιβιοτικά. Με λίγα λόγια,
αυτοί οι άνθρωποι έτρωγαν πάντα βιολογικά τρόφιμα.</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Η υιοθέτηση της πλούσιας σε υδατάνθρακες δυτικής δίαιτας από τους
ιθαγενείς κατέστρεψε την υγεία τους</b></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Στις αρχές της δεκαετίας του 1920
ο <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Dr</span>. <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Victor</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Levine</span><span lang="EN-US"> </span>του
<span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Creighton</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">School</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">of</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Medicine</span><span lang="EN-US"> </span>έκανε ένα ταξίδι στην Αλάσκα, για να μελετήσει την υγεία των
ιθαγενών Εσκιμώων. Σε ένα άρθρο του στη <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">New</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">York</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Times</span> έγραψε: «<i style="mso-bidi-font-style: normal;">Οι Εσκιμώοι
φαίνεται ότι είναι ικανοί να ανθίστανται στις ασθένειες περισσότερο από άλλους
που ζουν σε βόρεια κλίματα. Τρώνε τεράστιες ποσότητες πρωτεΐνης και λίπους</i>»
(<b style="mso-bidi-font-weight: normal;">10</b>). Λίγα χρόνια αργότερα ο
οδοντίατρος και διατροφολόγος <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Weston</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Price</span>
που ταξίδεψε και αυτός στην Αλάσκα, επιβεβαίωσε ότι οι Εσκιμώοι είχαν την
καλύτερη υγεία από όλους τους λαούς που είχε επισκεφθεί. Ένας άλλος ερευνητής,
ο χειρουργός <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Dr</span>. <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Cleave</span>, ενδιαφέρθηκε για τα
χαμηλά ποσοστά καρδιοπάθειας στις κοινότητες των Εσκιμώων. Ο <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Dr</span>. <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Cleave</span><span lang="EN-US"> </span>παρατήρησε ότι οι Εσκιμώοι
ακολουθούσαν μια κρεωφαγική δίαιτα, άφθονη σε κρέας και λίπος (<b style="mso-bidi-font-weight: normal;">11</b>). Ο <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Cleave</span><span lang="EN-US"> </span>μελέτησε
πολλές άλλες παραδοσιακές κουλτούρες σε όλο τον κόσμο και συμπέρανε ότι η
θεωρία ότι τα κορεσμένα λίπη προκαλούν καρδιοπάθεια είναι μια ανοησία και δεν
έχει καμμιά λογική θεμελίωση.</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Οι Εσκιμώοι της Αμερικής έχουν
τώρα το υψηλότερο ποσοστό ασθενειών από τον γενικό πληθυσμό. Αν και παλιά είχαν
απίστευτα χαμηλά ποσοστά διαβήτη και καρδιοπάθειας, οι Εσκιμώοι που τρώνε
δυτικές τροφές βρίσκονται σε υψηλό κίνδυνο για αυτές τις ασθένειες. Για
παράδειγμα, οι ιθαγενείς Εσκιμώοι έχουν τώρα 2,3 φορές μεγαλύτερη πιθανότητα να
έχουν διαβήτη, 1,6 φορές μεγαλύτερη πιθανότητα να είναι παχύσαρκοι και 1,2
φορές μεγαλύτερη πιθανότητα να έχουν καρδιοπάθεια από ό, τι οι λευκοί
Αμερικανοί (<b style="mso-bidi-font-weight: normal;">12</b>). Παρ’ όλα αυτά οι
γιατροί και οι διαιτολόγοι ήθελαν να αλλάξουν την παραδοσιακή δίαιτα των
Εσκιμώων και να την κάνουν πιο “υγιεινή”. Τους έδωσαν λοιπόν τοις ίδιες
διατροφικές συμβουλές που δίνουν και στον αμερικανικό πληθυσμό. Τους
συμβούλεψαν να τρώνε περισσότερα φρούτα και λαχανικά (πάνω από 9 μερίδες την
ημέρα), να τρώνε δημητριακά ολικής αλέσεως και να περιορίσουν το λίπος από τη
διατροφή τους (<b style="mso-bidi-font-weight: normal;">13-14</b>). Η παρακμή της
υγείας των Εσκιμώων έχει γίνει πιο γρήγορα από άλλους πληθυσμούς. Αυτό το είχε
προβλέψει ο <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Dr</span>. <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Price</span><span lang="EN-US"> </span>δεκάδες
χρόνια πριν. Η παραδοσιακή δίαιτα των Εσκιμώων αποτελείτο από αποξηραμένο
σολομό, αυγά ψαριών, δέρμα, φάλαινας και τα όργανα θαλάσσιων ζώων. Άλλες τροφές
περιλάμβαναν <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">caribou</span>, ξηρούς
καρπούς, φύκια και <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">cranberries</span>.
Κατά τους οπαδούς της συμβατικής διατροφολογίας, μια τέτοια δίαιτα θα έπρεπε να
τους στείλει πιο γρήγορα στον τάφο, αφού κατά τους συμβατικούς διαιτολόγους το
πολύ κρέας και το ζωικό λίπος προκαλεί καρδιοπάθεια και άλλες ασθένειες.</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Ο <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Dr</span>. <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Price</span><span lang="EN-US"> </span>μελέτησε τους ιθαγενείς Ινδιάνους
της Αμερικής και παρατήρησε ότι αυτοί που ακολουθούσαν την παραδοσιακή τους
δίαιτα είχαν άριστη υγεία. Η παραδοσιακή δίαιτα των Ινδιάνων πολλές φορές
αποτελείτο αποκλειστικά από άγρια ζώα, όπως ελάφια, βίσσωνες, αρκούδες και
ψάρια. Σήμερα οι Ινδιάνοι έχουν παρόμοια ποσοστά παχυσαρκίας, διαβήτη και
καρδιοπάθειας, όπως οι ιθαγενείς Εσκιμώοι (<b style="mso-bidi-font-weight: normal;">15</b>).
Η αιτία είναι ότι εγκατέλειψαν την παραδοσιακή τους κρεατοφαγική διατροφή και
ακολούθησαν μια διατροφή πλούσια σε υδατάνθρακες. Παρ’ όλα αυτά οι γιατροί και
διαιτολόγοι συμβουλεύουν τους Ινδιάνους να περιορίσουν το λίπος, να τρώνε
άφθονα φρούτα και λαχανικά, να τρώνε τυρί χαμηλό σε λιπαρά, γάλα χαμηλό σε
λιπαρά, υποκατάστατα αυγών, μαργαρίνες και να μαγειρεύουν σε φυτικά λάδια (<b style="mso-bidi-font-weight: normal;">16</b>).</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Ο <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Dr</span>. <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Price</span><span lang="EN-US"> </span>μελέτησε και Αφρικανικούς
πληθυσμούς. Απέδειξε ότι οι Αφρικανικοί λαοί που έτρωγαν τη μεγαλύτερη ποσότητα
κρέατος δεν είχαν σχεδόν καθόλου τερηδόνα. Αντίθετα όσοι Αφρικανικοί πληθυσμοί
έτρωγαν μεγάλες ποσότητες δημητριακών είχαν περισσότερα ποσοστά τερηδόνας. Για
παράδειγμα, οι <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Muhima</span>, των
οποίων η διατροφή αποτελείτο από ωμό γάλα, αίμα και κρέας είχαν 0% τερηδόνα, οι
Μασάι πο ακολουθούσαν παρόμοια διατροφή με τους <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Muhima</span>, είχαν 0,4% τερηδόνα, ενώ οι <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Kikuyu</span><span lang="EN-US"> </span>που
έτρωγαν γλυκοπατάτες, καλαμπόκι, φασόλια, μπανάνες και κεχρί είχαν 5,5%
τερηδόνα και διάφορες φυλές στη <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Bogora</span><span lang="EN-US"> </span>που έτρωγαν κυρίως δημητριακά και φασόλια είχαν 7,2%
τερηδόνα. Μετά όμως από την εισαγωγή της δυτικής διατροφής στην Αφρική, η υγεία
τους κυριολεκτικά καταστράφηκε ήδη από την περίοδο του <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Price</span><span lang="EN-US"> </span>(δεκαετία
1940).</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Οι ιθαγενείς της Αυστραλίας ήταν
ο πιο μακρόβιος πληθυσμός της γης την εποχή του <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Dr</span>. <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Price</span>. Η διατροφή τους αποτελείτο ζώα όπως καγκουρό, θαλασσινά,
αυγά, έντομα και λίγες φυτικές τροφές. Ο <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Dr</span>. <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Price</span><span lang="EN-US"> </span>βρήκε ότι η δυτική δίαιτα είχε καταστροφικές συνέπειες στους
ιθαγενείς της Αυστραλίας. Μετά την κατανάλωση των «μοντέρνων» τροφών, σε
σχετικά σύντομο χρονικό διάστημα η γονιμότητα των ανθρώπων αυτών μειώθηκε σε
σημείο που τα ποσοστά θανάτων ξεπέρασαν τα ποσοστά γεννήσεων.</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Στα μέσα της δεκαετίας του 1980 ο
καθηγητής <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Kerin</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">O</span>’<span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Dea</span><span lang="EN-US"> </span>δημοσίευσε
ένα άρθρο στο περιοδικό <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Diabetes</span>,
στο οποίο απέδειξε πώς μια ομάδα ιθαγενών Αυστραλέζων ανάρρωσε από διαβήτη μέσα
σε πέντε εβδομάδες μετά την επιστροφή τους στην παραδοσιακή τους δίαιτα (<b style="mso-bidi-font-weight: normal;">17</b>). Δηλαδή όταν εγκατέλειψαν την
πλούσια σε δημητριακά και υδατάνθρακες δυτική δίαιτα και επέστρεψαν στην
παραδοσιακή κρεωφαγική τους δίαιτα θεραπευτήκαν σε σύντομο χρονικό διάστημα από
διαβήτη. Ο διαβήτης είναι επιδημία σήμερα, διότι η βάση της διατροφής τους
είναι τα δημητριακά.</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Η διατροφή των ιθαγενών πολύ πιο πλούσια σε βιταμίνες, μέταλλα και
ένζυμα από τη δυτική δίαιτα</b></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Ο <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Dr</span>. <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Price</span><span lang="EN-US"> </span>ανέλυσε χημικά τις διάφορες τροφές
που οι πρωτόγονοι ιθαγενείς έτρωγαν. Οι δίαιτες αυτών των υγιών ανθρώπων
περιείχαν 10 φορές την ποσότητα των λιποδιαλυτών βιταμινών και τουλάχιστον 4
φορές την ποσότητα ασβεστίου, άλλων μετάλλων και λιποδιαλυτών βιταμινών από ό,
τι οι δυτικές δίαιτες της εποχής εκείνης. Καμμιά λοιπόν απορία γιατί οι
άνθρωποι αυτοί ήταν τόσο υγιείς.</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Λόγω της κατανάλωσης ζυμωμένων
και ωμών τροφών (συμπεριλαμβανομένων ωμών ζωικών προϊόντων), ο <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Price</span><span lang="EN-US"> </span>παρατήρησε
ότι οι δίαιτες των ιθαγενών ήταν πλούσιες σε ένζυμα. Τα ένζυμα βοηθούν στην
πέψη των μαγειρεμένων τροφών.</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Ο <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Price</span><span lang="EN-US"> </span>παρατήρησε
ότι όλοι οι άνθρωποι είχαν προτίμηση για τροφές πλούσιες σε λιποδιαλυτές
βιταμίνες. Ο <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Price</span><span lang="EN-US"> </span>θεωρούσε το βούτυρο από αγελάδες που έβοσκαν σε λιβάδια ως
την πιο υγιεινή τροφή, διότι ήταν πλούσιο σε αυτές τις βιταμίνες καθώς και σε
μέταλλα. Οι λιποδιαλυτές βιταμίνες βρίσκονται σε ζωικά λίπη, όπως στο βούτυρο,
στην κρέμα γάλακτος και στο λαρδί.</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Οι αναγνώστες σίγουρα θα
σκεφτούν: «Όλες αυτές οι τροφές είναι αυτές που μας έχουν πει ότι είναι κακές για
την υγεία μας και την καρδιά μας». Η έρευνα του <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Dr</span>. <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Price</span><span lang="EN-US"> </span>ανατρέπει το επίσημο δόγμα των
συμβατικών διατροφολόγων ότι η βάση μιας υγιεινής διατροφής πρέπει να είναι το
άπαχο κρέας, τα δημητριακά, τα λαχανικά, τα φρούτα και τα γαλακτοκομικά χαμηλά
σε λιπαρά.</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Υπάρχει ένας μύθος ότι οι
ιθαγενείς άνθρωποι δεν ζούσαν πολύ. Ο <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Price</span><span lang="EN-US"> </span>πήρε πάρα πολλές φωτογραφίες από
υγιείς ιθαγενείς που είχαν γκρίζα μαλλιά. Αν και δεν γνωρίζουμε ακριβώς πόσο
χρονών ήταν, λόγω του ότι δεν είχαν ημερολόγια, οι ιθαγενείς, όπως φαίνεται από
την εμφάνισή τους, ήταν τουλάχιστον 60 χρονών. Οι ιθαγενείς της Αυστραλίας για
παράδειγμα είχαν μια ειδική κοινότητα για ηλικιωμένους. Προφανώς, αν δεν
υπήρχαν ηλικιωμένοι άνθρωποι σε αυτούς, δεν θα υπήρχε ανάγκη για μια τέτοια
ομάδα. Ο ανθρωπολόγος <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Stefansson</span><span lang="EN-US"> </span>ανέφερε ότι οι Εσκιμώοι είχαν σημαντική μακροβιότητα. Είναι
αλήθεια ότι τα ποσοστά θανάτων σε νεαρές ηλικίες ήταν υψηλότερα σε μερικές
ομάδες, αλλά αυτή η θνησιμότητα ήταν από τον επικίνδυνο τρόπο ζωής που ζούσαν
αυτοί οι άνθρωποι, όχι από τον τρόπο διατροφής τους. Όταν ζεις στον Αρκτικό
Κύκλο για παράδειγμα, μαχόμενος συνεχώς με πολικές αρκούδες, με ροές πάγου και
με άλλες αντίξοες συνθήκες, έχεις τον κίνδυνο πρώιμου θανάτου.</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhscReiWX4nJb7fM6u37ZzKoMlYh-RWPcErqIJkOo0RpI-wvJYNvstH-R0L2-vq48_iUhF0c4awQQNsYROF9vh75Y3EJR1E4vfe3U3LHnzk_wTnp0EWJDDTkqEcgkBn71fP0IfLqRhedXU/s1600/weston_price.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhscReiWX4nJb7fM6u37ZzKoMlYh-RWPcErqIJkOo0RpI-wvJYNvstH-R0L2-vq48_iUhF0c4awQQNsYROF9vh75Y3EJR1E4vfe3U3LHnzk_wTnp0EWJDDTkqEcgkBn71fP0IfLqRhedXU/s1600/weston_price.jpg" /></a></div>
<br />
<br />
<br />
<br />
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<b style="mso-bidi-font-weight: normal;">4. Τί προβλήματα μπορούν να προκαλέσουν λοιπόν οι χορτοφαγικές δίαιτες
σήμερα;</b></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br />
<b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">i</span>. Αναιμία<span style="mso-spacerun: yes;"> </span></b></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Όποιος ακολουθεί ένα χορτοφαγικό
διαιτολόγιο, και ιδιαίτερα αν δεν γνωρίζει αρκετά πράγματα σχετικά με τα
διατροφικά ζητήματα, κινδυνεύει από σιδηροπυρηνική αναιμία, δηλαδή αναιμία που
προκαλείται από έλλειψη σιδήρου. Οι οπαδοί της χορτοφαγίας ισχυρίζονται ότι
αυτό δεν είναι σωστό, διότι και οι φυτικές τροφές έχουν σίδηρο. Η αλήθεια είναι
ότι οι φυτικές τροφές έχουν λιγότερο σίδηρο από ό, τι το κρέας, και μάλιστα ο
σίδηρος των φυτικών τροφών δεν είναι εύκολα απορροφήσιμος από τον ανθρώπινο
οργανισμό. Αυτό που μας λένε ότι αν τρώμε φακές ή σπανάκι, θα έχουμε μεγάλη
ποσότητα σιδήρου στον οργανισμό μας, είναι μύθος. Αρκεί να αναφέρω, ότι μια
μερίδα συκώτι καλύπτει την ποσότητα σιδήρου που χρειάζεται ο οργανισμός μας για
ολόκληρη την εβδομάδα. Επιπλέον, οι χορτοφάγοι συνήθως τρώνε μεγάλες ποσότητες
γαλακτοκομικών προϊόντων, αφού δεν τρώνε κρέας. Η κατανάλωση μεγάλων όμως
ποσοτήτων γαλακτοκομικών προϊόντων από τους χορτοφάγους μπορεί να προκαλέσει
σιδηροπυρηνική αναιμία, διότι το ασβέστιο και ο σίδηρος είναι ανταγωνιστές.
Έχετε δει ότι πολλοί άνθρωποι κατά τη διάρκεια της νηστείας του Πάσχα, και
ιδιαίτερα αν κάνουν νηστεία για 40 μέρες, νιώθουν ατονία ή και έχουν
λιποθυμήσει; Αυτό οφείλεται στο ότι δεν τρώνε τροφές πλούσιες σε σίδηρο και
παθαίνουν αναιμία.</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">ii</span>. Έλλειψη σε
βιταμίνη Β12</b></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Το μεγαλύτερο πρόβλημα όμως με
την χορτοφαγία, και συγκεκριμένα με τις δίαιτες <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">vegan</span><span lang="EN-US"> </span>είναι ότι
μπορεί να προκληθεί έλλειψη βιταμίνης Β12 στον οργανισμό. Οι <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">vegans</span><span lang="EN-US"> </span>οι οποίοι
δεν τρώνε καθόλου ζωικές τροφές μετά από μερικά χρόνια θα παρουσιάσουν σοβαρή
έλλειψη βιταμίνης Β12. Οι χορτοφάγοι <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">vegetarians</span><span lang="EN-US"> </span>που καταναλώνουν
γαλακτοκομικά προϊόντα νομίζουν ότι δεν κινδυνεύουν από έλλειψη βιταμίνης Β12,
διότι τα γαλακτοκομικά προϊόντα είναι καλές πηγές βιταμίνης Β12. Οι χορτοφάγοι
που τρώνε γαλακτοκομικά μπορούν να έχουν και αυτοί κίνδυνο, διότι κατά μέσο όρο
καταναλώνουν λιγότερη από τη μισή ποσότητα της ημερήσιας συνιστώμενης ποσότητας
(<span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">RDA</span>) της βιταμίνης
Β12. Το πρόβλημα αυτό το παραδέχονται και οι ίδιοι οι <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">guru</span><span lang="EN-US"> </span>της <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">vegan</span><span lang="EN-US"> </span>δίαιτας
και συνιστούν σε όσους γίνονται <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">vegan</span><span lang="EN-US"> </span>να λαμβάνουν ένα συμπλήρωμα βιταμίνης Β12. Παρ’ όλα αυτά οι <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">vegans</span><span lang="EN-US"> </span>θεωρούν
τη χορτοφαγική τους δίαιτα ως την ανώτερη και την καταλληλότερη για το
ανθρώπινο είδος. Αλλά πώς είναι δυνατόν η δίαιτα <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">vegan</span><span lang="EN-US"> </span>να είναι η
ανώτερη και καταλληλότερη διατροφή για τον άνθρωπο, όταν μια τέτοια δίαιτα σου
προκαλεί έλλειψη βιταμίνης Β12, μια έλλειψη που μπορεί να είναι προξενήσει
σοβαρά προβλήματα υγείας; </div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Η έλλειψη σε βιταμίνη Β12 μπορεί
να οδηγήσει σε αναιμία. Αυτή η αναιμία είναι διαφορετική από την αναιμία που
προκαλείται από έλλειψη σιδήρου. Μια ήπια έλλειψη μπορεί να προκαλέσει μόνο
ήπια συμπτώματα. Αλλά καθώς η αναιμία χειροτερεύει, μπορεί να προκαλέσει
συμπτώματα όπως: αδυναμία, κούραση, γρήγορο καρδιακό ρυθμό και γρήγορη αναπνοή,
ωχρό δέρμα, ερεθισμένη γλώσσα, μώλωπες και αιμορραγία, συμπεριλαμβανομένης της
αιμορραγίας των ούλων, αναστατωμένο στομάχι, απώλεια βάρους, διάρροια ή
δυσκοιλιότητα. Αν η έλλειψη δεν διορθωθεί, μπορεί να καταστρέψει τα νευρικά
κύτταρα. Αν αυτό συμβεί, οι επιδράσεις της έλλειψης βιταμίνης Β12 περιλαμβάνουν:
μυρμήγκιασμα ή μούδιασμα στα δάκτυλα του χεριού και στα πόδια, δυσκολία στο
βάδισμα, αλλαγές στη διάθεση ή κατάθλιψη, απώλεια μνήμης, αποπροσανατολισμό και
άνοια. Η έλλειψη βιταμίνης Β12 στα βρέφη, αν δεν διαπιστωθεί και θεραπευτεί,
μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρή και μόνιμη βλάβη του νευρικού συστήματος.</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Ένας συχνός μύθος στους κύκλους
των χορτοφάγων και των <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">vegans</span><span lang="EN-US"> </span>είναι ότι η βιταμίνη Β12 υπάρχει και σε φυτικές τροφές, όπως
θαλάσσια φύκια, ζυμωμένη σόγια, σπιρουλίνα και μαγιά μπύρας. Η αλήθεια είναι
τελείως διαφορετική. Η Β12 είναι η μόνη βιταμίνη που περιέχει το ιχνοστοιχείο
κοβάλτιο, για αυτό και αυτή η βιταμίνη ονομάζεται κοβαλαμίνη. Η κοβαλαμίνη
παράγεται στο έντερο των ζώων. Τα φυτά δεν χρειάζονται Β12, και έτσι δεν την
αποθηκεύουν. Αυτό που περιέχουν τα θαλάσσια φύκια, η ζυμωμένη σόγια, η
σπιρουλίνα και η μαγιά μπύρας δεν είναι πραγματική Β12, αλλά ανάλογα της Β12
που ονομάζονται κοβαμίδες, οι οποίες μπλοκάρουν την πρόσληψη της Β12 και αυξάνουν
την ανάγκη για αληθινή Β12. Αυτό εξηγεί γιατί συνεχώς οι μελέτες δείχνουν ότι
πάνω από το 50% των χορτοφάγων και το 80% των <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">vegans</span><span lang="EN-US"> </span>έχουν
έλλειψη Β12. </div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Οι επιδράσεις της έλλειψης Β12
στα παιδιά είναι πολύ ανησυχητικές. Μελέτες έχουν δείξει ότι τα παιδιά που
μεγαλώνουν μέχρι την ηλικία των 6 ετών με μια δίαιτα <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">vegan</span> έχουν έλλειψη Β12 πολλά χρόνια από
τότε που αρχίζουν να προσθέτουν στη δίαιτά τους μερικά ζωικά προϊόντα. Σε μια
μελέτη, οι ερευνητές βρήκαν μια σημαντική σχέση ανάμεσα στα επίπεδα της Β12 και
στην απόδοση σε τεστ που μετρούσαν την άμεση ευφυΐα και τη βραχύχρονη μνήμη με
παιδιά που ήταν πρώην <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">vegans</span><span lang="EN-US"> </span>και είχαν χαμηλότερα σκορ από ότι τα παιδιά που ήταν
παμφάγα. Το έλλειμμα σε άμεση ευφυΐα είναι ιδιαίτερα ανησυχητικό, είπαν οι
ερευνητές, διότι περιλαμβάνει τη λογική σκέψη, την ικανότητα για επίλυση
σύνθετων προβλημάτων, την αφηρημένη ικανότητα σκέψης και την ικανότητα να
μαθαίνουν (<b style="mso-bidi-font-weight: normal;">18</b>).</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">iii</span>. </b>Έλλειψη
σε ψευδάργυρο</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Οι χορτοφάγοι έχουν επίσης
έλλειψη ενός σημαντικού μετάλλου, του ψευδαργύρου. Ο ψευδάργυρος βρίσκεται
κυρίως σε ζωικές τροφές, όπως στο ψάρι, στα πουλερικά, στον κρόκο του αυγού και
στα θαλασσινά. Οι χορτοφάγοι χρειάζονται 50% περισσότερο ψευδάργυρο από ό, τι
οι μη χορτοφάγοι λόγω της χαμηλότερης πρόσληψης ψευδαργύρου από τα δημητριακά
και άλλες φυτικές τροφές. Το πρόβλημα γίνεται ακόμα μεγαλύτερο, διότι οι
χορτοφάγοι έχουν έλλειψη βιταμίνης Β12, που μπορεί να ανεβάσει τα επίπεδα της
ομοκυστεΐνης. Έτσι οι χορτοφάγοι θα πρέπει να καταναλώσουν ακόμα μεγαλύτερες
ποσότητες βιταμίνης Β6 και ψευδαργύρου από ό, τι οι παμφάγοι. Αλλά στις φυτικές
τροφές δεν υπάρχει μεγάλη ποσότητα ψευδαργύρου. Έτσι δημιουργείται ένας φαύλος
κύκλος. Επομένως οι χορτοφάγοι εκτός από συμπλήρωμα Β12, θα πρέπει να λαμβάνουν
και συμπλήρωμα ψευδαργύρου.</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Σε ορισμένες αγροτικές περιοχές
της Τουρκίας, όπου το 80% των συνολικών θερμίδων της διατροφής τους αποτελείτο
από ψωμί ολικής αλέσεως παρουσιάστηκε πρόβλημα ανάπτυξης στα παιδιά. Αυτό
οφειλόταν στο ότι τα δημητριακά ολικής αλέσεως έχουν φυτικά οξέα που εμποδίζουν
την απορρόφηση μετάλλων στο έντερο, και ένα από αυτά τα μέταλλα ήταν και ο
ψευδάργυρος. Επιπλέον, αφού το 80% των θερμίδων της διατροφής τους ήταν τα
σιτηρά, δεν υπήρχε αρκετός χώρος για ζωικές πρωτεΐνες που περιέχουν ψευδάργυρο.
Η δίαιτά τους ήταν σχεδόν χορτοφαγική. Άρα εκτός του ότι έτρωγαν όλο σιτηρά που
δεσμεύουν τον ψευδάργυρο, δεν κατανάλωναν και πολλές τροφές που περιέχουν
ψευδάργυρο, με αποτέλεσμα να εμφανίσουν σοβαρά συμπτώματα έλλειψης ψευδαργύρου,
που στα παιδιά εκδηλώθηκε ως έλλειψη ανάπτυξης. </div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">iv</span>. </b>Έλλειψη
σε βιταμίνη Α</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Οι αρχαίοι Αιγύπτιοι συνήθιζαν να
μαγειρεύουν συκώτι σαν ένα φάρμακο για τη νυχτερινή τύφλωση, αλλά πέρασαν πολύ
αιώνες μέχρι να καταλάβουμε γιατί. Το 1915 βρέθηκε η απάντηση: η βιταμίνη Α που
περιέχει το συκώτι αντιμετώπιζε τη νυχτερινή τύφλωση. Η νυχτερινή τύφλωση
θεωρείται ως ασθένεια που προκαλείται από έλλειψη βιταμίνης Α. Η βιταμίνη Α
χρειάζεται για την υγιή αναπαραγωγή, την ορμονική σταθερότητα στις γυναίκες,
την κατάλληλη ανάπτυξη, την ισορροπία σακχάρου στο αίμα, την άμυνα κατά των
μολύνσεων και ως ένα σημαντικό αντιοξειδωτικό είναι σύμμαχός μας κατά της
καρδιοπάθειας και άλλων εκφυλιστικών παθήσεων. Η βιταμίνη Α κέρδισε την
εκτίμησή της ως «βιταμίνη κατά των μολύνσεων», πολύ καιρό πριν η βιταμίνη <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">C</span><span lang="EN-US"> </span>πάρει
αυτό τον τίτλο. Η βιταμίνη Α ενισχύει το ανοσοποιητικό σύστημα και καταπολεμά
το κρυολόγημα. Είναι απαραίτητο για την πρόληψη και καταπολέμηση των παιδικών
μολύνσεων. Τα επίπεδα βιταμίνης Α στο αίμα είναι ένας από τους πιο βασικούς
παράγοντες που ευθύνονται για το γεγονός ότι τα παιδιά στις βιομηχανικές χώρες
δεν πεθαίνουν από ιικές μολύνσεις, όπως η ιλαρά, σε αντίθεση με τα παιδιά των
υπανάπτυκτων χωρών. Η κάλυψη των αναγκών σε βιταμίνη Α σε όλο τον κόσμο θα
μπορούσε να σώσει 1,2-2,5 εκατομμύρια ζωές κάθε χρόνο. Ο αριθμός των θανάτων
από αναπνευστικές ασθένειες θα μειωνόταν στο 70% και ο αριθμός των θανάτων από
σχετιζόμενες με διάρροια ασθένειες θα έπεφτε στο 39% (<b style="mso-bidi-font-weight: normal;">19</b>). Όσο και αν φαίνεται απίστευτο, ελλείψεις σε βιταμίνη Α
συνεχίζουν να υπάρχουν στις ΗΠΑ και σε άλλες βιομηχανοποιημένες χώρες, αν και
δεν είναι τόσο σημαντικές όπως σε μη βιομηχανοποιημένες χώρες. Μια μελέτη σε
παιδιά που είχαν ιλαρά στην Καλιφόρνια βρήκε ότι τα μισά είχαν έλλειψη σε
βιταμίνη Α. Τα έμβρυα θα είχαν λιγότερες απειλητικές για τη ζωή αναπνευστικές
μολύνσεις, αν λάμβαναν επαρκείς ποσότητες βιταμίνης Α (<b style="mso-bidi-font-weight: normal;">20</b>).</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Οι χορτοφάγοι λένε ότι δεν
υπάρχει πρόβλημα με έλλειψη βιταμίνη Α σε όσους ακολουθούν χορτοφαγία, διότι η
βήτα καροτίνη που λαμβάνουν από τις φυτικές τροφές μετατρέπεται σε βιταμίνη Α.
Αυτό είναι εν μέρει αληθές, αλλά η όλη αλήθεια είναι η εξής: Η μετατροπή από
καροτίνη σε βιταμίνη Α στα έντερα μπορεί να πραγματοποιηθεί μόνο με παρουσία
χολικών αλάτων. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να τρώγονται λίπη μαζί με τα καροτένια
για να διεγείρουν την έκκριση χολής. Αυτό όμως που δεν λένε και ίσως δεν
γνωρίζουν οι χορτοφάγοι είναι ότι τα βρέφη και άτομα με υποθυρεοειδισμό,
προβλήματα χοληδόχου κύστης και διαβήτη, δηλαδή ένα μεγάλο τμήμα του πληθυσμού,
δεν μπορούν να κάνουν αυτή τη μετατροπή ή την κάνουν πολύ φτωχά. Επιπλέον, η
μετατροπή από καροτίνη σε βιταμίνη Α δεν είναι αποτελεσματική. Απαιτούνται 6
μονάδες καροτίνης για να σχηματίσουν μια μονάδα βιταμίνης Α. Αυτό σημαίνει ότι
μια γλυκοπατάτα που περιέχει περίπου 25.000<span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">IU</span><span lang="EN-US"> </span>βήτα καροτίνης θα μετατραπεί μόνο σε
4000<span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">IU</span><span lang="EN-US">
</span>βιταμίνης Α (και φυσικά αν φάτε τη γλυκοπατάτα με λίπος, αν δεν είστε
βρέφη, αν δεν έχετε προβλήματα θυρεοειδούς ή χοληδόχου κύστης ή αν δεν είστε
διαβητικοί. Η έντονη φυσική άσκηση, η υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ, η
υπερβολική κατανάλωση σιδήρου (κυρίως από ενισχυμένα δημητριακά πρωινού), η
χρήση πολλών δημοφιλών φαρμάκων, η υπερβολική κατανάλωση πολυακόρεστων λιπών
και η έλλειψη ψευδαργύρου καθώς και δίαιτες χαμηλές σε λίπη μπορούν να
εμποδίσουν τη μετατροπή των καροτενίων σε βιταμίνη Α.</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Άρα το να βασιζόμαστε μόνο σε
φυτικές τροφές για τη βιταμίνη Α, δεν είναι πολύ καλή ιδέα. Αυτό αποτελεί έναν
άλλο λόγο να συμπεριλαμβάνετε ζωικές τροφές και ζωικά λίπη στη δίαιτά σας. Το
βούτυρο από αγελάδες που βόσκουν στα λιβάδια είναι μια πολύ καλή πηγή βιταμίνης
Α, το μοσχαρίσιο συκώτι και το μουρουνέλαιο. </div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">v</span>. Έλλειψη σε
βιταμίνη </b><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">D</span></b><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;"></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Βιταμίνη <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">D</span>, και μάλιστα στη μορφή <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">D</span>3, υπάρχει μόνο στις ζωικές
τροφές. Οι χορτοφάγοι λένε ότι δεν χρειαζόμαστε βιταμίνη <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">D</span><span lang="EN-US"> </span>από τις
τροφές, διότι τη βιταμίνη <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">D</span><span lang="EN-US"> </span>την λαμβάνουμε με την έκθεση στον ήλιο. Πράγματι, με την
έκθεση στον ήλιο λαμβάνουμε την ποσότητα βιταμίνης <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">D</span>3 που χρειαζόμαστε, αλλά τα πράγματα
δεν είναι τόσο απλά, όπως τα παρουσιάζουν οι χορτοφάγοι. Βιταμίνη <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">D</span><span lang="EN-US"> </span>υπάρχει
στα λιπαρά ψάρια και σε μικρότερες ποσότητες στα αυγά, στο λαρδί, στο βούτυρο,
στο πλήρες γάλα και στο πλήρες γιαούρτι. Ο προϊστορικός άνθρωπος κατά την
παλαιολιθική διατροφή δεν έτρωγε γαλακτοκομικά, αλλά έτρωγε λιπαρά ψάρια και
οστρακοειδή. Ακόμα και αν δεν είχε πρόσβαση σε αυτές τις τροφές, λάμβανε πολύ
μεγάλες ποσότητες βιταμίνης <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">D</span><span lang="EN-US"> </span>από τον ήλιο, αφού όλη την ώρα ήταν στην ύπαιθρο και δεχόταν
στο δέρμα του την ηλιακή ακτινοβολία. Η προτεινόμενη ημερήσια συνιστώμενη δόση (<span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">RDA</span>) για τη βιταμίνη <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">D</span><span lang="EN-US"> </span>είναι
400<span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">IU</span>, αλλά οι
σύγχρονες έρευνες έχουν δείξει ότι μι τέτοια ποσότητα είναι ανεπαρκής. Η έρευνα
του οδοντίατρου και διατροφολόγου <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Weston</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Price</span><span lang="EN-US"> </span>στις δίαιτες υγιών πρωτόγονων
κοινωνιών τη δεκαετία του 1930 έδειξε ότι η καθημερινή τους πρόσληψη σε
βιταμίνη <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">D</span><span lang="EN-US"> </span>από ζωικές τροφές ήταν 10 φορές μεγαλύτερη από την ημερήσια
συνιστώμενη ποσότητα, δηλαδή 4000<span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">IU</span>. Έτσι ο <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Dr</span>.
<span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Price</span> έδινε μεγάλη
έμφαση στη βιταμίνη <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">D</span><span lang="EN-US"> </span>στη διατροφή. Χωρίς τη βιταμίνη <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">D</span>, για παράδειγμα, είναι αδύνατον να
αξιοποιηθούν μέταλλα όπως το ασβέστιο, ο φώσφορος και το μαγνήσιο. Σύγχρονοι
επιστήμονες, ειδικευμένοι στη βιταμίνη <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">D</span><span lang="EN-US"> </span>υποστηρίζουν ότι μια τόσο μεγάλη
ποσότητα βιταμίνης <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">D</span><span lang="EN-US"> </span>θα πρέπει να είναι η ημερήσια συνιστώμενη δόση. Δεκάδες
μελέτες έχουν δείξει ότι οι χορτοφάγοι και οι <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">vegans</span><span lang="EN-US"> </span>έχουν
έλλειψη βιταμίνης <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">D</span><span lang="EN-US"> </span>και ραχίτιδα. Σε ένα περιοδικό παιδιατρικής το 1985 δημοσιεύτηκε
μελέτη με τίτλο «Ραχίτιδα από έλλειψη βιταμίνης <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">D</span><span lang="EN-US"> </span>και έλλειψη
βιταμίνης Β12 σε χορτοφάγα παιδιά (<b style="mso-bidi-font-weight: normal;">21</b>).
Παρόμοια αποτελέσματα έχουν βρεθεί και σε άλλα ιατρικά περιοδικά (<b style="mso-bidi-font-weight: normal;">22-24</b>). Ελλείψεις βιταμίνης <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">D</span><span lang="EN-US"> </span>έχουν
φανεί και σε ενήλικες χορτοφάγους. Το 1993 δημοσιεύθηκε στο <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">American</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Journal</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">of</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Clinical</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Nutrition</span><span lang="EN-US"> </span>μελέτη
που έδειξε ότι οι συγκεντρώσεις της βιταμίνης <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">D</span><span lang="EN-US"> </span>στο αίμα ήταν
χαμηλές σε μεσήλικες λευκούς χορτοφάγους (<b style="mso-bidi-font-weight: normal;">25</b>).
Μια μελέτη που δημοσιεύθηκε στο αμερικανικό περιοδικό της ένωσης διαιτολόγων <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">to</span> 2000 έδειξε ότι η πρόσληψη
βιταμίνης <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">D</span><span lang="EN-US"> </span>σε προεμμηνοπαυσιακές, υγιείς <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">vegan</span><span lang="EN-US"> </span>γυναίκες
ήταν ανεπαρκής για να διατηρήσουν συγκεντρώσεις 25-<span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">hydroxyvitamin</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">D</span><span lang="EN-US"> </span>στο
αίμα και να επηρεάσει την παραθυρεοειδική ορμόνη μέσα στα φυσιολογικά πλαίσια
κατά τη διάρκεια του χειμώνα στη Φινλανδία (<b style="mso-bidi-font-weight: normal;">26</b>). Άρα διαψεύδονται οι χορτοφάγοι που ισχυρίζονται ότι η έκθεση
στον ήλιο είναι επαρκής, για να έχουν φυσιολογικά ποσοστά βιταμίνης <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">D</span><span lang="EN-US"> </span>στο
αίμα.</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Αυτό που δεν καταλαβαίνουν οι
χορτοφάγοι είναι ότι σε χώρες που δεν είναι ηλιόλουστες, όπως οι μεσογειακές
χώρες, όπως στη Βόρεια Ευρώπη, οι άνθρωποι αν ακολουθούν χορτοφαγικές ή <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">vegan</span><span lang="EN-US"> </span>δίαιτες,
θα έχουν σοβαρή έλλειψη σε βιταμίνη <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">D</span>. Είναι γνωστή σε όλους η εποχιακή κατάθλιψη, που οφείλεται σε
χαμηλή έκθεση στην ηλιακή ακτινοβολία κατά τη διάρκεια του χειμώνα, σύνδρομο
πολύ συχνό σε βορειοευρωπαϊκές χώρες. Ευτυχώς πολλοί βορειοευρωπαίοι τρώνε
πολλά λιπαρά ψάρια και μουρουνέλαιο, και παίρνουν αρκετή βιταμίνη <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">D</span><span lang="EN-US"> </span>από
αυτές τις τροφές. Θα σκεφτεί κάποιος ότι σε μεσογειακές χώρες όπως στην Ελλάδα,
όπου ο ήλιος είναι άφθονος, δεν θα υπάρχει έλλειψη σε βιταμίνη <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">D</span>. Δυστυχώς η κατάσταση είναι
τελείως διαφορετική. Ακόμα και στην Ελλάδα παρατηρείται σοβαρή έλλειψη σε
βιταμίνη <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">D</span>. Μελέτη της
Γ’ Παιδιατρικής Κλινικής του Πανεπιστημίου Αθηνών που διεξήχθη στο νοσοκομείο
Αττικό έδειξε ότι από τα 123 ζεύγη υγιών μητέρων-νεογέννητων που εξετάστηκαν,
στο 19,5% των γυναικών και στο 8,1% των νεογνών μετρήθηκαν στον ορό του αίματος
συγκεντρώσεις 25(<span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">OH</span>)<span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">D</span>3 μικρότερες των 10<span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">ng</span>/<span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">ml</span>. Γυναίκες που γέννησαν κατά τους
καλοκαιρινούς και φθινοπωρινούς μήνες είχαν υψηλότερα επίπεδα 25(<span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">OH</span>)<span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">D</span>3 σε σχέση με αυτές που γέννησαν τον
χειμώνα και την άνοιξη, ενώ οι μητέρες με σκουρόχρωμη επιδερμίδα είχαν
μικρότερες συγκεντρώσεις 25(<span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">OH</span>)<span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">D</span>3 σε σχέση με τις
ανοιχτόχρωμες (<b style="mso-bidi-font-weight: normal;">27</b>). Σύμφωνα με μια
πρόσφατη μελέτη του Ενδοκρινολογικού τμήματος του νοσοκομείου Άγιος Σάββας και
του Ουρολογικού εργαστηρίου του νοσοκομείου Άγιος Παντελεήμονας κατά τα οποία
εξετάστηκαν 625 φαινομενικά υγιείς ενήλικες (553 γυναίκες και 72 άνδρες ηλικίας
18-85 ετών) βρέθηκαν υψηλά ποσοστά ανεπάρκειας (συγκεντρώσεις 25(<span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">OH</span>)<span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">D</span>3 κάτω των 22 <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">ng</span>/<span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">ml</span><span lang="EN-US"> </span>στο 57,7% των εξετασθέντων) σε όλες
τις ηλικιακές ομάδες καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους και ιδίως τους μήνες
Μάρτιο-Μάιο (<b style="mso-bidi-font-weight: normal;">28</b>). </div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Η ανεπάρκεια βιταμίνης <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">D</span><span lang="EN-US"> </span>έχει
συνδεθεί με αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης διαφόρων νοσημάτων όπως: καρκίνο του
μαστού, προστάτη και παχέος εντέρου καθώς και άλλων μορφών καρκίνου,
καρδιαγγειακές νόσους, υπέρταση, διαβήτη τύπου 2, φλεγμονώδεις ασθένειες και
διαταραχές του ανοσοποιητικού που μπορεί να προκαλέσουν λοιμώξεις και αυτοάνοσα
νοσήματα, όπως σκλήρυνση κατά πλάκας, διαβήτη τύπου 1 και ρευματοειδή
αρθρίτιδα. </div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span class="bodytext">Θα
αναρωτηθεί κάποιος πώς είναι δυνατόν σε μια ηλιόλουστη χώρα σαν την Ελλάδα να
υπάρχει έλλειψη βιταμίνης </span><span class="bodytext"><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">D</span>. Αυτό είναι φυσικό. Οι περισσότεροι
Έλληνες είμαστε κλεισμένοι σε ένα γραφείο κατά τη διάρκεια της ημέρας, αφού
δουλεύουμε. Επιπλέον, οι δερματολόγοι μας έχουν κάνει να φοβόμαστε τον ήλιο, να
αποφεύγουμε την έκθεση στον ήλιο ακόμα και κατά τη διάρκεια του χειμώνα, και
όταν εκτιθέμεθα στον ήλιο να βάζουμε αντηλιακό. Το αντηλιακό όμως μπλοκάρει τις
ηλιακές ακτίνες που συμβάλλουν στην απορρόφηση της βιταμίνης </span><span class="bodytext"><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">D</span>. Άρα
αν βάζετε αντηλιακό και μετά εκτίθεστε στον ήλιο, μην νομίζετε ότι θα γεμίσετε
το σώμα σας με βιταμίνη </span><span class="bodytext"><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">D</span>.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span class="bodytext">Διάφοροι
υγιείς «πρωτόγονοι» λαοί κατανάλωναν τεράστιες ποσότητες βιταμίνης </span><span class="bodytext"><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">D</span><span lang="EN-US"> </span>από τη διατροφή τους, 3000-6000 </span><span class="bodytext"><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">IU</span><span lang="EN-US"> </span>(75-150
</span><span class="bodytext"><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">mcg</span>)
σύμφωνα με ορισμένους ερευνητές. Οι τροφές όμως που κατανάλωναν, ώστε να
λαμβάνουν τις ποσότητες αυτές της βιταμίνης </span><span class="bodytext"><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">D</span><span lang="EN-US"> </span>(εντόσθια,
όργανα ζώων, δέρμα και λίπος από χερσαία ζώα, οστρακοειδή, λιπαρά ψάρια και
έντομα) δεν τέρπουν τον ουρανίσκο των δυτικών ανθρώπων. Η μοντέρνα διατροφή δεν
μας προμηθεύει με την απαραίτητη ποσότητα βιταμίνης </span><span class="bodytext"><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">D</span>. Η
δαιμονοποίηση του διατροφικού λίπους και δη του ζωικού (το λίπος είναι
απαραίτητο για την αφομοίωση της βιταμίνης </span><span class="bodytext"><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">D</span>, η οποία βρίσκεται σε
ζωικές λιπαρές τροφές) αποτελεί βασική αιτία για την έλλειψη της βιταμίνης </span><span class="bodytext"><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">D</span>. Η
υπερκατανάλωση μάλιστα των πολυακόρεστων λιπών (σπορελαίων) και των </span><span class="bodytext"><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">trans</span><span lang="EN-US"> </span>λιπαρών οξέων (υδρογονωμένων ή μερικώς υδρογονωμένων φυτικών
ελαίων) αποτελεί έναν άλλο παράγοντα έλλειψης της βιταμίνης αυτής, διότι τα μεν
πολυακόρεστα φυτικά λίπη μειώνουν τη δέσμευση της βιταμίνης </span><span class="bodytext"><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">D</span><span lang="EN-US"> </span>από τις πρωτεΐνες που δεσμεύουν τη βιταμίνη αυτή (</span><span class="bodytext"><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">D</span>-</span><span class="bodytext"><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">binding</span><span lang="EN-US"> </span></span><span class="bodytext"><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">proteins</span>), τα δε </span><span class="bodytext"><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">trans</span><span lang="EN-US"> </span>λιπαρά οξέα επεμβαίνουν αρνητικά στα ενζυμικά συστήματα που
το σώμα μας χρησιμοποιεί, για να μετατρέψει τη βιταμίνη </span><span class="bodytext"><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">D</span><span lang="EN-US"> </span>στο συκώτι. Αποφεύγουμε δυστυχώς να τρώμε βούτυρο, λαρδί,
στρείδια, ρέγγες, μουρουνέλαιο, τρώμε το ασπράδι των αυγών, ενώ η βιταμίνη </span><span class="bodytext"><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">D</span><span lang="EN-US"> </span>βρίσκεται στον κρόκο, τρώμε τη σάρκα των ψαριών, ενώ πετάμε
την πλούσια σε βιταμίνη </span><span class="bodytext"><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">D</span><span lang="EN-US"> </span>πέτσα τους, τα
όργανά τους και το λίπος τους.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span class="bodytext">Η βιταμίνη </span><span class="bodytext"><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">D</span><span lang="EN-US"> </span>είναι εμπορικά διαθέσιμη ως βιταμίνη </span><span class="bodytext"><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">D</span>2 (</span><span class="bodytext"><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">ergocalciferol</span><span lang="EN-US"> </span>– από φυτικά προϊόντα) και βιταμίνη </span><span class="bodytext"><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">D</span>3 (</span><span class="bodytext"><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">cholecalciferol</span><span lang="EN-US"> </span>– από ζωικά προϊόντα). Να προτιμάτε βιταμίνη </span><span class="bodytext"><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">D</span>3 και
όχι </span><span class="bodytext"><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">D</span>2.
Η </span><span class="bodytext"><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">D</span>3
παρέχει βιταμίνη </span><span class="bodytext"><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">D</span><span lang="EN-US"> </span>στην πιο χρησιμοποιήσιμη μορφή.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span class="bodytext">Ένα άλλο
ψέμα των χορτοφάγων είναι ότι τη βιταμίνη </span><span class="bodytext"><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">D</span><span lang="EN-US"> </span>μπορούμε
να τη λάβουμε και από φυτικές τροφές. Είναι αλήθεια ότι κάποιες φυτικές τροφές
όπως το </span><span class="bodytext"><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">alfalfa</span><span lang="EN-US"> </span>(τριφύλλι), κάποια είδη
μανιταριών περιέχουν βιταμίνη </span><span class="bodytext"><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">D</span>. Αυτό που δεν σας λένε είναι ότι αυτή
η μορφή βιταμίνες </span><span class="bodytext"><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">D</span><span lang="EN-US"> </span>είναι η
βιταμίνη </span><span class="bodytext"><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">D</span>2, η λεγόμενη </span><span class="bodytext"><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">ergocalciferol</span><span lang="EN-US"> </span>και
όχι η βιταμίνη </span><span class="bodytext"><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">D</span>3, η λεγόμενη </span><span class="bodytext"><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">cholecalciferol</span>, που λαμβάνουμε με την
έκθεσή μας στον ήλιο. Αυτή η μορφή βιταμίνης δεν είναι τόσο αποτελεσματική όσο
η βιταμίνη </span><span class="bodytext"><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">D</span>3 που λαμβάνουμε από τις ζωικές τροφές και από τον ήλιο. Όλοι οι
άνθρωποι θα ήταν καλό να λαμβάνουμε κάποιο συμπλήρωμα βιταμίνης </span><span class="bodytext"><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">D</span>3, αλλά
μεγαλύτερη ανάγκη για ένα τέτοιο συμπλήρωμα έχουν οι χορτοφάγοι. Οι χορτοφάγοι
μπορούν να βρουν βιταμίνη </span><span class="bodytext"><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">D</span>3 που δεν προέρχονται από ζωικές πηγές.
Τα συμπληρώματα αυτά είναι πιο σπάνια, διότι η επεηεργασία για να αντληθεί
βιταμίνη </span><span class="bodytext"><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">D</span>3 από φυτικές πηγές είναι πολύ δαπανηρή. Οι εταιρείες
διατροφικών συμπληρωμάτων αντλούν τη βιταμίνη </span><span class="bodytext"><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">D</span>3 είτε από λάδι ήπατος
ψαριών είτε από λανολίνη (μαλλί προβάτων) είτε σπανιότερα από κάποια μανιτάρια
(και αυτό γίνεται σπανιότερα, γιατί από τα μανιτάρια εξάγεται βιταμίνη </span><span class="bodytext"><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">D</span>2, αλλά
με μια πολύ εξειδικευμένη και δαπανηρή μέθοδο εξάγεται μια ελάχιστη ποσότητα
βιταμίνης </span><span class="bodytext"><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">D</span>3 και από τα μανιτάρια).</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span class="bodytext"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;">5. Τι γίνεται όταν η χορτοφαγία συνδυάζεται
με δημητριακά και γαλακτοκομικά;</b></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span class="bodytext">Οι
χορτοφάγοι απορρίπτουν την κατανάλωση κρέατος, πουλερικών και ψαριών και έχουν
ως βάση της διατροφής τους τα δημητριακά και τα γαλακτοκομικά. Για την πρόσληψη
υδατανθράκων βασίζονται στα δημητριακά, ενώ για την πρόσληψη πρωτεϊνών
βασίζονται στα γαλακτοκομικά. Έτσι οι χορτοφάγοι έχουν ως βάση της διατροφής
τους τροφές που δεν είναι σχεδιασμένες για τον άνθρωπο, αφού μπήκαν στο ζωικό
βασίλειο τα τελευταία 9000 χρόνια με την γεωργική εποχή. Ο άνθρωπος από
κυνηγός, του οποίου η διατροφή βασιζόταν στο κρέας, τα ψάρια, τα χορταρικά και
τα φρούτα μετετράπη σε γεωργό, ο οποίος περιόρισε τις τροφές του κυνηγού και
άρχισε να τρώει σε άφθονες ποσότητες δημητριακά και γαλακτοκομικά. Ίσως μερικοί
αναγνώστες γνωρίζουν ότι η γλουτένη των δημητριακών βλάπτει την ανθρώπινη
υγεία. Επίσης ίσως έχουν ακούσει ότι το αγελαδινό γάλα είναι ολέθριο για την
ανθρώπινη υγεία και η κατανάλωσή του οδηγεί σε πλήθος παθήσεων, όπως απέδειξα
και σε άρθρο που είχατε την καλοσύνη να δημοσιεύσετε στο περιοδικό σας. Αυτό
και μόνο πρέπει να κάνει τους ανθρώπους να καταλάβουν ότι η χορτοφαγία δεν
είναι υγιεινή, όπως οι οπαδοί της διατείνονται, και ότι η αντικατάσταση της
παμφαγικής δίαιτας με μια χορτοφαγική θα έχει ολέθριες συνέπειες για την υγεία
των ανθρώπων. </span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<b style="mso-bidi-font-weight: normal;">6. Τα δημητριακά που αποτελούν τη βάση της διατροφης των χορτοφάγων
είναι βλαβερά</b></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Τα δημητριακά – ολικής αλέσεως ή
επεξεργασμένα δεν περιέχουν βιταμίνη <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">C</span>, βιταμίνη <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">D</span>,
βιταμίνη Β12, βιταμίνη <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">A</span><span lang="EN-US"> </span>και (με μόνη εξαίρεση το καλαμπόκι) βήτα-καροτίνη. Ενώ
σημαντικά συστατικά όπως η καρνιτίνη, η κρεατίνη, η καρνοσίνη, το συζευγμένο
λινολεϊκό οξύ (<span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">CLA</span>), η
βιταμίνη Β12 και τα ωμέγα-3 λιπαρά οξέα <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">EPA</span><span lang="EN-US"> </span>και <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">DHA</span><span lang="EN-US"> </span>μπορούν μόνο
να βρεθούν σε ζωικές τροφές, δεν υπάρχει μια βιταμίνη, μέταλλο ή ιχνοστοιχείο
που να βρίσκεται στα δημητριακά, τα οποία να μη μπορούν να παρέχουν είτε τα
ζωικά προϊόντα είτε φυτικές τροφές όπως τα λαχανικά, τα φρούτα και οι ξηροί
καρποί.</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Τα δημητριακά και τα όσπρια
περιέχουν επίσης υψηλές συγκεντρώσεις συστατικών που οι ερευνητές ταξινομούν ως
αντιθρεπτικά συστατικά. Ανάμεσα σε αυτά είναι η <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">inositol</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">hexaphosphate</span>, περισσότερο
γνωστή ως <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">phytate</span>. Αυτό
το συστατικό δένεται με μέταλλα όπως σίδηρο, ασβέστιο, μαγνήσιο και ψευδάργυρο
στον γαστρεντερικό σωλήνα, μειώνοντας σημαντικά την απορρόφησή τους από το
σώμα. Το τελευταίο πράγμα που οι περισσότεροι άνθρωποι χρειάζονται είναι να
μειώσουν την απορρόφηση τέτοιων συστατικών, τα οποία είναι απαραίτητα για την υγιή
καρδιαγγειακή λειτουργία. </div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Στα δημητριακά το αντιθρεπτικό
περιεχόμενο είναι υψηλότερο στον εξωτερικό φλοιό, κάτι που σημαίνει ότι τα “υγιεινά”
δημητριακά ολικής αλέσεως έχουν υψηλότερο περιεχόμενο σε <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">phytate</span><span lang="EN-US"> </span>από ό,
τι τα ραφιναρισμένα προϊόντα δημητριακών. Το να προσπαθήσουμε να βελτιώσουμε το
στάτους μετάλλων τρώγοντας περισσότερα δημητριακά ολικής αλέσεως είναι σαν να
κάνουμε δυο βήματα μπροστά και δυο βήματα πίσω. Ενώ μια τέτοια στρατηγική
αυξάνει την πρόσληψη ψευδαργύρου, σιδήρου, μαγνησίου και ασβεστίου, αυξάνει
επίσης την έκκρισή τους από το σώμα.</div>
<div class="MsoNormal" style="tab-stops: 63.0pt; text-align: justify;">
Ένα συστατικό
γνωστό ως <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">pyridoxine</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">glucoside</span>,
το οποίο έχει φανεί ότι μειώνει τη διαθεσιμότητα της βιταμίνης Β6 75 με 80%,
βρίσκεται ευρέως σε φυτικές τροφές, συμπεριλαμβανομένων των δημητριακών. Ως
αποτέλεσμα η Β6 από τα προϊόντα δημητριακών απορροφάται με πολύ λιγότερη
αποτελεσματικότητα από ό, τι η Β6 από τις ζωικές τροφές (<b style="mso-bidi-font-weight: normal;">29</b>). Ερευνητές που ταΐσανε νέους άνδρες με διαφορετικές τροφές που
περιέχουν <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">pyridoxine</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">glucoside</span><span lang="EN-US"> </span>βρήκαν ότι καθώς τα διατροφικά επίπεδα του <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">glucoside</span><span lang="EN-US"> </span>αυξήθηκαν,
τα επίπεδα της βιταμίνης Β6 των ατόμων μειώθηκαν (<b style="mso-bidi-font-weight: normal;">123</b>). Ξανά η αυξημένη κατανάλωση ινών σταριού χειροτερεύει την
κατάσταση: Η Β6 από σταρένιο ψωμί ολικής αλέσεως είναι 5 με 10% λιγότερο
διαθέσιμη από τη Β6 από το λευκό ψωμί και η προσθήκη πίτουρων σταριού στη
διατροφή νέων ανδρών μείωσε τη διαθεσιμότητα της Β6 17% (<b style="mso-bidi-font-weight: normal;">30-31</b>).</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Δεδομένης της σημασίας της
βιταμίνης Β6 για τον αποτελεσματικό μεταβολισμό της ομοκυστεΐνης και δεδομένου
ότι τα χαμηλά επίπεδα Β6 και τα υψηλά επίπεδα ομοκυστεΐνης συνδέονται με
αυξημένο κίνδυνο καρδιαγγειακής ασθένειας, οι καρδιαγγειακές επιπτώσεις μιας
δίαιτας υψηλής σε δημητριακά και χαμηλής σε κρέας είναι ανησυχητικές. </div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Τα δημητριακά όχι μόνο δεν
περιέχουν βιταμίνη <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">D</span>, αλλά
επίσης ενθαρρύνουν έλλειψη αυτής της σημαντικής βιταμίνης μειώνοντας την
απορρόφησή της. Έχει εδώ και καιρό αναγνωριστεί ότι η υψηλή κατανάλωση
δημητριακών επιφέρει έλλειψη βιταμίνης <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">D</span><span lang="EN-US"> </span>σε διάφορα ζωικά είδη,
συμπεριλαμβανομένων των πρωτευόντων θηλαστικών, των πιο κοντινών μας συγγενών.
Ερευνητές παρατήρησαν σημαντικά αυξημένη έκκριση βιταμίνης <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">D</span><span lang="EN-US"> </span>σε υγιείς
εθελοντές που τράφηκαν με 60
γραμμάρια ινών σταριού καθημερινά (<b style="mso-bidi-font-weight: normal;">32</b>). </div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Η έλλειψη βιταμίνης <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">D</span><span lang="EN-US"> </span>είναι
εκπληκτικά συχνή ανάμεσα στους Αμερικανούς αλλά και άλλους λαούς ιδιαίτερα κατά
τη διάρκεια των χειμερινών μηνών. Ο καθηγητής <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Michael</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Hollick</span><span lang="EN-US"> </span>και
οι συνεργάτες του από το <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Boston</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">University</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">School</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">of</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Medicine</span><span lang="EN-US"> </span>παρατήρησαν ότι το ένα τρίτο των υγιών ενηλίκων της Βοστόνης
ηλικίας 18-29 ετών είχαν έλλειψη βιταμίνης <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">D</span><span lang="EN-US"> </span>στο τέλος του χειμώνα. Ο κίνδυνος για
έλλειψη αυξάνεται στους ηλικιωμένους και στα σκουρόχρωμα άτομα. 42% των
Αφροαμερικανίδων και 84% των μαύρων ηλικιωμένων σε όλες τις Η.Π.Α. είχαν
έλλειψη βιταμίνης <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">D</span><span lang="EN-US"> </span>στο τέλος του χειμώνα (<b style="mso-bidi-font-weight: normal;">33</b>).</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Τα χαμηλά επίπεδα βιταμίνης <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">D</span><span lang="EN-US"> </span>έχουν
συνδεθεί με αυξημένο κίνδυνο για καρκίνους του μαστού, του προστάτη και του
κόλου, οστεοπόρωση, διαβήτη τύπου 1, αρθρίτιδα, στειρότητα, χρόνια κόπωση,
κατάθλιψη, σκλήρυνση κατά πλάκας, μυοσκελετικούς πόνους και καρδιοπάθεια. Κατά
ειρωνικό τρόπο οι λίγες τροφές που περιέχουν βιταμίνη <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">D</span><span lang="EN-US"> </span>είναι αυτές
που αποφεύγουμε λόγω της καμπάνιας κατά του λίπους και της χοληστερίνης, όπως
μουρουνέλαιο, βούτυρο, πλήρες γάλα, συκώτι και κρόκοι αυγών. Η έκθεση στην πιο
αποδοτική πηγή βιταμίνης <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">D</span><span lang="EN-US"> </span>από όλες, το ηλιακό φως, έχει επίσης μειωθεί δραματικά χάρη
στις προσπάθειες των αρχών υγείας που εσφαλμένα πιστεύουν ότι η αποφυγή του
ήλιου είναι ο καλύτερος τρόπος, για να προλάβουμε τον καρκίνο του δέρματος.</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Τα πολυάριθμα διατροφικά
μειονεκτήματα των δημητριακών ολικής αλέσεως μπορούν να εξηγήσουν γιατί η
μοναδική τυχαιοποιημένη κλινική δοκιμή που έγινε, για να εξετάσει την υπόθεση
ότι οι ίνες σταριού μπορούν να μειώσουν την καρδιαγγειακή ασθένεια, βρήκε μικρή
αύξηση στην καρδιακή και ολική θνησιμότητα (<b style="mso-bidi-font-weight: normal;">34</b>). Χαμηλότερες αντιοξειδωτικές άμυνες μπορεί να είναι ένας
πιθανός συντελεστής σε αυτό το “εκπληκτικό” αποτέλεσμα. Όταν διαβητικοί τύπου 2
κατανάλωσαν μια χαμηλή σε ίνες σταριού δίαιτα και μια υψηλή σε ίνες σταριού
δίαιτα που περιείχε ψωμί πλούσιο σε πίτουρο και δημητριακά πρωινού για τρεις
μήνες την κάθε μία, η οξείδωση της <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">LDL</span><span lang="EN-US"> </span>αυξήθηκε κατά τη διάρκεια της φάσης
της υψηλής σε ίνες σταριού (<b style="mso-bidi-font-weight: normal;">35</b>).</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<b style="mso-bidi-font-weight: normal;">7. Ποιός είναι ο ρόλος τής γλουτένης;</b></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Το μεγαλύτερο πρόβλημα των
δημητριακών είναι η γλουτένη που περιέχουν. Γλουτένη είναι μια πρωτεΐνη που
βρίσκεται στο σιτάρι, στη σίκαλη και στο κριθάρι. Άλλα δημητριακά όπως το
καλαμπόκι και το ρύζι έχουν παρόμοιες, αλλά λιγότερο προβληματικές πρωτεΐνες.
