ΚΑΡΚΙΝΟΣ: ΤΟ ΙΑΤΡΙΚΟ ΚΑΤΕΣΤΗΜΕΝΟ ΚΑΙ ΟΙ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΕΣ ΕΤΑΙΡΕΙΕΣ ΕΞΑΠΑΤΟΥΝ ΤΟ ΚΟΙΝΟ. ΕΝΑ ΑΙΡΕΤΙΚΟ ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ΜΑΡΙΟΥ ΔΗΜΟΠΟΥΛΟΥ

Τα διάφορα blogs αρχίζουν να αναδημοσιεύουν το άρθρο μου για τον καρκίνο.
Το blog Λόγια-Σταράτα αναδημοσίευσε το άρθρο μου με νέο τίτλο "Καρκίνος: Το ιατρικό κατεστημένο και οι φαρμακευτικές εταιρείες εξαπατούν το κοινό. Ένα αιρετικό άρθρο του Μάριου Δημόπουλου".

http://logia-starata.blogspot.gr/2013/04/blog-post_683.html

Ευχαριστώ το συγκεκριμένο blog.

ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΕΡΗΜΟΣ. ΧΗΜΕΙΟΘΕΡΑΠΕΙΑ-ΑΚΤΙΝΟΒΟΛΙΕΣ: ΑΝΑΠΟΔΕΙΚΤΕΣ, ΑΝΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΕΣ ΜΕΘΟΔΟΙ

Στο ηλεκτρονικό περιοδικό Ελεύθερη Έρευνα μόλις δημοσιεύτηκε άρθρο μου με τίτλο «Επιστημονική Έρημος. Χημειοθεραπεία-ακτινοβολίες: Αναπόδεικτες, αναποτελεσματικές και επικίνδυνες μέθοδοι», το οποίο αποτελεί απόσπασμα από το νέο μου βιβλίο «Φυσικές μέθοδοι αντιμετώπισης του καρκίνου» (εκδ. Etra).

http://www.freeinquiry.gr/pro.php?id=3071

ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΕΡΗΜΟΣ

Χημειοθεραπεία - ακτινοβολίες:
Αναπόδεικτες, αναποτελεσματικές
και επικίνδυνοι μέθοδοι

Όχι μόνον δέν ωφελούν τους καρκινοπαθείς,
αλλά στις περισσότερες περιπτώσεις
μειώνουν και τη διάρκεια τής επιβίωσής τους

Έγραψε στις 26.04.2013 ο/η: Δημόπουλος Μάριος

Επιστροφή

«Ο πόλεμος τού καρκίνου είναι ένας σωρός από περιττώματα».
Dr. James Watson, νομπελίστας, ένας από αυτούς, που ανακάλυψαν τη διπλή έλικα τού DNA.

«Η χημειοθεραπεία είναι στην καλύτερη περίπτωση βλακεία και στη χειρότερη έγκλημα. Έχουν ανακαλυφθεί πολλές εναλλακτικές θεραπείες τού καρκίνου και όλες καταπολεμήθηκαν με μια μεθοδικότητα, που θυμίζει Γκεστάπο».
Dr. Atkins, o πασίγνωστος γιατρός, που εφεύρε τη δίαιτα Άτκινς
και εφάρμοζε εναλλακτικές θεραπείες.

«Πρέπει να μάθουν όλοι, ότι ο πόλεμος κατά τού καρκίνου
είναι σε μεγάλο βαθμό απάτη».
Dr. Linus Pauling, δυο φορές τιμηθείς με βραβείο Νόμπελ.

«Οι μόνοι άνθρωποι, που ευεργετούνται από τη σύγχρονη βιομηχανία τού καρκίνου είναι οι άνθρωποι, που δουλεύουν για τη σύγχρονη βιομηχανία τού καρκίνου. Σε όλο τον κόσμο η σύγχρονη βιομηχανία τού καρκίνου -που ανένδοτα αρνείται να αναγνωρίσει το γεγονός, ότι το 80% των καρκίνων μπορεί να προληφθεί ή αρνείται να ερευνήσει τις πολλές νέες εναλλακτικές θεραπείες- προστατεύεται από τον νόμο. Στις περισσότερες δυτικές χώρες είναι τώρα πραγματικά παράνομο να προσφέρεις μια θεραπεία για καρκίνο, που μπορεί να δουλεύει. Οι αρχές αδυσώπητα καταδιώκουν αυτούς, που προσφέρουν νέες και πιθανόν αποτελεσματικές και μή τοξικές θεραπείες».
Dr. Vernon Coleman, διάσημος βρετανός γιατρός και συγγραφέας.

Η χημειοθεραπεία και η θεραπεία με ακτινοβολία είναι τοξικές, σκοτώνουν και τα υγιή κύτταρα τού ασθενούς καταβάλλοντας το ανοσοποιητικό του σύστημα σε αντίθεση με τις εναλλακτικές θεραπείες τού καρκίνου, που προσπαθούν να ενισχύσουν το ανοσοποιητικό σύστημα, ώστε αυτό να νικήσει τον καρκίνο. Με τη χημειοθεραπεία και τη θεραπεία με ακτινοβολία αντί οι ασθενείς να πεθαί- νουν από καρκίνο χάνουν τη ζωή τους από πνευμονία ή άλλες συνηθισμένες λοιμώξεις.

Το πλεονέκτημα τής χρήσης φυσικών θεραπειών είναι ξεκάθαρο. Δέν βλά- πτουν το ανοσοποιητικό σύστημα. Στην πραγματικότητα, με το να ενισχύουν το ανοσοποιητικό σύστημα προστατεύουν από την επανεμφάνιση τού καρκίνου.

Από τη δεκαετία τού 1950 έχουν συσσωρευτεί αποδείξεις, ότι η εγχείρηση, η ακτινοβολία και η χημειοθεραπεία είναι πολύ λιγότερο αποτελεσματικές απ' ό,τι το κοινό αφήνεται να πιστεύει.

Ο δημοσιογράφος Daniel Greenberg, γράφοντας στην Columbia Journalism Review το 1975, έκανε την αποκάλυψη, ότι τα ποσοστά επιβίωσης από καρκίνο από τη δεκαετία τού 1950 δέν έχουν βελτιωθεί κι ότι οι βελτιώσεις από το 1930 ώς το 1950 ήταν κυρίως συνέπεια τής βελτιωμένης νοσηλείας στα νοσοκομεία. Ο Greenberg ανέφερε, ότι ακόμα και οι ισχύουσες βελτιώσεις ήταν πάρα πολύ μικρές κι ότι δέν είχαν υπάρξει σημαντικοί πρόοδοι στη θεραπεία των σπουδαιότερων μορφών καρκίνου. Συγκεκριμένα είδη τής ασθένειας, όπως ο καρκίνος τού πνεύμονα και τού παγκρέατος, παρέμειναν ουσιαστικά αθεράπευτα με τα συμβατικά μέσα. Ο Greenberg βρήκε, ότι μετά την εισαγωγή τής χημειοθεραπείας, το ποσοστό επιβίωσης των ανθρώπων με συγκεκριμένους καρκίνους στην πραγματικότητα, φάνηκε, ότι μειώθηκε.

Χρόνια πριν, το 1969, ο dr. Hardin Jones είχε ήδη δώσει στη δημοσιότητα μια σοκαριστική αναφορά στο τεύχος τού Science Writers Convention, τού οποίου χορηγός ήταν η American Cancer Society. Ο dr. Jones, καθηγητής ιατρικής φυσικής από το πανεπιστήμιο τής Καλιφόρνιας στο Berkeley και ειδικός στη στατιστική και στις επιδράσεις τής ακτινοβολίας και των φαρμάκων, συμπέρανε, ότι «οι κοινές κακοήθειες δείχνουν ένα παρόμοιο ποσοστό θανάτου είτε θεραπευμένες είτε μή θεραπευμένες». Συνέχισε να βρίσκει θεμελιώδη ελαττώματα στις μεθόδους ιατρικής μέτρησης και ανέφερε: «Υπάρχει η πιθανότητα, ότι η θεραπεία κάνει τη μέση κατάσταση χειρότερη».
Εξ ίσου αποκαλυπτικός είναι και ο dr. Charles Moertal της κλινικής Mayo. Ο Moertal παραδέχθηκε σε ομιλία του στο National Cancer Institute Clinical Center Auditorium στις 18 Μαΐου του 1972, ότι οι συμβατικές μέθοδοι θεραπείας τού καρκίνου «είναι γεμάτες από κινδύνους, παρενέργειες και πρακτικά προβλήματα. Και ύστερα από αυτό το τίμημα, που πληρώνουν όλοι οι ασθενείς, στους οποίους παρέχουν θεραπεία, μόνο μια μικρή ομάδα ανταμείβεται με μια προσωρινή περίοδο συνηθισμένης ελλειπούς οπισθοχώρησης τού όγκου…Οι δικές μας αποδεκτές και παραδοσιακές θεραπευτικές προσπάθειες αποφέρουν μια αποτυχία σε ποσοστό 85%... Μερικοί ασθενείς με γαστρεντερικό καρκίνο μπορεί να έχουν πολύ μακρύτερη επιβίωση χωρίς κάποια θεραπεία».⁽¹⁾

Ο νομπελίστας James Watson (φωτογραφία), που ήταν ένας από αυτούς που ανακάλυψαν τη διπλή έλικα του DNA, σχολίασε καυστικά ότι ο πόλεμος τού καρκίνου είναι «ένας σωρός από περιττώματα».⁽²⁾

Η απάτη τής θεραπείας με ακτινοβολία
Σε ένα δημοσίευμα στο Science News τον Αύγουστο του 1998, που αποτελεί επιθεώρηση δεδομένων τριάντα χρόνων, αποδεικνύεται, ότι η ακτινοβολία μειώνει τις πιθανότητες επιβίωσης των ασθενών. Στο δημοσίευμα αυτό αναγράφονται τα εξής: «Δεδομένα από εννιά μελέτες δείχνουν, ότι η θεραπεία με ακτινοβολία ύστερα από εγχείρηση στην πραγματικότητα μειώνει τις πιθανότητες επιβίωσης πολλών ασθενών… Τα ποσοστά επιβίωσης δυο χρόνια μετά την εγχείρηση ήταν 48% γι’ αυτούς, που έκαναν θεραπεία με ακτινοβολία, και 55% για τους ασθενείς, που υποβλήθηκαν μόνο σε χειρουργική επέμβαση».⁽³⁾
Η θεραπεία με ακτινοβολία έχει καθιερωθεί χωρίς να εξεταστεί επισταμένως σε σύγκριση με μή θεραπεία. Σε λίγες εξετάσεις, που συνέκριναν τη θεραπεία με ακτινοβολία με μή θεραπεία, σύμφωνα με τον dr. Hardin Jones, «τον περισσότερο καιρό δέν κάνει την παραμικρή διαφορά αν η μηχανή είναι ανοικτή ή όχι». Ο dr. Jones προχωρά ακόμα παραπέρα λέγοντας: «Οι μελέτες μου έχουν αποδείξει αναμφισβήτητα, ότι τα αθεράπευτα θύματα τού καρκίνου στην πραγματικότητα ζουν τέσσερις φορές περισσότερο».⁽⁴⁾
Είναι αδύνατο να δοθεί υψηλής δόσης ακτινοβολία, συνήθως από ακτίνες γάμμα από κοβάλτιο-60, χωρίς να καταστραφούν τα φυσιολογικά κύτταρα, να προκληθεί φλεγμονή, ναυτία, καταστροφή τού μυελού των οστών και καταστολή τού ανοσοποιητικού συστήματος.⁽⁵⁾ Αν το τελευταίο οδηγήσει σε θανατηφόρα μόλυνση, η αιτία τού θανάτου θα καταχωρηθεί ως οφειλόμενη στη μόλυνση όχι στην ακτινοβολία ή στον καρκίνο. Η ακτινοβολία δέν ξεχωρίζει μεταξύ καρκινικών ή υγιών κυττάρων.

