ΦΥΤΑ ΜΕ ΑΝΤΙΚΑΡΚΙΝΙΚΗ ΔΡΑΣΗ. ΑΠΟ ΤΟ ΟΠΛΟΣΤΑΣΙΟ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΟΥ ΚΑΡΚΙΝΟΥ

Άρθρο μου στο διαδικτυακό περιοδικό Ελεύθερη Έρευνα με τίτλο "Φυτά με αντικαρκινική δράση. Από το οπλοστάσιο της φύσης για την αντιμετώπιση του καρκίνου".
Το άρθρο μου αυτό αποτελεί απόσπασμα από το βιβλίο μου "Φυσικές μέθοδοι αντιμετώπισης του καρκίνου" που εκδόθηκε από τον εκδοτικό οίκο Etra.
Το άρθρο μου μπορείτε να το διαβάσετε στο παρακάτω λινκ:

http://www.freeinquiry.gr/pro.php?id=3297&PHPSESSID=8b2a428685a68304b940201b6929a7a9

ΦΥΤΑ
ΜΕ ΑΝΤΙΚΑΡΚΙΝΙΚΗ
ΔΡΑΣΗ

Από το οπλοστάσιο τής Φύσης
γιά την αντιμετώπιση τού καρκίνου



Στο οπλοστάσιο, που μας παρέχει η φύση κατά των ασθενειών και συγκεκριμένα κατά τού καρκίνου, σημαντικότατη θέση κατέχουν τα βότανα. Δέν είναι τυχαίο, ότι η κινεζική κυβέρνηση, λόγω των παρενεργειών τής χημειοθεραπείας, χρηματοδότησε έρευνες γιά την ανεύρεση βοτάνων με αντικαρκινική δράση.

Δέν είναι επίσης γνωστό, ότι το Εθνικό Αντικαρκινικό Ινστιτούτο τής Αμερικής έχει ξεκινήσει εντατικό πρόγραμμα γιά έρευνα αντικαρκινικών φυτών και βοτάνων των τροπικών δασών όλου τού κόσμου δεδομένου, ότι λιγότερο από το 2% των βοτάνων των τροπικών δασών έχει ερευνηθεί.

Οι επικριτές των βοτάνων λησμονούν, ότι από βότανα έχουν κατασκευαστεί πολλά χημικά φάρμακα. Ο James Duke, ερευνητής τής USDA (U.S. Drug Administration), αναφέρει, ότι περισσότερα από το 25% των συνταγογραφούμενων φαρμάκων, που χρησιμοποιούνται σήμερα, προέρχονται ή τουλάχιστον βασίζονται σε φυσικά συστατικά, που βρίσκονται σε φυτά και βότανα.⁽¹⁾

Λησμονούν επίσης, ότι από βότανα και φυτά έχουν κατασκευαστεί αντικαρκινικά φάρμακα. Γιά παράδειγμα δυό από τα σημαντικότερα χημειοθεραπευτικά φάρμακα, η Vinblastine και η Vincristine, παράγονται από τα φύλλα τού Magadascar Rosy Periwinkle (Apocynaceae Catharanthus roseus). Χημικά συστατικά με δράση κατά των όγκων απομονώθηκαν από το φυτό αυτό και ελέγχθηκαν γι’ αυτή σε διάφορα πειραματόζωα. Έτσι, εγκρίθηκε η κυκλοφορία των δυο προαναφερθέντων φαρμάκων, τής Vinblastine, που χρησιμοποιείται γιά τη θεραπεία τής νόσου τού Hodgkins, και τής Vincristine, που χρησιμοποιείται γιά τη θεραπεία τής παιδικής λευχαιμίας.⁽²⁾

Από ένα είδος ποδόφυλλου (May Apple Podophyllum Pelthum), που χρησιμοποιούσαν οι ινδιάνοι κατά τού καρκίνου, κατασκευάστηκε η Etoposide, που είναι αποτελεσματική κατά τού καρκίνου τού πνεύμονα, τού λεμφώματος και ορισμένων μορφών
λευχαιμίας.⁽³⁾

Ο Jonathan Hartwell και οι συνεργάτες του, που     Magadascar Rosy Periwinkleδούλευαν στο Πρόγραμμα Ανεύρεσης Φαρμάκων
(Drug Research and Development Program) τού National Cancer Institute (NCI), απομόνωσαν την ποδοφυλλοτοξίνη και διάφορα άλλα συστατικά από το εν λόγω φυτό. Το NCI πειραματίστηκε γιά τον έλεγχο τής τυχόν αντικαρκινικής δράσης των συστατικών αυτών σε διάφορα μοντέλα όγκων σε ποντικούς και τελικά βρήκαν, ότι όντως είχαν αντικαρκινική δράση. Το NCI συνέχισε τα κλινικά πειράματα με την ποδοφυλλοτοξίνη, αλλά οι έρευνες σταμάτησαν λόγω τής τοξικότητάς της.
Τα κλινικά πειράματα όμως, συνεχίστηκαν από μιά ιδιωτική εταιρεία (Sandoz Ltd.) τη δεκαετία τού 1960 και αργότερα παρασκευάστηκαν από το εν λόγω συστατικό τα ημισυνθετικά μείγματα Etoposide και Teniposide. Τελικά, το 1983 εγκρίθηκε από τον FDA το φάρμακο Etoposide γιά χρήση από πάσχοντες από τις προαναφερθείσες μορφές καρκίνου.

Να θυμηθούμε επίσης, και το φάρμακο Taxol, που παρασκευάστηκε από τον φλοιό τού τάξου τού Ειρηνικού (Yew tree), ένα φάρμακο ιδιαίτερα αποτελεσματικό κατά τού καρκίνου τού μαστού και των ωοθηκών.

Είναι όμως σωστό να παρεμβαίνουμε στη φύση; Η φύση τα έχει φτιάξει όλα με τόση τελειότητα και σε κάθε φυτό και βότανο περιέχονται μυριάδες συστατικά, που αλληλεπιδρούν μεταξύ τους. Το να απομονώσουμε ένα συστατικό και με αυτό να κατασκευάσουμε ένα χημικό φάρμακο δέν είναι ίσως τόσο καλή ιδέα. Αυτό αποδεικνύεται και από τις παρενέργειες των χημικών φαρμάκων στον ανθρώπινο οργανισμό. Η φιλοσοφία τής βοτανικής                 Yew treeκαι εναλλακτικής ιατρικής είναι, ότι πρέπει να
χρησιμοποιείται ολόκληρο το φυτό γιά τη θεραπεία των ασθενειών και να μην απομονώνονται τα διάφορα συστατικά του.

Αξίζει επίσης να τονιστεί, ότι ορισμένα ιατρικά παραδοσιακά συστήματα αναγνωρίζουν στα διάφορα μέρη τού φυτού και ειδική θεραπευτική δράση. Εξάλλου σε κάθε φυτό υπάρχουν συστατικά, τα οποία δέν γνωρίζουμε σήμερα ούτε έχουμε ιδέα γιά τις αλληλεπιδράσεις, που έχουν με άλλα συστατικά τού φυτού.

Ένα όμως σημαντικό πράγμα, που πρέπει να συνειδητοποιήσουμε είναι, ότι η ανακάλυψη ενεργών αντικαρκινικών συστατικών από τα βότανα ξεκινά με τη χρήση ολόκληρου τού βοτάνου από τους παραδοσιακούς βοτανολόγους.

Επειδή οι φαρμακευτικές εταιρείες δέν μπορούν να πατεντάρουν ολόκληρα τα βότανα, χιλιάδες βότανα, τα οποία έχουν ένα σημαντικό σώμα ερευνών, που πιστοποιούν τις αντικαρκινικές τους ιδιότητες, δέν θα βρουν ποτέ τον δρόμο στη φαρμακευτική αγορά.

Αναλογιζόμενοι το κατά μέσο όρο κόστος χιλιάδων εκατομμυρίων δολαρίων, που χρειάζεται για να φέρει ένα φάρμακο στην αγορά αν μιά φαρμακευτική εταιρεία δέν μπορεί να έχει μιά αποκλειστική πατέντα βασισμένη σε ξεχωριστά ενεργά συστατικά δέν υπάρχει οικονομικό κίνητρο να επιδιώξει σοβαρή έρευνα.

Δεδομένου εξ άλλου, ότι ένα βότανο μπορεί να έχει χιλιάδες χημικά συστατικά, είναι δύσκολο, αν όχι αδύνατο, να απομονώσουμε ένα μοναδικό χημικό συστατικό. Σύμφωνα με πολλούς βοτανολόγους ολόκληρο το βότανο είναι πάντα σημαντικότερο από τα μέρη του, έτσι ώστε τα συστατικά, που βρίσκονται στα φυτά, συχνά χρειάζονται να λειτουργούν από κοινού το ένα με το άλλο, γιά να πετύχουν θεραπευτικούς σκοπούς. Αυτοί είναι μόνο μερικοί από τους πολλούς λόγους, που μόνο τα συστατικά από πολύ λίγα φυτά έχουν πετύχει επιστημονική αποδοχή ως αντικαρκινικά φάρμακα.