Οι διαιτολόγοι λένε ότι η βρώμη δεν έχει γλουτένη, έτσι μερικοί νομίζουν ότι
είναι ασφαλής. Δεν είναι ακριβώς έτσι τα πράγματα. Η βρώμη περιέχει παρόμοιες
πρωτεΐνες με τη γλουτένη, και δεν είναι τόσο αθώα όσο μερικοί νομίζουν. Τα
δημητριακά έχουν πρωτεΐνες που είναι υψηλές στο αμινοξύ προλίνη. Αυτές οι
προλαμίνες (πρωτεΐνες πλούσιες σε προλίνη) είναι σκληρές στην πέψη, και γι’
αυτό παραμένουν ανέπαφες παρά τις προσπάθειες του πεπτικού συστήματος να τις
διασπάσει. Το αποτέλεσμα είναι ερεθισμός του εντέρου, αυξημένη συστημική
φλεγμονή και αυτοάνοσες ασθένειες. </div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<b style="mso-bidi-font-weight: normal;">8. Πολλοί ισχυρίζονται, ότι πωλούν προϊόντα χωρίς γλουτένη. Είναι
αλήθεια ή απάτη;</b></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Τελευταία στην Ελλάδα έχει γίνει
ένα χυδαίο εμπόριο με τη ζέα, την δήθεν τροφή των αρχαίων, η οποία δήθεν δεν
περιέχει γλουτένη. Η αλήθεια είναι ότι αυτό που πουλούν ως ζέα στην Ελλάδα
περιέχει γλουτένη, αν και σε χαμηλότερη ποσότητα από το κανονικό σιτάρι που
τρώμε. Στο εμπόριο υπάρχουν ειδικά ψωμιά από δημητριακά για άτομα με κοιλιοκάκη
(δυσανεξία στη γλουτένη), τα οποία όντως δεν περιέχουν γλουτένη. Είναι λυπηρό
που οι Έλληνες έχουν πιστέψει στην παραμυθολογία της ζέας. Υπάρχουν δημητριακά
που δεν περιέχουν γλουτένη, όπως το ρύζι το φαγόπυρο, το κεχρί, το κινόα και ο
αμάρανθος, αλλά για πολλούς λόγος που είναι δύσκολο να αναπτυχθούν σε αυτή τη
συνέντευξη δεν συνιστώ την υπερκατανάλωση ούτε αυτών των δημητριακών. Με αυτό
το θέμα θα ασχοληθώ σε ειδική μελέτη μου, η οποία θα δημοσιευθεί τους προσεχείς
μήνες.</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Να αντικαταστήσουμε το κρέας με γαλακτοκομικά προϊόντα; Ξανασκεφτείτε
το!</b></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Οι χορτοφάγοι που σταματούν να
τρώνε κρέας και αρχίζουν να καταναλώνουν μεγάλες ποσότητες γαλακτοκομικών
προϊόντων, για να καλύψουν τις πρωτεϊνικές τους ανάγκες, νομίζοντας ότι τα
γαλακτοκομικά είναι πιο υγιεινά από το κρέας κάνουν μεγάλο λάθος. Στην
πραγματικότητα τα γαλακτοκομικά προϊόντα του εμπορίου είναι πολύ πιο βλαβερά
από το κρέας. Πρώτα απ’ όλα τα γαλακτοκομικά δεν είναι μια φυσιολογική διατροφή
για τον άνθρωπο, διότι μπήκαν στη διατροφική αλυσίδα τα τελευταία 9000 χρόνια
με τη γεωργική εποχή. Για 100 και περισσότερα χιλιάδες χρόνια από την εμφάνιση
του ο <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Homo</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Sapiens</span><span lang="EN-US"> </span>δεν έτρωγε γαλακτοκομικά. Και αφού το <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">DNA</span><span lang="EN-US"> </span>του ανθρώπου
δεν άλλαξε τα τελευταία 9000 χρόνια, δεν μπορούμε να θεωρήσουμε τα
γαλακτοκομικά ως φυσιολογική διατροφή για τον άνθρωπο. Τα μόνα γαλακτοκομικά
προϊόντα που είναι ευεργετικά για την υγεία του ανθρώπου είναι το παραδοσιακό
γιαούρτι και το κεφίρ, επειδή περιέχουν προβιοτικά, τα οποία κάνουν καλό στην
εντερική χλωρίδα και κατ’ επέκταση σε όλο το ανθρώπινο σώμα, και το βούτυρο,
διότι περιέχει λιποδιαλυτές βιταμίνες και άλλα πολύτιμα συστατικά. Το τυρί
είναι ουδέτερη τροφή, ενώ αντίθετα το γάλα (και ιδιαίτερα το αγελαδινό) είναι
μια τροφή δηλητήριο για το σώμα.</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Το γάλα είναι μια τροφή που
παράγεται από τα θηλαστικά για να τρέφουν τα μικρά τους, μέχρι να μπορούν να
φάνε τη κανονική τους τροφή. Ο άνθρωπος όμως παραβιάζοντας τη φύση του
συνεχίζει να το καταναλώνει για όλη του τη ζωή. Πολλοί άνθρωποι σε όλο τον
κόσμο δεν πίνουν γάλα όταν απογαλακτιστούν. Οι Κινέζοι αντιδρούν με σιχαμάρα
όταν πρέπει να πιουν γάλα. Η αντίδρασή τους είναι η ίδια με τη δική μας, αν μας
έδιναν να πιούμε αίμα. Οι Ινδιάνοι, πολλές φυλές της Αφρικής, πολλοί Ασιάτες
και οι Πολυνήσιοι δεν πίνουν γάλα, και όμως αυτοί οι άνθρωποι είναι υγιείς και
δεν έχουν έλλειψη ασβεστίου. Ανθρωπολογικές μελέτες πρωτογόνων ανθρώπων
αποδεικνύουν ότι το γάλα μετά τον απογαλακτισμό δεν είναι απαραίτητο. </div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Το γάλα έχει αποδειχθεί ότι δεν
είναι πλήρης τροφή ούτε για τα νεαρά ζώα. Μετά από λίγους μήνες στα νεαρά ζώα
μοσχάρια πρέπει να χορηγούνται συμπληρώματα μετάλλων, διότι διαφορετικά είναι
πιθανό να πεθάνουν από αναιμία.</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Ο πρωτόγονος άνθρωπος ήταν κυνηγός.
Για 100.000 χρόνια τρεφόταν με κρέας, ψάρια, χόρτα και καρπούς. Το γάλα (όπως
και τα δημητριακά) μπήκαν στη διατροφική αλυσίδα τα τελευταία 8.000 χρόνια.
Δυστυχώς ο άνθρωπος (με εξαίρεση τους Βορειοευρωπαίους) δεν έχει
«εγκλιματιστεί» με αυτή την τροφή. Πολλοί άνθρωποι δεν μπορούν να χωνέψουν το
γάλα. Για την πέψη του γάλακτος είναι απαραίτητο ένα ένζυμο, η λακτάση, που
διασπά τη λακτόζη, ένα από τα βασικά σάκχαρα που υπάρχουν στο γάλα. Η ικανότητα
να παράγει ο ανθρώπινος οργανισμός το ένζυμο αυτό χάνεται με την ενηλικίωση.</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Το γάλα είναι μια τροφή που
παράγεται από θηλαστικά ζώα για να τρέφουν τα μικρά τους μέχρι να μπορούν να
φάνε την κανονική τους τροφή και για την<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>πέψη του απαιτούνται μια σειρά από ένζυμα, που συνήθως η φύση έχει φροντίσει
να υπάρχουν στα νεογνά και στα μικρά των θηλαστικών ζώων. Ο άνθρωπος παραβιάζει
τη φύση του και συνεχίζει να το καταναλώνει για όλη του τη ζωή. Βιολογικά όμως
δεν είναι κατασκευασμένος για κάτι τέτοιο, τουλάχιστον το μεγαλύτερο μέρος του
πληθυσμού της γης.</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Αν νοιώθετε συχνά φουσκώματα,
έχετε αέρια ή επεισόδια διάρροιας, προσπαθήστε να θυμηθείτε τι είχατε φάει λίγο
πριν. Πιθανόν η αιτία των προβλημάτων σας να είναι η κατανάλωση γάλακτος. Τα
παραπάνω συμπτώματα είναι μόνο η αρχή. Στη συνέχεια, η ανεπάρκεια λακτάσης, καθώς
προδιαθέτει για ερεθισμό του εντερικού επιθηλίου και τη δημιουργία του
συνδρόμου διαπερατού εντέρου, έχει συνδεθεί με ένα πλήθος από άλλα συμπτώματα
που έχουν συσχετισθεί με τα δύο αυτά εντερικά σύνδρομα.</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Ανέφερα πριν για σύνδρομο
διαπερατού εντέρου. Πολλοί αναγνώστες ίσως δεν γνωρίζουν τι είναι αυτό, οπότε
ας εξηγήσω με λίγα λόγια τι είναι. Σύνδρομο διαπερατού εντέρου σημαίνει ότι τα
τοιχώματα του εντέρου παρουσιάζουν διαρροή, ενώ κανονικά δεν θα έπρεπε. Το
πεπτικό μας σύστημα είναι έτσι σχεδιασμένο ώστε να επιτρέπει τη δίοδο μόνο
μικρών μορίων τροφής από εκεί και μετά στην κυκλοφορία του αίματος. Αν λοιπόν
από τα τοιχώματα του εντέρου παρουσιάζεται διαρροή, τότε οι τροφές που δεν
έχουν χωνευτεί εντελώς μπορούν να περάσουν στο αίμα. Επομένως οι άπεπτες αυτές
πρωτεΐνες τροφής που περνούν στο αίμα ενεργοποιούν τα ανοσοποιητικά
κύτταρα-φρουρούς που θα τις αντιμετωπίσουν σαν εισβολείς και θα πυροδοτήσουν
αλλεργική αντίδραση. Η μάχη που θα επακολουθήσει θα καταλήξει στο σχηματισμό
ανοσοσυμπλέγματος, που είναι τοξικό. Συμπτώματα και παθήσεις που συνδέονται με
το σύνδρομο του διαπερατού εντέρου είναι: οστεοαρθρίτιδα, ρευματοειδής
αρθρίτιδα, αυτισμός, παιδική υπερκινητικότητα, κοιλιοκάκη, κατάθλιψη, εναλλαγές
διάθεσης, διάρροια, δυσκοιλιότητα, έκζεμα, κόπωση, εντερικές φλεγμονές (νόσος
του <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Crohn</span>, ελκώδης
κολίτιδα), ψωρίαση και δερματίτιδες. Δεδομένου ότι το γάλα μπορεί να οδηγήσει
σιγά σιγά σε σύνδρομο διαπερατού εντέρου, το καθιστά μια τροφή προς αποφυγή.</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Πολλοί άνθρωποι πίνοντας γάλα
έχουν φουσκώματα ή διάρροια. Αυτό σημαίνει ότι έχουν ανεπάρκεια λακτάσης. Από
όλη την ανθρωπότητα σχεδόν μόνο οι Βορειοευρωπαίοι μπορούν να πέψουν το γάλα,
καθώς σε αυτούς η ανεπάρκεια λακτάσης κυμαίνεται στο 5% περίπου. Στον αντίποδα
βρίσκονται οι Ασιάτες και οι Αφρικανοί. Το 90-100% των Ασιατών και το 97-100%
των ενήλικων Αφρικανών δεν μπορούν να παράγουν επαρκείς ποσότητες λακτάσης.
Αυτό σημαίνει ότι η κατανάλωση γάλακτος βλάπτει αυτούς τους πληθυσμούς. Τι
ισχύει όμως για εμάς τους Έλληνες; Το 60 με 90% των ενήλικων Ελλήνων έχουν
ανεπάρκεια λακτάσης. Με άλλα λόγια 6 στους 9 Έλληνες δεν μπορούν να χωνέψουν το
γάλα. Και όμως μας προβάλλουν το γάλα σαν μια τροφή που πρέπει να καταναλώνουμε
καθημερινά!</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Η υπόθεση του γάλακτος είναι μια
μορφή διατροφικού ιμπεριαλισμού. Έχει αρχίσει να γίνεται γενικά αντιληπτή η
διάθεση των λαών βορειοευρωπαϊκής προέλευσης να επιβάλλουν τον τρόπο ζωής και
της κουλτούρας τους σε όλους τους άλλους λαούς. Η διάθεση αυτή σε θέματα
διατροφής θα μπορούσε να εκδηλωθεί σαν προώθηση της κατανάλωσης κάποιας τροφής που
είναι κατάλληλη για τη δική τους γενετική κατασκευή σε όλους τους λαούς,
ανεξάρτητα με το αν εκείνοι έχουν το βιολογικό υπόβαθρο για την πέψη τους. Το
καλύτερο παράδειγμα για την ύπαρξη αυτού του διατροφικού ιμπεριλασμού είναι το
γάλα.</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Στο γάλα του εμπορίου συχνά
βρίσκονται υπολείμματα αντιβιοτικών. Αυτά μπορούν να προκαλέσουν ανεπιθύμητες
αντιδράσεις σε ανθρώπους που είναι αλλεργικοί σε αντιβιοτικά και μπορούν
επιπλέον να προκαλέσουν αντίσταση στην αποτελεσματικότητα των αντιβιοτικών,
όταν αυτά χρειάζονται κατά τη διάρκεια κάποιας σοβαρής ασθένειας. Επιπλέον το
γάλα περιέχει πολλά μικροβιοκτόνα τα οποία είναι επιβλαβή για την υγεία μας. Σε
μια παλιά επιθεώρηση του <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">FDA</span><span lang="EN-US"> </span>έχει βρεθεί ότι το γάλα σε 11 μεγάλες πολιτείες των ΗΠΑ
περιείχε <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">DDT</span>. Και
φυσικά το γάλα είναι επικίνδυνο, αν προέρχεται από μεγάλες φάρμες, όπου
χορηγούν στις αγελάδες αυξητικές ορμόνες.</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Το αγελαδινό γάλα μπορεί να
σκοτώσει το μωρό σας. Τον Νοέμβριο του 1994 δημοσιεύθηκε στο περιοδικό <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Lancet</span><span lang="EN-US"> </span>ότι
τα βρέφη που καταναλώνουν αγελαδινό γάλα έχουν 14 φορές μεγαλύτερη πιθανότητα
να πεθάνουν από επιπλοκή διάρροιας και 4 φορές μεγαλύτερη πιθανότητα να
πεθάνουν από πνευμονία σε σχέση με τα βρέφη που τρέφονται με μητρικό γάλα (<b style="mso-bidi-font-weight: normal;">36</b>). Ακόμα ένας παράγοντας που έχει
συνδεθεί με το σύνδρομο αιφνίδιου θανάτου των βρεφών είναι η δυσανεξία και η
αλλεργία στο αγελαδινό γάλα </div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Και ας περάσουμε στα παιδιά.
Σύμφωνα με την <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">American</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Academy</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">of</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Allergy</span>,
<span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Asthma</span><span lang="EN-US">
</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">and</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Immunology</span><span lang="EN-US"> </span>το αγελαδινό γάλα αποτελεί την πρώτη και τη σημαντικότερη
αλλεργιογόνο τροφή για τα παιδιά. Και υπολογίζει ότι πάνω από τα μισά παιδιά
των ΗΠΑ έχουν κάποια μορφή αλλεργικής αντίδρασης στο γάλα. Στην Ελλάδα;</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Μια συχνή εκδήλωση της αλλεργίας
στο γάλα είναι η αυξημένη έκκριση βλέννας που μπορεί να οδηγήσει σε βήχα,
βρογχίτιδα, άσθμα, πνευμονία και μολύνσεις των αυτιών. Συμπτώματα που περνάνε
μόλις διακοπεί ή περιοριστεί η κατανάλωση αγελαδινού γάλακτος. Άλλωστε μια
βρετανική μελέτη κατέληξε στο ότι το 93% των παιδιών που είχαν άσθμα και
ρινίτιδα και στα οποία διαγνώσθηκε αλλεργία στο αγελαδινό γάλα, παρουσίαζαν ή
μη τα συμπτώματα της πάθησής τους ανάλογα με το αν έπιναν γάλα ή όχι. Στο δικό
σας παιδί που συχνά παρουσιάζει επεισόδια άσθματος, ρινίτιδας ή ωτίτιδας, ο
παιδίατρός σας έχει ζητήσει την εξέτασή του για τροφική αλλεργία στο γάλα; </div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Το γάλα μπορεί να προκαλέσει
νεανικό διαβήτη. Σε μια μελέτη που δημοσιεύθηκε στο <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Diabetes</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Care</span><span lang="EN-US"> </span>τον
Αύγουστο του 1997 οι ερευνητές αναφέρουν ότι η κατανάλωση αγελαδινού γάλακτος
πριν από την ηλικία των 8 ετών αποτελεί παράγοντα κινδύνου για την εμφάνιση
νεανικού διαβήτη. Γιατί όμως το γάλα μπορεί να προκαλέσει νεανικό διαβήτη;
Ασθενείς με νεανικό διαβήτη παράγουν αντισώματα στις πρωτεΐνες του αγελαδινού
γάλακτος.</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Υπάρχει μια συσχέτιση ανάμεσα σε
ορισμένες μορφές καρκίνου και στη μεγάλη κατανάλωση γάλακτος. Η εκδήλωση ορισμένων
μορφών καρκίνου εμφανίζεται κυρίως σε περιοχές και χώρες όπου η κατανάλωση
αγελαδινού γάλακτος είναι πολύ μεγάλη και αποτελεί το μεγαλύτερο μέρος της
διατροφής. Η εκδήλωση αυτών των καρκίνων μπορεί να προκαλείται από την εισαγωγή
στο σώμα μας αυξητικών ορμονών οι οποίες είναι προορισμένες να συμβάλλουν στην
ανάπτυξη της αγελάδας και όχι του ανθρώπου. Στις μέρες μας όμως τα πράγματα
έχουν γίνει χειρότερα. Σε μια προσπάθεια να κάνουν τις αγελάδες να παράγουν όλο
και περισσότερο γάλα για περισσότερη περίοδο του χρόνου, τους χορηγούν ορμόνες,
οι οποίες εισέρχονται στο σώμα μας με αρνητικά αποτελέσματα για την υγεία
μας.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Ο <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Hans</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Nieper</span>, ο οποίος εφάρμοζε
εναλλακτική θεραπεία του καρκίνου, πίστευε ότι τα γαλακτοκομικά προϊόντα
αυξάνουν την παραγωγή βλέννας στο σώμα, μιας βλέννας που καλύπτει τους όγκους
και τους προστατεύει από το ανοσολογικό σύστημα. Τα φονικά κύτταρα του
ανθρώπινου οργανισμού δεν μπορούν να αναγνωρίσουν πίσω από την πανοπλία της
βλέννας τα καρκινικά κύτταρα και να τα καταστρέψουν.</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Τώρα που ζούμε σε μια ατομική
εποχή, η ατμόσφαιρα έχει μολυνθεί με Στρόντιο 90, το οποίο, όταν φτάσει σε ένα
συγκεκριμένο σημείο στο σώμα μπορεί να είναι θανατηφόρο. Το Στρόντιο 90 είναι
ένα συστατικό που συσσωρεύεται στα οστά, το οποίο μετά από πολλά χρόνια μπορεί
να προκαλέσει λευχαιμία και καρκίνο. Έτσι η πρόληψή του στο σώμα πρέπει να
διατηρείται στα κατώτερα δυνατά επίπεδα. Το γάλα είναι η κύρια πηγή από όπου το
Στρόντιο 90 μπαίνει στο σώμα μας. Το Στρόντιο 90 αποθηκεύεται στο ασβέστιο του
γάλακτος. Και όμως οι ειδικοί μας συμβουλεύουν να πίνουμε γάλα για το ασβέστιο
που περιέχει.</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Σύμφωνα με το <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">World</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Cancer</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Research</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Fund</span><span lang="EN-US"> </span>και
το <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">American</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Institute</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">for</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Cancer</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Research</span><span lang="EN-US"> </span>έντεκα ξεχωριστές μελέτες σε ανθρώπινους πληθυσμούς έχουν συνδέσει
την κατανάλωση γάλακτος και γαλακτοκομικών προϊόντων με καρκίνο του προστάτη.
Οι άνδρες που αποφεύγουν το γάλα και τα γαλακτοκομικά προϊόντα έχουν λιγότερες
πιθανότητες να αναπτύξουν αυτή τη μορφή καρκίνου. Μια μελέτη που δημοσιεύθηκε
στο <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">British</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Journal</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">of</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Cancer</span><span lang="EN-US"> </span>έδειξε ότι οι άνδρες που ακολουθούσαν μια δίαιτα χωρίς
γαλακτοκομικά είχαν χαμηλότερα επίπεδα μιας συγκεκριμένης πρωτεΐνης που
συνδέεται με την εκδήλωση καρκίνου του προστάτη, της <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">IGF</span>-1, ενός ινσουλινοειδούς αυξητικού
παράγοντα που πιστεύεται ότι παίζει σημαντικό ρόλο στην πρόκληση αυτού του
είδους καρκίνου.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Η κατανάλωση γάλακτος έχει
συσχετιστεί με δύο μορφές γυναικολογικών καρκίνων, του μαστού και των ωοθηκών.
Όπως μας πληροφορούν ο <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Dr</span>.
<span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">J</span>. <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">L</span>. <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Outwater</span><span lang="EN-US"> </span>του πανεπιστημίου <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Princeton</span><span lang="EN-US"> </span>και οι <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">A</span>.
<span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Nicholson</span><span lang="EN-US"> </span>και <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">N</span>.
<span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Bernard</span><span lang="EN-US"> </span>του <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Physicians</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Committee</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">for</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Responsible</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Medicine</span><span lang="EN-US"> </span>πάνω από 12 επιδημιολογικές μελέτες δείχνουν μια θετική
σχέση μεταξύ της κατανάλωσης γαλακτοκομικών προϊόντων και της ανάπτυξης
καρκίνου του μαστού. Σε χώρες που η κατανάλωση των γαλακτοκομικών προϊόντων
είναι πολύ μικρή, όπως στην Ασία και στην Κίνα, τα κρούσματα του καρκίνου του
μαστού είναι ελάχιστα. Ο λόγος της συσχέτισης του γάλακτος με τον καρκίνο είναι
η πρωτεΐνη <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">IGF</span>-1. Ερευνητές
στο πανεπιστήμιο <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Stanford</span><span lang="EN-US"> </span>και του <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">National</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Institutes</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">of</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Health</span><span lang="EN-US"> </span>των ΗΠΑ βρήκαν ότι οι υψηλές συγκεντρώσεις της ορμόνης <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">IGF</span>-1 οδηγούν σε αύξηση των
καρκινικών κυττάρων που αναπτύσσονται στον ανθρώπινο οργανισμό. Η <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">IGF</span>-1 βρίσκεται σε υπερβολική
ποσότητα σε όλα τα γάλατα που προέρχονται από αγελάδες στις οποίες έχουν
χορηγηθεί η συνθετική αυξητική ορμόνη των βοοειδών. Η <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">IGF</span>-1 δεν καταστρέφεται με την
παστερίωση. Αντίθετα σύμφωνα με τον <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">FDA</span><span lang="EN-US"> </span>η διαδικασία της παστερίωσης έχει ως
αποτέλεσμα την αύξηση της συγκέντρωσης της <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">IGF</span>-1. </div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Έρευνες στο <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Roswell</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Park</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Memorial</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Institute</span><span lang="EN-US"> </span>στο
<span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Buffalo</span><span lang="EN-US"> </span>της Νέας Υόρκης έδειξαν ότι οι γυναίκες που πίνουν πάνω από
ένα ποτήρι γάλα την ημέρα έχουν 3,1 φορές μεγαλύτερο κίνδυνο για καρκίνο των
ωοθηκών από ό, τι οι γυναίκες που δεν πίνουν.</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Επιπλέον η κατανάλωση γάλακτος
έχει συσχετιστεί και με την ανάπτυξη λεμφώματος. Αιτία γι’ αυτό σύμφωνα με
πολλούς ερευνητές αποτελεί η χορήγηση της ορμόνης των βοοειδών στις αγελάδες
που εκτρέφονται στις μεγάλες φάρμες.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Ο <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Dr</span>. <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">William</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Dock</span>, ειδικός στον τομέα της
καρδιαγγειακής ασθένειας, είχε παρατηρήσει ότι οι Ιαπωνέζοι έχουν ανοσία στην
αθηροσκλήρωση και στην καρδιακή ασθένεια που έχει τόσο αυξηθεί στις ΗΠΑ. Οι
Ιαπωνέζοι δεν πίνουν γάλα, και ο <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Dr</span>. <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Dock</span><span lang="EN-US"> </span>πιστεύει ότι αυτός είναι ένας από τους λόγους για την καλή
καρδιαγγειακή τους υγεία.</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Μετέπειτα έρευνες επιβεβαίωσαν
την πεποίθηση του <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Dr</span>. <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Dock</span>. Ιατρική έρευνα του <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Washington</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">University</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">School</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">of</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Medicine</span><span lang="EN-US"> </span>έγινε
σε δέκα νοσοκομεία των Ηνωμένων Πολιτειών και της Αγγλίας από το 1940 ώς το
1959. Τα αποτελέσματα αυτής της μελέτης έδειξαν ότι στις ΗΠΑ η εκδήλωση
καρδιακών προσβολών ήταν διπλάσια ανάμεσα στους ανθρώπους που δεν έπιναν γάλα.
Για τη Μ. Βρετανία τα αποτελέσματα ήταν περίπου τα ίδια. Τα πορίσματα αυτά
έχουν δημοσιευθεί από την <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">American</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Heart</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Association</span><span lang="EN-US"> </span>στην έκδοση <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Circulation</span><span lang="EN-US"> </span>(Απρίλιος 1960).</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Σε μια μελέτη που έγινε σε 24
χώρες για τους παράγοντες που συμβάλλουν στην πρόκληση καρδιαγγειακών παθήσεων
οι μελετητές αποφάνθηκαν ότι «<i style="mso-bidi-font-style: normal;">το γάλα και
τα γαλακτοκομικά προϊόντα συντελούν σε πολύ μεγάλο βαθμό στην εκδήλωση
καρδιαγγειακών νοσημάτων, ενώ η ζάχαρη, οι ζωικές πρωτεΐνες και τα ζωικά λίπη
έρχονται σε δεύτερη, Τρίτη και τέταρτη θέση αντίστοιχα</i>» (<span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Medical</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Hypthesis</span>, 7:907-918, 1981).
Όπως όμως έχω αποδείξει στο βιβλίο μου «Χοληστερίνη, ένας σύγχρονος μύθος»
(εκδ. <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Etra</span>, 2011), τα
ζωικά λίπη και οι ζωικές πρωτεΐνες δεν προκαλούν καρδιοπάθεια. Σε αυτό το
βιβλίο έδειξα ότι οι κύριοι ένοχοι για καρδιοπάθεια είναι η ζάχαρη, τα <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">trans</span><span lang="EN-US"> </span>λιπαρών
οξέων, τα πολυακόρεστα λαδια και τον στρες. Στη λίστα αυτή προστίθεται και το
γάλα.</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Γιατί όμως το γάλα ευθύνεται για
την πρόκληση καρδιαγγειακών παθήσεων; Αντίθετα με τα όσα διατείνονται οι
περισσότεροι γιατροί και διαιτολόγοι δεν φταίνε μόνο τα λίπη του. Γιατί τότε αν
πίναμε άπαχο γάλα, δεν θα υπήρχε πρόβλημα, κάτι που οι σχετικές έρευνες έχουν
δείξει ότι δεν ισχύει. Ο βασικότερος ίσως λόγος φαίνεται ότι είναι το είδος των
πρωτεϊνών και των υδατανθράκων που υπάρχουν στο αγελαδινό γάλα. Στο περιοδικό <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Lancet</span><span lang="EN-US"> </span>δημοσιεύθηκε
μια μελέτη που απέδειξε ότι για τα καρδιαγγειακά νοσήματα υπαίτια είναι η
πρωτεΐνη του γάλακτος και όχι το λίπος του (<b style="mso-bidi-font-weight: normal;">37</b>). Επίσης ερευνητές που μελέτησαν τη διατροφική σύνδεση με τα
καρδιαγγειακά νοσήματα σε 32 χώρες, βρήκαν ότι από όλους τους διατροφικούς
παράγοντες που μελετήθηκαν, οι υδατάνθρακες του γάλακτος παίζουν τον
σημαντικότερο ρόλο στην εκδήλωση καρδιαγγειακών παθήσεων σε άτομα ηλικίας άνω
των 35 ετών και ότι το άπαχο γάλα παίζει τον σημαντικότερο ρόλο στην εκδήλωση
της στεφανιαίας νόσου σε άτομα άνω των 45 ετών (<b style="mso-bidi-font-weight: normal;">38</b>). Καταρρέει λοιπόν και ένας άλλος μύθος, ότι δηλαδή το λιπαρό
γάλα προκαλεί καρδιαγγειακές παθήσεις, ενώ το άπαχο όχι. Καταλαβαίνετε ασφαλώς
ποιους συμφέρει αυτός ο μύθος. Τις γαλακτοβιομηχανίες για να πουλούν το άπαχο
δήθεν υγιεινό γάλα. </div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Η κατανάλωση αγελαδινού γάλακτος
συνδέεται και με πολλές άλλες παθήσεις όπως σκλήρυνση κατά πλάκας, ρευματοειδή
αρθρίτιδα, υπογονιμότητα, ακμή, πονοκεφάλους και ημικρανίες. Άρα η
αντικατάσταση του κρέατος και των πουλερικών με γάλα και άλλα γαλακτοκομικά
προϊόντα δεν είναι μια καλή διατροφική επιλογή. </div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<b style="mso-bidi-font-weight: normal;">9. Σόγια: Το δήθεν υγιεινό υποκατάστατο του κρέατος</b></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Ο περισσότερος κόσμος πιστεύει ότι
η σόγια είναι ένα καλό εναλλακτικό του κρέατος, διότι είναι πολύ καλή πηγή
πρωτεϊνών. Οι χορτοφάγοι τη θεωρούν ως σούπερ τροφή και βασίζονται σε αυτήν για
την πρόσληψη των πρωτεϊνών τους. Στην Ελλάδα η σόγια δεν είναι πολύ δημοφιλής,
κυρίως οι Έλληνες χορτοφάγοι την καταναλώνουν και μερικοί παμφάγοι κατά τη
διάρκεια της νηστείας του Πάσχα. Σε εστιατόρια βιολογικών ή χορτοφαγικών μενού
σερβίρουν κρέας από σόγια, ενώ πολλοί πίνουν γάλα σόγιας αντί για αγελαδινό
γάλα. Πριν μερικές δεκαετίες η σόγια παρουσιαζόταν ως τροφή μακροζωίας. Έλεγαν
μάλιστα ότι η συχνή κατανάλωση σόγιας μας προστατεύει από τον καρκίνο και την
καρδιοπάθεια. Και ανέφεραν ως παράδειγμα την καλή υγεία των Γιαπωνέζων και
άλλων ασιατικών λαών που τρώνε σόγια. Οι τελευταίες όμως έρευνες αποδεικνύουν
το τελείως αντίθετο. Ότι η σόγια δεν είναι και τόσο υγιεινή τροφή, όπως μας
έλεγαν και ότι η συχνή κατανάλωσή της προκαλεί σημαντικά προβλήματα υγείας.
Στην ουσία όλα αυτά που ακούγαμε για τη δήθεν υγιεινή σόγια, δεν ήταν παρά μια
προπαγάνδα των μεγάλων εταιρειών σόγιας. Αυτές οι εταιρείες μας παρουσίαζαν ως
καλό για την υγεία και την καρδιά ακόμα και το σογιέλαιο, ενώ, όπως όλοι τώρα
γνωρίζουμε το σογιέλαιο είναι ένα σπορέλαιο με μεγάλη περιεκτικότητα σε ωμέγα 6
λιπαρά, που προκαλούν φλεγμονή στο σώμα και ένα σωρό χρόνιες εκφυλιστικές
ασθένειες. Οι Ασιάτες τρώνε σόγια αλλά σε άλλη μορφή από ό, τι την τρώνε οι
δυτικοί λαοί (οι Ασιάτες τρώνε ζυμωμένη σόγια), και φυσικά όχι σε πολύ μεγάλες
ποσότητες, όσες η βιομηχανία σόγιας μας προτείνει να τρώμε. Και μόνο το γεγονός
ότι το 95% της σόγιας που πωλείται παγκοσμίως είναι μεταλλαγμένη, πρέπει να σας
υποκινήσει την υποψία τι παιχνίδια παίζονται πίσω από την δήθεν υγιεινή σόγια
και ότι εφόσον είναι μεταλλαγμένη, δεν κάνει καλό στην υγεία. Αλλά και μη μεταλλαγμένη
σόγια να τρώγαμε, πάλι δεν μας κάνει καλό, διότι η σόγια αφ’ εαυτής είναι
βλαβερή τροφή για τον άνθρωπο.</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Δεν θα αναλύσω διεξοδικά το θέμα,
διότι κατ’ αυτόν τον τρόπο θα ξέφευγα από το θέμα αυτού του άρθρου μου. Θα
αναφέρω όμως λίγα πράγματα, για να αντιληφθεί ο αναγνώστης πόσο επικίνδυνη
είναι η σόγια και ότι δεν θα του κάνει καλό να αντικαταστήσει τη σόγια με
κρέας. Η σόγια περιέχει αναστολείς πρωτεάσης. Οι αναστολείς αυτοί εμποδίζουν
μερικά από τα βασικά ένζυμα που μας βοηθούν να χωνέψουμε τις πρωτεΐνες. Το πιο
σημαντικό από αυτά είναι η τρυπσίνη. Οι αναστολείς της πρωτεάσης συνδέονται με
υποθρεψία, παγκρεατικές ασθένειες, εντερικές παθήσεις, ακόμα και καρκίνο. Η
σόγια περιέχει επίσης φυτικά οξέα τα οποία εμποδίζουν την απορρόφηση μετάλλων,
όπως ο ψευδάργυρος και το ασβέστιο. Η σόγια περιέχει επίσης κάποιες πρωτεΐνες
που λέγονται λεκτίνες. Οι λεκτίνες της σόγιας αντιδρούν με περιεχόμενο
υδατανθράκων των κυτταρικών μεμβρανών, προκαλώντας κυτταρικές ζημιές και
κυτταρικό θάνατο. Καθώς η βλάβη αυτή συσσωρεύεται, επιδρά αρνητικά στο
γαστρεντερικό, στο ανοσοποιητικό και σε άλλα συστήματα του ανθρώπινου σώματος.</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι η
έγκυες γυναίκες δεν θα πρέπει να τρώνε σόγια ούτε και τα βρέφη, διότι η σόγια
είναι επικίνδυνη για τα μικρά παιδιά. Τα οιστρογόνα στη σόγια μπορεί να βλάψουν
τη σεξουαλική ανάπτυξη και την αναπαραγωγική υγεία του βρέφους σας. Περίπου 20%
των βρεφών στις ΗΠΑ τρέφονται με φόρμουλες σόγιας. Το να τρέφετε τα μωρά σας με
φόρμουλες σόγιας, είναι σαν να δίνετε σε έναν άνθρωπο 4 με 5 αντισυλληπτικά την
ημέρα. Τα βρέφη που τρέφονται με φόρμουλες σόγιαε έχουν 20.000 φορές την
ποσότητα των οιστρογόνων στην κυκλοφορία τους σε σύγκριση με τα βρέφη που
τρέφονται με άλλες φόρμουλες.</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Πόσο υγιείς είναι οι
χορτοφάγοι;</b></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Η χορτοφαγία είναι εμμονή και
φανατισμός. Οι περισσότεροι χορτοφάγοι που έχω δει είναι χλωμοί, γερασμένοι με
ρυτιδιασμένα πρόσωπα, έχουν ατονία, χαμηλό ανοσοποιητικό σύστημα, προβλήματα
δυσπεψίας, μερικοί έχουν χάσει και τα μαλλιά τους. Μερικά παιδιά <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">vegans</span><span lang="EN-US"> </span>έχουν
χάσει τη ζωή τους από την ανοησία των γονέων τους να μην τους δίνουν ζωικές
τροφές, ενώ άλλα παιδιά έχουν καθυστερημένη ανάπτυξη. Ο Νάθαν Πρίτικιν, ο
μεγαλύτερος υποστηρικτής μιας χορτοφαγικής δίαιτας χαμηλής σε λιπαρά, έπαθε
λευχαιμία σε ηλικία 69 ετών, και με το άκουσμα της πάθησής του έπαθε κατάθλιψη
και αυτοκτόνησε. Ήταν φυσικό που αυτοκτόνησε, αφού η διατροφή του δεν περιείχε
ωμέγα 3 λιπαρά οξέα από ζωικές τροφές. Η <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Aveline</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Kushi</span>, μια από τις αρχηγούς της
μακροβιοτικής δίαιτας (μιας χορτοφαγικής δίαιτας ιαπωνικής προέλευσης που
προωθήθηκε ως η ιδανική δίαιτα για την πρόληψη και θεραπεία του καρκίνου)
διαγνώσθηκε με καρκίνο του τραχήλου της μήτρας 69 χρονών και τελικά πέθανε μετά
από 9 χρόνια πάλης με τη νόσο. Οι χορτοφάγοι παρουσιάζουν κάποιες μελέτες που
δείχνουν ότι οι οπαδοί της χριστιανικής αίρεσης της Εβδόμης Ημέρας, οι
Αντβεντιστές, οι οποίοι είναι χορτοφάγοι έχουν λιγότερο κίνδυνο για καρκίνο. Οι
χορτοφάγοι παρουσιάζουν μισή την αλήθεια. Οι Αντβεντιστές, αν και είχαν
χαμηλότερα ποσοστά σε κάποιες μορφές καρκίνου, όπως των καρκίνων του μαστού και
των πνευμόνων, είχαν υψηλότερα ποσοστά άλλων μορφών καρκίνου, όπως κακοήθους
μελανώματος, καρκίνου του εγκεφάλου, του δέρματος, της ουρήθρας, του προστάτη,
του ενδομητρίου, του τραχήλου της μήτρας, των ωοθηκών, και της ασθένειας <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Hodgkin</span>. Οι Αντβεντιστές
εκτός από το ότι δεν έτρωγαν κρέας, δεν κάπνιζαν και δεν έπιναν αλκοόλ, άρα οι
μορφές του καρκίνου από τις οποίες προστατεύονταν δεν οφείλονταν στη
χορτοφαγία, αλλά στην αποφυγή καπνίσματος και αλκοόλ. Οι Μορμόνοι είναι μια
θρησκευτική ομάδα που συνήθως παραβλέπεται από τις χορτοφαγικές μελέτες. Αν και
η εκκλησία τους τούς απαγορεύει να καπνίζουν, να πίνουν αλκοόλ και καφέ, οι
Μορμόνοι τρώνε κρέας. Μια μελέτη των Μορμόνων της <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Utah</span><span lang="EN-US"> </span>έδειξε ότι οι
Μορμόνοι είχαν 22% λιγότερο ποσοστό για καρκίνο γενικά και 34% λιγότερη
θνησιμότητα από καρκίνο του εντέρου από ό, τι οι μέσοι Αμερικανοί. Άρα η
χορτοφαγία δεν προστατεύει από τίποτα. Μια μελέτη μάλιστα που δημοσιεύθηκε το
1994 στο <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">British</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Medical</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Journal</span>
(<b style="mso-bidi-font-weight: normal;">39</b>) και μια μελέτη που δημοσιεύθηκε
1999 στο <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">American</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Journal</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">of</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Clinical</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Nutrition</span>
(<b style="mso-bidi-font-weight: normal;">40</b>) έδειξαν ότι οι χορτοφάγοι δεν
ζουν περισσότερο από τους κρεατοφάγους.</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Κατά πόσο ισχύουν οι ισχυρισμοί των χορτοφάγων ότι το κρέας είναι μια
τοξική και αφύσικη για τον άνθρωπο τροφή;</b></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Αν το κρέας είναι αφύσικη τροφή
για τον άνθρωπο, τότε το ανθρώπινο είδος δεν θα είχε επιβιώσει, αφού το κρέας
ήταν η βασική τροφή του προϊστορικού ανθρώπου. Αντίθετα, η χορτοφαγία είναι
αφύσικη διατροφή για τον άνθρωπο, αφού, αν την ακολουθούσαμε, το ανθρώπινο είδος
θα είχε εξαφανισθεί ή δεν θα είχαμε εξελιχθεί σε άνθρωπο, αλλά θα ήμασταν ακόμα
στα δένδρα τρώγοντας μπανάνες. Άνθρωπος είναι ο πρώτος πίθηκος που έφαγε κρέας.
Η χορτοφαγία είναι επικίνδυνη για τη διαιώνιση του ανθρώπινου είδους. Ως
απάντηση στους ψευτοηθικισμούς των χορτοφάγων για την σφαγή των ζώων, έχω να
απαντήσω ότι αυτοί που δεν τρώνε κρέας δεν σέβονται το ίδιο τους το σώμα, αφού
το ανθρώπινο είδος είναι παμφαγικό ον. </div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Το θέμα του κρέατος και του κατά
πόσο η κατανάλωσή του ωφελεί ή όχι την υγεία μας έχει αναλυθεί στο νέο μου
βιβλίο με τίτλο «Κρέας: Όλη η αλήθεια», που κυκλοφορεί αυτές τις ημέρες από τον
εκδοτικό οίκο Κάδμος. Στο βιβλίο αυτό αποδεικνύω ότι το κρέας είναι ιδανική
τροφή για τον άνθρωπο, αλλά το κρέας του εμπορίου είναι ανθυγιεινό, διότι περιέχει
αντιβιοτικά και ορμόνες. Πλην τούτου, τα ζώα στις φάρμες δεν τρέφονται με
γρασίδι αλλά με δημητριακούς σπόρους. Αυτό είναι ολέθριο, διότι αυξάνει την
ποσότητα ωμέγα 6 λιπαρών οξέων και μειώνει την ποσότητα των ωμέγα 3 στο κρέας.
Αυτή η αλλαγή των ωμέγα λιπαρών οξέων οδηγεί σε συστημική φλεγμονή που αποτελεί
την αιτία των περισσότερων χρόνιων εκφυλιστικών ασθενειών. Η κατανάλωση
βιολογικού κρέατος έχει το πλεονέκτημα ότι δεν περιέχει αντιβιοτικά και
ορμόνες, αλλά δυστυχώς οι κτηνοτρόφοι βιολογικών κρεάτων ταΐζουν τα ζώα τους με
βιολογικούς δημητριακούς σπόρους, ενώ η φυσιολογική τροφή των ζώων είναι να
βόσκουν και να τρώνε γρασίδι. Αυτό με κάνει να θεωρώ τα κρέατα από ζώα
ελευθέρας βοσκής που μπορούμε να βρούμε στα χωριά ανώτερα από τα βιολογικά κρέατα.
Το να λέμε ότι το κρέας του εμπορίου είναι γεμάτο τοξίνες, και με αυτό το
επιχείρημα να αποτρέπουμε τους καταναλωτές από το να τρώνε κρέας είναι ή
ανοησία ή σκοπιμότητα. Αν είναι έτσι, να μην τρώμε και ψάρια, διότι τα
περισσότερα ψάρια περιέχουν βαρέα μέταλλα, να μην τρώμε γαλακτοκομικά, διότι
και αυτά, όπως και το κρέας, περιέχουν ορμόνες και αντιβιοτικά, και να μην
τρώμε φρούτα και λαχανικά και ξηρούς καρπούς, διότι είναι μέσα στα φυτοφάρμακα,
εν ολίγοις να μην τρώμε τίποτα! Αυτό που δεν πρέπει να τρώμε είναι τα
επεξεργασμένα κρέατα, όπως τα αλλαντικά, διότι λόγω των συντηρητικών και των
νιτρικών αλάτων που περιέχουν αυξάνουν σημαντικά τον κίνδυνο για καρκίνο. Και
φυσικά δεν θα πρέπει να ψήνουμε πάρα πολύ τα κρέατα ούτε να τα ψήνουμε στα
κάρβουνα, διότι σχηματίζονται καρκινογόνες ουσίες. Το μαρινάρισμα του κρέατος
πριν μαγειρευτεί εξαλείφει το 92% των ετεροκυκλικών αμινών (καρκινογόνων
ουσιών) που σχηματίζονται από το υπερβολικό ψήσιμο του κρέατος.</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Κετογενική δίαιτα: Η πλούσια σε ζωικά λίπη διατροφή που θεραπεύει τον
καρκίνο</b></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Αν η κρεατοφαγία και η κατανάλωση
ζωικών λιπών είναι ανυθγιεινή, όπως ισχυρίζονται οι χορτοφάγοι, πώς εξηγούν ότι
η κετογενική δίαιτα θεραπεύει την επιληψία, τον καρκίνο και άλλες παθήσεις με
επιτυχία; Η κετογενική δίαιτα αναπτύχθηκε στο νοσοκομείο <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">John</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Hopkins</span><span lang="EN-US"> </span>τη
δεκαετία του 1920 ως μια φυσική θεραπεία για την επιληψία, όταν τα φάρμακα
αποτύγχαναν. Είναι μια υψηλή σε λίπη δίαιτα που περιορίζει τους υδατάνθρακες. Η
δίαιτα αυτή σταμάτησε να είναι σε εύνοια κατά τη διάρκεια της καμπάνιας κατά
των κορεσμένων λιπών ως δήθεν ανθυγιεινών, μια καμπάνια που ξεκίνησε στις ΗΠΑ
πριν μερικές δεκαετίες. Η κετογενική δίαιτα έχει ονομασθεί με διαφορετικά
ονόματα τα τελευταία χρόνια, κάτι που ξεκίνησε με την χαμηλή σε υδατάνθρακες
δίαιτα του <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Atkins</span><span lang="EN-US"> </span>που έγινε δημοφιλής πριν 10 με 15 χρόνια περίπου. Σήμερα μια
άλλη παρόμια δίαιτα είναι στη μόδα, η <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">paleo</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">diet</span>, η παλαιολιθική διατροφή. Η <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">paleo</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">diet</span><span lang="EN-US"> </span>είναι
ένα παράδειγμα μιας δίαιτας που βασίζεται σε κετογενικές αρχές.</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Η κετογενική δίαιτα δεν είναι
όμως καινούργια, διότι ήταν μια θεραπευτική δίαιτα που προκαλούσε καλύτερα
αποτελέσματα από ό, τι τα φάρμακα στη θεραπεία της επιληψίας τη δεκαετία του
1920. Σήμερα, αυτή η δίαιτα μελετάται από την ιατρική κοινότητα για όλα τα είδη
ασθενειών. Φυσικά, το περισσότερο επιστημονικό ενδιαφέρον για αυτή τη δίαιτα
είναι να προσπαθήσουν να ανακαλύψουν φάρμακα κετόνων που μιμούνται την
κετογενική δίαιτα. Όταν η δίαιτα του <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Atkins</span><span lang="EN-US"> </span>κέρδισε δημοσιότητα στα μέσα
μαζικής ενημέρωσης πριν μερικά χρόνια, πολλοί επικριτές υποστήριζαν ότι δεν
υπήρχαν μακρόχρονες μελέτες για αυτή τη δίαιτα. Ωστόσο, υπάρχουν δεκάδες
μελέτες πάνω στην κετογενική δίαιτα, και δεν υπάρχει ούτε μια μελέτη που να
έχει αρνητικά αποτελέσματα. Η δίαιτα αυτή έχει φανεί ότι είναι αποτελεσματική
σε μια πληθώρα ασθενειών, όπως σε νευρολογικές καταστάσεις, στην επιληψία, στη
γήρανση, στη νόσο του <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Alzheimer</span>,
στην ασθένεια του <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Parkinson</span>,
στο εγκεφαλικό, σε ψυχιατρικές διαταραχές (κατάθλιψη), στον αυτισμό, στην
ημικρανία και στον καρκίνο. Δεδομένου ότι αυτή η δίαιτα είναι αποτελεσματική
και χωρίς παρενέργειες, είναι απίθανο κανένα από τα φαρμακευτικά προϊόντα να
έχουν την ίδια επιτυχία με την κετογενική δίαιτα.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Η κετογενική δίαιτα είναι μια
δίαιτα που περιορίζει όλους τους υδατάνθρακες, δηλαδή δημητριακά, όσπρια,
φρούτα, αμυλώδη λαχανικά (επιτρέπει τα μη αμυλώδη λαχανικά), μέλι και ζάχαρη,
και τους αντικαθιστά με υψηλές ποσότητες υγιών λιπών <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>(κορεσμένα και μονοακόρεστα λίπη, ωμέγα 3 και
μικρές ποσότητες ωμέγα 6 από ξηρούς καρπούς) και μέτριες ποσότητες καλής
ποιότητας πρωτεΐνης. Η λογική αυτής της δίαιτας είναι ότι, αφού τα καρκινικά
κύτταρα χρειάζονται γλυκόζη για να αναπτυχθούν, και οι υδατάνθρακες
μετατρέπονται σε γλυκόζη στο σώμα, τότε η μείωση των επιπέδων της γλυκόζης στο
αίμα μέσω περιορισμού υδατανθράκων και πρωτεΐνης στην κυριολεξία λιμοκτονεί τα
καρκινικά κύτταρα και τα οδηγεί σε θάνατο. Επιπλέον, η χαμηλή πρόσληψη
πρωτεΐνης μειώνει τη βιοχημικό οδό <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">mTOR</span>, μια βιοχημική οδός που ρυθμίζει τον κυτταρικό μεταβολισμό
και επιταχύνει τον κυτταρικό πολλαπλασιασμό. Η χαμηλή πρόσληψη πρωτεΐνης
μειώνει επίσης την ποσότητα του αμινοξέος γλουταμίνη, η οποία, είναι γνωστό,
ότι μπορεί να επιταχύνει ορισμένους καρκίνους. Αυτή η δίαιτα βοηθά όλους, είτε
έχουν καρκίνο είτε όχι, διότι βοηθά να στραφείτε από τον τρόπο καύσης υδατανθράκων
στην καύση λιπών, κάτι που θα σας βοηθήσει να έχετε άριστο βάρος και να
προλάβετε όλες τις χρόνιες εκφυλιστικές ασθένειες. Οι χορτοφάγοι, όπως έχουν
αποδείξει μελέτες, έχουν στο αίμα τους υψηλά ποσοστά τελικών υποπροϊόντων
γλυκοζυλίωσης, άρα παθαίνουν γλύκανση (με απλά λόγια σάκχαρα προσκολλώνται στις
πρωτεΐνες του σώματος και τις καίνε) λόγω των υψηλών σακχάρων από την πλούσια
σε υδατάνθρακες διατροφή τους. Ένας άλλος λόγος είναι ότι η δίαιτα των
χορτοφάγων είναι ελλιπής σε καρνοσίνη. Η καρνοσίνη βρίσκεται μόνο σε ζωικές
τροφές, και ιδίως στο μοσχάρι, και είναι πάρα πολύ απαραίτητη για την υγεία
μας, αφού η καρνοσίνη αποτρέπει τη γλύκανση στο σώμα. Στην πραγματικότητα, οι
χορτοφάγοι έχουν υψηλότερα επίπεδα προχωρημένων τελικών προϊόντων γλύκανσης στο
αίμα τους από ό, τι αυτοί που τρώνε κρέας (<b style="mso-bidi-font-weight: normal;">41-42</b>).