Καθημερινά πλήθος ανδρών με καρκίνο τού προστάτη υποβάλλονται σε ακτινοβολία, αλλά κανείς δέν τους ενημερώνει για τα πενιχρά της αποτελέσματα στο συγκεκριμένο τύπο καρκίνου, αλλά και για τον κίνδυνο, που μπορεί να προκαλέσει μια τέτοια θεραπεία. Η θεραπεία με ακτινοβολία, που αποτελεί ρουτίνα για τα πρωταρχικά στάδια τού καρκίνου τού προστάτη, μπορεί στην πραγματικότητα να επιταχύνει την εξέλιξη τού καρκίνου στο 90% των καρκινοπαθών. Τα καρκινικά κύτταρα τού προστάτη μπορούν να διπλασιαστούν σε λιγότερο από ένα με δυο μήνες μετά από θεραπεία με ακτινοβολία, ενώ τα καρκινικά κύτταρα, όταν δέν γίνεται θεραπεία με ακτινοβολία, χρειάζονται τέσσερα χρόνια, για να διπλασιαστούν. Παρόμοια, θα πάρει πάνω από είκοσι χρόνια για τα καρκινικά κύτταρα, στα οποία δέν γίνεται ακτινοβολία, να πολλαπλασιαστούν πέντε φορές, αλλά, αν γίνει θεραπεία με ακτινοβολία μπορεί να πολλαπλασιαστούν πέντε φορές μέσα σε μόλις έξι μήνες, σαράντα φορές δηλαδή, γρηγορότερα.⁽⁶⁾

Η θεραπεία επίσης με ακτινοβολία αυξάνει τον κίνδυνο για ανάπτυξη αναπνευστικού καρκίνου γύρω στις 2,7 φορές, για γυναικείους δε γεννητικούς καρκίνους τής μήτρας και των ωοθηκών γύρω στις 2,4 φορές.^(7).

Σε μια μελέτη τού πανεπιστημίου τής Οξφόρδης βρέθηκε, ότι πολλές γυναίκες, που υποβλήθηκαν σε θεραπεία με ακτινοβολία, πέθαναν από καρδιακή προσβολή, διότι η καρδιά τους εξασθένησε με τη θεραπεία.⁽⁸⁾
Ο dr. John Richardson αποκαλύπτει τα εξής: «Έχω δει ασθενείς, που έχουν μείνει παράλυτοι, λόγω ακτινοβολίας με κοβάλτιο… Νικήσαμε τον καρκίνο τους, αλλά ο χειρισμός με ραδιενέργεια ήταν τέτοιος, που δέν μπορούν να περπατήσουν… Είναι το κοβάλτιο, που σκοτώνει, όχι ο καρκίνος».⁽⁹⁾

Ο καθηγητής στη Σχολή Δημόσιας Υγείας τού πανεπιστημίου Harvard John Cairns αποκάλυψε στο Scientific American,⁽¹⁰⁾ ότι η θεραπεία με ακτινοβολία δέν έχει αποτέλεσμα, διότι η υψηλή δόση ακτίνων X, που είναι αναγκαία, για να σκοτώσει τα καρκινικά κύτταρα, θα σκότωνε και τον ασθενή.

Η απάτη τής χημειοθεραπείας
Δεν είναι ιδιαίτερα γνωστό στο ευρύ κοινό –εσκεμμένα βέβαια–, ότι η χημειοθεραπεία είναι αποτελεσματική στο 2% των περιπτώσεων τού καρκίνου, όπως αναφέρεται στο περιοδικό Scientific American. Ο γιατρός John Cairns, ένας διαπρεπής βιοστατιστικολόγος και καθηγητής μικροβιολογίας στη Σχολή Δημόσιας Υγείας του Harvard τόνισε, ότι «για την πλειοψηφία των καρκίνων, που παρουσιάζονται σε μεγαλύτερους ασθενείς, τα αποτελέσματα τής χημειοθεραπείας είναι πολύ περισσότερο αμφιλεγόμενα».⁽¹¹⁾

Το 1993 δημοσιεύθηκαν στο Journal of the National Cancer Institute τα αποτελέσματα μιας μεγάλης μελέτης, που εξέταζε την αποτελεσματικότητα τής χημειοθεραπείας για όλες τις μορφές καρκίνου. Τα αποτελέσματα ήταν απογοητευτικά. Η χημειοθεραπεία ήταν αποτελεσματική μόνο στο 3% των περιπτώσεων, ενώ ένα άλλο 4% των ασθενών είχαν μια σημαντική παράταση τής ζωής τους. Με άλλα λόγια, στην καλύτερη των περιπτώσεων μόνο το 7% των ασθενών ευεργετήθηκαν από τη χημειοθεραπεία.

Ο D. Schmahl παραθέτει στατιστικές, που αποδεικνύουν ότι η χημειοθεραπεία είναι αναποτελεσματική στο 80% των κακοήθων όγκων, και ιδίως στους καρκίνους, που εμφανίζονται πολύ συχνά, όπως των πνευμόνων, τού μαστού, τού παχέος εντέρου, τού παγκρέατος και τής ουροδόχου κύστης.⁽¹²⁾

Ομοίως και ο dr. John Trelford τού Τμήματος Μαιευτικής και Γυναικολογίας τού Ohio State University Hospital ομολογεί: «Αυτή τη στιγμή η χημειοθεραπεία για τους γυναικολογικούς όγκους δέν φαίνεται να αυξάνει το προσδοκώμενο μήκος τής ζωής εκτός από σποραδικές περιπτώσεις. Το πρόβλημα με το παράλογο τής χημειοθεραπείας δέν είναι μόνο η μειωμένη αποτελεσματικότητα των φαρμάκων, αλλά επίσης και η μείωση τής αντίστασης των ασθενών στα καρκινικά κύτταρα, κάτι, που οφείλεται στην τοξικότητα των φαρμάκων».

Οι συμβατικές μέθοδοι θεραπείας όχι μόνο δέν ωφελούν τους καρκινοπαθείς στις περισσότερες περιπτώσεις, αλλά μειώνουν και τη διάρκεια τής επιβίωσής τους. Ο καθηγητής ιατρικής στο πανεπιστήμιο τής Καλιφόρνιας στο Berkeley, dr. Hardin Jones, τεκμηρίωσε τη θέση του σε ένα συνέδριο τής Αμερικανικής Αντικαρκινικής Εταιρείας, ότι «οι ασθενείς, που δέν υποβάλλονται σε καμμιά αγωγή, δέν πεθαίνουν νωρίτερα από τους ασθενείς, στους οποίους εφαρμόζεται η συμβατική θεραπεία και πολλές φορές ζουν περισσότερο».

Ακόμα μια άλλη πλάνη ανέτρεψε με δεδομένα ο dr. Ulrich Abel, ένας ογκολόγος και βιοστατιστικολόγος τού Ινστιτούτου Επιδημιολογίας και Βιομετρικής στο πανεπιστήμιο τής Χαϊδελβέργης στη Γερμανία. Μέλος τού κατεστημένου τού καρκίνου, όπως πολλοί άλλοι, είχε πιστέψει, ότι η χημειοθεραπεία, ακόμα και όταν δεν θεράπευε, τουλάχιστον παρέτεινε τη ζωή. Αντίθετα, ο dr. Abel βρήκε, ότι «μια σοβαρή και αμερόληπτη ανάλυση τής βιβλιογραφίας έχει σπάνια αποκαλύψει οποιεσδήποτε θεραπευτικές επιτυχίες… Δέν υπάρχει απόδειξη για την πλειοψηφία των καρκίνων, ότι η θεραπεία με αυτά τα φάρμακα ασκεί οποιαδήποτε θετική επίδραση στην επιβίωση ή στην ποιότητα τής ζωής».^(13-15)

Ο Abel ονόμασε τη χημειοθεραπεία για την πλειοψηφία των καρκίνων μια «επιστημονική έρημο» συνοψίζοντας τα ευρήματά του με μια λέξη: «Φρίκη».

Σε μια μελέτη-ορόσημο για την επιβίωση από καρκίνο, που δημοσιεύτηκε στο New England Journal of Medicine το 1986, ο γιατρός John Bailar, πρώην εκδότης τού Journal of the National Cancer Institute, ανέφερε ανησυχητικά ευρήματα, που συνεχίζουν να επικρατούν σήμερα: «Τα ποσοστά τής θνησιμότητας έχουν δείξει αργή και σταθερή αύξηση εδώ και μερικές δεκαετίες και δέν υπάρχει απόδειξη μιας πρόσφατης καθοδικής τάσης. Με αυτή την κλινική έννοια χάνουμε τη μάχη κατά τού καρκίνου». Χαρακτήρισε την επιστράτευση τού καρκίνου ως «αποτυχία». «Το κύριο συμπέρασμα, έγραψε, που εξάγουμε, είναι, ότι 35 χρόνια έντονης προσπάθειας εστιασμένης κυρίως στη βελτίωση τής θεραπείας πρέπει να θεωρηθεί μια αποτυχία».

Δέχτηκε την επίθεση από το National Cancer Institute για αυτή τη δημόσια κριτική του.⁽¹⁶⁾ Ο Bailar έγραψε ένα άλλο άρθρο με τίτλο «Cancer Undefeated» (Καρκίνος Αήττητος), που δημοσιεύθηκε στην έκδοση τού Μαΐου τού 1997 τού New England Journal of Medicine. Σε αυτό το άρθρο παρουσίασε παρόμοια νέα.
Σε ένα άρθρο, που δημοσιεύθηκε στο Scientific American, οι συγγραφείς ανέφεραν: «Εκτός από την επιτυχία με την ασθένεια τού Hodgkin, την παιδική λευχαιμία και μερικούς άλλους καρκίνους δέν είναι δυνατόν να εντοπιστεί οποιαδήποτε ξαφνική αλλαγή στα ποσοστά θανάτου από τους μεγαλύτερους καρκίνους, που μπορούν να αποδοθούν στη χημειοθεραπεία».⁽¹⁷⁾

Ανάλυση πάνω από εκατό κλινικών δοκιμών, που χρησιμοποιούσαν χημειοθεραπεία ως μόνη θεραπεία σε ασθενείς με καρκίνο τού μαστού, δέν βρήκαν οφέλη, αλλά σημαντική βλάβη από τη χημειοθεραπεία στους μετεμμηνοπαυσιακούς ασθενείς.⁽¹⁸⁾

Η dr. Rose Kushner ανέφερε, ότι τα τοξικά φάρμακα «στην κυριολεξία κάνουν τους υγιείς ανθρώπους άρρωστους» κι ότι έχουν «μηδαμινό όφελος για την πλειοψηφία των γυναικών, που αναπτύσσουν καρκίνο τού μαστού».⁽¹⁹⁾ Μερικά στοιχεία δείχνουν, ότι η χημειοθεραπεία στην πραγματικότητα μικραίνει τη ζωή των ασθενών με καρκίνο τού μαστού.⁽²⁰⁾

Νεκροψίες εξ άλλου έχουν δείξει, ότι πολλοί ασθενείς πέθαναν από τη χημειοθεραπεία, προτού προλάβει να τους σκοτώσει ο όγκος.⁽²¹⁾ Πολλά αντικαρκινικά φάρμακα έχουν προκαλέσει το θάνατο, όπως το 5-Fu (5-Fluorovracil), που κοροϊδευτικά το αποκαλούν «5 Feet Under», δηλαδή πέντε πόδια κάτω, εννοείται από το χώμα.