Το National Cancer Institute των ΗΠΑ έχει ξεχωρίσει 3.000 φυτά, που δρουν κατά των καρκινικών κυττάρων. Το 70% αυτών των φυτών βρίσκονται στα τροπικά δάση. Οι εθνοβοτανολόγοι, που έχουν εκτενώς ερευνήσει φυτά, που έχουν χρησιμοποιηθεί γιά τη θεραπεία τού καρκίνου και άλλων ανίατων ασθενειών από τους ιθαγενείς των τροπικών δασών τού Αμαζονίου, έχουν απογοητευτεί, όταν οι φαρμακευτικές εταιρείες δέν μπορούν να τα αναπτύξουν ως φάρμακα.

Το όλο θέμα γίνεται ακόμα πιο περίπλοκο, όταν συνειδητοποιήσουμε, ότι οι εθνοβοτανολόγοι σπάνια χρησιμοποιούν τα βότανα γιά ονομαστικές ασθένειες, αλλά γιά να ενεργοποιήσουν έμφυτες οργανικές διαδικασίες, που βοηθούν την ικανότητα τού σώματος να ξεπεράσει μια ασθένεια. Συνήθως, αυτό γίνεται με σύνθετες φόρμουλες με διάφορα φυτά συνδυαζόμενα σύμφωνα με τις ανάγκες κάθε ασθενούς.

Οι περισσότεροι βοτανολόγοι υποστηρίζουν, ότι τα βότανα είναι ισχυρότερα σε σύνθετες φόρμουλες από ό,τι είναι ως μεμονωμένοι παράγοντες. Αυτό απλώνει τα όρια τής σύγχρονης φαρμακοποιίας, που τείνει να βασίζεται σε ένα «μαγικό» συστατικό.

Υπάρχουν πάνω από 3.000 βότανα με αντικαρκινική δράση, άλλα μεγαλύτερη και άλλα μικρότερη. Τα βότανα αυτά χρησιμοποιούνται παγκοσμίως από τη λαϊκή ιατρική διαφόρων λαών για τη θεραπεία τού καρκίνου, όπως μας πληροφορεί ο J.L. Hartwell.⁽⁴⁾ Η Jane Heimlich περιγράφει βοτανικές αλοιφές ινδιάνων, που θεραπεύουν τον καρκίνο τού δέρματος ή «τραβούν» τον όγκο τού μαστού μέσα από το δέρμα.

Όποιος ανατρέξει στην παγκόσμια βοτανική βιβλιογραφία θα εκπλαγεί από τα θεραπευτικά αποτελέσματα κατά τού καρκίνου διαφόρων βοτάνων. Το γεγονός, ότι από τα 500.000 φυτά, που υπάρχουν σήμερα, μόνο σε 5.000 έχουν γίνει εκτενείς έρευνες γιά τις ιατρικές τους εφαρμογές θα κάνει τη σύγχρονη ιατρική και επιστήμη, όπως υποστηρίζει ο καθηγητής Φαρμακολογίας στο Πανεπιστήμιο τού Ιλινόις στο Σικάγο, Norman Farnsworth, «να στρέψει την προσοχή της γιά μιά ακόμα φορά στον κόσμο των φυτών, προκειμένου να ανακαλύψει νέα φάρμακα, που μπορούν να θεραπεύσουν τον καρκίνο και άλλες ασθένειες».

Κινέζικα βότανα
με αντικαρκινική δράση
Αν ρωτήσετε ένα συντηρητικό γιατρό τής συμβατικής ιατρικής αν τα βότανα έχουν κάποια θέση στον «πόλεμο» κατά τού καρκίνου, στην καλύτερη περίπτωση θα χαμογελάσει και θα σας απαντήσει, ότι δέν βρισκόμαστε στον μεσαίωνα, αλλά στον 21ο αιώνα. Η αλήθεια όμως είναι, ότι οι διεθνείς μελέτες δέν επιβεβαιώνουν το ειρωνικό του αυτό χαμόγελο ούτε δικαιολογούν την απάντησή του. Κινέζοι γιατροί έχουν αποδείξει, ότι στη χώρα τους φύονται βότανα με ισχυρή αντικαρκινική δράση και έχουν κλονίσει την πεποίθηση, ότι δήθεν τα βότανα ανήκουν σε άλλες εποχές κι ότι δεν έχουν θέση στη σύγχρονη ιατρική επιστήμη.

Αντίθετα, έχουν αποδείξει, ότι η βοτανική παραδοσιακή ιατρική είναι αποτελεσματικότερη από τη δυτική χημική ιατρική στη μάχη κατά τού καρκίνου. Δίνουν μάλιστα καταλυτική και αποστομωτική απάντηση σε όσους πιστεύουν, ότι δέν πρέπει να χρησιμοποιούνται τα βότανα ως έχουν στη φύση γιά θεραπευτική αντικαρκινική αγωγή, αλλά πρέπει να απομονώνονται ορισμένα συστατικά τους, που έχουν αντικαρκινική δράση κι ότι με αυτά πρέπει να κατασκευάζονται χημικά φάρμακα.

Μελετητές στο Longhua Hospital of Shanghai Traditional Chinese Medical College διάλεξαν 60 ασθενείς με προχωρημένο καρκίνο στόματος και πνευμόνων και τους διαίρεσαν σε δύο ομάδες των 30 ατόμων. Η πρώτη ομάδα υποβλήθηκε σε αγωγή με βότανα, ενώ η δεύτερη σε χημειοθεραπεία. Τα αποτελέσματα ήταν αντιστρόφως ανάλογα από ό,τι θα περιμέναμε. Η κατά μέσο όρο διάρκεια επιβίωσης τής ομάδας, που ακολούθησε βοτανική θεραπεία, ήταν 465 ημέρες, ενώ γιά την ομάδα, που ακολούθησε χημειοθεραπεία, μόλις 264 ημέρες. Τα ποσοστά επιβίωσης ύστερα από 12 και 24 μήνες ήταν 67% και 13% αντίστοιχα γιά την πρώτη ομάδα, ενώ 33% και 3% για τη δεύτερη ομάδα. Αυτά δημοσιεύτηκαν το 1985 στο Chinese Journal of Modern Developments, αλλά σκανδαλωδώς αποκρύπτονται από το ιατρικό κατεστημένο γιά ευνόητους λόγους.

Ο Dr. Chen-Ian Pan χρησιμοποιώντας μόνο κινεζικά βότανα έχει να επιδείξει εντυπωσιακά αποτελέσματα: 300 περιπτώσεις καρκινοπαθών είχαν ποσοστά επιβίωσης 51% με τη μεγαλύτερη περίοδο επιβίωσης να φτάνει τα 11 χρόνια.⁽⁵⁾ Μια άλλη μελέτη έδειξε, ότι ασθενείς, που έπασχαν από καρκίνο τού στομάχου και έλαβαν κινεζικά βότανα, είδαν σημαντική βελτίωση τής υγείας τους. Ανέβηκαν τα επίπεδα ενέργειάς τους, κέρδισαν βάρος και απολάμβαναν καλύτερη ποιότητα ζωής. Αξιοσημείωτο είναι, ότι ανέχονταν καλύτερα τη χημειοθεραπεία σε αντίθεση με τους ασθενείς, που δεν έλαβαν τα εν λόγω κινέζικα βότανα.⁽⁶⁾

Ο Dr. Minyi Chang περιγράφει σε μελέτη του με τίτλο «Anticancer Medicinal Herbs» (Αντικαρκινικά Ιατρικά Βότανα) την κλινική αποτελεσματικότητα 256 αντικαρκινικών βοτάνων, που είχε χρησιμοποιήσει από το 1982 γιά τη θεραπεία 5.000 καρκινοπαθών.

Ας εξετάσουμε ορισμένα από τα πιο δημοφιλή κινέζικα βότανα με αντικαρκινική δράση:

Fu Zhen
Καρπός τής προσπάθειας τής κινεζικής κυβέρνησης γιά ανεύρεση αντικαρκινικών βοτάνων υπήρξε το Fu Zhen (Φου Ζεν), ένα εκπληκτικό αντικαρκινικό σκεύασμα, το οποίο αποτελείται από τα βότανα ginseng, ligustrum, astragalus, codonopsis, atracylodes και ganoderma. Το σκεύασμα αυτό ενισχύει το ανοσοποιητικό σύστημα τού ανθρώπου αυξάνοντας τη δράση των μακροφάγων κυττάρων και των φονικών κυττάρων Τ, τα οποία, ως γνωστόν, είναι τα κύρια όπλα μας κατά των ιών, τού καρκίνου και άλλων ασθενειών.⁽⁷⁾ Σε εργαστηριακές μελέτες έχει αποδειχθεί, ότι το Fu Zhen εμποδίζει την ανάπτυξη των όγκων.