Η γλύκανση είναι βασική αιτία γήρανσης και πρόκλησης πολλών χρόνιων
εκφυλιστικών ασθενειών. </div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Άρα όχι μόνο η χορτοφαγία είναι
ελλιπής σε τόσα θρεπτικά συστατικά που μπορεί να τα λάβει κάποιος με μια μεικτή
δίαιτα, και κατά συνέπεια είναι επικίνδυνη για την υγεία μας, αλλά επιπλέον δεν
προσφέρει κανένα σημαντικό όφελος στην πρόληψη των χρόνιων εκφυλιστικών
ασθενειών και στην αντιγήρανση. Η χορτοφαγία είναι μια αντιεπιστημονική μόδα,
ένα είδος θρησκείας χωρίς καμμιά επιστημονική θεμελίωση.</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<b style="mso-bidi-font-weight: normal;">ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ</b></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">1. </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Eades</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">M</span><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">., </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">The</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Protein</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Power</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Lifeplan</span><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">, 2000, </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Cordain</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">L</span><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">., </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">The</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Paleo</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Diet</span><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">, 2002</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">2. Cordain L., The Paleo Diet, 2002</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">3. Bernard</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">J</span><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">., </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">The</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Chemistry</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">of</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Man</span><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">, 2007</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">4. </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Hoffer</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">A</span><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">., </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Putting</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">It</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">All</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Together</span><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">: </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">The</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">New</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Orthomolecular</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Nutrition</span><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">, 1996</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">5. </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Pauling</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">L</span><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">., </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">How</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">to</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Live</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Longer</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">and</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Feel</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Better</span><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">, 2006</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">6. </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Savona</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">N</span><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">., </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Holford</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">P</span><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">., </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Solve</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Your</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Skin</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Problems</span><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">, 2001</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">7. </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Holford</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">P</span><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">., </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Improve</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Your</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Digestion</span><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">, 1999</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">8. </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Weston P., Nutrition</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">and</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Physical</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Degeneration</span><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">,
2004</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">9. </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Abrams</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">L</span><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">., </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">The</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">preference</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">for</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">animal</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">protein</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">and</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">fat</span><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">: </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">A</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">cross</span><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">-</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">cultural</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">survey</span><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">, </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">in</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Food</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">and</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Evolution</span><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">, </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Toward</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">a</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Theory</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">of</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Human</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Food</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Habits</span><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">, 1987</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">10. </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">To</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Study</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Eskimo</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Life</span><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">, </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">New</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">York</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Times</span><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">, </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">September</span><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> 1921</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">11. </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Cleave</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">T</span><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">.</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">L</span><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">., </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">The</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Saccharine</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Disease</span><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">, 1974</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">12. </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">American</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Indian</span><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">/</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Alaska</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">native</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">profile</span><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">, </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">The</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">office</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">of</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Minority</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Health</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">13. </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">We</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">have</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">the</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">power</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">to</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">prevent</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">diabetes</span><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">, </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">National</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Diabetes</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Education</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Program</span><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">, </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">May</span><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> 2008</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">14. </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">The</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Diabetes</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">epidemic</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">among</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">American</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Indians</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">and</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Alaska</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">natives</span><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">, </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">May</span><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> 2008</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">15. </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">American</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Indian</span><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">/</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Alaska</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">native</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">profile</span><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">, </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">The</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">office</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">of</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Minority</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Health</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">16. </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">The</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Heart</span><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">, </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">the</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Drum</span><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">, </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">National</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Heart</span><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">, </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Lung</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">and</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Blood</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Institue</span><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">, </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">May</span><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> 2008</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">17. </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">O</span><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">’</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Dea</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">K</span><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">., </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Marked</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">improvement</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">in</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">carbohydrate</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">and</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">lipid</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">metabolism</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">in</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">diabetic</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Australian</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">aborigines</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">after</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">temporary</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">reversion</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">to</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">traditional</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">lifestyle</span><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">, </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Diabetes</span><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">,
33:596-603, 1984 </span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">18. </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Louwman</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">M</span><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">.</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">W</span><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">., </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">et</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">al</span><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">., </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Signs</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">of</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">impaired</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">cognitive</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">function</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">in</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">adolescents</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">with</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">marginal</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">cobalamin</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">status</span><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">, </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">American</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Journal</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">of</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Clinical</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Nutrition</span><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">,
72(3):762-9, 2000</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">19. </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">O</span><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">’</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Keefe</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">J</span><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">., </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">et</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">al</span><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">., </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Mayo</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Clinic</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Proceedings</span><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">, 70:69-79,
1995</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">20. </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Velasquez</span><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">-</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Melendez</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">G</span><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">., </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">et</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">al</span><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">., </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">European</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Journal</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">of</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Clinical</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Nutrition</span><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">, 49(5):379-84, 1995</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">21. </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Helebostad</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">M</span><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">., </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">et</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">al</span><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">., </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Vitamin</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">D</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">deficiency</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">rickets</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">and</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">vitamin</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">B</span><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">12 </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">deficiency</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">in</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">vegetarian</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">children</span><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">, </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Acta</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Paediatr</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Scand</span><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">, 74:191-5, 1985</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">22. Zmora </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">E</span><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">., </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">et</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">al</span><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">.,</span><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-US;"> </span><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">Multiple nutritional deficiencies in
infants from a strict vegetarian community. <i><span style="font-style: normal; mso-bidi-font-style: italic;">Am J Dis Child</span></i>., 133(2):141-4, 1979</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">23. Shinwell E.D., Gorodischer R., Totally
vegetarian diets and infant nutrition. Pediatrics, 70(4):582-6, 1982</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">24. Millett P., et al, Nutrient intake and
vitamin status of healthy French vegetarians and nonvegetarians. <i><span style="font-style: normal; mso-bidi-font-style: italic;">Am J Clin Nutr</span></i>,
50:718-27 1989</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">25. Lamberg-Allardt C.,</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">et</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">al</span><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">., Low serum 25-hydroxyvitamin D concentrations
and secondary hyperparathyroidism in middle-aged white strict vegetarians. <i><span style="font-style: normal; mso-bidi-font-style: italic;">Am J Clin Nutr</span></i>,
58:684-9, 1993</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">26. </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Outila</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">T</span><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">., </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">et</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">al</span><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">., </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">J</span><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> Am Diet Assoc,
100:434-41, 2000</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
27. <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Calcif</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Tissue</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Int</span><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">, 78(6), 337-342, 2006</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
28. <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Horm</span><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">, 10(2):131-143, 2011</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">29. </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Kabir</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">H</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">et</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">al</span><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">., </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Comparative</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">vitamin</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">B</span><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">6 </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">bioavailability</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">from</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">tuna</span><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">, </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">whole</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">wheat</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">bread</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">and</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">peanut</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">butter</span><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">, </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Journal</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">of</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Nutrition</span><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">, 113, 2412-2420, 1983</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">30. </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Gregory</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">J</span><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">.</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">F</span><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">., </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Bioavailability</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">of</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">vitamin</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">B</span><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">6 </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">in</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">nonfat</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">dry</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">milk</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">and</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">a</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">fortified</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">rice</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">breakfast</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">cereal</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">product</span><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">, </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Journal</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">of</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Food</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Science</span><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">, 45,
84-86, 1980</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">31. </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Leklem</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">J</span><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">.</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">E</span><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">., </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">et</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">al</span><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">., </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Bioavailability</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">of</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">vitamin</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">B</span><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">6 </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">from</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">wheat</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">bread</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">in</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">humans</span><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">, </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Journal</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">of</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Nutrition</span><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">, 110, 1819-1828, 1980</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">32. </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Batchelor</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">A.J., </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Compston</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">J</span><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">.</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">E</span><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">., </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Reduced</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">plasma</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">half</span><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">-</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">life</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">of</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">radio</span><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">-</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">labelled</span><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> 25-</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">hydroxyvitamin</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">D</span><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">3 </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">in</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">subjects</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">receiving</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">a</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">high</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">fiber</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">diet</span><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">, </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">British</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Journal</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">of</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Nutrition</span><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">,
49(2), 213-216, 1983</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">33. </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Hollick</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">M</span><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">.</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">F</span><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">., </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Vitamin</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">D</span><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">: </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">importance</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">in</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">the</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">prevention</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">of</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">cancers</span><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">, </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">type</span><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> 1 </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">diabetes</span><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">, </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">heart</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">disease</span><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">, </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">and</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">osteoporosis</span><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">, </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">American</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Journal</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">of</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Clinical</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Nutrition</span><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">, 79(3), 362-371, 2004</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">34. </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Burr</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">M</span><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">.</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">L</span><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">., </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">et</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">al</span><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">., </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Effects</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">of</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">changes</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">in</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">fat</span><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">, </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">fish</span><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">, </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">and</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">fibre</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">intakes</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">on</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">death</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">and</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">myocardial</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">reinfarction</span><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">: </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">diet</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">and</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">reinfarction</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">trial</span><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> (</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">DART</span><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">), </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Lancet</span><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">, 2,
757-761, 1989</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">35. </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Jenkins</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">D</span><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">.</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">J</span><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">., </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">et</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">al</span><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">., </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Effect</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">of</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">wheat</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">bran</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">on</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">glycemic</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">control</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">and</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">risk</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">factors</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">for</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">cardiovascular</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">disease</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">in</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">type</span><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> 2 </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">diabetes</span><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">, </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Diabetes</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Care</span><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">, 25(9),
1522-1528, </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Sep</span><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">. 2002</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
36. <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">The</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Lancet</span><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">, </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">vol</span><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">. 343, </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">June</span><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> 4, 1994</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">37. </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Alamgir</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">I</span><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">., </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Caplin</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">J</span><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">., </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Cheland</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">G</span><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">., </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Norell</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">M</span><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">., </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Kaye</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">G</span><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">., </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Survival</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">trends</span><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">, </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">coronary</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">events</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">rates</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">and</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">the</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Monica</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Project</span><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">, </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">The</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Lancet</span><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">, 354, 862-863, 1999</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">38. </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Grant</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">W</span><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">.,<span style="mso-spacerun: yes;"> </span></span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Milk</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">and</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">other</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">dietary</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">influences</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">on</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">coronary</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">heart</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">disease</span><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">, </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Alternative</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Medicine</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Review</span><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">, 3, </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">No</span><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;"> 4, 281-294, 1998</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
39. <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Thorogood</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">M</span>., <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">et</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">al</span>., 1994</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
40. <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Key</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">T</span>.<span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">J</span>., <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">et</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">al</span>, 1999</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">41. Krajcovicova-Kudlackova M., et al.,
Advanced glycation end products and nutrition, Physiol Res., 51(3)</span><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">:</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">313-16, 2002</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">42. Sebekova K., et al., Plasma levels of
advanced glycation end products in healthy, long-term vegetarians and subjects
on a western mixed diet, Eur J Nutr, 40(6)</span><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">:</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">275-81, 2001</span><br />
<br />
<span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;"><b>ΣΗΜΕΙΩΣΗ</b>: Το άρθρο αυτό αποτελεί απόσπασμα από το νέο μου βιβλίο με τίτλο ''Κρέας: Όλη η αλήθεια", που μόλις εκδόθηκε από τον εκδοτικό οίκο Κάδμος </span><br />
<span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Μάριος Δημόπουλος</span><br />
<span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Διατροφολόγος</span><br />
<span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Μέλος του American Council of Applied Clinical Nutrition</span><br />
<span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Στοιχεία επικοινωνίας: dimopmar@otenet.gr</span><br />
<span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;"> dimopoulosnutritionist@gmail.com</span></div>
</div>
Μάριος Δημόπουλοςhttp://www.blogger.com/profile/11424198481994945581noreply@blogger.com25tag:blogger.com,1999:blog-5886372110242634336.post-78047801437892213152014-05-08T03:45:00.002-07:002014-05-08T03:45:20.582-07:00ΟΛΑ ΤΑ ΑΡΘΡΑ ΤΟΥ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div id="ArchiveList">
<div id="BlogArchive1_ArchiveList">
<ul class="hierarchy">
<li class="archivedate expanded">
<a class="toggle" href="https://www.blogger.com/null">
<span class="zippy toggle-open">▼ </span>
</a>
<a class="post-count-link" href="http://orthomoriakiiatriki.blogspot.gr/search?updated-min=2014-01-01T00:00:00-08:00&updated-max=2015-01-01T00:00:00-08:00&max-results=29">2014</a>
<span class="post-count" dir="ltr">(29)</span>
<ul class="hierarchy">
<li class="archivedate expanded">
<a class="toggle" href="https://www.blogger.com/null">
<span class="zippy toggle-open">▼ </span>
</a>
<a class="post-count-link" href="http://orthomoriakiiatriki.blogspot.gr/2014_05_01_archive.html">Μάϊος</a>
<span class="post-count" dir="ltr">(27)</span>
<ul class="posts">
<li><a href="http://orthomoriakiiatriki.blogspot.gr/2014/05/blog-post_3539.html">ΧΟΛΗΣΤΕΡΙΝΗ: ΜΙΑ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΙΑΤΡΙΚΗ ΑΠΑΤΗ</a></li>
<li><a href="http://orthomoriakiiatriki.blogspot.gr/2014/05/blog-post_6354.html">ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΑ ΤΑ ΦΑΡΜΑΚΑ ΜΕΙΩΣΗΣ ΤΗΣ ΧΟΛΗΣΤΕΡΙΝΗΣ</a></li>
<li><a href="http://orthomoriakiiatriki.blogspot.gr/2014/05/blog-post_9073.html">ΗΛΙΟΣ: ΕΥΕΡΓΕΤΗΣ ΤΗΣ ΥΓΕΙΑΣ ΜΑΣ</a></li>
<li><a href="http://orthomoriakiiatriki.blogspot.gr/2014/05/blog-post_2763.html">ΓΑΛΑ: ΒΛΑΒΕΡΗ ΤΡΟΦΗ ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΑΠΟΓΑΛΑΚΤΙΣΜΟ</a></li>
<li><a href="http://orthomoriakiiatriki.blogspot.gr/2014/05/blog-post_5505.html">Η ΑΡΙΣΤΗ ΔΙΑΤΡΟΦΗ ΓΙΑ ΜΙΑ ΥΓΙΗ ΕΓΚΥΜΟΣΥΝΗ</a></li>
<li><a href="http://orthomoriakiiatriki.blogspot.gr/2014/05/codex-alimentarius.html">Η ΑΚΤΙΝΟΒΟΛΗΣΗ ΤΩΝ ΤΡΟΦΩΝ ΠΟΥ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΕΠΙΒΑΛΕΙ Ο ...</a></li>
<li><a href="http://orthomoriakiiatriki.blogspot.gr/2014/05/l-arginine-viagra.html">L-ARGININE: ΤΟ ΦΥΣΙΚΟ VIAGRA</a></li>
<li><a href="http://orthomoriakiiatriki.blogspot.gr/2014/05/cranberries.html">Η ΕΥΕΡΓΕΤΙΚΗ ΔΡΑΣΗ ΤΩΝ ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑΤΩΝ CRANBERRIES Γ...</a></li>
<li><a href="http://orthomoriakiiatriki.blogspot.gr/2014/05/cla.html">CLA ΓΙΑ ΦΥΣΙΚΗ ΑΠΩΛΕΙΑ ΛΙΠΟΥΣ</a></li>
<li><a href="http://orthomoriakiiatriki.blogspot.gr/2014/05/acai.html">ACAI: ΜΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΙΟ ΑΝΤΙΟΞΕΙΔΩΤΙΚΕΣ ΤΡΟΦΕΣ ΤΟΥ Κ...</a></li>
<li><a href="http://orthomoriakiiatriki.blogspot.gr/2014/05/blog-post_3937.html">ΥΑΛΟΥΡΟΝΙΚΟ ΟΞΥ: ΔΙΑΤΡΟΦΙΚΟ ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑ ΓΙΑ ΝΕΑΝΙΚΟ...</a></li>
<li><a href="http://orthomoriakiiatriki.blogspot.gr/2014/05/blog-post_4570.html">ΔΙΑΤΡΟΦΙΚΑ ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑΤΑ ΠΟΥ ΒΟΗΘΟΥΝ ΣΤΟ ΑΔΥΝΑΤΙΣΜΑ...</a></li>
<li><a href="http://orthomoriakiiatriki.blogspot.gr/2014/05/blog-post_1237.html">ΕΝΙΣΧΥΣΤΕ ΤΑ ΜΑΛΛΙΑ, ΤΑ ΝΥΧΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΔΕΡΜΑ ΣΑΣ ΜΕ ...</a></li>
<li><a href="http://orthomoriakiiatriki.blogspot.gr/2014/05/blog-post_4272.html">ΛΙΠΟΤΡΟΠΙΚΟΙ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΓΙΑ ΕΛΕΓΧΟ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΙΚΟΥ Β...</a></li>
<li><a href="http://orthomoriakiiatriki.blogspot.gr/2014/05/cranberry.html">CRANBERRY: ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΟΥΡΟΛΟΙΜΩΞΕΙΣ</a></li>
<li><a href="http://orthomoriakiiatriki.blogspot.gr/2014/05/blog-post_1924.html">ΒΟΤΑΝΑ ΓΙΑ ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΤΟΥ ΑΝΟΣΟΠΟΙΗΤΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ</a></li>
<li><a href="http://orthomoriakiiatriki.blogspot.gr/2014/05/2_8.html">ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΕΣ ΟΙ ΔΙΑΤΡΟΦΙΚΕΣ ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΤΗΣ ΣΥΜΒΑΤΙΚΗ...</a></li>
<li><a href="http://orthomoriakiiatriki.blogspot.gr/2014/05/blog-post_3722.html">ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΤΕ ΤΗΝ ΑΫΠΝΙΑ ΜΕ ΦΥΣΙΚΕΣ ΜΕΘΟΔΟΥΣ</a></li>
<li><a href="http://orthomoriakiiatriki.blogspot.gr/2014/05/2.html">ΟΙ ΣΤΑΤΙΝΕΣ ΠΡΟΚΑΛΟΥΝ ΔΙΑΒΗΤΗ ΤΥΠΟΥ 2</a></li>
<li><a href="http://orthomoriakiiatriki.blogspot.gr/2014/05/blog-post_2582.html">ΤΑ ΦΑΡΜΑΚΑ ΚΑΙ ΤΟ ΙΑΤΡΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΠΡΩΤΑΡΧΙΚΗ ΑΙΤΙΑ...</a></li>
<li><a href="http://orthomoriakiiatriki.blogspot.gr/2014/05/blog-post_5851.html">ΜΕΙΩΝΕΤΕ ΤΑ ΛΙΠΗ; ΑΥΞΑΝΕΤΕ ΤΟΝ ΚΙΝΔΥΝΟ ΓΙΑ ΠΑΧΥΣΑΡ...</a></li>
<li><a href="http://orthomoriakiiatriki.blogspot.gr/2014/05/blog-post_8.html">ΜΑΡΓΑΡΙΝΕΣ ΚΑΙ ΦΥΤΙΚΕΣ ΣΤΕΡΟΛΕΣ: ΠΟΣΟ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΕΣ ...</a></li>
<li><a href="http://orthomoriakiiatriki.blogspot.gr/2014/05/whey-protein.html">WHEY PROTEIN: Η ΑΞΙΑ ΤΗΣ ΠΡΩΤΕΪΝΗΣ ΤΥΡΟΓΑΛΑΚΤΟΣ ΣΤ...</a></li>
<li><a href="http://orthomoriakiiatriki.blogspot.gr/2014/05/blog-post_7.html">ΖΑΧΑΡΗ ΚΑΡΥΔΑΣ: ΤΟ ΠΙΟ ΥΓΙΕΙΝΟ ΥΠΟΚΑΤΑΣΤΑΤΟ ΤΗΣ ΕΜ...</a></li>
<li><a href="http://orthomoriakiiatriki.blogspot.gr/2014/05/blog-post_1011.html">Η ΟΛΙΣΤΙΚΗ ΙΑΤΡΙΚΗ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ</a></li>
<li><a href="http://orthomoriakiiatriki.blogspot.gr/2014/05/blog-post_5.html">ΟΙ ΔΙΑΤΡΟΦΙΚΕΣ ΣΥΝΗΘΕΙΕΣ ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ</a></li>
<li><a href="http://orthomoriakiiatriki.blogspot.gr/2014/05/blog-post.html">ΟΙ ΜΥΘΟΙ ΤΗΣ ΧΟΡΤΟΦΑΓΙΑΣ</a></li>
</ul>
</li>
</ul>
<ul class="hierarchy">
<li class="archivedate expanded">
<a class="toggle" href="https://www.blogger.com/null">
<span class="zippy toggle-open">▼ </span>
</a>
<a class="post-count-link" href="http://orthomoriakiiatriki.blogspot.gr/2014_02_01_archive.html">Φεβρουάριος</a>
<span class="post-count" dir="ltr">(1)</span>
<ul class="posts">
<li><a href="http://orthomoriakiiatriki.blogspot.gr/2014/02/31-2014.html">Η ΟΜΙΛΙΑ ΜΟΥ ΓΙΑ ΤΙΣ ΦΥΣΙΚΕΣ ΘΕΡΑΠΕΙΕΣ ΤΟΥ ΚΑΡΚΙΝΟ...</a></li>
</ul>
</li>
</ul>
<ul class="hierarchy">
<li class="archivedate expanded">
<a class="toggle" href="https://www.blogger.com/null">
<span class="zippy toggle-open">▼ </span>
</a>
<a class="post-count-link" href="http://orthomoriakiiatriki.blogspot.gr/2014_01_01_archive.html">Ιανουάριος</a>
<span class="post-count" dir="ltr">(1)</span>
<ul class="posts">
<li><a href="http://orthomoriakiiatriki.blogspot.gr/2014/01/codex-alimentarius.html">CODEX ALIMENTARIUS: ΜΙΑ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΑΠΕΙΛΗ ΓΙΑ ΤΗ ΔΗ...</a></li>
</ul>
</li>
</ul>
</li>
</ul>
<ul class="hierarchy">
<li class="archivedate expanded">
<a class="toggle" href="https://www.blogger.com/null">
<span class="zippy toggle-open">▼ </span>
</a>
<a class="post-count-link" href="http://orthomoriakiiatriki.blogspot.gr/search?updated-min=2013-01-01T00:00:00-08:00&updated-max=2014-01-01T00:00:00-08:00&max-results=15">2013</a>
<span class="post-count" dir="ltr">(15)</span>
<ul class="hierarchy">
<li class="archivedate expanded">
<a class="toggle" href="https://www.blogger.com/null">
<span class="zippy toggle-open">▼ </span>
</a>
<a class="post-count-link" href="http://orthomoriakiiatriki.blogspot.gr/2013_12_01_archive.html">Δεκέμβριος</a>
<span class="post-count" dir="ltr">(1)</span>
<ul class="posts">
<li><a href="http://orthomoriakiiatriki.blogspot.gr/2013/12/blog-post.html">ΦΥΤΑ ΜΕ ΑΝΤΙΚΑΡΚΙΝΙΚΗ ΔΡΑΣΗ. ΑΠΟ ΤΟ ΟΠΛΟΣΤΑΣΙΟ ΤΗΣ...</a></li>
</ul>
</li>
</ul>
<ul class="hierarchy">
<li class="archivedate expanded">
<a class="toggle" href="https://www.blogger.com/null">
<span class="zippy toggle-open">▼ </span>
</a>
<a class="post-count-link" href="http://orthomoriakiiatriki.blogspot.gr/2013_05_01_archive.html">Μάϊος</a>
<span class="post-count" dir="ltr">(2)</span>
<ul class="posts">
<li><a href="http://orthomoriakiiatriki.blogspot.gr/2013/05/blog-post_11.html">ΤΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΤΗΣ ΧΟΛΗΣΤΕΡΙΝΗΣ</a></li>
<li><a href="http://orthomoriakiiatriki.blogspot.gr/2013/05/blog-post.html">ΦΥΣΙΚΕΣ ΘΕΡΑΠΕΙΕΣ ΤΟΥ ΚΑΡΚΙΝΟΥ. ΠΟΙΑ ΔΙΑΤΡΟΦΗ ΠΡΕΠ...</a></li>
</ul>
</li>
</ul>
<ul class="hierarchy">
<li class="archivedate expanded">
<a class="toggle" href="https://www.blogger.com/null">
<span class="zippy toggle-open">▼ </span>
</a>
<a class="post-count-link" href="http://orthomoriakiiatriki.blogspot.gr/2013_04_01_archive.html">Απρίλιος</a>
<span class="post-count" dir="ltr">(5)</span>
<ul class="posts">
<li><a href="http://orthomoriakiiatriki.blogspot.gr/2013/04/blog-post_26.html">ΚΑΡΚΙΝΟΣ: ΤΟ ΙΑΤΡΙΚΟ ΚΑΤΕΣΤΗΜΕΝΟ ΚΑΙ ΟΙ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙ...</a></li>
<li><a href="http://orthomoriakiiatriki.blogspot.gr/2013/04/blog-post_25.html">ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΕΡΗΜΟΣ. ΧΗΜΕΙΟΘΕΡΑΠΕΙΑ-ΑΚΤΙΝΟΒΟΛΙΕΣ: ...</a></li>
<li><a href="http://orthomoriakiiatriki.blogspot.gr/2013/04/blog-post_10.html">ΦΥΣΙΚΕΣ ΜΕΘΟΔΟΙ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗΣ ΤΟΥ ΚΑΡΚΙΝΟΥ. ΤΟ ΝΕΟ...</a></li>
<li><a href="http://orthomoriakiiatriki.blogspot.gr/2013/04/blog-post_4.html">ΓΙΑΤΡΟΙ-ΦΑΡΜΑΚΑ: ΠΡΩΤΗ ΑΙΤΙΑ ΘΑΝΑΤΟΥ</a></li>
<li><a href="http://orthomoriakiiatriki.blogspot.gr/2013/04/blog-post.html">ΑΫΠΝΙΑ: ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΤΕ ΤΗΝ ΜΕ ΦΥΣΙΚΕΣ ΜΕΘΟΔΟΥΣ</a></li>
</ul>
</li>
</ul>
<ul class="hierarchy">
<li class="archivedate expanded">
<a class="toggle" href="https://www.blogger.com/null">
<span class="zippy toggle-open">▼ </span>
</a>
<a class="post-count-link" href="http://orthomoriakiiatriki.blogspot.gr/2013_03_01_archive.html">Μάρτιος</a>
<span class="post-count" dir="ltr">(2)</span>
<ul class="posts">
<li><a href="http://orthomoriakiiatriki.blogspot.gr/2013/03/candida.html">Η ΦΥΣΙΚΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΗΣ ΥΠΕΡΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΤΟ...</a></li>
<li><a href="http://orthomoriakiiatriki.blogspot.gr/2013/03/alimentarius.html">ΚΩΔΙΚΑΣ ALIMENTARIUS ΜΑΡΙΟΣ ΔΗΜΟΠΟΥΛΟΣ</a></li>
</ul>
</li>
</ul>
<ul class="hierarchy">
<li class="archivedate expanded">
<a class="toggle" href="https://www.blogger.com/null">
<span class="zippy toggle-open">▼ </span>
</a>
<a class="post-count-link" href="http://orthomoriakiiatriki.blogspot.gr/2013_02_01_archive.html">Φεβρουάριος</a>
<span class="post-count" dir="ltr">(5)</span>
<ul class="posts">
<li><a href="http://orthomoriakiiatriki.blogspot.gr/2013/02/blog-post_19.html">ΨΕΥΔΑΡΓΥΡΟΣ</a></li>
<li><a href="http://orthomoriakiiatriki.blogspot.gr/2013/02/blog-post_18.html">ΒΑΝΑΔΙΟ</a></li>
<li><a href="http://orthomoriakiiatriki.blogspot.gr/2013/02/blog-post_6805.html">ΘΕΙΟ</a></li>
<li><a href="http://orthomoriakiiatriki.blogspot.gr/2013/02/blog-post_12.html">ΝΑΤΡΙΟ</a></li>
<li><a href="http://orthomoriakiiatriki.blogspot.gr/2013/02/blog-post.html">ΠΥΡΙΤΙΟ</a></li>
</ul>
</li>
</ul>
</li>
</ul>
<ul class="hierarchy">
<li class="archivedate expanded">
<a class="toggle" href="https://www.blogger.com/null">
<span class="zippy toggle-open">▼ </span>
</a>
<a class="post-count-link" href="http://orthomoriakiiatriki.blogspot.gr/search?updated-min=2012-01-01T00:00:00-08:00&updated-max=2013-01-01T00:00:00-08:00&max-results=2">2012</a>
<span class="post-count" dir="ltr">(2)</span>
<ul class="hierarchy">
<li class="archivedate expanded">
<a class="toggle" href="https://www.blogger.com/null">
<span class="zippy toggle-open">▼ </span>
</a>
<a class="post-count-link" href="http://orthomoriakiiatriki.blogspot.gr/2012_12_01_archive.html">Δεκέμβριος</a>
<span class="post-count" dir="ltr">(2)</span>
<ul class="posts">
<li><a href="http://orthomoriakiiatriki.blogspot.gr/2012/12/blog-post_28.html">ΣΕΛΗΝΙΟ</a></li>
<li><a href="http://orthomoriakiiatriki.blogspot.gr/2012/12/blog-post.html">ΚΑΛΙΟ</a></li>
</ul>
</li>
</ul>
</li>
</ul>
</div>
</div>
</div>
Μάριος Δημόπουλοςhttp://www.blogger.com/profile/11424198481994945581noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5886372110242634336.post-30785582799256619632014-05-08T03:33:00.002-07:002014-05-08T03:33:54.824-07:00ΧΟΛΗΣΤΕΡΙΝΗ: ΜΙΑ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΙΑΤΡΙΚΗ ΑΠΑΤΗ<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<strong>Πανεπιστημιακές μελέτες αποδεικνύουν,<br />ότι η υψηλή χοληστερίνη δεν προκαλεί καρδιοπάθειες και εγκεφαλικά,<br />αντιθέτως, είναι ευεργετική και προστατεύει τον οργανισμό<br /><br />Οι διαφημιζόμενες τροφές<br />και τα φάρμακα μείωσης τής χοληστερίνης<br />είναι αυτά, που προξενούν πολλές και τεράστιες βλάβες</strong><br />
<br />
<strong></strong><strong><strong></strong>Δημόπουλος Μάριος</strong><br />
<br />
<span style="font-size: x-small;"><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;">
Χοληστερίνη. Μια λέξη, που στους περισσότερους είναι συνδεδεμένη με την
καρδιοπάθεια. Σχεδόν όλοι θεωρείτε τη χοληστερίνη ως κάτι κακό, που θα
πρέπει να τη μειώσετε με ειδική δίαιτα χαμηλή σε λίπη και χοληστερίνη
και αν η δίαιτα δεν είναι αρκετή, ώστε να ρίξει τη χοληστερίνη, η
φαρμακευτική αγωγή θεωρείται απαραίτητη. </span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;">Νέα
«θαυματουργά» φάρμακα έχουν ανακαλυφθεί, τα οποία ρίχνουν τη
χοληστερίνη, οι στατίνες, από τις οποίες οι φαρμακευτικές εταιρείες
κερδίζουν πολλά εκατομμύρια. Προϊόντα χαμηλά σε λιπαρά και χωρίς
χοληστερίνη πωλούνται στα supermarkets και οι περισσότεροι τα προτιμάτε,
διότι πιστεύετε, ότι κάνουν καλό στην καρδιά σας. Αφού είναι χαμηλά σε
λιπαρά και χωρίς χοληστερίνη, είναι καλά. </span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;"><img align="left" src="http://www.freeinquiry.gr/upload/files/611/ch-dim/c.jpg" />Έτσι,
αγοράζετε τυρί, γάλα και γιαούρτι χαμηλά σε λιπαρά και αποφεύγετε τα
κανονικά σε λιπαρά τυριά, το πλήρες γάλα και γιαούρτι, με τα οποία επί
χιλιετίες οι άνθρωποι τρέφονταν. Αποφεύγετε να τρώτε αυγά και γαρίδες
καθώς και άλλες τροφές πλούσιες σε χοληστερίνη, διότι πιστεύετε, ότι θα
αυξήσουν τη χοληστερίνη στο αίμα σας. </span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;">Η
υπόθεση της χοληστερίνης λέει με λίγα λόγια τα εξής: Αν τρώτε πολύ από
τις τροφές, που περιέχουν χοληστερίνη ή κορεσμένο λίπος, τα επίπεδα τής
χοληστερίνης στο αίμα θα αυξηθούν. Η παραπανίσια χοληστερίνη θα
εναποτεθεί στα τοιχώματα των αρτηριών κάνοντάς τα να στενέψουν. Τότε,
αυτό θα μπλοκάρει την παροχή αίματος στην καρδιά και σε άλλα όργανα
προκαλώντας καρδιακή προσβολή ή εγκεφαλικό. </span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;">Να
γιατί φοβάστε τη χοληστερίνη. Τι θα λέγατε όμως αν μαθαίνατε, ότι όλα
αυτά είναι λάθος; Ότι η θεωρία τής χοληστερίνης προβάλλεται τόσο έντονα
λόγω μάρκετινγκ; Ότι από τη θεωρία τής χοληστερίνης κερδισμένες βγαίνουν
οι εταιρείες τροφίμων και οι φαρμακευτικές εταιρείες; Αν μια εταιρεία
τροφίμων παρασκευάσει ένα τρόφιμο χαμηλό σε λιπαρά, όλοι θα σπεύσετε να
το αγοράσετε, διότι πιστεύετε, ότι αυτό είναι καλύτερο για την καρδιά
σας από ένα τρόφιμο, που περιέχει όλα τα λιπαρά του. Στην τηλεόραση
κατακλύζεστε από διαφημίσεις τέτοιων προϊόντων χαμηλών σε λιπαρά. Αυτό
που δεν έχετε σκεφτεί όμως είναι, ότι το να αγοράζετε ένα τέτοιο προϊόν
συμφέρει τις εταιρείες παρασκευής τροφίμων. Αφαιρούν από ένα προϊόν τα
λιπαρά του και αυτά τα πουλούν εν συνεχεία ως βούτυρο. </span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /></span><br />
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: x-small;"><img src="http://www.freeinquiry.gr/upload/files/611/ch-dim/a.jpg" /></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="color: #000066; font-size: x-small; font-style: italic;"><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;">Οι
οπαδοί τής θεωρίας τής χοληστερίνης, μάς συμβουλεύουν να μην τρώμε
κρόκους αυγών, βούτυρο και γιαούρτι με όλα του τα λιπαρά, διότι, όπως
ισχυρίζονται, θα αυξηθούν τα επίπεδα χοληστερίνης στο αίμα μας, με
συνέπεια να προκληθεί αθηροσκλήρωση στις αρτηρίες μας. Αυτό όμως, δεν
είναι αλήθεια. Οι κρόκοι των αυγών, το βούτυρο και τα γαλακτοκομικά με
όλα τους τα λιπαρά δεν αυξάνουν τη χοληστερίνη στο αίμα μας και δεν
μπλοκάρουν τις αρτηρίες μας. Πολλές μελέτες έχουν αποδείξει, ότι η
κατανάλωση των αυγών δεν επηρεάζει τη χοληστερίνη τού αίματος. Ο κρόκος
τού αυγού περιέχει πολύτιμα θρεπτικά συστατικά, που ωφελούν την υγεία
μας. Οι κρόκοι των αυγών αποτελούν την καλύτερη πηγή λουτεΐνης και
ζεαξανθίνης, καροτενοειδών, που μας προστατεύουν από την εκφύλιση της
ωχράς κηλίδας, η οποία είναι η πιο συχνή αιτία μη αναστρέψιμης τύφλωσης
στον δυτικό κόσμο. Μπορείτε να διανοηθείτε πόσες περιπτώσεις εκφύλισης
τής ωχράς κηλίδας θα μπορούσαν να είχαν προληφθεί, αν οι κρόκοι των
αυγών δεν είχαν θεωρηθεί διατροφικός εχθρός για τόσο καιρό; Κι όμως,
πολλοί αποφεύγουν τους κρόκους των αυγών, λόγω τής χοληστερίνης που
περιέχουν, χωρίς να αντιλαμβάνονται, ότι οι κρόκοι των αυγών είναι μια
από τις πιο υγιεινές τροφές.</span></span></div>
<span style="font-size: x-small;"><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;">Δεν
βγαίνουν βέβαια κερδισμένες μόνο οι εταιρείες τροφίμων, αλλά και οι
φαρμακευτικές εταιρείες. Αφού πιστεύετε, ότι το να έχετε υψηλή
χοληστερίνη στο αίμα σας είναι κάτι κακό, οι φαρμακευτικές εταιρείες σάς
προσφέρουν τη λύση, τα φάρμακα μείωσης τής χοληστερίνης, από τις
πωλήσεις των οποίων κερδίζουν εκατομμύρια. Οι φαρμακευτικές εταιρείες
θέλουν όλοι σχεδόν οι άνθρωποι να λαμβάνουν στατίνες, οι οποίες
χορηγούνται πια σε τέτοια έκταση σαν να είναι συμπληρώματα διατροφής. </span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;">Για
το μόνο, που νοιάζεστε, είναι για τη διατροφική χοληστερίνη και τη
χοληστερίνη τού αίματός σας. Έτσι, μπορεί να καταναλώνετε ανθυγιεινές
τροφές πλούσιες σε trans λιπαρά οξέα, αρκεί να είναι χαμηλές σε
κορεσμένα λίπη και χοληστερίνη. </span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;">Όταν
κάνετε εξετάσεις αίματος, έχετε ελέγξει ποτέ πόσο είναι η lipoprotein
(a) [Lp(a)], η C-reactive protein (CRP), το ινωδογόνο και η ομοκυστεΐνη
στο αίμα σας; Πιθανότατα αυτά σάς είναι εντελώς άγνωστα. Η μόνη εξέταση
αίματος που κάνετε είναι, για να ελέγξετε την ολική χοληστερίνη σας και
μερικοί από εσάς ζητάτε να ελέγξετε την LDL και την HDL. </span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;">Γιατί
όμως δεν σας έχουν πει ποτέ να κάνετε εξετάσεις για την Lp(a), την
CRP, το ινωδογόνο και την ομοκυστεΐνη, που είναι καλύτερες εξετάσεις από
τη χοληστερίνη για κίνδυνο καρδιοπάθειας; Πολύ απλά, η ομοκυστεΐνη, το
ινωδογόνο και η Lp(a) δεν μειώνονται με τις στατίνες. Οι στατίνες
μειώνουν μόνο τη χοληστερίνη τού αίματος και τη CRP. Ποιος ο λόγος να
σάς πουν για την Lp(a), η οποία μειώνεται με τη βιταμίνη C, τη λυσίνη
και τη νιασίνη; Ποιος ο λόγος να σάς πουν για την ομοκυστεΐνη, η οποία
μειώνεται με βιταμίνες τού συμπλέγματος Β, και συγκεκριμένα με B6, B12
και φολικό οξύ;</span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;">Στο
άρθρο αυτό θα ανατρέψουμε τη θεωρία τής χοληστερίνης. Η χοληστερίνη
είναι ευεργετική για το σώμα μας και όχι κάποια κακή ουσία. Η
χοληστερίνη των τροφίμων, όπως τα αυγά, δεν αυξάνει τη χοληστερίνη τού
αίματος. Και η υψηλή χοληστερίνη τού αίματος, δεν προκαλεί
αθηρωσκλήρωση, όπως ισχυρίζονται. Αυτά που σας λέμε τώρα, μπορεί να σάς
φαίνονται περίεργα, αλλά τελειώνοντας την ανάγνωση τού άρθρου θα
συνειδητοποιήσετε ίσως, ότι η θεωρία τής χοληστερίνης είναι μια από τις
μεγαλύτερες απάτες στην ιστορία τής Iατρικής, όπως ο dr. George Mann
επιτυχώς τη χαρακτήρισε. </span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif; font-weight: bold;">Ο αγώνας κατά τού λίπους</span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;">Ενώ
οι γάλλοι τρώνε άφθονο λίπος, οι αμερικανοί, αλλά και οι έλληνες δεν
τολμούν να πιούν ένα ποτήρι γάλα πλήρες σε λιπαρά ή να φάνε ένα πλήρες
γιαούρτι. Εδώ και 25 χρόνια οι κυβερνητικές συστάσεις των ΗΠΑ και οι
ειδικοί στα θέματα υγείας έχουν τονίσει τα χαμηλά σε λίπη και χωρίς λίπη
φαγητά, προειδοποιώντας τους ανθρώπους να αποφεύγουν τα λίπη γενικά,
ιδιαίτερα τα κορεσμένα λίπη από ζωικά προϊόντα και τροπικά λίπη όπως το
λάδι τής καρύδας.</span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;">«<span style="font-style: italic;">Τρώτε πολλές τροφές υψηλές σε λίπος (ιδιαίτερα κορεσμένο λίπος);</span>» ανησυχεί η ιστοσελίδα τής American Heart Association. «<span style="font-style: italic;">Διαλέξτε μια δίαιτα, που είναι χαμηλή σε κορεσμένο λίπος και χοληστερίνη</span>», επαναλαμβάνουν οι σύγχρονες οδηγίες διατροφής τού United States Department of Agriculture (USDA). </span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;">Κι
όμως, η Αμερική, όχι η Γαλλία, είναι η χώρα με τα καλπάζοντα ποσοστά
παχυσαρκίας κάνοντας πολλούς ανθρώπους και τώρα πολλούς ερευνητές να
αναρωτιούνται: Είναι τα φυτικά έλαια και τα trans λιπαρά, που
περιέχονται στις επεξεργασμένες τροφές πιο υγιή από τα λίπη στις φυσικές
τροφές, όπως το βούτυρο, η κρέμα γάλακτος και το λάδι τής καρύδας;</span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;">Το
πόσο αποτελεσματικές είναι αυτές οι διατροφικές οδηγίες φαίνεται από το
γεγονός, ότι 97 εκατομμύρια αμερικανοί (64%) είναι παχύσαρκοι, σύμφωνα
με μια μελέτη, που δημοσιεύθηκε τον Οκτώβριο τού 2002 στο Journal of the
American Medical Association. </span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif; font-weight: bold;">Τα πραγματικά αίτια τής αύξησης τής καρδιοπάθειας στις ΗΠΑ</span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;">Στις
αρχές τού 20ού αιώνα, η καρδιοπάθεια αποτελούσε το 10% όλων των
θανάτων, το 1950 το 30% και σήμερα έχει φτάσει στο 45% όλων των θανάτων.
Ακόμα πιο συνταρακτικό είναι, ότι η περισσότερη από την αύξηση ήταν
λόγω ενός νέου φαινόμενου, τού εμφράγματος τού μυοκαρδίου ή τής
καρδιακής προσβολής, που δεν υπήρχε πριν το 1920. Κατά τη διάρκεια τού
΄50, ο dr. Dudley White, ο πιο φημισμένος καρδιολόγος τής εποχής του,
επεσήμανε, ότι η καρδιοπάθεια είχε αυξηθεί, καθώς η κατανάλωση φυτικών
λαδιών αυξήθηκε και η κατανάλωση αυγών και παραδοσιακών λιπών, όπως το
βούτυρο και το λαρδί μειώθηκε. Η χρήση τής μαργαρίνης τετραπλασιάστηκε
και η χρήση των φυτικών ελαίων τριπλασιάστηκε μεταξύ 1900 και 1950, ενώ η
κατανάλωση αυγών μειώθηκε στο μισό.</span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;">Μετά
το δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, οι κατασκευαστές άρχισαν να κάνουν
υδρογόνωση σε αυτά τα φυτικά έλαια, έτσι, ώστε να μπορούν να
χρησιμοποιηθούν ως υποκατάστατο τού λαδιού τής καρύδας και των ζωικών
λιπών στα προϊόντα φούρνου.</span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;">Ο
dr. White και πολλοί άλλοι επεσήμαναν, ότι αυτά τα γεγονότα –η
καρδιοπάθεια αυξήθηκε μαζί με τη χρήση των πολυακόρεστων ελαίων και των
μερικώς υδρογονωμένων ελαίων στις επεξεργασμένες τροφές– προτείνουν, ότι
οι αμερικανοί πρέπει να τρώνε τις παραδοσιακές τροφές, όπως κρέας,
αυγά, βούτυρο και τυρί και να αποφεύγουν τις τροφές, που είναι
βασισμένες στα φυτικά έλαια.</span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif; font-weight: bold;">Μια μελέτη, που σπάνια αναφέρεται</span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;">Μια
από τις πιο ενδιαφέρουσες μελέτες οργανώθηκε από τον dr. Norman
Jolliffe, διευθυντή στο Nutrition Bureau τού New York Health Department.
Αυτός οργάνωσε το Anti-Coronary Club το 1957, στο οποίο επέλεξε
επιχειρηματίες ηλικίας 40-59 ετών, που ακολούθησαν τη «Συνετή Δίαιτα»,
που προτείνει η American Heart Association (AHA). Τα μέλη τού κλαμπ
ακολούθησαν τη δίαιτα με θρησκευτική ευλάβεια. Αυτοί, συγκρίθηκαν με μια
άλλη ομάδα επιχειρηματιών, που έτρωγαν αυγά και μπέικον για πρωινό,
χρησιμοποιούσαν βούτυρο και έτρωγαν κρέας τρεις φορές την ημέρα. Ο
Jollife, ένας υπέρβαρος διαβητικός, ήταν πεπεισμένος μαζί με άλλους
υποστηρικτές τής υπόθεσης λιπιδίων ότι η ομάδα, που ακολουθούσε τη
«Συνετή Δίαιτα» θα πήγαινε πολύ καλύτερα από την ομάδα, που δεν
ακολουθούσε τη «Συνετή Δίαιτα».</span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;">Το
1966, τα αποτελέσματα τής μελέτης δημοσιεύτηκαν στο Journal of the
American Medical Association. Αν και οι άνδρες, που ακολούθησαν τη
«Συνετή Δίαιτα», είχαν λίγο χαμηλότερα επίπεδα χοληστερίνης στο αίμα από
την ομάδα, που δεν ακολούθησε τη «Συνετή Δίαιτα» (220 mg/dl έναντι 250
mg/dl), υπήρξαν οκτώ θάνατοι από καρδιοπάθεια στην ομάδα, που ακολούθησε
τη «Συνετή Δίαιτα» και κανένας θάνατος στην ομάδα, που δεν ακολούθησε
τη «Συνετή Δίαιτα». Και ο dr. Jolliffe; Πέθανε από αγγειακή θρόμβωση, το
1961. Προφανώς, η «Συνετή Δίαιτα» δεν μπόρεσε να τον σώσει.</span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif; font-weight: bold;">Η χοληστερίνη, που δεν είναι χοληστερίνη</span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;">Όταν
κάνουμε μια εξέταση αίματος μετράμε την ολική χοληστερίνη, την «κακή»
χοληστερίνη, την «καλή» χοληστερίνη και υπολογίζουμε την αναλογία τής
«καλής» προς την «κακή» χοληστερίνη. Αν κοιτάξουμε ένα βιβλίο
βιοχημείας, θα δούμε, ότι υπάρχει ένα διάγραμμα τής χοληστερίνης. Αυτή
είναι η μόνη μορφή τής χοληστερίνης. Δεν υπάρχει «κακή» και «καλή»
χοληστερίνη.</span></span><span style="color: red; font-family: Verdana; font-size: 10pt;"><br /></span><div style="text-align: center;">
<span style="color: red; font-family: Verdana; font-size: 10pt;"><img src="http://www.freeinquiry.gr/upload/files/611/ch-dim/f.jpg" /></span></div>
<span style="color: red; font-family: Verdana; font-size: 10pt;"></span><i><span style="color: navy; font-family: Verdana; font-size: 10pt;"> </span></i> <div style="text-align: center;">
<i><span style="color: navy; font-family: Verdana; font-size: 10pt;">Οι
περισσότεροι άνθρωποι νομίζουν, ότι η χοληστερίνη είναι βλαβερή για τον
οργανισμό τους. Και όμως, η χοληστερίνη είναι απαραίτητη για τη ζωή
μας. Οι συνάψεις, οι ζωτικές συνδέσεις μεταξύ των νευρικών κυττάρων στον
εγκέφαλο και οπουδήποτε αλλού γίνονται αποκλειστικά από χοληστερίνη. Η
βιταμίνη D συντίθεται από τη χοληστερίνη από τη δράση των ηλιακών
ακτίνων στο δέρμα μας. Όλα τα κύτταρα τού σώματός μας χρειάζονται
χοληστερίνη στις κυτταρικές τους μεμβράνες. Χωρίς αυτή θα
αποσυντίθονταν, αφού η χοληστερίνη παρέχει δομική ακεραιότητα. Η
χοληστερίνη είναι δομικός λίθος για πολλές ορμόνες τού σεξ.</span></i><br /><i><span style="color: navy; font-family: Verdana; font-size: 10pt;"></span></i></div>
<i><span style="color: navy; font-family: Verdana; font-size: 10pt;"><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /></span></i><span style="font-size: x-small;"><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;">Η
χοληστερίνη δεν διαλύεται στο νερό. Έτσι δεν διαλύεται στο αίμα. Αυτό
σημαίνει, ότι πρέπει να μεταφερθεί στο σώμα μέσα σε ένα μικρότερο μόριο
μεταφοράς, γνωστό ως λιποπρωτεΐνη. Ένα άλλο συστατικό, που δεν μπορεί να
διαλυθεί στο αίμα είναι το λίπος. Τα λίπη/τριγλυκερίδια και η
χοληστερίνη είναι συνεπιβάτες μέσα στις λιποπρωτεΐνες. </span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;">Υπάρχουν
διάφοροι τύποι λιποπρωτεινών. Η μεγαλύτερη ονομάζεται χυλομικρόν. Ένα
επίπεδο πιο κάτω σε μέγεθος από το χυλομικρόν είναι μια λιποπρωτεΐνη
γνωστή ως VLDL, η πολύ χαμηλής πυκνότητας λιποπρωτεΐνη. Η VLDL συνήθως
αναφέρεται ως τριγλυκερίδια. Ένα επίπεδο ακόμα πιο κάτω σε μέγεθος είναι
η IDL, η μεσαίας πυκνότητας λιποπρωτεΐνη. Αυτή σχηματίζεται, όταν η
VLDL χάνει ένα τριγλυκερίδιο και μικραίνει. Ένα επίπεδο πιο κάτω σε
μέγεθος είναι η LDL, η χαμηλής πυκνότητας λιποπρωτεΐνη, γνωστή και ως
«κακή χοληστερίνη». Δεν είναι όμως χοληστερίνη, αλλά λιποπρωτεΐνη. Η πιο
μικρή λιποπρωτεΐνη είναι η HDL, η υψηλής πυκνότητας λιποπρωτεΐνη,
γνωστή και ως «καλή» χοληστερίνη. Ούτε όμως αυτή είναι χοληστερίνη, αλλά
λιποπρωτεΐνη. </span></span><div style="text-align: center;">
<span style="font-size: x-small;"><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;"><img align="left" src="http://www.freeinquiry.gr/upload/files/611/ch-dim/e.jpg" /></span></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="color: #000066; font-size: x-small; font-style: italic;"><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;"><br /><br /><br /></span></span><div style="text-align: left;">
<span style="color: #000066; font-size: x-small; font-style: italic;"><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;">- Τα μόρια τής κακής χοληστερίνης είναι αυτά με τις ουλές στα πρόσωπά τους και καλυμμένο με μαύρο πανί το ένα τους μάτι.</span></span></div>
</div>
<span style="font-size: x-small;"><br /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;">Αξιοσημείωτο
είναι, ότι η HDL περιέχει περισσότερη χοληστερίνη από κάθε άλλο είδος
λιποπρωτεΐνης στο σώμα και όμως θεωρείται, ότι προστατεύει την καρδιά
μας. Η HDL παράγεται στο συκώτι και πιστεύεται, ότι απομακρύνει τη
χοληστερίνη από τις αθηρωματικές πλάκες στις αρτηρίες και τη μεταφέρει
πίσω στο συκώτι. Η ιδέα όμως, ότι ένα μόνο μόριο διώχνει τη χοληστερίνη
από τις αθηρωματικές πλάκες είναι γελοία. </span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;">Μια
άλλη μορφή τής LDL είναι η λιποπρωτεΐνη (α), η οποία γράφεται ως Lp(a).
Είναι η ίδια με την LDL με μόνη διαφορά, ότι έχει δύο τύπους πρωτεΐνης
προσκολλημένους στην εξωτερική της επιφάνεια. Όλες οι λιποπρωτεΐνες
έχουν πρωτεΐνες προσκολλημένες στην εξωτερική τους επιφάνεια. Με αυτό
τον τρόπο οι υποδοχείς των κυττάρων στο σώμα τις αναγνωρίζουν.</span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif; font-weight: bold;">Η χοληστερίνη είναι απαραίτητη για τη ζωή μας</span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;">Οι
περισσότεροι άνθρωποι νομίζουν, ότι η χοληστερίνη είναι βλαβερή για τον
οργανισμό τους. Και όμως, η χοληστερίνη είναι απαραίτητη για τη ζωή
μας. Η χοληστερίνη είναι τόσο ζωτική, που όλα τα κύτταρα εκτός από τους
νευρώνες μπορούν να παράγουν χοληστερίνη και μια από τις κύριες
λειτουργίες τού συκωτιού είναι να συνθέτει χοληστερίνη.</span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;">Για
να καταλάβουμε τι συμβαίνει, όταν τα επίπεδα τής χοληστερίνης είναι
πολύ χαμηλά, ας δούμε μια σπάνια γενετική ασθένεια, που ονομάζεται
σύνδρομο Smith-Lemli-Opitz (SLOS) Σε αυτό το σύνδρομο υπάρχει ένα
ελάττωμα στη σύνθεση τής χοληστερίνης με αποτέλεσμα πολύ χαμηλά επίπεδα
χοληστερίνης. Ας δούμε τα συμπτώματα αυτού τού συνδρόμου: Ξαφνική
αποβολή τού εμβρύου με SLOS, θάνατος από ανεπάρκεια πολλών οργάνων κατά
τη διάρκεια των πρώτων εβδομάδων ζωής στα άτομα με SLOS τύπου ΙΙ,
συμφορητική καρδιοπάθεια δεν είναι ασυνήθης στο SLOS. Εμετός, δυσκολία
στη λήψη τροφής, δυσκοιλιότητα, ανισορροπία ηλεκτρολυτών και αδυναμία να
αναπτυχθούν, είναι συνηθισμένα συμπτώματα. Μπορεί να συμβεί απώλεια τής
όρασης λόγω καταρράκτη, ανωμαλίες στο οπτικό νεύρο και άλλα
οφθαλμολογικά προβλήματα. Απώλεια των μαλλιών είναι πολύ συχνή. Αιτία
θανάτου μπορεί να είναι η πνευμονία και η ηπατική ανεπάρκεια. Η επιβίωση
είναι απίθανη, αν τα επίπεδα τής χοληστερίνης στο πλάσμα είναι λιγότερα
από 20 mg/dl. </span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;">Ας δούμε μερικά πράγματα, που χρειαζόμαστε χοληστερίνη για το σώμα μας:</span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-weight: bold;">Εγκεφαλικές συνάψεις</span>:
Οι συνάψεις, οι ζωτικές συνδέσεις μεταξύ των νευρικών κυττάρων στον
εγκέφαλο και οπουδήποτε αλλού γίνονται αποκλειστικά από χοληστερίνη. </span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif; font-weight: bold;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-weight: bold;">Βιταμίνη D</span>: Συντίθεται από την χοληστερίνη από τη δράση των ηλιακών ακτίνων στο δέρμα μας.</span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-weight: bold;">Κυτταρικές μεμβράνες</span>:
Όλα τα κύτταρα τού σώματός μας χρειάζονται χοληστερίνη στις κυτταρικές
τους μεμβράνες. Χωρίς αυτή θα αποσυντίθονταν, αφού η χοληστερίνη παρέχει
δομική ακεραιότητα.</span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif; font-weight: bold;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-weight: bold;">Ορμόνες τού σεξ</span>: Η χοληστερίνη είναι δομικός λίθος για πολλές ορμόνες τού σεξ.</span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-weight: bold;">Χολή</span>:
Η χοληστερίνη είναι το κύριο συστατικό τής χολής, η οποία
απελευθερώνεται από τη χοληδόχο κύστη, για να βοηθήσει στην πέψη των
τροφών. Πολλοί χολόλιθοι είναι κατασκευασμένοι εντελώς από κρυσταλλωμένη
χοληστερίνη.</span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;"> </span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;">Θα
πρέπει να σημειωθεί, ότι όλα αυτά χρειάζονται μεγάλη ποσότητα
χοληστερίνης. Είναι αδύνατο να φάμε τόσο πολύ χοληστερίνη, για να
καλύψουμε τις καθημερινές μας ανάγκες για χοληστερίνη. Για να καλύψει
αυτό το κενό, το συκώτι πρέπει να παράγει τέσσερεις ή πέντε φορές
χοληστερίνη από αυτήν που καταναλώνουμε. Στην πραγματικότητα, θα έπρεπε
να τρώμε έξι με οκτώ κρόκους αυγών την ημέρα, για να καλύψουμε τις
καθημερινές μας ανάγκες. Επειδή κανένας μας δεν το κάνει αυτό, το συκώτι
καλύπτει αυτό το κενό.</span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;">Έτσι,
πώς είναι δυνατόν να λέγεται, ότι αν τρώμε δυο ή τέσσερεις κρόκους
αυγών την ημέρα, αυτό θα κάνει τα επίπεδα τής χοληστερίνης να αυξηθούν;
Αφού αυτή η ποσότητα κρόκων είναι μικρότερη από αυτήν που χρειαζόμαστε
για τις καθημερινές μας ανάγκες σε χοληστερίνη. Οι περισσότεροι μάλιστα
από εμάς, τρώμε πολύ λιγότερη ποσότητα κρόκων αυγών. Αν καταφέρναμε να
τρώμε τέσσερις κρόκους την ημέρα, το συκώτι θα παρήγαγε απλώς λιγότερη
χοληστερίνη, για να κρατήσει τα επίπεδα σταθερά.</span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif; font-weight: bold;">Οι κύριες λειτουργίες τής χοληστερίνης</span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;">Στους ανθρώπους, η χοληστερίνη υπηρετεί πολλές σημαντικές λειτουργίες:</span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-weight: bold;">1.</span>
Χρησιμοποιείται από το σώμα για την κατασκευή στεροειδών ή ορμονών σαν
την κορτιζόνη, συμπεριλαμβανομένων των σεξουαλικών ορμονών. Τέτοιες
ορμόνες είναι η τεστοστερόνη, το οιστρογόνο και η κορτιζόνη. Αυτές οι
ορμόνες ελέγχουν χιλιάδες σωματικές λειτουργίες.</span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-weight: bold;">2. </span>Βοηθάει
το συκώτι να παράγει χολικά οξέα. Αυτά τα οξέα είναι απαραίτητα για την
πέψη των λιπών και απαλλάσσουν το σώμα από απόβλητα.</span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-weight: bold;">3.</span>
Δρα για να συνδέει τα μόρια λιπιδίων, τα οποία σταθεροποιούν τις
κυτταρικές μεμβράνες. Ως εκ τούτου, η χοληστερίνη είναι ένας ζωτικός
δομικός λίθος για όλους τους ιστούς τού σώματος.</span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-weight: bold;">4.</span>
Είναι ένα απαραίτητο μέρος τού ελύτρου μυελίνης. Το έλυτρο μυελίνης
εξασφαλίζει, ότι ο εγκέφαλος λειτουργεί σωστά. Χωρίς το έλυτρο μυελίνης
είναι δύσκολο να συγκεντρωθούμε και μπορούμε να χάσουμε τη μνήμη. </span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-weight: bold;">5.</span>
Έχει ευεργετικές επιδράσεις στο ανοσοποιητικό σύστημα. Οι άνδρες με
υψηλή χοληστερίνη έχουν ισχυρότερο ανοσοποιητικό σύστημα από τους άνδρες
με χαμηλή χοληστερίνη, όπως μπορεί να φανεί από το γεγονός, ότι έχουν
περισσότερα λεμφοκύτταρα, ολικά Τ-κύτταρα, βοηθητικά Τ-κύτταρα και CD8+
κύτταρα. Επιπλέον, πολλές ποικιλίες βακτηρίων, που μας κάνουν να
αρρωσταίνουμε, σχεδόν εντελώς απενεργοποιούνται από την LDL χοληστερίνη.</span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-weight: bold;">6.</span>
Το σώμα χρησιμοποιεί τη χοληστερίνη, για να παράγει βιταμίνη D, που
είναι ζωτική για τα οστά και το νευρικό σύστημα, τη σωστή ανάπτυξη, τον
μεταβολισμό των μετάλλων, τον μυϊκό τόνο, την παραγωγή ινσουλίνης, την
αναπαραγωγή και τη λειτουργία τού ανοσοποιητικού συστήματος.</span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-weight: bold;">7.</span>
Η χοληστερίνη δρα ως αντιοξειδωτικό προστατεύοντάς μας από τη βλάβη των
ελευθέρων ριζών, που οδηγεί σε καρδιοπάθεια και καρκίνο.</span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-weight: bold;">8. </span>Η
χοληστερίνη χρησιμοποιείται για τη σωστή λειτουργία των υποδοχέων
σεροτονίνης στον εγκέφαλο. Επειδή η σεροτονίνη είναι το φυσικό συστατικό
με το οποίο αισθανόμαστε καλά, δεν είναι έκπληξη, ότι χαμηλά επίπεδα
χοληστερίνης έχουν συνδεθεί με επιθετική και βίαιη συμπεριφορά,
κατάθλιψη και τάση για αυτοκτονία.</span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-weight: bold;">9. </span>Το
γάλα τής μητέρας είναι ιδιαίτερα πλούσιο σε χοληστερίνη και περιέχει
ένα ειδικό ένζυμο, που βοηθά το βρέφος να αξιοποιήσει αυτό το συστατικό.
Τα βρέφη και τα παιδιά χρειάζονται τροφές πλούσιες σε χοληστερίνη κατά
τη διάρκεια των χρόνων τής ανάπτυξης, για να εξασφαλίσουν σωστή ανάπτυξη
τού εγκεφάλου και τού νευρικού συστήματος.</span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif; font-weight: bold;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-weight: bold;">10.</span>
Η διατροφική χοληστερίνη παίζει έναν σημαντικό ρόλο στη διατήρηση τής
υγείας τού εντερικού τοιχώματος. Αυτή είναι η αιτία, που οι χαμηλές σε
χοληστερίνη δίαιτες μπορούν να οδηγήσουν σε σύνδρομο διαπερατότητας τού
εντέρου και σε άλλες εντερικές παθήσεις.</span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-weight: bold;">11.</span>
Το σώμα χρησιμοποιεί τη χοληστερίνη, για να επισκευάσει τα κύτταρα, που
έχουν πάθει βλάβη. Αυτό σημαίνει, ότι τα υψηλότερα επίπεδα χοληστερίνης
είναι στην πραγματικότητα ευεργετικά. Ο Meyer Texon, γνωστός παθολόγος
στο New York University Medical Center, επισημαίνει, ότι το να
κατηγορούμε το λίπος και τη χοληστερίνη για τη σκλήρυνση των αρτηριών
είναι σαν να κατηγορούμε τα λευκά αιμοσφαίρια για την πρόκληση μόλυνσης.</span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif; font-weight: bold;">Η χοληστερίνη κάνει καλό</span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;">Ξέρετε,
ότι η υψηλή χοληστερίνη μας προστατεύει κατά των μολυσματικών
ασθενειών; Ή ότι οι ηλικιωμένοι με υψηλή χοληστερίνη ζουν περισσότερο; </span><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;">Το
γεγονός, ότι οι ηλικιωμένοι με υψηλή χοληστερίνη ζουν περισσότερο από
τους ηλικιωμένους με χαμηλή χοληστερίνη προκύπτει καθαρά από πολλές
επιστημονικές μελέτες (βλ. <a href="http://www.freeinquiry.gr/pro.php?id=1331">βιβλιογραφία</a>, σημ. 1). Αλλά ας δούμε τη θνησιμότητα, τον κίνδυνο θανάτου από καρδιακή προσβολή, αν η χοληστερίνη είναι υψηλή. </span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;">Ο
dr. Harlan Krumholz στο πανεπιστήμιο τού Yale ανέφερε, ότι οι
ηλικιωμένοι με χαμηλή χοληστερίνη πέθαιναν δυο φορές πιο συχνά από
καρδιακή προσβολή απ΄ ότι αυτοί με υψηλή χοληστερίνη (<a href="http://www.freeinquiry.gr/pro.php?id=1331">βιβλιογραφία</a>, σημ. 2). </span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;">Υπάρχει
μεγάλος αριθμός παρόμοιων ευρημάτων. Πολλές μελέτες σε ηλικιωμένους
έχουν δείξει, ότι η υψηλή χοληστερίνη δεν είναι παράγοντας κινδύνου για
καρδιοπάθεια. Αυτό ήταν το αποτέλεσμα μιας έρευνας τού Uffe Ravnskov στη
βάση δεδομένων τού Medline για μελέτες, που ασχολούνταν με αυτό το
ερώτημα (<a href="http://www.freeinquiry.gr/pro.php?id=1331">βιβλιογραφία</a>, σημ. 3).</span></span><span style="font-size: x-small;"><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;"></span></span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-size: x-small;"><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif; font-weight: bold;">Χαμηλή χοληστερίνη και μεταδοτικές ασθένειες</span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;">Ο
David Jacobs και οι συνεργάτες του βρήκαν, ότι η χαμηλή χοληστερίνη
είναι προάγγελος για έναν αυξημένο κίνδυνο θανάτου από ασθένειες τού
στομάχου, των εντέρων και των πνευμόνων (<a href="http://www.freeinquiry.gr/pro.php?id=1331">βιβλιογραφία</a>, σημ. 4).</span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;">Οι
περισσότερες από αυτές τις ασθένειες προκαλούνται από βακτήρια ή ιούς.
Γεννάται όμως το εξής ερώτημα: Είναι η μόλυνση, που μειώνει τη
χοληστερίνη ή η χαμηλή χοληστερίνη, που προδιαθέτει σε μολυσματικές
ασθένειες;</span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;">Μια
ερευνητική ομάδα με επικεφαλής πάλι τον Jacobs παρακολούθησε
περισσότερα από 100.000 υγιή άτομα στην περιοχή τού San Francisco για
δεκαπέντε χρόνια. Στο τέλος τής μελέτης παρατήρησαν, ότι αυτοί που είχαν
χαμηλή χοληστερίνη στην αρχή τής μελέτης είχαν μπει πιο συχνά στο
νοσοκομείο λόγω μολυσματικής ασθένειας (<a href="http://www.freeinquiry.gr/pro.php?id=1331">βιβλιογραφία</a>,
σημ. 5). Αυτό το εύρημα δεν μπορεί να εξηγηθεί με το επιχείρημα, ότι η
μόλυνση είχε κάνει τη χοληστερίνη να μειωθεί, διότι πώς η χαμηλή
χοληστερίνη, καταγραφόμενη σε εποχή που αυτοί οι άνθρωποι ήταν υγιείς
και χωρίς καμμιά απόδειξη τής μόλυνσης, μπορούσε να προκληθεί από μια
ασθένεια, που δεν είχε ακόμα εμφανιστεί. Είναι πιο πιθανό, ότι η χαμηλή
χοληστερίνη με κάποιο τρόπο τους έκανε πιο ευπαθείς στη μόλυνση.</span></span><span style="font-size: x-small;"><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;"></span></span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-size: x-small;"><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif; font-weight: bold;">Η LDL είναι καλή</span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;">Όλοι
ονομάζουμε την LDL «κακή» χοληστερίνη. Η LDL πρώτα απ’ όλα δεν είναι
χοληστερίνη, αλλά λιποπρωτεΐνη. Και δεύτερον η LDL δεν είναι κακή. Η LDL
είναι ένα πάρα πολύ σημαντικό μέλος τού ανοσοποιητικού μας συστήματος.
Αυτό, που οι περισσότεροι γιατροί και ερευνητές δεν γνωρίζουν είναι, ότι
οι λιποπρωτεΐνες, συμπεριλαμβανομένης της LDL, εξοντώνουν τους
μικροοργανισμούς και τα τοξικά τους προϊόντα.</span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;">Ο
dr. Sucharit Bhakdi και η ομάδα του από το Giessen στη Γερμανία ήταν
ένας από τους πρώτους, που μελέτησαν το πώς οι λιποπρωτεΐνες μας
προστατεύουν (<a href="http://www.freeinquiry.gr/pro.php?id=1331">βιβλιογραφία</a>, σημ. 6).</span></span><span style="font-size: x-small;"><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;"></span></span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-size: x-small;"><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;">Η
άλφα-τοξίνη είναι ένα δηλητηριώδες συστατικό, που παράγεται από τα
βακτήρια, που προκαλούν ασθένειες σταφυλόκοκκου. Είναι ικανή να
καταστρέψει όλα τα είδη των ανθρώπινων κυττάρων, συμπεριλαμβανομένων των
ερυθρών αιμοσφαιρίων. Για παράδειγμα, αν μικρές ποσότητες τής τοξίνης
προστεθούν σε έναν δοκιμαστικό σωλήνα με ερυθρά αιμοσφαίρια διαλυμένα σε
αλατόνερο, τα αιμοσφαίρια καταστρέφονται. Ο Bhakdi ανέμειξε καθαρή
άλφα-τοξίνη με ανθρώπινο ορό (το υγρό, στο οποίο βρίσκονται τα κύτταρα
τού αίματος) και τώρα η δηλητηριώδης δράση τής άλφα-τοξίνης σχεδόν
εξαφανίστηκε. Με διάφορες περίπλοκες μεθόδους ξεχώρισαν το προστατευτικό
συστατικό στον ανθρώπινο ορό ως LDL. Τίποτα δεν συνέβη με τα ερυθρά
αιμοσφαίρια, όταν ανέμειξαν την άλφα-τοξίνη με καθαρή ανθρώπινη LDL.</span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;">Μια
από τις επιδράσεις των βακτηριακών τοξινών είναι, ότι διεγείρουν τα
λευκά αιμοσφαίρια να παράγουν κυτοκίνες, ορμόνες, που ξεκινούν τις
φλεγμονώδεις διαδικασίες. Γερμανοί ερευνητές με επικεφαλής τον Dr. Willy
Flegel στο πανεπιστήμιο τής Χαϊδελβέργης στη Γερμανία βρήκαν, ότι αυτή η
επίδραση εξαφανίστηκε σχεδόν εντελώς, αν η τοξίνη αναμειγνυόταν με
καθαρή LDL προτού να προσθέσουν τα λευκά αιμοσφαίρια στους δοκιμαστικούς
σωλήνες (<a href="http://www.freeinquiry.gr/pro.php?id=1331">βιβλιογραφία</a>, σημ. 7). Προφανώς, η LDL ήταν ικανή να εξουδετερώνει τις βακτηριακές τοξίνες.</span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;">Η
LDL φαίνεται, ότι έχει επίσης ευεργετική επίδραση στο ανοσοποιητικό
σύστημα. Ο Matthew Muldoon και η ομάδα του στο πανεπιστήμιο τού
Pittsburgh στην Pennsylvania μελέτησε υγιή άτομα και βρήκε, ότι ο
αριθμός των διάφορων τύπων των λευκών αιμοσφαιρίων ήταν πολύ χαμηλότερα
σε αυτούς με τη χαμηλή LDL (<a href="http://www.freeinquiry.gr/pro.php?id=1331">βιβλιογραφία</a>,
σημ. 8). Πρότειναν, ότι οι άνθρωποι με υψηλή χοληστερίνη έχουν ένα πιο
αποτελεσματικό ανοσοποιητικό σύστημα από τους ανθρώπους με χαμηλή
χοληστερίνη. </span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;">Ο
καθηγητής Kenneth Feingold και η ομάδα του στο πανεπιστήμιο τής
California χαμήλωσαν την LDL σε αρουραίους με φάρμακα με αποτέλεσμα οι
αρουραίοι να πεθάνουν πολύ πιο εύκολα μετά από μια ένεση βακτηριακών
τοξινών. Αλλά αν έδιναν στα ζώα μια ένεση ανθρώπινης LDL ακριβώς πριν,
αυτά επιζούσαν (<a href="http://www.freeinquiry.gr/pro.php?id=1331">βιβλιογραφία</a>, σημ. 9).</span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;">Σε
ένα άλλο πείραμα, ερευνητές από την Ολλανδία έκαναν ένεση με βακτήρια ή
τις τοξίνες τους σε φυσιολογικά ποντίκια και σε ποντίκια με υψηλή
χοληστερίνη. Ενώ όλα τα φυσιολογικά ποντίκια πέθαναν, τα περισσότερα από
τα ποντίκια με υψηλή χοληστερίνη επέζησαν (<a href="http://www.freeinquiry.gr/pro.php?id=1331">βιβλιογραφία</a>,
σημ. 10). Τα πειράματα αυτά έχουν ιδιαίτερη αξία, διότι το
ανοσοποιητικό σύστημα των ποντικών μοιάζει πολύ με αυτό των ανθρώπων.</span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif; font-weight: bold;">Χαμηλή χοληστερίνη; Κίνδυνος για εγκεφαλικό</span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;">Τα
εγκεφαλικά και η καρδιοπάθεια αποτελούν μέρος τής οικογένειας γνωστής
ως καρδιαγγειακή ασθένεια. Οι άνθρωποι με καρδιοπάθεια είναι πιο πιθανόν
να πάθουν εγκεφαλικό και αντίστροφα. </span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;">Δεδομένου,
ότι τα εγκεφαλικά και η καρδιοπάθεια προκαλούνται από την ανάπτυξη
αθηρωματικής πλάκας θα σκεφτείτε, ότι αν τα αυξημένα επίπεδα
χοληστερίνης είναι παράγοντας κινδύνου για καρδιοπάθεια, θα είναι
παράγοντας κινδύνου για εγκεφαλικό. Αλλά δεν είναι.</span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;">Το
1995 στο Lancet δημοσιεύθηκε μια μεγάλη μελέτη, που εξέτασε 450.000
ανθρώπους σε μια περίοδο 16 ετών, οι οποίοι έπαθαν 13.000 εγκεφαλικά. Το
συμπέρασμα της μελέτης ήταν: «<span style="font-style: italic;">Δεν υπήρξε σύνδεση μεταξύ χοληστερίνης τού αίματος και εγκεφαλικού</span>».</span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;"> </span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;">Μια
πανευρωπαϊκή μελέτη γνωστή ως EUROSTROKE, που δημοσιεύθηκε το 2002
εξέτασε το ίδιο πράγμα. Το αποτέλεσμα τής μελέτης ήταν το εξής: «<span style="font-style: italic;">Η
ανάλυση τού προγράμματος EUROSTROKE δεν μπόρεσε να αποκαλύψει μια
σύνδεση τής ολικής χοληστερίνης με θανατηφόρο, μη θανατηφόρο,
αιμορραγικό ή ισχαιμικό εγκεφαλικό</span>».</span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;"> </span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;">Τα χαμηλά επίπεδα χοληστερίνης συνδέονται με μεγάλη αύξηση θανάτων από εγκεφαλικό και μπορεί να αποτελούν και αιτία. «<span style="font-style: italic;">Τα
επιδημιολογικά δεδομένα είναι σε γενικές γραμμές σύμφωνα με τα
πειράματα σε ζώα, δείχνουν, ότι δίαιτες, που είναι πολύ χαμηλές σε λίπος
αυξάνουν την εμφάνιση μερικών μορφών εγκεφαλικού. Κοινωνίες με χαμηλή
πρόσληψη λίπους και ζωικής πρωτεΐνης, όπως η παραδοσιακή Ιαπωνία,
τείνουν να έχουν υψηλά ποσοστά αιμορραγικού εγκεφαλικού. Ένας αυξημένος
κίνδυνος για εγκεφαλικό βρίσκεται ανάμεσα στα τμήματα τού ιαπωνικού
πληθυσμού με χαμηλά επίπεδα χοληστερίνης, ειδικά μεταξύ αυτών με υψηλή
πίεση αίματος. Σε έναν μεγάλο εξεταζόμενο πληθυσμό ανδρών στις ΗΠΑ,
αυτοί με τα χαμηλότερα επίπεδα χοληστερίνης είχαν έναν αυξημένο κίνδυνο
για αιμορραγικό εγκεφαλικό</span>» (<a href="http://www.freeinquiry.gr/pro.php?id=1331">βιβλιογραφία</a>, σημ. 11). <br /></span></span><br />
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: x-small;"><span style="font-size: x-small;"><img src="http://www.freeinquiry.gr/upload/files/611/ch-dim/311.jpg" /></span></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: x-small;"><span style="color: #000066; font-size: x-small; font-style: italic;"><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;">
Πειραματικό εμβόλιο, που μειώνει δραστικά τη χοληστερίνη. Μια και μόνο
ένεση μπορεί να μειώσει κατά τα δύο τρίτα την «κακή» LDL χοληστερίνη.
Αυτό ανέφεραν ερευνητές κατά τη διάρκεια συνεδρίου τής Αμερικανικής
Καρδιολογικής Εταιρείας, που διεξάγεται στο Ορλάντο τής Φλόριδας. Το νέο
εμβόλιο για τη χοληστερίνη, που αναπτύχθηκε από τη φαρμακευτική
εταιρεία Amgen, δοκιμάστηκε για πρώτη φορά σε ανθρώπους και, όπως
φάνηκε, μείωσε τα επίπεδα τής «κακής» LDL χοληστερίνης κατά 64% κατά
μέσο όρο σε σύγκριση με εικονική ένεση. Έτσι, εκτός από τα νέα φάρμακα
μείωσης τής χοληστερίνης, τις στατίνες, θα διατίθενται μελλοντικά στο
εμπόριο και εμβόλια, που ρίχνουν την «κακή» LDL χοληστερίνη. Η LDL όμως,
πρώτα απ’ όλα δεν είναι χοληστερίνη, αλλά λιποπρωτεΐνη. Και δεύτερον, η
LDL δεν είναι κακή. Η LDL είναι ένα πάρα πολύ σημαντικό μέλος τού
ανοσοποιητικού μας συστήματος. Οι λιποπρωτεΐνες, συμπεριλαμβανομένης τής
LDL, εξοντώνουν τους μικροοργανισμούς και τα τοξικά τους προϊόντα. Οι
φαρμακευτικές εταιρείες εφευρίσκουν φάρμακα και τώρα εμβόλια, για να μας
ρίξουν τη χοληστερίνη, έτσι ώστε να μας προστατέψουν από την καρδιακή
προσβολή. Πολλές όμως επιστημονικές μελέτες έχουν δείξει, ότι οι
ηλικιωμένοι με υψηλή χοληστερίνη ζουν περισσότερο από τους ηλικιωμένους
με χαμηλή χοληστερίνη. Ο dr. Harlan Krumholz στο πανεπιστήμιο τού Yale
ανέφερε, ότι οι ηλικιωμένοι με χαμηλή χοληστερίνη πέθαιναν δυο φορές πιο
συχνά από καρδιακή προσβολή απ΄ ότι αυτοί με υψηλή χοληστερίνη. Η
χοληστερίνη δεν είναι κάποια κακή ουσία, που βλάπτει τον οργανισμό μας,
όπως η προπαγάνδα των φαρμακευτικών εταιρειών μάς έχει κάνει να
πιστεύουμε.</span></span></span></div>
<span style="font-size: x-small;"><span style="font-size: x-small;"><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;">Ενώ
οι ιάπωνες έχουν χαμηλά ποσοστά καρδιοπάθειας, έχουν τα υψηλότερα
ποσοστά εγκεφαλικών στον κόσμο. Οι θάνατοι από εγκεφαλικά απετέλεσαν ένα
τεράστιο πρόβλημα υγείας, ώστε στο όχι πολύ μακρινό παρελθόν οι ιάπωνες
ενθαρρύνθηκαν να αυξήσουν την κατανάλωση λίπους, για να προλάβουν
τόσους θανάτους από εγκεφαλικά. Σε μια 15χρονη ιαπωνική μελέτη, που
δημοσιεύθηκε στο Stroke το 2004, διαβάζουμε τα εξής: «<span style="font-style: italic;">Ο
κίνδυνος θανάτου από εγκεφαλικό μειώθηκε σε ποσοστό 64% στην ομάδα
κατανάλωσης υψηλής χοληστερίνης σε σύγκριση με την ομάδα κατανάλωσης
χαμηλής χοληστερίνης… Η ζωική πρωτεΐνη δεν συνδέθηκε σημαντικά με το
εγκεφαλικό μετά από αναπροσαρμογή για ζωικό λίπος και χοληστερίνη… Αυτή η
μελέτη προτείνει, ότι στην Ιαπωνία, όπου η πρόσληψη ζωικών προϊόντων
είναι μικρότερη από τις δυτικές χώρες, η υψηλή κατανάλωση ζωικού λίπους
και χοληστερίνης συνδέθηκε με μειωμένο κίνδυνο για θανάτους από
εγκεφαλικό</span>». </span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;">Τα
τελευταία πενήντα χρόνια έχουν αλλάξει οι διατροφικές συνήθειες των
ιαπώνων κι έχουν αυξήσει την πρωτεΐνη και το λίπος. Το 1958 η ολική
πρόσληψη θερμίδων ήταν 2.837, ενώ το 1999 ήταν 2.202. Το 1958 το 84% των
θερμίδων τους προερχόταν από υδατάνθρακες, ενώ το 1999 το 62%
προερχόταν από υδατάνθρακες. Το 1958 το 11% προερχόταν από πρωτεΐνες,
ενώ το 1999 το 18%. Το 1958 το 5% προερχόταν από λίπος, ενώ το 1999 το
20%. Επίσης έχουν αυξηθεί και τα επίπεδα τής χοληστερίνης των ιαπώνων.