Όλα αυτά έκαναν τον πρώην πρόεδρο τής Αμερικανικής Χημικής Κοινότητας, Alan C. Nixon, να δηλώσει: «Είναι ακατανόητο για μένα πώς οι γιατροί αγνοούν το ξεκάθαρο γεγονός, ότι η χημειοθεραπεία κάνει περισσότερο κακό από ό,τι καλό».Ο D.L. Morton αναφέρει: «Η χημειοθεραπεία είναι μή ικανοποιητική. Οι ανταποκρίσεις είναι σπάνια ολοκληρωμένες, τα ποσοστά πεντάχρονης επιβίωσης (για μεταστατικό μελάνωμα) είναι λιγότερα από 5% και τα χημειοθεραπευτικά φάρμακα είναι τοξικά και ακριβά».⁽²²⁾

Ένας διακεκριμένος επιστήμονας από το πανεπιστήμιο τού Winsconsin, ο Johan Bjorksten, έχει δείξει, ότι η χημειοθεραπεία καταστρέφει το ανοσοποιητικό σύστημα πέρα από σημείο επιστροφής, κάτι, που αυξάνει τον κίνδυνο για πρώιμο θάνατο από μολύνσεις και άλλους καρκίνους σε αυτούς τους ανοσοποιητικά κατεσταλμένους ανθρώπους.⁽²³⁾

Σύμφωνα με μια εξονυχιστική επιθεώρηση τής βιβλιογραφίας, δέν έχει υπάρξει καμμιά βελτίωση στη θνησιμότητα τού καρκίνου από το 1952 ώς το 1985.⁽²⁴⁾ Οι συγγραφείς τής επιθεώρησης αυτής αναφέρουν: «Οι αποδείξεις έχουν συσσωρευτεί και δείχνουν, ότι η θεραπεία τού καρκίνου είναι ουσιαστικά μια αποτυχία». Ο μέσος καρκινοπαθής έχει μόνο 60% πιθανότητα να επιβιώσει τα επόμενα πέντε χρόνια - λίγο καλύτερα από τα ποσοστά επιβίωσης πριν από τριάντα χρόνια. Πολλοί επιστήμονες διακηρύσσουν, ότι η επιτυχία από τη χημειοθεραπεία και τη θεραπεία με ακτινοβολία έχει μείνει στάσιμη κι ότι πρέπει να εξετάσουμε εναλλακτικές θεραπείες.⁽²⁵⁾

Το 2004, 563.000 Αμερικανοί πέθαναν από καρκίνο ή 1.544 άνθρωποι την ημέρα. Ο πρόεδρος τής Αμερικής Richard Nixon, κήρυξε τον «πόλεμο κατά τού καρκίνου» στις 23 Δεκεμβρίου τού 1971. Ο Nixon με αυτοπεποίθηση διακήρυξε, ότι θα έχουμε μια θεραπεία για τον καρκίνο μέσα σε πέντε χρόνια, δηλαδή το 1976. Ωστόσο, το 1991, μια ομάδα εξήντα γνωστών γιατρών και επιστημόνων έκαναν μια συνέντευξη τύπου, για να πουν στο κοινό, ότι: «Το κατεστημένο τού καρκίνου προκαλεί σύγχυση στο κοινό με τους επαναλαμβανόμενους ισχυρισμούς, ότι νικάμε τον πόλεμο κατά τού καρκίνου… Η ικανότητά μας να θεραπεύουμε τους περισσότερους καρκίνους δέν έχει βελτιωθεί ουσιωδώς».⁽²⁶⁾

Ο Joel M. Kauffman, Ph.D., γράφει: «Οι ογκολόγοι συνήθως παραπληροφορούν τους ασθενείς σχετικά με τα οφέλη τής συμβατικής θεραπείας και υποβιβάζουν τις παρενέργειες. Υποτιμούν όλες τις εναλλακτικές θεραπείας άσχετα από τις αποδείξεις. Πιθανώς να αναγνωρίζετε τα ονόματα μερικών κυτταροτοξικών φαρμάκων, Μεθοτρεξάτη, 5-Fluorouracil (5FU), Κυκλοφωσφαμίδη, και το νεότερο Cisplatin. Ένας χημειοθεραπευτής τού National Cancer Institute ονόμασε τα φάρμακα, που περιέχουν πλατίνα, ως τις πιο σημαντικές ομάδες, που χρησιμοποιούνται τώρα για τη θεραπεία τού καρκίνου. Στην πραγματικότητα, το Cisplatin είναι ένα από τα πέντε χειρότερα φάρμακα στο να προκαλούν ναυτία και εμετό, κώφωση, καταστροφή των νεφρών και του μυελού των οστών οδηγώντας σε απειλητικές για τη ζωή μολύνσεις. Αν ένας καρκινοπαθής, που παίρνει Cisplatin πεθάνει από κάποια από αυτές τις αιτίες, μια από αυτές θα θεωρηθεί ως αιτία θανάτου, όχι το φάρμακο ή ο καρκίνος. Από 79 καναδούς ειδικούς στον καρκίνο τού πνεύμονα, που ρωτήθηκαν αν θα συμμετείχαν σε μια δοκιμή, που περιλάμβανε Cisplatin, 64 είπαν, ότι δέν θα συμμετείχαν λόγω τής τοξικότητάς της. Και 58 βρήκαν όλες τις δοκιμές αντικαρκινικών φαρμάκων απαράδεκτες, λόγω αναποτελεσματικότητας και τοξικότητας».⁽²⁷⁾

Η χημειοθεραπεία λοιπόν, είναι αναποτελεσματική, τοξική, ανοσοκατασταλτική και καρκινογόνος. Δέν είχε άδικο λοιπόν, ο dr. Atkins (φωτογραφία), ο πασίγνωστος γιατρός, που εφεύρε τη δίαιτα Άτκινς, ο οποίος υποστήριζε, ότι η χημειοθεραπεία «είναι στην καλύτερη περίπτωση βλακεία και στη χειρότερη έγκλημα», καθώς και η Alyssa Burns Hill, η οποία έγραψε, ότι «σε τελική ανάλυση, αν η χημειοθεραπεία κατατασσόταν στις ποινές για εγκλήματα, θα είχε θεωρηθεί απάνθρωπη, ανήθικη και απόλυτα διεστραμμένη. Ωστόσο στο όνομα τής "ίασης" τού καρκίνου έχει ταξινομηθεί ως μια αγωγή με την ετικέτα: "ο καλύτερος τύπος ιατρικής φροντίδας"».⁽²⁸⁾

Η χημειοθεραπεία είναι αναπόδεικτη
Η δράση των φαρμάκων δέν έχει ελεγχθεί με διπλές-τυφλές μελέτες
Οι ογκολόγοι ισχυρίζονται, ότι οι εναλλακτικές και φυσικές θεραπείες είναι αναπόδεικτες, διότι δέν έχουν ελεγχθεί επιστημονικά. Πέραν τού ότι υπάρχουν πολλές μελέτες, που τεκμηριώνουν τη δράση των εναλλακτικών θεραπειών, αυτό, που δέν λένε οι ογκολόγοι είναι, ότι η χημειοθεραπεία είναι αναπόδεικτη κι ότι προκαλεί περισσότερη ζημιά από ότι αν δέν λάβεις τίποτα. Δέν έχουν γίνει διπλές-τυφλές τυχαιοποιημένες κλινικές μελέτες με χημειοθεραπεία.

Σε αυτές τις μελέτες, μια ομάδα ελέγχου, που παίρνει placebo (ψευδοφάρμακο) συγκρίνεται με μια ομάδα, που παίρνει το πραγματικό φάρμακο. Ούτε οι ασθενείς ούτε ο γιατρός γνωρίζουν ποια ομάδα παίρνει το πραγματικό φάρμακο. Σύμφωνα με τον Ralph Moss, «στην πραγματικότητα οι αληθινοί έλεγχοι placebo έχουν σχεδόν εγκαταλειφθεί στην εξέταση της χημειοθεραπείας».⁽²⁹⁾ Οι ογκολόγοι θεωρούν ανήθικο να μή δώσουν το φάρμακο σε όλους τους ασθενείς. Κατά συνέπεια, δέν υπάρχει ομάδα μή θεραπείας, προς την οποία να μετρήσουν την πραγματική τους επίδραση. Σύμφωνα με τον Moss, μόνο περίπου 1% των ασθενών στις δοκιμές αναπτύσσει πλήρη ύφεση.

Υπάρχουν και άλλοι λόγοι, που κάνουν αδύνατο να πραγματοποιηθεί μια διπλή-τυφλή κλινική μελέτη με τη χημειοθεραπεία. Τα φάρμακα προκαλούν απώλεια μαλλιών, ναυτία, εμετό και πολλές άλλες φανερές παρενέργειες, όπως μπλε ούρα, έτσι ώστε και οι ασθενείς και ο γιατρός θα ξέρουν σίγουρα ποιος παίρνει το πραγματικό φάρμακο.

Παρ’ όλα αυτά, πραγματοποιήθηκε μια μελέτη, που συνέκρινε τη χημειοθεραπεία με placebo, η οποία δημοσιεύθηκε στο British Journal of Cancer και η οποία έδειξε, ότι η χημειοθεραπεία προκάλεσε αύξηση θανάτων. Η μελέτη αυτή έγινε σε ασθενείς, που είχαν χειρουργηθεί για καρκίνο τού παχέος εντέρου και
τού ορθού. Από τους ασθενείς αυτούς, μια ομάδα υποβλήθηκε σε χημειοθεραπεία, ενώ η άλλη ομάδα πήρε placebo (εικονικό φάρμακο). Για την περίοδο των πέντε πρώτων χρόνων τα ποσοστά επιβίωσης και των δυο ομάδων ήταν παρόμοια, αν και η ομάδα, που υποβλήθηκε σε χημειοθεραπεία, υπέφερε από τις παρενέργειες των φαρμάκων. Εντυπωσιακό είναι αυτό, που συνέβη πέραν των πέντε χρόνων. Στην ομάδα, που υποβλήθηκε σε χημειοθεραπεία, σημειώθηκε μεγάλη αύξηση θανάτων, ενώ στην ομάδα, που πήρε placebo, δέν σημειώθηκε αύξηση θανάτων. Τα ποσοστά επιβίωσης τής ομάδας, που πήρε placebo, ήταν σχεδόν διπλάσια (68%) από τα ποσοστά επιβίωσης τής ομάδας, που έκαναν χημειοθεραπεία (38%).⁽³⁰⁾
Οι φυσικές θεραπείες
αποτελεσματικότερες από τη χημειοθεραπεία
Μελετητές στο Longhua Hospital of Shanghai Traditional Chinese Medical College διάλεξαν εξήντα ασθενείς με προχωρημένο καρκίνο στόματος και πνευμόνων και τους διαίρεσαν σε δυο αμάδες των 30 ατόμων. Η πρώτη ομάδα υποβλήθηκε σε αγωγή με κινεζικά βότανα, ενώ η δεύτερη σε χημειοθεραπεία. Τα αποτελέσματα ήταν αντιστρόφως ανάλογα απ' ό,τι θα περιμέναμε. Η κατά μέσο όρο διάρκεια επιβίωσης τής ομάδας, που ακολούθησε βοτανική θεραπεία, ήταν 465 ημέρες, ενώ για την ομάδα, που ακολούθησε χημειοθεραπεία, μόλις 264 ημέρες. Τα ποσοστά επιβίωσης ύστερα από 12 και 24 μήνες ήταν 67% και 13% αντίστοιχα για την πρώτη ομάδα, ενώ 33% και 3% για τη δεύτερη ομάδα. Αυτά δημοσιεύτηκαν το 1985 στο Chinese Journal of Modern Developments, αλλά αποκρύπτονται από το ιατρικό κατεστημένο για ευνόητους λόγους.