Οι μελέτες και οι αποδείξεις γιά την αντικαρκινική δράση αυτού τού σκευάσματος είναι πολλές. Στο Journal of the American Medical Association αναφέρεται, ότι ασθενείς με προχωρημένες μορφές καρκίνου, οι οποίοι έλαβαν Fu Zhen έζησαν περισσότερο από τους ασθενείς, που ακολούθησαν               Ganoderma
τις συμβατικές θεραπείες. Επιπλέον, τα ποσοστά
πεντάχρονης επιβίωσης ασθενών με καρκίνο τού φάρυγγα, που έλαβαν το Fu Zhen, ήταν διπλάσια σε σύγκριση με τους ασθενείς, που υποβλήθηκαν μόνο σε συμβατικές θεραπείες: 53% έναντι 24%.⁽⁸⁾

Μιά άλλη μελέτη με ασθενείς, που έπασχαν από καρκίνο τού ήπατος, έδειξε, ότι 29 από τους 46 ασθενείς, που έλαβαν το Fu Zhen σε συνδυασμό με τις συμβατικές θεραπείες, έζησαν γιά έναν χρόνο, ενώ 10 επιβίωσαν γιά τρία χρόνια. Τα νούμερα όμως, των επιζησάντων ατόμων, που ακολούθησαν μόνο τις συμβατικές θεραπείες, ήταν απογοητευτικά: Μόνο 6 από τους 30 κατάφεραν να επιβιώσουν γιά έναν χρόνο, ενώ κανείς δέν κατάφερε να ζήσει ώς τον τρίτο χρόνο, όλοι είχαν πεθάνει.⁽⁹⁾

Rabdosia rubescens

Το Rabdosia rubescens είναι ένα κινεζικό βότανο, που έχει ισχυρή αντικαρκινική δράση. Μιά μελέτη, που έγινε σε 115 άτομα με καρκίνο τού οισοφάγου, έδειξε, ότι οι ασθενείς, που λάμβαναν το Rabdosia rubescens σε συνδυασμό με χημειοθεραπεία, είχαν τριπλάσια ποσοστά επιβίωσης (41,3%) σε σύγκριση με τα άτομα, που υποβλήθηκαν μόνο σε χημειο-             Rabdosia rubescensθεραπεία (13,6%).⁽¹⁰⁾Astragalus membranicus (Huang-Qi)
Ο astragalus αποτελεί ένα από τα σπουδαιότερα φυτά τής παραδοσιακής ιατρικής τής Άπω Ανατολής. Είναι τόσο σημαντικά τα θεραπευτικά του αποτελέσματα, που η φήμη του έχει ξεφύγει από τα όρια τής Κίνας και τής Άπω Ανατολής κι έχει ταξιδέψει σε όλη την υδρόγειο.
Είναι ένα προσαρμογόνο βότανο. Προσαρμογόνα είναι μιά μικρή ομάδα βοτανικών συστατικών συμπεριλαμβανομένου τού σκόρδου και τού ginseng, τα οποία συντονίζουν και ρυθμίζουν ένα ευρύ φάσμα βιοχημικών διαδικασιών, συμπεριλαμβανομένων των προσταγλανδινών, των επιπέδων τού σακχάρου τού αίματος κ.λπ..

«Προσαρμογόνο» είναι ο όρος, που επινοήθηκε το 1957 από τον ρώσο φαρμακολόγο I. Brekhman. Τα κριτήρια γιά να είναι κάποιο συστατικό προσαρμογόνο πρέπει να είναι:⁽¹¹⁾

- Αβλαβές σε λογικές ποσότητες.

- Μη ειδικό σε δράση, δηλαδή να είναι ικανό να επηρεάζει μιά ευρεία ποικιλία φυσικών, χημικών και βιοχημικών μονοπατιών στο σώμα.

- Ομαλοποιητής λειτουργιών, που σημαίνει, ότι θα χαμηλώνει ή θα αυξάνει μιά σωματική μέτρηση ανάλογα με το τι χρειάζεται να συμβεί γιά βελτίωση τής γενικότερης υγείας, όπως το να αυξάνει την πίεση τού αίματος σε υποτασικά άτομα και να χαμηλώνει την πίεση σε υπερτασικά άτομα.

Μιά από τις κυριότερες ιδιότητές του είναι, ότι ενισχύει το ανοσοποιητικό σύστημα συμβάλλοντας έτσι στο να είμαστε ανθεκτικοί σε πάσης φύσεως ασθένειες και λοιμώξεις. Χρησιμοποιείται γιά την ενίσχυση τού εξασθενημένου ανοσοποιητικού συστήματος των καρκινοπαθών, καθώς και των πασχόντων από AIDS, που αρχίζουν να εμφανίζουν συμπτώματα, όπως απώλεια βάρους, κούραση, πυρετό, διάρροια κ.λπ..

Στη σύγχρονη κινεζική ιατρική ο astragalus αποτελεί βασικό συστατικό τής fu zhen αγωγής, στην οποία       Astragalus membranicusαναφερθήκαμε προηγουμένως. Ο astragalus έχει 
δείξει επίσης αντιιική δράση, καθώς ήταν ικανός να συντομεύει τη διάρκεια και τη σοβαρότητα τού κοινού κρυολογήματος σε ανθρώπους.⁽¹²⁾ Ερευνητές στο νοσοκομείο M.D. Anderson στο Houston βρήκαν, ότι ο astragalus ήταν ικανός να ενισχύσει την ανοσοποιητική ικανότητα σε 14 καρκινοπαθείς⁽¹³⁾, καθώς και να αυξήσει την αντιογκική ικανότητα τής Ιντερφερόνης 2.⁽¹⁴⁾
Σε μιά μελέτη 176 ασθενών, που έκαναν χημειοθεραπεία για καρκίνους τού γαστρεντερικού σωλήνα, ο astragalus και το ginseng μπόρεσαν να προλάβουν την φυσιολογική ανοσοποιητική καταστολή και την απώλεια βάρους, που συμβαίνει.⁽¹⁵⁾

Σε πολλές μελέτες σε ανθρώπους ο astragalus έχει φανεί, ότι διεγείρει διάφορες παραμέτρους τού ανοσοποιητικού συστήματος, έχει αντιογκική δράση και εμποδίζει την εξάπλωση (μετάσταση) τού καρκίνου.⁽¹⁶⁾

Σε μιά μελέτη, που πραγματοποιήθηκε στο Peking Cancer Institute παρατηρήθηκε, ότι ασθενείς με προχωρημένο καρκίνο τού ήπατος, που έκαναν συνδυαστική θεραπεία -υποβλήθηκαν σε ακτινοβολία και παράλληλα λάμβαναν astragalus- είχαν υψηλότερα ποσοστά επιβίωσης απ’ ό,τι οι ασθενείς, που υποβλήθηκαν αποκλειστικά σε ακτινοβολία.⁽¹⁷⁾

Είναι αποδεδειγμένο επίσης, ότι ο astragalus προστατεύει το συκώτι από τα τοξικά αποτελέσματα τής χημειοθεραπείας. Ένα παράγωγό του μάλιστα, εμποδίζει τη μετάσταση τού κακοήθους μελανώματος, μιάς θανατηφόρας μορφής καρκίνου τού δέρματος.

Σημειωτέον, ότι οι κινέζοι γιατροί συνδυάζουν τον astragalus με ένα άλλο βότανο, το ligustrum, διότι το ένα συμπληρώνει το άλλο. Το ligustrum αυξάνει τον αριθμό και ενισχύει τη δράση διαφόρων κυττάρων τού ανοσοποιητικού συστήματος, ενώ ο astragalus αυξάνει τη δράση των φυσικών φονικών κυττάρων, καθώς και τα επίπεδα τής ιντερφερόνης. Αυτές οι ιδιότητες σχετίζονται και με την περιεκτικότητα τής ρίζας τού φυτού σε πολυσακχαρίτες, που αποτελούν δομικό στοιχείο πολλών οργανισμών. Οι πολυσακχαρίτες είναι μεγάλα μόρια αλυσίδων σακχάρου και αποτελούν κοινό συστατικό πολλών βοτάνων, που ενισχύουν το ανοσοποιητικό σύστημα.

Το αλκαλοειδές swainsonine προέρχεται από μια μορφή του astragalus oxyphysus και έχει βρεθεί, ότι εμποδίζει τη μετάσταση μελανώματος σε ποντίκια. Επιστήμονες στο Αντικαρκινικό Κέντρο τού πανεπιστημίου Howard πρόσθεσαν swainsonine στο νερό, που έπιναν ποντίκια με όγκους τού πνεύμονα. Μέσα σε 24 ώρες είχε αναχαιτίσει 80% των αποικιών όγκων στους πνεύμονες. Εξήχθη το συμπέρασμα, ότι αυτό προκλήθηκε από την επίδραση τού αλκαλοειδούς          Ligustrumνα αυξάνει τα φυσικά φονικά κύτταρα (NK), που κατα-
πολεμούν τον καρκίνο.
Ο astragalus membranicus είναι ένα διαφορετικό είδος, αλλά η συνολική επίδραση αυτού και τού astragalus oxyphysus στο να διεγείρει το ανοσοποιητικό σύστημα να καταπολεμήσει έμμεσα τον καρκίνο είναι παρόμοια.

Ινδικά βότανα
με αντικαρκινική δράση
Στην Ινδία αναπτύχθηκε ένα ιατρικό σύστημα, που καλείται Ayurveda. Η αγιουρβεδική ιατρική, η παραδοσιακή ιατρική των ινδών, χρησιμοποιεί βότανα και κατάλληλη διατροφή γιά τη θεραπεία των ασθενειών, ενώ παράλληλα δίνει ιδιαίτερη βαρύτητα στην ψυχική εξισορρόπηση των ασθενών.