Θα περίμενε κανείς, ότι θα έπρεπε να έχουν αυξηθεί οι καρδιοπάθειες στην
Ιαπωνία. Κι όμως, από το 1965 ώς το 1995, η θνησιμότητα από
καρδιοπάθειες στους άνδρες μειώθηκε. Επίσης τα ποσοστά θανάτων από
εγκεφαλικό στους άνδρες ηλικίας 60-69 μεταξύ 1950 και 1995 μειώθηκε από
το 1.334 στο 226 (ανά 100.000/χρόνο). Δηλαδή υπήρξε μια μείωση 600%. </span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;"> </span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;">Αυτά
τα στοιχεία σπάνια αναφέρονται από τους οπαδούς τής θεωρίας τής
χοληστερίνης. Συνεχώς αναφέρουν, ότι οι ιάπωνες τρώνε χαμηλή ποσότητα
λίπους και ότι έχουν χαμηλά ποσοστά καρδιοπάθειας. Δεν αναφέρουν όμως,
ότι έχουν υψηλά ποσοστά εγκεφαλικού. </span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;">Όλα
αυτά, που αναφέραμε, αποδεικνύουν ότι σημαντικότερος παράγοντας
κινδύνου για εγκεφαλικό είναι τα χαμηλά επίπεδα χοληστερίνης και όχι τα
υψηλά επίπεδά της. </span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif; font-weight: bold;">Τα «παράδοξα» τής χοληστερίνης</span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;">Το
πιο γνωστό «παράδοξο» είναι το γαλλικό παράδοξο. Οι γάλλοι τρώνε
περισσότερο κορεσμένο λίπος από οποιοδήποτε άλλο έθνος τής Ευρώπης και
ωστόσο έχουν τα χαμηλότερα ποσοστά καρδιοπάθειας. Οι ελβετοί επίσης
έχουν τη δεύτερη κατανάλωση κορεσμένου λίπους στην Ευρώπη και είναι το
μόνο έθνος τής Ευρώπης, που έρχεται κοντά στα πολύ χαμηλά ποσοστά
καρδιοπάθειας. Για τους γάλλους έχουν βρει την αιτιολογία, ότι πίνουν
κόκκινο κρασί, τρώνε φρέσκα μαγειρεμένα λαχανικά και σκόρδο. Αλλά αν
αυτό ισχύει, για να εξηγηθεί το γαλλικό παράδοξο, πώς εξηγείται το
γεγονός, ότι οι ελβετοί καταναλώνουν πολύ κορεσμένο λίπος και όμως έχουν
χαμηλά ποσοστά καρδιοπάθειας; Πώς δικαιολογούν το γεγονός, ότι οι μασάι
έχουν τη μεγαλύτερη κατανάλωση χοληστερίνης και κορεσμένου λίπους και
ωστόσο τα ποσοστά καρδιοπάθειας σε αυτούς είναι μηδενικά; Και δεν είναι
μόνο οι ελβετοί και οι μασάι, είναι κι οι εσκιμώοι, οι οποίοι
κατανάλωναν μεγάλες ποσότητες χοληστερίνης κι όμως, δεν πάθαιναν
καρδιοπάθεια. Για αυτούς έχει δοθεί η εξήγηση, ότι καταναλώνουν μεγάλες
ποσότητες ιχθυελαίου. Αλλά γιατί πάντα ψάχνουμε να βρούμε μια εξήγηση
και δεν βλέπουμε, ότι η θεωρία της χοληστερίνης είναι εσφαλμένη; </span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif; font-weight: bold;">Η περίπτωση των μασάι</span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;">Στις
αρχές τής δεκαετίας τού ΄60, ο καθηγητής George Mann και η ομάδα του
από το πανεπιστήμιο Vanderbilt στη Nashville πήρε ένα κινητό εργαστήριο
στην Κένυα στην Αφρική, για να μελετήσει τους μασάι (<a href="http://www.freeinquiry.gr/pro.php?id=1331">βιβλιογραφία</a>,
σημ. 12). Εκείνη την περίοδο, η ιδέα συσχέτισης τής καρδιοπάθειας με τη
διατροφή είχε κερδίσει θριαμβευτική επιτυχία στον επιστημονικό κόσμο. Ο
καθηγητής Mann είχε ακούσει, ότι οι μασάι δεν τρώνε τίποτα άλλο εκτός
από γάλα, αίμα και κρέας. Ήταν μια καλή ιδέα να εξεταστεί η ιδέα
συσχέτισης τής καρδιοπάθειας με τη διατροφή στην Κένυα. Λίγο πριν και με
τον ίδιο σκοπό, ο dr. Gerald Sharper από το πανεπιστήμιο Makerere τής
Uganda είχε ταξιδέψει λίγο πιο βόρεια, για να μελετήσει μια άλλη φυλή,
τους samburus (<a href="http://www.freeinquiry.gr/pro.php?id=1331">βιβλιογραφία</a>, σημ. 13).</span></span><div style="text-align: center;">
<span style="font-size: x-small;"><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;"><img src="http://www.freeinquiry.gr/upload/files/611/ch-dim/b.jpg" /></span></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="color: #000066; font-size: x-small;"><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif; font-style: italic;">Στις
αρχές της δεκαετίας τού ’60, ο καθηγητής George Mann και η ομάδα του
από το πανεπιστήμιο Vanderbilt στη Nashville, πήγαν με ένα κινητό
εργαστήριο στην Κένυα, για να μελετήσουν τους μασάι. Οι μασάι τρώνε μόνο
γάλα, αίμα και κρέας. Αν η ιδέα τής συσχέτισης τής καρδιοπάθειας με τη
διατροφή ήταν σωστή, η καρδιοπάθεια θα ήταν επιδημία στην Κένυα. Αλλά ο
καθηγητής Mann βρήκε, ότι οι μασάι δεν πεθαίνουν από καρδιοπάθεια. Αυτή
όμως δεν ήταν η μόνη έκπληξη. Η χοληστερίνη των μασάι δεν ήταν υψηλή,
όπως ο dr. Mann περίμενε. Ήταν πολύ χαμηλή. Στην πραγματικότητα, η
χοληστερίνη τους ήταν από τις χαμηλότερες, που έχουν μετρηθεί στον
κόσμο. Οι παρατηρήσεις αυτές τού dr. Mann τον έκαναν να χαρακτηρίσει τη
θεωρία τής χοληστερίνης ως μια από τις μεγαλύτερες απάτες στην ιστορία
τής Ιατρικής.</span></span></div>
<span style="font-size: x-small;"><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;">Οι
samburus και οι μασάι είναι λεπτοί άνθρωποι, που έχουν επιβιώσει ως
βοσκοί για χιλιάδες χρόνια. Η διατροφή τους είναι ακραία. Κατά την
οπτική τους, τα λαχανικά και οι φυτικές ίνες είναι φαγητά για αγελάδες.
Καταναλώνουν μόνο γάλα, κρέας και αίμα. Ένας άνδρας samburu μπορεί να
πίνει ένα γαλόνι γάλα την ημέρα χωρίς να έχει αφαιρέσει το λίπος του,
κάτι, που σημαίνει, ότι η πρόσληψή του σε ζωικό λίπος είναι πολύ
μεγαλύτερη από την πρόσληψη των περισσότερων ανθρώπων στη Δύση. Η
πρόσληψή του σε χοληστερίνη είναι επίσης υψηλή, ιδιαίτερα κατά τις
περιόδους, που προσθέτει ένα με δύο κιλά κρέατος στην καθημερινή του
δίαιτα γάλακτος.</span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;">Οι
μασάι πίνουν μόνο μισό γαλόνι γάλα κάθε μέρα. Ωστόσο, τρώνε περισσότερο
κρέας από τους samburus. Τα πάρτυ τους είναι τέλεια όργια κρέατος. Σε
τέτοιες περιπτώσεις 2 με 4,5 κιλά κρέατος ανά άτομο δεν είναι ασύνηθες,
σύμφωνα με τον καθηγητή Mann. </span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;">Αν
η ιδέα συσχέτισης τής καρδιοπάθειας με τη διατροφή ήταν σωστή, η
καρδιοπάθεια θα ήταν επιδημία στην Κένυα. Αλλά ο καθηγητής Mann βρήκε,
ότι οι μασάι δεν πεθαίνουν από καρδιοπάθεια. </span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;">Αλλά
αυτή δεν ήταν η μόνη έκπληξη. Η χοληστερίνη των μασάι δεν ήταν υψηλή,
όπως ο Mann περίμενε. Ήταν πολύ χαμηλή. Στην πραγματικότητα, η
χοληστερίνη τους ήταν από τις χαμηλότερες, που έχουν μετρηθεί στον
κόσμο, περίπου 50% χαμηλότερη από τη χοληστερίνη των περισσότερων
αμερικανών. <br /></span><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;">Έχουμε
λοιπόν άλλο ένα παράδοξο μετά το γαλλικό παράδοξο. Οι γάλλοι έχουν
μειωμένα ποσοστά καρδιοπάθειας παρά το ότι καταναλώνουν άφθονο ζωικό
λίπος. Αυτό το παράδοξο, οι υποστηρικτές της υπόθεσης των λιπιδίων το
αιτιολογούν λέγοντας, ότι τους προστατεύει τάχα το κρασί. Η περίπτωση
των μασάι πώς μπορεί να δικαιολογηθεί; Τρώνε τόσο πολύ ζωικό λίπος και
δεν έχουν καρδιοπάθεια και η χοληστερίνη τους είναι χαμηλή. Αυτό έκανε
τον Mann να αποκαλέσει την υπόθεση τής χοληστερίνης ως τη μεγαλύτερη
απάτη της Ιατρικής.</span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif; font-weight: bold;">Εκπλήξεις από την Ινδία</span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;">Πριν
πάμε στην Ινδία, ας παραμείνουμε λίγο στην Κένυα. Σε αυτή τη χώρα
μένουν πολλοί ινδοί μετανάστες. Αν και όλοι έρχονται από την Ινδία, οι
δίαιτές τους δεν είναι όμοιες. Οι μη μουσουλμάνοι ινδοί από το Gujarat
ζουν σε μια γαλακτοχορτοφαγική δίαιτα, ενώ οι μουσουλμάνοι ινδοί από το
Punjab τρώνε αυγά και κρέας, πίνουν δυο φορές την ποσότητα γάλακτος από
τους συμπατριώτες τους από το Gujarat και ποτέ δεν χρησιμοποιούν φυτικό
λάδι. Παρ’ όλα αυτά το επίπεδο θνησιμότητας από καρδιοπάθεια είναι ίσο
στους δύο πληθυσμούς (<a href="http://www.freeinquiry.gr/pro.php?id=1331">βιβλιογραφία</a>, σημ. 14). Αυτό αποτελεί άλλη μια απόδειξη, ότι η κατανάλωση ζωικού λίπους δεν σχετίζεται με την καρδιοπάθεια.</span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;">Ο
dr. S. L. Malhotra μελέτησε στη Bombay την καρδιοπάθεια μεταξύ
περισσότερων από ένα εκατομμύριο ανδρών υπαλλήλων στους ινδικούς
σιδηρόδρομους. Κατά τη διάρκεια μιας περιόδου πέντε χρόνων κατέγραψε 679
θανάτους από καρδιοπάθεια. Παρατήρησε, ότι το υψηλότερο ποσοστό
καρδιοπάθειας, 135 ανά 100.000 υπαλλήλους, συνέβη στη Madras στη νότια
Ινδία. Το χαμηλότερο ποσοστό, 20 ανά 100.000 υπαλλήλους, συνέβη στο
Punjab στη βόρεια Ινδία. </span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;">Έτσι,
οι θάνατοι από καρδιοπάθεια ήταν περίπου επτά φορές πιο συχνοί στη
Madras και αυτοί που πέθαναν ήταν κατά μέσο όρο 12 χρόνια νεότεροι από
αυτούς στο Punjab. Αλλά στο Punjab, οι άνθρωποι τρώνε δέκα με είκοσι
φορές περισσότερο λίπος και καπνίζουν οκτώ φορές περισσότερα τσιγάρα.
Και ενώ το μικρό ποσοστό λίπους, που οι άνθρωποι στη Madras έτρωγαν ήταν
κυρίως φυτικής προέλευσης, το λίπος που κατανάλωναν στο Punjab ήταν
κυρίως ζωικής προέλευσης (<a href="http://www.freeinquiry.gr/pro.php?id=1331">βιβλιογραφία</a>, σημ. 15). Και αυτή λοιπόν η περίπτωση τής Ινδίας ανατρέπει την υπόθεση λιπιδίων και απενεχοποιεί το ζωικό λίπος. </span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif; font-weight: bold;">Οι υψηλές σε λίπη τροφές</span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif; font-weight: bold;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif; font-weight: bold;">δεν αυξάνουν τη χοληστερίνη τού αίματος</span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;">Οι
samburu πίνουν ένα γαλόνι γάλα την ημέρα. Το γάλα από τα αφρικανικά
Zebu βοοειδή είναι πολύ υψηλότερο σε λίπος από το γάλα από τις σύγχρονες
αγελάδες Holstein, κάτι που σημαίνει, ότι οι samburu καταναλώνουν
περισσότερο από το διπλάσιο τού ποσού του ζωικού λίπους από τον μέσο
αμερικανό, που πίνει γάλα και η χοληστερίνη τους είναι πολύ χαμηλότερη,
περίπου 170 mg/dl (<a href="http://www.freeinquiry.gr/pro.php?id=1331">βιβλιογραφία</a>, σημ. 16).</span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;">Οι
βοσκοί στη Σομαλία δεν καταναλώνουν σχεδόν τίποτε άλλο από γάλα από τις
καμήλες τους. Σχεδόν ενάμιση γαλόνι την ημέρα είναι φυσιολογικό. Το
γάλα τής καμήλας είναι πολύ πλουσιότερο σε λίπος από το γάλα τής
αγελάδας. Αλλά αν και περισσότερο από το 60% τής κατανάλωσης τής
ενέργειάς τους προέρχεται από ζωικό λίπος, ο μέσος όρος χοληστερίνης
τους είναι μόνο περίπου 150 mg/dl, πολύ χαμηλότερο από αυτό των Δυτικών
ανθρώπων (<a href="http://www.freeinquiry.gr/pro.php?id=1331">βιβλιογραφία</a>, σημ. 17).</span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;">Ο
dr. Ian Prior και η ομάδα του από το Wellington στη Νέα Ζηλανδία
μελέτησαν τον πληθυσμό των νησιών Tokelau και των Pakapuka ατόλων
(κοραλλιογενή νησιά των τροπικών θαλασσών), όπου το κύριο φαγητό είναι
οι καρύδες, που παρασκευάζονται με διάφορους τρόπους (<a href="http://www.freeinquiry.gr/pro.php?id=1331">βιβλιογραφία</a>,
σημ. 18). Θαλασσινά φαγητά και κοτόπουλο είναι επίσης στο μενού. Οι
καρύδες περιέχουν μεγάλα ποσά λαδιού καρύδας, το οποίο είναι υψηλό σε
κορεσμένα λιπαρά οξέα. </span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;">Στα
νησιά Tokelau, το ποσό τού κορεσμένου λίπους ήταν σχεδόν διπλάσιο από
αυτό των Palapuka και ακόμα υψηλότερο από αυτό στις ΗΠΑ, ενώ η
κατανάλωση πολυακόρεστων ελαίων ήταν χαμηλή σε όλα τα νησιά. </span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;">Το
1966 ένας ανεμοστρόβιλος ξερίζωσε έναν μεγάλο αριθμό δέντρων καρύδας
στα νησιά. Οι ατόλες δεν μπορούσαν να θρέψουν τους κατοίκους τους και
χίλιοι tokelauans μετανάστευσαν στη Νέα Ζηλανδία. Στη Νέα Ζηλανδία η
δίαιτά τους άλλαξε σημαντικά. Ο αριθμός των θερμίδων από κορεσμένο λίπος
μειώθηκε στο μισό, ενώ η πρόσληψη πολυακόρεστου λίπους αυξήθηκε σε ένα
μικρό ποσό (<a href="http://www.freeinquiry.gr/pro.php?id=1331">βιβλιογραφία</a>, σημ. 19).</span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;"> <img align="left" src="http://www.freeinquiry.gr/upload/files/611/ch-dim/d.jpg" /></span></span><div style="text-align: left;">
<span style="color: #000066; font-size: x-small; font-style: italic;"><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;"><br /><br /><br /><br /><br /><br /><br /><br />- Βρήκαμε πολλά από αυτά, να σάς έχουν φράξει μια αρτηρία. Είναι χαπάκια για τη χοληστερίνη...</span></span></div>
<span style="font-size: x-small;"><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;"><br />Η
χοληστερίνη των tokelauans αντί να μειωθεί, αυξήθηκε περίπου 10%. Στους
άνδρες ηλικίας 45-54 ετών η χοληστερίνη τους αυξήθηκε από 195 mg/dl στα
219 mg/dl και στις γυναίκες της ίδιας ηλικίας από 213 mg/dl στα 225
mg/dl. </span><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;">Έτσι,
κάτι στο περιβάλλον ή στον τρόπο ζωής στη Νέα Ζηλανδία είχε τόσο μεγάλη
επίδραση στους tokelauans, που τα επίπεδα χοληστερίνης τους αυξήθηκαν,
αν και η κατανάλωσή τους κορεσμένου λίπους μειώθηκε στο μισό.</span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;">Η
χοληστερίνη στη διατροφή έχει μηδαμινή επίδραση στη χοληστερίνη τού
αίματος. Η εξήγηση είναι, ότι ρυθμίζουμε τη δική μας παραγωγή
χοληστερίνης σύμφωνα με τις ανάγκες μας. Όταν τρώμε μεγάλες ποσότητες
χοληστερίνης, η παραγωγή χοληστερίνης τού σώματός μας μειώνεται. Όταν
τρώμε μικρές ποσότητες αυξάνεται.</span></span></span><br />
<br />
<span style="font-size: x-small;"><span style="font-size: x-small;"><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: x-small;"><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;">Σε
μια μικρή αμερικανική πόλη, που ονομάζεται Tecumseh, στην πολιτεία
Michigan, μια μελέτη πραγματοποιήθηκε από μια ομάδα ερευνητών από το
πανεπιστήμιο τού Michigan με επικεφαλής τον dr. Allen Nichols.
Διαιτολόγοι ρώτησαν περισσότερα από 2000 άτομα με μεγάλη λεπτομέρεια τι
είχαν φάει κατά τη διάρκεια μιας 24ωρης περιόδου. Οι διαιτολόγοι ρώτησαν
επίσης για τα συστατικά στα φαγητά, ανέλυσαν τις συνταγές των πιάτων
που μαγειρεύτηκαν σπίτι και έκαναν σημαντική προσπάθεια να βρουν τι
είδους λίπος χρησιμοποιήθηκε στην κουζίνα. Τελικά, οι συμμετέχοντες
χωρίστηκαν σε τρεις ομάδες – μια υψηλού, μια μεσαίου και μια χαμηλού
επιπέδου ομάδα, σύμφωνα με τη χοληστερίνη τού αίματός τους. </span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;">Καμμιά
διαφορά δεν βρέθηκε μεταξύ των ποσών κάθε φαγητού στις τρεις ομάδες.
Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός, ότι η ομάδα χαμηλής χοληστερίνης έφαγε
τόση ποσότητα κορεσμένου λίπους όση και η ομάδα υψηλής χοληστερίνης (<a href="http://www.freeinquiry.gr/pro.php?id=1331">βιβλιογραφία</a>, σημ. 20).</span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;">Στη
Mayo Clinic στο Rochester στη Μινεσότα, ο dr. William Weidman και η
ομάδα του ανέλυσαν τη δίαιτα παιδιών, που πήγαιναν σχολείο και βρήκαν,
ότι τα παιδιά που έτρωγαν πολλά ζωικά λίπη είχαν τόσο πολύ ή τόσο λίγο
χοληστερίνη στο αίμα τους όσο τα παιδιά που έτρωγαν πολύ λίγο ζωικό
λίπος (<a href="http://www.freeinquiry.gr/pro.php?id=1331">βιβλιογραφία</a>, σημ. 21).</span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;">Στο
Λονδίνο, ο καθηγητής Jeremy Morris και η ομάδα του ζήτησαν από 99
μεσήλικες άνδρες υπάλληλους τράπεζας να ζυγίσουν και να καταγράψουν τι
έτρωγαν για δυο εβδομάδες (<a href="http://www.freeinquiry.gr/pro.php?id=1331">βιβλιογραφία</a>, σημ. 22).</span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;">Σε
αυτούς τους άνδρες ζητήθηκε να κάτσουν σπίτι και να ζυγίζουν κάθε
μπουκιά που έτρωγαν για μια ολόκληρη εβδομάδα. Καμμιά σύνδεση δεν
βρέθηκε μεταξύ των φαγητών που έτρωγαν και των επιπέδων τής χοληστερίνης
τού αίματός τους.</span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;">Για
σιγουριά, 76 από τους άνδρες τής τράπεζας επανέλαβαν τη διαδικασία για
άλλη μια εβδομάδα σε άλλη περίοδο τού χρόνου. Ακόμα μια φορά καμμιά
σύνδεση δεν βρέθηκε μεταξύ τής δίαιτας και των επιπέδων χοληστερίνης τού
αίματος.</span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;">Ο
dr. Rolf Kroneld και η ομάδα του στο πανεπιστήμιο τού Turku στη
Φινλανδία μελέτησαν όλους τους κατοίκους τού χωριού Inio κοντά στο Turku
και διπλάσια τυχαία επιλεγμένα άτομα τής ίδιας ηλικίας και φύλου στη
βόρεια Καρελία και στη νοτιοδυτική Φινλανδία. </span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;">Στο
Inio, η κατανάλωση μαργαρίνης ήταν διπλάσια και η κατανάλωση βουτύρου
μόνο μισή απ΄ ότι ήταν σε άλλες φινλανδικές περιοχές. Επιπλέον, οι
άνθρωποι στο Inio προτιμούσαν άπαχο γάλα αντί πλήρους γάλακτος, ενώ οι
κάτοικοι στις άλλες περιοχές προτιμούσαν το πλήρες γάλα. Αλλά οι
υψηλότερες τιμές χοληστερίνης βρέθηκαν στο Inio. </span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;">Η
κατά μέσο όρο τιμή για τους άνδρες κατοίκους τού Inio ήταν 283 mg/dl σε
σύγκριση με 239 και 243 στις άλλες δύο περιοχές. Για τις γυναίκες η
διαφορά ήταν ακόμα μεγαλύτερη.</span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;">Στην
Ιερουσαλήμ, μια ομάδα ερευνητών με επικεφαλής τον dr. Harold Kahn
μελέτησε τη δίαιτα και τη χοληστερίνη αίματος 10.000 Ισραηλινών
κοινωνικών βοηθών. Η πρόσληψη ζωικού λίπους ποίκιλλε από 10 γραμμάρια
στα 200 γραμμάρια την ημέρα και υπήρχαν επίσης σημαντικές διαφορές
μεταξύ των τιμών χοληστερίνης τους (<a href="http://www.freeinquiry.gr/pro.php?id=1331">βιβλιογραφία</a>,
σημ. 23). Ιδιαίτερα χαμηλές τιμές χοληστερίνης βρέθηκαν και σε αυτούς,
που έτρωγαν μικρές ποσότητες λίπους και σε αυτούς, που έτρωγαν το
περισσότερο ζωικό λίπος και υψηλές τιμές χοληστερίνης βρέθηκαν σε όλα τα
επίπεδα κατανάλωσης ζωικού λίπους.</span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif; font-weight: bold;">Οι υψηλές σε χοληστερίνη τροφές</span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif; font-weight: bold;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif; font-weight: bold;">δεν αυξάνουν τη χοληστερίνη τού αίματος</span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;">Προηγούμενα
ασχοληθήκαμε με τη σχέση τής κατανάλωσης λίπους και των επιπέδων
χοληστερίνης στο αίμα. Αλλά αυτό που μας ενδιαφέρει δεν είναι το λίπος,
αλλά η χοληστερίνη στη διατροφή μας. Αν τρώμε πολύ χοληστερίνη,
αυξάνεται η χοληστερίνη του αίματός μας;</span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;">Στις
μελέτες που έχουμε αναφέρει, όπως η μελέτη Tecumseh, η μελέτη από την
Mayo Clinic και η μελέτη τού καθηγητή Morris στους υπαλλήλους τής
τράπεζας περιέλαβαν επίσης μια ανάλυση για το πόσο χοληστερίνη έτρωγαν
οι συμμετέχοντες κάθε μέρα. Καμμιά από αυτές δεν βρήκε κάποια σύνδεση
μεταξύ τού ποσού τής χοληστερίνης στη διατροφή και τού ποσού τής
χοληστερίνης στο αίμα. Στην πραγματικότητα, στη μελέτη Tecumseh και στη
μελέτη τής Mayo Clinic, αυτοί που έτρωγαν το μικρότερο ποσό χοληστερίνης
είχαν τα υψηλότερα επίπεδα χοληστερίνης αίματος. Οι διαφορές ωστόσο
ήταν μικρές και δεν είχαν φτάσει σε αυτό, που ονομάζουμε στατιστική
σημασία. </span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;">Μια
μελέτη, που διεξήχθη από τους Hitchcock και Bracey στο Busselton στην
Αυστραλία μελέτησε τρεις ομάδες μητέρων και παιδιών. Μια ομάδα με υψηλά
επίπεδα χοληστερίνης, μια ομάδα με μεσαία επίπεδα και μια ομάδα με
χαμηλά επίπεδα. Μελέτησαν τα διατροφικά πρότυπα κάθε ομάδας και βρήκαν,
ότι δεν υπήρχε σημαντική διαφορά στις καθημερινές διατροφικές τους
προσλήψεις. Με άλλα λόγια η δίαιτά τους δεν είχε σχέση με τα επίπεδα
χοληστερίνης τους.</span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;">Σε
μια ομάδα ιθαγενών στη Νέα Γουινέα, των οποίων οι δίαιτες ήταν πολύ
χαμηλές σε χοληστερίνη, δόθηκαν αυγά σε ένα πείραμα σχεδιασμένο να
μετρήσει πώς τα αυγά θα επιδρούσαν στα επίπεδα χοληστερίνης. Τα επίπεδα
χοληστερίνης τους παρέμειναν τα ίδια. Τα αυγά δεν είχαν καμιά επίδραση
στα επίπεδα τής χοληστερίνης τους (<a href="http://www.freeinquiry.gr/pro.php?id=1331">βιβλιογραφία</a>, σημ. 24).</span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;">Μελέτες
άλλων ερευνητών δεν βρήκαν σημαντική διαφορά στα επίπεδα χοληστερίνης
στο αίμα σε ανθρώπους, που έτρωγαν αυγά και σε ανθρώπους, που δεν
έτρωγαν (<a href="http://www.freeinquiry.gr/pro.php?id=1331">βιβλιογραφία</a>, σημ. 25).</span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;">Το
συκώτι παρασκευάζει την περισσότερη από τη χοληστερίνη που χρειάζεται
για μια ποικιλία βιοχημικών διαδικασιών, περίπου 2 γραμμάρια την ημέρα.
Μόνο 100 mg απορροφώνται από τα φαγητά στο λεπτό έντερο, μια μικρή
ποσότητα, αλλά αυτή η ποσότητα χρειάζεται από το σώμα, για να τού δώσει
το απαραίτητο υπόστρωμα, για να παρασκευάσει αρκετή. Επομένως, το να
μειώσουμε την πρόσληψη χοληστερίνης στη δίαιτά μας, είναι λάθος. <br /></span><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;">Η dr. Enig αναφέρει: «<span style="font-style: italic;">Υπάρχουν
αποδείξεις, ότι για μερικούς ανθρώπους η χοληστερίνη είναι απολύτως
διατροφικά απαραίτητη, διότι η δική τους σύνθεση δεν είναι επαρκής</span>» και συνεχίζει: «<span style="font-style: italic;">Η
επίδραση των φυσικών λιπαρών οξέων στα επίπεδα χοληστερίνης τού αίματος
εξαρτάται από τα αρχικά επίπεδα χοληστερίνης τού αίματος. Η υψηλή
χοληστερίνη τού αίματος μειώνεται με την κατανάλωση όλων των λιπαρών
οξέων, συμπεριλαμβανομένων των κορεσμένων. Τα χαμηλά επίπεδα
χοληστερίνης αυξάνονται με πολλά από τα λιπαρά οξέα, όπως τα κορεσμένα,
τα μονοακόρεστα και μερικές φορές τα πολυακόρεστα</span>» (<a href="http://www.freeinquiry.gr/pro.php?id=1331">βιβλιογραφία</a>, σημ. 26). <br /><br />Με
άλλα λόγια, αν τα επίπεδα χοληστερίνης τού αίματός μας είναι πολύ υψηλά
για τις ανάγκες μας, η κατανάλωση κορεσμένων λιπών θα τα μειώσει και θα
τα κάνει φυσιολογικά. Αν τα επίπεδα τής χοληστερίνης τού αίματός μας
είναι πολύ χαμηλά για τις ανάγκες μας, η κατανάλωση λιπαρών οξέων όλων
των τύπων θα τα ανεβάσει και θα τα κάνει φυσιολογικά. </span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif; font-weight: bold;">Η υψηλή χοληστερίνη δεν προκαλεί καρδιοπάθεια </span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;">Τι
θα λέγατε, αν μαθαίνατε, ότι η υψηλή χοληστερίνη τού αίματος όχι μόνο
δεν προκαλεί καρδιοπάθεια, αλλά μας προστατεύει από αυτήν; Στους
ηλικιωμένους η υψηλή χοληστερίνη φαίνεται να είναι προστατευτική. Ο dr.
Harlan Krumholz και οι συνεργατες του στο Τμήμα Καρδιαγγειακής Ιατρικής
στο πανεπιστήμιο τού Yale παρακολούθησαν 997 ηλικιωμένους άνδρες και
γυναίκες, που ζούσαν στο Bronx, στη Νέα Υόρκη. Κατά τη διάρκεια μιας
περιόδου τεσσάρων χρόνων, περίπου τα διπλάσια άτομα με χαμηλή
χοληστερίνη είχαν καρδιακή προσβολή ή πέθαναν από καρδιακή προσβολή σε
σύγκριση με αυτούς με τα υψηλότερα επίπεδα χοληστερίνης (<a href="http://www.freeinquiry.gr/pro.php?id=1331">βιβλιογραφία</a>,
σημ. 27). Έχετε ακούσει ποτέ για αυτή τη μελέτη; Ασφαλώς και όχι. Διότι
οι φαρμακευτικές εταιρείες στατινών δεν θέλουν να μάθετε, ότι η υψηλή
χοληστερίνη μάς προστατεύει από την καρδιοπάθεια.</span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;">Αλλά αυτή δεν είναι η μόνη μελέτη, που αποδεικνύει κάτι τέτοιο και αποκρύπτεται. Στη μελέτη Framingham αναφέρεται: «<span style="font-style: italic;">Για κάθε πτώση 1 mg/dl τής χοληστερίνης υπήρξε 11% αύξηση στην καρδιοπάθεια και στην ολική θνησιμότητα</span>».
Έτσι, όχι μόνο η ολική θνησιμότητα, αλλά και η θνησιμότητα από
καρδιοπάθεια είχε αυξηθεί. Για πολλά χρόνια μάς λένε πόσο σημαντικό
είναι να χαμηλώσουμε τη χοληστερίνη μας, για να προλάβουμε την
καρδιοπάθεια. Αλλά η μελέτη Framingham έδειξε ότι, αν η χοληστερίνη τού
αίματος μειώνεται, αυξάνεται ο κίνδυνος να πεθάνουμε.</span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;">Οι
περισσότερες μελέτες έχουν βρει, ότι η υψηλή χοληστερίνη δεν είναι
παράγοντας κινδύνου για τις γυναίκες. Αυτό το δικαιολογούν λέγοντας, ότι
οι γυναικείες σεξουαλικές ορμόνες τις προστατεύουν από τις καρδιακές
προσβολές. Αλλά αυτό δεν ευσταθεί. Οι γυναικείες σεξουαλικές ορμόνες
αυξάνουν τον κίνδυνο για καρδιοπάθεια στις γυναίκες, δεν τις
προστατεύουν από την καρδιοπάθεια. Στην πραγματικότητα φαίνεται πιο
επικίνδυνο για τις γυναίκες να έχουν χαμηλή χοληστερίνη απ΄ ότι υψηλή. Ο
dr. Bernard Forette και μια ομάδα γάλλων ερευνητών από το Παρίσι
βρήκαν, ότι οι ηλικιωμένες γυναίκες με πολύ υψηλή χοληστερίνη ζουν
περισσότερο. Το ποσοστό θανάτων ήταν περισσότερο από πέντε φορές
υψηλότερο για τις γυναίκες, που είχαν πολύ χαμηλή χοληστερίνη. Στην
αναφορά τους οι γάλλοι γιατροί προειδοποίησαν κατά τής μείωσης τής
χοληστερίνης στις ηλικιωμένες γυναίκες (<a href="http://www.freeinquiry.gr/pro.php?id=1331">βιβλιογραφία</a>,
σημ. 28). Άρα, πλην των ηλικιωμένων ανδρών και οι ηλικιωμένες γυναίκες
ευεργετούνται από την υψηλή χοληστερίνη και δεν χρειάζεται να τη
μειώσουν. Φυσικά και αυτή η μελέτη δεν συμφέρει τις φαρμακευτικές
εταιρείες στατινών, για αυτό και έχει αποσιωπηθεί.</span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /></span></span></span></span><br />
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: x-small;"><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;"><img src="http://www.freeinquiry.gr/upload/files/611/ch-dim/400.jpg" /></span></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="color: #000066; font-size: x-small;"><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif; font-style: italic;">Τα
τελευταία χρόνια κυκλοφορούν στο εμπόριο προϊόντα επάλειψης
(μαργαρίνες) και άλλα γαλακτοκομικά προϊόντα (τυρί τύπου φέτα, γάλα και
γιαούρτι), που ρίχνουν τη χοληστερίνη. Τα προϊόντα αυτά περιέχουν
φυτικές στερόλες ή στανόλες, που μελέτες έχουν δείξει, ότι μειώνουν τη
χοληστερίνη. Τα προϊόντα επάλειψης χρησιμοποιούνται αντί τού βούτυρου
και περιέχουν εκτός από φυτικές στερόλες ή στανόλες πολυακόρεστα λιπαρά
οξέα. Τα πολυακόρεστα λιπαρά οξέα υποτίθεται, ότι μας προστατεύουν από
την καρδιοπάθεια. Αλλά η αλήθεια είναι εντελώς διαφορετική. Τα
πολυακόρεστα έλαια οξειδώνονται εύκολα και περιέχουν μεγάλες ποσότητες
ωμέγα-6 λιπαρών οξέων. Η υπερκατανάλωση ωμέγα-6 λιπαρών οξέων από τα
φυτικά έλαια οδηγεί σε πλήθος εκφυλιστικών ασθενειών,
συμπεριλαμβανομένης τής καρδιοπάθειας. Η εργασία τού Bernard Hennig, που
δημοσιεύθηκε στο Journal of the American College of Nutrition το 2001,
δείχνει, ότι η υπερβολική ποσότητα των ωμέγα-6 λιπαρών οξέων από τα
φυτικά λάδια τού εμπορίου συμβάλλει σε παθολογικές αλλαγές στα κύτταρα
των αρτηριών και ως εκ τούτου στην καρδιοπάθεια. Αυτό σημαίνει, ότι αυτά
τα προϊόντα κάνουν περισσότερο κακό παρά καλό στην υγεία μας. Μας έχουν
κάνει να πιστεύουμε, ότι το βούτυρο και τα γαλακτοκομικά προϊόντα με
πλήρη λιπαρά ανεβάζουν τη χοληστερίνη και προκαλούν αθηροσκλήρωση, κάτι,
που δεν είναι αλήθεια. Το βούτυρο, το τυρί και το γιαούρτι με πλήρη
λιπαρά αποτελούν παραδοσιακές τροφές, με τις οποίες ανατράφηκαν γενιές
ανθρώπων επί χιλιετίες. Σήμερα, για λόγους μάρκετινγκ πουλάνε τέτοιου
είδους γαλακτοκομικά προϊόντα, που ρίχνουν τη χοληστερίνη, παρά το
γεγονός, ότι η χοληστερίνη είναι ευεργετική για την υγεία μας.</span></span></div>
<span style="font-size: x-small;"><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;">Σε
ένα εργαστήριο στο National Heart, Lung and Blood Institute, οι
ερευνητές κοίταξαν κάθε μελέτη, που είχε δημοσιευθεί σχετικά με τον
κίνδυνο τού να έχει κάποιος υψηλή ή χαμηλή χοληστερίνη και έφτασαν στο
ίδιο συμπέρασμα: Η θνησιμότητα ήταν υψηλότερη για τις γυναίκες με χαμηλή
χοληστερίνη απ΄ ότι για τις γυναίκες με υψηλή χοληστερίνη (<a href="http://www.freeinquiry.gr/pro.php?id=1331">βιβλιογραφία</a>, σημ. 29).</span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;">Ο
dr. Gilles Dagenais και η ομάδα του στο Κεμπέκ μετά από παρακολούθηση
5000 υγιών μεσηλίκων ανδρών για 12 χρόνια κατέληξαν στο συμπέρασμα, ότι,
ενώ η υψηλή χοληστερίνη έχει μια ελαφρά σύνδεση με αυξημένο κίνδυνο για
άνδρες στις ΗΠΑ, δεν έχει τέτοια σύνδεση για άνδρες στον Καναδά (<a href="http://www.freeinquiry.gr/pro.php?id=1331">βιβλιογραφία</a>, σημ. 30). Και αυτό το εύρημα δεν ενισχύει τη θεωρία τής χοληστερίνης.</span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;">Ούτε
η χοληστερίνη τού αίματος είναι σημαντική για αυτούς πού έχουν ήδη μια
καρδιακή προσβολή. Για παράδειγμα, ο dr. Henry Shanoff και η ομάδα του
στο πανεπιστημιακό νοσοκομείο τού Toronto μελέτησαν 120 άνδρες δέκα
χρόνια μετά την ανάρρωσή τους από καρδιακή προσβολή και βρήκαν, ότι
αυτοί με την χαμηλή χοληστερίνη είχαν δεύτερη καρδιακή προσβολή τόσο
συχνά όσο αυτοί με την υψηλή χοληστερίνη (<a href="http://www.freeinquiry.gr/pro.php?id=1331">βιβλιογραφία</a>, σημ. 31).</span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;">Οι
μάορι, πολυνήσιοι που μετανάστευσαν στη Νέα Ζηλανδία μερικές
εκατοντάδες χρόνια πριν, σε αντίθεση με τους ιθαγενείς πολυνήσιους
πεθαίνουν πιο συχνά από καρδιακές προσβολές , αλλά αυτό συμβαίνει είτε η
χοληστερίνη τους είναι χαμηλή είτε είναι υψηλή (<a href="http://www.freeinquiry.gr/pro.php?id=1331">βιβλιογραφία</a>, σημ. 32)</span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;">Ο
dr. Dmitri Shestov από τη Ρωσική Ακαδημία Ιατρικών Επιστημών στο St.
Petesburg βρήκε, ότι στη Ρωσία η χαμηλή χοληστερίνη συνδέθηκε με
αυξημένο κίνδυνο για καρδιοπάθεια. Ο dr. Shestov και οι συνεργάτες του
ανέλυσαν επίσης την HDL και την LDL και βρήκαν, ότι τα χαμηλά επίπεδα
τής LDL συνδέθηκαν με αυξημένο κίνδυνο. Και αυτός ο αυξημένος κίνδυνος
δεν ήταν λόγω των χαμηλών επιπέδων της HDL. Στην πραγματικότητα, αυτοί
με τα χαμηλά επίπεδα τής LDL είχαν τα υψηλότερα επίπεδα τής HDL (<a href="http://www.freeinquiry.gr/pro.php?id=1331">βιβλιογραφία</a>, σημ. 33). Αυτό είναι μια απόδειξη, ότι ακόμα και η θεωρία, ότι η HDL είναι προστατευτική δεν ευσταθεί.</span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif; font-weight: bold;">Μύθος, ότι η χοληστερίνη μπλοκάρει τις αρτηρίες</span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;">Κατά
την επίσημη άποψη, όταν τα επίπεδα της χοληστερίνης είναι υψηλά, η
χοληστερίνη περνάει από το αίμα μέσω των τοιχωμάτων των αγγείων
σκληραίνοντας τις αρτηρίες. Όπως όμως θα δούμε, αυτή η άποψη δεν
ευσταθεί.</span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;">Το
1936, ο παθολόγος Kurt Lande και ο βιοχημικός Warren Sperry τού
Τμήματος Εγκληματολογικής Ιατρικής στο πανεπιστήμιο τής Ν. Υόρκης (<a href="http://www.freeinquiry.gr/pro.php?id=1331">βιβλιογραφία</a>,
σημ. 34), μελέτησαν μεγάλες ομάδες ατόμων, που είχαν πεθάνει από
βίαιους θανάτους. Προς έκπληξή τους δεν βρήκαν απολύτως καμμιά σχέση
μεταξύ τού ποσού τής χοληστερίνης στο αίμα και στο βαθμό τής
αθηροσκλήρωσης.</span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;">Ο dr. J. C. Paterson και η ομάδα του στον Καναδά, για πολλά χρόνια παρακολούθησαν περίπου 800 βετεράνους πολέμου (<a href="http://www.freeinquiry.gr/pro.php?id=1331">βιβλιογραφία</a>,
σημ. 35). Αυτοί οι άνδρες ήταν κλεισμένοι σε ένα νοσοκομείο. Κατά τη
διάρκεια των χρόνων, ο dr. Paterson και οι συνεργάτες του, ανέλυαν
τακτικά δείγματα αίματος από τους βετεράνους. Τα επίπεδα χοληστερίνης
ποίκιλλαν σημαντικά από τον έναν βετεράνο στον άλλο, αλλά για κάθε άτομο
ήταν σταθερά, έτσι ώστε για παράδειγμα, αυτοί που είχαν χαμηλή
χοληστερίνη στην αρχή τής μελέτης συνήθως είχαν χαμηλή χοληστερίνη πριν
πεθάνουν. Μια νεκροψία πραγματοποιήθηκε σε όλους τους βετεράνους που
πέθαναν και ένας αθηρωματικός δείκτης αποδόθηκε σε κάθε άτομο,
βασισμένος σε οπτική, μικροσκοπική και χημική ανάλυση τής καρδιακής
αρτηρίας και των κεντρικών αρτηριών. Ο dr. Paterson και οι συνεργάτες
του δεν βρήκαν καμμιά σύνδεση μεταξύ του αθηρωματικού δείκτη και των
επιπέδων χοληστερίνης τού αίματος. Οι ασθενείς με χαμηλή χοληστερίνη
είχαν τόση αρτηριοσκλήρωση όση και οι ασθενείς με υψηλή χοληστερίνη.</span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;"></span><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;">Στην πόλη Agra στην Ινδία ο dr. K. S. Mathur και οι συνεργάτες του (<a href="http://www.freeinquiry.gr/pro.php?id=1331">βιβλιογραφία</a>,
σημ. 36), μελέτησαν 200 ανθρώπους, που είχαν πεθάνει σε ατυχήματα χωρίς
κάποια προηγούμενη ασθένεια και δεν βρήκαν καμμιά σύνδεση μεταξύ των
τιμών χοληστερίνης και τού βαθμού αθηροσκλήρωσης. Αυτοί με τη χαμηλή
χοληστερίνη είχαν τόση αθηροσκλήρωση όση αυτοί, των οποίων η χοληστερίνη
ήταν υψηλή. </span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;">Ας
δούμε τι έχουν δείξει ορισμένες μελέτες αγγειογραφίας. Το 1973 ο Dr.
Charles Bemis μαζί με την ομάδα του στο νοσοκομείο Peter Bent Brigham
στη Βοστόνη μελέτησαν περίπου 70 ασθενείς (<a href="http://www.freeinquiry.gr/pro.php?id=1331">βιβλιογραφία</a>,
σημ. 37). Σε 24 ασθενείς η χοληστερίνη είχε μειωθεί περισσότερο από 25%
μεταξύ των δύο αγγειογραφιών. Ανάμεσα σε αυτούς τους 24 ασθενείς η
αθηροσκλήρωση είχε αυξηθεί σε 16, ενώ ήταν αμετάβλητη σε οκτώ. Σε 12
ασθενείς η χοληστερίνη είχε αυξηθεί, αλλά μόνο σε τέσσερεις από αυτούς
είχε αυξηθεί η αθηροσκλήρωση. </span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;">Ο
dr. Demetrios Kimbiris και η ομάδα του στη Φιλαδέλφεια βρήκαν, ότι η
χοληστερίνη ήταν ασήμαντη. Οι καρδιακές αρτηρίες των 17 από τους 25
ασθενών με υψηλή χοληστερίνη είχαν χειροτερέψει, αλλά είχαν επίσης
χειροτερέψει σε επτά από τους δέκα ασθενείς με χαμηλή χοληστερίνη (<a href="http://www.freeinquiry.gr/pro.php?id=1331">βιβλιογραφία</a>, σημ. 38).</span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;">Ο dr. Clarence Shub και οι συνεργάτες του στη Mayo Clinic (<a href="http://www.freeinquiry.gr/pro.php?id=1331">βιβλιογραφία</a>,
σημ. 39) βρήκαν, ότι η αθηροσκλήρωση είχε αυξηθεί σε όλους τους
ασθενείς, των οποίων η χοληστερίνη είχε μειωθεί περισσότερο από 60
mg/dl.</span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif; font-weight: bold;">Η υψηλή χοληστερίνη οδηγεί στη μακροζωία</span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;">Η
χοληστερίνη είναι ένα ζωτικό συστατικό τού σώματος. Χωρίς αυτήν
μπορούμε να αρρωστήσουμε χάνοντας τη μνήμη μας, αδυνατίζοντας το
ανοσοποιητικό μας σύστημα, διακυβεύοντας τα επίπεδα των ορμονών μας και
αυξάνοντας την πιθανότητα να υποφέρουμε από καρκίνο. Με άλλα λόγια, όσο
υψηλότερη είναι η χοληστερίνη μας τόσο περισσότερο θα ζήσουμε.</span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;">Αν
μειώσουμε τη χοληστερίνη, αυξάνουμε τις πιθανότητες να υποφέρουμε από
αρρυθμία. Ερευνητές στην Ιατρική Σχολή τού San Diego επισημαίνουν, ότι η
υψηλή χοληστερίνη σε άτομα άνω των 75 ετών είναι προστατευτική και όχι
βλαβερή κι ότι η χαμηλή χοληστερίνη είναι ένας παράγοντας κινδύνου για
καρδιακή αρρυθμία, την κύρια αιτία θανάτου, αν συμβεί έμφραγμα.</span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;">Η
αύξηση τής ολικής χοληστερίνης μπορεί να αυξήσει τη διάρκεια τής
λειτουργικής ζωής και να αποτρέψει τον καρκίνο. Το European Heart
Journal δημοσίευσε τα αποτελέσματα μιας τρίχρονης μελέτης, που
συμπεριλάμβανε 11.500 ασθενείς. Ο ερευνητής Behar και οι συνεργάτες του
βρήκαν, ότι στην ομάδα με τη χαμηλή χοληστερίνη (ολική χοληστερίνη κάτω
από 160 mg/dl) ο σχετικός κίνδυνος ήταν 2,27 φορές περισσότερο σε
σύγκριση με αυτούς με την υψηλή χοληστερίνη. Η πιο κοινή αιτία θανάτου
στην ομάδα με τη χαμηλή χοληστερίνη ήταν ο καρκίνος, ενώ ο κίνδυνος
θανάτου από καρδιοπάθεια ήταν ο ίδιος στις δυο ομάδες. Παλιότερη έρευνα
έχει δείξει υψηλότερη αύξηση στον καρκίνο τού πνεύμονα, όταν τα επίπεδα
τής ολικής χοληστερίνης διατηρήθηκαν κάτω από 170 mg/dl.</span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;">Οι
ηλικιωμένοι έχουν πολλά να κερδίσουν από την υψηλή χοληστερίνη. Το
Journal of the American Medical Association δημοσίευσε μια μελέτη με
τίτλο Cholesterol and Mortality. 30 years of follow-up from the
Framingham study (Χοληστερίνη και θνησιμότητα. 30 χρόνια συνεχούς
παρακολούθησης τής μελέτης Framingham). Αυτή η μελέτη έδειξε, ότι μετά
την ηλικία των 50 δεν υπάρχουν αυξημένα ολικά ποσοστά θανάτου
σχετιζόμενα με υψηλή χοληστερίνη. Υπήρχε ωστόσο άμεση σύνδεση μεταξύ
χαμηλών επιπέδων (ή μειωμένων επιπέδων) χοληστερίνης και αυξημένου
θανάτου. Συγκεκριμένα, οι ιατρικοί ερευνητές ανέφεραν, ότι τα ποσοστά
θανάτου από καρδιαγγειακή ασθένεια αυξήθηκαν 14% για κάθε πτώση 1 mg/dl
των επιπέδων ολικής χοληστερίνης τον χρόνο.</span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;">Οι
καρδιοπαθείς μπορούν να ωφεληθούν σημαντικά από την αύξηση των επιπέδων
χοληστερίνης. Το Journal of Cardiac Failure δημοσίευσε τα ευρήματα τού
Tamara και των συνεργατών του σε ένα άρθρο με τίτλο Low serum total
cholesterol is associated with marked increase in mortality in advanced
heart failure (Η χαμηλή ολική χοληστερίνη σχετίζεται με έντονη αύξηση
τής θνησιμότητας σε προχωρημένη καρδιακή ανεπάρκεια). Στην ανάλυσή τους
1134 ασθενών με καρδιοπάθεια βρήκαν, ότι η χαμηλή χοληστερίνη συνδέθηκε
με χειρότερα αποτελέσματα σε ασθενείς με καρδιακή ανεπάρκεια, ενώ η
υψηλή χοληστερίνη βελτίωσε τα ποσοστά επιβίωσης. Επιπρόσθετα, τα
ευρήματά τους έδειξαν, ότι η ανεβασμένη χοληστερίνη ανάμεσα στους
ασθενείς δεν συνδέθηκε με υπέρταση, διαβήτη ή καρδιαγγειακή ασθένεια.</span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;">Επίπεδα
ολικής χοληστερίνης 400 mg/dl είναι πιο ασφαλή από επίπεδα ολικής
χοληστερίνης 188 mg/dl ή χαμηλότερα. Το 2003, στο Journal of the
American Geriatrics Society, δημοσιεύτηκαν τα ευρήματα τού ερευνητή
Brescianini και των συνεργατών του. Μελετώντας τα επίπεδα ολικής
χοληστερίνης 3.295 συμμετεχόντων ηλικίας 65 ώς 84 ετών για μια
τετράχρονη περίοδο, συμπέραναν, ότι αυτοί με χαμηλά επίπεδα ολικής
χοληστερίνης (<189 mg/dl) ήταν σε μεγαλύτερο κίνδυνο να πεθάνουν,
ακόμα και όταν πολλοί σχετικοί παράγοντες είχαν ληφθεί υπ΄όψη. Το να
έχετε επίπεδα ολικής χοληστερίνης από 276 ώς 417 mg/dl ήταν καλύτερα
ταιριαστό για μακροζωία σε σχέση με το να έχετε επίπεδα ολικής
χοληστερίνης λιγότερα από 189 mg/dl. </span></span><span style="font-size: x-small;"><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /></span><span class="text01">ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ</span><br />
<span class="text01"> </span><span style="font-size: x-small;"><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-weight: bold;">1. </span>Behar
S. et al., Eur Heart J. 18, 52-59, 1997; Casiglia E., Eur J Epidemiol.
9, 577-586, 1993; Chyou PH., Eaker ED., Age Ageing 29, 69-74, 2000;
Forette B., et al., Lancet 1,868-1,870, 1989; Fried LP., et al., JAMA,
279, 582-592, 1998; Harris T., et al., J Clin Epidemiol 45, 595-601,
1992, Jonsson A., et al., Lancet 350, 1778-1779, 1997; Raiha I et al.,
Arterioscl Thromb Vasc Biol 17, 1224-1232, 1997, Rudman D., et al., J Am
Geriatr Soc 35, 496-502, 1987; Schatz IJ., et al., Lancet 358, 351-355,
2001; Schupf N et al., J Am Geriatr Soc 53, 219-226, 2005; Siegel D.,
et al., Am J Epidemiol 126, 385-399, 1987; Staessen J., et al., J
Hypertens 8, 755-761, 1990; Ulmer H., et al., J Womens Health 13, 41-53,
2004; Weverling-Rijnsburger AW., et al., Lancet 350, 1119-1123, 1997</span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-weight: bold;">2</span>. Krumholz HM et al., JAMA 272, 1335-1340, 1994</span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-weight: bold;">3.</span> Ravnskov U., QJM 96, 927-934, 2003</span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-weight: bold;">4.</span> Jacobs D et al., Circulation 86, 1046-1060, 1992</span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-weight: bold;">5.</span> Iribarren C., et al., Int J Epidemiol 26, 1191-1202, 1997; Iribarren C., et al., Epidemiol Infect 121, 335-347, 1198</span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-weight: bold;">6.</span> Bhakdi S., et al., J Biol Chem 258, 5899-5904, 1983</span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-weight: bold;">7.</span> Flegel WA., et al., Infect Immun 57, 2237-2245, 1989; Flegel WA., et al., Infect Immun 61, 5140-5146, 1993</span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-weight: bold;">8. </span>Muldoon MF., et al., Clin Immunol Immunopathol 84, 145-149, 1997</span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-weight: bold;">9. </span>Feingold KR., et al., Infect Immun 63, 2041-2046, 1995</span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-weight: bold;">10.</span> Netea MG., et al., J Clin Invest 97, 1366-1372, 1996</span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-weight: bold;">11.</span> http://www.fao.org/docrep/V4700E/V4700E0i.htm</span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-weight: bold;">12.</span>
Mann GV., Shaffer RD., Sandstead HH., Cardiovascular disease in the
Masai, Journal of Atherosclerosis Research 4, 289-312, 1964 Mann GV.,
Shaffer RD., Rich A., Physical fitness and immunity to heart disease in
Masai, The Lancet 2, 1308-1310, 1965 Mann GV., Shaffer R., Cholesteremia
in pregnant Masai women, Journal of the American Medical Association
197, 123-125, 1996 Mann GV., et al., Atherosclerosis in the Masai,
American Journal of Epidemiology 95, 26-37, 1972</span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-weight: bold;">13. </span>Sharper AG., Cardiovascular studies in the Samburu tribe of northern Kenya, American Heart Journal 63, 437-442, 1962</span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-weight: bold;">14. </span>Charters AD., Arya BP., Incidence of ischaemic heart disease among Indians in Kenya, The Lancet 1, 288-289, 1960</span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-weight: bold;">15.</span>
Malhotra SL., Epidemiology of ischaemic heart disease in India with
special reference to causation, British Heart Journal 29, 895-905, 1967</span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-weight: bold;">16.</span>
Shaper AG., Cardiovascular studies in the Samburu tribe of northern
Kenya, American Heart Journal 63, 437-442, 1962; Shaper AG., et al.,
Serum lipids in three nomadic tribes of northern Kenya, American Journal
of Clinical Nutrition 13, 135-146, 1963</span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-weight: bold;">17.</span>
Lapiccirella V., et al., Enquete clinique, biologique et
cardiographique parmi les tribus nomades de la Somalie qui se nourissent
seulement de lait, Bulletin of the World Health Organization 27,
681-697, 1962</span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-weight: bold;">18.</span>
Prior IA., et al., Cholesterol, coconuts and diet on Polynesian atolls:
a natural experiment: the Pukapuka and Tokelau Island studies, American
Journal of Clinical Nutrition 34, 1552-1561, 1981</span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif; font-weight: bold;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-weight: bold;">19. </span>Stanhope
JM, Shampson VM., Prior IAM., The Tokelau Island migrant study: serum
lipid concentrations in two environments, Journal of Chronic Disease 34,
45-55, 1980</span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-weight: bold;">20.</span>
Nichols AB., et al., Daily nutritional intake and serum lipid levels.
The Tecumseh study, American Journal of Clinical Nutrition 29,
1384-1392, 1976</span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-weight: bold;">21.</span>
Weidman WH., et al., Nutrient intake and serum cholesterol level in
normal children 6 to 16 years of age, Pediatrics 61, 354-359, 1978</span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-weight: bold;">22.</span> Morris JN et al., Diet and plasma cholesterol in 99 bank men, British Medical Journal 1, 571-576, 1963</span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-weight: bold;">23. </span>Kahn
HA., et al., Serum cholesterol: Its distribution and association with
dietary and other variables in a survey of 10,000 men, Israel Journal of
the Medical Sciences 5, 1117-1127, 1969</span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-weight: bold;">24.</span> New England Journal of Medicine 98, 317-323, 1978</span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-weight: bold;">25.</span>
Reiser R., The three weak links in the Diet-Heart disease connection,
Nutrition Today 14, 22-28, 1979, Slater et al., Nutr Report Inter 14,
249, 1975, Porter et al., American Journal of Clinical Nutrition 30,
490, 1960</span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-weight: bold;">26.</span> Enig M., Know your fats, 2000</span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-weight: bold;">27. </span>Krumholz
HM., et al., Lack of association between cholesterol and coronary heart
disease mortality and morbidity and all-cause mortality in persons
older than 70 years, Journal of the American Medical Association 272,
1335-1340, 1994</span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-weight: bold;">28.</span> Forette B., Tortrat D., Wolmark Y., Cholesterol as risk factor for mortality in elderly women, The Lancet 1, 868-870, 1989</span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-weight: bold;">29.</span> Jacobs D et al., Report of the conference on low blood cholesterol: Circulation 86, 1046-60, 1992</span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-weight: bold;">30.</span>
Dagenais GR., et al., Total and coronary heart disease mortality in
relation to major risk factors – Quebec cardiovascular study, Canadian
Journal of Cardiology 6, 59-65, 1990</span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-weight: bold;">31. </span>Shanoff
HM., Little JA., Csima A., Studies of male survivors of myocardial
infarction: XII. Relation of serum lipids and lipoproteins to survival
over a 10-year period, Canadian Medical Association Journal 103,
927-931, 1970</span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-weight: bold;">32.</span> Beaglehole R., et al., Cholesterol and mortality in New Zealand Maoris, British Medical Journal 1, 285-287, 1980</span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-weight: bold;">33. </span>Shestov
DB., et al., Increased risk of coronary heart disease death in men with
low total and low-density-lipoprotein cholesterol in the Russian Lipid
Research Clinics prevalence follow-up study, Circulation 88, 846-853,
1993</span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-weight: bold;">34.</span>
Lande KE., Sperry WM., Human atherosclerosis in relation to the
cholesterol content of the blood serum, Archives of Pathology 22,
301-312, 1936</span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-weight: bold;">35.</span>
Paterson JC., Armstrong R., Armstrong EC., Serum lipid levels and the
severity of coronary and cerebral atherosclerosis in adequately
nourished men 60 to 69 years of age, Circulation 27, 229-236, 1963</span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-weight: bold;">36.</span> Mathur KS., et al., Serum cholesterol and atherosclerosis in man, Circulation 23, 847-852, 1961</span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-weight: bold;">37.</span> Bemis CE., et al., Progression of coronary artery disease. A clinical arteriographic study, Circulation 47, 455-464, 1973</span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-weight: bold;">38.</span>
Kimbiris D., et al., Devolutionary pattern of coronary atherosclerosis
in patients with angina pectoris. Coronary arteriographic studies,
American Journal of Cardiology 33, 7-11, 1974</span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-weight: bold;">39.</span>
Shub C., et al., The unpredictable progression of symptomatic coronary
artery disease, Mayo Clinic Proccedings 56, 155-160, 1981</span></span><br />
<span class="text01"> </span><br />
<div style="text-align: right;">
<span style="font-size: x-small;"><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;"></span></span><span style="font-size: x-small;"><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-weight: bold;">Μάριος Δημόπουλος</span> </span></span></div>
<div style="text-align: right;">
<span style="font-size: x-small;"><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;">Clinical Nutritionist </span></span><br /><span style="font-size: x-small;"><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;">Fellow of the American Council of Applied Clinical Nutrition </span></span></div>
</div>
Μάριος Δημόπουλοςhttp://www.blogger.com/profile/11424198481994945581noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-5886372110242634336.post-68033192338412212582014-05-08T02:12:00.003-07:002014-05-08T02:12:55.784-07:00ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΑ ΤΑ ΦΑΡΜΑΚΑ ΜΕΙΩΣΗΣ ΤΗΣ ΧΟΛΗΣΤΕΡΙΝΗΣ<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<strong>Τεράστια τα κέρδη των φαρμακευτικών<br />από την κινδυνολογία για τη χοληστερίνη<br />και τις πωλήσεις των φαρμάκων που την μειώνουν,<br /> τα οποία όμως, παρουσιάζουν σοβαρότατες παρενέργειες...</strong><br />
<br />
<strong></strong><strong><strong></strong> Δημόπουλος Μάριος</strong><br />
<br />
<br />
<br />
<span style="font-size: x-small;"><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;">
Οι φαρμακευτικές εταιρείες έχουν καταφέρει με μεγάλη επιτυχία να
δημιουργήσουν κινδυνολογώντας ένα δήθεν πρόβλημα, τη χοληστερίνη, ενώ
παρέχουν μια εσφαλμένη λύση, τα φάρμακα μείωσης της χοληστερίνης, τις
στατίνες. Χειραγωγούμενοι γιατροί, συνεχώς κατεβάζουν τα επίπεδα τής
«φυσιολογικής/επιτρεπτής» χοληστερίνης. Αυτό σημαίνει, ότι οι
περισσότεροι άνθρωποι θα πρέπει να πάρουμε στατίνες, για να κατεβάσουμε
τα επίπεδα τής χοληστερίνης μας και να προστατευτούμε δήθεν από την
καρδιοπάθεια. </span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;">Οι
στατίνες όμως, αποδεικνύονται πολύ επικίνδυνες για την υγεία μας.