Οι αποδείξεις όμως, τής αντικαρκινικής δράσης των ινδικών βοτανικών φαρμάκων δέν περιορίζονται μόνο σε πειραματόζωα. Το Ινστιτούτο Ιατρικών Επιστημών στο πανεπιστήμιο Banaras Hindu στο Varanasi τής Ινδίας απέδειξε την αντικαρκινική δράση στον ανθρώπινο οργανισμό αγιουρβεδικών βοτάνων, όπως τα Amora rohitica, Glycyrrhiza glabra και Semecarpus anacardium σε μελέτη σε 400 καρκινοπαθείς. Οι ερευνητές τού πανεπιστημίου χώρισαν τους καρκινοπαθείς σε διάφορες ομάδες. Κάποιες ομάδες υποβλήθηκαν σε ακτινοβολία ή χημειοθεραπεία σε συνδυασμό με αγιουρβεδικά βότανα, μια ομάδα ακολούθησε μόνο συμβατικές θεραπείες και άλλη μια ομάδα πήρε αποκλειστικά αγιουρβεδικά βότανα. Όσο κι αν φαίνεται απίστευτο, η ομάδα των καρκινοπαθών, που πήρε αποκλειστικά αγιουρβεδικά βότανα είχε τα καλύτερα αποτελέσματα, ενώ η ομάδα, που υποβλήθηκε αποκλειστικά σε συμβατικές θεραπείες είχε τα χειρότερα. Τα ποσοστά επιβίωσης των καρκινοπαθών αυτής τής ομάδας ήταν πολύ χαμηλά. Οι ομάδες, που συνδύασαν συμβατικές θεραπείες με αγιουρβεδικά βότανα, είχαν μεγαλύτερο χρόνο επιβίωσης απ' ό,τι τα άτομα, που υποβλήθηκαν αποκλειστικά σε συμβατικές θεραπείες.⁽³¹⁾
 

---

Περισσότερες πληροφορίες για τις φυσικές μεθόδους πρόληψης και θεραπείας τού καρκίνου μπορείτε να βρείτε στο βιβλίο τού Μάριου Δημόπουλου: Φυσικές μέθοδοι αντιμετώπισης τού καρκίνου.

---

 
Ο γιατρός dr. Joshi ανακοίνωσε το 1989 στο 5ο Διετές Συνέδριο τού Ινδικού Συλλόγου Χημειοθεραπειών Καρκίνου τα αποτελέσματα αγωγής σε 422 καρκινοπαθείς, στους οποίους οι γιατροί, αφού χρησιμοποίησαν όλες τις δυνατές μορφές αγωγής, δέν έδιναν ελπίδες ζωής. Ο dr. Joshi ανακοίνωσε, ότι πέτυχε πλήρη ανάρρωση με παράταση ζωής χρησιμοποιώντας αγιουρβεδικά βότανα σε εβδομήντα ασθενείς και καλά αποτελέσματα (ανακούφιση συμπτωμάτων) σε 262 ασθενείς, ενώ σε ενενήντα μόνον ασθενείς υπήρξε έλλειψη ανταπόκρισης.

Το ιατρικό κατεστημένο
και οι φαρμακευτικές εταιρείες εξαπατούν το κοινόΓιατί όμως, αφού οι συμβατικές αντικαρκινικές θεραπείες είναι αναποτελεσματικές και τοξικές, δέν γίνεται έρευνα για τις φυσικές ατοξικές θεραπείες καρκίνου, πολλές από τις οποίες είναι αποτελεσματικότερες; Γιατί αντίθετα το αμερικανικό και ευρωπαϊκό ιατρικό κατεστημένο διώκει κάθε διαφορετική αντιμετώπιση τού καρκίνου; Δέν είναι πρόθυμο αν ένα φυσικό φάρμακο ή μια εναλλακτική αγωγή μπορούν να θεραπεύσουν τον καρκίνο, να τα υιοθετήσει για το καλό τής υγείας των ανθρώπων; Ασφαλώς και όχι, διότι, αν τα αποδεχόταν, θα έχανε τα εκατομμύρια, που αποφέρουν οι συμβατικές μέθοδοι θεραπείας τού καρκίνου. Οι πωλήσεις αντικαρκινικών φαρμάκων μόνον, αποφέρουν ετήσιο τζίρο 750 εκατομμυρίων δολαρίων στις ΗΠΑ. Τα οικονομικά συμφέροντα δηλαδή, εναντίον τής υγείας των ανθρώπων.

Το κέρδος -η βιομηχανία τού καρκίνου το γνωρίζει καλά- είναι στο να ψάχνεις για μια θεραπεία από το να βρεις στην πραγματικότητα μια θεραπεία. Πιθανότατα οι επιστήμονες, που δουλεύουν για τα μεγάλα αντικαρκινικά ιδρύματα θα ακολουθούσαν εντελώς διαφορετική κατεύθυνση αν πίστευαν, ότι είχαν πέσει τυχαία σε μια θεραπεία τού  καρκίνου. Αν τα μεγάλα αντικαρκινικά ιδρύματα έβρισκαν μια θεραπεία τού καρκίνου, όλοι οι επιστήμονες, γραφειοκράτες και ειδικοί στο μάρκετινγκ, που δουλεύουν για αυτά τα ιδρύματα, θα έπρεπε να βρουν άλλη (πιθανώς λιγότερο επικερδή) δουλειά.

Αυτό μπορεί να φαίνεται απίθανο, αλλά προσφέρει μια εξήγηση για το γεγονός, ότι η βιομηχανία τού καρκίνου επιμένει, ότι μόνο η ορθόδοξη ιατρική μπορεί να προσφέρει μια θεραπεία για τον καρκίνο. Και η βιομηχανία τού καρκίνου είναι τόσο ισχυρή, που έχει επηρεάσει τις κυβερνήσεις προς χάρη της. Στις περισσότερες χώρες τού κόσμου είναι τώρα παράνομο να προσφέρεις μια εναλλακτική θεραπεία τού καρκίνου, ακόμα κι αν λειτουργεί.
Τα αντικαρκινικά ιδρύματα συνδέονται με περίπλοκους δεσμούς με τις μεγάλες φαρμακοβιομηχανίες. Οι μεγάλες φαρμακοβιομηχανίες δέν ενδιαφέρονται για θεραπείες, που δέν περιλαμβάνουν φάρμακα. Ανέχονται την εγχείρηση, διότι κρατά τα μέλη τού ιατρικού επαγγέλματος χαρούμενα και διότι στα άτομα, που γίνεται χειρουργική επέμβαση, συνήθως χορηγείται επίσης χημειοθεραπεία. Δέχονται την ακτινοθεραπεία, διότι οι εταιρείες, που παρασκευάζουν και πουλούν εξοπλισμό ακτινοθεραπείας, είναι μέρος τής βιομηχανίας τού καρκίνου και διότι στους ασθενείς, που υποβάλλονται σε ακτινοθεραπεία συνήθως χορηγείται επίσης χημειοθεραπεία.

Η βιομηχανία τού καρκίνου ξοδεύει λίγα στο να διδάσκει τους ανθρώπους πώς να αποφύγουν τον καρκίνο. Δεν ξοδεύει αρκετά χρήματα ή προσπάθεια στην πρόληψη. Το μόνο πιθανό συμπέρασμα είναι, ότι δεν θέλει να μειώσει τη συχνότητα τού καρκίνου, διότι, αν το κάνει, οι άνθρωποι θα φοβούνται λιγότερο για την ασθένεια και το εισόδημα και τα κέρδη τής βιομηχανίας τού καρκίνου θα μειωθούν. Η βιομηχανία τού καρκίνου ευημερεί στο φόβο και στην άγνοια. Η πρόληψη δεν είναι κάτι, για το οποίο κάνουν πολλή προσπάθεια αν και είναι ενθουσιώδεις για επεμβατικές τεχνικές για διάγνωση τού καρκίνου όσο το δυνατόν νωρίτερα.

Για παράδειγμα, οι γυναίκες, που είναι ευάλωτες για καρκίνο τού μαστού ενθαρρύνονται να ελέγχουν τους μαστούς τους με ακτίνες X. Αυτό είναι επικίνδυνο. Η μαστογραφία είναι ένα από τα πιο ανόητα πράγματα, που έχουν γίνει ποτέ στην ιατρική. Μπορείτε να σκεφτείτε τίποτα πιο ανόητο από το να αξιολογούν ένα σημείο τού σώματος, που είναι γνωστό, ότι είναι εξαιρετικά ευαίσθητο στον καρκίνο, με μια διαγνωστική τεχνική, που είναι γνωστή ότι προκαλεί καρκίνο;

Όπως γράφει ο γνωστός συγγραφέας Barry Lynes, «η Αμερικανική Αντικαρκινική Εταιρεία δέν ενδιαφέρεται να βρει θεραπεία. Αν έβρισκε, θα έμενε χωρίς δουλειά.»⁽³²⁾ Ομοίως και ο τιμηθείς δυο φορές με βραβείο Νόμπελ, Linus Pauling, έχει κάνει την εξής καταγγελία: «Πρέπει να μάθουν όλοι, ότι ο πόλεμος κατά τού καρκίνου είναι σε μεγάλο βαθμό απάτη».⁽³³⁾
Τις εταιρείες φαρμάκων δέν τις συμφέρει μια φυσική ουσία να θεραπεύει τον καρκίνο, διότι αυτή δέν πατεντάρεται. Αφού το επιστημονικό κατεστημένο δέν επιθυμεί μια φυσική θεραπεία τού καρκίνου, τι κάνει;
 

Συκοφαντεί ως τσαρλατάνο οποιονδήποτε επιστήμονα ακολουθεί μια φυσική θεραπεία τοποθετώντας τη θεραπεία του στη «μαύρη λίστα των αναπόδεικτων θεωριών» (αυτό το τελευταίο ισχύει μόνο για τις ΗΠΑ), τον παρεμποδίζει στη δουλειά του, τού κλείνει τις πόρτες σε συνέδρια, ομιλίες και σε επιστημονικά περιοδικά, τού κατάσχει τα αρχεία και τού καίει τα εργαστήρια. Πολλές φορές μάλιστα, με ψευδείς κατηγορίες τον σύρει στα δικαστήρια.

American Murder Association, αντί για τον επίσημο... American Medical Association.