Η αγιουρβεδική ιατρική χρησιμοποιεί δύο βοτανικές ενώσεις, που έχουν αποτελεσματική δράση κατά τού καρκίνου, το MAK-4 (Maharishi 4) και MAK-5 (Maharishi 5). Το MAK-4 περιλαμβάνει ινδική κηκίδα, ινδικό ριβήσι, ξηρά χνοώδη άνθη, ινδική κοτυληδόνα, κάρηκα, λευκό σανδαλόξυλο, κλιτόρια, ιβίσκο, ξύλο αλόης, γλυκόρριζα, καρδάμωμο, κανέλα, κύπειρο, χρυσόρριζα, μέλι, ακατέργαστη ζάχαρη και γκι (καθαρισμένο βούτυρο). Στο MAK-5 περιέχονται τα εξής βότανα: ασκληπιάς, μαύρο μουσάλι, μηνίσπερμο, καρδιόφυλλο, εχίνωψ των Ανατολικών Ινδιών, κλιτόρια, γλυκόρριζα, ορχιδέα βάντα, αργυρεία και ινδικό αγριοπίπερο. Γιά τις δύο αυτές ενώσεις έχει δείξει ενδιαφέρον ακόμα και το Εθνικό Αντικαρκινικό Ινστιτούτο των ΗΠΑ.

Μελέτες σε μεγάλα πανεπιστήμια, όπως τού Οχάιο, τής Ιντιάνα, τού Κάνσας, τού Κολοράντο κ.ά. έχουν αποδείξει εργαστηριακά την αντικαρκινική δράση αυτών των βοτανικών ενώσεων. Μιά από αυτές τις μελέτες έδειξε, ότι το MAK-4 μείωσε τον σχηματισμό όγκων σε ποντίκια, που εκτέθηκαν σε εργαστηριακό πείραμα στην καρκινογόνο ουσία DMBA. Μάλιστα, σε ορισμένα ποντίκια σημειώθηκε υποχώρηση των όγκων μόλις μέσα σε έναν μήνα, κατά τη διάρκεια τού οποίου τους χορηγούσαν το MAK-4.⁽¹⁸⁾ Το MAK-4 εμπόδισε τη μετάσταση καρκίνου των πνευμόνων στο 65% των πειραματόζωων.⁽¹⁹⁾

Άλλη έρευνα έδειξε, ότι το MAK 5 συνέβαλε στη μεταλλαγή σε φυσιολογικά στο 75% των καρκινικών κυττάρων τού νευροβλαστώματος σε καλλιέργεια. Το MAK-4 και το MAK-5 έχουν εκπληκτική δράση κατά τού καρκίνου τού μαστού, όπως αποδείχθηκε σε πειραματόζωα. Ο καθηγητής ιατρικής και διευθυντής τού Τμήματος Πρόληψης τού Καρκίνου τού πολιτειακού πανεπιστημίου τού Οχάιο, Hari Sharma, απέδειξε με κλινικά πειράματα, ότι το MAK-4 και το MAK-5 μπορούν όχι απλώς να συρρικνώσουν, αλλά και να εξαφανίσουν όγκους ζώων.⁽²⁰⁾

Οι αποδείξεις όμως, τής αντικαρκινικής δράσης των ινδικών βοτανικών φαρμάκων δέν περιορίζονται μόνο σε πειραματόζωα. Το Ινστιτούτο Ιατρικών Επιστημών στο πανεπιστήμιο Banaras Hindy στο Varanasi τής Ινδίας απέδειξε την αντικαρκινική δράση στον ανθρώπινο οργανισμό αγιουρβεδικών βοτάνων, όπως τα Amora rohitica, Glycyrrhiza glabra και Semecarpus anacardium σε μελέτη σε 400 καρκινοπαθείς.

Οι ερευνητές τού πανεπιστημίου χώρισαν τους καρκινοπαθείς σε διάφορες ομάδες. Κάποιες ομάδες υποβλήθηκαν σε ακτινοβολία ή χημειοθεραπεία σε συνδυασμό με αγιουρβεδικά βότανα, μιά ομάδα ακολούθησε μόνο συμβατικές θεραπείες και άλλη μιά ομάδα πήρε αποκλειστικά αγιουρβεδικά βότανα. Όσο κι αν φαίνεται απίστευτο, η ομάδα των καρκινοπαθών, που πήρε αποκλειστικά αγιουρβεδικά βότανα, είχε τα καλύτερα αποτελέσματα, ενώ η             Glycyrrhiza glabraομάδα, που υποβλήθηκε αποκλειστικά σε συμβατικές
θεραπείες είχε τα χειρότερα αποτελέσματα. Τα ποσοστά επιβίωσης των καρκινοπαθών αυτής τής ομάδας ήταν πολύ χαμηλά. Οι ομάδες, που συνδύασαν συμβατικές θεραπείες με αγιουρβεδικά βότανα, είχαν μεγαλύτερο χρόνο επιβίωσης από ό,τι τα άτομα, που υποβλήθηκαν αποκλειστικά σε συμβατικές θεραπείες.⁽²¹⁾
Ο γιατρός Dr. Joshi ανακοίνωσε το 1989 στο 5ο διετές συνέδριο του Ινδικού Συλλόγου Χημειοθεραπειών Καρκίνου τα αποτελέσματα αγωγής σε 422 καρκινοπαθείς, στους οποίους οι γιατροί, αφού χρησιμοποίησαν όλες τις δυνατές μορφές αγωγής, δέν έδωσαν ελπίδες ζωής. Ο Dr. Joshi ανακοίνωσε, ότι πέτυχε πλήρη ανάρρωση με παράταση ζωής χρησιμοποιώντας αγιουρβεδικά βότανα σε 70 ασθενείς και καλά αποτελέσματα (ανακούφιση συμπτωμάτων) σε 262 ασθενείς, ενώ σε 90 μόνο ασθενείς υπήρξε έλλειψη ανταπόκρισης.

Ας αναφερθούμε σε μερικά ακόμα βότανα που χρησιμοποιεί η παραδοσιακή ινδική ιατρική:

Turmeric (Κουρκουμίνη)
Το ότι ένα βότανο, που αποτελεί βασικό συστατικό τού κάρι και χρησιμοποιείται γιά την παρασκευή τής μουστάρδας θα αποτελούσε ένα ισχυρό όπλο κατά τού καρκίνου είναι κάτι, που δέν θα περιμέναμε.

Το turmeric είναι ένα παραδοσιακό βότανο τής Ινδίας, που ανήκει στην ίδια οικογένεια με το ginger, τη γνωστή μας πιπερόρριζα. Η αντικαρκινική του δράση οφείλεται κυρίως σε μιά κίτρινη χρωστική ουσία, που περιέχει, η οποία ονομάζεται κουρκουμίνη. Η κουρκουμίνη, ενισχύει το ανοσοποιητικό σύστημα προστατεύοντας τα ανοσοποιητικά κύτταρα από τα δικά τους δηλητήρια (οξειδωτικά), που χρησιμοποιούν, γιά να σκοτώνουν τα καρκινικά κύτταρα. Η κουρκουμίνη φαίνεται, ότι αναχαιτίζει τον καρκίνο.⁽²²⁾ Οι αποδείξεις για την αντικαρκινική              Turmericδράση τής ουσίας αυτής είναι πολλές:
 
α. Μελέτη σε ζώα έδειξε, ότι η ουσία αυτή εμποδίζει τον καρκίνο τού δέρματος και τον σχηματισμό όγκων τού δέρματος.⁽²³⁾

β. Σε πειράματα με ζώα η κουρκουμίνη φάνηκε, ότι είναι άμεσα τοξική στα καρκινικά κύτταρα.⁽²⁴⁾

γ. Οι έρευνες όμως, δέν περιορίζονται μόνο σε ζώα. Σε 62 ασθενείς με καρκίνο τού δέρματος και τού στόματος, οι οποίοι δέν είχαν δει κανένα αποτέλεσμα από τις συμβατικές θεραπείες, έγινε τοπική θεραπεία με βαζελίνη, που περιείχε 9,5% κουρκουμίνη. Τα αποτελέσματα ήταν εντυπωσιακά. Όλοι οι ασθενείς έδειξαν σημαντική βελτίωση στην υγεία τους.⁽²⁵⁾

δ. Άλλη μελέτη έχει δείξει, ότι η κουρκουμίνη μειώνει σημαντικά τον όγκο τού παχέος εντέρου (ώς και 57%) κι ότι μπορεί να εμποδίσει την εξέλιξη τού καρκίνου.⁽²⁶⁾ Η θεραπευτική αυτή δράση τής κουρκουμίνης οφείλεται μεταξύ άλλων στο ότι μειώνει την παραγωγή τής προσταγλανδίνης PGE 2 και άλλων «κακών» εικοσανοειδών, τα οποία συμβάλλουν στην αύξηση των όγκων και στο ότι συμμετέχει στην παραγωγή ενός ενζύμου με αντικαρκινική δράση, τής glutathione-S-transferase.