Μπορούν να προκαλέσουν τερατογένεση, θάνατο (μέσα από μια παρενέργεια
γνωστή ως ραβδομυόλυση), μυοπάθεια, αμνησία, βίαιη συμπεριφορά,
κατάθλιψη και αυτοκτονία, πολυνευροπάθεια, ανικανότητα, ηπατική βλάβη,
διαβήτη τύπου II, καρδιακή ανεπάρκεια και καρκίνο. </span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;">Πίσω
από όλα αυτά κρύβονται βέβαια, τεράστια οικονομικά συμφέροντα. Οι
στατίνες είναι τα φάρμακα με τις μεγαλύτερες πωλήσεις στην ιστορία. Τα
κέρδη των φαρμακευτικών έφτασαν -σύμφωνα με πρόσφατα δημοσιεύματα- τα 26
δισεκατομμύρια δολάρια. Η μετατροπή υγιών ανθρώπων σε ασθενείς,
αποδεικνύεται, ότι είναι ένα πολύ επικερδές επιχειρηματικό μοντέλο για
τις φαρμακοβιομηχανίες...</span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /></span><br />
<div style="text-align: right;">
<span style="font-size: x-small;"><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;"><img align="right" src="http://www.freeinquiry.gr/upload/files/611/statines/d.jpg" /></span></span><br /><br /><br /><br /></div>
<div style="text-align: right;">
<span style="font-size: x-small;"> <span style="color: #000066; font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif; font-style: italic;">Οι στατίνες παρουσιάζουν πάνω από 26 δισεκατομμύρια δολάρια πωλήσεις ετησίως.</span></span></div>
<span style="font-size: x-small;"><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;"><br /><br /><br /><span style="font-weight: bold;">Στατίνες και οικονομικά συμφέροντα</span></span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;">Οι
γιατροί συνεχώς κατεβάζουν τα επίπεδα τής «φυσιολογικής/επιτρεπτής»
χοληστερίνης. Έτσι, ενώ τα «φυσιολογικά» επίπεδα τής LDL θεωρούνται στα
100 με 115 mg/dl, νέες οδηγίες τα κατεβάζουν ακόμα πιο χαμηλά, στα 50 με
70 mg/dl. Αυτό σημαίνει, ότι οι περισσότεροι άνθρωποι θα πρέπει να
πάρουμε στατίνες, για να κατεβάσουμε τα επίπεδα τής χοληστερίνης μας και
να προστατευτούμε από την καρδιοπάθεια. Πίσω από αυτές τις οδηγίες
όμως, κρύβονται τεράστια οικονομικά συμφέροντα. </span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;">Ας
δούμε τι αποκαλύπτει ένα δημοσίευμα τής Washington Post, το οποίο
υπογράφει ο Jerome Kassirer, εκδότης τού New England Journal of Medicine
και καθηγητής στο Tufts University School of Medicine: «<span style="font-style: italic;">Το NCEP </span>(σ.σ. National Cholesterol Education Program), <span style="font-style: italic;">τμήμα τού</span> NIH (National Institute of Health), <span style="font-style: italic;">αποκάλυψε
σκληρότερες οδηγίες για τα επίπεδα τής χοληστερίνης, οδηγίες τόσο
αυστηρές, που εκατομμύρια αμερικάνοι ευρισκόμενοι σε κίνδυνο για
καρδιοπάθεια, θα πρέπει να πάρουν στατίνες, για να φτάσουν τα νέα
χαμηλότερα όρια. Αυτό, που το NCEP δεν αποκάλυψε ήταν, ότι τα
περισσότερα μέλη τού πάνελ, που βοήθησαν να γραφτούν οι συστάσεις, είχαν
οικονομικούς δεσμούς με τις φαρμακευτικές εταιρείες, που προσδοκούσαν
τεράστια κέρδη από την αυξημένη χρήση στατινών.</span></span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;"> </span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;"></span></span><span style="font-size: x-small;"><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;">»</span></span><span style="font-size: x-small;"><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-style: italic;">Επικριτές,
αμέσως διαμαρτυρήθηκαν για τους κρυφούς οικονομικούς δεσμούς και
ζήτησαν να αποκαλυφθεί η αλήθεια. Μέσα στις επόμενες ημέρες, οι
σπόνσορες των οδηγιών -το NIH, η AHA (American Heart Association) και το
ACC (American College of Cardiology)- δημοσίευσαν τις αποκαλύψεις στην
ιστοσελίδα τού NCEP. Η έκταση των συνδέσεων ήταν εντυπωσιακή: από τα
εννέα μέλη τού πάνελ, που έγραψαν τις οδηγίες, τα έξι είχαν
επιχορηγήσεις έρευνας από τουλάχιστον τρεις και σε μερικές περιπτώσεις
από όλες τις πέντε εταιρείες παρασκευής στατινών. Μόνο ένα μέλος δεν
είχε καθόλου οικονομικούς δεσμούς… Αυτό δεν φάνηκε τόσο καλό κι έτσι
μετά από μια ημέρα ή περισσότερο, ένα άλλο σημείωμα εμφανίστηκε στην
ιστοσελίδα, προσπαθώντας να κάνει τις οδηγίες να φαίνονται πιο
αξιόπιστες</span>.»</span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;">Αυτό
σημαίνει επιστήμη! Καταλάβατε λοιπόν τι παιχνίδι παίζεται; Οι
φαρμακευτικές εταιρείες προκαλούν φόβο για τη χοληστερίνη και βάζουν
τους χειραγωγούμενους γιατρούς να χαμηλώνουν τα φυσιολογικά επίπεδά της,
ώστε όλοι μας να γίνουμε πελάτες των φαρμακευτικών εταιρειών και να
παίρνουμε στατίνες, για να μειώσουμε τη χοληστερίνη.</span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif; font-weight: bold;">Τεράστια τα κέρδη των φαρμακευτικών</span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif; font-weight: bold;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;">Οι
στατίνες, εμπορικά είναι γνωστές ως Atorvastatin (Lipitor), Fluvastatin
(Lescol), Lovastatin (Mevacor), Pravastatin (Pravachol), Simvastatin
(Zocor) και Rosuvastatin (Crestor). Σύμφωνα με την American Heart
Association, πάνω από 105 εκατομμύρια αμερικανοί έχουν επίπεδα ολικής
χοληστερίνης 200 mg/dl ή υψηλότερα. Για τη φαρμακευτική βιομηχανία αυτό
αντιστοιχεί σε 105 εκατομμύρια δυνητικούς πελάτες.</span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;">Με
σκοπό το χρηματικό κέρδος οι φαρμακοβιομηχανίες έχουν εκτοξεύσει μια
τεράστια καμπάνια φόβου για τη χοληστερίνη. Αυτή η καμπάνια έχει πείσει
όλο τον κόσμο, ότι η LDL είναι κακή κι ότι τα ολικά επίπεδα χοληστερίνης
πρέπει να παραμένουν κάτω από 200 mg/dl για την πρόληψη τής
καρδιοπάθειας.</span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;"> </span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;">Οι
επαγγελματίες κινδυνολόγοι τού NCEP, έχουν καταφέρει με μεγάλη επιτυχία
να δημιουργήσουν ένα δήθεν πρόβλημα, τη χοληστερίνη, ενώ παρέχουν μια
εσφαλμένη λύση, τα φάρμακα μείωσης της χοληστερίνης γνωστά ως φιμπράτες
και τη νεότερη τάξη φαρμάκων γνωστή ως στατίνες. Η μετατροπή υγιών
ανθρώπων σε ασθενείς, αποδεικνύεται, ότι είναι ένα πολύ επικερδές
επιχειρηματικό μοντέλο για τις φαρμακοβιομηχανίες.</span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;">Οι
στατίνες είναι τα φάρμακα, που παρουσιάζουν τις μεγαλύτερες πωλήσεις
στην ιστορία. Τα φάρμακα μείωσης τής χοληστερίνης έφτασαν στις 12,5
δισεκατομμύρια δολάρια πωλήσεις το 2002. Το 2004 το Lipitor έγινε το
πρώτο συνταγογραφόμενο φάρμακο, που έκανε περισσότερο από 10
δισεκατομμύρια ετήσιες πωλήσεις. Σήμερα, το Forbes Magazine, μας λέει,
ότι οι στατίνες παρουσιάζουν 26 δισεκατομμύρια πωλήσεις.</span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif; font-weight: bold;">Σοβαρές οι παρενέργειες των στατινών</span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;">Τα
φάρμακα, που επεμβαίνουν στις φυσιολογικές σωματικές λειτουργίες,
συνήθως έχουν παρενέργειες. Αυτό συμβαίνει και με τις στατίνες. Οι
φαρμακοβιομηχανίες στατινών προσπαθούν να μας πείσουν, ότι οι
παρενέργειες των στατινών είναι σπάνιες και ήπιες κι αυτό είναι φυσικό
να το κάνουν, διότι από τα φάρμακα αυτά έχουν μεγάλα κέρδη. Αυτά τα
φάρμακα δίνονται σε εκατομμύρια ανθρώπους για μια ολόκληρη ζωή. Αρκεί να
αναφέρουμε, ότι το 2002, τα κέρδη τής Pfizer από την Atorvastatin ήταν 9
δισεκατομμύρια δολάρια μόνο στις ΗΠΑ.</span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;">Σύμφωνα
με το BMJ (British Medical Journal), από 164 δοκιμές στατινών μόνο οι
48 ανέφεραν τον αριθμό των συμμετεχόντων και μία ή περισσότερες
παρενέργειες, που προκλήθηκαν από το φάρμακο. <sup>(1)</sup> Μα είναι
ιατρική αυτό; Υποτίθεται, ότι η ιατρική φροντίζει για την υγεία των
ανθρώπων, αλλά τελικά φαίνεται, ότι η ιατρική είναι υποχείριο των
φαρμακευτικών εταιρειών.<br /></span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;"><img align="left" src="http://www.freeinquiry.gr/upload/files/611/statines/a.jpg" /></span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="color: #000066; font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif; font-style: italic;"><br /><br /><br />Εκατομμύρια
άνθρωποι σε όλο τον κόσμο λαμβάνουν στατίνες, για να μειώσουν τη
χοληστερίνη. Οι στατίνες όμως, προκαλούν σοβαρές παρενέργειες.</span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif; font-weight: bold;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif; font-weight: bold;">Τερατογενέσεις</span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;">Οι
στατίνες αντεδείκνυνται στην εγκυμοσύνη, διότι δεν έχουν ελεγχθεί σε
έγκυες γυναίκες. Έτσι, οι εταιρείες φαρμάκων αναγράφουν, ότι το φάρμακο
αντεδείκνυνται στην εγκυμοσύνη, για να είναι ασφαλείς. Υπάρχουν όμως
δεδομένα, που δείχνουν, ότι οι στατίνες προκαλούν ανωμαλίες εμβρύου. Τον
Απρίλιο τού 2004, ένα άρθρο δημοσιεύτηκε στο New England Journal of
Medicine με τίτλο: «Central nervous system and limb anomalies in case
reports of first trimester statin exposure.» Καθώς οι στατίνες
αντεδείκνυνται στην εγκυμοσύνη, δεν υπήρχαν πολλά δεδομένα. Κατάφεραν
όμως να βρουν 178 περιπτώσεις. Αυτός ο αριθμός μειώθηκε μέσα από
ξαφνικές αποβολές και απώλεια παρακολούθησης σε ένα τελικό αριθμό 52
επιβεβαιωμένων περιπτώσεων. Από αυτές τις 52 υπήρχαν 20 αναφορές για
δυσμορφία, όπως σοβαρές ανωμαλίες τού νευρικού συστήματος, μονόπλευρες
ελλείψεις άκρων, σύνθετες ανωμαλίες κατωτέρων άκρων και πολλά άλλα. </span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;">Προκαλούν
λοιπόν οι στατίνες τερατογένεση; 20 σοβαρές ανωμαλίες εμβρύου σε 52
παιδιά είναι ένας εξαιρετικά σοβαρός αριθμός. Η μελέτη αυτή από μόνη της
αποτελεί απόδειξη, ότι οι στατίνες είναι επικίνδυνες στην εγκυμοσύνη
και προκαλούν σοβαρές ανωμαλίες εμβρύου, μια πεποίθηση, που ενισχύεται
από το γεγονός, ότι οι ανωμαλίες ταιριάζουν με τις γνωστές επιδράσεις
τής αναστολής σύνθεσης χοληστερίνης στο έμβρυο.</span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;">Όμως
και αυτό το αρνούνται οι φαρμακευτικές εταιρείες. Απλώς λένε, ότι τα
φάρμακα αυτά δεν έχουν ελεγχθεί στην εγκυμοσύνη. Δεν αναφέρουν, ότι
μπορεί να προκαλέσουν τερατογένεση.</span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif; font-weight: bold;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif; font-weight: bold;">Οι στατίνες μπορεί να σας σκοτώσουν</span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;">Οι
στατίνες μπορούν να προκαλέσουν το θάνατο σε ανθρώπους. Αυτό μπορούν να
το κάνουν μέσα από μια παρενέργεια γνωστή ως ραβδομυόλυση, που είναι η
διάλυση τού σκελετικού μυός. Βασικά, οι μύες διαλύονται, τα παραπροϊόντα
από αυτή τη διαδικασία καταστρέφουν τα νεφρά και μπορεί να επέλθει ο
θάνατος από νεφρική ανεπάρκεια. Αυτό βέβαια, δεν είναι συνηθισμένο.</span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;">Σύμφωνα με μια αναφορά, στις ΗΠΑ υπήρχαν μόνο 871 αναφορές ραβδομυόλυσης με στατίνες, 38 από τις οποίες ήταν θανατηφόρες. </span><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;">Λίγα
χρόνια μετά την εισαγωγή τής στατίνης Baycol τής Bayer, 50 ασθενείς,
που πήραν το φάρμακο, αναφέρθηκε, ότι έχουν πεθάνει από νεφρική
ανεπάρκεια και η Bayer αναγκάστηκε να το αποσύρει από την αγορά. Σύμφωνα
με μια πιο πρόσφατη αναφορά τής Bayer, περισσότεροι από 100 ασθενείς
είχαν πεθάνει από νεφρική ανεπάρκεια. Ο αριθμός των ασθενών, που ήταν σε
θεραπεία διάλυσης ή έχουν μεταμόσχευση νεφρού λόγω αυτής τής
παρενέργειας είναι άγνωστος.</span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br /></span><div style="text-align: right;">
<span style="font-size: x-small;"><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;"><img align="right" src="http://www.freeinquiry.gr/upload/files/611/statines/c.jpg" /></span></span></div>
<div style="text-align: right;">
<span style="font-size: x-small;"><span style="color: #000066; font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif; font-style: italic;"><br /><br /><br /><br /><br /><br />Παγκόσμια προπαγάνδα για τις στατίνες. Προσπαθούν να μας πείσουν, ότι οι στατίνες αποτελούν τη λύση για την υψηλή χοληστερίνη.</span></span></div>
<span style="font-size: x-small;"><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;"><br />Έχετε
ποτέ ακούσει, ότι οι στατίνες μπορεί να σας σκοτώσουν; Η απάντηση είναι
πιθανόν όχι. Για σκεφτείτε τι θα γινόταν αν μια φυτική ουσία, μια
βιταμίνη ή ένα βότανο, που μπορούσε να μειώσει τη χοληστερίνη, είχε ως
παρενέργεια, έστω και σπάνια, να προκαλέσει τον θάνατο σε ανθρώπους.
Γιατί λοιπόν δεν έχετε ακούσει για αυτή την παρενέργεια των στατινών;
Άρα ως εδώ έχουμε δύο σοβαρές παρενέργειες, που δεν έχετε ακούσει:
τερατογένεση και ραβδομυόλυση, που μπορεί να προκαλέσει το θάνατο. Ας
προχωρήσουμε όμως και με άλλες παρενέργειες.</span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif; font-weight: bold;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif; font-weight: bold;">Μυοπάθεια</span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;">Το
μεγάλο πρόβλημα με τις στατίνες δεν είναι ότι σκοτώνουν λίγες
εκατοντάδες ανθρώπους, αλλά, ότι δημιουργούν μια τεράστια γκάμα από
ανεπιθύμητες ενέργειες, πολλές από τις οποίες περνάνε απαρατήρητες.
Αισθάνεστε κουρασμένοι; Νιώθετε μυικούς πόνους; Ακόμα κι αν υποφέρετε
από μια ολοκληρωμένη παρενέργεια, οι περισσότεροι γιατροί αρνούνται να
δεχθούν, ότι αυτό μπορεί πιθανόν να έχει να κάνει με τις στατίνες που
παίρνετε.</span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;">Αν
και η ραβδομυόλυση είναι σπάνια, οι μυικοί πόνοι και η μυική αδυναμία
είναι σχετικά συχνοί με τη χρήση στατινών. Οι στατίνες μπλοκάρουν ένα
ένζυμο, που είναι απαραίτητο για την παραγωγή τής Mevalonate, που
αποτελεί το δομικό λίθο όχι μόνο για τη χοληστερίνη, αλλά επίσης για ένα
συστατικό, που ονομάζεται συνένζυμο Q10. Αυτό το συστατικό βρίσκεται
στα μιτοχόνδρια των κυττάρων μας. Δεν παράγεται ενέργεια χωρίς αυτό το
ζωτικό μόριο και η σημασία του είναι μεγάλη για τα μυικά κύτταρα. Και τα
μυικά παράπονα είναι η πιο συχνή παρενέργεια από θεραπεία με στατίνες. </span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;">Η
επίσημη άποψη είναι, ότι περίπου 1% των ανθρώπων, που παίρνουν
στατίνες, θα υποφέρουν από μυικό πόνο ή αδυναμία. Ωστόσο, υπάρχουν
δεδομένα, που δείχνουν, ότι ο αριθμός των ανθρώπων πρέπει να είναι πολύ
μεγαλύτερος. Ο dr. James K. Liao, διευθυντής τού τμήματος μυικής
ιατρικής έρευνας στο Brigham & Women’s Hospital στη Βοστόνη και
μεγάλος υποστηρικτής των στατινών, πιστεύει, ότι οι μυικοί πόνοι είναι
πολύ περισσότερο κοινοί και συμβαίνουν στο 15 με 20% των ασθενών του.</span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><img align="left" src="http://www.freeinquiry.gr/upload/files/611/statines/e.jpg" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;"></span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="color: #000066; font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif; font-style: italic;"><br /><br />Οι
στατίνες είναι επικίνδυνες για την υγεία σας. Μπορούν να προκαλέσουν
τερατογένεση, θάνατο (μέσα από μια παρενέργεια γνωστή ως ραβδομυόλυση),
μυοπάθεια, αμνησία, βίαιη συμπεριφορά, κατάθλιψη και αυτοκτονία,
πολυνευροπάθεια, ανικανότητα, ηπατική βλάβη, διαβήτη τύπου II, καρδιακή
ανεπάρκεια και καρκίνο.</span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;"><br />Μια
ερευνητική ομάδα στην Αυστρία, αποφάσισε να αναλύσει 111 ανθρώπους με
οικογενειακή υπερχοληστερολαιμία, που είχαν μπει σε θεραπεία με στατίνες
και δεν παραπονέθηκαν για παρενέργειες. Οι ερευνητές ήθελαν να μάθουν
αν υπήρχαν σημάδια μυικής βλάβης. Χρησιμοποίησαν ένα τεστ για εντοπισμό
οξειδωτικής βλάβης και βρήκαν, ότι 11 από τους ασθενείς είχαν σημαντικά
βιοχημικά σημάδια οξειδωτικής βλάβης στους μύες τους. </span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;">Η
ίδια ομάδα αυστριακών ερευνητών ανακάλυψε, ότι τα σχετιζόμενα με
στατίνες μυικά προβλήματα είναι πολύ πιο πιθανό να συμβούν σε αυτούς,
που κάνουν πολύ άσκηση. Εξέτασαν μια ομάδα επαγγελματιών αθλητών με
οικογενειακή υπερχοληστερολαιμία και βρήκαν, ότι μόνο 20% από αυτούς
μπορούσαν να ανεχθούν τη χρήση στατινών χωρίς να υποφέρουν από μυικούς
πόνους και αδυναμία. <sup>(2)</sup></span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;">Ο
dr. Peter Langsjoen και η ομάδα του από το East Texas Medical Center
βρήκαν, ότι περισσότεροι από τους μισούς από 50 ασθενείς με
καρδιοπάθεια, που ήταν σε θεραπεία με στατίνη, είχαν μυικά προβλήματα,
τα οποία εξαφανίστηκαν στους περισσότερους από αυτούς, όταν σταμάτησαν
να παίρνουν το φάρμακο. <sup>(3)</sup></span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif; font-weight: bold;">Αμνησία</span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;">Μια
άλλη παρενέργεια των στατινών είναι, ότι μπορεί να προκαλέσουν αμνησία
και γενικότερα προβλήματα μνήμης. Φυσικά, οι φαρμακευτικές εταιρείες
αρνούνται να παραδεχτούν, ότι τα φάρμακά τους προκαλούν μια τόσο σοβαρή
παρενέργεια.</span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;">Ας
δούμε την περίπτωση ενός γιατρού στις ΗΠΑ, που ονομάζεται Duane
Graveline. Είναι οικογενειακός γιατρός, αλλά έχει επίσης εκπαιδευτεί ως
αστροναύτης στη NASA. Μερικά χρόνια πριν, βρέθηκε, ότι είχε υψηλά
επίπεδα χοληστερίνης κι άρχισε θεραπεία με στατίνη. Μετά από λίγο καιρό
υπέφερε από ένα συνταρακτικό επεισόδιο απώλειας μνήμης κι έτσι σταμάτησε
να παίρνει στατίνη. Δεν είχε επιπλέον προβλήματα τον επόμενο χρόνο και
έτσι ο γιατρός του τον έπεισε να ξαναρχίσει τη στατίνη. Σύντομα, άρχισε
να υποφέρει από μια πιο σοβαρή απώλεια μνήμης κατά τη διάρκεια τής
οποίας γύρισε στα εφηβικά του χρόνια ανίκανος να θυμηθεί, ότι είχε
εκπαιδευτεί ως γιατρός. Αφού επανάκτησε τη μνήμη του, προβληματίστηκε
τόσο από όλο το επεισόδιο, ώστε αποφάσισε να σταματήσει να παίρνει
στατίνες. </span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;">Η
διάγνωση των θεραπόντων γιατρών ήταν καθολική αμνησία άγνωστης αιτίας.
Αρνούνταν να δεχτούν την πιθανότητα, ότι η στατίνη μπορούσε να είναι η
αιτία. Έτσι, ο dr. Graveline δημοσίευσε μια επιστολή στην ιστοσελίδα,
που ονομαζόταν People’s Pharmacy ρωτώντας, αν κάποιος άλλος, που έπαιρνε
στατίνες, είχε υποφέρει από το ίδιο πράγμα. Αμέσως κατακλύστηκε από
εκατοντάδες περιπτώσεις από ασθενείς, που περίγραφαν μια μεγάλη ποικιλία
νοητικών παρενεργειών από αμνησία και σοβαρή απώλεια μνήμης μέχρι
σύγχυση και αποπροσανατολισμό, όλα συνδεόμενα με τις στατίνες,
περισσότερο με την Atorvastatin. Η απάντηση τής συμβατικής ιατρικής
κοινότητας ήταν, ότι οι στατίνες είναι ασφαλείς και έχουν πολύ λίγες
παρενέργειες. </span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif; font-weight: bold;">Βίαιη συμπεριφορά, κατάθλιψη, αυτοκτονία</span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;">Από
τις αρχές της δεκαετίας τού ΄60, αναγνωρίστηκε, ότι οι άνθρωποι που
έπαιρναν φάρμακα για τη μείωση τής χοληστερίνης, είχαν την τάση να
πεθαίνουν πιο συχνά από βίαιους θανάτους, ατυχήματα, αυτοκτονίες κι άλλα
παρόμοια. Αυτά είχαν θεωρηθεί τότε συμπτωματικά ευρήματα, διότι κανένας
δεν μπορούσε να καταλάβει πώς ένα χαμηλό επίπεδο χοληστερίνης μπορεί να
συνδέεται με βίαιους θανάτους. </span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;">Πριν
τριάντα χρόνια κανένας δεν ήξερε, ότι η χοληστερίνη έχει να κάνει με τη
λειτουργία τού εγκεφάλου. Αυτό, παρά το γεγονός, ότι ο εγκέφαλος
περιέχει 25% τού συνολικού ποσού χοληστερίνης στο σώμα και 2% τού
συνολικού βάρους τού εγκεφάλου είναι χοληστερίνη. Ωστόσο, έχει πρόσφατα
ανακαλυφθεί, ότι αν θέλουμε ο εγκέφαλος να λειτουργήσει, χρειάζεται
χοληστερίνη. (Διαβάστε στην «<span style="color: #660000; font-weight: bold;">Ελεύθερη Έρευνα</span>»: <a href="http://www.freeinquiry.gr/pro.php?id=2485">Χοληστερίνη: Μια σύγχρονη ιατρική απάτη</a>.)</span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;">Μια
ομάδα ερευνητών με επικεφαλής τον dr. Frank Pfrieger εξέταζαν τη
λειτουργία των νευρογλοιακών κυττάρων στον εγκέφαλο. Ήταν γνωστό, ότι
αυτά τα κύτταρα έχουν έναν σημαντικό ρόλο στη λειτουργία των συνάψεων
(των συνδέσεων μεταξύ των νευρώνων). Ήταν επίσης γνωστό, ότι τα
νευρογλοιακά κύτταρα απελευθερώνουν ένα συστατικό, το οποίο επιτρέπει
τις συνάψεις να σχηματιστούν και να λειτουργήσουν. Χωρίς αυτό το
συστατικό ο εγκέφαλός μας θα ήταν σχεδόν εντελώς άχρηστος. Και ποιο
είναι αυτό το θαυματουργό συστατικό; Οι ερευνητές πρότειναν, ότι είναι η
χοληστερίνη. </span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;">Ίσως
γνωρίζετε τι είναι η σεροτονίνη. Τα χαμηλά επίπεδα σεροτονίνης είναι
μια από τις κύριες εγκεφαλικές ανωμαλίες, που σχετίζονται με την
κατάθλιψη. Και τι δουλειά έχει η σεροτονίνη με τη χοληστερίνη; Εκτός από
τη σημαντική λειτουργία τής χοληστερίνης στον σχηματισμό συνάψεων έχει
τώρα βρεθεί, ότι τα χαμηλά επίπεδα χοληστερίνης μειώνουν τα επίπεδα
σεροτονίνης στον εγκέφαλο. </span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;">Η
χαμηλή σεροτονίνη έχει επίσης συνδεθεί με βία και επιθετικότητα. Μια
ομάδα ερευνητών με επικεφαλής τον Jian Zhang εξέτασαν τη σύνδεση μεταξύ
των χαμηλών επιπέδων χοληστερίνης και τής ιστορίας σχολικής βίας. Οι
ερευνητές συμπέραναν, ότι «<span style="font-style: italic;">ανάμεσα στα
μη αφρικανικής καταγωγής παιδιά στην Αμερική, η χαμηλή ολική
χοληστερίνη συνδέεται με σχολική βία και αποβολή κι ότι η χαμηλή ολική
χοληστερίνη μπορεί να είναι ένας παράγοντας κινδύνου για επιθετικότητα.
Τα αποτελέσματα τής μελέτης αυτής είναι σύμφωνα με την πλειονότητα των
προηγούμενων μελετών, που εξέταζαν τις σχέσεις μεταξύ χαμηλής
χοληστερίνης και διάφορων μορφών επιθετικότητας στους ενήλικες</span>».</span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;">Το
Royal College of Psychiatry, δημοσίευσε μια μελέτη, που εξέταζε το ρόλο
τής χοληστερίνης στην κατάθλιψη και την αυτοκτονία. Ο τίτλος τής
μελέτης ήταν «Low cholesterol may indicate risk of suicide» (Η χαμηλή
χοληστερίνη ίσως δείχνει κίνδυνο αυτοκτονίας). Η χαμηλή χοληστερίνη
μπορεί με κάποιο τρόπο να επιδρά στη λειτουργία τού κεντρικού νευρικού
συστήματος. </span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;">Θεωρείται,
ότι η χοληστερίνη μπορεί να επιδράσει στη σεροτονίνη, ένα
νευροδιαβιβαστή στον εγκέφαλο, τα χαμηλά επίπεδα τού οποίου συνδέονται
-όχι μόνο με κατάθλιψη και αυτοκτονία, αλλά επίσης- με επιθετικότητα και
παρορμητικότητα. </span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;">Σε
μια επιθεώρηση δοκιμών, που έγιναν πριν την εισαγωγή των στατινών, ο
Matthew Muldoon και η ομάδα του από το πανεπιστήμιο τού Pittsburgh στην
Pensylvania βρήκαν, ότι ένας μεγάλος αριθμός θεραπευμένων ατόμων πέθαναν
από βία ή αυτοκτονία. <sup>(4)</sup> Επίσης, επισήμαναν, ότι υπάρχει
χαμηλή χοληστερίνη συχνότερα σε εγκληματίες και σε ανθρώπους με
ασθένειες βίας ή επιθετική συμπεριφορά.</span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;">Ο
David Horrobin, πρώην εκδότης τού Medical Hypotheses, έγραψε, ότι οι
πιο σοβαρές συνέπειες των μέτρων μείωσης τής χοληστερίνης δεν είναι
εμφανείς. Αν χαμηλά επίπεδα χοληστερίνης προκαλούν βία και κατάθλιψη,
τότε η επέμβαση για μείωση τής χοληστερίνης σε μεγάλη κλίμακα θα
μπορούσε να οδηγήσει σε μια γενική στροφή σε πιο βίαια πρότυπα
συμπεριφοράς. Η αυξημένη αυτή βία έχει ως αποτέλεσμα περισσότερη
επιθετικότητα στη δουλειά και στην οικογένεια, περισσότερη παιδική
κακομεταχείριση και περισσότερο ξυλοδαρμό γυναικών. Τέτοια γεγονότα δεν
καταγράφονται στις δοκιμές. </span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;">Τα
συμπεράσματα τού Muldoon και των συνεργατών του ενισχύθηκαν από μια
σουηδική έρευνα περισσότερων από 50.000 ατόμων, που παρακολουθήθηκαν για
20 χρόνια. <sup>(5)</sup> Κατά τη διάρκεια των έξι πρώτων χρόνων,
διαπράχθηκαν πέντε φορές περισσότερες αυτοκτονίες από αυτούς, των οποίων
η χοληστερίνη ήταν χαμηλή σε σύγκριση με αυτούς, των οποίων η
χοληστερίνη ήταν υψηλή.</span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;">Στη
μελέτη Framingham, αυτοί, των οποίων η χοληστερίνη ήταν χαμηλότερη,
είχαν χαμηλότερο βαθμό προσοχής, συγκέντρωσης και ευχέρειας λόγου από
τους άλλους. <sup>(6)</sup></span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;">Η
Beatrice Golomb, καθηγήτρια ιατρικής στο πανεπιστήμιο τής California
στο San Diego, έχει αφιερώσει πολύ από τις έρευνές της στις παρενέργειες
των στατινών και είναι η πιο καλά πληροφορημένη ερευνήτρια σε αυτό τον
τομέα. Σε μια σχολαστική ανάλυση όλων των προηγούμενων μελετών σε αυτό
το θέμα συμπέρανε, ότι η σύνδεση είναι αιτιολογική κι ότι ο κίνδυνος τής
πρόκλησης βίαιης συμπεριφοράς πρέπει να λαμβάνεται υπ΄ όψη πριν οι
γιατροί συμβουλέψουν μέτρα μείωσης τής χοληστερίνης. <sup>(7)</sup>
Ανέφερε επίσης ασθενείς με σοβαρή ευερεθιστότητα στη θεραπεία στατινών.
Όλοι αυτοί ξαναβρήκαν τη φυσική τους, πιο υπομονετική προσωπικότητα μετά
τη διακοπή τής θεραπείας και τα συμπτώματα επανεμφανίστηκαν, όταν
ξανάρχισαν τη θεραπεία με τα φάρμακα. <sup>(8)</sup></span></span><br />
<br />
<span style="font-size: x-small;"><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;"><sup> </sup></span></span><span style="font-size: x-small;"><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;"><sup><span style="font-size: x-small;"><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-weight: bold;">Πολυνευροπάθεια</span></span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;">Η
πολυνευροπάθεια, γνωστή επίσης ως περιφερική νευροπάθεια,
χαρακτηρίζεται από δυσκολία στο περπάτημα, δυσκολία στη χρήση των
βραχιόνων, των χεριών και των ποδιών, αλλαγές αίσθησης (συνήθως στους
βραχίονες, στα χέρια και στα πόδια), όπως πόνο, κάψιμο, τσούξιμο,
μούδιασμα και μειωμένη αίσθηση, δυσκολία στην κατάποση, απώλεια
λειτουργίας μυών ή αίσθησης στους μύες, πόνο στις αρθρώσεις, βραχνάδα ή
αλλαγές στη φωνή και κόπωση.</span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;">Ερευνητές,
που μελέτησαν μισό εκατομμύριο ανθρώπους στη Δανία, βρήκαν, ότι αυτοί
που πήραν στατίνες ήταν σημαντικά πιο πιθανό να αναπτύξουν
πολυνευροπάθεια. Σε μια μελέτη, που δημοσιεύτηκε στο American Academy of
Neurology, οι ερευνητές βρήκαν, ότι οι ασθενείς που θεραπεύτηκαν με
στατίνες για δύο ή περισσότερα χρόνια είχαν 2.640% αύξηση στον κίνδυνο
ιδιοπαθούς (που προκαλείται από ένα φάρμακο) πολυνευροπάθειας.</span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif; font-weight: bold;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif; font-weight: bold;">Ανικανότητα</span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;">Στο
St. Thomas Hospital στο Λονδίνο, ο dr. Anthony Wierbicki και η ομάδα
του ρώτησαν άνδρες καρδιοπαθείς, που επρόκειτο να ξεκινήσουν θεραπεία με
στατίνη, για τις σεξουαλικές τους λειτουργίες. Μετά από λίγους μήνες
θεραπείας με στατίνη ένας στους πέντε ασθενείς σημείωσε σημαντική πτώση
τής σεξουαλικής του ικανότητας.</span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif; font-weight: bold;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif; font-weight: bold;">Ηπατική βλάβη</span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;">Η
ηπατική βλάβη είναι πολύ συχνή αν και όχι σοβαρή. Κυρίως παίρνει τη
μορφή ανεβασμένων επιπέδων ένζυμων ήπατος στην κυκλοφορία τού αίματος.
Αυτά φεύγουν, όταν σταματάτε να παίρνετε τις στατίνες. Έχουν υπάρξει
περιπτώσεις ηπατικής ανεπάρκειας από στατίνες, αλλά αυτές είναι σχετικά
σπάνιες.</span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif; font-weight: bold;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif; font-weight: bold;">Καρκίνος</span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;">Οι
ερευνητές Thomas Newman και ο Stephen Hulley από το πανεπιστήμιο τής
California, σε μια μελέτη τους, που δημοσιεύτηκε το 1996 στο Journal of
the American Medical Association, αναφέρουν: «<span style="font-style: italic;">Όλα
τα μέλη από τα δύο πιο δημοφιλή είδη φαρμάκων, που μειώνουν τα λιπίδια
(οι φιμπράτες και οι στατίνες) προκαλούν καρκίνο σε τρωκτικά, σε μερικές
περιπτώσεις σε επίπεδα έκθεσης των ζώων κοντά σε αυτά, που
συνταγογραφούνται στους ανθρώπους... Εικασία αυτής τής απόδειξης
καρκινογένεσης από τα τρωκτικά στους ανθρώπους είναι μια αβέβαιη
διαδικασία. Μακρόχρονες κλινικές δοκιμές και προσεκτική παρακολούθηση
χρειάζονται τις επόμενες δεκαετίες, για να διαπιστωθεί αν τα φάρμακα,
που μειώνουν τη χοληστερίνη, προκαλούν καρκίνο στους ανθρώπους. Στο
μεταξύ, τα αποτελέσματα των πειραμάτων σε ζώα και ανθρώπους προτείνουν,
ότι η θεραπεία με φάρμακα που μειώνουν τα λιπίδια, ιδιαίτερα με τις
φιμπράτες και τις στατίνες, θα πρέπει να αποφεύγονται εκτός από ασθενείς
με υψηλό βραχύχρονο κίνδυνο καρδιαγγειακής ασθένειας</span>.» <sup>(9)</sup></span><br /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;">Οι
εν λόγω επιστήμονες αναρωτήθηκαν γιατί τα φάρμακα αυτά έχουν εγκριθεί
από την FDA (Food and Drug Administration). Επειδή η κρυφή περίοδος
μεταξύ τής έκθεσης σε ένα καρκινογόνο και της συχνότητας κλινικού
καρκίνου σε ανθρώπους μπορεί να είναι 20 χρόνια ή περισσότερο, η έλλειψη
κάποιας ελεγχόμενης δοκιμής αυτής τής διάρκειας σημαίνει, ότι δεν
γνωρίζουμε αν η θεραπεία με στατίνες θα οδηγήσει σε ένα αυξημένο ποσοστό
καρκίνου τις επόμενες δεκαετίες. Για το λόγο αυτόν οι drs Newman και
Hulley, συνέστησαν, ότι οι στατίνες πρέπει να χρησιμοποιούνται μόνο για
ασθενείς με πολύ υψηλό κίνδυνο για καρδιοπάθεια και να αποφεύγονται από
άτομα με προσδόκιμο ζωής περισσότερο από δέκα με είκοσι χρόνια. Υγιείς
άνθρωποι με υψηλή χοληστερίνη ως μόνο παράγοντα κινδύνου ανήκουν στην
τελευταία κατηγορία. Οι φαρμακευτικές εταιρείες στατινών όμως, σε αυτή
την κατηγορία ατόμων αποβλέπουν, για να αυξήσουν τα κέρδη τους.</span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;">Αυτή
η παρενέργεια απετέλεσε απειλή για τα οικονομικά συμφέροντα των
φαρμακευτικών εταιρειών στατινών. Όχι μόνο δεν αποσιώπησαν το γεγονός,
ότι οι στατίνες προκαλούν καρκίνο σε πειραματόζωα, αλλά έχουν οργανώσει
μελέτες, που δείχνουν, ότι οι στατίνες, αντί να προκαλούν καρκίνο, στην
πραγματικότητα τον προλαμβάνουν. Η είδηση αυτή, ότι δήθεν οι στατίνες
προλαμβάνουν τον καρκίνο, δημοσιεύτηκε σε πολλά έντυπα.</span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;">Η
πραγματικότητα όμως, είναι εντελώς διαφορετική. Έγινε μια μετα-ανάλυση
των δοκιμών στατινών και δημοσιεύτηκε στο JAMA, που εξέταζε για επίδραση
στον καρκίνο. Ας δούμε τι αναφέρει το εν λόγω δημοσίευμα: «<span style="font-style: italic;">Στην
παρούσα μετα-ανάλυσή μας, οι στατίνες δεν μείωσαν τη συχνότητα τού
καρκίνου ή των θανάτων από καρκίνο. Δεν σημειώθηκαν μειώσεις για τους
καρκίνους τού μαστού, τού παχέος εντέρου, τού γαστρεντερικού σωλήνα, τού
προστάτη, τής αναπνευστικής οδού και τού δέρματος (μελάνωμα), όταν
χρησιμοποιήθηκαν στατίνες... Οι ασθενείς στη μετα-ανάλυσή μας
θεραπεύτηκαν κυρίως με Simvastatin και Pravastatin. Αξιολογήσαμε την
Pravastatin μόνη και την Simvastatin μόνη στη συχνότητα καρκίνου και
στους θανάτους από καρκίνο και δεν βρήκαμε επίδραση</span>».</span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;">Έτσι,
ενώ δεν υπάρχουν αποδείξεις, ότι οι στατίνες προστατεύουν από τον
καρκίνο, υπάρχουν αποδείξεις, ότι αυξάνουν τον κίνδυνο για καρκίνο. Μια
μεγάλη δοκιμή στατινών στην Ιαπωνία, η μελέτη J-LIT, βρήκε ένα μικρό
ποσοστό ασθενών, που ήταν υπερανταποκρινόμενοι στη Simvastatin, δηλαδή
τα επίπεδα τής LDL τους έπεφταν πολύ, όταν τους δινόταν το φάρμακο. Σε
αυτή την ομάδα υπήρξε σημαντική αύξηση στους θανάτους από καρκίνο. Στη
μελέτη PROSPER -σε μια από τις λίγες δοκιμές στατινών, που έγιναν σε
ηλικιωμένους ανθρώπους- υπήρξαν 24 περισσότερες περιπτώσεις καρκίνου
στην ομάδα στατινών, απ’ ότι στην ομάδα placebo. Στη μελέτη CARE υπήρξαν
12 περιπτώσεις καρκίνου τού μαστού στην ομάδα στατινών έναντι μίας
περίπτωσης στην ομάδα placebo. Όλα αυτά βέβαια δεν αποτελούν σίγουρη
απόδειξη, ότι οι στατίνες προκαλούν καρκίνο. </span><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;">Στις
δύο πρώτες δοκιμές Simvastatin 4S και HPS, περισσότεροι ασθενείς στην
ομάδα θεραπείας είχαν ένα καρκίνο τού δέρματος, που δεν ήταν μελάνωμα.<br /></span><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;">Μια
ομάδα ιαπώνων ερευνητών σε πέντε νοσοκομεία στο Τόκυο, μελέτησαν αν
καρκινοπαθείς είχαν θεραπευτεί με στατίνες περισσότερο από άλλους
ανθρώπους. Γι’ αυτό το σκοπό επέλεξαν ασθενείς με διάφορες μορφές
καρκίνων τού λεμφικού και άτομα ελέγχου τής ίδιας ηλικίας και φύλου, που
μπήκαν σε άλλα τμήματα των νοσοκομείων την ίδια περίοδο για άλλες
ασθένειες. Αυτό που βρήκαν ήταν, ότι σε σύγκριση με τους ασθενείς
ελέγχου, σχεδόν διπλάσιοι καρκινοπαθείς ήταν σε θεραπεία με στατίνες. <sup>(10)</sup> <br />Η
μελέτη τους καθαρά έδειξε, ότι οι στατίνες μπορούν να προκαλέσουν
καρκίνο τού λεμφικού μετά από τέσσερα ή πέντε χρόνια θεραπείας.</span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;">Στη δοκιμή SEAS, ένα νέο φάρμακο, που ονομάζεται Ezetimibe προστέθηκε σε μια δόση του Simvastatin. <sup>(11)</sup>
Το Ezetimible χαμηλώνει τη χοληστερίνη εμποδίζοντας την απορρόφησή του
από το έντερο. Η συνδυασμένη επίδραση των δύο αυτών φαρμάκων ήταν
αποτελεσματική, επειδή η χοληστερίνη μειώθηκε περισσότερο από 60%. Μετά
από τέσσερα περίπου χρόνια 11,1% στην ομάδα θεραπείας είχαν καρκίνο
έναντι 7,5% στην ομάδα ελέγχου, που δεν θεραπεύτηκε. </span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;">Αλλά
και τα φάρμακα μείωσης τής χοληστερίνης, οι φιμπράτες, μπορούν να
προκαλέσουν καρκίνο στους ανθρώπους. Η dr. Gloria Troendle,
υποδιευθύντρια στο Division of Metabolism and Endocrine Drug Products
(Τομέας φαρμακευτικών προϊόντων για τον μεταβολισμό και το ενδοκρινικό
σύστημα) για την FDA, σημείωσε, ότι το φάρμακο μείωσης τής χοληστερίνης
Gemfibrozil ανήκε στην κατηγορία φαρμάκων, τα οποία επανειλημμένα έχουν
φανεί, ότι αυξάνουν τα ποσοστά θανάτου ανάμεσα στους χρήστες. Η dr.
Troendle ανέφερε επίσης, ότι η FDA έχει εγκρίνει για μακρόχρονη χρήση
ένα φάρμακο σαν το Gemfibrozil, το οποίο προκαλεί καρκίνο στους
ανθρώπους. </span><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;">Και άλλοι επιστήμονες είχαν τις ίδιες ανησυχίες για το Gemfibrozil. Η Elizabeth Barbehenn, PhD, συμπέρανε στην FDA: «<span style="font-style: italic;">Οι φιμπράτες πρέπει να θεωρούνται δυνητικά καρκινογόνα για τους ανθρώπους</span>».</span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;">Αλλά
με ποιο μηχανισμό τα φάρμακα μείωσης τής χοληστερίνης προκαλούν
καρκίνο; Ο dr. Michael Simons τού Ιατρικού Κέντρου Beth Israel Deaconess
στη Βοστόνη σε ένα δημοσίευμά του στο Nature Medicine δείχνει, ότι οι
στατίνες μιμούνται ένα συστατικό γνωστό ως VEGF (Vascular endothelial
growth factors = Αγγειακοί ενδοθηλιακοί παράγοντες ανάπτυξης). Το VEGF
προάγει την ανάπτυξη νέων αιμοφόρων αγγείων, μια διαδικασία γνωστή ως
αγγειογένεση. Ενώ η αγγειογένεση μπορεί να οδηγήσει στην ανάπτυξη
αρτηριών, το όφελος γρήγορα ακυρώνεται από τη δυνατότητα για ανάπτυξη
καρκίνου. <sup>(12)</sup></span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;">Το
British Journal of Cancer αναφέρει, ότι το VEGF παίζει σημαντικό ρόλο
στην ανάπτυξη τού καρκίνου τού παχέος εντέρου. Για αυτούς, που έχουν ήδη
όγκους, το VEGF και τα συστατικά που μιμούνται το VEGF μειώνουν
σημαντικά τον χρόνο επιβίωσής τους. <sup>(13)</sup></span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif; font-weight: bold;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif; font-weight: bold;">Καρδιακή ανεπάρκεια</span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;">Το
συνένζυμο Q10 (CoQ10) βρίσκεται σε όλα τα κύτταρα, παντού στο σώμα, για
αυτό και ονομάζεται Ubiquinone. Βρίσκεται σε ιδιαίτερα υψηλές
συγκεντρώσεις σε κύτταρα υψηλής ενέργειας, όπως τα μυικά, και ιδιαίτερα
στα καρδιακά μυικά κύτταρα, όπου παίζει κύριο ρόλο στην παραγωγή τής
ATP. Η ATP είναι για ένα κύτταρο, ό,τι είναι το καύσιμο για ένα
αυτοκίνητο. Η μετατροπή τής ATP σε ADP απελευθερώνει την ενέργεια, που
τα κύτταρα χρειάζονται, για να δουλέψουν. Όταν η ATP τελειώνει, το
κύτταρο πεθαίνει. Κάτι που σημαίνει, ότι η μείωση στην παραγωγή τής ATP
μπορεί να είναι σοβαρό γεγονός. Ιδιαίτερα στους μύες τής καρδιάς, τους
μύες, που δεν μπορούν ποτέ να ξεκουραστούν. Μελέτες σε ζώα και σε
ανθρώπους έχουν δείξει, ότι μειωμένα επίπεδα CoQ10 μπορούν να οδηγήσουν
σε καρδιακή ανεπάρκεια. </span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;">Το
CoQ10 και η χοληστερίνη μοιράζονται ένα βιοσυνθετικό δρόμο. Και τα δύο
προέρχονται από το ακετυλοσυνένζυμο Α (Acetyl CoA) και, αν σταματήσεις
την HMG CoA reductase δεν μειώνεις μόνο τη σύνθεση τής χοληστερίνης,
μειώνεις επίσης και τη σύνθεση τού CoQ10. Αν χαμηλά επίπεδα CoQ10
μπορούν να οδηγήσουν σε καρδιακή ανεπάρκεια, και οι στατίνες μπλοκάρουν
την παραγωγή του CoQ10, τότε οι στατίνες μπορούν να προκαλέσουν καρδιακή
ανεπάρκεια. </span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;">Το
1990, ο Karl Folkers, ο βιοχημικός, που πρώτος περίγραψε τη μοριακή
δομή τού CoQ10, ανέφερε, ότι η Lovastatin μείωσε τη συγκέντρωση τού
CoQ10. Αυτό που επίσης βρήκε, ήταν, ότι η λειτουργία τής καρδιάς
ζημιώνεται κι ότι η θεραπεία με CoQ10 ήταν ικανή να τη βελτιώσει. <sup>(14)</sup></span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;">Εκτός
από την πιθανότητα, ότι οι στατίνες μπορούν να προκαλέσουν καρδιακή
ανεπάρκεια μπλοκάροντας τη σύνθεση τού CoQ10, μια μελέτη, που
δημοσιεύτηκε στην έκδοση τής 3ης Δεκεμβρίου τού 2003 στο Journal of the
American College of Cardiology, ανέφερε στενή σχέση μεταξύ χαμηλών
επιπέδων χοληστερίνης και αυξημένης θνησιμότητας σε ασθενείς με καρδιακή
ανεπάρκεια. Η μελέτη διεξάχθηκε στην Κλινική Royal Brompton Chronic
Heart Failure στο Λονδίνο. Οι ερευνητές μέτρησαν τα επίπεδα χοληστερίνης
σε 400 ασθενείς με διάφορους βαθμούς καρδιακής ανεπάρκειας και
παρακολούθησαν τα αποτελέσματά τους. Βρήκαν, ότι οι άνθρωποι με επίπεδα
χοληστερίνης κάτω των 193,3 mg/dl είχαν διπλάσιο έως τριπλάσιο κίνδυνο
να πεθάνουν σε σύγκριση με αυτούς, των οποίων τα επίπεδα χοληστερίνης
ήταν υψηλότερα. </span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;">Φαίνεται
λοιπόν, ότι υπάρχουν δύο μηχανισμοί, με τους οποίους οι στατίνες
μπορούν να προκαλέσουν καρδιακή ανεπάρκεια. Πρώτον, μπλοκάροντας το
CoQ10 κι έτσι μειώνοντας την παραγωγή ενέργειας τού καρδιακού μυός.
Δεύτερον, μειώνοντας τα επίπεδα χοληστερίνης. Υπάρχουν καρδιολόγοι, που
πιστεύουν, ότι η σύγχρονη απότομη αύξηση τής καρδιακής ανεπάρκειας στον
δυτικό κόσμο είναι αποτέλεσμα τής χρήσης στατινών.</span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;"><img align="left" src="http://www.freeinquiry.gr/upload/files/611/statines/b.jpg" /></span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="color: #000066; font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif; font-style: italic;"><br /><br /><br /><br /><br />Οι
φαρμακευτικές εταιρείες προπαγανδίζουν, ότι οι στατίνες κάνουν δήθεν
καλό στην καρδιά, αλλά η πραγματικότητα είναι, ότι μπορούν να
προκαλέσουν καρδιακή ανεπάρκεια, επειδή μπλοκάρουν την παραγωγή τού
συνένζυμου Q10.</span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br /></span></sup></span></span><br />
<span style="font-size: x-small;"><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;"><sup><span style="font-size: x-small;"></span></sup></span></span><br />
<span style="font-size: x-small;"><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;"><sup><span style="font-size: x-small;"></span></sup></span></span><br />
<span style="font-size: x-small;"><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;"><sup><span style="font-size: x-small;"></span></sup></span></span><br />
<span style="font-size: x-small;"><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;"><sup><span style="font-size: x-small;"></span></sup></span></span><br />
<span style="font-size: x-small;"><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;"><sup><span style="font-size: x-small;"></span></sup></span></span><br />
<span style="font-size: x-small;"><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;"><sup><span style="font-size: x-small;"><br /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif; font-weight: bold;"> </span></span></sup></span></span><br />
<span style="font-size: x-small;"><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;"><sup><span style="font-size: x-small;"></span></sup></span></span><br />
<span style="font-size: x-small;"><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;"><sup><span style="font-size: x-small;"></span></sup></span></span><br />
<span style="font-size: x-small;"><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;"><sup><span style="font-size: x-small;"></span></sup></span></span><br />
<br />
<span style="font-size: x-small;"><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;"><b>Διαβήτης τύπου 2</b></span></span><br />
<span style="font-size: x-small;"><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;">Μια
πρόσφατη μετα-ανάλυση έχει δείξει, ότι η λήψη στατινών συνδέεται με
κίνδυνο για ανάπτυξη διαβήτη τύπου II. Οι ερευνητές εξέτασαν πέντε
διαφορετικές κλινικές δοκιμές, που αφορούσαν περισσότερους από 32.000
ανθρώπους. Βρήκαν, ότι όσο υψηλότερη ήταν η δόση των στατινών που
λαμβάνονταν τόσο μεγαλύτερος ήταν ο κίνδυνος για διαβήτη. Συγκεκριμένα, η
υψηλή δοσολογία στατινών συνδέθηκε με αύξηση ώς 12% των νέων
περιστατικών διαβήτη (15).</span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;">Μια
πρόσφατη μελέτη θέλησε να καθορίσει αν η χρήση των στατινών συνδεόταν
με κίνδυνο καρκίνου τού προστάτη. Οι ερευνητές εξέτασαν 400 ασθενείς με
καρκίνο τού προστάτη, που είχαν διαγνωστεί κατά τη διάρκεια τής περιόδου
μεταξύ 2005 και 2008. Οι ερευνητές βρήκαν, ότι η χρήση οποιασδήποτε
στατίνης σε οποιαδήποτε ποσότητα συνδέθηκε με σημαντικά αυξημένο κίνδυνο
για καρκίνο τού προστάτη (16). </span></span><br />
<br />
<br />
<span style="font-size: x-small;"><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;"><sup><span style="font-size: x-small;"><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif; font-weight: bold;">Στατίνες στο πόσιμο νερό;</span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;">Ο dr. John Reckless, πρόεδρος τής Heart UK και διευθυντής στο τμήμα ενδοκρινολογίας στο πανεπιστήμιο τού Bath ανέφερε: «<span style="font-style: italic;">Όλος
ο πληθυσμός πρέπει να ακολουθήσει δίαιτα, τρόπο ζωής και μέτρα απώλειας
βάρους. Δεν πρέπει να παίρνουμε υψηλά σε λίπη γεύματα και δεν πρέπει να
κάνουμε καθιστική ζωή, όλοι να ασκούμαστε κ.λπ., Φυσικά, όλοι τα
χρειαζόμαστε αυτά. Αλλά από την άλλη, πολλοί περισσότεροι άνθρωποι
χρειάζονται στατίνες από αυτούς, που τώρα τις παίρνουν. Έτσι, πιθανόν οι
άνθρωποι πρέπει να μπορούν να έχουν τις στατίνες τους, αν όχι ίσως στο
νερό που πίνουν, με το νερό που πίνουν</span>». Καταλάβατε λοιπόν πού το
πάνε; Όλο και περισσότεροι άνθρωποι θα λαμβάνουν στατίνες και όχι μόνο
αυτό, θα βάλουν τις στατίνες και στο νερό που πίνουμε, όπως στην Αμερική
βάζουν στο νερό φθόριο. </span></span></sup></span></span><br />
<span style="font-size: x-small;"><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;"><sup><span style="font-size: x-small;"><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;"> </span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif; font-weight: bold;">ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ </span><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-weight: bold;">1.</span>
Law MR., et al., Quantifying effect of statins on low-density
lipoprotein cholesterol, ischaemic heart disease, and stroke: systematic
review and meta-analysis, British Medical Journal 326 (7404), 1423,
2003.<br /></span><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-weight: bold;">2.</span> Sinzinger H., et al., J Cardiovasc Pharm 40, 163-171, 2002; Sinzinger H., O’Grady J., Br J Clin Pharmacol 57, 525-528, 2004.<br /></span><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-weight: bold;">3.</span> Langsjoen PH., et al., Biofactors 25, 147-152, 2005.<br /></span><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-weight: bold;">4.</span> Muldoon MF., et al., BMJ 301, 309-314, 1990</span>.<br /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-weight: bold;">5.</span> Morgan RE., et al., Lancet 341, 75-79, 1993</span>.<br /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-weight: bold;">6.</span> Elias PK., et al., Psychosom Med 67, 24-30, 2005</span>.<br /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-weight: bold;">7.</span> Golomb BA., Ann Intern Med 128, 478-487, 1998</span>.<br /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-weight: bold;">8.</span> Golomb BA., Kane T., Dimsdale JE., QJM 97, 229-235, 2004</span>.<br /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-weight: bold;">9.</span> Newman TB., Hulley SB., Carcinogenicity of lipid-lowering drugs, Journal of the American Medical Association 27, 55-60, 1996</span>.<br /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-weight: bold;">10.</span> Iwata H., et al., Cancer Science 97, 133-138, 2006</span>.<br /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-weight: bold;">11.</span> Rossebo AB., et al., N Engl J Med 359, 1343-1356</span>.<br /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-weight: bold;">12.</span> Nature Medicine 6, 965-966, 1004-1010, September, 2000</span>.<br /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-weight: bold;">13.</span>
Akagi K., et al., Vascular endothelial growth factor-C (VEGF-C)
expression in human colorectal cancer tissues, Br J Cancer, 83 (7),
887-891, 2000</span>.<br /><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-weight: bold;">14.</span> Folkers K., et al., Proc Natl Acad Sci USA 87, 8931-8934, 1990</span>.</span></sup></span></span><br />
<br />
<span style="font-size: x-small;"><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;"><b>15</b>. Preiss D., et al., Risk of incident diabetes with
intensive-dose compared with moderate-dose statin therapy a
meta-analysis, JAMA, 305, 24, 2556-2564, June 2011</span></span><br />
<br />
<span style="font-size: x-small;"><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;"><sup><span style="font-size: x-small;"></span></sup></span></span><br />
<span style="font-size: x-small;"><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;"><sup><span style="font-size: x-small;"></span></sup></span></span><br />
<span style="font-size: x-small;"><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;"><sup><span style="font-size: x-small;"><b>16</b>. </span></sup></span></span><span style="font-size: x-small;"><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;"><sup><span style="font-size: x-small;"><span style="font-size: x-small;"><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;">Chang C.C., Ho S.C., Chiu H.F., Yang C.Y.,
Statins increase the risk of prostate cancer: a population-based
case-control study, Prostate, 71, 16, 1818-1824, Dec. 2011</span></span><br /></span></sup></span></span><br />
<div style="text-align: right;">
<span style="font-size: x-small;"><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif; font-weight: bold;">Μάριος Δημόπουλος </span></span></div>
<div style="text-align: right;">
<span style="font-size: x-small;"><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;">Clinical Nutritionist </span></span><br style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-size: x-small;"><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;">Fellow of the American Council of Applied Clinical Nutrition </span></span></div>
</div>
Μάριος Δημόπουλοςhttp://www.blogger.com/profile/11424198481994945581noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5886372110242634336.post-88698952556333998682014-05-08T02:05:00.000-07:002014-05-08T02:05:00.498-07:00ΗΛΙΟΣ: ΕΥΕΡΓΕΤΗΣ ΤΗΣ ΥΓΕΙΑΣ ΜΑΣ<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<strong>Εχθρός ή φίλος; <br />Προκαλεί ή μάς προστατεύει από τον καρκίνο; <br /><br />Η αλήθεια για έναν από τους μεγαλύτερους <br />μύθους τής σύγχρονης Ιατρικής</strong><br />
<br />
<strong></strong><strong><strong></strong>Δημόπουλος Μάριος</strong><br />
<br />
<br />
<br />
<div class="MsoNormal" style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif; text-align: left;">
<span style="font-size: 10pt;"><span> </span></span><b><span style="font-size: 22pt;">Ο</span></b><span style="font-size: 10pt;">
ήλιος αποτελεί τη βάση για όλη τη ζωή στον πλανήτη. Ο ήλιος είναι η
πηγή τής ενέργειας για όλα τα φυτά και έμμεσα για όλα τα ζώα. Αν ο ήλιος
προκαλούσε καρκίνο, οι άνθρωποι δεν θα βρίσκονταν εδώ σήμερα. Ο ήλιος
χρησιμοποιείτο από την αρχαιότητα ήδη ως ένα γενικό τονωτικό, που
προάγει την υγεία. Οι αρχαίοι έλληνες γιατροί θεωρούσαν τον ήλιο ως ένα
φάρμακο, που θεράπευε πολλές ασθένειες. Τα παληότερα χρόνια σε χώρες τού
εξωτερικού ιδρύονταν ειδικές κλινικές για την εφαρμογή ηλιοθεραπείας.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial; font-size: 10pt;"> </span></div>
<table border="0" cellpadding="4" cellspacing="0" style="width: 100%px;"> <tbody>
<tr> <td> <img src="http://www.freeinquiry.gr/upload/files/1.11/webdimop/web200.jpg" /></td> <td style="text-align: left;"><span style="font-family: Arial; font-size: 10pt;"><span><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;"></span></span><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;">Το
φως και η θερμότητα από τον ήλιο είναι απαραίτητη για όλη τη φύση. Η
ανθρωπότητα αποτελεί μέρος τής φύσης και χρειάζεται το ηλιακό φως για
υγεία, ζωτικότητα και ευεξία. Ο Richard Hobday (MSc, PhD) στο βιβλίο του
‘’The Healing Sun: Sunlight and Health in the 21</span><sup style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;">st</sup><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;">
Century’’ εξηγεί πώς και γιατί πρέπει να καλωσορίσουμε τον ήλιο πίσω
στη ζωή μας και αναλύει πώς το ηλιακό φως χρησιμοποιείτο, για να
προλάβει και να θεραπεύσει ασθένειες στο παρελθόν και πώς μπορεί να μας
θεραπεύσει και να μας βοηθήσει στο μέλλον.</span></span></td> </tr>
</tbody></table>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EN-US" style="color: red; font-family: Arial; font-size: 10pt;"></span><span lang="EN-US" style="color: red; font-family: Arial; font-size: 10pt;"></span><span style="color: red; font-family: Arial; font-size: 10pt;"></span><span style="font-family: Arial; font-size: 10pt;"></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial; font-size: 10pt;"><span></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial; font-size: 10pt;"> </span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: left;">
<span style="font-family: Arial; font-size: 10pt;"><span> </span><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;">Ο
Jacob Liberman, ο οποίος έχει ντοκτορά στην οπτομετρία και στην
επιστήμη τής όρασης λέει, ότι οι άνθρωποι έχουν εξελιχθεί να
αναπτύσσονται κάτω από το φως τού ήλιου. Αυτό σημαίνει, τονίζει ο
επιστήμονας, ότι δυνητικά βλάπτουμε τον εαυτό μας, όταν αποφεύγουμε το
ηλιακό φως. Στο βιβλίο του ‘’In Light: Medicine of the Future: How We
Can Use It to Heal Ourselves Now’’ εξηγεί πώς να χρησιμοποιούμε τα
θεραπευτικά ευεργετήματα τού φωτός. Ο Dr. Liberman λέει, ότι το φως είχε
χρησιμοποιηθεί για θεραπευτικούς σκοπούς ήδη από την αρχαία Αίγυπτο κι
ότι οι σύγχρονοι επιστήμονες άρχισαν να αναγνωρίζουν τα ευεργετήματα τής
θεραπείας με φως στα τέλη τού 17</span><sup style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;">ου</sup><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;"> αιώνα. </span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif; text-align: left;">
<span style="font-size: 10pt;"> </span></div>
<div class="MsoNormal" style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif; text-align: left;">
<span style="font-size: 10pt;"><span> </span>Παρά
το ότι οι περισσότεροι άνθρωποι πιστεύουν, ότι η υπεριώδης ακτινοβολία
(UV) είναι επιβλαβής, ο Dr. Liberman υποστηρίζει, ότι το σώμα μας
χρειάζεται τουλάχιστον μια μικρή ποσότητα υπεριώδους φωτός, για να
λειτουργεί, όπως πρέπει. Αναφέρει μελέτες, που δείχνουν, ότι με όλους
τούς τρόπους, με τούς οποίους αποφεύγουμε την ηλιακή ακτινοβολία, ένας
εκ των οποίων είναι να φοράμε γυαλιά, που είναι σχεδιασμένα να
εμποδίζουν τις ακτίνες UV, συνεισφέρουμε χωρίς να το θέλουμε, σε
αυξημένη εμφάνιση τυφλότητας και ασθενειών των οφθαλμών στο δυτικό
κόσμο. </span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial; font-size: 10pt;"> </span></div>
<table border="0" cellpadding="0" cellspacing="0" class="MsoTableGrid" style="background: none repeat scroll 0% 0% rgb(255, 255, 153); border-collapse: collapse; width: 99%px;"><tbody>
<tr><td style="padding: 0cm 5.4pt; text-align: left; width: 100%;" valign="top" width="100%"><div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Arial; font-size: 10pt;"><span> <span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;"> </span></span><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;">Ο
Dr. Liberman προειδοποιεί να μην κοιτάμε τον ήλιο απευθείας ή να
εκτιθέμεθα στην ηλιακή ακτινοβολία μεταξύ 10 π.μ. και 2:00 μ.μ., αλλά
τονίζει, ότι το φως είναι ένα συστατικό για το σώμα. Τονίζει, ότι οι
άνθρωποι είναι ανάγκη να είναι έξω στο φυσικό φως χωρίς αντηλιακά και
γυαλιά ηλίου για αρκετή ώρα την ημέρα.</span></span></div>
</td></tr>
</tbody></table>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial; font-size: 10pt;"> </span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: left;">
<span style="font-family: Arial; font-size: 10pt;"><span> <span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;"> </span></span><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;">Η
υπεριώδης ακτινοβολία και η βιταμίνη D, που δημιουργεί, αποτέλεσε τις
πρώτες θεραπείες τής φυματίωσης το 1903. Λίγο αργότερα, η ραχίτιδα
θεραπεύτηκε επίσης με υπεριώδη ακτινοβολία. Το ηλιακό φως βοηθά το σώμα
να θεραπεύσει τις πληγές και τα τραύματα. Ο Dr. Carl Hoffminster έγραψε,
ότι οι στρατιώτες στο Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο θεραπεύονταν και επιζούσαν
καλύτερα, όταν οι ανοικτές πληγές τους και τα σπασμένα κόκαλά τους
εκτίθονταν στο ηλιακό φως. </span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif; text-align: left;">
<span style="font-size: 10pt;"> </span></div>
<div class="MsoNormal" style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif; text-align: left;">
<span style="font-size: 10pt;"><span> </span>Ο
Dr. Zane Kime αναφέρει, ότι οι ασθενείς με φυματίωση, που θεραπεύονταν
με ηλιόλουτρα, έχει παρατηρηθεί, ότι είχαν καλοσχηματισμένους μυς παρά
το ότι δεν γυμνάζονταν για μήνες. </span></div>
<div class="MsoNormal" style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif; text-align: left;">
<span style="font-size: 10pt;"> </span></div>
<div class="MsoNormal" style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif; text-align: left;">
<span style="font-size: 10pt;"><span> </span>Η
αξία τού ηλιακού φωτός φαίνεται και από το γεγονός, ότι στις βόρειες
περιοχές τής Ευρώπης, που δεν υπάρχει μεγάλη ακτινοβολία σημειώνονται
αυξημένα κρούσματα αυτοκτονιών και εποχιακή κατάθλιψη. Η εποχιακή
κατάθλιψη (SAD) προσβάλλει περίπου 100.000 ανθρώπους και εξελίσσεται σε
σοβαρή κατάθλιψη, καθώς η ημέρα μικραίνει τον χειμώνα. Και όμως, το
ηλιακό φως θα μπορούσε να βοηθήσει αυτούς τούς ανθρώπους.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif; text-align: left;">
<span style="font-size: 10pt;"> </span></div>
<div class="MsoNormal" style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif; text-align: left;">
<span style="font-size: 10pt;"><span> </span>Η
έκθεση στον ήλιο αποτελεί μια αποτελεσματικότατη μέθοδο για την
ανακούφιση από τον πόνο. Σύμφωνα με μια μελέτη, η αύξηση τής ποσότητας
τού ηλιακού φωτός σε ασθενείς νοσοκομείου μείωσε την αντίληψη τού πόνου
και την ανάγκη τους για παυσίπονα. Η μελέτη έγινε σε 90 ασθενείς, που
είχαν κάνει εγχείρηση σπονδυλικής στήλης.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial; font-size: 10pt;"> </span></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<b><span style="font-family: Arial; font-size: 10pt;"> </span></b></div>
<div class="MsoNormal" style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif; text-align: left;">
<b><span style="font-size: 10pt;">Παγκόσμια έλλειψη βιταμίνης </span></b><b><span lang="EN-US" style="font-size: 10pt;">D</span></b><b><span style="font-size: 10pt;"></span></b></div>
<div class="MsoNormal" style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif; text-align: left;">
<b><span style="font-size: 10pt;">οδηγεί σε εκφυλιστικές παθήσεις</span></b><span style="font-size: 10pt;"></span></div>
<div class="MsoNormal" style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif; text-align: left;">
<span style="font-size: 10pt;"><span> </span></span><b><span style="font-size: 22pt;">Ό</span></b><span style="font-size: 10pt;">λη
αυτή η καμπάνια κατά τής έκθεσης στον ήλιο έχει οδηγήσει σε μια, θα
λέγαμε, επιδημική έλλειψη βιταμίνης D. Τι όμως προκαλεί αυτή η έλλειψη; Η
έλλειψη αυτή έχει συνδεθεί με μια πληθώρα εκφυλιστικών παθήσεων, όπως
πολλές μορφές καρκίνου, σκλήρυνση κατά πλάκας, διαβήτη τύπου Ι,
καρδιοπάθεια, υψηλή πίεση τού αίματος και σχιζοφρένεια, καθώς και με τις
κλασικές ασθένειες των οστών: ραχίτιδα, οστεοπόρωση και οστεομαλακία.