 
Ο dr. Atkins δέν κρύβει τα λόγια του: «Έχουν ανακαλυφθεί πολλές θεραπείες τού καρκίνου και όλες καταπολεμήθηκαν με μια μεθοδικότητα, που θυμίζει Γκεστάπο. Το κατεστημένο τού καρκίνου είναι ένα όχι και τόσο κρυφό κύκλωμα, που αποτελείται από την Αμερικανική Αντικαρκινική Εταιρεία, τα μεγαλύτερα αντικαρκινικά νοσοκομεία, το Εθνικό Αντικαρκινικό Ινστιτούτο και τον FDA. Το ύποπτο του πράγματος είναι, ότι αυτοί οι ευυπόληπτοι οργανισμοί κυριαρχούνται σε μεγάλο βαθμό από μέλη και φίλους μελών τής βιομηχανίας φαρμάκων, η οποία συγκεντρώνει απίστευτα ποσά από τη μονομανία τού ιατρικού επαγγέλματος με τη χημειοθεραπεία».⁽³⁴⁾

Ας δούμε τα όσα αποκαλυπτικά γράφει ο διάσημος βρετανός γιατρός και συγγραφέας, Vernon Coleman (φωτογραφία) για τη βιομηχανία τού καρκίνου: «Αν ποτέ η βιομηχανία τού καρκίνου ανακάλυπτε τυχαία μια θεραπεία τού καρκίνου, ειλικρινά αμφιβάλλω πάρα πολύ, αν κάποιος θα άκουγε για αυτήν. Η ανακάλυψη και η δημοσίευση μιας θεραπείας τού καρκίνου θα έθετε εκτός δουλειάς τους εργαζόμενους στη βιομηχανία τού καρκίνου. Οι μόνοι άνθρωποι, που ευεργετούνται από τη σύγχρονη βιομηχανία τού καρκίνου, είναι οι άνθρωποι, που δουλεύουν για τη σύγχρονη βιομηχανία τού καρκίνου».⁽³⁵⁾

Μάριος Δημόπουλος

Κλινικός Διατροφολόγος

ΣΗΜΕΙΩΣΗ:
Ο κ. Δημόπουλος εκπαιδεύεται για απόκτηση πτυχίου Doctor of Naturopathy.Είναι μέλος τού American Council of Applied Clinical Nutritionκαι απόφοιτος του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών.
Έχει εκπαιδευτεί στη Φυσική Ιατρική στα:
British Institute of Homeopathy (New Jersey, USA),
Clayton College of Natural Health (Alabama, USA),
Trinity College of Natural Health (Indianapolis, USA) και
International Society of Homotoxicology, Baden-Baden, Germany.
Είναι συγγραφέας τεσσάρων βιβλίων για φυσικές θεραπείες και διατροφή.Περισσότερες πληροφορίες για θέματα υγείας
μπορείτε να βρείτε στα ιστολόγια τού Μάριου Δημόπουλου:
http://orthomoriakiiatriki.blogspot.gr http://orthomolecular-nutritional-medicine.blogspot.gr.

Βιβλία τού συγγραφέα, που έχουν παρουσιαστεί στην «Ελεύθερη Έρευνα»:Χοληστερίνη: Ένας σύγχρονος μύθος
Φυσικές μέθοδοι αντιμετώπισης τού καρκίνου
Διαβάστε επίσης, στην «Ελεύθερη Έρευνα»
τα άρθρα τού Μάριου Δημόπουλου:
Ήλιος: Ευεργέτης τής υγείας μας
Χοληστερίνη: Μια σύγχρονη ιατρική απάτη
Επικίνδυνα τα φάρμακα μείωσης τής χοληστερίνης
Γιατροί-φάρμακα: Πρώτη αιτία θανάτου
Ανθυγιεινή η πολυήμερη χριστιανική νηστεία
Η νηστεία τής Σαρακοστής βλάπτει σοβαρά την υγεία!

Διαβάστε ακόμα στην «Ελεύθερη Έρευνα»
στο πλαίσιο τού αφιερώματος: Η απομυθοποίηση τού καρκίνου:
Η σύγχρονη βιομηχανία τού καρκίνου
Τα πραγματικά αίτια τού καρκίνου
Καρκίνος: Η ύστατη προσπάθεια τού οργανισμού για επιβίωση!
Καρκίνος και Ομοιοπαθητική


ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

1. Griffin E., World without cancer. The story of vitamin B 17, 155, 2000
2. Chowka P.B., The National Cancer Institute and the Fifty-Year Coverup, East West, 23, 1978
3. Lung cancer radiation questioned, Science News, 68, Aug. 1998
4. Cancer cures more deadly than disease, Midnight Globe, 1.9.75
5. McTaggart L. Ed., The cancer handbook. What’s really working, 85-93, 2001
6. Cancer Communication Newsletter 12, 4, 15-16, Sep. 1996
7. Boice J.D., Travis L.B., Body wars: Effect of friendly fire (Cancer therapy), Journal of the National Cancer Institute, 87, 10, 732-741, 1995
8. Ochs R., Breast cancer update/Q & A, Newsday, B23, Dec. 19, 1995
9. Griffin E., World without cancer. The story of vitamin B17,  147, 1990
10. Scientific American, Nov. 1985
11. Cairns J., The treatment of diseases and the war against cancer, Scientific American, 253, 5, 51-59, 1985
12. Schmahl D., Experimental development of anticancer drugs – Problems and objectives, strategies and results, Current Cancer Research, 157-243, Spring 1989
13. Abel U., Chemotherapy of advanced epithelial cancer, Hippokrates Verlag, 1990
14. A dull weapon: Chemotherapy almost useless in treating advanced organic cancer – Provocative theses at the Hamburg Cancer Congress, Der Spiegel, 174-176, 3.3.90
15. Abel U., Cytostatic therapy of advanced epithelial tumors: A critique, Hippokrates Verlag, 1990
16. Bailar J., Smith E., Progress against cancer?, New England Journal of Medicine, 314, 1226-1233, 1986
17. Cairns J., The treatment of disease and the war against cancer, Scientific American, 253, 5, 51-59, 1985
18. New England Journal Medicine, Feb. 18, 1988
19. Kushner R., CA-Cancer Journal for Clinicians, 34, Nov. 1984
20. Powles T.J., et al., Lancet, 580, Mar. 15, 1980
21. Richards D., The topic of cancer: When the killing has to stop, 1982
22. Morton D.L., et al., CA Cancer Journal Clinicians (ACS), 49, 101, Mar., 1999
23. Bjorksten J., Longevity, 22, 1987
24. Temple N.J., et al., Journal Royal Society Medicine, 84, 95, 1991
25. Hollander S., et al., Journal of Medicine, 21, 143, 1990
26. Ingram B., Medical Tribune, 33, 4, 1, Feb., 1992
27. Kauffman J., Malignant Medical Myths, 2006
28. Burns-Hill A., Chemotherapy: Hit or myth?, Wddty, 13, Aug. 1992
29. Moss R., Questioning chemotherapy, 1995
30. Chlebowski R.T., et al., Late mortality and lavamisole adjuvant therapy in colorectal cancer, British Journal of Cancer, 69, 1094-1097, 1994
31. Prasad G.C., The use of Ayurvedic drugs in the management of cancer, Word Congress on Cancer, Sydney, Australia, 315-319, April 1994
32. Lynes B., The Healing of cancer, 52, 1989
33. Walters R., Options – The alternative cancer therapy book, 1993
34. Atkins R., Dr. Atkins health revolution: How complementary medicine can extend your life, 324-325, 1990
35. Coleman V., How to stop your doctor killing you, 2003

ΦΥΣΙΚΕΣ ΜΕΘΟΔΟΙ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗΣ ΤΟΥ ΚΑΡΚΙΝΟΥ. ΤΟ ΝΕΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ΜΑΡΙΟΥ ΔΗΜΟΠΟΥΛΟΥ

Το νέο βιβλίο μου για τον καρκίνο μόλις εξεδόθη.

Στο βιβλίο αυτό παρουσιάζονται οι φυσικές μη τοξικές μέθοδοι θεραπείας του καρκίνου καθώς και στοιχεία που αποδεικνύουν ότι η χημειοθεραπεία και η ακτινοβολία είναι τοξικές και αναποτελεσματικές μέθοδοι αντιμετώπισης του καρκίνου. Αναλύεται ποια είναι η κατάλληλη διατροφή που πρέπει να ακολουθούν οι καρκινοπαθείς. Η διατροφή είναι το κύριο όπλο για την αντιμετώπιση του καρκίνου, κάτι που πολλές φορές παραβλέπεται. Αναλύονται τα συμπληρώματα διατροφής (οι βιταμίνες, τα μέταλλα και τα ιχνοστοιχεία) που προλαμβάνουν και θεραπεύουν τον καρκίνο. Δίνονται πληροφορίες μεταξύ άλλων για τη βιταμίνη C, η οποία λαμβανόμενη διά στόματος ή χορηγούμενη ενέσιμα, αποτελεί ένα ισχυρό φάρμακο κατά του καρκίνου και για τη βιταμίνη D, η λήψη της οποίας μπορεί να μειώσει έως και 50% τις πιθανότητες να υποστείτε πολλές μορφές καρκίνου.

Αναλύονται Ευρωπαϊκά, Κινεζικά, Ινδικά και Αμερικανικά βότανα που θεραπεύουν τον καρκίνο.

Θα πληροφορηθείτε επίσης για τη διωναία τη μυγοπαγίδα, ένα σαρκοβόρο φυτό από τον χυμό του οποίου παράγεται μια φαρμακευτική ουσία, η carnivore, που χρησιμοποιείται για τη θεραπεία του καρκίνου, για τη θεραπεία των αντινεοπλαστονίων του Πολωνού γιατρού Στανισλάβ Μπουρζίνσκι, για τον χόνδρο του καρχαρία και των βοοειδών και το λάδι ήπατος καρχαρία, για τη θαυματουργή δράση της φαρμακευτικής κάνναβης κατά του καρκίνου, για τη θεραπεία του Ιταλού ογκολόγου Dr. Simoncini με διττανθρακικό νάτριο (μαγειρική σόδα) και πολλά άλλα. Το βιβλίο αυτό δεν απευθύνεται μόνο σε καρκινοπαθείς, αλλά και σε κάθε άνθρωπο που θέλει να μάθει πώς να προστατέψει τον εαυτό του από τον καρκίνο, αφού αναλύονται και οι τρόποι πρόληψής του με φυσικές μεθόδους.

http://www.etra.gr/product.php?products_id=81&sess=bad53a296deec644a69a9928544127a4

ΓΙΑΤΡΟΙ-ΦΑΡΜΑΚΑ: ΠΡΩΤΗ ΑΙΤΙΑ ΘΑΝΑΤΟΥ

 Ιατρική - φαρμακευτικές:
Επικερδείς βιομηχανίες ασθενειών,
οι οποίες όσο οι άνθρωποι ασθενούν
τόσο αυτές ευημερούν

Μάριος Δημόπουλος
Κλινικός Διατροφολόγος
Μέλος του American Council of Applied Clinical Nutrition

«Ο ασθενής, που παίρνει φάρμακο,
πρέπει να αναρρώσει δυο φορές.
Μια από τη νόσο και μια από το φάρμακο.»
William Osler, MD, 19ος-20ος αιώνας

«Εάν όλα τα φάρμακα, που υπάρχουν στον κόσμο, ρίχνονταν στη θάλασσα, θα ήταν πολύ κακό
για τα ψάρια και πολύ καλό για την ανθρωπότητα.»
Oliver W. Holmes, 19ος αιώνας
Καθηγητής ιατρικής τού πανεπιστημίου τού Harvard