ε. Η κουρκουμίνη έχει δείξει, ότι εμποδίζει την ανάπτυξη καρκινικών κυττάρων MCF-7 τού ανθρώπινου μαστού, που προκλήθηκε από ξενοοιστρογόνα.⁽²⁷⁾

στ. Υπάρχουν όμως και άλλες μελέτες, που τεκμηριώνουν την αντικαρκινική δράση τού turmeric. Ύστερα από έναν μήνα, καπνιστές, οι οποίοι λάμβαναν καθημερινά δύο ταμπλέτες, που περιείχαν 750 mg turmeric, έδειξαν σημαντική μείωση στα επίπεδα των μεταλλαξιογόνων ουσιών, που υπήρχαν στα ούρα τους, η αύξηση των οποίων οφειλόταν κατά ένα μέρος στο κάπνισμα.⁽²⁸⁾

ζ. Άλλη μελέτη έδειξε, ότι το turmeric μειώνει τον σχηματισμό τού μη φυσιολογικού DNA ύστερα από έκθεση στην καρκινογόνο ουσία βενζο-
πυρένιο.⁽²⁹⁾

η. Το turmeric ως μέρος τής διατροφής ενός ανθρώπου έχει δείξει αποτελεσματικές αντιοξειδωτικές ιδιότητες χρήσιμες γιά την πρόληψη και θεραπεία διαφόρων τύπων καρκίνου.⁽³⁰⁾

Τα αντικαρκινικά βότανα
τής αμερικανικής ηπείρου
Στην αμερικανική ήπειρο, η οποία είναι πλούσια σε βλάστηση, φύονται βότανα με ισχυρή αντικαρκινική δράση, τα οποία οι ινδιάνοι χρησιμοποιούσαν γιά τη θεραπεία τού καρκίνου. Τα ινδιάνικα αυτά βότανα θεωρούνται μέχρι στιγμής ως τα πιό αποτελεσματικά κατά τού καρκίνου. Τα σημαντικότερα και πλέον πολυσυζητημένα είναι τα ακόλουθα:

Essiac
Ισχυρή αντικαρκινική δράση έχει ένα ρόφημα από βότανα, το οποίο κατασκεύασε η καναδέζα νοσοκόμος Rene Caisse και το οποίο αποτελούσε μιά κρυφή συνταγή ινδιάνων θεραπευτών τού Οντάριο. Η Caisse μαζί με τον γιατρό Φίσερ δοκίμασαν το ρόφημα αυτό σε ανίατους καρκινοπαθείς, είδαν την εκπληκτική του δράση και χρόνο με τον χρόνο το βελτίωναν. Από το 1935 θεράπευε σε αντικαρκινική κλινική στο Μπέισμπριτζ καταληκτικούς καρκινοπαθείς.

Πολλοί είναι οι επιστήμονες, που επιβεβαίωσαν την αντικαρκινική δράση τού essiac. Ο δρ. Τσαρλς Μπρους, ιδρυτής τού φημισμένου Ιατρικού Κέντρου Μπρους στο Καίμπριτζ τής Μασαχουσέτης και προσωπικός γιατρός του Τζων Κέννεντι, επιβεβαίωσε ενόρκως την αντικαρκινική δράση τού Essiac ομολογώντας, ότι πίνοντάς το αποκλειστικά θεραπεύτηκε από καρκίνο.

Η Caisse, θέλοντας να πείσει τον επιστημονικό
κόσμο γιά την αντικαρκινική δράση τού essiac, απευθύνθηκε το 1937 στον δρα Τζων Βόλφερ, διευθυντή τής αντικαρκινικής κλινικής στο Northwestern University Medical School. Ο Βόλφερ
συμφώνησε να υποβάλει σε θεραπεία με essiac 30 ασθενείς με καταληκτική μορφή καρκίνου υπό την επίβλεψη πέντε γιατρών. Ύστερα από δεκαοκτώ μήνες, οι γιατροί συμπέραναν, ότι το essiac μειώνει τους όγκους και ανακουφίζει από τους πόνους.

Το 1937 επίσης, η γιατρός Emma Garson αφιέρωσε 24 μέρες από τη ζωή της παραμένοντας στην κλινική τού Μπέισμπριτζ, όπου η Caisse κούραρε καρκινοπαθείς, γιά να ελέγξει τους ισχυρισμούς της. Εκεί εξέτασε πάνω από 400 περιπτώσεις καρκινοπαθών και δέν μπορούσε να πιστέψει στα μάτια της. «Η πλειοψηφία των ασθενών τής κ. Caisse -δήλωσε η Emma Garson- μεταφέρθηκαν σε αυτήν γιά θεραπεία ύστερα από συμβατικές θεραπείες, που απέτυχαν να τους βοηθήσουν και οι ασθενείς είχαν κριθεί ανίατοι. Πραγματικά, η πρόοδος και τα αποτελέσματα από τις θεραπείες με το essiac, καθώς και η ταχύτητα τής θεραπείας είναι κάτι το εντελώς αξιοθαύμαστο».⁽³¹⁾

Δέν γνωρίζουμε ποιά ήταν η ακριβής σύνθεση τού essiac. Οι ειδικοί έχουν συμπεράνει, ότι θα περιλάμβανε ρίζα αρκτίου, ρίζα ινδικού ρήου, ένα είδος λάπαθου (rumex acetosella) και φλοιό φτελιάς.

Το 1966 ούγγροι επιστήμονες και το 1981 ιάπωνες τού πανεπιστημίου Ναγκόμα απέδειξαν την αντικαρκινική δράση τού άρκτιου. Ομοίως έχει τεκμηριωθεί και η αντικαρκινική δράση τού indian rhubarb, που περιέχεται στο essiac. Η εμοδίνη, ένα βασικό συστατικό τού indian rhubarb, έχει αποδειχθεί, ότι αναχαιτίζει τα καρκινικά κύτταρα κι ότι αυξάνει τον χρόνο επιβίωσης σε ποντίκια με λευχαιμία.^(32-33)

Pau d’ arco
Ένα άλλο βότανο τής Ν. Αμερικής με ισχυρή αντικαρκινική δράση είναι το pau d’ arco γνωστό και ως lapacho, ipe roxo και taheebo. Το pau d’ arco φύεται στην Αργεντινή και τη Βραζιλία. Εξάγεται από την εσωτερική φλούδα τού δένδρου Tabebuia impetiginosa στην Αργεντινή, καθώς και τού δένδρου Tabebuia heptaphylla στη Βραζιλία.

Το pau d’ arco είναι το πιο δημοφιλές φάρμακο κατά τού καρκίνου στις περιοχές αυτές. Χρησιμοποιείται στη λαϊκή ιατρική τής Ν. Αμερικής γιά τη νόσο τού Hodgkin, τη λευχαιμία και για τους καρκίνους τού παγκρέατος, τού οισοφάγου, τού κεφαλιού, των εντέρων, τού πνεύμονα και τού προστάτη.⁽³⁴⁾ Ότι το βότανο αυτό έχει χρησιμοποιηθεί επιτυχώς γιά τις ανωτέρω μορφές καρκίνου επιβεβαιώνει με το κύρος του ο βιοχημικός και ερευνητής τού Εθνικού Αντικαρκινικού Ινστιτούτου, Τζόναθαν Χάρτγουελ.

Εκατοντάδες μελέτες έχουν επιβεβαιώσει την αντικαρκινική δράση τού pau d’ arco. Οι περισσότερες μελέτες γιά τη δράση του έχουν εστιαστεί σε ένα χημικό συστατικό του, που ονομάζεται lapachol. Το συστατικό αυτό έχει αποδειχθεί, ότι έχει ισχυρή δράση κατά των όγκων σε πειραματόζωα.^(35-36)

Pau d’ arco                

Μιά μελέτη έδειξε την αντικαρκινική δράση τού
pau d’ arco σε καλλιέργεια κυττάρων ποντικών. Το pau d’ arco αύξησε τη δράση των μακροφάγων κυττάρων προερχομένων από ποντίκια και περιόρισε τη μετάσταση τού καρκίνου στους πνεύμονες σε ποντίκια, που είχαν υποστεί εγχείρηση για εξαγωγή πρωταρχικών όγκων⁽³⁷⁾

Σε άλλη μελέτη με ποντίκια, στα οποία προκλήθηκε τεχνητά καρκίνος, ο χρόνος επιβίωσης των ποντικών, στα οποία χορηγείτο pau d’ arco, ήταν 80% μεγαλύτερος από ό,τι στα ποντίκια, που δέν χορηγείτο.⁽³⁸⁾

Οι μελέτες όμως, γιά την αντικαρκινική δράση τού pau d’ arco δέν περιορίζονται σε ζώα. Το βότανο αυτό έχει ανάλογη θεραπευτική δράση και σε ανθρώπους και αυτό το τεκμηριώνει ο συγγραφέας Bill Wead σε βιβλίο του, όπου έχει συγκεντρώσει εκατοντάδες μαρτυρίες γιά την αποτελεσματικότητα τού lapacho. Δίνει παραδείγματα γιά ασθενείς, που θεραπεύτηκαν από καρκίνο μέσα μόνο σε δύο μήνες.⁽³⁹⁾

Αλλά και επίσημες μελέτες αποδεικνύουν τού λόγου το αληθές. Σε εννέα καρκινοπαθείς, που είχαν κάνει ήδη συμβατικές θεραπείες, δόθηκε lapachol σε υψηλές δόσεις για 20 ώς 60 ημέρες. Και στους εννέα ασθενείς σημειώθηκε συρρίκνωση των όγκων και αντικειμενική βελτίωση τής υγείας τους (όπως μείωση τού πόνου). Μάλιστα σε τρεις ασθενείς σημειώθηκε εξαφάνιση τού όγκου.⁽⁴⁰⁾ Ωστόσο, πρέπει να σημειωθεί, ότι σε υψηλές δόσεις το pau d’ arco μπορεί να προκαλέσει κάποιες παρανέργειες όπως ναυτία, ιλίγγους, διάρροια και εμετό.