Φαίνεται εντυπωσιακό εκ πρώτης όψεως πώς τόσο άσχετες μεταξύ τους
ασθένειες σχετίζονται και προκαλούνται από την έλλειψη μιας βιταμίνης.
Καταλαβαίνετε λοιπόν, τι κίνδυνοι για την υγεία μας μπορούν να
δημιουργηθούν, αν αποφεύγουμε τον ήλιο; Διότι η έκθεση στον ήλιο και η
κατανάλωση τροφών πλούσιων σε βιταμίνη D και κυρίως τού μουρουνέλαιου ή η
λήψη συμπληρωμάτων βιταμίνης D θα οδηγούσε σε μείωση των εκφυλιστικών
παθήσεων.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial; font-size: 10pt;"> </span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial; font-size: 10pt;"> </span></div>
<div class="MsoNormal" style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif; text-align: left;">
<b><span style="font-size: 10pt;">Ηλιακό φώς, διαβήτης τύπου Ι και υψηλή πίεση</span></b></div>
<div class="MsoNormal" style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif; text-align: left;">
<span style="font-size: 10pt;"><span> </span></span><b><span style="font-size: 22pt;">Ο</span></b><span style="font-size: 10pt;">
κίνδυνος για διαβήτη τύπου 1 είναι αυξημένος σε ανθρώπους, που η μητέρα
τους είχαν μειωμένα επίπεδα βιταμίνης D κατά τη διάρκεια τής
εγκυμοσύνης (Hypponen E., Laara E., Jarvelin M.R., Virtanen S.M., Intake
of vitamin D and risk of type I diabetes: a birth-cohort study, Lancet
358, 1). Η έκθεση στον ήλιο έχει επίσης φανεί, ότι μειώνει την πίεση τού
αίματος σημαντικά (Krause R., Bohring M., Hopfenmuller W. et al.,
Ultraviolet B and blood pressure, Lancet 352, 709-710, 1998).</span></div>
<div class="MsoNormal" style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif; text-align: left;">
<span style="font-size: 10pt;"> </span></div>
<div style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif; text-align: left;">
</div>
<div class="MsoNormal" style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif; text-align: left;">
<b><span style="font-size: 10pt;"> </span></b></div>
<div class="MsoNormal" style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif; text-align: left;">
<b><span style="font-size: 10pt;">Η έκθεση στον ήλιο είναι ευεργετική</span></b></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: left;">
<b style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: 10pt;">στη σκλήρυνση κατά πλάκας</span></b><span style="font-family: Arial; font-size: 10pt;"></span></div>
<div class="MsoNormal" style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif; text-align: left;">
<span style="font-size: 10pt;"><span> </span></span><b><span style="font-size: 22pt;">Σ</span></b><span style="font-size: 10pt;">ε
μια μελέτη βρέθηκε, ότι η θνησιμότητα από σκλήρυνση κατά πλάκας
μειώθηκε με την έκθεση στον ήλιο. Ανάλογα με τον βαθμό τής έκθεσης στον
ήλιο ο κίνδυνος θανάτου από σκλήρυνση κατά πλάκας μειώθηκε σε ποσοστό
76% (Occup Environ Med 2000;57:418-421). Μια μελέτη για τη σκλήρυνση
κατά πλάκας, που έγινε σε βόρειες χώρες συμπεριλαμβανομένου τού Καναδά,
τής Μεγάλης Βρετανίας, τής Δανίας και τής Σουηδίας έχει δείξει, ότι οι
άνθρωποι, που έχουν γεννηθεί τον Μάιο (μετά τον χειμώνα) έχουν αυξημένο
κίνδυνο για σκλήρυνση κατά πλάκας, ενώ αυτοί, που έχουν γεννηθεί το
Νοέμβριο, που ευεργετούνται από τα υψηλότερα καλοκαιρινά επίπεδα
βιταμίνης D τής μητέρας κατά τη διάρκεια των τελευταίων μηνών τής
εγκυμοσύνης, έχουν μειωμένο κίνδυνο για σκλήρυνση κατά πλάκας (Munger
K., Zhang S., O’Reilly E. et al., Vitamin D intake and incidence of
multiple sclerosis, Neurology 62, 60-5, 2004).</span></div>
<div class="MsoNormal" style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif; text-align: left;">
<span style="font-size: 10pt;"> </span></div>
<div class="MsoNormal" style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif; text-align: left;">
<span style="font-size: 10pt;"> </span></div>
<div style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif; text-align: left;">
</div>
<div class="MsoNormal" style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif; text-align: left;">
<b><span style="font-size: 10pt;">Η έκθεση στον ήλιο προστατεύει</span></b></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: left;">
<b style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: 10pt;">από πολλές μορφές καρκίνου</span></b><span style="font-family: Arial; font-size: 10pt;"></span></div>
<div class="MsoNormal" style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif; text-align: left;">
<span style="font-size: 10pt;"><span> </span></span><b><span style="font-size: 22pt;">Ε</span></b><span style="font-size: 10pt;">δώ
και πολλά χρόνια οι δερματολόγοι προειδοποιούν να αποφεύγουμε τον ήλιο,
για να προστατευτούμε από τον καρκίνο τού δέρματος. Αποφεύγοντας όμως
την έκθεση στον ήλιο το σώμα μας δεν μπορεί να παράγει βιταμίνη D. Οι
επιστήμονες πάντα γνώριζαν, ότι η βιταμίνη D είναι σημαντική για την
υγεία. Αλλά από το 1989 άρχισαν να ανακαλύπτουν, ότι η βιταμίνη D παίζει
έναν σημαντικό ρόλο σε όλα τα κύτταρα τού σώματος και υπέθεσαν, ότι η
έλλειψη βιταμίνης D μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο για καρκίνο. </span></div>
<div class="MsoNormal" style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif; text-align: left;">
<span style="font-size: 10pt;"> </span></div>
<div class="MsoNormal" style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif; text-align: left;">
<span style="font-size: 10pt;"><span> </span>Πρόσφατες
επιδημιολογικές μελέτες αποδεικνύουν, ότι η μειωμένη έκθεση στον ήλιο,
επειδή οδηγεί σε μειωμένα επίπεδα βιταμίνης D στο σώμα, αυξάνει τον
κίνδυνο για πολλές μορφές καρκίνου. Συγκεκριμένα έχει βρεθεί, ότι η
έκθεση στον ήλιο προστατεύει από 16 μορφές καρκίνου, μεταξύ των οποίων
τού μαστού, τού προστάτη, τού κόλου (εντέρου), τού λεμφώματος
non-Hodgkin, τού ενδομητρίου και των ωοθηκών. Τα ποσοστά αυτών των
μορφών καρκίνου είναι υψηλότερα στις βορειοανατολικές περιοχές των
Ηνωμένων Πολιτειών τής Αμερικής, που έχουν λιγότερη ηλιοφάνεια και
χαμηλότερα στις νοτιοδυτικές περιοχές, που έχουν μεγαλύτερη ηλιοφάνεια.
Υπολογίζεται, ότι περίπου 50.000 - 63.000 ετήσιοι θάνατοι στην Αμερική
και 19.000 - 25.000 ετήσιοι θάνατοι από καρκίνο στη Μεγάλη Βρετανία θα
μπορούσαν να αποφευχθούν αν οι Αμερικανοί και οι Βρετανοί είχαν επαρκή
ποσότητα βιταμίνης D.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif; text-align: left;">
<span style="font-size: 10pt;"> </span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: left;">
<span lang="EN-GB" style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif; font-size: 10pt;"><span> </span>Σύμφωνα με τον Cedric Gerald, «<i>αυτή
η ανάλυση εκτιμά τον αριθμό των περιπτώσεων και των ζωών, που θα
μπορούσαν να είχαν σωθεί και τη μεγάλη εξοικονόμηση, που θα προέκυπτε
από την προσπάθεια μείωσης των ποσοστών διαφόρων μορφών καρκίνου με τη
βελτίωση των επιπέδων βιταμίνης D</i>». Πιο συγκεκριμένα υπολογίζει τη
μείωση τής εμφάνισης αυτών των μορφών καρκίνου, που θα προέκυπτε από τη
λήψη βιταμίνης D ή όχι περισσότερο από 10-15 λεπτά καθημερινής υπαίθριας
δραστηριότητας στον ήλιο. (Grant W., Gerald F., Holick M., Comparisons
of estimated economic burdens due to insufficient solar ultraviolet
irradiance and vitamin D and excess solar UV irradiance for the United
States, Photochemistry and Photobiology). </span><span style="font-family: Arial; font-size: 10pt;"></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial; font-size: 10pt;"> </span></div>
<div class="MsoNormal" style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif; text-align: left;">
<span style="font-size: 10pt;"><span> </span>Ο
Peter Hyde στο βιβλίο του ‘’Sunlight, Vitamin D and Prostate Cancer
Risk’’ αποδεικνύει, ότι η ανεπαρκής έκθεση στην ηλιακή ακτινοβολία UV-B,
που είναι απαραίτητη για τη δημιουργία τής βιταμίνης D, αυξάνει τον
κίνδυνο για καρκίνο τού προστάτη. Ο συγγραφέας ερευνά πέντε από τούς
πληθυσμούς, που χαρακτηρίζονται από υψηλά ποσοστά θανάτου από καρκίνο
τού προστάτη: τούς Αφρο-βορειοαμερικανούς, τούς Νορβηγούς, τούς
Σουηδούς, τούς Ελβετούς και τούς Δανούς και δείχνει, ότι η ανεπαρκής
φωτοσύνθεση είναι κοινή σε όλους αυτούς τούς πληθυσμούς. </span></div>
<div class="MsoNormal" style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif; text-align: left;">
<span style="font-size: 10pt;"> </span></div>
<div class="MsoNormal" style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif; text-align: left;">
<span style="font-size: 10pt;"><span> </span>Αλλά
πώς η ηλιακή ακτινοβολία προφυλάσσει από τον καρκίνο του προστάτη; Η
καλσιτριόλη, μια στεροειδής ορμόνη, που μεταβολίζεται από την
25-υδροξυβιταμίνη D, αναχαιτίζει την αύξηση των καρκινικών κυττάρων τού
προστάτη, συμβάλλει στην απόπτωση, στον προγραμματισμένο δηλαδή θάνατο
των κυττάρων και μειώνει την επιβλαβή δράση τής IGF (insulin-like growth
factors), που εμπλέκεται στούς καρκίνους τού προστάτη, τού μαστού και
τού κόλου (εντέρου).</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial; font-size: 10pt;"> </span></div>
<table border="0" cellpadding="0" cellspacing="0" class="MsoTableGrid" style="background: none repeat scroll 0% 0% rgb(255, 255, 153); border-collapse: collapse; width: 99%px;"><tbody>
<tr><td style="padding: 0cm 5.4pt; text-align: left; width: 100%;" valign="top" width="100%"><div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Arial; font-size: 10pt;"><span> <span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;"> </span></span><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;">Η
ηλιακή ακτινοβολία προφυλάσσει επίσης από τον καρκίνο τού μαστού και
τού ορθού κόλου. Οι θάνατοι από καρκίνο τού ορθού κόλου είναι δύο φορές
υψηλότεροι στις βορειοανατολικές περιοχές των Ηνωμένων Πολιτειών απ΄ ότι
στις νοτιοδυτικές. Οι ερευνητές εκτιμούν, ότι ο κίνδυνος για καρκίνο
τού μαστού θα μπορούσε να περιοριστεί στο μισό με αρκετά επίπεδα
βιταμίνης D.</span></span></div>
</td></tr>
</tbody></table>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial; font-size: 10pt;"> </span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: left;">
<span style="font-family: Arial; font-size: 10pt;"><span> </span><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;">Η
Karin Ekstrom Smedby τού Karolinska Institute και οι συνάδελφοί της
διεξήγαγαν μια μελέτη στη Δανία και τη Σουηδία σε 3.000 ασθενείς με
non-Hodgkin λέμφωμα και τον ίδιο αριθμό ατόμων ελέγχου, για να
διαπιστώσουν αν η ηλιακή ακτινοβολία προκαλεί ή προφυλάσσει από
τοnon-Hodgkin λέμφωμα. Οι ερευνητές βρήκαν, ότι αυξημένη έκθεση στην
ακτινοβολία UV συνδέθηκε με μειωμένο κίνδυνο για non-Hodgkin λέμφωμα.
Αυξημένη έκθεση στην ακτινοβολία UV συνδέθηκε επίσης, αν και πιο χαλαρά,
με μειωμένο κίνδυνο για Hodgkin λέμφωμα.</span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif; text-align: left;">
<span style="font-size: 10pt;"> </span></div>
<div class="MsoNormal" style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif; text-align: left;">
<span style="font-size: 10pt;"> </span></div>
<div style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif; text-align: left;">
</div>
<div class="MsoNormal" style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif; text-align: left;">
<b><span style="font-size: 10pt;">Μύθος, ότι η έκθεση στον ήλιο προκαλεί μελάνωμα</span></b></div>
<div class="MsoNormal" style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif; text-align: left;">
<span style="font-size: 10pt;"><span> </span></span><b><span style="font-size: 22pt;">Ο</span></b><span style="font-size: 10pt;">ι
δερματολόγοι προειδοποιούν να αποφεύγουμε την έκθεση στον ήλιο, διότι
έτσι αυξάνονται οι πιθανότητες να υποστούμε την πιο θανατηφόρα μορφή
καρκίνου τού δέρματος, το μελάνωμα. Και όμως οι μελέτες αποδεικνύουν το
τελείως αντίθετο.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif; text-align: left;">
<span style="font-size: 10pt;"> </span></div>
<div class="MsoNormal" style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif; text-align: left;">
<span style="font-size: 10pt;"><span> </span>Οι
ενήλικες που δουλεύουν στην ύπαιθρο ή τα παιδιά, που παίζουν στην
ύπαιθρο, εκτίθενται τακτικά στην ηλιακή ακτινοβολία και έχουν λιγότερες
πιθανότητες να αναπτύξουν μελάνωμα από αυτούς, που δουλεύουν ή παίζουν
μέσα στο σπίτι. (Hakansonn N. et al., Occupational sunlight exposure and
cancer incidence among Swedish construction workers, Epidemiology, 12
5, 552-7, 2001).</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial; font-size: 10pt;"> </span></div>
<div class="MsoNormal" style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif; text-align: left;">
<span style="font-size: 10pt;"><span> </span>Αντίθετα,
οι άνθρωποι που εκτίθενται μη τακτικά στον ήλιο, έχουν μεγαλύτερες
πιθανότητες να αναπτύξουν μελάνωμα (Kaskel P. et al., Outdoor activities
in childhood: a protective factor in 271 matched pairs, Br Aj Dermatol
145 4, 602-9, 2001).</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial; font-size: 10pt;"> </span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<span style="font-family: Arial; font-size: 10pt;"><img src="http://www.freeinquiry.gr/upload/files/1.11/webdimop/web449.jpg" /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<i><span style="color: red; font-family: Arial; font-size: 9pt;"></span></i><i><span style="color: red; font-family: Arial; font-size: 9pt;"></span></i></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<i><span style="font-family: Arial; font-size: 9pt;"><span> <span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;"> </span></span><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;">Οι
αρχαίοι έλληνες, αλλά και άλλοι λαοί, ζούσαν κατά τις ζεστές περιόδους
γυμνοί κι εκτεθειμένοι στον Ήλιο. Αυτό τούς έδινε την πολυπόθητη υγεία
και ευεξία. Οι νέες θρησκείες τού ηλιακού και πνευματικού σκότους,
αποφάνθηκαν, ότι το γυμνό σώμα είναι ντροπή και πρέπει να καλύπτεται.
Ειδικά τα γεννητικά μας όργανα δεν πρέπει ποτέ να τα δει το φως τού
Ήλιου, κάτι, που συμβαίνει και στις μέρες μας. Έτσι, μέχρι σήμερα ζούμε
επηρεασμένοι απ΄ τις παράλογες αυτές επιταγές καλυμμένοι μέσα σε ρούχα.
Απλά σκεφτείτε, ότι υπάρχουν άνθρωποι, που ζουν και πεθαίνουν χωρίς ποτέ
ο Ήλιος να ζεστάνει τα «απόκρυφα» σημεία τού σώματός τους και κυρίως τα
γεννητικά τους όργανα. </span></span></i><i style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: 9pt;">(Διαβάστε στην «<span style="color: maroon; font-weight: bold;">Ελεύθερη Έρευνα</span>»: </span></i><i style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: 9pt;"><a href="http://www.freeinquiry.gr/pro.php?id=1801">Η συνωμοσία τού Ήλιου</a>).</span></i></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<i><span style="color: red; font-family: Arial; font-size: 9pt;"></span></i><span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial; font-size: 10pt;"> </span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial; font-size: 10pt;"> </span></div>
<div class="MsoNormal" style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif; text-align: left;">
<span style="font-size: 10pt;"><span> </span></span><b><span style="font-size: 22pt;">Π</span></b><span style="font-size: 10pt;">ρόσφατα
επιστημονικά άρθρα προτείνουν, ότι η αυξημένη έκθεση στον ήλιο μειώνει
τον κίνδυνο ή να πάθει κανείς μελάνωμα ή να πεθάνει από αυτό (Kennedy
C., Bajdick C.D., Willemze R., de Gruijil F.R.,, Bouws Bavinck J.N., The
influence of painful sunburns and lifetime exposure on the risk of
actinic keratoses, seborrheic warts, melanicystic nevi, atypical nevi,
and skin cancer, Journal of Investigative Dermatology 120, 1087-1093,
2003, Berwick M. et al., Sun exposure and mortality from melanoma,
Journal of National Cancer Institute 97, 1-15, 2005). </span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial; font-size: 10pt;"> </span></div>
<table border="0" cellpadding="0" cellspacing="0" class="MsoTableGrid" style="background: none repeat scroll 0% 0% rgb(255, 255, 153); border-collapse: collapse; width: 99%px;"><tbody>
<tr><td style="padding: 0cm 5.4pt; text-align: left; width: 100%;" valign="top" width="100%"><div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Arial; font-size: 10pt;"><span> <span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;"> </span></span><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;">Η
περιστασιακή λοιπόν έκθεση τού δέρματος στον ήλιο οδηγεί σε μεγαλύτερο
κίνδυνο για μελάνωμα, ενώ η τακτική έκθεση στον ήλιο μάς προστατεύει
κατά τού μελανώματος, πιθανότατα επειδή παρέχει μεγαλύτερα επίπεδα
βιταμίνης D, τα οποία είναι προστατευτικά κατά τού καρκίνου.</span></span></div>
</td></tr>
</tbody></table>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial; font-size: 10pt;"> </span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial; font-size: 10pt;"> </span></div>
<div class="MsoNormal" style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif; text-align: left;">
<b><span style="font-size: 10pt;">Έκθεση στον ήλιο και άλλες μορφές καρκίνου τού δέρματος</span></b></div>
<div class="MsoNormal" style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif; text-align: left;">
<span style="font-size: 10pt;"><span> </span></span><b><span style="font-size: 22pt;">Ά</span></b><span style="font-size: 10pt;">λλες
μορφές καρκίνου τού δέρματος είναι το βασικοκυτταρικό καρκίνωμα και το
επιθηλιακό καρκίνωμα. Αυτές οι μορφές καρκίνου είναι εύκολα
θεραπεύσιμες. Από αυτές μόνο το επιθηλιακό καρκίνωμα φαίνεται να
συνδέεται με την έκθεση -και μάλιστα με την υπέρμετρη έκθεση- στον ήλιο.
</span></div>
<div class="MsoNormal" style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif; text-align: left;">
<span style="font-size: 10pt;"> </span></div>
<div class="MsoNormal" style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif; text-align: left;">
<span style="font-size: 10pt;"> </span></div>
<div style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif; text-align: left;">
</div>
<div class="MsoNormal" style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif; text-align: left;">
<b><span style="font-size: 10pt;">Η μη ισορροπημένη διατροφή και όχι η ηλιακή ακτινοβολία</span></b></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: left;">
<b style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: 10pt;">αποτελεί βασική αιτία για την πρόκληση καρκίνου τού δέρματος</span></b><span style="font-family: Arial; font-size: 10pt;"></span></div>
<table border="0" cellpadding="0" cellspacing="0" class="MsoTableGrid" style="background: none repeat scroll 0% 0% rgb(255, 255, 153); border-collapse: collapse; width: 99%px;"><tbody>
<tr><td style="padding: 0cm 5.4pt; text-align: left; width: 100%;" valign="top" width="100%"><div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Arial; font-size: 10pt;"><span> <span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;"> </span></span></span><b style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: 22pt;">Δ</span></b><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif; font-size: 10pt;">εν
πρέπει να θεωρηθεί η ηλιακή ακτινοβολία ως ο κυριότερος παράγοντας
πρόκλησης κάποιων μορφών καρκίνου τού δέρματος (όχι πάντως τού
μελανώματος, όπως είδαμε), αλλά ο συνδυασμός μη ισορροπημένης διατροφής
και αλόγιστης έκθεσης στον ήλιο σε σημείο, που να προκαλείται ηλιακό
έγκαυμα.</span></div>
</td></tr>
</tbody></table>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial; font-size: 10pt;"> </span></div>
<div class="MsoNormal" style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif; text-align: left;">
<span style="font-size: 10pt;"><span> </span>Πολλοί
μελετητές πιστεύουν, ότι η ανισορροπία στην πρόσληψη των απαραίτητων
λιπαρών οξέων (καταναλώνουμε πολύ περισσότερο ωμέγα 6 λιπαρά οξέα απ΄
ότι ωμέγα 3 λιπαρά οξέα) αποτελεί έναν καθοριστικό παράγοντα για την
πρόκληση καρκινογένεσης. Τα σπορέλαια είναι επιρρεπή στην οξείδωση και
αν το σώμα μας εκτίθεται στην ηλιακή ακτινοβολία, αυτό μπορεί να έχει ως
αποτέλεσμα την αύξηση τού κινδύνου για πρόκληση καρκίνου. </span></div>
<div class="MsoNormal" style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif; text-align: left;">
<span style="color: black; font-size: 10pt;"> </span></div>
<div class="MsoNormal" style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif; text-align: left;">
<span style="color: black; font-size: 10pt;"><span> </span>Η </span><span style="font-size: 10pt;">Dr.
Lorraine Day, MD, ανέφερε, ότι ποντίκια, τα οποία τράφηκαν με μια
υγιεινή δίαιτα, δεν ανέπτυξαν καρκίνο τού δέρματος, όταν εκτέθηκαν στον
ήλιο, ενώ το 25% των ποντικών, που τράφηκαν με την τυπική αμερικανική
δίαιτα, ανέπτυξαν καρκινικές βλάβες. Η διαφορά ανάμεσα στις δυο δίαιτες
ήταν μεταξύ άλλων στην ποιότητα των λιπών. </span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: red; font-family: Arial; font-size: 10pt;"> </span></div>
<table border="0" cellpadding="0" cellspacing="0" class="MsoTableGrid" style="background: none repeat scroll 0% 0% rgb(255, 255, 153); border-collapse: collapse; width: 99%px;"><tbody>
<tr><td style="padding: 0cm 5.4pt; text-align: left; width: 100%;" valign="top" width="100%"><div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Arial; font-size: 10pt;"><span> <span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;"> </span></span><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;">Επίσης,
αν θέλουμε να αποφύγουμε τον καρκίνο τού δέρματος θα πρέπει να
καταναλώνουμε αντιοξειδωτικά μέσα από μια διατροφή πλούσια σε φρούτα και
λαχανικά καθώς και από διατροφικά συμπληρώματα, παρά να αποφεύγουμε την
έκθεση στον ήλιο.</span></span></div>
</td></tr>
</tbody></table>
<div class="MsoNormal" style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif; text-align: left;">
<span style="font-size: 10pt;"> </span></div>
<div class="MsoNormal" style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif; text-align: left;">
<span style="font-size: 10pt;"> </span></div>
<div class="MsoNormal" style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif; text-align: left;">
<b><span style="font-size: 10pt;">Πόσο και πότε να εκτιθέμεθα στον ήλιο</span></b></div>
<div class="MsoNormal" style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif; text-align: left;">
<span style="font-size: 10pt;"><span> </span></span><b><span style="font-size: 22pt;">Ο</span></b><span style="font-size: 10pt;">
ήλιος, όπως είδαμε, κάνει καλό, αρκεί να μην το παρακάνουμε. Υπάρχει
ένας τρόπος να καταλάβουμε πότε πρέπει να σταματάμε την έκθεσή μας στον
ήλιο: Να παρατηρούμε το σώμα μας. Το σώμα μας συνήθως μάς μιλάει και
πρέπει να μάθουμε να το ακούμε. Αν η ηλιακή ακτινοβολία πρόκειται να μάς
βλάψει, το σώμα μας θα αισθάνεται άβολα. Αυτό θα πρέπει να μας κάνει να
τραβήξουμε το σώμα μας από το ηλιακό φως, <span> </span>προτού αυτό μας βλάψει.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial; font-size: 10pt;"> </span></div>
<table border="0" cellpadding="0" cellspacing="0" class="MsoTableGrid" style="background: none repeat scroll 0% 0% rgb(255, 255, 153); border-collapse: collapse; width: 99%px;"><tbody>
<tr><td style="padding: 0cm 5.4pt; text-align: left; width: 100%;" valign="top" width="100%"><div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Arial; font-size: 10pt;"><span> </span><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;">Οι
περισσότεροι ειδικοί πιστεύουν, ότι η 20λεπτη έκθεσή μας στον ήλιο
τρεις φορές την εβδομάδα (πρέπει να εκτεθούν τα χέρια και το πρόσωπο)
είναι αρκετή. Και ότι η έκθεσή μας πρέπει να γίνεται πριν τις 10:00 π.μ.
ή μετά τις 4:00 π.μ., Όμως, αυτά είναι σχετικά και η έκθεσή μας
εξαρτάται από το χρώμα τού δέρματός μας (οι άνθρωποι με σκούρο δέρμα
πρέπει να κάθονται περισσότερο χρόνο στον ήλιο από τούς ανοιχτόχρωμους)
και από το γεωγραφικό πλάτος που βρισκόμαστε.</span></span></div>
</td></tr>
</tbody></table>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial; font-size: 10pt;"> </span></div>
<div class="MsoNormal" style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif; text-align: left;">
<span style="font-size: 10pt;"><span> </span>Πάντως
υπάρχει και η άποψη, ότι πρέπει να εκτιθέμεθα στον ήλιο, την ώρα
ακριβώς, που μάς λένε να αποφεύγουμε. Για να καταλάβουμε καλύτερα αυτή
την άποψη, πρέπει να κάνουμε μια μικρή ανάλυση στις ηλεκτρομαγνητικές
ακτινοβολίες.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial; font-size: 10pt;"><span></span></span></div>
<table border="0" cellpadding="4" cellspacing="0" style="width: 100%px;"> <tbody>
<tr> <td> <img src="http://www.freeinquiry.gr/upload/files/1.11/webdimop/web203.jpg" /></td> <td style="text-align: left;"><span style="font-family: Arial; font-size: 10pt;"><span></span><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;">Υπάρχουν
τρία είδη ακτινοβολίας: Η UV-A, η UV-B και η UV-C. Η UV-C φιλτράρεται
από το όζον. Η UV-A είναι υπεύθυνη για το μαύρισμα τού χρώματος τού
δέρματός μας. Η UV-A είναι λιγότερο ενεργητική από την UV-B, έτσι η
έκθεσή μας στην UV-A δεν προκαλεί έγκαυμα. Όμως, πρέπει να προσέχουμε,
γιατί η UV-A θεωρείται, ότι συμβάλλει στην πρόκληση καρκίνων τού
δέρματος, που δεν είναι μελανώματα.</span></span></td> </tr>
</tbody></table>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EN-US" style="color: red; font-family: Arial; font-size: 10pt;"></span><span style="color: red; font-family: Arial; font-size: 10pt;"></span><span style="font-family: Arial; font-size: 10pt;"></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial; font-size: 10pt;"><span></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: left;">
<span style="font-family: Arial; font-size: 10pt;"> <span> <span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;"> </span></span><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;">Η
υπεριώδης ακτινοβολία, που κάνει το σώμα μας να παράγει βιταμίνη D,
είναι η UV-B. Η ακτινοβολία αυτή μπορεί να προκαλέσει ηλιακό έγκαυμα.
Ωστόσο, η UV-B είναι ευεργετική, γιατί συμβάλλει στην παραγωγή βιταμίνης
D, που είδαμε πόσο πολύτιμη είναι για την υγεία μας. Αν και η UV-B
προκαλεί έγκαυμα, παρακινεί επίσης ειδικά κύτταρα τού δέρματος, που
ονομάζονται μελανοκύτταρα, να παράγουν μελανίνη, η οποία είναι
προστατευτική. Επιπλέον η UV-B διεγείρει την παραγωγή τής ορμόνης MSH
(Melanocyte Stimulating Hormone), μιας σημαντικής ορμόνης για την
απώλεια βάρους και την παραγωγή ενέργειας.</span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif; text-align: left;">
<span style="font-size: 10pt;"> </span></div>
<div class="MsoNormal" style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif; text-align: left;">
<span style="font-size: 10pt;"><span> </span>Ο
λόγος, που είναι δύσκολο να πάρουμε αρκετή βιταμίνη D από τον ήλιο,
είναι επειδή, ενώ η UV-A είναι παρούσα καθ΄ όλη τη διάρκεια τής ημέρας,
το ποσοστό τής παρουσίας τής UV-B έχει να κάνει με τη γωνία των ακτινών
τού ήλιου. Η UV-B είναι παρούσα μόνο τις μεσημεριανές ώρες στα υψηλότερα
γεωγραφικά πλάτη και μόνο με σημαντική ένταση σε εύκρατα και τροπικά
γεωγραφικά πλάτη. Μόνο το 5% τής UV-B περνά μέσα από το γυαλί και δεν
διαπερνά τα σύννεφα, τον καπνό και την ομίχλη.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif; text-align: left;">
<span style="font-size: 10pt;"> </span></div>
<div class="MsoNormal" style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif; text-align: left;">
<span style="font-size: 10pt;"><span> </span>Αντίθετα
78% τής UV-A διαπερνά το γυαλί. Έκθεση στον ήλιο σε υψηλότερα
γεωγραφικά πλάτη πριν τις 10:00 π.μ. και μετά τις 2:00 μ.μ. θα
δημιουργήσει έγκαυμα από την UV-A προτού το σώμα μας παράγει αρκετή
βιταμίνη D από την UV-B. Αυτό σημαίνει, ότι η έκθεση στον ήλιο πρέπει να
γίνεται τις ώρες που μας λένε να αποφεύγουμε! </span></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<span style="font-family: Arial; font-size: 10pt;"> </span></div>
<table border="0" cellpadding="0" cellspacing="0" class="MsoTableGrid" style="background: none repeat scroll 0% 0% rgb(255, 255, 153); border-collapse: collapse; width: 99%px;"><tbody>
<tr><td style="padding: 0cm 5.4pt; text-align: left; width: 100%;" valign="top" width="100%"><div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Arial; font-size: 10pt;"><span> </span><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif;">Μόνο
η έκθεσή μας στον ήλιο για 20 με 120 λεπτά ανάλογα με τον τύπο και το
χρώμα τού δέρματος κατά τούς καλοκαιρινούς μήνες (ή τούς χειμερινούς
μήνες στα νότια γεωγραφικά πλάτη) θα σχηματίσει αρκετή βιταμίνη D πριν
να προλάβει να προκληθεί έγκαυμα.</span></span></div>
</td></tr>
</tbody></table>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial; font-size: 10pt;"> </span></div>
<div class="MsoNormal" style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif; text-align: center;">
<span style="color: black; font-size: 10pt;">*<span> </span>*<span> </span>*</span></div>
<div class="MsoNormal" style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif; text-align: left;">
<span style="color: red; font-size: 10pt;"><span></span></span><span style="font-size: 10pt;"></span></div>
<span style="font-size: 10pt;"><span> </span></span><b><span style="font-size: 22pt;">Θ</span></b><span style="font-size: 10pt;">α
πρέπει λοιπόν να συνυπολογίσουμε τα υπέρ και τα κατά τής έκθεσης στον
ήλιο. Η έκθεση στον ήλιο μάς προστατεύει από πολλές μορφές καρκίνου, που
δύσκολα θεραπεύονται, καθώς και από άλλες εκφυλιστικές παθήσεις, ενώ
υπάρχει μια μικρή πιθανότητα να προκαλέσει επιθηλιακό καρκίνωμα, μια
μορφή καρκίνου τού δέρματος, που η θεραπεία της είναι υπόθεση ρουτίνας. Η
με μέτρο πάντως έκθεση στον ήλιο είναι ασφαλής και ωφελεί πολύ την
υγεία μας. Η επιλογή και η απόφαση είναι δική σας. (<span style="font-weight: bold;">Μάριος Δημόπουλος</span>, Clinical Nutritionist, Fellow of the American Council of Applied Clinical Nutrition</span><br />
<br />
<span style="font-size: 10pt;">http://www.freeinquiry.gr/pro.php?id=2010 </span></div>
Μάριος Δημόπουλοςhttp://www.blogger.com/profile/11424198481994945581noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-5886372110242634336.post-28296728327348499472014-05-08T02:01:00.001-07:002014-05-08T02:01:23.110-07:00ΓΑΛΑ: ΒΛΑΒΕΡΗ ΤΡΟΦΗ ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΑΠΟΓΑΛΑΚΤΙΣΜΟ<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<strong>Προξενεί,<br />δέν προλαβαίνει την οστεοπόρωση<br /><br />Υπεύθυνο<br />και γιά διάφορους καρκίνους, καρδιαγγειακά κ.ά.</strong><br />
<br />
<strong><strong> Δημόπουλος Μάριος</strong><br />
<br />
<br />
<br />
<span style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"> <img align="left" height="145" src="http://www.freeinquiry.gr/upload/files/2014/01/gala-200.jpg" width="145" />Από
μικρά παιδιά, μας έχουν μάθει, ότι το γάλα είναι μιά απαραίτητη τροφή
γιά τους ανθρώπους. Μιά τροφή, που πρέπει να καταναλώνουμε καθημερινά,
γιά να προασπίσουμε την υγεία μας. Ένας από τους κυριότερους λόγους; Η
πρόληψη τής οστεοπόρωσης. Αν πίνουμε γάλα λαμβάνουμε το επαρκές ασβέστιο
γιά γερά οστά. Οι μητέρες κυνηγάνε τα παιδιά τους, που δέν πίνουν γάλα,
γιατί πιστεύουν, ότι αν δέν πίνουν γάλα δέν θα αναπτυχθούν σωστά. <br /><br />Τί
θα λέγατε όμως, αν μαθαίνατε, ότι το γάλα όχι μόνο δέν είναι απαραίτητη
τροφή γιά τον άνθρωπο, αλλά, ότι η κατανάλωσή του μπορεί ακόμα και να
τού βλάψει την υγεία; <br /><br />Τί θα λέγατε αν μαθαίνατε, ότι το γάλα
μπορεί να βλάψει την υγεία των παιδιών σας, αλλά και τη δική σας
προκαλώντας γιά παράδειγμα καρκίνο τού μαστού στις γυναίκες και προστάτη
στους άνδρες; Κι ότι η κατανάλωση γάλακτος δέν προλαμβάνει την
οστεοπόρωση; <br /><br />Τί θα λέγατε αν μαθαίνατε, ότι όλη αυτή η φημολογία
τού απαραίτητου γιά την υγεία μας γάλακτος δέν είναι παρά μιά
προπαγάνδα των γαλακτοβιομηχανιών, γιά να αυξήσουν τον τζίρο τους; Αν
λάβουμε μάλιστα υπόψη, ότι τα γάλατα τού εμπορίου είναι μέσα στις
ορμόνες και τα αντιβιοτικά μπορούμε να καταλάβουμε τί αυτό συνεπάγεται
γιά την υγεία μας. <br /></span></strong><br />
<table border="1" cellpadding="4" cellspacing="0" style="width: 100%px;"> <tbody>
<tr> <td><span style="font-size: xx-small;"> </span><br /><div align="right">
<span style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"><span style="color: #000066;"><i><span style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"><span style="color: #000066;"><i><span style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"><img align="right" src="http://www.freeinquiry.gr/upload/files/2014/01/gala-233.jpg" /></span></i></span></span>Το
γάλα είναι μιά τροφή, που παράγεται από τα θηλαστικά, γιά να τρέφουν τα
μικρά τους, μέχρι να μπορούν να φάνε την κανονική τους τροφή. </i></span></span></div>
<span style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"><span style="color: #000066;"><i><br /></i></span></span><div align="right">
<span style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"><span style="color: #000066;"><i>Ο άνθρωπος όμως, παραβιάζοντας τη φύση του συνεχίζει να το καταναλώνει γιά όλη του τη ζωή.</i></span></span></div>
<span style="font-size: xx-small;"> </span></td> </tr>
</tbody></table>
<span style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"><b><br />Δέν χρειάζεται μετά τον απογαλακτισμό</b><br />Πολλοί
άνθρωποι σε όλο τον κόσμο δέν πίνουν γάλα, όταν απογαλακτιστούν. Οι
κινέζοι αντιδρούν με σιχαμάρα, όταν πρέπει να πιουν γάλα. Η αντίδρασή
τους είναι η ίδια με τη δική μας αν μας έδιναν να πιούμε αίμα. Οι
ινδιάνοι, πολλές φυλές τής Αφρικής, πολλοί ασιάτες και οι πολυνήσιοι δέν
πίνουν γάλα και όμως, αυτοί οι άνθρωποι είναι υγιείς και δέν έχουν
έλλειψη ασβεστίου. <br /><br />Ο <b>dr. A.R.P. Walker</b> τού <b>South African Institute for Medical Research </b>βρήκε,
ότι παρά το ότι θεωρείται, ότι μεγάλες ποσότητες ασβεστίου είναι
απαραίτητες γιά τις εγκυμονούσες γυναίκες και τις γυναίκες, που
θηλάζουν, κάτι τέτοιο δέν είναι αλήθεια. Διαπίστωσε, ότι οι γυναίκες τής
φυλής Bantu, οι οποίες λαμβάνουν λίγο ασβέστιο από τη διατροφή τους και
δέν πίνουν γάλα, παράγουν πολύ καλύτερης ποιότητας γάλα στον μαστό απ'
ό,τι οι βρετανίδες και οι αμερικανίδες μητέρες. Ανθρωπολογικές μελέτες
πρωτόγονων ανθρώπων αποδεικνύουν, ότι το γάλα μετά τον απογαλακτισμό δέν
είναι απαραίτητο. <br /><br /><b>Δυσανεξία στη λακτόζη τού γάλακτος</b><br />Ο
πρωτόγονος άνθρωπος ήταν κυνηγός. Για 100.000 χρόνια τρεφόταν με κρέας,
ψάρια, χόρτα και καρπούς. Το γάλα (όπως και τα δημητριακά) μπήκαν στη
διατροφική αλυσίδα τα τελευταία 8.000 χρόνια. Δυστυχώς, ο άνθρωπος (με
εξαίρεση τους βορειοευρωπαίους) δέν έχει «εγκλιματιστεί» με αυτή την
τροφή. Πολλοί άνθρωποι δέν μπορούν να χωνέψουν το γάλα. Γιά την πέψη τού
γάλακτος είναι απαραίτητο ένα ένζυμο, η λακτάση, που διασπά τη λακτόζη,
ένα από τα βασικά σάκχαρα, που υπάρχουν στο γάλα. Η ικανότητα να
παράγει ο ανθρώπινος οργανισμός το ένζυμο αυτό χάνεται με την
ενηλικίωση.<br /><br /><span style="background-color: #ffff99;">Γιά
την πέψη τού γάλακτος απαιτούνται μιά σειρά από ένζυμα, που συνήθως η
φύση έχει φροντίσει να υπάρχουν στα νεογνά και στα μικρά των θηλαστικών
ζώων. Ο άνθρωπος δέν είναι βιολογικά εξελιγμένος γιά να καταναλώνει γάλα
γιά όλη του τη ζωή, τουλάχιστον το μεγαλύτερο μέρος τού πληθυσμού τής
Γης.</span><br /><br /><b>Γάλα και οστεοπόρωση: Ο μεγάλος μύθος</b><br />Το
γάλα, αντίθετα με ό,τι μας λένε, δέν προστατεύει από την οστεοπόρωση.
Μήπως όμως και την προκαλεί; Οι πιό πολλές γυναίκες τρομοκρατούνται στην
ιδέα να μήν πίνουν γάλα, γιατί τις έχουν κάνει να πιστεύουν, ότι η
αποφυγή του θα τους προκαλέσει μελλοντικά οστεοπόρωση. Και πώς να μήν
έχουν μιά τέτοια αντίληψη, όταν η πλειοψηφία των γιατρών και των
διαιτολόγων υποστηρίζει, ότι η καθημερινή κατανάλωση γάλακτος και
γαλακτοκομικών προϊόντων είναι μιά απαραίτητη προϋπόθεση για υγιή οστά,
λόγω τής υψηλής περιεκτικότητάς του σε ασβέστιο.<br /><br /><span style="background-color: #ffff99;">Οι
εταιρείες γαλακτοκομικών προϊόντων εκμεταλλεύονται αυτή τη θεωρία (ή
μήπως αυτές την επιβάλλουν;), ώστε να πουλούν τα προϊόντα τους. Οι
διαφημίσεις τους ουσιαστικά, αν το καλοσκεφτεί κανείς, μας περνάνε
τεχνηέντως τον φόβο περί οστεοπόρωσης. Μέχρι και ενισχυμένα με επιπλέον
ασβέστιο γάλατα έχουν παρασκευάσει! Είναι όμως τα πράγματα έτσι; Όλα τα
στοιχεία δείχνουν, ότι πρόκειται γιά έναν ακόμα επιστημονικό μύθο, που
συντηρείται για ευνόητους λόγους</span>.<br /><br /><img align="left" height="143" src="http://www.freeinquiry.gr/upload/files/2014/01/gala-224.jpg" width="224" />Οι
ασιάτισσες έχουν τα μικρότερα ποσοστά κατανάλωσης γάλακτος και
καταγμάτων οστεοπόρωσης και αυτό, παρά το γεγονός, ότι η οστική τους
μάζα είναι πιό περιορισμένη. <br /><br />Αυτό αποδίδεται στην κατανάλωση μεγάλων ποσοτήτων ισοφλαβονών, λόγω τής θέσης τής σόγιας στο καθημερινό τους διαιτολόγιο. </span><span style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"><span style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"><span style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"><span style="color: #000066;"><i> Το γάλα δέν προστατεύει </i></span></span></span></span><span style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"><span style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"><span style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"><span style="color: #000066;"><i><span style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"><br /></span> από την οστεοπόρωση, </i></span></span></span></span><span style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"><span style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"><span style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"><span style="color: #000066;"><span style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"><span style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"><span style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"><span style="color: #000066;"><span style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"><span style="color: black;"><span style="background-color: #ffff99;">Αντίθετα, οι γυναίκες των δυτικών</span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span><i><span style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"> <span style="color: #000066;">όπως πιστεύεται, </span> </span> </i><span style="background-color: #ffff99;"><span style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"><span style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"><span style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"><span style="color: #000066;"><span style="color: black; font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"><span style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"><span style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"><span style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"><span style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">κοινωνιών, </span></span></span></span></span></span></span></span></span></span><span style="color: black; font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"><span style="background-color: #ffff99;">που πίνουν καθημερινά</span> </span><span style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"> </span><br /><span style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"><i> <span style="color: #000066;"> το αντίθετο μάλιστα.</span></i><span style="color: #000066;"><i><span style="color: #000066;"><span style="color: black;"><span style="color: #000066;"> </span> </span></span></i></span></span><span style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"><span style="color: black;"><span style="background-color: #ffff99;">από μωρά γάλα, έχουν μεγάλα ποσοστά</span><br /> <span style="font-size: xx-small;"> </span> <span style="font-size: xx-small;"> </span><span style="background-color: #ffff99;">οστεοπόρωσης. Άρα το γάλα δέν είναι η</span><br /> <span style="font-size: xx-small;"> </span> <span style="font-size: xx-small;"> </span><span style="background-color: #ffff99;">λύση στην πρόληψη τής οστεοπόρωσης.</span></span></span><br /><span style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"><b>Ο παλαιολιθικός άνθρωπος</b><br />Οι
άνθρωποι, πριν το γάλα μπει στην διατροφική τους αλυσίδα, ως κυνηγοί
ήταν μαχητικοί και κάθε άλλο παρά εύθραυστα οστά είχαν. Πώς είχαν λοιπόν
τόσο ισχυρά οστά, αφού δέν κατανάλωναν γάλα και γαλακτοκομικά; Από
ανθρωπολογικές μελέτες γνωρίζουμε, ότι <b>οι παλαιολιθικοί άνθρωποι είχαν σπάνια οστεοπόρωση και αρθρίτιδα</b>. Αντίθετα, με την εισαγωγή στη γεωργική εποχή, ο άνθρωπος έγινε γεωργός και στην κυριολεξία σούρωσε. Όπως γράφει ο <b>βιοχημικός Robb Wolf</b>,
ειδικός στην παλαιολιθική διατροφή, οι νεολιθικοί πρόγονοί μας έχασαν
κατά μέσο όρο έξη ίντσες σε ύψος σε σχέση με τους παλαιολιθικούς
προγόνους μας (Wolf R., The Paleo Solution. The Original Human Diet,
2010). <br /><br />Η αιτία ήταν, ότι σταμάτησαν να τρώνε πολύ κρέας από
κυνήγι και η βάση τής διατροφής τους ήταν τα δημητριακά, τα όσπρια και
τα γαλακτοκομικά, δηλαδή οι τροφές, που μας προτρέπουν οι διαιτολόγοι
και οι γιατροί να αποτελούν τη βάση τής διατροφής μας. <br /><br />Τα
δημητριακά και τα όσπρια περιέχουν κάποια συστατικά, τα φυτικά οξέα, που
εμποδίζουν την απορρόφηση των μετάλλων από το έντερο. Εκτός από τη
μείωση τού ύψους στους νεολιθικούς ανθρώπους, οι ανθρωπολόγοι βλέπουν
από τα σκελετικά κατάλοιπα πολλές περιπτώσεις οστεοπόρωσης και
αρθρίτιδας, κάτι, που δέν φαίνεται στα σκελετικά κατάλοιπα των
παλαιολιθικών κυνηγών, παρά το γεγονός, ότι ο μέσος όρος ζωής τόσο των
παλαιολιθικών όσο και των νεολιθικών ανθρώπων ήταν περίπου ο ίδιος. <br /><br /><span style="background-color: #ffff99;">Μα
γιατί; Αφού οι νεολιθικοί άνθρωποι τρέφονταν με γάλα, ενώ οι
παλαιολιθικοί δέν είχαν αυτήν την τροφή. Κανονικά, θα έπρεπε να
συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο. Τα όσα λέμε τώρα ανατρέπουν και έναν
άλλον μεγάλο μύθο, ότι η κατανάλωση μεγάλης ποσότητας πρωτεΐνης οδηγεί
σε οστεοπόρωση. Οι παλαιολιθικοί άνθρωποι έτρωγαν μεγαλύτερη ποσότητα
πρωτεΐνης από τους νεολιθικούς, αλλά η συχνότητα οστεοπόρωσης ήταν
μεγαλύτερη στους νεολιθικούς γεωργούς.</span><br /><b><br />Τα ψεύτικα επιχειρήματα των χορτοφάγων</b><br />Μερικοί
από τους αμφισβητίες τής αξίας τού γάλακτος γιά την ανθρώπινη υγεία
(κατά βάση vegans, δηλαδή οι χορτοφάγοι, που δέν τρώνε γαλακτοκομικά και
αυγά) ισχυρίζονται, ότι το γάλα δέν προλαμβάνει την οστεοπόρωση, αλλά
στην ουσία την προκαλεί, διότι είναι μιά πρωτεϊνική τροφή. Προσπαθούν
δηλαδή, να ανατρέψουν τον μύθο τού γάλακτος με έναν άλλο μύθο, ότι δήθεν
η υψηλή πρόσληψη πρωτεΐνης προκαλεί οστεοπόρωση. <br /><br />Γιά παράδειγμα, ο <b>γιατρός Neil Nedley</b> γράφει: «<i>Η
οστεοπόρωση, αντίθετα με την κοινή γνώμη, δέν έχει σχέση με την έλλειψη
ασβεστίου στη διατροφή. Το μεγαλύτερο πρόβλημα φαίνεται να είναι οι
υπερβολικές απώλειες ασβεστίου ως αποτέλεσμα τής κατανάλωσης
περισσότερης ζωικής πρωτεΐνης. Δέν περιμένουμε η αμερικανική
γαλακτοβιομηχανία να διαφημίσει την αλήθεια αυτή. Χρόνια έχουν δουλέψει
γιά να μας πείσουν, ότι το να πίνουμε περισσότερο γάλα και να τρώμε
περισσότερο τυρί και γιαούρτι θα μας βοηθήσει να εμποδίσουμε την
οστεοπόρωση. Το γεγονός όμως, είναι το εξής: Εάν η διατροφή σας είναι
υψηλή σε πρωτεΐνη, μπορείτε να φάτε όλο το ασβέστιο, που οι επιχειρήσεις
των γαλακτοκομικών προϊόντων έχουν να σας προσφέρουν, με αποτέλεσμα
απλά να αυξήσετε τον πιθανό κίνδυνο να αδυνατίσετε τα κόκαλά σας και
ίσως να αντιμετωπίσετε ένα κάταγμα στη λεκάνη αργότερα στη ζωή σας</i>». (Nedley N., Proof Positive, 1999).<br /></span><table border="1" cellpadding="4" cellspacing="0" style="width: 100%px;"> <tbody>
<tr> <td><span style="font-size: xx-small;"> </span><br /><table border="0" cellpadding="4" cellspacing="0" style="width: 100%px;"> <tbody>
<tr> <td><div align="right">
<span style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"><span style="color: #000066;"><i>Επί
πολλές χιλιάδες χρόνια στην εξέλιξή του ο άνθρωπος ήταν κυνηγός κι
έτρωγε καθημερινά κρέας. Η απόρριψη τού κρέατος από τη διατροφή μας
είναι ένα τεράστιο λάθος, που κάνουν οι χορτοφάγοι. Είναι ψέμα, ότι οι
χορτοφάγοι χαίρουν άκρας υγείας. Πολλοί από αυτούς υποφέρουν από σοβαρά
προβλήματα υγείας, έχουν ατονία, αναιμία, είναι χλωμοί, έχουν κατάθλιψη,
πεθαίνουν από καρκίνους κ.λπ.. </i></span></span></div>
<span style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"><span style="color: #000066;"><i> </i></span></span><div align="right">
<span style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"><span style="color: #000066;"><i>Σχετικά
με το γάλα, οι χορτοφάγοι ασπάζονται το μύθο, ότι η υψηλή πρωτεΐνη στη
δίαιτα διώχνει το ασβέστιο από το σώμα και προκαλεί οστεοπόρωση,
προκειμένου να επιχειρηματολογήσουν, ότι το γάλα προκαλεί οστεοπόρωση,
διότι είναι πρωτεϊνούχα τροφή. Το γάλα είναι κακή τροφή γιά άλλους
λόγους, όχι επειδή είναι υψηλή σε πρωτεΐνες.</i></span></span></div>
</td> <td><div align="right">
<img align="right" src="http://www.freeinquiry.gr/upload/files/2014/01/gala-201.jpg" /></div>
</td> </tr>
</tbody></table>
<span style="font-size: xx-small;"> </span></td> </tr>
</tbody></table>
<span style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"><br />Οι
υποστηρικτές αυτής τής θεωρίας ισχυρίζονται, ότι οι ζωικές τροφές
περιέχουν κυρίως συστατικά, που μεταβολίζονται στον οργανισμό σε
πρόδρομα όξινων ουσιών προάγοντας συνθήκες οξέωσης. Η οξέωση με τη σειρά
της διεγείρει τη δραστηριότητα των κυττάρων, που αποδομούν το οστό, των
οστεοκλαστών, ενώ παράλληλα αναστέλλει τη δραστηριότητα των κυττάρων,
που σχηματίζουν νέο οστό, των οστεοβλαστών. <br /><br />Οι υποστηρικτές αυτής τής θεωρίας μνημονεύουν και την περίπτωση των <b>εσκιμώων τής Αλάσκας</b>.
Οι εσκιμώοι, λένε, έχουν μεγάλα ποσοστά απώλεια οστικής μάζας και
οστεοπόρωσης, παρά το γεγονός, ότι καταναλώνουν 2500 mg ασβεστίου την
ημέρα. Τότε γιατί έχουν μεγαλύτερη οστική απώλεια μάζας; Διότι παίρνουν
τη συγκεκριμένη ποσότητα ασβεστίου σχεδόν αποκλειστικά από τροφές ζωικής
προέλευσης, από τις μεγάλες ποσότητες ψαριού, που τρώνε καθημερινά. Άρα
λοιπόν, αφού τρώνε μεγάλη ποσότητα πρωτεϊνών το ασβέστιο απεκκρίνεται
από τα ούρα. Αυτό όμως δεν είναι σωστό. <br /><br />Όπως έχει αποδειχθεί από πολλούς επιστήμονες και μεταξύ άλλων τον <b>ανθρωπολόγο Vilhjamur Steffansson</b> και τον <b>οδοντίατρο </b>και<b> βιολόγο Weston Price </b>στο
βιβλίο του «Nutrition and Physical Degeneration», οι εσκιμώοι, όσο
ακολουθούσαν την παραδοσιακή τους δίαιτα έχαιραν άκρας υγείας και τα
ποσοστά οστεοπόρωσης ήταν σχετικά χαμηλά. Όταν όμως μετανάστευσαν σε
βορειοευρωπαϊκές χώρες εγκατέλειψαν την παραδοσιακή διατροφή τους και
μάλιστα άρχισαν να πίνουν μεγάλες ποσότητες αλκοόλ. Είναι γνωστό, ότι το
αλκοόλ συμβάλλει στην απέκκριση τού ασβεστίου από τα ούρα και κατ’
επέκταση στην απώλεια οστικής μάζας και οστεοπόρωσης. Άρα η υψηλή
κατανάλωση αλκοόλ κι όχι η υψηλή πρόσληψη πρωτεΐνης ήταν η αιτία των
μεγάλων ποσοστών απώλειας οστικής μάζας στους συγκεκριμένους εσκιμώους.<br /><br /><b>Δίαιτα χαμηλή σε πρωτεΐνες ή όχι;</b><br /><span style="background-color: #ffff99;">Η
άποψη, ότι η κατανάλωση μεγάλων ποσοτήτων πρωτεΐνης αδυνατίζει τα οστά
προκαλώντας απέκκριση ασβεστίου από αυτά είναι ένας μύθος. Το τελείως
αντίθετο συμβαίνει. Μιά δίαιτα υψηλή σε πρωτεΐνη δυναμώνει τα οστά και
μπορεί να καθυστερήσει τη διαδικασία, που οδηγεί σε οστεοπόρωση. </span><br /><br />Ας
δούμε πώς ξεκίνησε αυτός ο μύθος. Διάφορες μελέτες τη δεκαετία τού 1970
και 1980 έδειξαν, ότι μιά δίαιτα υψηλή σε πρωτεΐνη μπορεί να αλλάξει
την ποσότητα τού ασβεστίου, που εκκρίνεται από το σώμα, αλλά τα
αποτελέσματα δέν ήταν πειστικά. Γιά παράδειγμα, μιά μελέτη νεαρών ατόμων
το 1981 έδειξε, ότι μιά δίαιτα υψηλή σε πρωτεΐνη αύξησε την έκκριση
ασβεστίου από τα ούρα (Hegsted M., et al., Urinary calcium and calcium
balance in young men as affected by level of protein and phosphorus
intake, Journal of Nutrition, 111(3), 553-562, 1981). Μιά άλλη όμως
μελέτη έδειξε, ότι μια δίαιτα υψηλή σε πρωτεΐνη κρέατος δέν προκάλεσε
έκκριση ασβεστίου από τα ούρα (Spencer H., Further studies of the effect
of a high protein diet as meat on calcium metabolism, American Journal
of Clinical Nutrition, 37(6), 924-929, 1983).<br /><br />Μερικοί
διατροφολόγοι χρησιμοποιούν αυτές τις μή πειστικές μελέτες γιά να
«αποδείξουν», ότι μιά υψηλή σε πρωτεΐνες δίαιτα είναι κακή γιά την υγεία
των οστών. Αυτό, που αυτοί οι επιστήμονες ξεχνούν να αναφέρουν είναι,
ότι η αξία τής διατροφικής πρωτεΐνης γιά το κτίσιμο και τη διατήρηση
ισχυρών οστών, καθώς γερνάμε, έχει αποδειχθεί από διάφορες πρόσφατες
μελέτες.<br /><br /><span style="background-color: #ffff99;">Το
1998, μιά προσεκτικά διεξαχθείσα μελέτη σε επτά νέες γυναίκες συνέκρινε
τις επιδράσεις στην απορρόφηση ασβεστίου μιάς δίαιτας χαμηλής σε
πρωτεΐνες και μιάς δίαιτας υψηλής σε πρωτεΐνες. Το αποτέλεσμα; Η
απορρόφηση ασβεστίου από τις τροφές ήταν πολύ χαμηλότερη στη δίαιτα
χαμηλή σε πρωτεΐνες.</span><br /><br />Αποτελέσματα από μιά μελέτη ανάμεσα σε 615 ημιλιωμένους, την <b>Framingham Osteoporosis Study</b>,
που δημοσιεύθηκε το 2000, έδειξε, ότι αυτοί, που έτρωγαν την
περισσότερη πρωτεΐνη, είχαν τα ισχυρότερα οστά, ενώ αυτοί, που έτρωγαν
τη λιγότερη πρωτεΐνη, είχαν τα πιό αδύναμα οστά. <br /><br />Και κατά τη
διάρκεια τής τετράχρονης περιόδου τής μελέτης, οι άνθρωποι, που έτρωγαν
τη λιγότερη πρωτεΐνη έχασαν σημαντικά περισσότερη οστική μάζα απ’ ό,τι
οι άνθρωποι, που έτρωγαν την περισσότερη. Η σύνδεση διατηρήθηκε
ανεξάρτητα από ηλικία, βάρος, συνήθειες καπνίσματος, πρόσληψη ασβεστίου
και χρήση οιστρογόνων (Hannan M., et al., Effect of dietary protein on
bone loss in elderly men and women: The Framingham Osteoporosis Study,
Journal of Bone and Mineral Research, 15(12), 2504-2512, 2000). Παρόμοια
έχουν δείξει και άλλες νεότερες μελέτες τού 2002 (Dawson-Hughes B.,
Calcium intake influences the association of protein intake with rates
of bone loss in elderly men and women, American Journal of Clinical
Nutrition, 75(4), 773-779, 2002) και του 2004 (Dawson-Hughes B., et al.,
Effect of dietary protein supplements on calcium excretion in healthy
older men and women, Journal of Clinical Endocrinology and Metabolism,
89(3), 1169-1173, 2004). <br /><br />Η επίκουρος καθηγήτρια διατροφικής επιδημιολογίας στο <b>πανεπιστήμιο Tufts</b> στη Βοστόνη,<b> Katherine Tucker</b>, είπε τα εξής: «<i>Όταν
οι γυναίκες είναι νέες, χρειάζονται πρωτεΐνες, γιά να κτίσουν οστά, και
μετά τα τριάντα χρειάζονται πρωτεΐνες, γιά να τα διατηρήσουν</i>». Έτσι, η άποψη, ότι οι πρωτεΐνες αδυνατίζουν τα οστά δέν ευσταθεί.<br /><br /><span style="background-color: #ffff99;">Γιατί
τότε το γάλα δέν μας προφυλάσσει από την οστεοπόρωση; Μια αιτία είναι,
ότι προκειμένου να γίνει σωστά και με επάρκεια η απορρόφηση τού
ασβεστίου από μιά τροφή θα πρέπει σε αυτή να υπάρχει και ένα άλλο
συστατικό, το μαγνήσιο, σε συγκεκριμένη αναλογία ως προς το ασβέστιο.
Και επειδή το γάλα και τα γαλακτοκομικά προϊόντα έχουν ελάχιστα μόνον
ποσά μαγνησίου, μόνο το 25% τού ασβεστίου, που περιέχεται σε αυτά
απορροφάται από τον οργανισμό. </span><br /><br /><b>Η εμπορική απάτη<br />των άπαχων γαλάκτων</b><br />Μιά
μεγάλη εμπορική απάτη είναι και τα άπαχα γάλατα ή τα γάλατα με χαμηλά
λιπαρά. Αυτά στερούνται βιταμίνης D3, διότι η βιταμίνη D είναι
λιποδιαλυτή και αφαιρείται με το λίπος. Αλλά γιά να απορροφήσουμε το
ασβέστιο χρειαζόμαστε βιταμίνη D. Είναι αλήθεια, ότι οι παρασκευαστές
γάλακτος προσθέτουν βιταμίνη D, αλλά αυτή είναι συνθετική μορφή τής
βιταμίνης D, η D2 κι όχι η D3. <br /><br />Πάρα πολλές μελέτες δείχνουν, ότι
υπάρχει μιά παγκόσμια επιδημία έλλειψης βιταμίνης D, ακόμα και σε
ηλιόλουστες περιοχές. Αυτό οφείλεται σε πολλούς λόγους. Μιά αιτία είναι η
μανία, που έχει κυριεύσει τους ανθρώπους να μήν τρώνε χοληστερίνη και
ζωικά λίπη. (Διαβάστε στην «<a href="http://www.freeinquiry.gr/">Ελεύθερη Έρευνα</a>»: <a href="http://www.freeinquiry.gr/pro.php?id=2485">Χοληστερίνη: Μιά σύγχρονη ιατρική απάτη</a> και <a href="http://www.freeinquiry.gr/pro.php?id=2528">Επικίνδυνα τα φάρμακα μείωσης τής χοληστερίνης</a>).