«Η ιατρική τέχνη μέσα σε 1.800 χρόνια
έχει σκοτώσει αναρίθμητες χιλιάδες.
Η ιστορία τής ιατρικής
είναι η ιστορία των μοιραίων σφαλμάτων.»
Magnus Hirschfeld, MD, 19ος-20ος αιώνας

«Ήταν δυστύχημα για την ανθρώπινη φυλή
να εξελιχθεί η ιατρική
σε διακεκριμένο επάγγελμα.»
R.T. Trall, MD, 19ος αιώνας

«Πρέπει να ομολογήσουμε,
ότι η ιατρική απέτυχε οικτρά στην αποστολή της.»
 Wood, MD

Ξεκινήσαμε το άρθρο αυτό με κάποιους παλιούς αφορισμούς διακεκριμένων ιατρών, που καυτηρίαζαν την ιατρική πρακτική τής εποχής τους. Από τότε βέβαια, έχουν περάσει αρκετές δεκαετίες, η ιατρική επιστήμη έχει βελτιωθεί, και θα περίμενε κανείς, ότι οι αφορισμοί αυτοί δεν θα είχαν ισχύ στη σύγχρονη εποχή. Τι θα λέγατε όμως, αν σας αποδεικνύαμε, ότι η κατάσταση δεν έχει αλλάξει και τόσο κι ότι η ιατρική παρά την πρόοδο, που έχει κάνει, συνεχίζει να σκοτώνει αναρίθμητες χιλιάδες ανθρώπους;

Πριν λίγα χρόνια είχε κάνει το γύρο τού κόσμου μια σοκαριστική είδηση: Ότι οι γιατροί αποτελούν την τρίτη αιτία θανάτου στις ΗΠΑ μετά την καρδιοπάθεια και τον καρκίνο. Η πραγματικότητα είναι όμως, ακόμα πιο σοκαριστική: Οι γιατροί και τα φάρμακα αποτελούν την πρώτη αιτία θανάτου και χιλιάδες άνθρωποι χάνουν ετησίως τη ζωή τους από την ιατρική. Πρόκειται δηλαδή για μια πραγματική γενοκτονία, που τεχνηέντως συγκαλύπτεται. Καιρός λοιπόν να αποκαλύψουμε όλη την αλήθεια. (Αναφερόμαστε σε αμερικανικά δεδομένα, λόγω των αξιόπιστων στατιστικών τους στοιχείων).

Ένα άρθρο στο Journal of the American Medical Association⁽¹⁾ ανέφερε, ότι περίπου 106.000 αμερικανοί ασθενείς, που νοσηλεύονται σε νοσοκομεία, πεθαίνουν κάθε χρόνο από φάρμακα, που συνταγογραφούνται σωστά και χορηγούνται σωστά. Περισσότεροι από δύο εκατομμύρια άνθρωποι υποφέρουν από σοβαρές παρενέργειες. Να σημειωθεί, ότι σ΄αυτή την έρευνα δεν αναφέρονται οι αριθμοί των θανάτων και των παρενεργειών από μή σωστά συνταγογραφημένα χορηγούμενα φάρμακα.

106.000 αμερικανοί ασθενείς, που νοσηλεύονται σε νοσοκομεία, πεθαίνουν κάθε χρόνο από φάρμακα, που συνταγογραφούνται σωστά και χορηγούνται σωστά. Περισσότεροι από δύο εκατομμύρια άνθρωποι υποφέρουν από σοβαρές παρενέργειες. Πολύ περισσότεροι είναι οι θάνατοι από μή σωστά συνταγογραφημένα χορηγούμενα φάρμακα.

Η dr. Barbara Starfield, τού John Hopkins School of School of Hygiene and Public Health, περιγράφει ξεκάθαρα, πώς το ιατρικό σύστημα των ΗΠΑ σκοτώνει ετησίως χιλιάδες ανθρώπους.
Ας δούμε τους θανάτους ετησίως:
- 12.000 θάνατοι από άσκοπες εγχειρήσεις.

- 7.000 θάνατοι από ιατρικά λάθη στα νοσοκομεία.

- 20.000 θάνατοι από άλλα λάθη στα νοσοκομεία.

- 80.000 μολύνσεις σε νοσοκομεία.

- 106.000 θάνατοι από παρενέργειες φαρμάκων, που έχουν χορηγηθεί σωστά.

Σύνολο: 225.000 θάνατοι τον χρόνο από ιατρογενείς αιτίες⁽²⁾. Οι αριθμοί μιλούν από μόνοι τους. Πρόκειται για μια πραγματική γενοκτονία.

Η dr. Starfield δίνει μερικές διευκρινίσεις σχετικά με αυτούς τους αριθμούς. Πρώτον, τα περισσότερα από αυτά τα δεδομένα προέρχονται από μελέτες σε ασθενείς, που νοσηλεύονταν σε νοσοκομεία. Δεύτερον, αυτοί οι υπολογισμοί είναι από θανάτους μόνο και δεν περιλαμβάνουν παρενέργειες, που σχετίζονται με αναπηρία και δυσφορία. Τρίτον, αν συνυπολογιστούν και κάποια άλλα δεδομένα, τότε οι θάνατοι από ιατρογενείς αιτίες μπορούν να φτάσουν στους 284.000 ετησίως.
 
 














Κάθε χρόνο στις ΗΠΑ σημειώνονται
225.000 θάνατοι από ιατρογενείς αιτίες.


Αυτά τα δεδομένα, όταν γνωστοποιήθηκαν, άρχισαν να κάνουν το γύρο τού κόσμου στο διαδίκτυο και σε διάφορα δημοσιογραφικά έντυπα με τίτλους, όπως: «Οι γιατροί είναι η τρίτη αιτία θανάτου». Όμως, η δημοσιευμένη μελέτη τής dr. Starfield δεν είχε αυτό τον τίτλο. Όταν λοιπόν ρωτήθηκε η γνώμη της, εκείνη απάντησε, ότι διαφωνεί με αυτό τον τίτλο. Κατά τη γνώμη της, οι γιατροί δεν ήταν η τρίτη αιτία θανάτου, αλλά η πρώτη αιτία θανάτου εξ αιτίας τής αποτυχίας τους να ενημερώσουν τους ασθενείς σχετικά με την αλήθεια τής υγείας.  

Όπως είδαμε, 106.000 αμερικανοί πεθαίνουν ετησίως από παρενέργειες φαρμάκων. Αυτό που δεν έχει τονιστεί είναι, ότι πολλές από τις παρενέργειες φαρμάκων εκλαμβάνονται εσφαλμένα ως νέα συμπτώματα ασθένειας, που αντιμετωπίζονται με άλλα φάρμακα και άσκοπες ιατρικές παρεμβάσεις  αυξάνοντας τον κίνδυνο θανάτου ακόμα περισσότερο.

Ένα άρθρο στο Newsweek⁽³⁾ ανάφερε, ότι οι παρενέργειες των φαρμάκων αποτελούν την τέταρτη αιτία θανάτου στις ΗΠΑ μετά την καρδιοπάθεια, τον καρκίνο και το εγκεφαλικό. Οι παρενέργειες από τα συνταγογραφούμενα φάρμακα σκοτώνουν δύο φορές περισσότερους αμερικανούς από ό,τι το AIDS και η αυτοκτονία. Λιγότεροι ασθενείς πεθαίνουν από ατυχήματα ή από διαβήτη απ΄ό,τι από τα φάρμακα.

Η έρευνα όμως, αυτή έχει περιορισμούς. Δεν συμπεριλαμβάνονται ασθενείς, που δεν νοσηλεύονται σε νοσοκομεία, περιπτώσεις εσφαλμένης θεραπείας και περιπτώσεις, που τα φάρμακα δεν λαμβάνονται σωστά. Δεν θα πρέπει επίσης να μας διαφεύγει το γεγονός, ότι ένα μεγάλο ποσοστό καρκίνων, καρδιοπαθειών και εγκεφαλικών μπορεί να προκαλείται από μη διαγνωσθείσες παρενέργειες φαρμάκων.

Σύμφωνα με ένα άλλο δημοσίευμα τής American Medical Association⁽⁴⁾, τα φάρμακα σκοτώνουν 198.815 ανθρώπους, στέλνουν 8,8 εκατομμύρια ανθρώπους στα νοσοκομεία και αποτελούν το 28% των εισαγωγών στα νοσοκομεία. Αν αυτοί οι υπολογισμοί είναι σωστοί, μόνο ο καρκίνος και η καρδιοπάθεια σκοτώνουν περισσότερους ανθρώπους από ό,τι τα φάρμακα.
 
Μια πρόσφατη έρευνα στο Archives of Internal Medicine⁽⁵⁾ ανέφερε, ότι κατά την περίοδο από το 1998 ώς το 2005, τα αναφερόμενα περιστατικά σοβαρών παρενεργειών από φάρμακα αυξήθηκαν 2,6 φορές και τα περιστατικά των θανατηφόρων παρενεργειών 2,7 φορές.

Πριν μερικά χρόνια στις ΗΠΑ η ιατρική αποτελούσε την τρίτη αιτία θανάτου. Μια πιο προσεκτική όμως εξέταση των δεδομένων δείχνει, ότι η ιατρική σήμερα αποτελεί την πρώτη αιτία θανάτου.

Ας δούμε όμως μερικά άλλα στοιχεία, που συνηγορούν, στο ότι οι γιατροί αποτελούν την πρώτη και όχι την τρίτη αιτία θανάτου:

- Προβλήματα σχετιζόμενα με φάρμακα συμβαίνουν σε υψηλό ποσοστό σε ασθενείς με αιμοδιάλυση. Προβλήματα δόσης φαρμάκων (33,5 %) και αρνητικές παρενέργειες φαρμάκων (20,7 %) ήταν τα πιο συχνά προβλήματα⁽⁶⁾.

- Το 2002, 16.176 αναφορές για αρνητικές παρενέργειες φαρμάκων λήφθηκαν, από τις οποίες 67% σχετίζονταν με παρενέργειες, που κατηγοριοποιήθηκαν ως «σοβαρές»⁽⁷⁾.

- Λάθη χορήγησης φαρμάκων παρακολουθήθηκαν σε δυο διαμερίσματα ενός νοσοκομείου για είκοσι μέρες. Το ποσοστό λάθους στη χορήγησης φαρμάκων ήταν 14,9%. Τα λάθη δοσολογίας ήταν τα πιο συχνά (41%), ακολουθούμενα από λάθος χρόνο (26%). 10 % των λαθών υπολογίστηκαν ως δυνητικά απειλητικά για τη ζωή⁽⁸⁾.

- Η σχετιζόμενη με φάρμακα νοσηρότητα και θνησιμότητα, υπολογίστηκαν, ότι κοστίζουν στις ΗΠΑ περισσότερο από 136 δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως. Αυτοί οι υπολογισμοί είναι υψηλότεροι από το συνολικό κόστος για τη φροντίδα των καρδιαγγειακών νοσημάτων και τού διαβήτη. Ένα μεγάλο μέρος αυτών των εξόδων είναι οι αρνητικές παρενέργειες φαρμάκων⁽⁹⁾.

- Σε μια επιθεώρηση 28.000 ασθενών, οι αρνητικές παρενέργειες φαρμάκων θεωρήθηκαν, ότι είναι η αιτία για το 3,4 % των εισαγωγών σε νοσοκομεία. Από αυτά, 187 αρνητικές παρενέργειες φαρμάκων χαρακτηρίστηκαν ως σοβαρές⁽¹⁰⁾.