Chaparral
Το chaparral είναι ένα βοτανικό προϊόν με θαυματουργή δράση κατά τού καρκίνου και άλλων ασθενειών. Παρασκευάζεται από τα φυλλαράκια και τους βλαστούς τού Larrea divericata Coville ή Larrea tridentata Coville, ενός θάμνου τού Μεξικού, γιά τον οποίο οι ινδιάνοι διατείνονται: «Το φυτό αυτό θεραπεύει τα πάντα. Αυτό μας έχει δώσει η φύση».⁽⁴¹⁾

Οι ινδιάνοι θεραπευτές θεράπευαν με το τσάι chaparral διάφορες ασθένειες, όπως αρθρίτιδα, φυματίωση, αφροδισιακά νοσήματα, κρυολόγημα και βρογχίτιδα.⁽⁴²⁾ Ιδιαίτερα δημοφιλές ήταν κατά τού καρκίνου. Οι ινδιάνοι θεραπευτές το χρησιμοποιούσαν με επιτυχία για τη λευχαιμία και για τους καρκίνους τού νεφρού, τού συκωτιού, των πνευμόνων και τού στομάχου.⁽⁴³⁾

Πού οφείλεται όμως, η αντικαρκινική δράση τού chaparral; Το chaparral περιέχει πολυσακχαρίτες, που ενισχύουν το ανοσοποιητικό σύστημα και μιά ουσία, το nordihydroguaiaretic acid (NDGA), που έχει ισχυρή αντιοξειδωτική δράση. Εργαστηριακές (in vitro) μελέτες έχουν αποδείξει, ότι το NDGA σταματά την αύξηση των όγκων.⁽⁴⁴⁾ Η δράση του αυτή                     Chaparralαιτιολογείται, λόγω τού ότι σταματά τη μεταφορά
των ηλεκτρονίων στα μιτοχόνδρια. Τα μιτοχόνδρια παράγουν ενέργεια μέσα στα κύτταρα και κατά συνέπεια με το NDGA οι όγκοι δέν έχουν την κατάλληλη ενέργεια, γιά να επιβιώσουν.
Πλην τούτου, ο Dean Burk, ο οποίος υπήρξε ιδρυτής τού Εθνικού Αντικαρκινικού Ινστιτούτου τής Αμερικής, σε πείραμα, που διεξήγαγε στο εν λόγω ινστιτούτο, απέδειξε, ότι το NDGA καταστέλλει την αναερόβια και αερόβια γλυκόλυση, τη διάσπαση δηλαδή σακχάρων από ένζυμα, κάτι, που σημαίνει, ότι έχει ισχυρή αντικαρκινική δράση, διότι, όπως έχει αποδείξει ο νομπελίστας βιοχημικός Otto Warburg, τα καρκινικά κύτταρα ζουν σε ζυμώσεις σακχάρου.

Ερευνητές πειραματίστηκαν βάζοντας benzyl peroxide (BPO), ένα ισχυρό καρκινογόνο, στο δέρμα ποντικών, που είχαν την τάση να αναπτύξουν καρκίνο. Βρήκαν, ότι το NDGA, ένα συστατικό τού chaparral, ήταν αποτελεσματικό στην πρόληψη τής ανάπτυξης καρκινικών κυττάρων. Έβγαλαν το συμπέρασμα, ότι οι ισχυρές αντιοξειδωτικές ιδιότητες τού chaparral ήταν υπεύθυνες γιά την αναχαίτιση τής δημιουργίας καρκινικών κυττάρων, τα οποία θα προκαλούνταν ως αποτέλεσμα τής έκθεσης στο BPO.

Το Εθνικό Ινστιτούτο Καρκίνου τής Αμερικής βασιζόμενο σε μια δημοσίευση τού 1969 γιά την περίπτωση ενός ασθενή με κακοήθη μελάνωμα, ο οποίος θεραπεύτηκε πίνοντας αποκλειστικά τσάι chaparral⁽⁴⁵⁾ και λαμβάνοντας υπόψη τις διάφορες εργαστηριακές μελέτες γιά την αντικαρκινική δράση τού NDGA, έγινε χορηγός μιάς κλινικής μελέτης γιά την επιβεβαίωση ή μη τής αντικαρκινικής δράσης τού chaparral ή τής ουσίας NDGA. 59 ασθενείς με προχωρημένη μορφή καρκίνου, που θεωρείτο από τη συμβατική ιατρική ανίατη, έκαναν θεραπεία γιά ένα χρονικό διάστημα με τσάι chaparral ή με NDGA στο πανεπιστήμιο τού Utah. Συγκεκριμένα, ορισμένοι ασθενείς έπιναν δύο με τρία ποτήρια καθημερινά τσάι chaparral, ενώ άλλοι ασθενείς λάμβαναν διά στόματος 250 με 3.000 mg NDGA καθημερινά.

Σε τέσσερεις ασθενείς σημειώθηκε μείωση τού όγκου. Οι δύο από τους τέσσερεις ασθενείς είχαν κακοήθες μελάνωμα. Η συρρίκνωση τού όγκου επιτεύχθηκε γιά τον πρώτο ασθενή σε τρεις μήνες, ενώ για τον δεύτερο ύστερα από 20 μήνες. Ο τρίτος ασθενής έπασχε από χοριοκαρκίνωμα εξαπλωμένο στους πνεύμονες και η διάρκεια ανταπόκρισης ήταν δύο μήνες. Ο τέταρτος ασθενής έπασχε από λεμφοσάρκωμα και η διάρκεια ανταπόκρισης ήταν 10 ημέρες. Σε 27 από τους ασθενείς παρατηρήθηκε αντικειμενική βελτίωση τής υγείας τους κατά τη διάρκεια τής θεραπείας με chaparral ή NDGA.

Το chaparral λοιπόν, θα μπορούσε να αποτελέσει ένα φάρμακο κατά τού καρκίνου. Το θέμα άρχισε να παίρνει τεράστιες διαστάσεις -διαστάσεις, που απειλούσαν τα οικονομικά συμφέροντα των μεγαλοεταιρειών φαρμάκου- και ξαφνικά οι έρευνες διακόπηκαν.

Ο γιατρός-ανθρωπολόγος John Heinerman εξηγεί, ότι η ιατρική ομάδα τού πανεπιστημίου «αναστατώθηκε κάπως από τη δημοσιότητα, που πήρε το θέμα, αφού τα μέσα ενημέρωσης έγραφαν, ότι το έργο της ομάδας μπορεί να οδηγήσει στην ανακάλυψη θεραπείας γιά τον καρκίνο. Δέν θα μάθουμε ποτέ γιατί πραγματικά διακόπηκαν οι έρευνες για το chaparral στο Ιατρικό Κέντρο τού πανεπιστημίου τού Utah».⁽⁴⁶⁾

Όλα ξεκίνησαν, όπως είπαμε, από την περίπτωση ενός 85χρονου εργάτη από τα μέσα τής Αριζόνας, τού Ερνστ Φαρ, ο οποίος είχε ένα κακοήθες μελάνωμα, μιά θανάσιμη μορφή καρκίνου τού δέρματος στο δεξιό μάγουλο και στον λαιμό του. Είχε υποστεί τέσσερεις εγχειρήσεις γιά κακοήθες μελάνωμα στο δεξί μάγουλο. Κάθε φορά μετά την εγχείρηση, ο καρκίνος ξαναεμφανιζόταν. Ο Dr. Charles Smart τού πανεπιστημίου τού Utah, ο οποίος τεκμηρίωσε, ότι ο όγκος ήταν 3 με 4 εκατοστά, τον παρακολούθησε.

Επειδή οι προηγούμενες εγχειρήσεις απέτυχαν να προλάβουν πλήρως την επανεμφάνιση τού μελανώματος ο ασθενής επέστρεψε σπίτι και αποφάσισε να πάρει τσάι chaparral. Έβαζε 7 με 8 γραμμάρια των φύλων σε ένα τέταρτο ζεστό νερό και έπινε δύο με τρεις κούπες την ημέρα. Ξεκίνησε να παίρνει τσάι chaparral το Νοέμβριο τού 1967 και τον Φεβρουάριο του 1968 οι βλάβες στο πρόσωπο συρρικνώθηκαν σε 2-3 χιλιοστά και οι μάζες στον λαιμό του έφυγαν εντελώς. Επιπλέον, η γενικότερη υγεία του βελτιώθηκε και κέρδισε βάρος. Έζησε μέχρι τα 96 του.

Η εν λόγω έρευνα στο πανεπιστήμιο τού Utah συνέβαλε στο να δημιουργηθεί στην Αμερική «ζήτημα chaparral». Εφημερίδες και περιοδικά αναφέρονταν στη θεραπευτική αντικαρκινική του δράση και πολλοί ασθενείς θεραπεύτηκαν από καρκίνο λαμβάνοντας chaparral. Σε ένα άρθρο τού Γουίλιαμ Μακ Γκραθ, που δημοσιεύτηκε στο φύλλο τής 27ης Ιουνίου 1979 τής εφημερίδας Budget, αναφέρεται η περίπτωση ενός ηλικιωμένου άνδρα, που θεραπεύτηκε μόνος από καταληκτικό καρκίνο παίρνοντας 15 κάψουλες σαπαράλ την ημέρα.