Όμως, η βιταμίνη D βρίσκεται στο λίπος των ζωικών τροφών, όπως στο
βούτυρο, στα πλήρη γαλακτοκομικά, στα λιπαρά ψάρια, και ιδίως στην πέτσα
τους, στα αυγά και στο μουρουνέλαιο.<br /></span><table border="1" cellpadding="4" cellspacing="0" style="width: 100%px;"> <tbody>
<tr> <td><span style="font-size: xx-small;"> </span><br /><img align="left" src="http://www.freeinquiry.gr/upload/files/2014/01/gala-259.jpg" /><span style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"><span style="color: #000066;"><i>Ερευνητές,
που μελέτησαν τη διατροφική σύνδεση με τα καρδιαγγειακά νοσήματα σε 32
χώρες, βρήκαν, ότι από όλους τους διατροφικούς παράγοντες, που
μελετήθηκαν, οι υδατάνθρακες τού γάλακτος παίζουν τον σημαντικότερο ρόλο
στην εκδήλωση καρδιαγγειακών παθήσεων σε άτομα ηλικίας άνω των 35 ετών
κι ότι το άπαχο γάλα παίζει τον σημαντικότερο ρόλο στην εκδήλωση τής
στεφανιαίας νόσου σε άτομα άνω των 45 ετών (Grant W., Milk and other
dietary influences on coronary heart disease, Alternative Medicine
Review, 3, No 4, 281-294, 1998). <br /><br />Καταρρέει λοιπόν και ένας άλλος
μύθος, ότι δηλαδή το λιπαρό γάλα προκαλεί καρδιαγγειακές παθήσεις, ενώ
το άπαχο όχι. Καταλαβαίνετε ασφαλώς ποιούς συμφέρει αυτός ο μύθος. Τις
γαλακτοβιομηχανίες, γιά να πουλούν το άπαχο δήθεν υγιεινό γάλα.</i></span></span><br /><span style="font-size: xx-small;"> </span></td> </tr>
</tbody></table>
<span style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"><br />Η
δεύτερη αιτία είναι, ότι δέν εκτιθέμεθα στον ήλιο είτε διότι δουλεύουμε
οι περισσότεροι σε ένα γραφείο όλη την ημέρα είτε διότι αποφεύγουμε
συνειδητά τον ήλιο, λόγω τής φοβίας, που μας έχουν προκαλέσει πολλοί
δερματολόγοι, ότι αν εκτεθούμε στον ήλιο θα πάθουμε καρκίνο τού
δέρματος. Έχουν φτάσει μάλιστα στην υπερβολή να μας προτρέπουν να
βάζουμε αντηλιακά, όταν βγαίνουμε έξω την ημέρα, ακόμα και κατά τη
διάρκεια τού χειμώνα. (Διαβάστε στην «<a href="http://www.freeinquiry.gr/">Ελεύθερη Έρευνα</a>»: <a href="http://www.freeinquiry.gr/pro.php?id=1801">Η συνωμοσία τού Ήλιου</a> και <a href="http://www.freeinquiry.gr/pro.php?id=2010">Ήλιος: Ευεργέτης τής υγείας μας</a>).<br /><br />Θα
σκεφτείτε τώρα, ότι σε μιά ηλιόλουστη χώρα σαν την Ελλάδα δέν υπάρχει
έλλειψη βιταμίνης D. Και όμως, η αλήθεια είναι διαφορετική. Στην Ελλάδα η
έλλειψη βιταμίνης D αποτελεί ένα σημαντικό πρόβλημα. Σύμφωνα με μιά
πρόσφατη μελέτη τού Ενδοκρινολογικού Τμήματος τού <b>νοσοκομείου Άγιος Σάββας </b>και τού Ορμονολογικού Εργαστηρίου τού<b> νοσοκομείου Άγιος Παντελεήμονας</b>
(Horm, 10(2), 131-143, 2011), κατά την οποία εξετάστηκαν 625
φαινομενικά υγιείς ενήλικες (553 γυναίκες και 72 άνδρες ηλικίας 18-85
ετών), βρέθηκαν υψηλά ποσοστά ανεπάρκειας βιταμίνης D3 στο 57,7% όλων
των ηλικιακών ομάδων καθ’ όλη τη διάρκεια τού έτους και ιδίως τους μήνες
Μάρτιο-Μάιο.<br /><br /><b>Αλάτι με μέτρο</b><br /><span style="background-color: #ffff99;">Άλλη
μια αιτία, που οδηγεί σε οστεοπόρωση, είναι η μεγάλη κατανάλωση
αλατιού. Οι άνθρωποι, που καταναλώνουν μεγάλη ποσότητα αλατιού,
εκκρίνουν περισσότερο ασβέστιο στα ούρα τους από αυτούς, που
καταναλώνουν λίγο αλάτι. Με τη σειρά του, αυτή η απώλεια ασβεστίου
συμβάλλει σε οστική απώλεια και οστεοπόρωση, διότι το όξινο χλώριο τού
αλατιού πρέπει να ουδετεροποιηθεί στα νεφρά από αλκαλική βάση - και το
μεγαλύτερο απόθεμα αλκαλικής βάσης τού σώματος είναι το ασβέστιο των
οστών μας. </span><br /></span><div align="left">
<span style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"><span style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"><span style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"><img align="right" height="108" src="http://www.freeinquiry.gr/upload/files/2014/01/gala-288.jpg" width="288" /></span>Αυτό δέν σημαίνει, ότι δέν πρέπει να τρώμε καθόλου αλάτι. Η με μέτρο κατανάλωση αλατιού είναι ευεργετική γιά το σώμα αρκεί <br />αυτό το αλάτι να μήν είναι το επεξεργασμένο αλάτι τού εμπορίου, αλλά θαλασσινό ανεπεξέργαστο αλάτι ή ακόμα </span></span><span style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"><span style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"><span style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"><span style="color: #000066;"><i>Όταν τρώμε αλμυρά πατατάκια ή peppe-</i></span></span></span></span> <span style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"><span style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">καλύτερα αλάτι Ιμαλαΐων, </span></span><span style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"><span style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"><span style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"><span style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"><span style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"><span style="color: #000066;"><i><span style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"><span style="color: #000066;"><i><span style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"><span style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"><span style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"><span style="color: #000066;"><i>roni πίτσα, </i></span></span></span></span>μεγάλη ποσότητα ασβεστίου </i></span></span></i></span></span></span></span></span></span><span style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">το οποίο περιέχει μεγάλο <span style="color: #000066;"><i><i><i>εκκρίνεται </i></i></i></span><i><span style="color: #000066;">από τα ούρα μας. Αν αυτό το</span></i>αριθμό ιχνοστοιχείων, που δέν </span><span style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"><span style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"><span style="color: #000066;"><i>κάνουμε σε όλη μας τη ζωή μπορεί</i></span></span>τα βρίσκουμε εύκολα από τις </span><span style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"><span style="color: #000066;"><i> </i></span></span><span style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"><span style="color: #000066;"><i> να αναπτύξουμε οστεοπόρωση. </i></span></span></div>
<span style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"><span style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">τροφές.<br /></span><b>Ζάχαρη</b><br />Άλλη
μιά αιτία, που οδηγεί σε οστεοπόρωση είναι η κατανάλωση ζάχαρης. Το
ασβέστιο και η ζάχαρη έχουν στενή σχέση μεταξύ τους. Όσο περισσότερο
ζάχαρη καταναλώνουμε, τόσο περισσότερο ασβέστιο διαλύεται. Ως εκ τούτου,
υπερβολική κατανάλωση ζάχαρης φθείρει τα δόντια και συμβάλλει επίσης,
σε οξύτητα τού στομάχου. Μιά δίαιτα υψηλή σε υδατάνθρακες διαχωρίζει το
ασβέστιο από το σώμα σε έναν γρήγορο ρυθμό. Μιά δίαιτα υψηλή σε γλυκόζη
και ζάχαρη κλέβει από το σώμα το απαραίτητο ασβέστιο. <br /><b><br />Δημητριακά</b><br />Μιά
άλλη αιτία οστεοπόρωσης, που συχνά παραβλέπεται, είναι η κατανάλωση
δημητριακών. Τα δημητριακά περιέχουν υψηλές συγκεντρώσεις συστατικών,
που οι ερευνητές ταξινομούν ως αντιθρεπτικά συστατικά. Ανάμεσα σε αυτά
είναι η Inositol Hexaphosphate, περισσότερο γνωστή ως Phytate. Αυτό το
συστατικό δένεται με μέταλλα, όπως σίδηρο, ασβέστιο, μαγνήσιο και
ψευδάργυρο στον γαστρεντερικό σωλήνα, μειώνοντας σημαντικά την
απορρόφησή τους από το σώμα. Το τελευταίο πράγμα, που οι περισσότεροι
άνθρωποι χρειάζονται, είναι να μειώσουν την απορρόφηση τέτοιων
συστατικών, τα οποία είναι απαραίτητα γιά την υγιή καρδιαγγειακή
λειτουργία. <br /><br />Στα δημητριακά το αντιθρεπτικό περιεχόμενο είναι
υψηλότερο στον εξωτερικό φλοιό, κάτι, που σημαίνει, ότι τα «υγιεινά»
δημητριακά ολικής αλέσεως έχουν υψηλότερο περιεχόμενο σε Phytate απ’
ό,τι τα ραφιναρισμένα προϊόντα δημητριακών. <br /><br /><span style="background-color: #ffff99;">Το
να προσπαθήσουμε να βελτιώσουμε το στάτους μετάλλων τρώγοντας
περισσότερα δημητριακά ολικής αλέσεως είναι σαν να κάνουμε δυό βήματα
μπροστά και δυό βήματα πίσω. Ενώ μιά τέτοια στρατηγική αυξάνει την
πρόσληψη ψευδαργύρου, σιδήρου, μαγνησίου και ασβεστίου, αυξάνει επίσης
την έκκρισή τους από το σώμα. Τα δημητριακά όχι μόνο δέν περιέχουν
βιταμίνη D, αλλά επίσης ενθαρρύνουν έλλειψη αυτής τής σημαντικής
βιταμίνης μειώνοντας την απορρόφησή της. </span><br /><br />Έχει εδώ και
καιρό αναγνωριστεί, ότι η υψηλή κατανάλωση δημητριακών επιφέρει έλλειψη
βιταμίνης D σε διάφορα ζωικά είδη, συμπεριλαμβανομένων των πρωτευόντων
θηλαστικών, των πιο κοντινών μας συγγενών. Ερευνητές παρατήρησαν
σημαντικά αυξημένη έκκριση βιταμίνης D σε υγιείς εθελοντές, που τράφηκαν
με 60 γραμμάρια ινών σταριού καθημερινά (Batchelor A.J., Compston J.E.,
Reduced plasma half-life of radio-labelled 25-hydroxyvitamin D3 in
subjects receiving a high fiber diet, British Journal of Nutrition,
49(2), 213-216, 1983).<br /><br /><b>Προστασία από την οστεοπόρωση</b><br /><span style="background-color: #ffff99;">Αν
μιά γυναίκα θέλει πραγματικά να προστατευτεί από την οστεοπόρωση αντί
να καταναλώνει γάλα θα πρέπει να στραφεί στην κατανάλωση φυτικών τροφών,
που περιέχουν ασβέστιο (αμύγδαλα, σουσάμι, πράσινα φυλλώδη λαχανικά,
μπρόκολο, λάχανο), να λαμβάνει επαρκείς ποσότητες βιταμίνης D3 (έκθεση
στον ήλιο, κατανάλωση μουρουνέλαιου και ενός συμπληρώματος βιταμίνης
D3), να αθλείται, να μην τρώει υπερβολικές ποσότητες αλατιού, αλκοόλ και
καφέ και μερικά χρόνια πριν την εμμηνόπαυση να λαμβάνει ένα καλό
διατροφικό συμπλήρωμα, ειδικό γιά την πρόληψη τής οστεοπόρωσης, που να
περιέχει ασβέστιο, βιταμίνη D3, μαγνήσιο και βιταμίνη Κ2. </span><br /><br /><b>Η μεγάλη κατανάλωση γάλακτος <br />προκαλεί καρκίνο</b><br />Υπάρχει
μιά συσχέτιση ανάμεσα σε ορισμένες μορφές καρκίνου και στη μεγάλη
κατανάλωση γάλακτος. Η εκδήλωση ορισμένων μορφών καρκίνου εμφανίζεται
κυρίως σε περιοχές και χώρες, όπου η κατανάλωση αγελαδινού γάλακτος
είναι πολύ μεγάλη κι αποτελεί το μεγαλύτερο μέρος τής διατροφής. <br /><br />Η
εκδήλωση αυτών των καρκίνων μπορεί να προκαλείται από την εισαγωγή στο
σώμα μας αυξητικών ορμονών, οι οποίες είναι προορισμένες να συμβάλλουν
στην ανάπτυξη τής αγελάδας κι όχι τού ανθρώπου. Στις μέρες μας όμως, τα
πράγματα έχουν γίνει χειρότερα. Σε μιά προσπάθεια να κάνουν τις αγελάδες
να παράγουν όλο και περισσότερο γάλα γιά περισσότερη περίοδο τού
χρόνου, τους χορηγούν ορμόνες, οι οποίες εισέρχονται στο σώμα μας με
αρνητικά αποτελέσματα γιά την υγεία μας. <br /><br />Ο <b>Hans Nieper</b>, ο
οποίος εφάρμοζε εναλλακτική θεραπεία τού καρκίνου, πίστευε, ότι τα
γαλακτοκομικά προϊόντα αυξάνουν την παραγωγή βλέννας στο σώμα, μιας
βλέννας, που καλύπτει τους όγκους και τους προστατεύει από το
ανοσολογικό σύστημα. Τα φονικά κύτταρα τού ανθρώπινου οργανισμού δέν
μπορούν να αναγνωρίσουν πίσω από την πανοπλία τής βλέννας τα καρκινικά
κύτταρα και να τα καταστρέψουν.<br /><br />Τώρα, που ζούμε σε μιά ατομική εποχή, η ατμόσφαιρα έχει μολυνθεί με <b>Στρόντιο 90</b>,
το οποίο, όταν φτάσει σε ένα συγκεκριμένο σημείο στο σώμα, μπορεί να
είναι θανατηφόρο. Το Στρόντιο 90, ένα συστατικό, που συσσωρεύεται στα
οστά, μετά από πολλά χρόνια μπορεί να προκαλέσει λευχαιμία και καρκίνο.
Έτσι, η πρόσληψή του στο σώμα πρέπει να διατηρείται στα κατώτερα δυνατά
επίπεδα. <br /><br />Το γάλα είναι η κύρια πηγή από όπου το Στρόντιο 90
μπαίνει στο σώμα μας. Το Στρόντιο 90 αποθηκεύεται στο ασβέστιο τού
γάλακτος. Κι όμως, οι ειδικοί μας συμβουλεύουν να πίνουμε γάλα γιά το
ασβέστιο που περιέχει.<br /><b><br />Γάλα και καρκίνος τού προστάτη</b><br /><span style="background-color: #ffff99;">Σύμφωνα με το <b>World Cancer Research Fund </b>και το <b>American Institute for Cancer Research</b>,
έντεκα ξεχωριστές μελέτες σε ανθρώπινους πληθυσμούς έχουν συνδέσει την
κατανάλωση γάλακτος και γαλακτοκομικών προϊόντων με τον καρκίνο τού
προστάτη. Οι άνδρες, που αποφεύγουν το γάλα και τα γαλακτοκομικά
προϊόντα έχουν λιγότερες πιθανότητες να αναπτύξουν αυτή τη μορφή
καρκίνου. </span><br /><br />Μιά μελέτη, που δημοσιεύθηκε στο <b>British Journal of Cancer</b>,
έδειξε, ότι οι άνδρες, που ακολουθούσαν μιά δίαιτα χωρίς γαλακτοκομικά,
είχαν χαμηλότερα επίπεδα μιάς συγκεκριμένης πρωτεΐνης, που συνδέεται με
την εκδήλωση καρκίνου τού προστάτη, τής IGF-1, ενός ινσουλινοειδούς
αυξητικού παράγοντα, που πιστεύεται, ότι παίζει σημαντικό ρόλο στην
πρόκληση αυτού τού είδους καρκίνου. <br /><b><br />Γάλα και καρκίνος τού μαστού</b><br />Η
κατανάλωση γάλακτος έχει συσχετιστεί με δύο μορφές γυναικολογικών
καρκίνων: τού μαστού και των ωοθηκών. Όπως μας πληροφορούν ο <b>dr. J. L. Outwater</b> τού <b>πανεπιστημίου Princeton</b> και οι <b>A. Nicholson</b> και <b>N. Bernard </b>τού <b>Physicians Committee for Responsible Medicine</b>,
πάνω από 12 επιδημιολογικές μελέτες δείχνουν μιά θετική σχέση μεταξύ
τής κατανάλωσης γαλακτοκομικών προϊόντων και τής ανάπτυξης καρκίνου τού
μαστού. <br /><br /><span style="background-color: #ffff99;">Σε
χώρες, όπου η κατανάλωση των γαλακτοκομικών προϊόντων είναι πολύ μικρή,
όπως στην Ασία και στην Κίνα, τα κρούσματα τού καρκίνου τού μαστού είναι
ελάχιστα. Ο λόγος τής συσχέτισης τού γάλακτος με τον καρκίνο είναι η
πρωτεΐνη IGF-1. Ερευνητές στο<b> πανεπιστήμιο Stanford</b> και στο <b>National Institute of Health </b>των
ΗΠΑ βρήκαν, ότι οι υψηλές συγκεντρώσεις της ορμόνης IGF-1 οδηγούν σε
αύξηση των καρκινικών κυττάρων, που αναπτύσσονται στον ανθρώπινο
οργανισμό. </span><br /><br />Η IGF-1 βρίσκεται σε υπερβολική ποσότητα σε
όλα τα γάλατα, που προέρχονται από αγελάδες, στις οποίες έχουν χορηγηθεί
η συνθετική αυξητική ορμόνη των βοοειδών. Η IGF-1 δέν καταστρέφεται με
την παστερίωση. Αντίθετα, σύμφωνα με τον FDA, η διαδικασία τής
παστερίωσης έχει ως αποτέλεσμα την αύξηση τής συγκέντρωσής της.<br /><br /><b>Γάλα και καρκίνος των ωοθηκών</b><br /><span style="background-color: #ffff99;">Έρευνες στο <b>Roswell Park Memorial Institute</b>
στο Buffalo τής Νέας Υόρκης έδειξαν, ότι οι γυναίκες, που πίνουν πάνω
από ένα ποτήρι γάλα την ημέρα, έχουν 3,1 φορές μεγαλύτερο κίνδυνο γιά
καρκίνο των ωοθηκών από ό,τι οι γυναίκες, που δέν πίνουν.</span><br /><b><br />Γάλα και ανάπτυξη λεμφώματος</b><br />Επιπλέον,
η κατανάλωση γάλακτος έχει συσχετιστεί και με την ανάπτυξη λεμφώματος.
Αιτία γι’ αυτό, σύμφωνα με πολλούς ερευνητές, αποτελεί η χορήγηση τής
ορμόνης των βοοειδών στις αγελάδες, που εκτρέφονται στις μεγάλες φάρμες.
<br /><br /><b>Γάλα και καρδιαγγειακές παθήσεις</b><br />Το γάλα (και μάλιστα το γάλα με λίγα λιπαρά) προκαλεί καρδιοπάθεια. <br />Ο <b>dr. William Dock</b>,
ειδικός στον τομέα τής καρδιαγγειακής ασθένειας, είχε παρατηρήσει, ότι
οι ιαπωνέζοι έχουν ανοσία στην αθηροσκλήρωση και στην καρδιακή ασθένεια,
που έχει τόσο αυξηθεί στις ΗΠΑ. Οι ιαπωνέζοι δέν πίνουν γάλα και ο dr.
Dock πιστεύει, ότι αυτός είναι ένας από τους λόγους γιά την καλή
καρδιαγγειακή τους υγεία.<br /><br /><span style="background-color: #ffff99;">Μετέπειτα έρευνες επιβεβαίωσαν την πεποίθηση τού dr. Dock. Ιατρική έρευνα τού <b>Washington University School of Medicine</b>
έγινε σε δέκα νοσοκομεία των Ηνωμένων Πολιτειών και της Αγγλίας από το
1940 ώς το 1959. Τα αποτελέσματα έδειξαν, ότι στις ΗΠΑ η εκδήλωση
καρδιακών προσβολών ήταν διπλάσια ανάμεσα στους ανθρώπους, που έπιναν
γάλα. Για τη Μ. Βρετανία τα αποτελέσματα ήταν περίπου τα ίδια. Τα
πορίσματα αυτά έχουν δημοσιευθεί από την American Heart Association στην
έκδοση Circulation (Απρίλιος 1960). </span><br /><br />Σε μια μελέτη, που
έγινε σε 24 χώρες γιά τους παράγοντες, που συμβάλλουν στην πρόκληση
καρδιαγγειακών παθήσεων, οι μελετητές αποφάνθηκαν, ότι «<i>το γάλα και
τα γαλακτοκομικά προϊόντα συντελούν σε πολύ μεγάλο βαθμό στην εκδήλωση
καρδιαγγειακών νοσημάτων, ενώ η ζάχαρη, οι ζωικές πρωτεΐνες και τα ζωικά
λίπη έρχονται σε δεύτερη, τρίτη και τέταρτη θέση αντίστοιχα</i>». (Medical Hypthesis, 7:907-918, 1981). <br /><br />Όπως όμως, έχω αποδείξει στο βιβλίο μου <a href="http://www.freeinquiry.gr/pro.php?id=2466">Χοληστερίνη, ένας σύγχρονος μύθος</a>
(εκδ. Etra, 2011), τα ζωικά λίπη και οι ζωικές πρωτεΐνες δέν προκαλούν
καρδιοπάθεια. Σε αυτό το βιβλίο έδειξα, ότι οι κύριοι ένοχοι γιά
καρδιοπάθεια είναι η ζάχαρη, τα trans λιπαρών οξέων, τα πολυακόρεστα
λαδια και το στρες. Στη λίστα αυτή προστίθεται και το γάλα.<br /></span><table border="1" cellpadding="4" cellspacing="0" style="width: 100%px;"> <tbody>
<tr> <td><table border="0" cellpadding="4" cellspacing="0" style="width: 100%px;"> <tbody>
<tr> <td><a href="http://www.freeinquiry.gr/pro.php?id=2466"><img src="http://www.freeinquiry.gr/upload/files/611/cholesterol-dimopoulos.jpg" /></a></td> <td> <span style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"><span style="color: #000066;"><i><br /><br /><br /><br /><br /><br />Ο<b> διατροφολόγος Μάριος Δημόπουλος </b><br />στο βιβλίο του </i></span><a href="http://www.freeinquiry.gr/pro.php?id=2466">Χοληστερίνη: Ένας σύγχρονος μύθος</a><span style="color: #000066;">, <br />ανατρέπει όλα όσα μέχρι τώρα γνωρίζαμε <br />γιά τη χοληστερίνη <br />χαρακτηρίζοντας τη θεωρία τής χοληστερίνης <br />ως έναν από τους μεγαλύτερους <br />ιατρικούς μύθους τής εποχής μας. </span></span></td> </tr>
</tbody></table>
</td> </tr>
</tbody></table>
<span style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"><br />Γιατί
όμως, το γάλα ευθύνεται γιά την πρόκληση καρδιαγγειακών παθήσεων;
Αντίθετα με τα όσα διατείνονται οι περισσότεροι γιατροί και διαιτολόγοι
δέν φταίνε μόνο τα λίπη του. Γιατί τότε αν πίναμε άπαχο γάλα, δέν θα
υπήρχε πρόβλημα, κάτι, που οι σχετικές έρευνες έχουν δείξει, ότι δέν
ισχύει. <br /><br />Ο βασικότερος ίσως λόγος φαίνεται, ότι είναι το είδος
των πρωτεϊνών και των υδατανθράκων, που υπάρχουν στο αγελαδινό γάλα. Στο
περιοδικό Lancet δημοσιεύθηκε μιά μελέτη, που απέδειξε, ότι γιά τα
καρδιαγγειακά νοσήματα υπαίτια είναι η πρωτεΐνη τού γάλακτος κι όχι το
λίπος του (Alamgir I., Caplin J., Cheland G., Norell M., Kaye G.,
Survival trends, coronary events rates and the Monica Project, The
Lancet, 354, 862-863, 1999). <br /><b><br />Ο ρόλος τού ασβεστίου</b><br /><span style="background-color: #ffff99;">Γιά
την πρόκληση όμως, καρδιαγγειακών παθήσεων ευθύνεται και το ασβέστιο
τού γάλακτος. Το ασβέστιο, γιά το οποίο μας προτρέπουν να πίνουμε γάλα
μπορεί να βλάψει την καρδιά μας. Η υπερβολική κατανάλωση ασβεστίου μέσω
τού γάλακτος μπορεί να προκαλέσει ασβεστοποίηση και σπασμό των αρτηριών,
κάτι, που θεωρείται, ότι αποτελεί βασικό παράγοντα γιά την πρόκληση
ισχαιμίας τού μυοκαρδίου. Το ασβέστιο τού γάλακτος επικάθεται στις
αρτηρίες με αποτέλεσμα να σχηματίζεται «πουρί», αθηρωματική πλάκα, οι
αρτηρίες να φράζουν, κάτι, που οδηγεί στο έμφραγμα.</span> <br /><br />Και
όμως, όλοι κατηγορούν τη χοληστερίνη γιά το έμφραγμα, παρά το γεγονός,
ότι νεότερες μελέτες δείχνουν, ή ότι η χοληστερίνη δέν έχει καμμιά σχέση
με την πρόκληση καρδιαγγειακής ασθένειας ή ότι ο ρόλος της είναι πολύ
μικρότερος από ό,τι μέχρι σήμερα φανταζόμασταν κι ότι υπάρχουν άλλοι
σημαντικότεροι λόγοι, που οδηγούν σε καρδιοπάθεια. <br /></span><table border="0" cellpadding="4" cellspacing="0" style="width: 100%px;"> <tbody>
<tr> <td><span style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">Ο
λόγος, που το ασβέστιο τού γάλακτος μπορεί να προκαλέσει έμφραγμα και
καρδιαγγειακά, είναι, ότι από το γάλα λείπουν δύο βασικά συστατικά: το
μαγνήσιο και η βιταμίνη Κ. Το μαγνήσιο διαλύει το ασβέστιο κι έτσι το
ασβέστιο δέν επικάθεται στις αρτηρίες. Η βιταμίνη Κ εμποδίζει το
ασβέστιο να επικάθεται στις αρτηρίες.<br /><br /><b>Επίλογος</b><br />Η
κατανάλωση αγελαδινού γάλακτος συνδέεται και με πολλές άλλες παθήσεις,
όπως λίθους στα νεφρά, θάνατο από διάρροια στα βρέφη, δυσκοιλιότητα,
αναιμία, διαβήτη τύπου 1, σκλήρυνση κατά πλάκας, ρευματοειδή αρθρίτιδα,
υπογονιμότητα, ακμή, πονοκεφάλους και ημικρανίες. </span></td> <td><br /><div align="center">
<span style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"><img src="http://www.freeinquiry.gr/upload/files/2014/01/gala-225.jpg" /></span></div>
<div align="center">
<span style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"><span style="color: #000066;"><i>Διαχρονική είναι η προπαγάνδα </i></span></span></div>
<div align="center">
<span style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"><span style="color: #000066;"><i>γιά τη δήθεν συμβολή </i></span></span><br /><span style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"><span style="color: #000066;"><i>τής κατανάλωσης γάλακτος </i></span></span><br /><span style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"><span style="color: #000066;"><i>στην διατήρηση τής υγείας.</i></span></span></div>
</td> </tr>
</tbody></table>
<span style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"><br />Είναι απορίας άξιο λοιπόν, γιά ποιο λόγο όλοι <br />σχεδόν
οι ειδικοί, γιατροί και διαιτολόγοι, μας προτρέπουν να πίνουμε
καθημερινά γάλα. Δέν έχουν διαβάσει ποτέ τους όλες αυτές τις μελέτες,
που αναφέραμε; <br /><br />Πάντως, είναι φανερό, ότι οι γαλακτοβιομηχανίες
μάς κάνουν καθημερινά πλύση εγκεφάλου υπέρ τού γάλακτος. Πώς λοιπόν
περιμένουμε να πληροφορηθούμε από κάποιο μέσο μαζικής ενημέρωσης όλες
αυτές τις αλήθειες, που αναφέραμε παραπάνω; Περιμένετε, ότι θα αφήσουν
έναν επιστήμονα να μιλήσει δημοσίως σε κάποιο τηλεοπτικό σταθμό γιά τις
αρνητικές επιπτώσεις τής κατανάλωσης γάλακτος στην υγεία μας; Ασφαλώς
και όχι. <br /><br />Ο καταναλωτής θα πρέπει να μείνει ανενημέρωτος και να
νομίζει, ότι το αγελαδινό γάλα είναι τροφή ελιξήριο, ενώ στην
πραγματικότητα είναι μιά τροφή βλαπτική γιά την υγεία μας. Το γάλα
λοιπόν, χωρίς υπερβολή, είναι ένα δηλητήριο, που σιγά-σιγά μας σκοτώνει.<br /></span><div align="right">
<span style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"><span style="color: black; font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"><b>Μάριος Δημόπουλος</b></span></span></div>
<span style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"><span style="color: black; font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">Κλινικός Διατροφολόγος</span><span style="color: black;"><br /></span></span><span style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"><span style="color: black; font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"><br /><br /><br /><span style="font-size: xx-small;"><b>ΣΗΜΕΙΩΣΗ</b>: <br /><img align="left" height="96" src="http://www.freeinquiry.gr/upload/files/13/11/Marios-Dimopoulos.jpg" width="79" />Ο κ. Δημόπουλος εκπαιδεύεται για απόκτηση πτυχίου Doctor of Naturopathy.</span></span><span style="color: black; font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: xx-small;">Είναι μέλος τού American Council of Applied Clinical Nutrition</span><span style="color: black; font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: xx-small;">και απόφοιτος του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών</span><span style="color: black; font-size: xx-small;">.<br /><span style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif;">Έχει εκπαιδευτεί στη Φυσική Ιατρική στα: </span><br /><span style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif;">British Institute of Homeopathy (New Jersey, USA),</span><br /><span style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif;">Clayton College of Natural Health (Alabama, USA),</span><br /><span style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif;">Trinity College of Natural Health (Indianapolis, USA) και</span><br /><span style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif;">International Society of Homotoxicology, Baden-Baden, Germany.</span><br /><span style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif;">Είναι συγγραφέας τεσσάρων βιβλίων για φυσικές θεραπείες και διατροφή.</span></span><span style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"><span style="font-size: x-small;"><span style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: xx-small;"><span style="color: black;">Περισσότερες πληροφορίες για θέματα υγείας <br />μπορείτε να βρείτε στα ιστολόγια τού Μάριου Δημόπουλου:</span><span style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /><a href="http://orthomoriakiiatriki.blogspot.gr/">http://orthomoriakiiatriki.blogspot.gr</a> </span><span style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif;"><a href="http://orthomolecular-nutritional-medicine.blogspot.gr/">http://orthomolecular-nutritional-medicine.blogspot.gr</a>.<br /><span style="color: black;"><br /></span></span></span><span style="font-size: xx-small;"><span style="color: black;">Βιβλία τού συγγραφέα, που έχουν παρουσιαστεί στην «</span><a href="http://www.freeinquiry.gr/">Ελεύθερη Έρευνα</a><span style="color: black;">»:</span></span><span style="font-size: x-small;"><span style="font-size: xx-small;"><a href="http://www.freeinquiry.gr/pro.php?id=2466">Χοληστερίνη: Ένας σύγχρονος μύθος</a> <br /><a href="http://www.freeinquiry.gr/pro.php?id=3064">Φυσικές μέθοδοι αντιμετώπισης τού καρκίνου</a><br /></span></span></span></span></span><br /><br /></div>
Μάριος Δημόπουλοςhttp://www.blogger.com/profile/11424198481994945581noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-5886372110242634336.post-16517129992606388002014-05-08T01:55:00.002-07:002014-05-08T01:55:41.620-07:00Η ΑΡΙΣΤΗ ΔΙΑΤΡΟΦΗ ΓΙΑ ΜΙΑ ΥΓΙΗ ΕΓΚΥΜΟΣΥΝΗ<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<!--[if gte mso 9]><xml>
<w:WordDocument>
<w:View>Normal</w:View>
<w:Zoom>0</w:Zoom>
<w:PunctuationKerning/>
<w:ValidateAgainstSchemas/>
<w:SaveIfXMLInvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid>
<w:IgnoreMixedContent>false</w:IgnoreMixedContent>
<w:AlwaysShowPlaceholderText>false</w:AlwaysShowPlaceholderText>
<w:Compatibility>
<w:BreakWrappedTables/>
<w:SnapToGridInCell/>
<w:WrapTextWithPunct/>
<w:UseAsianBreakRules/>
<w:DontGrowAutofit/>
</w:Compatibility>
<w:BrowserLevel>MicrosoftInternetExplorer4</w:BrowserLevel>
</w:WordDocument>
</xml><![endif]--><br />
<!--[if gte mso 9]><xml>
<w:LatentStyles DefLockedState="false" LatentStyleCount="156">
</w:LatentStyles>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 10]>
<style>
/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:"Κανονικός πίνακας";
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-parent:"";
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin:0cm;
mso-para-margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:10.0pt;
font-family:"Times New Roman";
mso-ansi-language:#0400;
mso-fareast-language:#0400;
mso-bidi-language:#0400;}
</style>
<![endif]-->
<br />
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Τα βρέφη που έχουν προμηθευτεί με
λίγα θρεπτικά συστατικά την ώρα που αναπτύσσονται στη μήτρα έχουν αλλαγή στη
φυσιολογία τους και στον μεταβολισμό τους. Ακόμα και αν γεννιώνται φαινομενικά
υγιή,<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>η κακή διατροφή της μητέρας είναι
η καταγωγή των περισσότερων εκφυλιστικών ασθενειών αργότερα στη ζωή. Και οι
γυναίκες που έχουν ελλείψεις στη διατροφή τους, είναι πιο πιθανό να αναπτύξουν
προβλήματα υγείας κατά τη διάρκεια και μετά την εγκυμοσύνη – για παράδειγμα οι
ραγάδες και η επιλόχεια κατάθλιψη είναι δείγμα έλλειψης ψευδαργύρου. Αλλά
μπορείτε να τα προλάβετε όλα με μια καλύτερη δίαιτα κατά την εγκυμοσύνη.</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Ανάγκες της εγκύου σε πρωτεΐνη</b></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης,
οι ανάγκες της γυναίκας για πρωτεΐνες αυξάνονται, διότι δεν τροφοδοτεί μόνο το
σώμα της, αλλά παρέχει επίσης τα υλικά από τα οποία θα σχηματιστεί το μωρό. Γι’
αυτό και θα πρέπει να τρώει κρέας, ψάρια, αυγά, γιαούρτι. Καλό θα ήταν να είναι
βιολογικά. Φυσικά μπορείτε να φάτε πρωτεΐνες και από φυτικές πηγές (π.χ. κινόα,
όσπρια, ταχίνι, ξηρούς καρπούς). Δεν συνιστώ σόγια ως εναλλακτικό των ζωικών
πρωτεϊνών. Μην τρώει ψάρια πάνω από μια φορά την εβδομάδα λόγω βαρέων μετάλλων,
και να προτιμά αφρόψαρα. Θεωρώ ότι οι πρωτεΐνες πρέπει να αποτελούν το 40%
περίπου της διατροφής της εγκύου.</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Ανάγκες της εγκύου σε λίπη</b></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Τα λίπη πρέπει να αποτελούν το
30% της διατροφής. Μονοακόρεστα λίπη από ελαιόλαδο, κορεσμένα από λάδι καρύδας
και παραδοσιακό βούτυρο και γαλακτοκομικά, ωμέγα 3 από ψάρια, ιχθυέλαιο,
κολοκυθόσπορο και λιναρόσπορο ή λινέλαιο και ωμέγα 6 από σουσάμι και
ηλιόσπορους. Επίσης μπορεί να τρώει και μισό αβοκάντο την ημέρα και ελιές. Να
αποφεύγονται τα σπορέλαια και οι μαργαρίνες.</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Ανάγκες της εγκύου σε υδατάνθρακες</b></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Όταν η γυναίκα είναι έγκυος, η
πρόσληψή της σε υδατάνθρακες πρέπει να συναντήσει όχι μόνο τις ενεργειακές της
ανάγκες, αλλά και τις ενεργειακές ανάγκες του μωρού. Έτσι διακυμάνσεις στα
επίπεδα σακχάρου του αίματος είναι πιο πιθανό να προκαλέσουν μια πιο φανερή
αντίδραση. Ζαλάδα, ευερεθιστότητα, νευρικότητα, κούραση και δίψα είναι όλα
σημάδια χαμηλού σακχάρου του αίματος. Και ενώ είναι εύκολο η γυναίκα να
ανταποκριθεί τρώγοντας σοκολάτα, μπισκότα ή μια κούπα καφέ, αυτό προκαλεί απλώς
έναν φαύλο κύκλο εκρήξεων σακχάρου ακολουθούμενων από πτώσεις σακχάρου, που δεν
την κάνει μόνο να αισθάνεται σαν εναέριο τρενάκι Λούνα Παρκ, αλλά μπορεί να
οδηγήσει σε διαβήτη εγκυμοσύνης. Υψηλή πρόσληψη σακχάρου μπορεί επίσης να
επηρεάσει τον φυσιολογικό μεταβολισμό γλυκόζης και αυτό να οδηγήσει σε
ανωμαλίες εμβρύων (<span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">birth</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">defects</span>).
Η απάντηση είναι να τρώτε μικρά, συχνά γεύματα που περιέχουν κάποια πρωτεΐνη
και σύνθετους υδατάνθρακες. Σνακς με ηλιόσπορους, βρώμη, και φρούτα όπως μήλα ή
φράουλες αντί για μπισκότα, γλυκά και κέικ. </div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Ανάγκες της γυναίκας σε φυτικές ίνες</b></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Η κατανάλωση φυτικών ινών είναι
ιδιαίτερα σημαντική κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, καθώς η δυσκοιλιότητα
είναι κοινό πρόβλημα. Καθώς το μωρό μεγαλώνει, θα πιέζει την κοιλιά, κάνοντας
για τη γυναίκα πιο δύσκολο να φάει πολύ και παρέχοντας λιγότερο χώρο για τα απόβλητα
πέψης να περάσουν έξω. Αν η διατροφή της γυναίκας είναι υψηλή σε τροφές όπως
λευκό ψωμί και γάλα και χαμηλή σε τροφές πλούσιες σε φυτικές ίνες, όπως
λαχανικά, φρούτα και δημητριακά ολικής αλέσεως, τα κόπρανά της θα γίνονται όλο
και πιο συμπαγή και δυσκολότερα να περάσουν. Η έγκυος θα πρέπει να τρώει άφθονα
ωμά και μαγειρεμένα στον ατμό λαχανικά, δυο ή τρεις μερίδες φρούτων την ημέρα
και όσπρια. Πολλοί όταν ακούνε φυτικές ίνες το μυαλό τους πάει στα δημητριακά
ολικής αλέσεως. Δεν συνιστώ πολλά δημητριακά ολικής αλέσεως, διότι έχουν
αντι-θρεπτικά συστατικά που συμβάλλουν στη μη απορρόφηση μετάλλων και επιπλέον
έχουν γλουτένη. Αν τρώτε δημητριακά, να τρώτε δημητριακά που δεν περιέχουν
γλουτένη (όπως καστανό ή μαύρο ρύζι, κινόα, φαγόπυρο, κεχρί) και σε μικρή
ποσότητα (όχι παραπάνω από 100 γραμμαρια την ημέρα).</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<b style="mso-bidi-font-weight: normal;">ΒΙΤΑΜΙΝΕΣ ΚΑΙ ΜΕΤΑΛΛΑ ΠΟΥ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ Η ΕΓΚΥΟΣ</b></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Βιταμίνη Α</b></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Η βιταμίνη Α είναι μια
λιποδιαλυτή βιταμίνη που βρίσκεται τόσο σε ζωικές τροφές (όπου καλείται
ρετινόλη) όσο και σε μερικά λαχανικά (βήτα-καροτίνη). Η ρετινόλη είναι η ενεργή
μορφή και είναι ιδιαίτερα πλούσια στο συκώτι, διότι εκεί αποθηκεύεται στο σώμα
(γι’ αυτό και το μουρουνέλαιο, το λάδι του συκωτιού της μουρούνας, είναι μια
δημοφιλής πηγή).</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Η βιταμίνη Α είναι ζωτική για την
κατάλληλη ανάπτυξη του βρέφους και παίζει έναν σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη της
όρασης και ακοής του καθώς και στην κατάλληλη λειτουργία της καρδιάς και του
ανοσοποιητικού συστήματος. Έχει βρεθεί ότι βρέφη που λαμβάνουν χαμηλή ποσότητα
βιταμίνης Α στα πρώτα στάδια της ανάπτυξής τους έχουν ένα αδύναμο ανοσοποιητικό
σύστημα, γι’ αυτό και σε όλη τους τη ζωή ως έφηβοι ή ενήλικες κρυολογούν με το
παραμικρό.</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Η έγκυος δεν πρέπει να λαμβάνει
πάνω από 10.000<span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">IU</span>
βιταμίνης Α. Η καλύτερη πηγή ρετινόλης είναι το μοσχαρίσιο συκώτι και το
μουρουνέλαιο. Αν η πολυβιταμίνη που παίνετε έχει βιταμίνη Α ως ρετινόλη, τότε
δεν θα πρέπει να παίρνετε μουρουνέλαιο ή να τρώτε συκώτι πάνω από μια φορά την
εβδομάδα. Αντίθετα, μπορείτε να τρλωτε όσο θέλετε από τροφές που περιέχουν
βήτα-καροτίνη, διότι η βήτα-καροτίνη ακόμα και σε μεγαλύτερη ποσότητα δεν έχει
καμμιά αρνητική επίπτωση στην υγεία του εμβρύου.</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Βιταμίνες του συμπλέγματος Β</b></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Οι βιταμίνες του συμπλέγματος Β
δημιουργούν νέα αιμοσφαίρια για το αναπτυσσόμενο έμβρυο και είναι απαραίτητα
για την ανάπτυξη του εγκεφάλου και την κυτταρική διαίρεση, που είναι σημαντική
στους πρώτους μήνες της εγκυμοσύνης. Η βιταμίνη Β6 είναι ιδιαίτερα σημαντική
για την ανάπτυξη του νευρικού συστήματος του βρέφους, ενώ μαζί με τη βιταμίνη
Β12 και το φολικό οξύ κρατούν την ομοκυστεΐνη χαμηλά και προλαμβάνουν την
γέννηση παιδιών με ανωμαλίες (<span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">birth</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">defects</span>),
όπως ανοιχτή σπονδυλική στήλη. </div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Ακόμα και αν τρώτε μια άριστη
διατροφή, σπάνια θα καταφέρετε να έχετε τη σωστή ισορροπία κάθε βιταμίνης Β και
σε άριστες ποσότητες. Ένα καλό συμπλήρωμα διατροφής για εγκύους πρέπει να έχει
τις παρακάτω ποσότητες βιταμινών Β:</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
20-25<span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">mg</span><span lang="EN-US"> </span>Β1, Β2, Β3
και Β5</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
50<span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">mg</span><span lang="EN-US"> </span>Β6, Β12 και
βιοτίνης</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
600<span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">mcg </span>φολικού οξέως</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Βιταμίνη </b><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">C</span></b></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Η βιταμίνη <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">C</span><span lang="EN-US"> </span>παίζει πολλούς
ρόλους στην εγκυμοσύνη. Είναι απαραίτητη για τον σχηματισμό κολλαγόνου, που
βοηθά να διατηρείται η προστατευτική μεμβράνη που περιβάλλει το έμβρυο ισχυρή.
Το κολλαγόνο βοηθά επίσης τα οστά, το δέρμα και τους συνδέσμους σφικτά, και
βοηθά το δέρμα να παραμένει εύκαμπτο, κάτι που είναι απαραίτητο για την πρόληψη
των ραγάδων. </div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Οι ανάγκες της γυναίκας σε
βιταμίνη <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">C</span><span lang="EN-US"> </span>αυξάνονται κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Η ημερήσια
συνιστώμενη δόση τω 70<span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">mg</span><span lang="EN-US"> </span>είναι πολύ μικρή για την εγκυμοσύνη. Καλό είναι να λαμβάνετε
καθημερινά 1000<span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">mg </span>βιταμίνης
<span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">C.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Βιταμίνη </b><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">D</span></b></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης
οι ανάγκες της γυναίκας αυξάνονται σε βιταμίνη <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">D</span>, διότι είναι απαραίτητη για την
ανάπτυξη του εμβρύου, την ανάπτυξη των οστών καθώς και τον σχηματισμό σμάλτου
δοντιών (τα πρώτα δόντια του βρέφους είναι ήδη μερικώς σχηματισμένα πριν
γεννηθεί).</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Αν η εγκυμοσύνη είναι κατά τη
διάρκεια του χειμώνα, συνιστώ ένα συμπλήρωμα 1000<span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">IU</span><span lang="EN-US"> </span>βιταμίνης <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">D</span>. <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;"></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Βιταμίνη Κ</b></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Η βιταμίνη Κ περιέχεται στα
πράσινα φυλλώδη λαχανικά, κουνουπίδι, λαχανάκια Βρυξελλών, λάχανο μπρόκολο,
μαρούλι.</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Βιταμίνη Ε</b></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Όπως η βιταμίνη <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">C</span>, η βιταμίνη Ε βοηθά να πάει οξυγόνο
στα κύτταρα και προστατεύει το <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">RNA</span><span lang="EN-US"> </span>και <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">DNA</span><span lang="EN-US"> </span>(το γενετικό υλικό σε κάθε ανθρώπινο κύτταρο) από βλάβη,
κάτι που θα οδηγούσε σε γενετικές βλάβες στο βρέφος. Είναι ιδιαίτερα χρήσιμη αν
εφαρμόζεται εξωτερικά σε γυναίκες που κάνουν καισαρική – οι ουλές εξαφανίζονται
εντελώς με τοπική εφαρμογή βιταμίνης Ε.</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Η άριστη ποσότητα βιταμίνης Ε
κατά την εγκυμοσύνη είναι 400<span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">IU</span><span lang="EN-US"> </span>την ημέρα. Μια καλή δίαιτα παρέχει 20<span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">IU</span>, άρα τα υπολοιπα 380<span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">IU</span><span lang="EN-US"> </span>θα πρέπει η
έγκυος να τα λάβει από ένα συμπλήρωμα διατροφής. </div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Ασβέστιο</b></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Το ασβέστιο είναι ένα βασικό
συστατικό για τα οστά και τα δόντια του εμβρύου.</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Όταν είστε έγκυος, το σώμα σας
απορροφά περισσότερο ασβέστιο από τη διατροφή από ό, τι φυσιολογικά. Αλλά θα
πρέπει να εξασφαλίσετε ότι παίρνετε γύρω στα 1200<span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">mg</span><span lang="EN-US"> </span>την ημέρα,
που είναι περισσότερο από την διπλάσια ποσότητα που μπορείτε να λάβετε χωρίς
συμπληρώματα (εκτός και αν τρώτε μεγάλες ποσότητες γαλακτοκομικών). </div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Χρώμιο</b></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Το χρώμιο μαζί με τη βιταμίνη Β3
σχηματίζει μέρος του <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">GTF</span>
(<span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">glucose</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">tolerance</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">factor</span>,
παράγοντας ανοχής γλυκόζης), που είναι απαραίτητος για την ισορροπία επιπέδων
ενέργειας και βοηθά στο να ομαλοποιείται η πείνα και να μειώνονται οι λιγούρες
– όλα σημαντικά στην εγκυμοσύνη.</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Η ιδανική ποσότητα είναι 50<span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">mcg</span>, από την οποία τα 20<span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">mcg</span><span lang="EN-US"> </span>χρειάζεται
να ληφθούν από κάποιο συμπλήρωμα. Οι καλύτερες διατροφικές πηγές είναι η μαγιά
μπύρας, ψωμί ολικής αλέσεως, πατάτες, πράσινες πιπεριές και αυγά.</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Ιώδιο</b></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Όταν είστε έγκυες, οι ανάγκες σας
σε ιώδιο αυξάνονται, ώστε να διατηρούνται οι θυρεοειδικές σας ορμόνες φυσιολογικές,
κάτι που είναι απαραίτητο για την υγιή ανάπτυξη του εγκεφάλου και του νευρικού
συστήματος του εμβρύου. Έλλειψη ιωδίου μπορεί να οδηγήσει σε «υποθυρεοειδισμό»
στο έμβρυο, κάτι που μπορεί να οδηγήσει σε νοητική καθυστέρηση,
κώφωση-βουβαμάρα και σπαστικότητα. Μια μελέτη βρήκε ότι 40% των γυναικών
λαμβάνουν λιγότερο από το μισό της συνιστώμενης ποσότητας ιωδίου, και μια
έλλειψη θα μπορούσε να μειώσει την ευφυΐα του παιδιού τους.</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Η ιδανική καθημερινή ποσότητα
ιωδίου είναι 150<span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">mcg</span>.
Εκτός από πολυβιταμίνες και φύκια <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Kelp</span>, διατροφικές πηγές ιωδίου είναι τα ψάρια και το θαλασσινό
αλάτι. <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;"></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Σίδηρος</b></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Η έλλειψη σιδήρου είναι πολύ
συχνή στην εγκυμοσύνη. Περίπου 32% των εγκύων έχουν αναιμία λόγω έλλειψης
σιδήρου, με συμπτώματα όπως λήθαργο και χλωμό δέρμα. Ο σίδηρος χρειάζεται για
να κατασκευαστεί μια πρωτεΐνη στο αίμα που ονομάζεται αιμοσφαιρίνη, η οποία
μεταφέρει οξυγόνο σε κάθε κύτταρο του σώματος. Καθώς ο όγκος του αίματος
αυξάνεται κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, η ανάγκη για σίδηρο αυξάνει. </div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Η ιδανική ποσότητα για τις
εγκύους είναι 30<span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">mg</span>. Δεν
πρέπει να λαμβάνονται μεγαλύτερες ποσότητες, διότι μεγάλες ποσότητες σιδήρου
ανταγωνίζονται την απορρόφηση άλλων μετάλλων, όπως ο ψευδάργυρος. Αν για
οποιονδήποτε λόγο απαιτούνται μεγαλύτερες ποσότητες σιδήρου αυτό πρέπει να
γίνει μετά από συζήτηση με τον θεράποντα γιατρό. </div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Μαγνήσιο</b></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Το μαγνήσιο δουλεύει μαζί με το
ασβέστιο και τη βιταμίνη <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">D</span><span lang="EN-US"> </span>για να σχηματίσει τα οστά και τα δόντια του εμβρύου. Είναι
επίσης απαραίτητο για την ανάπτυξη του καρδιακού μυός και του νευρικού συστήματος.
Για τις εγκύους προάγει υγιείς μύες, βοηθώντας τους να χαλαρώσουν, έτσι είναι
απαραίτητο για τις κράμπες της γέννας.</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Η ιδανική ποσότητα για τις
εγκύους είναι 600<span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">mg</span>, από
τα οποία γύρω στα 300<span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">mg</span><span lang="EN-US"> </span>χρειάζεται να ληφθούν από συμπλήρωμα. Καλή διατροφική πηγή
είναι τα αμύγδαλα, τα κάσιους, τα φιστίκια, τα όσπρια και το σκόρδο. Οι
πολυβιταμίνες περιέχουν λίγο μαγνήσιο και ασβέστιο, γι’ αυτό συνιστώ τη λήψη
300<span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">mg</span><span lang="EN-US"> </span>μαγνησίου
από συμπλήρωμα.</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Μαγγάνιο</b></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Το μαγγάνιο βοηθά να σχηματιστούν
υγιή οστά, χόνδροι, ιστοί και νεύρα και προάγει υγιή <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">DNA</span><span lang="EN-US"> </span>και <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">RNA</span>, έτσι είναι ένα
απαραίτητο μέταλλο κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Είναι επίσης απαραίτητο
για την παραγωγή ινσουλίνης καθώς και για την εγκεφαλική λειτουργία και μειώνει
τις βλάβες των κυττάρων.</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Αυτό το μέταλλο συχνά λείπει από
τις τροφές – τρώγοντας πλούσιες πηγές λαμβάνουμε γύρω στα 3<span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">mg</span>, αλλά η ιδανική ποσότητα για τις
εγκύους είναι 5<span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">mg</span>, έτσι
τα 2<span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">mg</span><span lang="EN-US">
</span>θα πρέπει να τα λαμβάνετε από συμπλήρωμα. Καλές διατροφικές πηγές
μαγγανίου είναι το νεροκάρδαμο (<span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">watercress</span>),
ανανάς, μπάμιες, αντίδια, και βατόμουρα.</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Σελήνιο</b></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Η ιδανική ποσότητα σεληνίου για
τις εγκύους είναι 100<span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">mcg</span>.
Μια ιδανική δίαιτα παρέχει 20-25<span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">mcg</span><span lang="EN-US"> </span>σεληνίου, οπότε τα υπόλοιπα πρέπει να ληφθούν από
συμπλήρωμα. Καλές διατροφικές πηγές είναι τα βραζιλιάνικα φιστίκια, η μολάσσα, τα
μανιτάρια, η ρέγγα και το τυρί <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">cottage</span>.</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Ψευδάργυρος</b></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Από όλα τα θρεπτικά συστατικά, ο
ψευδάργυρος πιθανώς έχει τον μεγαλύτερο ρόλο στην αναπαραγωγή. Είναι
απαραίτητος για την ορμονική ισορροπία, για την ανάπτυξη του σπέρματος και για
όλες τις πτυχές της ανάπτυξης του εμβρύου. Προάγει ένα υγιές νευρικό σύστημα
και εγκέφαλο στο έμβρυο και βοηθά στον σχηματισμό οστών και δοντιών. Έρευνες
έχουν δείξει ότι μωρά που γεννήθηκαν από μητέρες που λάμβαναν 25<span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">mg</span><span lang="EN-US"> </span>συμπληρώματος
ψευδαργύρου από την 19<sup>η</sup> βδομάδα της εγκυμοσύνης είχαν μεγαλύτερο
βάρος και περιφέρεια κεφαλιού.</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Μια έγκυος γυναίκα χρειάζεται
τουλάχιστον 20<span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">mg</span><span lang="EN-US"> </span>ψευδαργύρου την ημέρα και συχνά λαμβάνει λιγότερο από το
μισό από τη διατροφή της. Οι καλύτερες διατροφικές πηγές είναι τα οστρακοειδή,
αλλά λόγω της μόλυνσης των θαλασσών δεν τα συνιστώ κατά τη διάρκεια της
εγκυμοσύνης.</div>
</div>
Μάριος Δημόπουλοςhttp://www.blogger.com/profile/11424198481994945581noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5886372110242634336.post-92130445043917774042014-05-08T01:42:00.002-07:002014-05-08T01:42:23.504-07:00Η ΑΚΤΙΝΟΒΟΛΗΣΗ ΤΩΝ ΤΡΟΦΩΝ ΠΟΥ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΕΠΙΒΑΛΕΙ Ο CODEX ALIMENTARIUS ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΜΑΣ<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<!--[if gte mso 9]><xml>
<w:WordDocument>
<w:View>Normal</w:View>
<w:Zoom>0</w:Zoom>
<w:PunctuationKerning/>
<w:ValidateAgainstSchemas/>
<w:SaveIfXMLInvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid>
<w:IgnoreMixedContent>false</w:IgnoreMixedContent>
<w:AlwaysShowPlaceholderText>false</w:AlwaysShowPlaceholderText>
<w:Compatibility>
<w:BreakWrappedTables/>
<w:SnapToGridInCell/>
<w:WrapTextWithPunct/>
<w:UseAsianBreakRules/>
<w:DontGrowAutofit/>
</w:Compatibility>
<w:BrowserLevel>MicrosoftInternetExplorer4</w:BrowserLevel>
</w:WordDocument>
</xml><![endif]--><br />
<!--[if gte mso 9]><xml>
<w:LatentStyles DefLockedState="false" LatentStyleCount="156">
</w:LatentStyles>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 10]>
<style>
/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:"Κανονικός πίνακας";
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-parent:"";
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin:0cm;
mso-para-margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:10.0pt;
font-family:"Times New Roman";
mso-ansi-language:#0400;
mso-fareast-language:#0400;
mso-bidi-language:#0400;}
</style>
<![endif]-->
<br />
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 36.0pt;">
Ο <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Codex</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Alimentarius</span><span lang="EN-US">
</span>θέλει να επιβάλει την ακτινοβόληση των τροφίμων στις χώρες της
Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η ακτινοβόληση των τροφών εφαρμόζεται ήδη στην Αμερική. Ο <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">FDA</span> (ο Αμερικανικός
Οργανισμός Τροφίμων και Φαρμάκων) ενέκρινε την ακτινοβόληση των τροφών στις 18
Απριλίου του 1986. Τα πρώτα ακτινοβολημένα φρούτα και λαχανικά πουλήθηκαν το
1992 σε ένα μικρό <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">supermarket</span><span lang="EN-US"> </span>του <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Miami</span>.
Ο <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">FDA</span><span lang="EN-US"> </span>επιμένει
ότι οι ακτινοβολούμενες τροφές έχουν εξεταστεί και είναι απόλυτα ασφαλείς.
Ωστόσο η Νέα Υόρκη, το <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">New</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Jersey</span><span lang="EN-US"> </span>και η <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Maine</span><span lang="EN-US"> </span>έχουν απαγορεύσει την πώληση και τη διανομή των
ακτινοβολημένων τροφών, όπως έχουν κάνει και οι κυβερνήσεις της Αυστραλίας και
της Νέας Ζηλανδίας. </div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 36.0pt;">
Τι είναι
ακτινοβόληση των τροφών; Ακτινοβόληση των τροφών είναι η διαδικασία της έκθεσης
των τροφών σε ιονίζουσα ακτινοβολία, για να καταστρέψει μικροοργανισμούς,
βακτήρια, ιούς ή έντομα που μπορεί να είναι παρόντα στην τροφή. Άλλες εφαρμογές
της ακτινοβολίας περιλαμβάνουν παρεμπόδιση βλάστησης και καθυστέρηση της
ωρίμανσης. </div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 36.0pt;">
Ποιες τροφές
θα ακτινοβολούνται; Όλα τα φρούτα, τα λαχανικά, τα γαλακτοκομικά προϊόντα και
τα κρέατα.</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 36.0pt;">
Η δόση της
ακτινοβολίας μετριέται με τη <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">SI</span><span lang="EN-US"> </span>μονάδα γνωστή ως <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Gray</span> (<span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Gy</span>).
Μια δόση <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Gray</span><span lang="EN-US"> </span>ακτινοβολίας είναι ισοδύναμη με 1 <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">joule</span><span lang="EN-US"> </span>ενέργειας
που απορροφάται ανά κιλό υλικού τροφής. Στη διαδικασία ακτινοβόλησης των τροφών
οι δόσεις μετριώνται σε <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">KGy</span><span lang="EN-US"> </span>(1.000 <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Gy</span>).
Μια απορροφούμενη δόση ακτινοβολίας ή <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">RAD</span><span lang="EN-US"> </span>αποτελεί το ποσό της ακτινοβολίας που
απορροφά ένα άτομο από τις ακτίνες Χ. Ένα <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">kiloGray</span> (<span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">kGy</span>)
ισοδυναμεί με 100.000 <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">RAD</span>.</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 36.0pt;">
Ας εξετάσουμε
τις δόσεις της ακτινοβολίας που χρησιμοποιούνται για τα τρόφιμα. Χαμηλές δόσεις
ακτινοβολίας (ώς 1<span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">KGy</span>):
Για παρεμπόδιση βλάστησης σε βολβούς 0,03-0,15 <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">KGy</span>, για καθυστέρηση ωρίμανσης στα φρούτα
0,25-1,75 <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">KGy</span>, για έντομα
και παράσιτα των τροφών 0,07-1,00 <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">KGy</span>. Μεσαία δόση ακτινοβολίας (1<span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">KGy</span><span lang="EN-US"> </span>ώς 10 <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">KGy</span>): Για μείωση των
μικροβίων που χαλάνε τις τροφές, για να παραταθεί η διάρκεια ζωής των κρεάτων,
των πουλερικών και των θαλασσινών τροφών σε ψύξη 1,50-3,00 <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">KGy</span>, για μείωση των παθογόνων μικροβίων
σε φρέσκα και κατεψυγμένα κρέατα, πουλερικά και θαλασσινές τροφές 3,00-7,00 <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">KGy</span>, για μείωση του αριθμού
των μικροοργανισμών σε μπαχαρικά 10,00 <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">KGy</span>. Υψηλή δόση ακτινοβολίας (πάνω από 10 <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">KGy</span>) για αποστείρωση των διαιτών σε
νοσοκομεία 25,00-70,00 <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">KGy</span>.</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 36.0pt;">
Η ακτινοβόληση
των τροφών μερικές φορές αναφέρεται ως ‘κρύα παστερίωση’ ή ‘ηλεκτρονική
παστερίωση’, επειδή η ιονίζουσα ακτινοβολία δεν θερμαίνει την τροφή σε υψηλές
θερμοκρασίες, όπως η παστερίωση με θερμότητα. Ωστόσο η χρήση του όρου κρύα
παστερίωση, για να περιγράψει τις ακτινοβολημένες τροφές είναι αμφιλεγόμενη, διότι
η παστερίωση και η ακτινοβολία είναι εντελώς διαφορετικές διαδικασίες, αν και
τα προσδοκώμενα τελικά αποτελέσματα μπορεί να είναι παρόμοια σε μερικές
περιπτώσεις.</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 36.0pt;">
Όσο μεγαλύτερη
είναι η γενετική δομή των ανεπιθύμητων οργανισμών τόσο πιο ευαίσθητοι είναι
στην ακτινοβολία. Οι μύκητες και τα παράσιτα είναι πιο ευαίσθητα από τα
βακτήρια, τα οποία με τη σειρά τους είναι πιο ευαίσθητα από τους ιούς. Οι
περισσότεροι ανεπιθύμητοι οργανισμοί συμπεριλαμβανομένης της σαλμονέλας και του
<span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">E</span>. <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">coli</span> 0157 πεθαίνουν σε επίπεδα που
κυμαίνονται από 140-600 <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">RAD</span>,
χωρίς να είναι ξεκάθαρο γιατί τα βότανα και τα μπαχαρικά απαιτούν 3 εκατομμύρια
<span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">RAD</span>. Τα <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">prions</span>, οι οργανισμοί που
είναι υπεύθυνοι για την ασθένεια των τρελών αγελάδων είναι ανθεκτικά σε δόσεις
που χρησιμοποιούνται για τις ακτινοβολημένες τροφές.</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 36.0pt;">
Η ακτινοβόληση
δεν εξαλείφει όλα τα βακτήρια. Μερικά δεν επηρεάζονται από τα επίπεδα των
δόσεων που χρησιμοποιούνται στα φαγητά. Αυτά περιλαμβάνουν τα βακτήρια που
προκαλούν αλλαντίαση , το <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Clostridium</span><span lang="EN-US"> </span>και το <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Deinococcus</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">radiodurans</span>,
τα οποία στην πραγματικότητα επισκευάζουν το δικό τους <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">DNA</span><span lang="EN-US"> </span>μετά την
έκθεση.</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 36.0pt;">
Η ακτινοβόληση
των τροφών επηρεάζει τη διατροφική αξία των τροφών. Σχηματίζονται ελεύθερες
ρίζες, οι οποίες προκαλούν καρκίνο, και άλλα καρκινογόνα συμπεριλαμβανομένης
της φορμαλδεΰδης, του βενζόλιου και των υπεροξειδίων των λιπιδίων.</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 36.0pt;">
Οι ελεύθερες
ρίζες συνδυάζονται με εντομοκτόνα και με πρόσθετα των τροφών, για να
σχηματίσουν νέα χημικά που ονομάζονται ‘άγνωστα ραδιολυτικά συστατικά’ (<span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">unknown</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">radiolytic</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">compounds</span>, <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">URPs</span>). Οι υποστηρικτές της ακτινοβόλησης
των τροφών έχουν θεωρητικά απαλείψει τις ανησυχίες για τα <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">URPs</span>. Οι μακρόχρονες επιδράσεις αυτών
των προσφάτως παραγόμενων χημικών δεν έχουν ερευνηθεί.</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 36.0pt;">
Η ακτινοβόληση
των τροφών προκαλεί απώλειες των βιταμινών <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">A</span>, <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">C</span>, <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">E</span>, <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">K</span>, <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">B</span>1, <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">B</span>2, <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">B</span>3, <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">B</span>6, <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">B</span>12 και φολικού οξέος ώς και 80%. Απώλειες των λιπαρών οξέων
μπορούν επίσης να συμβούν. Τα ακτινοβολημένα λίπη τείνουν να ταγγίζουν γρήγορα.
Οι υδατάνθρακες παθαίνουν υδρόλυση με αποτέλεσμα τα άμυλα να μετατρέπονται σε
απλά σάκχαρα. Οι υποστηρικτές της ακτινοβόλησης θεωρούν την επίδραση στην
πρωτεΐνη μηδαμινή. Ωστόσο το περιεχόμενο του <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">DNA</span><span lang="EN-US"> </span>βλάπτεται και οι επιπτώσεις στον
άνθρωπο δεν έχουν ακόμα ερευνηθεί.</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 36.0pt;">
Η επίδραση της
ακτινοβολίας στο περιεχόμενο των τροφών σε μέταλλα, στα βότανα και στα
μπαχαρικά είναι πολύ αρνητική, επειδή λαμβάνουν τις υψηλότερες δόσεις
ακτινοβολίας. Όλα τα μέταλλα μπορούν να γίνουν ραδιοϊσότοπα, που είναι το
ραδιενεργό τους αντίγραφο.</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 36.0pt;">
Η ακτινοβόληση
των τροφών είναι δυνητικά καταστροφική για την υγεία μας εξαλείφοντας ένζυμα,
βιταμίνες και άλλα συστατικά. Το ανοσοποιητικό μας σύστημα θα γίνεται όλο και
πιο αδύναμο, ανίκανο να καταπολεμήσει τις τόσες ασθένειες που αντιμετωπίζουμε.