Ένα μεγάλο πρόβλημα, που στοιχίζει πολλές φορές τη ζωή των ασθενών είναι τα ιατρικά λάθη. Χειρουργικές γκάφες, όπως ακρωτηριασμός λάθος ποδιού ή μια θανατηφόρα υπερδοσολογία χημειοθεραπείας γίνονται πολλές φορές κύριοι τίτλοι εφημερίδων. Αλλά οι ασθενείς μπορεί να μην έχουν ακούσει ποτέ για πιο μικρά λάθη, όπως μία καθυστέρηση στη διάγνωση ή στην εξέταση, που κοστίζει πολύτιμο χρόνο για την καταπολέμηση της ασθένειας.

44.000-100.000 αμερικανοί πεθαίνουν κάθε χρόνο από ιατρικά λάθη, περισσότεροι δηλαδή από όσους παθαίνουν από καρκίνο τού μαστού και από AIDS.


Η ιατρική και τα φάρμακα αποτελούν την πρώτη αιτία θανάτου, ενώ οι βιταμίνες και γενικά τα συμπληρώματα διατροφής προστατεύουν την υγεία μας χωρίς παρενέργειες. Αυτό έχει προκαλέσει την αντίδραση των φαρμακευτικών εταιρειών, γιατί φοβούνται, ότι θα χάσουν χρηματικά κέρδη αν οι άνθρωποι παίρνουν βιταμίνες αντί φαρμάκων. Γι’ αυτό και δημοσιεύθηκε πριν λίγες εβδομάδες άρθρο-λίβελος κατά των διατροφικών συμπληρωμάτων από το γερμανικό περιοδικό Der Spiegel με τίτλο «Το ψέμα των βιταμινών» με σκοπό να προτρέψει τους ανθρώπους να μην παίρνουν βιταμίνες.

«Μην παίρνετε βιταμίνη Ε, βήτα-καροτίνη και άλλα συμπληρώματα βιταμινών, διότι μπορεί να βλάψετε την υγεία σας», είναι το μήνυμα, που θέλει να περάσει το Der Spiegel. Και αν δεν λαμβάνουμε βιταμίνες, τι θα παίρνουμε; Φάρμακα! Αυτά, φαίνεται, είναι πιο ασφαλή! Αλλά με το δημοσίευμα τού Der Spiegel και γενικότερα με τον πόλεμο των φαρμακευτικών εταιρειών κατά των βιταμινών θα ασχοληθούμε σύντομα αναλυτικότερα στην «Ελεύθερη Έρευνα».

Αξιοσημείωτα είναι τα όσα αναφέρει ο Gary Null, Ph.D. σε δημοσίευμά του σχετικά με τους θανάτους, που προκαλούνται από την ιατρική:

«Ένα προσεκτικό διάβασμα των ιατρικών περιοδικών και των κυβερνητικών στατιστικών υγείας δείχνει, ότι η αμερικανική ιατρική συχνά προξενεί περισσότερο κακό παρά καλό.

»Ο αριθμός των ανθρώπων, που έχουν σε νοσοκομεία ανεπιθύμητες παρενέργειες σε συνταγογραφόμενα φάρμακα είναι 2,2 εκατομμύρια.

»Ο dr. Richard Besser τού CDC (Center for Disease Control and Prevention), ανάφερε το 1995, ότι ο αριθμός των άσκοπα συνταγογραφούμενων ετησίως αντιβιοτικών για ιογενείς μολύνσεις ήταν 20 εκατομμύρια.

»Ο dr. Besser, το 2003 αναφέρθηκε σε δεκάδες εκατομμυρίων μη απαραίτητων αντιβιοτικών.

»Ο αριθμός των μη απαραίτητων ιατρικών και χειρουργικών επεμβάσεων είναι 7,5 εκατομμύρια.

»Ο αριθμός των ανθρώπων, που νοσηλεύτηκαν σε νοσοκομεία άσκοπα ήταν 8,9 εκατομμύρια.

»Ο συνολικός αριθμός των ιατρογενών θανάτων είναι 783.936. Είναι φανερό, ότι το αμερικανικό ιατρικό σύστημα είναι η κύρια αιτία θανάτου και βλάβης στις Ηνωμένες Πολιτείες.

»Το 2001, το ετήσιο ποσοστό θανάτου από καρδιοπάθεια ήταν 699,697. Το ετήσιο ποσοστό θανάτου από καρκίνο ήταν 553.251. Όταν ο “Νο 1 ένα δολοφόνος” σε μια κοινωνία είναι το ιατρικό σύστημα υγείας, τότε το σύστημα δεν έχει δικαιολογία εκτός από το να ασχοληθεί με τα επείγοντα ελαττώματά του. Είναι ένα αποτυχημένο σύστημα με ανάγκη άμεσης προσοχής»⁽¹¹⁾.

 Η σύγχρονη ιατρική δεν είναι πια μια ιατρική, που σχετίζεται με την υγεία. Όπως και οι φαρμακευτικές εταιρείες (διαβάστε στην «Ελεύθερη Έρευνα»: Φαρμακοβιομηχανίες: Η παγκόσμια απειλή), η σύγχρονη ιατρική είναι μια επικερδής βιομηχανία ασθένειας, που μπορεί να επιβιώσει μόνο αν εκατομμύρια ασθενείς είναι άρρωστοι. Είναι μια βιομηχανία, που αρνείται να λάβει υπ΄όψη της σημαντικές πτυχές υγείας, όπως πώς οι επεξεργασμένες τροφές, οι υπερβολικές θερμίδες, το αλκοόλ, η έλλειψη σωματικής δραστηριότητας, το στρες, η έκθεσή μας σε χιλιάδες τοξίνες τού περιβάλλοντος και των τροφών και η χαμηλή πρόσληψη βιταμινών, μετάλλων και άλλων θρεπτικών συστατικών οδηγούν στις ασθένειες, από τις οποίες υποφέρουμε.

Όσο συνεχίζει αυτή την τακτική και τις «ηρωικές» επεμβατικές θεραπείες καταστολής των συμπτωμάτων, θα βρίσκεται στις πρώτες θέσεις των στατιστικών αιτιών θανάτου και κατά μοιραίο τρόπο θα οδηγηθεί μελλοντικά σε πλήρη αδιέξοδο και αποτυχία δίνοντας τη θέση της σε άλλες μορφές και συστήματα θεραπείας.


ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

1. Lazarou J, Pomeranz BH, Corey PN, Incidence of adverse drug reactions in hospitalized patients, JAMA 1998, 279:1200.

2. Journal of the American Medical Association, 284, 4, 483-5, July 2000.

3. Kalb C, When drugs do harm, Newsweek, April 27, 1998, 61.

4. “Reaction” American Medical News, January 15, 1996, 11.

5. Moore TJ, Cohen MR, Furberg CD, Serious adverse drug events reported to the Food and Drug Administration, 1998-2005. Archives of Internal Medicine 2007; 167: 1752-1759.

6. Hunt JM, Gjoka G, Nurse reporting of adverse events caused by medicines, Nurs Times December 9-15, 2003, 99(49):24-5.

7. Tissot E, Cornette C, Limat S, Mourand JL, Becker M, Etievent JP, Dupond JL, Jaequet M, Woronoff-Lemsi MC, Observational study of potential risk factors of medication administration errors,  Pharm World Sci. December 2003, 25(6):264-8.

8. JAMA 1998, 279: 1200-1216.

9. Cryka PA How many deaths occur annually from adverse drug reactions in thev United States Am J Med August 1, 2000, 109(2):122-30.

10. Onder G. Pedune C, Landi F, Cesari M, Della Vedona C, Bernabes R, Gambassi G  J Am Geriatr Soc December 2002, 50(12):1962-8.

11. Null G, Denn C, Feldman M, Rasio D, Smith D, Death by Medicine, Life Extention, March 2004.

Πρωτοδημοσιεύτηκε στο περιοδικό Ελεύθερη Έρευνα

http://www.freeinquiry.gr/pro.php?id=2601

ΑΫΠΝΙΑ: ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΤΕ ΤΗΝ ΜΕ ΦΥΣΙΚΕΣ ΜΕΘΟΔΟΥΣ

               

               

Γράφει ο Διατροφολόγος Μάριος Δημόπουλος, μέλος του American Council of Applied Clinical Nutrition

                                ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΫΠΝΙΑ, ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΑΙΤΙΕΣ

            Αϋπνία είναι η ανικανότητα να κοιμηθεί κάποιος κατά τη διάρκεια των ωρών που κάποιος πρέπει να κοιμάται φυσιολογικά. Επαρκής και ήρεμος ύπνος είναι απαραίτητος για τους ανθρώπους. Ο μέσος ενήλικας χρειάζεται οκτώ ώρες ύπνου την ημέρα.

            Οι άνθρωποι με αϋπνία μπορεί να έχουν μια από τις ακόλουθες διαταραχές ύπνου:

- Δυσκολία να τους πάρει ο ύπνος τη νύχτα.

- Ξυπνάνε πολύ νωρίς το πρωί.

- Ξυπνάνε συχνά κατά τη διάρκεια της νύχτας.

Σημάδια και συμπτώματα της αϋπνίας είναι τα ακόλουθα:

- Μη αίσθηση ξεκούρασης μετά τον ύπνο.

- Ανικανότητα κάποιου να κοιμηθεί παρά το ότι αισθάνεται κουρασμένος.

- Υπνηλία κατά τη διάρκεια της ημέρας, κόπωση, ευερεθιστότητα, δυσκολία στη συγκέντρωση και δυσκολία στο να εκτελεί φυσιολογικές δραστηριότητες.

- Άγχος καθώς πλησιάζει η ώρα του ύπνου.

            Η αϋπνία μπορεί να προκληθεί από στρες ή επιλογές του τρόπου ζωής, όπως υπερβολική κατανάλωση καφέ και αλκοόλ. Μερικές παθήσεις ή καταστάσεις που συχνά οδηγούν σε αϋπνία είναι οι ακόλουθες:

- Καταχρήσεις. Η κατανάλωση υπερβολικών ποσοτήτων καφεΐνης, αλκοόλ ή συγκεκριμένων φαρμάκων.

- Διαταραχή των κιρκάδιων ρυθμών. Δουλειά με βάρδιες και υπερατλαντικά ταξίδια (jet lung) συμβάλλουν σε διαταραχή των κιρκάδιων ρυθμών. Οι κιρκάδιοι ρυθμοί ρυθμίζονται από την απελευθέρωση μελατονίνης από τον εγκέφαλο.

- Εμμηνόπαυση. 30-40% των εμμηνοπαυσιακών γυναικών βιώνουν αϋπνία. Αυτό οφείλεται στις εξάψεις, στους νυχτερινούς ιδρώτες, στο άγχος και στις αυξομειώσεις στις ορμόνες.

- Προχωρημένη ηλικία. Βιολογικές αλλαγές συνδεόμενες με το γήρας καθώς και παρενέργειες διαφόρων φαρμάκων μπορούν να προκαλέσουν αϋπνία.

- Διάφορες παθήσεις. Παλινδρόμηση (επιστροφή του περιεχομένου του στομάχου στον οισοφάγο), ινομυαλγία, αρθρίτιδα και άπνοια στον ύπνο (δυσκολία αναπνοής κατά τη διάρκεια του ύπνου) μπορούν να προκαλέσουν αϋπνία.