Ο John Heinerman παραθέτει κατάλογο ασθενών, που ωφελήθηκαν λαμβάνοντας chaparral. Για παράδειγμα, ένας άνδρας από το Όκλαντ τής Καλιφόρνιας, που έπασχε από λευχαιμία, σταμάτησε την εξέλιξη τής νόσου λαμβάνοντας chaparral. Μιά γυναίκα στο Όρεγκον είχε καρκίνο τού τραχήλου τής μήτρας και οι γιατροί τη συμβούλεψαν να κάνει ολική ή μερική υστερεκτομή. Εκείνη αρνήθηκε και άρχισε να παίρνει chaparral μαζί με διάφορα άλλα βότανα. Έναν μήνα αργότερα έκανε τεστ Παπανικολάου των κυττάρων τού τραχήλου τής μήτρας, το οποίο δέν έδειξε κανένα ίχνος καρκίνου. Παρ’ όλα αυτά το chaparral μπήκε στη μαύρη λίστα των Αναπόδεικτων Μεθόδων της Αμερικανικής Αντικαρκινικής Εταιρείας, όπου παραμένει μέχρι σήμερα.

Ευρωπαϊκά βότανα
με αντικαρκινική δράση
Iscador (viscum album, european mistletoe) / ιξός
Κλινικές τής Ελβετίας, τής Γερμανίας, τής Ολλανδίας και τής Σουηδίας χορηγούν σε καρκινοπαθείς iscador, εκχύλισμα δηλαδή ευρωπαϊκού ιξού (Viscum album). Υπάρχουν διάφορα είδη mistletoe. Υπάρχει το κινεζικό mistletoe (Loranthes parasiticus), το αμερικανικό mistletoe (viscum flavescens) και το ευρωπαϊκό mistletoe (viscum album).

Πρώτος, που υποστήριξε την αντικαρκινική δράση τού ευρωπαϊκού ιξού ήταν ο αυστριακός φιλόσοφος και ερευνητής βιολογίας Rudolf Steiner, ο οποίος υπήρξε ιδρυτής τής Ανθρωποσοφίας, ενός κινήματος φιλοσοφικού και ιατρικού. Όταν ο Steiner υποστήριζε την αντικαρκινική δράση τού ιξού, δέν είχε τα απαραίτητα τεκμήρια γιά τη στήριξη της θέσης του. Σήμερα όμως υπάρχουν αποδείξεις.

Το iscador ενδυναμώνει το ανοσοποιητικό σύστημα, διεγείρει τον θύμο αδένα, ενισχύει τα λευκά αιμοσφαίρια και φαγοκύτταρα τού οργανισμού και εμποδίζει τον σχηματισμό όγκων. Επιπλέον, περιέχει βιολογικά ενεργείς πρωτεΐνες, τις λεκτίνες, οι οποίες          Viscum albumέχουν ισχυρή αντικαρκινική δράση, όπως έχει απο-
δειχθεί σε καλλιέργειες ανθρώπινων κυττάρων και σε πειράματα σε ζώα.
Μιά μελέτη, που έγινε το 1990 σε καλλιέργειες ανθρώπινων κυττάρων, έδειξε, ότι η λεκτίνη τού ιξού αυξάνει την παραγωγή τού ογκονεκρωτικού παράγοντα άλφα, μιάς ορμόνης, που εκκρίνουν τα κύτταρα τού ανοσοποιητικού συστήματος και καταστρέφει τον καρκινικό ιστό. Η λεκτίνη αυτή επίσης ενισχύει την παραγωγή ιντερλευκίνης-1 και ιντερλευκίνης-6, ουσιών, που βελτιώνουν το ανοσοποιητικό σύστημα.⁽⁴⁷⁾ Γιά να αντιληφθούμε πόσο πολύ ενισχύει το iscador το ανοσοποιητικό μας σύστημα αρκεί να αναφέρουμε, ότι η δράση των διαφόρων κυττάρων τού ανοσοποιητικού μας συστήματος, συμπεριλαμβανομένων των φυσικών φονικών κυττάρων, αυξάνεται σημαντικά σε μόλις 24 ώρες από τη στιγμή, που το λαμβάνουμε.⁽⁴⁸⁾

Μελέτες έχουν δείξει, ότι η θεραπεία με iscador συμβάλλει στην αύξηση τής διάρκειας και τής ποιότητας τής ζωής, σταθεροποιεί τον καρκίνο, προκαλεί σμίκρυνση των όγκων και βελτιώνει τη γενικότερη κατάσταση των καρκινοπαθών.⁽⁴⁹⁾

Μελέτες, που έχουν δημοσιευθεί στο Journal of Anthroposophic Medicine και στο Anthroposophical Medicine and Therapies for Cancer καταδεικνύουν την αντικαρκινική δράση τού iscador. Ασθενείς με καρκίνο τού αυχένα, οι οποίοι συνδύασαν ακτινοθεραπεία, εγχείρηση και θεραπεία με iscador, είχαν ποσοστό επιβίωσης 83% ύστερα από πέντε χρόνια, ενώ αυτοί, που έκαναν μόνο ακτινοθεραπεία, είχαν ποσοστό επιβίωσης 69%.

Άλλη μελέτη σε καρκινοπαθείς με καρκίνο τού βρόγχου έδειξε, ότι το 75% των ασθενών, που λάμβαναν iscador, παρέμεναν ζωντανοί ύστερα από τέσσερα χρόνια, ενώ από τους καρκινοπαθείς, που δέν λάμβαναν iscador, μόλις το 35% παρέμεναν ζωντανοί. Τα ποσοστά επιβίωσης ασθενών με καρκίνο τού δέρματος, που λάμβαναν iscador, ήταν 80%, ενώ των ασθενών, που δέν λάμβαναν iscador, 65%.

Άλλη μελέτη βρήκε, ότι περισσότεροι ασθενείς με καρκίνο τού μαστού ήταν ζωντανοί μετά από δέκα χρόνια σε σύγκριση με αυτούς, που δέν έλαβαν iscador. Οι άνθρωποι, που είχαν έναν συνδυασμό εγχείρησης και iscador, είχαν 83% ποσοστό επιβίωσης μετά από πέντε χρόνια σε σύγκριση με 69% γιά αυτούς, που έλαβαν μόνο ακτινοβολία. Ανάλογες μελέτες έχουν δείξει, ότι το iscador είναι το ίδιο αποτελεσματικό κατά τού καρκίνου των πνευμόνων, τού στομάχου, τού παχέος εντέρου και των ωοθηκών.

---

Περισσότερες πληροφορίες για τις φυσικές μεθόδους πρόληψης και θεραπείας τού καρκίνου μπορείτε να βρείτε στο βιβλίο τού Μάριου Δημόπουλου: Φυσικές μέθοδοι αντιμετώπισης τού καρκίνου, απόσπασμα τού οποίου αποτελεί το παρόν άρθρο.

---

Επειδή κάποιος μπορεί να εκφράσει την ένσταση, ότι αυτές οι μελέτες έχουν δημοσιευθεί σε έντυπα των ανθρωποσοφιστών, που προπαγανδίζουν υπέρ τού iscador, και κατά συνέπεια τα όσα αναφέρονται σε αυτά ενδέχεται να μην είναι απολύτως αντικειμενικά, αναφέρουμε μια μελέτη γιά την αντικειμενικότητα τής οποίας κανείς δέν μπορεί να αμφιβάλλει. Η μελέτη αυτή διεξήχθη από τον γιατρό Richard Wagner στη Στουτγκάρδη σε 36 ασθενείς με καρκίνο των ωοθηκών.

Από τη μελέτη αυτή αποδείχθηκε, ότι η θεραπεία με iscador μπορεί να φέρει τα ίδια αποτελέσματα με τη χημειοθεραπεία γι’ αυτή τη μορφή καρκίνου με ένα όμως πλεονέκτημα: την καλύτερη ποιότητα ζωής. Ο Dr. Wagner είναι κατηγορηματικός: «Οι ασθενείς, που έκαναν θεραπεία με iscador είχαν καλύτερη ποιότητα ζωής από ό,τι αυτοί, που έκαναν χημειοθεραπεία». Προσθέτει επίσης, ότι οι ασθενείς, που έκαναν μόνο χημειοθεραπεία είχαν ποσοστό επιβίωσης 50% ύστερα από 7 μήνες, ενώ αυτοί, που λάμβαναν iscador μετά από χημειοθεραπεία, είχαν το ίδιο ποσοστό επιβίωσης ύστερα από 14 μήνες.⁽⁵⁰⁾

Ο ιξός δέν πρέπει να λαμβάνεται προληπτικά, όπως άλλα βότανα, αλλά μόνο από καρκινοπαθείς. Ο ιξός συνδυαζόμενος με εγχείρηση παρέχεται είτε προεγχειρητικά (14 ημέρες πριν την επέμβαση) είτε μετεγχειρητικά. Προεγχειρητικά λαμβάνεται, γιά να μην εξαπλωθεί ο καρκίνος, συνήθης παρενέργεια τής χειρουργικής επέμβασης. Μετεγχειρητικά χορηγείται για μερικά χρόνια, ώστε να μην παρουσιαστεί υποτροπή. Το iscador μπορεί να ληφθεί και από αυτούς, που κάνουν χημειοθεραπεία, διότι μειώνει τις παρενέργειές της.