Η συχνότητα του καρκίνου θα αυξηθεί.</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 36.0pt;">
Το σώμα μας
είναι κατασκευασμένο, για να αυτοθεραπεύεται. Είναι δική μας ευθύνη να δώσουμε
στους εαυτούς μας την απαραίτητη υγιεινή τροφή, για να βοηθήσει τα συστήματα
του σώματός μας να λειτουργήσουν κατάλληλα και να μας δώσει υγιή ζωή.</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 36.0pt;">
Η μεγάλη
πλειοψηφία των ασθενειών συμπεριλαμβανομένου του καρκίνου προκαλείται από
έλλειψη των απαραίτητων ενζύμων, βιταμινών, μετάλλων και ιχνοστοιχείων που
χρειάζεται το σώμα μας.</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 36.0pt;">
Η ακτινοβόληση
των τροφών είναι μια διαδικασία που σκοτώνει και καταστρέφει όλα τα ζωντανά
μέρη της τροφής. Θα σκοτώνει τα ‘καλά’ βακτήρια, ενθαρρύνοντας την ανάπτυξη των
‘κακών’ βακτηρίων.</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 36.0pt;">
Στις
εναλλακτικές θεραπείες του καρκίνου η εστίαση είναι στην αποκατάσταση και στη
διατήρηση της υγείας. Το σώμα χρειάζεται ένζυμα και βιταμίνες που αποκτώνται από
φρούτα και λαχανικά και άλλες ζωντανές τροφές που τρώμε. Αυτά τα απαραίτητα
συστατικά τροφής έρχονται κατά τη διάρκεια των τελευταίων σταδίων της φυσικής
ωρίμανσης. Όλα τα ένζυμα καθώς και πολλές άλλες βιταμίνες και συστατικά
καταστρέφονται από τη διαδικασία της ακτινοβολίας. Είναι σημαντικό να
επικεντρωθούμε στο γεγονός ότι πολλά από αυτά που το σώμα μας χρειάζεται από
τις τροφές που τρώμε αποκτώνται κατά τη διάρκεια της φυσικής ωρίμανσης των
τροφών. Η ακτινοβόληση προλαμβάνει τη φυσική ωρίμανση. Η ακτινοβόληση προκαλεί
χημικές αλλαγές που θα επιδράσουν δραστικά την υγεία των συστημάτων του σώματός
μας. Το σώμα είναι κατασκευασμένο να τρώει φυσικές τροφές που έχουν ωριμάσει
στο φυσικό περιβάλλον του ήλιου και του αέρα. </div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 36.0pt;">
Αν τα ζιζάνια μπορούν
να αποστειρωθούν, δεν είναι πιθανό ότι, καθώς τρώμε μεγάλες ποσότητες τροφών
που είναι ακτινοβολημένες, καταναλώνουμε αρκετά κατάλοιπα ακτινοβολίας από τις
τροφές, ώστε να επηρεαστούν τα συστήματα του σώματός μας;</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 36.0pt;">
Χρειαζόμαστε
προστατευτικά τοιχώματα, ώστε οι εργάτες να μην επηρεαστούν από τις χαμηλές
δόσεις ακτινοβολίας. Γιατί να μην σκεφτούμε ότι θα υπάρχουν προκλήσεις υγείας,
καθώς οι ιστοί του σώματός μας αρχίζουν να συγκεντρώνουν και να αποθηκεύουν μικρές
ποσότητες ακτινοβολίας καθημερινά από τις τροφές που τρώμε;</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 36.0pt;">
Χημικά παράγωγα
που βρίσκονται σε ακτινοβολημένο βοδινό και σε μερικές άλλες ακτινοβολημένες
τροφές αυξάνει τον κίνδυνο καρκίνου του κόλου και βλάβης του <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">DNA</span><span lang="EN-US"> </span>σε ανθρώπους
που τρώνε αυτές τις τροφές σύμφωνα με πρόσφατες μελέτες που διεξήχθησαν στην
Ευρώπη. Αυτές οι μελέτες θέτουν σε αμφισβήτηση τη θέση του <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">FDA</span><span lang="EN-US"> </span>και της
βιομηχανίας τροφίμων ότι οι ακτινοβολημένες τροφές είναι γενικά ασφαλείς για
ανθρώπινη κατανάλωση. Οι μελέτες επιβεβαιώνουν έρευνες που δημοσιεύτηκαν το
1988 και 2001 και έδειξαν ότι συγκεντρώσεις χημικών που ονομάζονται 2-<span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">alkylcyclobutanones</span><span lang="EN-US"> </span>(ή 2-<span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">ACBs</span>)
– που βρίσκονται μόνο σε ακτινοβολημένες τροφές – προκάλεσαν βλάβη του <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">DNA</span><span lang="EN-US"> </span>σε
ανθρώπινα κύτταρα. Ανάμεσα στα νέα ευρήματα οι 2-<span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">ACBs</span><span lang="EN-US"> </span>φάνηκαν ότι
προάγουν την ανάπτυξη όγκων στα έντερα αρουραίων. </div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 36.0pt;">
Οι 2-<span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">ACBs</span><span lang="EN-US"> </span>σχηματίζονται,
όταν οι τροφές που περιέχουν λίπος ακτινοβολούνται, όπως το μοσχάρι, το κοτόπουλο
και συγκεκριμένα φρούτα.</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 36.0pt;">
Το τρίχρονο πρόγραμμα
διεξήχθη από μια ομάδα Γάλλων και Γερμανών επιστημόνων από διάφορα ινστιτούτα,
συμπεριλαμβανομένου του <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Germany</span>’<span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">s</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Federal</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Research</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Center</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">for</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Nutrition</span><span lang="EN-US"> </span>και
του <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Louis</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Pasteur</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">University</span><span lang="EN-US"> </span>στη Γαλλία. Το 200 σελίδων σώμα ερευνών που δόθηκε στη
δημοσιότητα τον Δεκέμβριο του 2003, αποτελείτο από πέντε πρωταρχικές μελέτες
για τοξικότητα και διάφορες δευτερεύουσες μελέτες. Δημοσιευμένες στα Γερμανικά
και στα Γαλλικά οι μελέτες μεταφράστηκαν στα Αγγλικά από το <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Public</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Citizen</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">and</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">the</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Center</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">for</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Food</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Safety</span>.</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 36.0pt;">
Οι συγγραφείς
των μελετών προειδοποιούν: ‘Προσοχή πρέπει να δοθεί προτού κάθε κίνδυνος των
καταναλωτών από την έκθεση σε αυτά τα συστατικά απορριφθεί. Επιπλέον έρευνες
απαιτούνται, για να καθορίσουν ακριβώς την έκθεση σε αυτά τα συστατικά… και τον
μεταβολισμό των 2-<span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">ACBs</span><span lang="EN-US"> </span>στον ζωντανό οργανισμό. Όλες αυτές οι έρευνες είναι
απαραίτητες, για να κατανοηθούν σε βάθος οι μηχανισμοί των τοξικών επιδράσεων’.</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 36.0pt;">
Το <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Public</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Citizen</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">and</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">the</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Center</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">for</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Food</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Safety</span><span lang="EN-US"> </span>παρουσίασε
στον <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">FDA</span><span lang="EN-US"> </span>μια υπογεγραμμένη άποψη του <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">William</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Au</span>, ενός διεθνώς
αναγνωρισμένου ειδικού τοξικολογίας στο <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">University</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">of</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Texas</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Medical</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Branch</span>. Βασισμένος σε μια
επιθεώρηση των Ευρωπαϊκών μελετών και άλλων ερευνών ο <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Au</span><span lang="EN-US"> </span>προειδοποιεί
ότι ‘η κατανάλωση ακτινοβολημένων τροφών από άτομα που έχουν παράγοντες
κινδύνου για καρκίνο του κόλου θα προκαλέσει αυξημένο κίνδυνο για την ασθένεια’
και ότι ‘η κατανάλωση μεγάλων ποσοτήτων ακτινοβολημένων τροφών μπορεί να
αυξήσει τους κινδύνους υγείας στον πληθυσμό’.</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 36.0pt;">
Ομάδες υποστήριξης
καταναλωτών όπως η <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Public</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Citizen</span><span lang="EN-US"> </span>ή <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Food</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">and</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Water</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Watch</span><span lang="EN-US"> </span>υποστηρίζουν ότι η ασφάλεια των ακτινοβολούμενων τροφών δεν
είναι αποδεδειγμένη. Μακρόχρονες μελέτες δεν έχουν διεξαχθεί.</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 36.0pt;">
Έχουν
προκληθεί προβλήματα υγείας σε ζώα που τρέφονταν με ακτινοβολημένες τροφές,
όπως πρόωρος θάνατος, μεταλλάξεις και άλλες γενετικές ανωμαλίες, θάνατοι
εμβρύων και άλλα αναπαραγωγικά προβλήματα, ασθένειες του ανοσοποιητικού
συστήματος και διατροφικές ελλείψεις. Αξιοσημείωτο είναι ότι στην Αυστραλία σε
έξι γάτες που είχαν τραφεί με ακτινοβολημένες τροφές για γάτες έγινε ευθανασία
μετά από σοβαρή παράλυση και άλλες 60 γάτες αρρώστησαν, όταν τράφηκαν με αυτές
τις ακτινοβολημένες τροφές. Η <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Australian</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Quarantine</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Inspection</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Services</span>
(<span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">AQIS</span>) απαιτεί τα εισαγόμενα
προϊόντα φρέσκων τροφών να ακτινοβολούνται στην ελάχιστη δόση των 50 <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">KGy</span>. Η ζωοτροφή ήρθε από τον
Καναδά – η Αυστραλέζικη εισαγωγική εταιρεία υπέθεσε ότι ο σχηματισμός ελευθέρων
ριζών και η καταστροφή της βιταμίνης Α πρέπει να ήταν η αιτία της νευρολογικής
βλάβης στις γάτες. Είναι γνωστό ότι η ακτινοβόληση μπορεί να προκαλέσει μείωση
των βιταμινών και σχηματισμό ελευθέρων ριζών, αλλά η αιτία της πρόκλησης βλάβης
στις γάτες δεν έχει γίνει ακόμα καθαρά κατανοητή και χρειάζεται περισσότερη
έρευνα και επαλήθευση. Σε αντίθεση με την ανακοίνωση τύπου της εταιρείας ο
κτηνίατρος που πρώτος ταύτισε τη συγκεκριμένη ζωοτροφή ως κοινό παράγοντα
πρόκλησης βλάβης στις γάτες ανέφερε ότι έλλειψη βιταμίνης Α δεν παρατηρήθηκε σε
αυτές τις γάτες.</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 36.0pt;">
Ο <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">FDA</span><span lang="EN-US"> </span>επιθεώρησε
441 μελέτες τοξικότητας, για να καθορίσει την ασφάλεια των ακτινοβολημένων
τροφών. Τελικά ο <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">FDA</span><span lang="EN-US"> </span>βασίστηκε μόνο σε 5 από τις 411 μελέτες, αφού οι υπόλοιπες
ήταν ελαττωματικές. Στηριζόμενος μόνο σε 5 μελέτες ο <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">FDA</span><span lang="EN-US"> </span>ενέκρινε την
ακτινοβόληση των τροφίμων. Όμως<span style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span>το<span style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Department of Preventative Medicine and Community Health </span>του<span style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">New Jersey Medical School </span>βρήκε<span style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span>δύο<span style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span>από<span style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span>τις<span style="mso-ansi-language: EN-GB;">
</span>μελέτες<span style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span>μεθοδολογικά<span style="mso-ansi-language: EN-GB;"> </span>ελαττωματικές<span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">. </span>Σε μια τρίτη μελέτη ζώα που τράφηκαν
με μια δίαιτα ακτινοβολημένων τροφών αντιμετώπισαν απώλεια βάρους και αποβολή
λόγω της προκαλούμενης από ακτινοβόληση διατροφικής έλλειψης της βιταμίνης Ε.
Οι υπόλοιπες δύο μελέτες ερεύνησαν τις επιδράσεις διαιτών τροφών
ακτινοβολημένων σε δόσεις κάτω από το εγκρινόμενο από τον <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">FDA</span><span lang="EN-US"> </span>γενικό
επίπεδο των 100.000 <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">rads</span>.
Έτσι δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν, για να δικαιολογήσουν την ακτινοβόληση της
τροφής σε επίπεδα που έχουν εγκριθεί από τον <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">FDA</span>.</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 36.0pt;">
Άλλες μελέτες δείχνουν
σοβαρά προβλήματα υγείας που συνδέονται με την κατανάλωση ακτινοβολημένων
τροφών. 12 μελετες που διεξάχθηκαν από τις <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Raltech</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Scientific</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Services</span>, <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Inc</span>. εξέτασαν την επίδραση της κατανάλωσης
ακτινοβολημένων κοτόπουλων από διάφορα είδη ζώων.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Οι μελέτες έδειξαν την πιθανότητα
χρωμοσωματικής βλάβης, ανοσοτοξικότητας, μεγαλύτερης συχνότητας ασθένειας των
νεφρών και καρδιακού θρόμβου. Εξετάζοντας τα ευρήματα της <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Raltech</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Scientific</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Services</span><span lang="EN-US"> </span>το
1984 ο ερευνητής της <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">USDA</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Donald</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Thayer</span>
υποστήριξε: ‘Μια συλλογική εκτίμηση των αποτελεσμάτων των μελετών έρχεται σε
αντίθεση με το οριστικό συμπέρασμα ότι το ακτινοβολημένο υλικό ήταν ελεύθερο
από τοξικές ιδιότητες’.</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 36.0pt;">
Μελέτες σε
αρουραίους που τράφηκαν με ακτινοβολημένες τροφές δείχνουν επίσης πιθανή
νεφρική βλάβη και βλάβη των όρχεων και μια στατιστικά σημαντική αύξηση στους
όγκους των όρχεων. Μια μελέτη ορόσημο στην Ινδία βρήκε ότι τέσσερα από πέντε
παιδιά που τράφηκαν με ακτινοβολημένο σιτάρι ανέπτυξαν πολυπλοειδία, μια χρωμοσωματική
ανωμαλία που είναι μια καλή ένδειξη μελλοντικής ανάπτυξης καρκίνου.</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 36.0pt;">
Η ακτινοβόληση
θέτει σοβαρούς κινδύνους και ακόμα δεν εξασφαλίζει ασφαλές κρέας. Αν και
σκοτώνει τα περισσότερα βακτήρια, δεν καταστρέφει τις τοξίνες που
δημιουργούνται στα αρχικά στάδια της μόλυνσης. Και σκοτώνει επίσης τα
ευεργετικά βακτήρια που παράγουν μυρωδιές που δείχνουν ότι η τροφή έχει χαλάσει
και ελέγχουν φυσιολογικά την ανάπτυξη των βλαβερών βακτηρίων. Η ακτινοβόληση
επίσης προκαλεί την παραγωγή αφλατοξίνης, μιας καρκινογόνου ουσίας.</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 36.0pt;">
Επιπρόσθετα η
ακτινοβόληση θα έχει πιθανή μεταλλαξιογόνο επίδραση σε βακτήρια και ιούς, τα
οποία επιζούν από την έκθεση στην ακτινοβολία. Οι μεταλλαγμένοι επιζώντες μπορεί
να είναι ανθεκτικοί σε αντιβιοτικά και μπορεί να εξελιχθούν σε πιο μολυσματικές
ποικιλίες. Τα μεταλλαγμένα βακτήρια μπορούν επίσης να γίνουν ανθεκτικά στην
ακτινοβολία, κάνοντας τη διαδικασία της ακτινοβολίας αναποτελεσματική για
τροφές που έχουν εκτεθεί σε ποικιλίες ανθεκτικές στην ακτινοβολία.</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 36.0pt;">
Ποικιλίες
σαλμονέλας ανθεκτικές στην ακτινοβολία έχουν ήδη αναπτυχθεί κάτω από
εργαστηριακές συνθήκες και επιστήμονες στο <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Louisiana</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">State</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">University</span><span lang="EN-US"> </span>στο
<span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Baton</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Rouge</span><span lang="EN-US"> </span>έχουν
βρει ότι ένα βακτήριο που βρίσκεται στο χαλασμένο κρέας και σε κόπρανα ζώων
μπορεί να επιβιώσει από μια δόση ακτινοβολίας πέντε φορές από ό, τι ο <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">FDA</span><span lang="EN-US"> </span>θα
εγκρίνει τελικά για το μοσχάρι. Οι επιστήμονες εξέθεσαν το βακτήριο, που
ονομάζεται <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">D</span>. <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">radiourans</span>, σε 10 και 15 <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">kilograys</span> (<span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">kGy</span>) για μερικές ώρες. Το βακτήριο
επιβίωσε από την έκθεση στην ακτινοβολία.</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 36.0pt;">
Ο <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">George</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Tritsch</span>, <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">PhD</span>, επιστήμονας έρευνας του καρκίνου στο
<span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Roswell</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Park</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Memorial</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Institute</span><span lang="EN-US"> </span>έγραψε: ‘Μιλάω ως ιδιώτης κάτοικος και οι απόψεις μου είναι
δικές μου, βασισμένες σε 33 χρόνια εμπειρίας από το διδακτορικό μου στο <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Cornell</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Medical</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">College</span>, <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Rockefeller</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">University</span><span lang="EN-US"> </span>και
από το 1959 ως επιστήμονας έρευνας του καρκίνου και βιοχημικός στο <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Roswell</span>. Είμαι αντίθετος με
την κατανάλωση ακτινοβολημένων τροφών λόγω των άφθονων και πειστικών αποδείξεων
στην επιστημονική βιβλιογραφία ότι τα<b style="mso-bidi-font-weight: normal;"> </b>προϊόντα
των ελευθέρων ριζών που σχηματίζονται κατά την ακτινοβόληση προκαλούν
στατιστικά σημαντικές αυξήσεις στην καρκινογένεση<b style="mso-bidi-font-weight: normal;"> </b>και στην καρδιαγγειακή ασθένεια στα ζώα και στον άνθρωπο. Δεν θα μιλήσω
για την αναφερόμενη καταστροφή των βιταμινών και άλλων συστατικών από την
ακτινοβόληση, διότι η κατάλληλη λήψη συμπληρωμάτων μπορεί να προλάβει τέτοιες πιθανές
ελλείψεις. Ωστόσο δεν μπορώ να προστατέψω τον εαυτό μου από τις καρκινογόνες
και άλλες βλαβερές προσβολές στο σώμα τοποθετημένες σε τροφές και δεν μπορώ να
δω ουσιαστικό όφελος από την πιθανή αυξημένη συχνότητα κακοήθους ασθένειας μία
με τρεις δεκαετίες στο μέλλον’.</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 36.0pt;">
Το 1997 σε μια
δημοσκόπηση του <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">CBS</span><span lang="EN-US"> </span>77% των καταναλωτών των Η.Π.Α. δεν θέλουν τις
ακτινοβολημένες τροφές. Όταν η πλειοψηφία των καταναλωτών δεν θέλει τις
ακτινοβολημένες τροφές, γιατί οι ιθύνοντες υγείας θέλουν να τις επιβάλουν;</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 36.0pt;">
Οι ιθύνοντες
υγείας θέλουν να μας προστατέψουν από τα μικρόβια, αλλά λησμονούν ότι το ισχυρό
ανοσοποιητικό σύστημα είναι αυτό που μας προστατεύει από τις διάφορες
μολύνσεις. Η ακτινοβόληση όμως των τροφών θα έχει ως συνέπεια να έχουμε ένα
αδύνατο ανοσοποιητικό σύστημα, αφού μειώνει τα επίπεδα των βιταμινών των
τροφών.</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 36.0pt;">
Η ακτινοβόληση
δημιουργεί ελεύθερες ρίζες και καταστρέφει τις αντιοξειδωτικές βιταμίνες που
είναι απαραίτητες για την καταπολέμησή τους. Αυτό θα μπορούσε να λυθεί με τη
λήψη διατροφικών συμπληρωμάτων. Αλλά ο <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Codex</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Alimentarius</span><span lang="EN-US"> </span>σκοπό έχει να απαγορεύσει τα
συμπληρώματα διατροφής με υψηλές δόσεις βιταμινών και άλλων θρεπτικών
συστατικών και αντιοξειδωτικών ουσιών που μπορούν να μας προστατέψουν από τη
βλάβη των ελευθέρων ριζών. Αυτό θα έχει ανυπολόγιστες συνέπειες για την υγεία
μας, αφού οι ελεύθερες ρίζες είναι υπεύθυνες για την πρόκληση πολλών ασθενειών.
Από αυτό φαίνεται ότι ο στόχος του <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Codex</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Alimentarius</span><span lang="EN-US"> </span>δεν είναι η προστασία του
καταναλωτή αλλά η μείωση του πληθυσμού της γης λόγω ασθενειών που θα μπορούσαν
να είχαν προληφθεί, αν οι άνθρωποι είχαν πρόσβαση σε αγνές, ανεπεξέργαστες
τροφές και σε καλά συμπληρώματα διατροφής.</div>
</div>
Μάριος Δημόπουλοςhttp://www.blogger.com/profile/11424198481994945581noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5886372110242634336.post-41126758808439318172014-05-08T01:39:00.002-07:002014-05-08T01:39:35.030-07:00L-ARGININE: ΤΟ ΦΥΣΙΚΟ VIAGRA<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span lang="EN-GB" style="font-family: Arial; font-size: 10pt;"> </span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">Τι θα λέγατε, αν μαθαίνατε ότι
υπάρχει ένα αμινοξύ που θεωρείται ως το φυσικό </span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">Viagra</span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">; Το αμινοξύ αυτό είναι η
αργινίνη.</span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;">
<span style="font-family: Times New Roman; font-size: small;"><span style="font-size: 12pt;">Η αργινίνη θεωρείται ένα
ημι-απαραίτητο αμινοξύ, επειδή ακόμα και αν το σώμα φυσιολογικά παράγει αρκετό
από αυτό, η συμπληρωματική χορήγηση είναι μερικές φορές απαραίτητη. Για
παράδειγμα άνθρωποι με πρωτεϊνικό υποσιτισμό, υπερβολική πρόσληψη λυσίνης,
εγκαύματα και μολύνσεις μπορεί να μην έχουν αρκετή αργινίνη. Συμπτώματα
έλλειψης αργινίνης περιλαμβάνουν φτωχή θεραπεία τραυμάτων, απώλεια μαλλιών,
εξανθήματα, δυσκοιλιότητα και λιπώδες ήπαρ. Η αργινίνη βρίσκεται στα κρέατα,
στους ξηρούς καρπούς, στο γάλα, στο τυρί και στα
αυγά.</span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;">
<span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">Η αργινίνη είναι απαραίτητη για τον
μεταβολισμό της αμμωνίας που παράγεται από τη διάσπαση των πρωτεϊνών. Επίσης
χρησιμοποιείται, για να μεταφέρει το άζωτο που χρησιμοποιείται στον μεταβολισμό
των μυών. Είναι ένα από τα μπόντυ μπίλντινγκ αμινοξέα και επίσης επηρεάζει
διάφορες ορμονικές λειτουργίες. Έχει φανεί ότι διεγείρει τον αδένα της υπόφυσης
να παράγει και να εκκρίνει ανθρώπινη αυξητική ορμόνη σε νέους άνδρες σε δόση
μεγαλύτερη των τριών γραμμαρίων την ημέρα. Η ανθρώπινη αυξητική ορμόνη βοηθά στο
κτίσιμο των μυών, οδηγεί σε αυξημένη μυϊκή δύναμη και τόνο και ενισχύει τον
μεταβολισμό του λίπους (αυξάνει το κάψιμο των λιπών), που βοηθά στην απώλεια
βάρους. Η αυξητική ορμόνη γενικά φαίνεται ότι αυξάνει τον μεταβολισμό και την
ενέργεια. Η αργινίνη έχει θετική επίδραση στο ανοσοποιητικό σύστημα,
διεγείροντας τη δραστηριότητα του θύμου και επίσης βοηθά το σώμα να θεραπευτεί
από τραύματα. </span></span>Η πιθανή δράση της <span lang="EN-US">L</span>-<span lang="EN-US">arginine</span><span lang="EN-US"> </span>στο να επισκευάζει τα
τραύματα είναι λόγω του ρόλου της να σχηματίζει <span lang="EN-US">L</span>-<span lang="EN-US">proline</span>, ένα αμινοξύ που είναι απαραίτητο για τη σύνθεση του
κολλαγόνου. <span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">Μερικές έρευνες έχουν δείξει ότι
υψηλές δόσεις </span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">L</span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">-</span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">arginine</span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="font-family: Arial; font-size: 10pt;"> </span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">αυξάνουν την
ανδρική γονιμότητα αυξάνοντας την παραγωγή και την κινητικότητα του
σπέρματος.</span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span style="font-family: Arial; font-size: 10pt;"> Η αργινίνη έχει
ενδιαφέρον στη σχέση της με ένα αέριο, το μονοξείδιο του αζώτου, που βρίσκεται
σε όλο το σώμα. Η αργινίνη είναι το πρωταρχικό συστατικό που χρησιμοποιείται ως
βάση για τον σχηματισμό μονοξειδίου του αζώτου. Όποτε το σώμα ενεργοποιεί το
ένζυμο </span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">nitric</span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">
</span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">oxide</span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">
</span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">synthase</span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span style="font-family: Arial; font-size: 10pt;"> να μετατρέψει την υπερβολική
αργινίνη σε κιτρουλίνη (ένα άλλο αμινοξύ), παράγεται μονοξείδιο του αζώτου. Αυτή
η δραστηριότητα συμβαίνει κυρίως στο συκώτι. Η ενθάρρυνση του σχηματισμού
μονοξειδίου του αζώτου από υψηλά επίπεδα αργινίνης του ήπατος έχει ερευνηθεί από
μερικούς ερευνητές ως μια μέθοδος που βοηθά να ρυθμιστεί η πίεση του αίματος και
να βελτιωθεί η ανδρική ανικανότητα, επειδή και τα δύο χρειάζονται χαλάρωση των
αιμοφόρων αγγείων και το μονοξείδιο του αζώτου μπορεί να παράγει αυτό το
αποτέλεσμα.</span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 36pt;">
<span style="font-family: Times New Roman; font-size: small;"><span style="font-size: 12pt;">Στο σώμα η αργινίνη
χρησιμοποιείται, για να παρακευάσει μονοξείδιο του αζώτου, που μειώνει τη
δυσκαμψία των αιμοφόρων αγγείων, αυξάνει τη ροή του αίματος και βελτιώνει τη
λειτουργία των αιμοφόρων αγγείων. Ωστόσο η αργινίνη δεν θα πρέπει να
χρησιμοποιείται μετά από καρδιακή προσβολή. Η αργινίνη αφ’ εαυτής (όχι το
μονοξείδιο του αζώτου που παράγει) μειώνει τη χοληστερίνη πολύ πιο
αποτελεσματικά από οποιοδήποτε άλλο αμινοξύ. Καθημερινές δόσεις των
6-17
γραμμαρίων την ημέρα έχουν μειώσει την </span></span><span lang="EN-US">LDL</span><span lang="EN-US"> </span>χωρίς να μειώνουν την ευεργετική
<span lang="EN-US">HDL</span>, και το κάνουν αυτό χωρίς παρενέργειες. Εμποδίζει
επίσης τον σχηματισμό θρόμβων στο αίμα που μπορεί να οδηγήσει σε έμφραγμα και
εγκεφαλικό.</div>
<div class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;">
<span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">Οι </span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">bodybuilders</span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="font-family: Arial; font-size: 10pt;"> </span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">μπορούν να
παίρνουν </span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">L</span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">-</span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">arginine</span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="font-family: Arial; font-size: 10pt;"> </span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">μαζί με
</span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">L</span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">-</span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">ortnithine</span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="font-family: Arial; font-size: 10pt;"> </span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">για τις
επιδράσεις τους στο κτίσιμο των μυών. Πρόσφατη έρευνα έχει δείξει ότι η
</span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">L</span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">-</span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">arginine</span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="font-family: Arial; font-size: 10pt;"> </span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">και η
</span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">L</span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">-</span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">lysine</span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="font-family: Arial; font-size: 10pt;"> </span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">μαζί έχουν
παρόμοιο αποτέλεσμα πιθανόν σε χαμηλότερες δόσεις. Η συμπληρωματική χορήγηση
</span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">L</span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">-</span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">arginine</span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="font-family: Arial; font-size: 10pt;"> </span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">σε δόση των
4
γραμμαρίων καθημερινά ήταν επιτυχής στη βελτίωση της
γονιμότητας στους άνδρες αυξάνοντας την κινητικότητα του
σπέρματος.</span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;">
<span style="font-family: Times New Roman; font-size: small;"><span style="font-size: 12pt;">Η αργινίνη έχει
χρησιμοποιηθεί για τη στυτική δυσλειτουργία στους άνδρες. Όπως το
</span></span><span lang="EN-US">Viagra</span><span lang="EN-US"> </span>η αργινίνη
θεωρείται ότι ενισχύει τη δράση του μονοξειδίου του αζώτου, που χαλαρώνει τους
μύες που περικυκλώνουν τα αιμοφόρα αγγεία του πέους. Ως αποτέλεσμα τα αιμοφόρα
αγγεία στο πέος διαστέλλονται, αυξάνοντας τη ροή του αίματος, που βοηθά να
διατηρείται μια στύση. Η διαφορά στο πώς λειτουργούν είναι ότι το <span lang="EN-US">Viagra</span><span lang="EN-US"> </span>μπλοκάρει ένα ένζυμο που
ονομάζεται <span lang="EN-US">PDE</span>5, το οποίο καταστρέφει το μονοξείδιο του
αζώτου, ενώ η αργινίνη χρησιμοποιείται, για να παρασκευάσει μονοξείδιο του
αζώτου.</div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Times New Roman; font-size: small;"><span style="font-size: 12pt;"> Σε μια μελέτη 50 άνδρες με στυτική
δυσλειτουργία πήραν είτε 5 γραμμάρια </span></span><span lang="EN-US">L</span>-<span lang="EN-US">arginine</span><span lang="EN-US"> </span>την
ημέρα είτε <span lang="EN-US">placebo</span>. Μετά από έξι εβδομάδες περισσότεροι
άνδρες στην ομάδα της <span lang="EN-US">L</span>-<span lang="EN-US">arginine</span><span lang="EN-US"> </span>είχαν βελτίωση σε σύγκριση με
αυτούς που πήραν <span lang="EN-US">placebo</span>.<span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span style="font-family: Arial; font-size: 10pt;"></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span style="font-family: Arial; font-size: 10pt;"> </span></span>Η αργινίνη
χρησιμοποιείται επίσης για σεξουαλική δυσλειτουργία στις γυναίκες.
</div>
<div class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;">
<span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">Η </span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">L</span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">-</span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">arginine</span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="font-family: Arial; font-size: 10pt;"> </span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">είναι
συνήθως καλά ανεκτή σε δόσεις των 3 με 6 γραμμαρίων. Δόση 3 με
4
γραμμαρίων καθημερινά χρειάζεται για την επίτευξη της
αυξητικής ορμόνης. Η </span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">L</span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">-</span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">arginine</span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="font-family: Arial; font-size: 10pt;"> </span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">και η
</span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">L</span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">-</span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">ornithine</span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="font-family: Arial; font-size: 10pt;"> </span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">ή η
</span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">L</span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">-</span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">arginine</span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="font-family: Arial; font-size: 10pt;"> </span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">και η
</span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">L</span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">-</span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">lysine</span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="font-family: Arial; font-size: 10pt;"> </span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">μπορούν να
λαμβάνονται συμπληρωματικά σε δόσεις των 500 με 1000 </span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">mg</span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="font-family: Arial; font-size: 10pt;"> </span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">η κάθε μία
δυο φορές την ημέρα ή 1000 με 1500 </span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">mg</span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">
</span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">η κάθε μία πριν τον ύπνο. Για τη
βελτίωση της ανδρικής γονιμότητας προτείνεται δόση δύο γραμμαρίων
</span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">L</span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">-</span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">arginine</span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span style="font-family: Arial; font-size: 10pt;"> δυο φορές την ημέρα. Η
συμπληρωματική χορήγηση δεν θα πρέπει να γίνεται συνεχώς για μεγάλη περίοδο.
Προτείνεται να χρησιμοποιείται για δυο με τρεις εβδομάδες με ένα διάλειμμα μιας
με δυο εβδομάδων. Ένα ισορροπημένο συμπλήρωμα αμινοξέων μπορεί επίσης να
χρησιμοποιείται.</span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Times New Roman; font-size: small;"><span style="font-size: 12pt;"> </span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Times New Roman; font-size: small;"><span style="font-size: 12pt;">ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ</span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Times New Roman; font-size: small;"><span style="font-size: 12pt;">1. </span></span><span lang="EN-GB">Braverman</span><span lang="EN-GB"> </span><span lang="EN-GB">E</span>.<span lang="EN-GB">R</span>., <span lang="EN-GB">Pfeifer</span><span lang="EN-GB"> </span><span lang="EN-GB">C</span>.,
<span lang="EN-GB">Blum</span><span lang="EN-GB"> </span><span lang="EN-GB">K</span>.,
<span lang="EN-GB">Smayda</span><span lang="EN-GB"> </span><span lang="EN-GB">R</span>., <span lang="EN-GB">The</span><span lang="EN-GB"> </span><span lang="EN-GB">Healing</span><span lang="EN-GB"> </span><span lang="EN-GB">Nutrients</span><span lang="EN-GB"> </span><span lang="EN-GB">Within</span>, 2010</div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Times New Roman; font-size: small;"><span lang="EN-GB" style="font-size: 12pt;">2. Erdmann R., The Amino Revolution,
1989</span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Times New Roman; font-size: small;"><span lang="EN-US" style="font-size: 12pt;">3. Fried R., Merrell W., Thornton J., The Arginine Solution</span></span><span lang="EN-GB">: </span><span lang="EN-US">The First Guide to America’s New Cardio-Enhancing
Supplement</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Times New Roman; font-size: small;"><span lang="EN-US" style="font-size: 12pt;">4. Jacobs N.L., Arginine Amino Acid,
2011</span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Times New Roman; font-size: small;"><span lang="EN-GB" style="font-size: 12pt;">5. Wright</span></span><span lang="EN-US"> T.,
</span><span lang="EN-GB">Move over Viagra: an overview of the latest on sexual
function nutraceuticals.(Maca, Horny goat weed, L-Arginine), Nutraceuticals
World, 5, 6, 48(3), Jun. 2002</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span lang="EN-GB" style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">
</span></span></div>
</div>
Μάριος Δημόπουλοςhttp://www.blogger.com/profile/11424198481994945581noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5886372110242634336.post-8237178589342953932014-05-08T01:35:00.001-07:002014-05-08T01:35:58.379-07:00 Η ΕΥΕΡΓΕΤΙΚΗ ΔΡΑΣΗ ΤΩΝ ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑΤΩΝ CRANBERRIES ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΜΑΣ<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;">
<span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">Σε παλιότερο άρθρο μας είχαμε
αναφερθεί στην επίδραση των </span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">cranberries</span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="font-family: Arial; font-size: 10pt;"> </span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">στην
ουροφόρο οδό και πως η κατανάλωση </span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">cranberries</span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="font-family: Arial; font-size: 10pt;"> </span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">ως
συμπλήρωμα διατροφής μπορεί να προλάβει μολύνσεις της ουροφόρου οδού. Τα
</span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">cranberries</span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="font-family: Arial; font-size: 10pt;"> </span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">εμποδίζουν
την προσκόλληση των βακτηριδίων στα τοιχώματα της ουροδόχου οδού. Περιέχουν
προανθοκυανιδίνες που μπορούν να προλάβουν την προσκόλληση συγκεκριμένων
βακτηριδίων, όπως του </span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">E</span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">.
</span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">coli</span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">
</span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">στο επιθήλιο της ουροφόρου οδού και
την επακόλουθη αναπαραγωγή που απαιτείται για τη μόλυνση.
</span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;">
<span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">Τα </span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">cranberries</span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="font-family: Arial; font-size: 10pt;"> </span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">έχουν και
άλλες ευεργετικές ιδιότητες εκτός από το να μας προστατεύουν κατά των
ουρολοιμώξεων.</span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;">
<span style="font-family: Times New Roman; font-size: small;"><span style="font-size: 12pt;">ΑΝΤΙΟΞΕΙΔΩΤΙΚΗ ΔΡΑΣΗ: Είναι
πολύ πλούσια σε αντιοξειδωτικά. Περιέχουν περισσότερες αντιοξειδωτικές φαινόλες
από 19 φρούτα που καταναλώνουμε τακτικά, σύμφωνα με μια μελέτη που δημοσιεύθηκε
τον Νοέμβριο του 2001 στην έκδοση του </span></span><span lang="EN-US">Journal</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US">of</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US">Agriculture</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US">and</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US">Food</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US">Chemistry</span>. Η κατανάλωση λοιπόν <span lang="EN-US">cranberries</span><span lang="EN-US"> </span>μπορεί να μας προστατέψει
από πολλές ασθένειες που σχετίζονται με την υπερπαραγωγή ελευθέρων ριζών στο
σώμα μας.</div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Times New Roman; font-size: small;"><span style="font-size: 12pt;"> ΑΝΤΙΓΗΡΑΝΤΙΚΗ ΔΡΑΣΗ: Λόγω του υψηλού
περιεχομένου τους σε αντιοξειδωτικά έχουν αντιγηραντική δράση και μπορούν να μας
προστατέψουν από ασθένειες που σχετίζονται με το γήρας, όπως έλλειψη συντονισμού
και μνήμης. Οι </span></span><span lang="EN-US">James</span><span lang="EN-US">
</span><span lang="EN-US">Joseph</span>, <span lang="EN-US">Ph</span>. <span lang="EN-US">D</span>. και η <span lang="EN-US">Barbara</span><span lang="EN-US">
</span><span lang="EN-US">Shukit</span>-<span lang="EN-US">Hale</span>, <span lang="EN-US">Ph</span>. <span lang="EN-US">D</span>. έχουν πειραματιστεί με την
ικανότητα των <span lang="EN-US">cranberries</span><span lang="EN-US"> </span>να
προστατεύουν τα εγκεφαλικά κύτταρα από τη βλάβη των ελευθέρων ριζών και την
συνεπακόλουθη απώλεια κινητικών και νοητικών λειτουργιών. </div>
<div class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;">
<span style="font-family: Times New Roman; font-size: small;"><span style="font-size: 12pt;">ΚΑΡΔΙΟΠΡΟΣΤΑΤΕΥΤΙΚΗ ΔΡΑΣΗ:
Η κατανάλωση </span></span><span lang="EN-US">cranberries</span><span lang="EN-US">
</span>μπορεί να έχει ευεργετική επίδραση στο καρδιαγγειακό σύστημα. Τα <span lang="EN-US">cranberries</span><span lang="EN-US"> </span>περιέχουν σημαντική
ποσότητα φλαβονοειδών και πολυφαινολικών συστατικών τα οποία έχουν φανεί ότι
εμποδίζουν την οξείδωση της <span lang="EN-US">LDL</span>, της ‘κακής’
χοληστερόλης (1, 2, 3). Μελέτη που δημοσιεύθηκε στο <span lang="EN-US">British</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US">Journal</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US">of</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US">Nutrition</span><span lang="EN-US"> </span>προτείνει ότι η κατανάλωση
χυμού <span lang="EN-US">cranberry</span><span lang="EN-US"> </span>χαμηλού σε
θερμίδες μπορεί να αυξήσει την <span lang="EN-US">HDL</span>, την καλή χοληστερόλη
και να μειώσει τα επίπεδα των τριγλυκεριδίων. Από τις έρευνες φαίνεται ότι τα
<span lang="EN-US">cranberries</span><span lang="EN-US"> </span>προσφέρουν προστασία
κατά της αθηροσκλήρωσης. Έρευνα που παρουσιάστηκε το 2005 στο ετήσιο συνέδριο
του <span lang="EN-US">International</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US">Union</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US">of</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US">Physiological</span><span lang="EN-US">
</span><span lang="EN-US">Sciences</span><span lang="EN-US"> </span>έδειξε
ότι.καθημερινή δόση σκόνης <span lang="EN-US">cranberries</span><span lang="EN-US">
</span>αποκαθιστά την υγεία των αιμοφόρων αγγείων σε πειραματόζωα με
αθηροσκλήρωση. Αυτό σημαίνει ότι τα <span lang="EN-US">cranberries</span><span lang="EN-US"> </span>θα μπορούσαν να βοηθήσουν τα άτομα που έχουν αθηροσκλήρωση.
Οι ερευνητές πιστεύουν ότι οι πολυφαινόλες των <span lang="EN-US">cranberries</span><span lang="EN-US"> </span>είναι υπεύθυνες για αυτά
τα αποτελέσματα. Οι άνθρωποι όμως θα πρέπει να καταναλώνουν 4 με 8 μερίδες
σκόνης <span lang="EN-US">cranberries</span><span lang="EN-US"> </span>ή 10 με 20
μερίδες χυμού <span lang="EN-US">cranberries</span><span lang="EN-US"> </span>την
ημέρα, για να φτάσουν τα επίπεδα των πολυφαινολών που δόθηκαν στα πειραματόζωα
αυτής της μελέτης. </div>
<div class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;">
<span style="font-family: Times New Roman; font-size: small;"><span style="font-size: 12pt;">ΑΝΤΙΚΑΡΚΙΝΙΚΗ ΔΡΑΣΗ: Τα
</span></span><span lang="EN-US">cranberries</span><span lang="EN-US"> </span>έχουν
επίσης αντικαρκινική δράση. Εργαστηριακές μελέτες που έγιναν το 1996 από
επιστήμονες του πανεπιστημίου του <span lang="EN-US">Illinois</span><span lang="EN-US"> </span>και δημοσιεύτηκαν στο <span lang="EN-US">Planta</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US">Medica</span><span lang="EN-US">
</span>έδειξαν ότι τα <span lang="EN-US">cranberries</span><span lang="EN-US">
</span>έχουν ισχυρές αντικαρκινικές ιδιότητες. Πιο πρόσφατες μελέτες που έγιναν
στο πανεπιστήμιο του <span lang="EN-US">Western</span><span lang="EN-US">
</span><span lang="EN-US">Ontario</span><span lang="EN-US"> </span>έδειξαν ότι
καρκινικά κύτταρα ανθρώπινου μαστού παρουσίασαν σημαντικά μειωμένη συχνότητα
ανάπτυξης όγκων, όταν στη δίαιτα της ομάδας των πειραματόζωων προστέθηκαν <span lang="EN-US">cranberries</span>. Το 2002 σε διεθνή συνάντηση της <span lang="EN-US">American</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US">Chemical</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US">Society</span><span lang="EN-US"> </span>η <span lang="EN-US">Catherine</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US">Neto</span>, επίκουρος καθηγήτρια στο <span lang="EN-US">University</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US">of</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US">Massachussetts</span>-<span lang="EN-US">Darmouth</span>, παρουσίασε
έρευνα για διάφορα συστατικά των <span lang="EN-US">cranberries</span><span lang="EN-US"> </span>που ήταν τοξικά σε καρκινικά κύτταρα του πνεύμονα, του
τραχήλου, του προστάτη, του μαστού και της λευχαιμίας (4). </div>
<div class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;">
<span style="font-family: Times New Roman; font-size: small;"><span style="font-size: 12pt;"> Ο καλύτερος
τρόπος για να έχουμε όλα αυτά τα ευεργετικά αποτελέσματα των </span></span><span lang="EN-US">cranberries</span><span lang="EN-US"> </span>είναι να τα λαμβάνουμε σε
μορφή κάψουλας παρά να πίνουμε χυμό <span lang="EN-US">cranberry</span>. Τα
κοκτέιλ χυμού <span lang="EN-US">cranberry</span><span lang="EN-US">
</span>περιέχουν μόνο 27% χυμό <span lang="EN-US">cranberry</span>, ενώ το
υπόλοιπο είναι νερό με γλυκαντικά. Η κατανάλωση μεγάλων ποσοτήτων τέτοιων χυμών
έχει πολλά μειονεκτήματα για την υγεία μας, αφού μας φορτώνει με πολύ ζάχαρη και
θερμίδες. Ακόμα και αν πίναμε καθαρό χυμό <span lang="EN-US">cranberry</span>,
πάλι θα φορτώναμε τον οργανισμό μας με υπερβολική φρουκτόζη. Όπως προαναφέραμε,
οι άνθρωποι για να λάβουν τις πολυφαινόλες των <span lang="EN-US">cranberries</span><span lang="EN-US"> </span>που οι μελέτες έδειξαν ότι
αποκαθιστούν τα αιμοφόρα αγγεία σε πειραματόζωα, θα πρέπει να καταναλώνουν 10 με
20 μερίδες χυμού <span lang="EN-US">cranberries</span><span lang="EN-US"> </span>την
ημέρα, που είναι πάρα πολύ μεγάλη ποσότητα. Ομοίως για την πρόληψη των
ουρολοιμώξεων πρέπει να πίνουμε πολλά ποτήρια χυμού <span lang="EN-US">cranberry</span><span lang="EN-US"> </span>την ημέρα. Το πλεονέκτημα με
τις κάψουλες <span lang="EN-US">cranberry</span> είναι ότι δεν περιέχουν ζάχαρη,
περιέχουν όμως τα δραστικά συστατικά των <span lang="EN-US">cranberries</span>,
χωρίς να μας φορτώνουν ζάχαρη και να μας προκαλέσουν αύξηση του βάρους. Μια
κάψουλα <span lang="EN-US">cranberries</span><span lang="EN-US"> </span>μπορεί να
έχει την διατροφική αξία 7 με 10 ποτηριών χυμού <span lang="EN-US">cranberries</span>. Οπότε είναι και πρακτικότερο να λαμβάνουμε μια
κάψουλα <span lang="EN-US">cranberry</span><span lang="EN-US"> </span>παρά να
πίνουμε τόσα ποτήρια χυμού την ημέρα. </div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">.</span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Times New Roman; font-size: small;"><span style="font-size: 12pt;">ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ</span></span><span lang="EN-GB"></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Times New Roman; font-size: small;"><span lang="EN-GB" style="font-size: 12pt;">1.Krueger, C.G., Porter, M.L., Weibe, D.A.,
Cunningham, D.G., and Reed, J.D. Potential of cranberry flavonoids in the
prevention of copper-induced LDL oxidation. Polyphenols Communications, 2000.
Freising-Weihenstephan (Germany). <b><span style="font-weight: bold;">2</span></b>: 447-448.</span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Times New Roman; font-size: small;"><span lang="EN-GB" style="font-size: 12pt;">2. Reed, J. Cranberry flavonoids,
atherosclerosis and cardiovascular health. <i><span style="font-style: italic;">Critical Reviews in Food Science &
Nutrition</span></i>, 2002. <b><span style="font-weight: bold;">42</span></b>(Suppl.): 301-316.<br />3. Wilson, T., Porcari, J.P. and Harbin, D. Cranberry
extract inhibits low density lipoprotein oxidation. Life Sciences, 1998.
<b><span style="font-weight: bold;">62</span></b>(24):
381-386.</span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Times New Roman; font-size: small;"><span lang="EN-GB" style="font-size: 12pt;">4. Neto C, Krueger C, Lamoureaux T, Kondo M,
Vaisberg A, Hurta R, Curtis S, Matchett M, Yeung H, Sweeney M, Reed J. MALDI-TOF
MS characterization of proanthocyanidins from cranberry fruit (Vaccinium
macrocarpon) that inhibit tumor cell growth and matrix metalloproteinase
expression <i><span style="font-style: italic;">in vitro</span></i>. Journal of
the Science of Food and Agriculture, published on-line October 17, 2005, DOI
10.1002/jsfa.2347. 2005.</span></span></div>
</div>
Μάριος Δημόπουλοςhttp://www.blogger.com/profile/11424198481994945581noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5886372110242634336.post-57442759004763746062014-05-08T01:33:00.000-07:002014-05-08T01:33:32.179-07:00CLA ΓΙΑ ΦΥΣΙΚΗ ΑΠΩΛΕΙΑ ΛΙΠΟΥΣ<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">Το
συζευγμένο λινολείκό οξύ (</span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">CLA</span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">) είναι ένα
ελεύθερο λιπαρό οξύ που βρίσκεται σε πολλά γαλακτοκομικά προϊόντα και σε κρέατα.
Οι αγελάδες και τα άλλα μηρυκαστικά ζώα παράγουν </span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">CLA</span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="font-family: Arial; font-size: 10pt;"> </span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">από το
λινολεϊκό οξύ μέσω βιο-υδρογόνωσης, η οποία είναι φυσιολογικά παρούσα στη
διατροφή τους. Έτσι τα προϊόντα που παράγονται από τα μηρυκαστικά όπως είναι το
γάλα, το βοδινό κρέας, το τυρί και το γιαούρτι είναι φυσικές πηγές
</span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">CLA</span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">. Το
</span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">CLA</span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">
</span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">ανακαλύφθηκε κατά τύχη το 1978 από
τον </span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">Michael</span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="font-family: Arial; font-size: 10pt;"> </span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">Pariza</span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="font-family: Arial; font-size: 10pt;"> </span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">του
</span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">University</span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="font-family: Arial; font-size: 10pt;"> </span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">of</span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="font-family: Arial; font-size: 10pt;"> </span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">Wisconsin</span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">. Τη δεκαετία του 70 οι επιστήμονες
ξεκίνησαν να ερευνούν για μεταλλαξιογόνα, καρκινογόνα από τις τροφές με την
ελπίδα να χρησιμοποιήσουν αυτές τις γνώσεις για την πρόληψη του καρκίνου.
Βασισμένος σε αναφορές ότι το υπερψημένο κρέας περιέχει μεταλλαξιογόνα, η ομάδα
του </span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">Dr</span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">.
</span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">Pariza</span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">
</span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">ερεύνησε τη σχέση μεταξύ σχηματισμού
μεταλλαξιογόνων και θερμοκρασίας μαγειρέματος χρησιμοποιώντας μοσχάρι. Προς
έκπληξή τους παράλληλα με τα μεταλλαξιογόνα στο εκχύλισμα μοσχαριού βρήκαν ένα
συστατικό, το οποίο είχε αντι-μεταλλαξιογόνο δράση. Αυτό το συστατικό
ξεχωρίστηκε και ονομάστηκε συζευγμένο λινολεϊκό οξύ (</span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">conjugated</span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="font-family: Arial; font-size: 10pt;"> </span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">linoleic</span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="font-family: Arial; font-size: 10pt;"> </span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">acid</span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">, </span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">CLA</span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">) λόγω της δομικής του ομοιότητας με
το λινολεϊκό οξύ. Το συζευγμένο λινολεϊκό οξύ είναι ένα φυσικά ευρισκόμενο
πολυακόρεστο λίπος. Είναι μια ομάδα ισομερών του λινολεϊκού οξέος, κάτι που
σημαίνει ότι είναι χημικά ταυτόσημο, αλλά έχει τα άτομά του τοποθετημένα
διαφορετικά από το λινολεϊκό οξύ. Το λινολεϊκό οξύ είναι ένα από τα απαραίτητα
λιπαρά οξέα που πρέπει να καταναλώνει ο άνθρωπος από την τροφή, διότι το
ανθρώπινο σώμα δεν μπορεί να το παράγει. Το </span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">CLA</span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="font-family: Arial; font-size: 10pt;"> </span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">αντίθετα με
το λινολεϊκό οξύ δεν είναι ένα απαραίτητο θρεπτικό στοιχείο για τον ανθρώπινο
οργανισμό, αλλά η αξία που έχει η κατανάλωσή του για την υγεία μας το καθιστά
απαραίτητο. Οι περισσότερες από τις έρευνες και τις επιστημονικές μελέτες για τη
δράση του </span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">CLA</span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">
</span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">έγιναν σε ζώα. Το
</span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">CLA</span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">
</span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">αποδείχθηκε ότι έχει μεγάλη
ευεργετική δράση στα εξεταζόμενα ζώα, όπως βελτιωμένη σύσταση του σώματος,
ενισχυμένο ανοσοποιητικό σύστημα, μείωση της αθηροσκλήρωσης, μείωση των
καρκινικών κυττάρων και αντι-καταβολική και αναβολική δράση
(1).</span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span style="font-family: Arial; font-size: 10pt;"> Αν και υπάρχουν πολλές
θετικές μελέτες για το </span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">CLA</span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">, υπάρχει
διχογνωμία στο πώς επιδρά στη φυσιολογία και στη βιοχημεία του σώματος. Μερικοί
ερευνητές πιστεύουν ότι βοηθά να διατηρούνται οι λιπώδεις ιστοί μικροί
μπλοκάροντας συγκεκριμένα ένζυμα τα οποία είναι υπεύθυνα για την μεγέθυνση των
λιποκυττάρων. Το </span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">CLA</span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">
</span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">φαίνεται να αναστέλλει τη δράση του
ενζύμου </span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">lipoprotein</span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="font-family: Arial; font-size: 10pt;"> </span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">lipase</span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">, το οποίο είναι υπεύθυνο για τη
μεταφορά των λιπαρών οξέων από το αίμα στα λιποκύτταρα. Κάποιοι πιστεύουν ότι
αναμειγνύεται άμεσα στον μεταβολισμό των λιπών βοηθώντας το σώμα να
χρησιμοποιήσει τα δικά του λιποκύτταρα ως πρωταρχική πηγή ενέργειας. Το
</span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">CLA</span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">
</span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">φαίνεται να ενεργοποιεί τη δράση του
ενζύμου </span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">carnitine</span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="font-family: Arial; font-size: 10pt;"> </span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">palmitoyl</span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="font-family: Arial; font-size: 10pt;"> </span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">transferase</span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">, το οποίο υπάρχει στους μυς και
διευκολύνει τη μεταφορά λιπαρών οξέων μέσα στα μιτοχόνδρια, για να παραχθεί
ενέργεια. Άλλοι πιστεύουν ότι η πιο αξιοσημείωτη επίδραση του
</span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">CLA</span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">
</span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">είναι αυτή που πιθανόν να ασκεί στα
κορτικοστεροειδή. Θεωρείται ότι το </span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">CLA</span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">
</span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">μπορεί να αλληλοεξουδετερώνει τα
κορτικοστεροειδή όπως την κορτιζόλη, η οποία είναι υπεύθυνη για τη διάσπαση των
μυών και την αποθήκευση σωματικού λίπους. </span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span style="font-family: Arial; font-size: 10pt;"> Οι μελέτες δείχνουν ότι
το </span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">CLA</span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">
</span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">ασκεί την ευεργετική του δράση
περισσότερο στα υπέρβαρα και παχύσαρκα άτομα, αλλά μπορεί να φανεί χρήσιμο και
στους αθλητές και σε άτομα που στόχο έχουν άπαχη σωματική μάζα. Μερικά από τα
γνωστά ευεργετήματα που οι άνθρωποι μπορεί να κερδίσουν από τη λήψη
</span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">CLA</span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">
</span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">είναι μείωση του σωματικού λίπους,
αύξηση της μυϊκής μάζας, πιθανή αύξηση στη μυϊκή και καρδιακή αντοχή, αύξηση
οστικής μάζας και οστικής πυκνότητας, ενίσχυση του ανοσοποιητικού συστήματος,
μείωση του συνολικού σωματικού βάρους και αυξημένο
μεταβολισμό.</span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span style="font-family: Arial; font-size: 10pt;"> Άλλες ευεργετικές
δράσεις που έχουν φανεί σε ζώα, αλλά πρέπει να φανούν και σε μελέτες σε
ανθρώπους, περιλαμβάνουν μείωση της ολικής χοληστερόλης, μείωση της
</span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">LDL</span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">
</span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">και αύξηση της </span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">HDL</span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">, μείωση των επιπέδων τριγλυκεριδίων
στο αίμα και βελτίωση των επιπέδων γλυκόζης στο αίμα. Αν αυτά τα αποτελέσματα
προκύψουν και από μελέτες σε ανθρώπους, τότε αυτό θα σημαίνει ότι το
</span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">CLA</span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">
</span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">δεν θα αποτελεί μόνο ένα βοήθημα για
τη φυσική εμφάνιση, αλλά ότι θα μπορεί να παίζει ρόλο στη μείωση του καρκίνου,
της καρδιοπάθειας και του διαβήτη (2).</span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 36pt;">
<span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">.Τα επίπεδα </span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">CLA</span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="font-family: Arial; font-size: 10pt;"> </span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">στα
γαλακτοκομικά και στο κρέας είναι πολύ χαμηλά. Η περιεκτικότητα των
γαλακτοκομικών προϊόντων σε </span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">CLA</span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">
</span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">ποικίλει ανάλογα με τη θρέψη του
ζώου προέλευσης και την επεξεργασία που θα υποστεί το κάθε προϊόν. Για
παράδειγμα οι αγελάδες που βόσκουν στο λιβάδι παράγουν περισσότερα ποσοστά
</span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">CLA</span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">
</span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">στο γάλα τους από αυτά που τρέφονται
με σπόρους, σανό και </span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">silage</span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">. Η μέση
δίαιτα ενός Ευρωπαίου περιέχει περίπου 150-200 </span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">mg</span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="font-family: Arial; font-size: 10pt;"> </span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">CLA</span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="font-family: Arial; font-size: 10pt;"> </span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">ημερησίως.
Τα επίπεδα </span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">CLA</span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">
</span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">που απαιτούνται, για να βελτιωθεί η
σύνθεση του σώματος είναι πολύ υψηλά ώστε να αποκτηθούν φυσιολογικά μέσα από τη
διατροφή μας και αυτό κάνει απαραίτητη τη λήψη συμπληρώματος διατροφής. Τα
συμπληρώματα </span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">CLA</span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">
</span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">με σκοπό τη μείωση του λιπώδους
ιστού και τη μείωση του σωματικού βάρους προτείνουν πρόσληψη
3-4 <span lang="EN-US">g</span><span lang="EN-US">
</span></span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">CLA</span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">
</span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">ημερησίως. Στο εμπόριο κυκλοφορούν
πολλά σκευάσματα </span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">CLA</span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">, αλλά το
σκεύασμα στο οποίο έχουν γίνει μελέτες σε ανθρώπους είναι το </span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">Tonalin</span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="font-family: Arial; font-size: 10pt;"> </span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">CLA</span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">.</span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times New Roman; font-size: small;"><span style="font-size: 12pt;"> </span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">Τα συμπληρώματα</span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="font-family: Arial; font-size: 10pt;"></span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="font-family: Arial; font-size: 10pt;"> </span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">CLA</span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="font-family: Arial; font-size: 10pt;"> </span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">περιέχει δύο
διαφορετικά ισομερή: </span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">cis</span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">-9,
</span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">trans</span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">-11 και
</span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">trans</span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">-10,
</span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">cis</span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">-12. Αυτά τα
στερεοϊσομερή, ενώ έχουν φαινομενικά διαφορετική βιολογική επίδραση στον
οργανισμό, συνεισφέρουν τελικά στο να βοηθούν στη μείωση του αποθηκευμένου
σωματικού λίπους.</span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span style="font-family: Arial; font-size: 10pt;"> Ας εξετάσουμε τις
μελέτες που έχουν γίνει σε ανθρώπους για τη δράση του</span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="font-family: Arial; font-size: 10pt;"></span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="font-family: Arial; font-size: 10pt;"> </span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">CLA</span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">.</span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 36pt;">
<span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">Σε διπλή-τυφλή τυχαιοποιημένη
επιστημονική έρευνα (3) σε εξήντα άνδρες και γυναίκες με Δείκτη Μάζας Σώματος
υψηλότερο του 25 </span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">kg</span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">/</span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">m</span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">2 δόθηκε σκεύασμα</span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="font-family: Arial; font-size: 10pt;"></span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="font-family: Arial; font-size: 10pt;"> </span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">CLA</span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="font-family: Arial; font-size: 10pt;"> </span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">ή
</span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">placebo</span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="font-family: Arial; font-size: 10pt;"> </span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">από μία έως
και τέσσερις δόσεις ημερησίως. Από τις στατιστικές αναλύσεις των συγκριτικών
στοιχείων που προέκυψαν για τη δράση του </span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">CLA</span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="font-family: Arial; font-size: 10pt;"> </span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">βρέθηκε
σημαντική απώλεια στο αποθηκευμένο λίπος του σώματος των ατόμων της ομάδας
</span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">CLA</span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">
</span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">σε σχέση με την ομάδα
</span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">placebo</span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">. Ακόμα και στις περιπτώσεις εκείνες
που χρησιμοποιήθηκε η χαμηλότερη ημερήσια δόση (1,7 γρ) τα συγκριτικά
αποτελέσματα ήταν ιδιαίτερα σημαντικά.</span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 36pt;">
<span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">Σε διπλή-τυφλή τυχαιοποιημένη έρευνα
(4) σε είκοσι άνδρες και γυναίκες δόθηκε σκεύασμα </span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">placebo</span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="font-family: Arial; font-size: 10pt;"> </span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">ή
</span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">CLA</span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="font-family: Arial; font-size: 10pt;"></span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span style="font-family: Arial; font-size: 10pt;"></span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="font-family: Arial; font-size: 10pt;"></span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="font-family: Arial; font-size: 10pt;"> </span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">σε δόσεις
1,8 γρ ημερησίως για 12 εβδομάδες. Σκοπός της μελέτης ήταν να διερευνηθεί η
αποτελεσματικότητα του </span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">CLA</span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">
</span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">σε υγιείς ανθρώπους που εξασκούνται.
Τα είκοσι αυτά άτομα είχαν σωματικό φυσιολογικό βάρος και δείκτη σωματικής μάζας
χαμηλότερη του 25 </span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">kg</span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">/</span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">m</span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">2 και έκαναν φυσική άσκηση σε
γυμναστήριο τρεις φορές την εβδομάδα. Από τα στοιχεία της έρευνας προέκυψε ότι
υπήρξε σημαντική μείωση της λιπώδους μάζας των ατόμων που λάμβαναν
</span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">CLA</span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">
</span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">σε σχέση με την ομάδα
</span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">placebo</span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">. Το σωματικό βάρος των ατόμων που
έλαβαν μέρος στην έρευνα δεν μεταβλήθηκε. Το </span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">CLA</span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span style="font-family: Arial; font-size: 10pt;"> λοιπόν φαίνεται να έχει πολλαπλή
κλινική θετική επίδραση για τον οργανισμό, διότι, ενώ μειώνει το λίπος που
αποθηκεύεται στον υποδόριο ιστό του σώματος, στηρίζει ταυτόχρονα τη διατήρηση
της μυϊκής μάζας.</span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 36pt;">
<span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">Στην έρευνα </span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">Kamphuis</span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="font-family: Arial; font-size: 10pt;"> </span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">(5)
εξετάστηκε η επίδραση του σκευάσματος</span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="font-family: Arial; font-size: 10pt;"></span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="font-family: Arial; font-size: 10pt;"> </span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">CLA</span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="font-family: Arial; font-size: 10pt;"> </span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">στην
επαναπρόσληψη σωματικού βάρους μετά από χαμηλή υποθερμιδική δίαιτα τριών
εβδομάδων. Η έρευνα ολοκληρώθηκε μετά από 13 εβδομάδες και ανέδειξε τη σημαντική
βοήθεια του σκευάσματος </span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">CLA</span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">
</span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">στην επαναπρόσληψη της απολεσθείσας
άλιπης μυϊκής μάζας, στην ελάττωση του συνολικού ποσοστού σωματικού λίπους και
στην αύξηση του μεταβολικού ρυθμού. </span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 36pt;">
<span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">Το φυσικό αυτό σκεύασμα θα μπορούσε
να χρησιμοποιηθεί από άτομα που επιθυμούν να χάσουν σωματικό λίπος και
ταυτόχρονα να διατηρήσουν τη μυϊκή τους μάζα, από υπέρβαρους και παχύσαρκους,
από αθλητές, ασχολούμενους με μυϊκή ανάπτυξη και άτομα που ασχολούνται με φυσική
κατάσταση και αθλητικές δραστηριότητες. Για απώλεια σωματικού βάρους η χρήση του</span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="font-family: Arial; font-size: 10pt;"></span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="font-family: Arial; font-size: 10pt;"> </span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">CLA</span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span style="font-family: Arial; font-size: 10pt;"> θα πρέπει να συνδυάζεται με μια
καλή δίαιτα και άσκηση για καλύτερα αποτελέσματα. Η δόση που φαίνεται από τις
μελέτες ότι είναι αποτελεσματική είναι 1500-3000 </span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">mg</span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="font-family: Arial; font-size: 10pt;"> </span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">ημερησίως.</span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 36pt;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 36pt;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 36pt;">
<span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span style="font-family: Arial; font-size: 10pt;"> ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ</span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span lang="EN-GB" style="font-family: Arial; font-size: 10pt;"></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span lang="EN-GB" style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">1. </span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">Wang Y, Jones P, Dietary conjugate linoleic acid and body
composition, American Journal Clinical Nutrition, Vol. 79, No. 6, 1153S-1158S,
June 2004</span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">2. Pinkoski C, Chilbeck
P, Candow D, Esliger D, The effects of conjugated linoleic acid supplementation
during resistance training, Journal of Medicine and Science in Sports and
Exercise by ACSM 0195-9131/2006/3802-0339/0</span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">3. Blankson H., et al.,
Conjugated linoleic acid reduces body fat mass in overweight and obese humans, J
Nutr. 2000, 130(12)</span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span lang="EN-GB" style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">;</span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">
Dec</span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span lang="EN-GB" style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">:</span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">
2943-2948</span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">4. Thom E., et al.,
Conjugated linoleic acid reduces body fat in healthy exercising humans, J Int, I
Med Res.</span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="font-family: Arial; font-size: 10pt;"> </span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">2001, 29</span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span lang="EN-GB" style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">:</span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">
392-396</span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">5. Kamphuis M et al., The
effect of conjugated linoleic acid supplementation after weight loss on body
weight regain, body composition and resting metabolic rate in overweight
subjects, Int J Obes Relat Metab Disorb. 2003 27(7)</span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span lang="EN-GB" style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">;</span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="font-family: Arial; font-size: 10pt;"> Jul</span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span lang="EN-GB" style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">:</span></span><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">
840-7</span></span></div>
</div>
Μάριος Δημόπουλοςhttp://www.blogger.com/profile/11424198481994945581noreply@blogger.com0