- Ψυχιατρικές και νευρολογικές παθήσεις. Άγχος, κατάθλιψη, μανιοκατάθλιψη, άνοια, ασθένεια του Parkinson μπορούν να προκαλέσουν αϋπνία.

- Διάφορα φάρμακα.

      ΟΙ ΜΕΘΟΔΟΙ ΤΗΣ ΦΥΣΙΚΟΠΑΘΗΤΙΚΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΗΣ ΑΫΠΝΙΑΣ

Οι φυσικοπαθητικές θεραπείες βασίζονται στη διόρθωση της αιτίας του προβλήματος παρά στην επικάλυψη των συμπτωμάτων. Η αϋπνία μπορεί να προκληθεί από διάφορους τρόπους ζωής και ως εκ τούτου η θεραπεία πρέπει να βασίζεται στη διόρθωση των συμπεριφορών ή των παραγόντων που προκαλούν διαταραχές ύπνου έτσι ώστε ο ύπνος να επανέλθει φυσιολογικά χωρίς τη χρήση υπνωτικών φαρμάκων που προκαλούν εξάρτηση. Όταν οι φυσικοπαθητικοί καθορίσουν τι ακριβώς προκαλεί την αϋπνία, την αντιμετωπίζουν με διάφορα φυσικά μέσα όπως:

- Βελονισμός

- Τεχνικές συμπεριφοράς

- Διατροφή

- Βότανα

- Αλλαγές τρόπου ζωής

- Τεχνικές χαλάρωσης

- Συμπληρώματα.

           ΒΟΤΑΝΑ ΚΑΙ ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑΤΑ ΦΙΑ ΤΗΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΗΣ ΑΫΠΝΙΑΣ

1. Βαλεριάνα (Valeriana officinalis): Η βαλεριάνα είναι ένα βότανο το οποίο έχει χρησιμοποιηθεί εδώ και πολύ καιρό ως ένα φάρμακο για την αϋπνία. Δεν είναι ακόμα καλά κατανοητό πώς ακριβώς λειτουργεί στο σώμα η βαλεριάνα. Μερικές μελέτες προτείνουν ότι η βαλεριάνα όπως και τα συμβατικά υπνωτικά φάρμακα επηρεάζει τα επίπεδα του ηρεμιστικού νευροδιαβιβαστή GABA. Αντίθετα με πολλά άλλα υπνωτικά φάρμακα η βαλεριάνα δεν εθίζει.

2. Passion flower (Passiflora incarnate): Είναι ένα σημαντικό βότανο για την αϋπνία που προκαλείται από στενοχώρια, υπερκόπωση και νευρική εξάντληση. Είναι ένα άριστο ηρεμιστικό.

3. Hops (Humulus lupulus): Το βότανο αυτό βοηθάει στην αϋπνία και στη νευρικότητα.

4. California poppy (Eschscholzia californica): Το California poppy είναι ένα ηρεμιστικό και υπναγωγό βότανο το οποίο βρίσκεται σε διάφορα βοτανικά σκευάσματα που πωλούνται στις ΗΠΑ και σε άλλες χώρες για την αντιμετώπιση της αϋπνίας. Κλινικές και εργαστηριακές μελέτες έχουν δείξει τις ηρεμιστικές και αγχολυτικές ιδιότητες του φυτού. Έχει φανεί ότι βοηθά στην ποιότητα του ύπνου.

5. Μελατονίνη: Η μελατονίνη είναι ένα δημοφιλές συμπλήρωμα που βοηθά τους ανθρώπους να κοιμηθούν, όταν έχει διαταραχθεί ο κύκλος ύπνου/ξυπνήματος, όπως συμβαίνει σε ανθρώπους που δουλεύουν με βάρδιες ή σε ανθρώπους με jet lag. Η μελατονίνη είναι μια ορμόνη που βρίσκεται φυσιολογικά στο σώμα. Η μελατονίνη πρέπει να λαμβάνεται 30 λεπτά πριν τον ύπνο.

6. L-theanine: Είναι ένα αμινοξύ που βρίσκεται στα φύλα του πράσινου τσαγιού Η L-theanine βοηθά στην καταπολέμηση του άγχους που εμποδίζει τον ύπνο. Αυξάνει την παραγωγή της σεροτονίνης και προκαλεί χαλάρωση. Η L-theanine διατίθεται ως διατροφικό συμπλήρωμα.

                               ΔΙΑΤΡΟΦΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΗΣ ΑΫΠΝΙΑΣ

Αυτοί που έχουν αϋπνία πρέπει να σταματήσουν την καφεΐνη. Πρέπει επίσης να αποφεύγουν τα γλυκά. Αν και η ζάχαρη δίνει ενέργεια, μπορεί να προκαλέσει ακανόνιστα επίπεδα σακχάρου στο αίμα. Αυτό μπορεί να διακόψει τον ύπνο στη μέση της νύχτας καθώς τα επίπεδα σακχάρου του αίματος πέφτουν. Πρέπει να αποφεύγουν το αλκοόλ. Αν και το αλκοόλ κάνει τους ανθρώπους να νυστάζουν, αυτή η επίδραση είναι βραχύχρονη και αυτοί που πίνουν αλκοόλ ξυπνάνε συχνά μερικές ώρες μετά και δεν μπορούν να ξανακοιμηθούν. Το αλκοόλ εμποδίζει επίσης τους ανθρώπους να εισέλθουν στα βαθύτερα στάδια του ύπνου, όπου το σώμα κάνει την περισσότερη δουλειά θεραπείας του.

Αυτοί που έχουν αϋπνία πρέπει να τρώνε τροφές που τους βοηθούν να κοιμηθούν. Ο τύπος των τροφών που τρώμε το βράδυ έχουν επίδραση στην ποιότητα του ύπνου. Ένας από τους τρόπους για ήρεμο νυχτερινό ύπνο είναι να ηρεμούμε και να χαλαρώνουμε τον εγκέφαλο αντί να τον διεγείρουμε. Συγκεκριμένες τροφές είναι φυσικά υπνωτικά φάρμακα που συμβάλλουν σε ήσυχο ύπνο, ενώ άλλες τροφές μας κρατούν ξύπνιους. Οι ηρεμιστικές τροφές περιέχουν το αμινοξύ τρυπτοφάνη, που είναι πρόδρομος της σεροτονίνης και της μελατονίνης. Πρόσφατες μελέτες επιβεβαιώνουν ότι η κατανάλωση περισσότερων υδατανθράκων από ό, τι πρωτεϊνών αυξάνει την παραγωγή τρυπτοφάνης, ενώ η κατανάλωση περισσότερων πρωτεϊνών από ό, τι υδατανθράκων αυξάνει την τυροσίνη, ένα αμινοξύ που διεγείρει τον νου. Η τρυπτοφάνη είναι ένα αμινοξύ που είναι πρόδρομος της σεροτονίνης, η οποία μετατρέπεται σε μελατονίνη. Επομένως όσοι θέλουν να έχουν ένα ήσυχο ύπνο πρέπει να τρώνε για βραδινό ένα γεύμα πλούσιο σε καλής ποιότητας υδατάνθρακες.

Οι άνθρωποι που υποφέρουν από αϋπνία πρέπει επίσης να τρώνε τροφές πλούσιες σε μαγνήσιο. Το μαγνήσιο είναι ένα φυσικό ηρεμιστικό. Τροφές πλούσιες σε μαγνήσιο είναι οι σπόροι, τα αμύγδαλα, τα πράσινα φυλλώδη λαχανικά και τα δημητριακά ολικής αλέσεως.

                  ΤΕΧΝΙΚΕΣ ΧΑΛΑΡΩΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΗΣ ΑΫΠΝΙΑΣ

Η χαλάρωση,  ο διαλογισμός, η γιόγκα και η ύπνωση μπορούν να βοηθήσουν στην αντιμετώπιση της αϋπνίας. Μελέτες δείχνουν ότι αυτές οι θεραπείες μειώνουν σημαντικά τον χρόνο που χρειάζεται κάποιος να τον πάρει ο ύπνος, αυξάνουν τον χρόνο του ύπνου και μειώνουν τον αριθμό των νυχτερινών ξυπνημάτων.

                     ΑΡΩΜΑΤΟΘΕΡΑΠΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΗΣ ΑΫΠΝΙΑΣ

Το άρωμα της λεβάντας έχει χρησιμοποιηθεί ως ένα λαϊκό φάρμακο που βοηθά τους; Ανθρώπους να κοιμηθούν. Η έρευνα αρχίζει να επιβεβαιώνει τις ηρεμιστικές ιδιότητες της λεβάντας. Έχει βρεθεί ότι επιμηκύνει τον συνολικό χρόνο ύπνου, αυξάνει τον βαθύ ύπνο και κάνει τους ανθρώπους να αισθάνονται ξεκούραστοι. Φαίνεται ότι δουλεύει καλύτερα στις γυναίκες, πιθανόν επειδή οι γυναίκες έχουν πιο έντονη την αίσθηση της όσφρησης.

                      ΒΕΛΟΝΙΣΜΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΗΣ ΑΫΠΝΙΑΣ

Ο βελονισμός μπορεί να βοηθήσει στην αϋπνία. Μια ανάλυση του πανεπιστημίου του Pittsburgh συμπέρανε ότι ο βελονισμός μπορεί να είναι αποτελεσματική θεραπεία για την αϋπνία. Μια προκαταρκτική μελέτη βρήκε ότι πέντε εβδομάδες βελονισμού αυξάνουν την έκκριση της μελατονίνης το βράδυ και βελτιώνουν τον συνολικό χρόνο ύπνου.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

1. Buscemi N., Vandermeer B., Hooton N., Pandva R., Tjosvold L., Hartling L., Volua S., Klassen T.P., Baker G., Efficacy and safety of exogenous melatonin for secondary sleep disorders and sleep disorders accompanying sleep restriction: meta-analysis, BMJ 2006 Feb 18, 332(7538), 385-93

2. Khalsa S.B., Treatment of chronic insomnia with yoga: a preliminary study with sleep-wake diaries, Appl Psychophysiol. Biofeedback, 2004 Dec, 29(4), 269-78

3. Lewith G.T., Godfrey A.D., Prescott P., A single-blinded randomized pilot study evaluating the aroma Lavandula augustifolia as a treatment for mild insomnia, J. Altem Complement Med, 2005 Aug., 11(4)631-7

4. Spence D.W., Kayumov L., Lowe A., Jain U., Katzman M.A., Shen J., Perelman B., Shapiro C.M., Acupuncture increases nocturnal melatonin secretion and reduces insomnia and anxiety: a preliminary report. J Neuropsychiatry Clin Neurosci 2004 Winter, 16(1):19-28

5. Sok S.R., Erlen J.A., Kim K.B., Effects of acupuncture therapy on insomnia, J. Adv Nurs, 2003 Nov., 44(4), 375-84

6. Krugman M., The insomnia solution: The natural, drug-free way to a good night’s sleep, 2005

7. Adams C., Natural sleep solutions for insomnia: The science of sleep, dreaming, and nature’s sleep remedies, 2010

8. Stiles K.G., Natural insomnia treatment. Best essential oil to use for chronic insomnia, sleep disturbances, night fears and to restore natural sleep cycles, 2011

9. Litchfield P., The ultimate sleep diet plan – Eat your way to better sleep: Cure insomnia, fall asleep fast, sleep deeper and sleep longer, 2012