Το iscador χορηγείται είτε σε ενέσιμη μορφή κοντά στον όγκο είτε στοματικά. Επειδή είναι παρασιτικό φυτό αναμένεται, ότι θα υπάρχει διαφορά μεταξύ των mistletoes, που φύονται σε διαφορετικά δένδρα. Η Ανθρωποσοφική ιατρική χρησιμοποιεί διαφορετικούς τύπους mistletoe βασισμένους στους τύπους τού καρκίνου, τα δένδρα, από τα οποία μαζεύτηκαν και τις μεθόδους παρασκευής, διότι διαφορετικές μορφές iscador παρασκευάζονται με προστιθέμενα ομοιοπαθητικά μέταλλα. (Προσοχή: Οι καρποί τού ιξού δέν πρέπει να τρώγονται, διότι είναι δηλητηριώδεις).


ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
1. Duke J.A., Weeds? Or wonder drugs?, Organic Gardening, 38-40, Jul.- Aug. 1994
2. Spju R.W., Perdue R.E., Plant folklore: A tool for predicting sources of antitumor activity?, Cancer Treat Report, 60, 8, 979-985, 1976
3. Tyler V.E., Significant anticancer herbs, Herbs of Choice: The therapeutic use of phytomedicinals, 178-179, 1994
4. Hartwell J.L., Plants Used Against Cancer. A Survay, 1971
5. Chang M., Preface to Anticancer Medicinal Herbs, 1992
6. Cetal N, Therapeutic effects of jian pi yi shen prescription on the toxicity reaction of postoperative therapy in patients with advanced gastric carcinoma, Journal of Traditional Chinese Medicine, 113-116, 1988
7. Dharmananda S., Chinese Herbal Therapies for Immune Disorders, 9-25, 1988
8. Special Hearing on Alternative Medicine, Report of the Subcommitee of the Committee on Appropriations, US Senate, 65, Jun. 1993
9. Dharmananda S., Chinese Herbal Therapies for Immune Disorders, 10, 1988
10. Wang R.L., et al., Potentiation by Rabdosia rubescens on chemotherapy of advanced esophageal carcinoma, Chung Hua Chung Liu Tsa Chih 10, 720-722, 1990
11. Shibata S., et al., Econ. Med. Plant. Res., 1, 217, 1985
12. Chang H.M., et al., Pharmacology and applications of Chinese Materia Medica, 2, World Scientific Publ., 1041, 1987
13. Sun Y., J. Biol. Response Modifiers, 2, 227, 1983
14. Chu D.T., et al., J. Clin. Lab. Immunol., 26, 183, 1988
15. Li N.Q., et al., Chung Kuo Chung His I Chieh Ho Tsa Chih, 12, 588, 1992
16. Boik J., Cancer and natural medicine, 177, 1995
17. Chan T., Ancient remedies clues to cancer cures, Health Freedom News, 3, 5, 12-13, 1984
18. Sharma H.M., et al., Antineoplastonic induced mammary tumors in rats, Pharmacology, Biochemistry and Behavior, 767-773, 1990
19. Moss R., Cancer therapy: The independent consumer’s guide to non-toxic treatment and prevention, 134, 1992
20. Sharma H.M., et al., Maharish Ayur-veda: Modern Insights into ancient medicine, Journal of the American Medical Association, 2633-2634, 1991
21. Prasad G.C., The use of Ayurvedic drugs in the management of cancer, Word Congress on Cancer, Sydney, Australia, 315-319, April 1994
22. Nagabhushan M., et al., J. Am. Coll. Nutr., 11, 192, 1992
23. Kakav S.S., Roy D., Curcumin inhibits TPA induced expression of C-fos, C-jun and C-myc protooncogene messanger RNA in mouse skin, Cancer Letters, 87, 1, 85-89, 1995
24. Kuttan R., et al., Cancer Lett., 29, 197, 1985
25. Kuttan R., Turmeric and curcumin as topical agents in cancer therapy, Tumovi 73, 29-31, 1987
26. Nogabhushan M., Bhide S.V., Curcumin as an inhibitor of cancer, Journal of the American College of Nutrition, 11, 2, 1992
27. Verma S.P., Salamone E., Goldin B., Department of Community Health. Tufts University School of Medicine, Boston, Massachusetts 02111, USA., Biochem Biophys Res Commun, 233, 3, 692-6, Apr. 1997
28. Polasa K., Effect of Turmeric on urinary mutagens in smokers, Mutagen, 7, 2, 107-109, 1992
29. Mukundan M.A., Effect of turmeric and curcumin on BP-DNA adducts, Carcinogenesis, 14, 493-496, 1993
30. Krishnawamy K., Indian functional foods: role in prevention of cancer, Nutr Rev, 54(11 Pt 2), S127-131, Nov. 1996
31. Walters R., Options: The alternative cancer therapy book, 1993
32. Lu M., Studies on Chinese rhubarb XII. Effect of antraquinone derivatives on the respiration and glycolysis of ehrlich ascites carcinoma cells, Acta Pharmaceutica Sinica , 15, 1980
33. Lu M., Biochemical study of Chinese rhubarb XXIX. Inhibitory effects of antraquinone derivatives on P 388 Leukemia in mice, Journal of China Pharmacology University, 1989
34. Duke J.A., Handbook of medicinal herbs, 1985
35. Rao K.V., McBride T.J., Olseson J.J., Lapachol as one antitumor agent: Recognition and evaluation, Proc Amer Assoc Cancer Res, 9, 55, 1967
36. Rao K.V., McBride T.J., Olseson J.J., Recognition and evaluation of Lapachol as an antitumor agent, Cancer Res, 28, 1952-1954, 1968
37. Moikena D.H., Hokama Y., Effect of crude Tabebuia extracts in vitro and in vivo on macrophages and Lewis Lung Carcinoma in C 57 B1/6J mice, unpublished manuscript, Department of Pathology, John A. Burns School of Medicine, University of Hawaii, Honolulu, HI. Presented to the Minority Biomedical Symposium, New Orleans, LA, April 1986
38. Linardi C., A lapachol derivative active against mouse lymphocyte leukemia P-388, Journal of Medicinal Chemistry, 18, 11, 1159-1162, 1975
39. Wead B., Second opinion: Lapacho and the cancer controversy, 1985
40. Santana C.F. et al., Preliminary observations with the use of lapachol in human patients bearing malignant neoplasms, Revista de Instituto de Antibioticos, 20, 61-68, 1980
41. Douglas Rigby, Desert drugstore, 1959
42. Duke J.A. ed., Handbook of medicinal herbs, 1985
43. Hartwell J.L., Plants used against cancer. A survey, 1967
44. Smart C.R., Hogle H.H., Vogel H., et al., Clinical experience with nordihydroguaiaretic acid, Rocky Mountain Med J., 11, 39-43, 1970
45. Smart C.R., Hogle H.H., Robins R.K., et al., An interesting observation on nordihydroguaiaretic acid – NCS – 4291 NDGA – and a patient with malignant melanoma – A preliminary report, Cancer Chemother Rep. Part 1, 53, 2, 147-151, 1969
46. Heinerman J., The treatment of cancer with herbs, 1984
47. Hajito T., et al., Increased secretion of tumor necrosis factor a, interleukin 1 and interleukin 6 by human mononuclear cells exposed to B-galactoside-specific lectin from clinically applied mistletoe extract, Cancer Research, 50, 3322-3326, Jun. 1990
48. Hajito T., Lanzrein C., Natural killer and antibody dependent cell – mediated cytotoxicity and large granular lymphocyte frequencies in Viscum album treated breast cancer patients, Oncology, 43, 93-97, 1986
49. Kiene H., Clinical studies on mistletoe therapy for cancerous disease: A review, Therapeutikon, 3:6, 347-533, 1989
50. Wagner R., Ovarian cancer and mistletoe treatment, Journal of Anthroposophical Medicine, 51-53, 1986

Μάριος Δημόπουλος

Κλινικός Διατροφολόγος



ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ
Ο κ. Δημόπουλος έχει σπουδάσει Κλινική Διατροφολογία
και εκπαιδεύεται γιά απόκτηση πτυχίου Doctor of Naturopathy.Είναι μέλος τού American Council of Applied Clinical Nutritionκαι απόφοιτος τού Εθνικού Καποδιστριακού
Πανεπιστημίου Αθηνών.
Έχει εκπαιδευτεί στη Φυσική Ιατρική στα:
British Institute of Homeopathy (New Jersey, USA),
Clayton College of Natural Health (Alabama, USA),
Trinity College of Natural Health (Indianapolis, USA) και
International Society of Homotoxicology, Baden-Baden, Germany.
Είναι συγγραφέας τεσσάρων βιβλίων για φυσικές θεραπείες
και διατροφή.Περισσότερες πληροφορίες για θέματα υγείας
μπορείτε να βρείτε στα ιστολόγια τού Μάριου Δημόπουλου:
http://orthomoriakiiatriki.blogspot.gr http://orthomolecular-nutritional-medicine.blogspot.gr.